Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
vrijdag 9 juli 2010 om 15:06
Deel twee alweer, van ons inspirerende, bijna sektarische topic.
Hieronder de OP van het vorige topic, maar eerst.....
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
Hieronder de OP van het vorige topic, maar eerst.....
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
vrijdag 23 juli 2010 om 17:09
Vlammetje: Kamperen bij een camping in de buurt? Goedkoopste versie die ik ken: http://www.natuurkampeerterreinen.nl/nl/index.html (maar dan moet je wel eerst lid worden a 15 euro, dus ik weet niet of dat te duur is).
vrijdag 23 juli 2010 om 17:22
Lieve Vlam, wat vervelend. Fijn dat je morgen tijd voor jezelf hebt. Snap best dat je de tranen niet wilt laten komen waar je kinderen bij zijn. Is er morgen geen vriendin waar je je hart bij kan luchten en er zo de scherpe kantjes van af kunt halen.
Ik vind het vanuit mijn eigen redelijk luxe positie een dooddoener om te zeggen, maar ik zeg het toch: je doet er alles aan om het leuk te maken voor je kinderen en ze een vakantiegevoel te geven. Dat gevoel van liefde is veel belangrijker dan een dure all-inclusief vakantie in Turkije met een moeder en vader die bruin worden belangrijker vinden dan de kids (al vind ik dat jij zo'n vakantie ook hartstikke verdiend!).
Misschien nog een ander idee dan kamperen in de tuin: kamperen bij de boer? Ik weet niet hoe groot je kinderen zijn, anders zou je nog op fietsvakantie oid met ze kunnen gaan. Zelf eten en drinken mee, stop bij de supermarkt voor een pak ijsjes. Misschien is het iets?
Ik vind het vanuit mijn eigen redelijk luxe positie een dooddoener om te zeggen, maar ik zeg het toch: je doet er alles aan om het leuk te maken voor je kinderen en ze een vakantiegevoel te geven. Dat gevoel van liefde is veel belangrijker dan een dure all-inclusief vakantie in Turkije met een moeder en vader die bruin worden belangrijker vinden dan de kids (al vind ik dat jij zo'n vakantie ook hartstikke verdiend!).
Misschien nog een ander idee dan kamperen in de tuin: kamperen bij de boer? Ik weet niet hoe groot je kinderen zijn, anders zou je nog op fietsvakantie oid met ze kunnen gaan. Zelf eten en drinken mee, stop bij de supermarkt voor een pak ijsjes. Misschien is het iets?
vrijdag 23 juli 2010 om 17:30
Haai meiden, ik ben weer thuis van vakantie maar heb mijn laptop in de caravan achtergelaten zodat mijn ouders kunnen internetten daar. Het is thuis nu dus even behelpen zonder laptop en forummen valt dus niet mee.
Vakantie is best goed gegaan, behoorlijk verstandig gegeten. Was niet aangekomen iig (maar ook niet afgevallen).
Vandaag een slechte dag, brownies gebakken uit lamlendigheid en verveling en ze ook nog zitten opeten. Volgende week weer aan het werk en hopelijk weer een ritme etc.
Vakantie is best goed gegaan, behoorlijk verstandig gegeten. Was niet aangekomen iig (maar ook niet afgevallen).
Vandaag een slechte dag, brownies gebakken uit lamlendigheid en verveling en ze ook nog zitten opeten. Volgende week weer aan het werk en hopelijk weer een ritme etc.
vrijdag 23 juli 2010 om 18:30
Heb net heerlijk in bad gelegen met weledaspul, gemediteerd jaja voor de nodige rust in mijn kop en toen heel langzaam, met een washandje in het putje het water weg laten lopen.
De soep is op, de frambozen ook en het hazelnootschuimgebakje scoorde een dikke acht op de schaal van Hanke.
Verder heb ik besloten dat ik het ook gewoon koud heb. Sokken uit een kast gepakt, dekbed gepakt en vandaag houd ik het lekker warm. Knus.
Leo, wil je zondag posten, dan krijg ik je nog mee. Vanaf maandag ben ik een poos offline.
Voor degenen met een smalle beurs, is vakantieoppas misschien iets? Kost 70 euro en daarna niks. Mag je in het huis van een ander wonen, en op diens dieren passen.
De soep is op, de frambozen ook en het hazelnootschuimgebakje scoorde een dikke acht op de schaal van Hanke.
Verder heb ik besloten dat ik het ook gewoon koud heb. Sokken uit een kast gepakt, dekbed gepakt en vandaag houd ik het lekker warm. Knus.
Leo, wil je zondag posten, dan krijg ik je nog mee. Vanaf maandag ben ik een poos offline.
