Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand III (ook nieuwe mensen blijven welkom!)
donderdag 26 augustus 2010 om 16:41
Deel drie alweer, van ons inspirerende, intussen toch werkelijk sektarische topic.
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
vrijdag 29 oktober 2010 om 20:56
Mag ik meedoen?
Ik dieet al jaren niet meer, maar probeer met mijn verstand te eten. De naam van dit topic trok mij dus meteen! Maar nu ik 15 zwangerschapskilo's kwijt moet (het verstand was ver te zoeken tijdens de zwangerschap..) ben ik de weg een beetje kwijt. Was al vol goede moed 2,5 kilo kwijt, maar de motivatie is opeens WEG lijkt het. Bah! Dan trekt gewoon hersenloos dingen in mijn mond stoppen me zo dat ik het bijna niet kan weerstaan. Vandaag dus ook weer voor de bijl gegaan, vanmiddag eerst min of meer beredeneerd ('okee, dan mag je 250 calorieen snoepen') maar vanavond volledig overboard (4 toastjes en 2 geroosterde boterhammen met pate, hand dropjes. Geen honger, maar onbewingbare snaaibehoefte). Ik tel calorieen, en eet er tussen de 1600 en 1800 per dag volgens de methode 'rustig aan dan breekt het lijntje niet'. Breekt het lijntje toch!
Een beetje achtergrond: alle dieten geprobeerd tot ongeveer 10 jaar geleden, toen 'het licht' gezien van met mate eten en bewegen. Fan van 'weg met de weegschaal' en 'Beck's dieetoplossing' (verandering van gedachten). Ik ken hele lange goede periodes, maar toch blijft eten met mijn verstand moeilijk, ergens blijf ik er TOCH ongezond mee omgaan.
Ik hoop dus op inspiratie en rust als het op eten aankomt!
Ik dieet al jaren niet meer, maar probeer met mijn verstand te eten. De naam van dit topic trok mij dus meteen! Maar nu ik 15 zwangerschapskilo's kwijt moet (het verstand was ver te zoeken tijdens de zwangerschap..) ben ik de weg een beetje kwijt. Was al vol goede moed 2,5 kilo kwijt, maar de motivatie is opeens WEG lijkt het. Bah! Dan trekt gewoon hersenloos dingen in mijn mond stoppen me zo dat ik het bijna niet kan weerstaan. Vandaag dus ook weer voor de bijl gegaan, vanmiddag eerst min of meer beredeneerd ('okee, dan mag je 250 calorieen snoepen') maar vanavond volledig overboard (4 toastjes en 2 geroosterde boterhammen met pate, hand dropjes. Geen honger, maar onbewingbare snaaibehoefte). Ik tel calorieen, en eet er tussen de 1600 en 1800 per dag volgens de methode 'rustig aan dan breekt het lijntje niet'. Breekt het lijntje toch!
Een beetje achtergrond: alle dieten geprobeerd tot ongeveer 10 jaar geleden, toen 'het licht' gezien van met mate eten en bewegen. Fan van 'weg met de weegschaal' en 'Beck's dieetoplossing' (verandering van gedachten). Ik ken hele lange goede periodes, maar toch blijft eten met mijn verstand moeilijk, ergens blijf ik er TOCH ongezond mee omgaan.
Ik hoop dus op inspiratie en rust als het op eten aankomt!
zaterdag 30 oktober 2010 om 09:52
Dag psychje, join the club!
Goed hoor, dat je het echte dieten al achter je hebt gelaten. Eten met je verstand is een veel gezondere keuze (halleluja!) maar het lukt niet van de ene op de andere dag. Je kan beginnen, weken in een flow zitten, snoepen en dan denken "het lukt me nooit dit vol te houden". De kunst is je ervan bewust te worden dat je elke minuut gezonde keuzes kan maken. Die vier toastjes hebben niet gemaakt dat je het weer eens verprutst hebt. Die paar toastjes waren hopelijk lekker en bevredigend. En als ze niet zo heel gezond waren, dan maak je daarna gewoon weer een gezonde keuze.
Het is nooit volledig mislukt, je bent nooit volledig om. Eten moet je de rest van je leven, het gaat er om een beetje balans te krijgen en minder gezonde keuzes als bijzondere traktaties te zien en niet als noodzakelijke gewoonte.