Voor degenen met een smalle beurs, is vakantieoppas misschien iets? Kost 70 euro en daarna niks. Mag je in het huis van een ander wonen, en op diens dieren passen.
vrijdag 23 juli 2010 om 18:53
Ik voel me helemaal geen super singlemom. Ik heb net vreselijk ruzie gemaakt met zoon. Ik heb ze lekker meegenomen naar een speeltuin, heb wat met ze gedronken op het terras, ze hebben ijs gehad. Maar aan het eind slaat hij om, want hij heeft zich in zijn kop gehaald dat we in dat restaurant moeten eten. En dat wilde ik niet, zijn we weer 10 tot 15 euro verder voor een simpel patatje. De belofte langs een snackbar te rijden en zo toch patatjes te eten hadden geen enkel effect. het manco van zoon: als iets anders loopt dan hij dacht, gaat hij zuigen. Echt schieten om te raken. En hij bespeelt me, ik laat me uit de tent lokken als hij weer begint over dat ik ervoor gezorgd heb dat het helemaal niet leuk was. Die ondankbaarheid, dat steekt me zo enorm. Ik weet dat het bij hem geen echte ondankbaarheid is, maar nooit, nooit kan hij blij zijn met wat hij heeft. Zo werkt zijn psyche en hij vindt het net zo naar als ik. hij kan het alleen niet stoppen als hij in zo'n bui zit. Maar ik ontplof. Het is vermoeiend, het is niet wat ik mijn kind mee wil geven. Het is een dagelijkse strijd om de stomste dingen.
En dan had ik dus vanmorgen een telefoontje van zijn vader. Op zich is hij heel super met de kinderen nemen. Maar ik baalde dus al dat hij zijn vakantie na de onze had gekregen. En vandaag vertelt hij doodleuk dat zijn baas de komende twee weken dicht wilde, maar hij moeilijk had gedaan. Want hij had niet voor niets aangegeven dat hij dan-en-dan vakantie wilde. Dus de optie om de kinderen een week van me te nemen was er, en hij wil het niet. Hij vind gewoon zoon zijn buien ook moeilijk, maar verdorie, laat het hem eens een week doen.
Nou, geen idee wat ik moet eten. Heb bar weinig in huis en met zoon naar de supermarkt op dit moment gaat niet goed komen. Het zal dus wel een vreemde maaltijd worden, en zeker niet zoals ik hem graag wil eten.
Bedankt voor de goedkope vakantietips. Ik ben bang dat het gewoon niet gaat lukken dit jaar, ik heb dus alleen volgende week nog. Ik kan er wel alleen op uit als de kinderen weer naar school zijn, want dan zijn ze dus bij hun vader. En ik denk dat ik dat ook doe. En dan misschien in de herfstvalantie lekker met de kinderen samen... Kamperen zou leuk zijn, maar ik heb er helemaal niks voor in huis dus wordt het toch weer prijzig. Ik leg me er wel bij neer. Nu eerst maar eens zien dat ik deze dag doorkom.
En dan had ik dus vanmorgen een telefoontje van zijn vader. Op zich is hij heel super met de kinderen nemen. Maar ik baalde dus al dat hij zijn vakantie na de onze had gekregen. En vandaag vertelt hij doodleuk dat zijn baas de komende twee weken dicht wilde, maar hij moeilijk had gedaan. Want hij had niet voor niets aangegeven dat hij dan-en-dan vakantie wilde. Dus de optie om de kinderen een week van me te nemen was er, en hij wil het niet. Hij vind gewoon zoon zijn buien ook moeilijk, maar verdorie, laat het hem eens een week doen.
Nou, geen idee wat ik moet eten. Heb bar weinig in huis en met zoon naar de supermarkt op dit moment gaat niet goed komen. Het zal dus wel een vreemde maaltijd worden, en zeker niet zoals ik hem graag wil eten.
Bedankt voor de goedkope vakantietips. Ik ben bang dat het gewoon niet gaat lukken dit jaar, ik heb dus alleen volgende week nog. Ik kan er wel alleen op uit als de kinderen weer naar school zijn, want dan zijn ze dus bij hun vader. En ik denk dat ik dat ook doe. En dan misschien in de herfstvalantie lekker met de kinderen samen... Kamperen zou leuk zijn, maar ik heb er helemaal niks voor in huis dus wordt het toch weer prijzig. Ik leg me er wel bij neer. Nu eerst maar eens zien dat ik deze dag doorkom.
...
vrijdag 23 juli 2010 om 18:59
Oja, Zima, mijn kinderen zijn 4 en 6, dus een fietsvakantie is nog wat hoog gegrepen. En ik zou dus al mijn kampeerspullen nog moeten kopen. Ik keek net op een paar campings, maar ben daar voor een staplaats ook al gauw 15 tot 20 euro per dag kwijt. Het is goedkoper dan een huisje, maar dan moet ik dus nu nog alles kopen.