Laat ik dat nou ook nog allemaal moeten leren .
Maar eh, welkom dus, hier kan je er in elkk geval aangenaam over discussieren!
Goed hoor, dat je het echte dieten al achter je hebt gelaten. Eten met je verstand is een veel gezondere keuze (halleluja!) maar het lukt niet van de ene op de andere dag. Je kan beginnen, weken in een flow zitten, snoepen en dan denken "het lukt me nooit dit vol te houden". De kunst is je ervan bewust te worden dat je elke minuut gezonde keuzes kan maken. Die vier toastjes hebben niet gemaakt dat je het weer eens verprutst hebt. Die paar toastjes waren hopelijk lekker en bevredigend. En als ze niet zo heel gezond waren, dan maak je daarna gewoon weer een gezonde keuze.
Het is nooit volledig mislukt, je bent nooit volledig om. Eten moet je de rest van je leven, het gaat er om een beetje balans te krijgen en minder gezonde keuzes als bijzondere traktaties te zien en niet als noodzakelijke gewoonte.
Laat ik dat nou ook nog allemaal moeten leren .
Maar eh, welkom dus, hier kan je er in elkk geval aangenaam over discussieren!
zaterdag 30 oktober 2010 om 14:07
Zit ik dan... Ben bij ex, alles klaar zetten voor vanmiddag. En dan vertelt hij dat hij een nieuwe vriendin heeft. Ik weet dat ik degene ben die weg is gegaan, maar ik had dit niet zien aankomen. en het doet me meer dan ik had gedacht. Dit weekend gooi ik even mijn verstand overboord. Vanmiddag het verjaardagsfeest van zoon, vanavond giet ik me vol. En dan zie ik het morgen wel weer allemaal...
zaterdag 30 oktober 2010 om 16:31
Welkom psychje! Is het een idee om het plan van afvallen even te laten voor wat het is, te gaan voor stabiliseren van je gewicht en even genoeg voedingsstoffen binnen te krijgen? Soms heeft je lijf genoeg van lijnen en wil het even ´gewoon´ doen.
Zeker als je gezin veel van je vergt, is het de vraag of dit het moment moet zijn om af te vallen. Hoe kun jij het best voor jou zorgen?
Leo, ik heb je gezien op internet. Net op 4 een promo van je gezien. Welk grappig om jou in een friettent te zien
Hier gaat het goed. Zometeen wat boterhammen voor ik ga zingen. Gelukkig krijg ik een lift, want ik kan echt maar kleine stukjes lopen. Wel fijn dat ik beter door heb wanneer ik mijn fysieke grens bereik. Vorige week had ik dat echt niet door.
De kleurenanalyse was leuk! Ik ben een zomer-wintertype dat het van koele kleuren moet hebben. Fucsia en taupe zijn mijn kleuren...Gezellig getut met 2 vriendinnen.
Elynn, wat heb je gegeten, buiten de deur?
Shark hoe is het met jou?
Capibara, jou heb ik ook al een poos niet gezien, hoe vergaat het je?
SG, lekker aan het klussen?
Ik trek mijn schotse rokje aan. Tot later!
Zeker als je gezin veel van je vergt, is het de vraag of dit het moment moet zijn om af te vallen. Hoe kun jij het best voor jou zorgen?
Leo, ik heb je gezien op internet. Net op 4 een promo van je gezien. Welk grappig om jou in een friettent te zien
Hier gaat het goed. Zometeen wat boterhammen voor ik ga zingen. Gelukkig krijg ik een lift, want ik kan echt maar kleine stukjes lopen. Wel fijn dat ik beter door heb wanneer ik mijn fysieke grens bereik. Vorige week had ik dat echt niet door.
De kleurenanalyse was leuk! Ik ben een zomer-wintertype dat het van koele kleuren moet hebben. Fucsia en taupe zijn mijn kleuren...Gezellig getut met 2 vriendinnen.
Elynn, wat heb je gegeten, buiten de deur?
Shark hoe is het met jou?
Capibara, jou heb ik ook al een poos niet gezien, hoe vergaat het je?
SG, lekker aan het klussen?
Ik trek mijn schotse rokje aan. Tot later!
zaterdag 30 oktober 2010 om 18:02
quote:hanke321 schreef op 30 oktober 2010 @ 16:31:
Capibara, jou heb ik ook al een poos niet gezien, hoe vergaat het je?
Het gaat eetgewijs erg goed met me! Ik moet tegenwoordig al bijna oppassen dat ik niet te weinig eet, in plaats van teveel. Het gebeurt me regelmatig dat ik 's avonds nog een handje noten moet nemen om te voorkomen dat ik niet genoeg calorieën binnen krijg. Op mijn werk gaat het even wat minder, ik heb behoorlijke onenigheid met mijn teammanager. Ik heb nu gevraagd om overgeplaatst te worden naar een ander team, dus de bal ligt bij hem. Ik mag mezelf er niet meer druk om maken, heb ik mezelf beloofd. Ondanks die stress bleef ik het EMJV goed volhouden de afgelopen weken, en ook mijn nagels zitten er allemaal nog aan, dus het gaat beter dan ik zelf verwacht zou hebben. De knop lijkt definitief om.
Ik lees dit topic nog dagelijks, ik heb alleen met alles wat er op het forum gebeurt absoluut geen zin meer om hier nog veel te posten. Forummers worden monddood gemaakt, en verbannen om niets, en het gaat van kwaad tot erger. Uit protest post ik amper nog. En ik ben tegenwoordig actief op een ander forum, dat slokt ook veel van mijn tijd op.
Nou ja, ik ben dus eigenlijk hartstikke positief! Ik ben inmiddels 17 kilo lichter dan toen ik in dit topic begon mee te schrijven, dus het afvallen gaat als een trein. Ik ben er nog lang niet natuurlijk, maar ik ben allang blij dat ik nog steeds gemotiveerd blijf, en dat mijn zin in ongezond, vet, zout, zoet voedsel steeds minder wordt. Wel nog met mijn twee dagelijkse blokjes chocolade, en dat blijft ook zo. Dat is mijn traktatie, die voorkomt dat ik me te buiten ga aan candybars en andere zoetigheden. Al juich ik nog niet te hard, met Sinterklaas die inmiddels alweer op z'n stoomboot zit. Gelukkig zijn pepernoten best gezond, en die vind ik ook erg lekker, dus als ik me te buiten wil gaan aan iets Sinterklazerigs dan neem ik gewoon een handje pepernoten.
Capibara, jou heb ik ook al een poos niet gezien, hoe vergaat het je?
Het gaat eetgewijs erg goed met me! Ik moet tegenwoordig al bijna oppassen dat ik niet te weinig eet, in plaats van teveel. Het gebeurt me regelmatig dat ik 's avonds nog een handje noten moet nemen om te voorkomen dat ik niet genoeg calorieën binnen krijg. Op mijn werk gaat het even wat minder, ik heb behoorlijke onenigheid met mijn teammanager. Ik heb nu gevraagd om overgeplaatst te worden naar een ander team, dus de bal ligt bij hem. Ik mag mezelf er niet meer druk om maken, heb ik mezelf beloofd. Ondanks die stress bleef ik het EMJV goed volhouden de afgelopen weken, en ook mijn nagels zitten er allemaal nog aan, dus het gaat beter dan ik zelf verwacht zou hebben. De knop lijkt definitief om.
Ik lees dit topic nog dagelijks, ik heb alleen met alles wat er op het forum gebeurt absoluut geen zin meer om hier nog veel te posten. Forummers worden monddood gemaakt, en verbannen om niets, en het gaat van kwaad tot erger. Uit protest post ik amper nog. En ik ben tegenwoordig actief op een ander forum, dat slokt ook veel van mijn tijd op.
Nou ja, ik ben dus eigenlijk hartstikke positief! Ik ben inmiddels 17 kilo lichter dan toen ik in dit topic begon mee te schrijven, dus het afvallen gaat als een trein. Ik ben er nog lang niet natuurlijk, maar ik ben allang blij dat ik nog steeds gemotiveerd blijf, en dat mijn zin in ongezond, vet, zout, zoet voedsel steeds minder wordt. Wel nog met mijn twee dagelijkse blokjes chocolade, en dat blijft ook zo. Dat is mijn traktatie, die voorkomt dat ik me te buiten ga aan candybars en andere zoetigheden. Al juich ik nog niet te hard, met Sinterklaas die inmiddels alweer op z'n stoomboot zit. Gelukkig zijn pepernoten best gezond, en die vind ik ook erg lekker, dus als ik me te buiten wil gaan aan iets Sinterklazerigs dan neem ik gewoon een handje pepernoten.
zaterdag 30 oktober 2010 om 19:44
Hanke! Lief dat je aan me denkt.