...
vrijdag 23 juli 2010 om 19:14
Nou mooi wel dus Vlam in mijn belangrijke opinie, ahum. Ik ben blij dat je het hier neerpent, dan kunnen wij met je meedenken. Het gaat over relatie met eten, met gevoelens, met je medemensen. Ik had nou niet het idee dat je me vond zeuren toen ik me deze dag door sleepte. Nou jij mag ook gewoon je verhaal doen hoor.
Je bent geen flutmoeder, je doet wat je kunt, je ziet wat misgaat. Ik vind dat je met respect over je zoon praat, maar dat in de praktijk dingen niet altijd even gezellig zijn. Dat snap ik dondersgoed.
Campingspullenkun je vaak wel lenen, als je om je heen laat vallen dat je ze nodig hebt. Zo gaat een vriendin van mij op stap met een tent van de overburen. Het is wel een moeilijke tijd, veel mensen zijn weg, het is nu echt bouwvak.
Qua eten, ik snap heel goed hoe het gelopen is. Voor de kids is het heel lastig om zoveel te willen en qua hersenvermogen (prefrontale kwab), niet de mogelijkheden hebben om dat verlangen te remmen. Jouw 'nee' wordt ervaren als iets heel ergs, en zeker rond deze tijd op de dag blijven kids daar snel in hangen. Kun je niks aan doen, en je kan niet altijd en eeuwig rekening houden met hun frustratieintolerantie. Daar leren ze ook niks van.
Tosti's met ketchup, en sperziebonen of mais, is dat een idee?
Je bent geen flutmoeder, je doet wat je kunt, je ziet wat misgaat. Ik vind dat je met respect over je zoon praat, maar dat in de praktijk dingen niet altijd even gezellig zijn. Dat snap ik dondersgoed.
Campingspullenkun je vaak wel lenen, als je om je heen laat vallen dat je ze nodig hebt. Zo gaat een vriendin van mij op stap met een tent van de overburen. Het is wel een moeilijke tijd, veel mensen zijn weg, het is nu echt bouwvak.
Qua eten, ik snap heel goed hoe het gelopen is. Voor de kids is het heel lastig om zoveel te willen en qua hersenvermogen (prefrontale kwab), niet de mogelijkheden hebben om dat verlangen te remmen. Jouw 'nee' wordt ervaren als iets heel ergs, en zeker rond deze tijd op de dag blijven kids daar snel in hangen. Kun je niks aan doen, en je kan niet altijd en eeuwig rekening houden met hun frustratieintolerantie. Daar leren ze ook niks van.
Tosti's met ketchup, en sperziebonen of mais, is dat een idee?
vrijdag 23 juli 2010 om 19:22
Thanks hanke. Ik heb aardappelschijfjes in de pan zitten. Had ook nog van die ikea-gehaktballetjes met rode-bessen-spul erbij. En ik snij een komkommer en heb nog snoeptomaatjes.
dat ik me niet zo moet laten kennen, ik weet het. Ik ben verdorie juffrouw! Maar zoon en ik, dat is als olie en vuur af en toe. Hij weet precies welke knopjes hij moet indrukken, en vroeg of laat, ik ga. Met hem maakt het tijdstip niet uit trouwens. Het kan ook maar zo zijn dat hij zich 's morgens ingesteld heeft op hagelslag en dat dat op is. Dan krijgen we hetzelfde circus. Meestal kan ik het allemaal af laten glijden, maar soms ben je zelf al niet in zo'n stabiele mood.
dat ik me niet zo moet laten kennen, ik weet het. Ik ben verdorie juffrouw! Maar zoon en ik, dat is als olie en vuur af en toe. Hij weet precies welke knopjes hij moet indrukken, en vroeg of laat, ik ga. Met hem maakt het tijdstip niet uit trouwens. Het kan ook maar zo zijn dat hij zich 's morgens ingesteld heeft op hagelslag en dat dat op is. Dan krijgen we hetzelfde circus. Meestal kan ik het allemaal af laten glijden, maar soms ben je zelf al niet in zo'n stabiele mood.
...
vrijdag 23 juli 2010 om 19:27
Het zou wat zijn Vlam, als je je zoon als werk zou behandelen! Klote dat ie op je knopjes drukt, maar ik zou het nog veel enger vinden als je je als een ongenaakbare supernanny zou opstellen. Kompleet in uniform, met een deurmat als strafplek... nee dan maar dat hij je raakt en dat je zo af en toe over de rooie gaat.
vrijdag 23 juli 2010 om 20:13
quote:vlammetje schreef op 23 juli 2010 @ 18:53:
Bedankt voor de goedkope vakantietips. Ik ben bang dat het gewoon niet gaat lukken dit jaar, ik heb dus alleen volgende week nog. Ik kan er wel alleen op uit als de kinderen weer naar school zijn, want dan zijn ze dus bij hun vader. En ik denk dat ik dat ook doe. En dan misschien in de herfstvakantie lekker met de kinderen samen... Kamperen zou leuk zijn, maar ik heb er helemaal niks voor in huis dus wordt het toch weer prijzig. Ik leg me er wel bij neer. Nu eerst maar eens zien dat ik deze dag doorkom. Helaas heb ik geen grote tent voor je te leen (wel een koepeltentje voor 2 personen maar dat is een beetje klein).