Lieve Elynn de pelin, ik werd verlegen van je berichtje. Lief! Heel erg lief, dank je wel.
Ik heb dat ook, dat ‘’als ik later groot ben’’. Dat boek ga ik zeker lenen in de bieb, ze hebben het al op voorraad, nu nog even mezelf in het bevallige nekvelletje grijpen en er naartoe fietsen.
Ben je fijn wezen uiteten met je lief?
Hanke, dank voor je bericht. Hier is het een beetje…. Niksig! Ik zit nu tussen afstuderen en werken in, en in een nog veel groter proces, waarin alles een beetje als een herfststorm om me heen trekt en ik in m’n eentje midden in het bos de langsvliegende gekleurde blaadjes sta te bekijken. Beetje zoiets. Ik vind het lastig uitleggen, ik ben bezig met ‘inzichten’, whatever that may mean. Hoe sta ik in het leven, wie ben ik, wat kan ik, wat wil ik, hoe ga ik met anderen om, hoe gaan anderen met mij om, hoe luister ik naar mezelf. Hier schrijven is daarom ook fijn, omdat ik zo bezig ben met niet alleen te denken, maar ook te verwoorden.
Eten, tsja. Laat ik het zo zeggen: ik eet met mijn verstand, maar ik eet niet verstandig. Ik heb niet meer gerookt, en ik besefte ook dat ik al weken geen vlees meer heb gegeten. Dat zijn niet 2 dingen waar ik bewust voor heb gekozen, maar wat mijn lichaam voor me heeft gekozen. Maar datzelfde lichaam heeft ook zin in niet gezonde dingen, chocolade, chips, gewoon onzin. Ook goede dingen hoor, zo ben ik de laatste paar weken verslingerd aan salade, het liefst met veel rode ui, zalig. Ik heb contact gehad met mijn homeopaat, vooral ook omdat ik me de afgelopen weken zo lamlendig voelde. Hij gaf aan niet te sterk te ‘dieten’, eerst even lichamelijk alles op orde krijgen.
Wel merk ik dat fruit het even niet is voor me, ik eet banaan in mijn yoghurt ’s ochtends, en voor de rest van de dag heb ik er geen behoefte aan. Ook merk ik dat ‘ontbijt als een koning’ etc erg sterk voor me opgaat, als ik tussen 11 en 14 uur gewoon genoeg eet, kan ik er tot 19u tegenaan, en goed ook.
Heb ook weinig contact met de buitenwereld even, het is nu even mijn lief en ik. Ik denk dat deze periode me is gegeven om te bezinnen, en dat is prettig. Ik wacht op bericht van het UZB over het baantje, spannend, merk wel dat ik zin heb om aan de slag te gaan.
Het is nu even goed zoals alles is.
Leo, whoeoeoeoeoeoe!! Jeetje wat gaaf zeg. En ook heel bijzonder om een forummer (wat zeg ik: het moederschip) tot leven zien te komen (en op die manier!!). Krijg je fijne reacties? Is iedereen trots op je?
Capi, wowie, supervrouw! Vertel eens over die 2 stukjes choco per dag, hoe werkt dat?
Hanke, wat leuk dat je zingt. Ik heb dat ook een tijdje gedaan in een koor, ik vond het heel leuk, veel positieve energie. Mijn lief speelt geweldig piano dus we proberen regelmatig een liedje te doen, maar da’s moeilijk! Wordt steevast ruzie (‘’jij speelt te snel!’’ ‘’Ja maar jij zet te hoog in!’’).
Zijn we Duub kwijt? Verloren aan de iPhone-maffia?
Weet iemand trouwens waar Muis is gebleven?
Lieve Elynn de pelin, ik werd verlegen van je berichtje. Lief! Heel erg lief, dank je wel.
Ik heb dat ook, dat ‘’als ik later groot ben’’. Dat boek ga ik zeker lenen in de bieb, ze hebben het al op voorraad, nu nog even mezelf in het bevallige nekvelletje grijpen en er naartoe fietsen.
Ben je fijn wezen uiteten met je lief?
Hanke, dank voor je bericht. Hier is het een beetje…. Niksig! Ik zit nu tussen afstuderen en werken in, en in een nog veel groter proces, waarin alles een beetje als een herfststorm om me heen trekt en ik in m’n eentje midden in het bos de langsvliegende gekleurde blaadjes sta te bekijken. Beetje zoiets. Ik vind het lastig uitleggen, ik ben bezig met ‘inzichten’, whatever that may mean. Hoe sta ik in het leven, wie ben ik, wat kan ik, wat wil ik, hoe ga ik met anderen om, hoe gaan anderen met mij om, hoe luister ik naar mezelf. Hier schrijven is daarom ook fijn, omdat ik zo bezig ben met niet alleen te denken, maar ook te verwoorden.
Eten, tsja. Laat ik het zo zeggen: ik eet met mijn verstand, maar ik eet niet verstandig. Ik heb niet meer gerookt, en ik besefte ook dat ik al weken geen vlees meer heb gegeten. Dat zijn niet 2 dingen waar ik bewust voor heb gekozen, maar wat mijn lichaam voor me heeft gekozen. Maar datzelfde lichaam heeft ook zin in niet gezonde dingen, chocolade, chips, gewoon onzin. Ook goede dingen hoor, zo ben ik de laatste paar weken verslingerd aan salade, het liefst met veel rode ui, zalig. Ik heb contact gehad met mijn homeopaat, vooral ook omdat ik me de afgelopen weken zo lamlendig voelde. Hij gaf aan niet te sterk te ‘dieten’, eerst even lichamelijk alles op orde krijgen.
Wel merk ik dat fruit het even niet is voor me, ik eet banaan in mijn yoghurt ’s ochtends, en voor de rest van de dag heb ik er geen behoefte aan. Ook merk ik dat ‘ontbijt als een koning’ etc erg sterk voor me opgaat, als ik tussen 11 en 14 uur gewoon genoeg eet, kan ik er tot 19u tegenaan, en goed ook.
Heb ook weinig contact met de buitenwereld even, het is nu even mijn lief en ik. Ik denk dat deze periode me is gegeven om te bezinnen, en dat is prettig. Ik wacht op bericht van het UZB over het baantje, spannend, merk wel dat ik zin heb om aan de slag te gaan.
Het is nu even goed zoals alles is.
Leo, whoeoeoeoeoeoe!! Jeetje wat gaaf zeg. En ook heel bijzonder om een forummer (wat zeg ik: het moederschip) tot leven zien te komen (en op die manier!!). Krijg je fijne reacties? Is iedereen trots op je?
Capi, wowie, supervrouw! Vertel eens over die 2 stukjes choco per dag, hoe werkt dat?
Hanke, wat leuk dat je zingt. Ik heb dat ook een tijdje gedaan in een koor, ik vond het heel leuk, veel positieve energie. Mijn lief speelt geweldig piano dus we proberen regelmatig een liedje te doen, maar da’s moeilijk! Wordt steevast ruzie (‘’jij speelt te snel!’’ ‘’Ja maar jij zet te hoog in!’’).
Zijn we Duub kwijt? Verloren aan de iPhone-maffia?
Weet iemand trouwens waar Muis is gebleven?
zaterdag 30 oktober 2010 om 19:53
Nog geen andere garderobe, omdat ik hoop nog een kilo of veertig af te vallen. Elke keer nieuwe kleren kopen is dan gewoon zonde. Gelukkig heb ik nog van alles in de kast hangen, van maat 44 tot 52 denk ik, dus voorlopig kan ik even vooruit. Alleen mijn twee nieuwste en meestgedragen spijkerbroeken zijn nu veel te wijd, maar die snoer ik gewoon flink in met een riem.
Hoe die twee blokjes chocolade werken? Ik neem gewoon elke avond drie paranoten en twee blokjes van een reep pure chocolade bij de thee. Zo hoef ik mezelf die chocolade niet te ontzeggen, en weet ik dat ik elke dat even die smaak kan proeven. En blijkbaar is dat genoeg om me ervan te weerhouden om meer chocolade te eten. Soms worden het vier blokjes hoor, maar dat is dan nog maar 24 gram, en dat valt in het niet bij de hoeveelheden die ik vroeger at. Ik geniet nu echt met alle aandacht van die paar kleine stukjes, waar ik vroeger grote hoeveelheden gedachteloos naar binnen schrokte.