Bedankt voor de goedkope vakantietips. Ik ben bang dat het gewoon niet gaat lukken dit jaar, ik heb dus alleen volgende week nog. Ik kan er wel alleen op uit als de kinderen weer naar school zijn, want dan zijn ze dus bij hun vader. En ik denk dat ik dat ook doe. En dan misschien in de herfstvakantie lekker met de kinderen samen... Kamperen zou leuk zijn, maar ik heb er helemaal niks voor in huis dus wordt het toch weer prijzig. Ik leg me er wel bij neer. Nu eerst maar eens zien dat ik deze dag doorkom. Helaas heb ik geen grote tent voor je te leen (wel een koepeltentje voor 2 personen maar dat is een beetje klein).
vrijdag 23 juli 2010 om 20:29
Hoi Vlammetje, geen schrijver, wel lezer van dit topic, maar is een trekkershut niets voor jullie? Is wel op een camping, maar dan al met bedden en kooktoestel. Dus enige wat nog mee moet is beddegoed, borden, bestek en wat eten.
Ze hebben ook een website, als je googled op trekkershut.nl
(hoop niet dat ik me nu ongewenst in 'jullie' topic meng)
Ze hebben ook een website, als je googled op trekkershut.nl
(hoop niet dat ik me nu ongewenst in 'jullie' topic meng)
vrijdag 23 juli 2010 om 22:18
Vlam, niet zo streng voor jezelf, joh!
Je zegt dat je zoon er niet zo veel aan kan doen dat hij zo reageert. Jouw lontje is momenteel een beetje kort. Dat botsts nu dan nog sneller dan anders, en dat is mooi klote. Maar niet boos worden op jezelf, het is geen onwil van jouw kant, Vlam. Je hebt al met al toch een heel fatsoenllijke maaltijd bij elkaar geimproviseerd lijkt me, met die snoeptomaatjes en komkommer on the side. Morgen is een nieuwe dag. En informeer inderdaad eens in je omgeving of iemand een tent en een paar slaapzakken heeft. Ook al is het maar een paar dagen, is toch leuk als je er volgende week nog even uit kan, naar een bos met een meertje, zoiets relaxed. En bij thuiskomst ben je des te blijer met je eigen bed
.
En ik wil me nog even aansluiten bij voorgaande sprekers: erg veel respect voor de single moms die verantwoordelijkheid hebben voor veel meer dan alleen zichzelf... *hug*
En Hank, zet hem op! Doe lekker rustig aan en laat die sauna lekker zitten. Als ik moe ben en de sauna inga, zweet ik voor geen meter en voel me alleen maar rot. Lekker de bank op met jou!
Je zegt dat je zoon er niet zo veel aan kan doen dat hij zo reageert. Jouw lontje is momenteel een beetje kort. Dat botsts nu dan nog sneller dan anders, en dat is mooi klote. Maar niet boos worden op jezelf, het is geen onwil van jouw kant, Vlam. Je hebt al met al toch een heel fatsoenllijke maaltijd bij elkaar geimproviseerd lijkt me, met die snoeptomaatjes en komkommer on the side. Morgen is een nieuwe dag. En informeer inderdaad eens in je omgeving of iemand een tent en een paar slaapzakken heeft. Ook al is het maar een paar dagen, is toch leuk als je er volgende week nog even uit kan, naar een bos met een meertje, zoiets relaxed. En bij thuiskomst ben je des te blijer met je eigen bed
.En ik wil me nog even aansluiten bij voorgaande sprekers: erg veel respect voor de single moms die verantwoordelijkheid hebben voor veel meer dan alleen zichzelf... *hug*
En Hank, zet hem op! Doe lekker rustig aan en laat die sauna lekker zitten. Als ik moe ben en de sauna inga, zweet ik voor geen meter en voel me alleen maar rot. Lekker de bank op met jou!
zaterdag 24 juli 2010 om 00:22
Vlam, neem dat compliment nu maar gewoon in ontvangst. Ik spreek even voor mezelf maar Muis herkent het vast ook wel dat het lang niet altijd over rozen gaat (en volgens mij is het compliment daar ook juist voor bedoeld ).
Ik heb vorig jaar een heel zware periode met de meiden gehad, waarin ze me tot het uiterste getergd hebben. Voordat ik (uitgeput) naar mijn werk reed, had ik vaak al een drama van formaat achter de rug. Na het werk idem dito. Echt verschrikkelijk en op een bepaald moment kon ik er niet meer tegen. Je kan niet weglopen namelijk. De kinderen liepen altijd achter me aan en ik kreeg gewoon geen rust, ook als ik aan mijn taks zat. Je kan het niet aan iemand anders overlaten op zo'n moment.
Ik snap dus heel goed dat je het je ex niet in dank afneemt dat hij een week met de kinderen heeft afgewezen, want de kinderen zijn nog altijd van jullie tweeën. Jij hebt ook wel eens rust nodig.
Wat bij mij hielp, was een quasi-militair regime invoeren. Een strak ochtendprogramma (6.45 opstaan, 7.00 eten, 7.30 tanden poetsen enz.) en hetzelfde 's avonds. Ik bouwde een kwartier speling 's morgens in voor scènes, dat werkte geweldig. Daardoor kon ik het dramagedrag negeren zonder te laat te komen.
Ik heb het idee dat je moeite hebt ferm te zijn, klopt dat? Omdat je zoon weet op welke knopjes hij moet drukken. Misschien is het niet alleen zijn psyche maar test hij ook keer op keer jouw grenzen uit. Je brengt een leuke middag met ze door en hij wil weten of er nog meer in zit. Als hij zeurt om een restaurant, probeer jij het hem naar de zin te maken door voor te stellen wat te halen bij de snackbar. Misschien voelt hij dan dat er ruimte zit, omdat je toch een beetje toegeeft. Hij voelt best aan dat je het hem graag naar de zin wil maken (ook mijn valkuil). En ziet hij dat als een uitnodiging om door te gaan.
Om je hoop te geven: bij mij is die periode weer voorbijgegaan. Het heeft een slopend halfjaar geduurd, toen ben ik een keer echt goed ontploft ('als het zo doorgaat kunnen wij met zijn drieën niet in één huis blijven wonen'... ik meende het nog ook) en toen beseften ze blijkbaar dat de ultieme grens bereikt was.
Jij ziet dat als ondankbaarheid, maar dat is het niet. Kinderen kennen niet eens dankbaarheid, laat staan ondankbaarheid Ik herken dat wel, ik wil ook graag dat de kinderen het waarderen als ik mijn best voor ze doe. Als ik pannenkoeken bak en ze gaan zitten klieren, dan kan ik echt uit mijn vel springen. Dat heeft deels te maken met mijn eigen verwachtingen, het "o wat zijn we leuk pannenkoeken aan het bakken en wat is het toch gezellig"-plaatje dat dan verstoord wordt. Ik wil dan de leuke moeder zijn, niet de strenge. Maar vaak blijft het gezelliger als duidelijk is waar de grenzen liggen.
Opvoeden blijft een van de moeilijkste taken die er zijn
Ik heb vorig jaar een heel zware periode met de meiden gehad, waarin ze me tot het uiterste getergd hebben. Voordat ik (uitgeput) naar mijn werk reed, had ik vaak al een drama van formaat achter de rug. Na het werk idem dito. Echt verschrikkelijk en op een bepaald moment kon ik er niet meer tegen. Je kan niet weglopen namelijk. De kinderen liepen altijd achter me aan en ik kreeg gewoon geen rust, ook als ik aan mijn taks zat. Je kan het niet aan iemand anders overlaten op zo'n moment.
Ik snap dus heel goed dat je het je ex niet in dank afneemt dat hij een week met de kinderen heeft afgewezen, want de kinderen zijn nog altijd van jullie tweeën. Jij hebt ook wel eens rust nodig.
Wat bij mij hielp, was een quasi-militair regime invoeren. Een strak ochtendprogramma (6.45 opstaan, 7.00 eten, 7.30 tanden poetsen enz.) en hetzelfde 's avonds. Ik bouwde een kwartier speling 's morgens in voor scènes, dat werkte geweldig. Daardoor kon ik het dramagedrag negeren zonder te laat te komen.
Ik heb het idee dat je moeite hebt ferm te zijn, klopt dat? Omdat je zoon weet op welke knopjes hij moet drukken. Misschien is het niet alleen zijn psyche maar test hij ook keer op keer jouw grenzen uit. Je brengt een leuke middag met ze door en hij wil weten of er nog meer in zit. Als hij zeurt om een restaurant, probeer jij het hem naar de zin te maken door voor te stellen wat te halen bij de snackbar. Misschien voelt hij dan dat er ruimte zit, omdat je toch een beetje toegeeft. Hij voelt best aan dat je het hem graag naar de zin wil maken (ook mijn valkuil). En ziet hij dat als een uitnodiging om door te gaan.
Om je hoop te geven: bij mij is die periode weer voorbijgegaan. Het heeft een slopend halfjaar geduurd, toen ben ik een keer echt goed ontploft ('als het zo doorgaat kunnen wij met zijn drieën niet in één huis blijven wonen'... ik meende het nog ook) en toen beseften ze blijkbaar dat de ultieme grens bereikt was.