Hoe die twee blokjes chocolade werken? Ik neem gewoon elke avond drie paranoten en twee blokjes van een reep pure chocolade bij de thee. Zo hoef ik mezelf die chocolade niet te ontzeggen, en weet ik dat ik elke dat even die smaak kan proeven. En blijkbaar is dat genoeg om me ervan te weerhouden om meer chocolade te eten. Soms worden het vier blokjes hoor, maar dat is dan nog maar 24 gram, en dat valt in het niet bij de hoeveelheden die ik vroeger at. Ik geniet nu echt met alle aandacht van die paar kleine stukjes, waar ik vroeger grote hoeveelheden gedachteloos naar binnen schrokte.
zaterdag 30 oktober 2010 om 20:06
Koekoek, het vliegdekmoederschip meldt zich!
Aan met mijn verstand eten ben ik nog niet toe, wel wil ik jullie even gedag zeggen en laten weten dat ik nog steeds trots op jullie ben en dat ik er snel weer bij wil zijn.
SG, ik krijg veel reacties en men is erg trots.
Niet iedereen maar goed, je kunt het niet iedereen naar de zin maken in het leven, dat is nu eenmaal zo.
We hebben een hyves, een facebook en een twitter, wie zin heeft is welkom, ook de meelezers!
gooischefrieten@hotmail.nl voor de adressen.
Aan met mijn verstand eten ben ik nog niet toe, wel wil ik jullie even gedag zeggen en laten weten dat ik nog steeds trots op jullie ben en dat ik er snel weer bij wil zijn.
SG, ik krijg veel reacties en men is erg trots.
Niet iedereen maar goed, je kunt het niet iedereen naar de zin maken in het leven, dat is nu eenmaal zo.
We hebben een hyves, een facebook en een twitter, wie zin heeft is welkom, ook de meelezers!
gooischefrieten@hotmail.nl voor de adressen.
zondag 31 oktober 2010 om 21:41
He, wat is er nu aan de hand? Ik wist dat het een zootje was op het forum, maar gaan jullie nu ook al weg, Muis en Capi?
Jammer, ik wens jullie alle goeds en misschien komen jullie toch nog eens terug, als de zaken hier opgelost zijn.
Ik heb hier een slechte dag gehad, niet zozeer eetgewijs maar wel emotioneel. Ex haalde een zeer kwalijke streek uit, over de ruggen van de kinderen en het was weer aan mij om de rommel op te ruimen. Dat ging mijzelf ook niet in de koude kleren zitten en ik was dus vrij slecht te genieten vandaag. Moe ook door alle emoties.
Ik had niettemin 's avonds (na een boswandeling met de kinderen waar ik wat van opgekikkerd was) een uitmuntende broodmaaltijd geserveerd, al zeg ik het zelf. Stukjes stokbrood-met-zaadjes met pesto/knaksla/tomaat/komkommer/kappertjes/kiemgroenten, bio geitenkaas met honing, en ham/mosterd/knaksla/komkommer/kiemgroenten. Met vrolijke prikkertjes en een bordje komkommer met tomaat, en een bio yoghurtje na. Mooi de tafel gedekt en de kinderen geroepen. Toen die na drie keer roepen nog niet verschenen (favoriete tv-serie bezig) hield ik het voor gezien en ben ik naar boven gegaan. Een koekje van eigen deeg, want toen ze me riepen kwam ik ook niet. Heel kinderachtig misschien, maar ik was zo boos en teleurgesteld. Niet alleen door dat eten natuurlijk...
Jammer, ik wens jullie alle goeds en misschien komen jullie toch nog eens terug, als de zaken hier opgelost zijn.
Ik heb hier een slechte dag gehad, niet zozeer eetgewijs maar wel emotioneel. Ex haalde een zeer kwalijke streek uit, over de ruggen van de kinderen en het was weer aan mij om de rommel op te ruimen. Dat ging mijzelf ook niet in de koude kleren zitten en ik was dus vrij slecht te genieten vandaag. Moe ook door alle emoties.