Jij ziet dat als ondankbaarheid, maar dat is het niet. Kinderen kennen niet eens dankbaarheid, laat staan ondankbaarheid Ik herken dat wel, ik wil ook graag dat de kinderen het waarderen als ik mijn best voor ze doe. Als ik pannenkoeken bak en ze gaan zitten klieren, dan kan ik echt uit mijn vel springen. Dat heeft deels te maken met mijn eigen verwachtingen, het "o wat zijn we leuk pannenkoeken aan het bakken en wat is het toch gezellig"-plaatje dat dan verstoord wordt. Ik wil dan de leuke moeder zijn, niet de strenge. Maar vaak blijft het gezelliger als duidelijk is waar de grenzen liggen.
Opvoeden blijft een van de moeilijkste taken die er zijn
Ga in therapie!
zaterdag 24 juli 2010 om 00:29
Hanke, fijn dat je je wat beter voelt. Ik heb je voorbeeld gevolgd en ben (na ettelijke blokjes om fietsen met mijn buurjongetje 
) in een Kneipp-bad gezonken. Als je het zo koud hebt, ben je blijkbaar nog echt niet lekker. Maar even uitzieken dus en goed voor jezelf zorgen.
Zima, je klinkt als een sexy diva Let je wel op dat je aandacht bij je man blijft en niet te veel naar je telefoon uitgaat? We willen wel updates natuurlijk maar ze hóeven niet live
Yas, hoest met jou?
) in een Kneipp-bad gezonken. Als je het zo koud hebt, ben je blijkbaar nog echt niet lekker. Maar even uitzieken dus en goed voor jezelf zorgen.Zima, je klinkt als een sexy diva Let je wel op dat je aandacht bij je man blijft en niet te veel naar je telefoon uitgaat? We willen wel updates natuurlijk maar ze hóeven niet live
Yas, hoest met jou?
Ga in therapie!
zaterdag 24 juli 2010 om 00:38
O ja, ik heb vanavond chips gegeten. Ik heb kleine zakjes voor de kinderen gekocht en een hele zak voor mezelf. Had ik al dagen zin in.
Ik heb 2 schaaltjes gegeten (van die beschaafde hoeveelheden), één tijdens het koken en één vanavond laat. Verder trouwens heel goed en verstandig gegeten vandaag. Dus!
Welterusten
Ik heb 2 schaaltjes gegeten (van die beschaafde hoeveelheden), één tijdens het koken en één vanavond laat. Verder trouwens heel goed en verstandig gegeten vandaag. Dus!
Welterusten
Ga in therapie!
zaterdag 24 juli 2010 om 08:17
Thanks allemaal. De dag is om, ik kan zo een tas inpakken en dan gaan ze een nachtje naar papa. Aansluitend neemt ex zoon nog twee of drie dagen mee op reis voor werk en ben ik alleen met dochter.
Dub, misschien dat die speling gisteren wel mee heeft gespeeld. Ik zat ook te twijfelen, want het zou gezellig zijn. Maar dan kijk ik op die kaart en dan is het toch wel weer prijzig, je had daar echt alleen patat van de kaart, en dat is gewoon duurder. Helaas gebeuren deze dingen ook als in heel duidelijk en consequent ben. Speelgoedwinkels begin ik al niet eens aan. Ik weet dat die voor iedereen verleidelijk zijn, maar als wij een cadeautje moeten hebben en hij moet mee halen omdat het niet anders kan, is dat een heel werk. Eerst duidelijk zeggen waar we heen gaan, wie er jarig is en dat dit kind een cadeautje moet. Dan duidelijk dat we dus niets voor zoon gaan kopen. Afspraak laten herhalen door zoon. Eenmaal binnen wil hij dit en dit en dit. Afspraak weer herhalen. En dan begint het feest: waarom mag de jarige wel dit en dat? Omdat hij jarig is. ja, dag, dat vind ik niet eerlijk! Ik krijg nooit wat. Jawel, jij hebt laatst nog dit en dat gekregen. daarbij hadden we net afgesproken dat... En dan komt de poppenkast. Dat hij me haat. Scheldwoorden. Dat hij 112 gaat bellen. Dat drama houdt aan tot zeker een half uur nadat we terug zijn en hij meestal straf heeft gekregen.
Het is lastig omgaan met die buien. Normaal met school heb ik gewoon tussendoor meer tijd voor mezelf, dan vang ik de buien beter op. Heb er trouwens een heel mooi boek over gelezen: het explosieve kind. Het gaat dus over chronisch inflexibele kinderen, kinderen die moeite hebben met het overschakelen tussen de verschillende pakketjes vaardigheden in hun brein en tussen emoties. Diagnose is er niet, maar heb wel een verwijzing klaarliggen om met hem naar de orthopedagoog te gaan.
Eten, vandaag wil ik er weer tegenaan. Ik wil echt wat gewicht eraf. Ik heb gister 3 glazen wijn gehad, dat mag wel wat minder. Vanavond, als ik uitga, wil ik het ook laten staan, de sloten alcohol. Misschien ga ik wel niet eens. Heb wel zin, maar zoals het er nu uitziet zijn al mijn vrienden/vriendinnen afwezig. jammer, wilde wel even lekker dansen.
En verder ga ik mijn inname van groente wat verhogen, dan hoef ik van de rest wat minder. Ik heb een hele tijd dagelijks twee groenten bij het eten gehad, ik denk dat ik dat weer ga oppikken.
Dub, misschien dat die speling gisteren wel mee heeft gespeeld. Ik zat ook te twijfelen, want het zou gezellig zijn. Maar dan kijk ik op die kaart en dan is het toch wel weer prijzig, je had daar echt alleen patat van de kaart, en dat is gewoon duurder. Helaas gebeuren deze dingen ook als in heel duidelijk en consequent ben. Speelgoedwinkels begin ik al niet eens aan. Ik weet dat die voor iedereen verleidelijk zijn, maar als wij een cadeautje moeten hebben en hij moet mee halen omdat het niet anders kan, is dat een heel werk. Eerst duidelijk zeggen waar we heen gaan, wie er jarig is en dat dit kind een cadeautje moet. Dan duidelijk dat we dus niets voor zoon gaan kopen. Afspraak laten herhalen door zoon. Eenmaal binnen wil hij dit en dit en dit. Afspraak weer herhalen. En dan begint het feest: waarom mag de jarige wel dit en dat? Omdat hij jarig is. ja, dag, dat vind ik niet eerlijk! Ik krijg nooit wat. Jawel, jij hebt laatst nog dit en dat gekregen. daarbij hadden we net afgesproken dat... En dan komt de poppenkast. Dat hij me haat. Scheldwoorden. Dat hij 112 gaat bellen. Dat drama houdt aan tot zeker een half uur nadat we terug zijn en hij meestal straf heeft gekregen.
Het is lastig omgaan met die buien. Normaal met school heb ik gewoon tussendoor meer tijd voor mezelf, dan vang ik de buien beter op. Heb er trouwens een heel mooi boek over gelezen: het explosieve kind. Het gaat dus over chronisch inflexibele kinderen, kinderen die moeite hebben met het overschakelen tussen de verschillende pakketjes vaardigheden in hun brein en tussen emoties. Diagnose is er niet, maar heb wel een verwijzing klaarliggen om met hem naar de orthopedagoog te gaan.
Eten, vandaag wil ik er weer tegenaan. Ik wil echt wat gewicht eraf. Ik heb gister 3 glazen wijn gehad, dat mag wel wat minder. Vanavond, als ik uitga, wil ik het ook laten staan, de sloten alcohol. Misschien ga ik wel niet eens. Heb wel zin, maar zoals het er nu uitziet zijn al mijn vrienden/vriendinnen afwezig. jammer, wilde wel even lekker dansen.
En verder ga ik mijn inname van groente wat verhogen, dan hoef ik van de rest wat minder. Ik heb een hele tijd dagelijks twee groenten bij het eten gehad, ik denk dat ik dat weer ga oppikken.
...
zaterdag 24 juli 2010 om 08:30
Goedemorgen! Kom later vandaag vast terug, maar hier alvast een niet love update.
Was gisteravond geweldig. Ik voelde me echt voor het eerst sinds jaren goed in mijn vel en genoot ook van het uit eten gaan. Bewust en ook nu geen spijt. Ik vind het een eyeopener. Heb gekozen waar ik zin in had en het grappige is, dat ik om die reden ook geen dessert heb genomen. Simpelweg omdat ik er geen zin in had. Vaak neem ik wel, onder het motto ik heb nu toch al gefaald, dus wat maakt het uit. Ik denk dat ik mezelf met die fuck it momenten dubbel straf. Maar gisteren was alles gewoon goed!
Was gisteravond geweldig. Ik voelde me echt voor het eerst sinds jaren goed in mijn vel en genoot ook van het uit eten gaan. Bewust en ook nu geen spijt. Ik vind het een eyeopener. Heb gekozen waar ik zin in had en het grappige is, dat ik om die reden ook geen dessert heb genomen. Simpelweg omdat ik er geen zin in had. Vaak neem ik wel, onder het motto ik heb nu toch al gefaald, dus wat maakt het uit. Ik denk dat ik mezelf met die fuck it momenten dubbel straf. Maar gisteren was alles gewoon goed!
zaterdag 24 juli 2010 om 08:49
Zow, we zijn thuis, dus eerst even een voor allemaal hier, speciaal voor Hanke en Vlam, die het even lastig hebben zo te lezen.
Jammer genoeg nog niet alles gelezen hoor van de afgelopen weken, ik moet er echt voor gaan zitten.
Ik las van alles over carbs en zo, over collega's die Dubio complimenten gaven over haar verschijning en moeders die zich afvragen of je alle lekkere dingen die je op tafel zet 'wel mag hebben'.
Gisteren sprak ik Dubio aan de telefoon terwijl ik op weg was naar huis in de auto. Dan ben ik zo trots op wat we tegen elkaar zeggen.
Vinden jullie dat raar?
Ik vind het zo mooi dat je dezelfde taal spreekt in een topic en dan vooral met betrekking tot zoiets als eten, wat je elke dag moet doen en waar je dag in dag uit op allerlei manieren mee geconfronteerd wordt.
Op vakantie heb ik veel gezien, veel gedacht en ook veel gegeten wat ik niet zou hebben moeten eten. Soms omdat het even niet anders kon, soms omdat het gewoon lekker was en ik er zin in had.
Bang dat ik terug zal vallen, een angst die ik eigenlijk mijn hele 'lijnleven' lang heb gehad, heb ik nu niet. Totaal niet zelfs. Voor het eerst en dat voelt dan weer heel goed.
Tijdens mijn vakantie heb ik weer eens gezien hoe het is als je eet omdat je vindt dat eten er puur voor je genot is. Of je lijf er iets aan heeft is voor veel mensen niet belangrijk. En dat de hele dag door. In dat opzicht ben ik zelf gewoon heel anders gaan denken. Dat kan dus is vrij korte tijd. Ik vind dat een openbaring, dat je zó kunt veranderen van visie, puur omdat je je verstand bent gaan gebruiken.
Vanaf nu ben ik er dus gewoon weer helemaal bij en slurp ik alles wat hier geschreven wordt op als een spons.
Jammer genoeg nog niet alles gelezen hoor van de afgelopen weken, ik moet er echt voor gaan zitten.
Ik las van alles over carbs en zo, over collega's die Dubio complimenten gaven over haar verschijning en moeders die zich afvragen of je alle lekkere dingen die je op tafel zet 'wel mag hebben'.
Gisteren sprak ik Dubio aan de telefoon terwijl ik op weg was naar huis in de auto. Dan ben ik zo trots op wat we tegen elkaar zeggen.
Vinden jullie dat raar?
Ik vind het zo mooi dat je dezelfde taal spreekt in een topic en dan vooral met betrekking tot zoiets als eten, wat je elke dag moet doen en waar je dag in dag uit op allerlei manieren mee geconfronteerd wordt.
Op vakantie heb ik veel gezien, veel gedacht en ook veel gegeten wat ik niet zou hebben moeten eten. Soms omdat het even niet anders kon, soms omdat het gewoon lekker was en ik er zin in had.
Bang dat ik terug zal vallen, een angst die ik eigenlijk mijn hele 'lijnleven' lang heb gehad, heb ik nu niet. Totaal niet zelfs. Voor het eerst en dat voelt dan weer heel goed.
Tijdens mijn vakantie heb ik weer eens gezien hoe het is als je eet omdat je vindt dat eten er puur voor je genot is. Of je lijf er iets aan heeft is voor veel mensen niet belangrijk. En dat de hele dag door. In dat opzicht ben ik zelf gewoon heel anders gaan denken. Dat kan dus is vrij korte tijd. Ik vind dat een openbaring, dat je zó kunt veranderen van visie, puur omdat je je verstand bent gaan gebruiken.
Vanaf nu ben ik er dus gewoon weer helemaal bij en slurp ik alles wat hier geschreven wordt op als een spons.
zaterdag 24 juli 2010 om 08:58
Welkom terug Leo! Bijlezen, lijkt me inderdaad een hele kluif! Ik vind het soms als lastig en ik lees vrijwel elke dag...
Die tip van de trekkershutten was idd heel lief. Trekkershutten zijn helaas niet goedkoop. Ik heb het op de camping van mijn moeder opgezocht, en daar betaalde ik al 35 euro per nacht. Je mag maximaal 4 nachten blijven in het hoogseizoen, maar dan gaan die paar dagen alleen al bijna 150 euro kosten. Hebben we nog geen ijsje gehad... Ik leg me er maar bij neer en we gaan het volgend jaar helemaal goed maken met een heerlijke vakantie!
Die tip van de trekkershutten was idd heel lief. Trekkershutten zijn helaas niet goedkoop. Ik heb het op de camping van mijn moeder opgezocht, en daar betaalde ik al 35 euro per nacht. Je mag maximaal 4 nachten blijven in het hoogseizoen, maar dan gaan die paar dagen alleen al bijna 150 euro kosten. Hebben we nog geen ijsje gehad... Ik leg me er maar bij neer en we gaan het volgend jaar helemaal goed maken met een heerlijke vakantie!
...