Ik had niettemin 's avonds (na een boswandeling met de kinderen waar ik wat van opgekikkerd was) een uitmuntende broodmaaltijd geserveerd, al zeg ik het zelf. Stukjes stokbrood-met-zaadjes met pesto/knaksla/tomaat/komkommer/kappertjes/kiemgroenten, bio geitenkaas met honing, en ham/mosterd/knaksla/komkommer/kiemgroenten. Met vrolijke prikkertjes en een bordje komkommer met tomaat, en een bio yoghurtje na. Mooi de tafel gedekt en de kinderen geroepen. Toen die na drie keer roepen nog niet verschenen (favoriete tv-serie bezig) hield ik het voor gezien en ben ik naar boven gegaan. Een koekje van eigen deeg, want toen ze me riepen kwam ik ook niet. Heel kinderachtig misschien, maar ik was zo boos en teleurgesteld. Niet alleen door dat eten natuurlijk...
Ga in therapie!
maandag 1 november 2010 om 10:36
Hey Duub....
Getsiederriebah, dat je ex zo afschuwelijk bezig was. Voel je je al weer wat beter? Kinderen naar school en hopelijk wat tijd voor je zelf. En wat ben je goed bezig geweest, met je mooie boswandeling en feestmaaltijd! Ik stuur je even een rol behang, kan je je kids af en toe achter plakken.
Sorry dat ik niks zinnigers kan zeggen, ik heb geen ervaring met exen en kinderen en die narigheid. Ik hoop dat je je snel wat beter voelt. Kumbayaaaa!
Getsiederriebah, dat je ex zo afschuwelijk bezig was. Voel je je al weer wat beter? Kinderen naar school en hopelijk wat tijd voor je zelf. En wat ben je goed bezig geweest, met je mooie boswandeling en feestmaaltijd! Ik stuur je even een rol behang, kan je je kids af en toe achter plakken.
Sorry dat ik niks zinnigers kan zeggen, ik heb geen ervaring met exen en kinderen en die narigheid. Ik hoop dat je je snel wat beter voelt. Kumbayaaaa!
maandag 1 november 2010 om 12:32
Bedankt voor het welkom en het meedenken!
@JanneJip: veel van wat je schreef herkende ik al uit de cognitieve therapie, waar Judith Beck over schreef mbt afvallen. Ken je dat boek/de benadering? Ik werk er zelf mee, maar dan op het gebied van andermans problemen (vandaar mijn nick..), maar heb er voor mezelf ook veel aan. Gelukkig vind ik dus niet meer zo snel dat ik 'het helemaal verpest heb' en kan ik in ieder geval tegenwoordig veel sneller dan vroeger doorgaan waar ik gebleven was, zonder zelfverwijt en vaak met het idee wel genoten te hebben. Maar het blijft inderdaad een struggle he? Ken jouw verhaal nog niet, maar ga binnenkort eens bijlezen!
@Hanke: ook erg bedankt voor jouw reactie. Ik heb de afgelopen maanden gestabiliseerd, niet aangekomen of afgevallen. Mijn dochter is nu 5 maanden en langzaamaan ben ik nu dus begonnen. En 5 maanden is niet lang denk ik, maar het extra aan gewicht zit me dermate dwars dat ik in elk geval relaxed een begin ben gaan maken. Tenminste, zo relaxed mogelijk, ik heb me eerst lang laten afschrikken door de hele berg van 15 kilo, wat me bij voorbaat al 'verlamde'.
Je hebt erg gelijk wat betreft teveel van jezelf vragen, als een gezin, baan en nu ook nog een verhuizing in mijn geval veel van me vragen. Ik probeer daar rekening mee te houden, maar als stresseter donder ik regelmatig in mijn valkuil van 'bekijk het allemaal maar, en nu chocola!' Of dus die toastjes en boterhammen van vrijdag (kwam ook nog chips bij). Het weekend heb ik verder rustig aan gedaan en vandaag ben ik weer goed bezig.
Verder begrijp ik dat er onrust is op het forum in bredere zin. Ik hou me daar als nieuwkomer maar helemaal buiten, maar erg jammer om te lezen dat het zo ver gaat dat mensen met pijn in hun hart stoppen met schrijven.
En Dubiootje, hoop dat je vandaag een betere dag hebt!
@JanneJip: veel van wat je schreef herkende ik al uit de cognitieve therapie, waar Judith Beck over schreef mbt afvallen. Ken je dat boek/de benadering? Ik werk er zelf mee, maar dan op het gebied van andermans problemen (vandaar mijn nick..), maar heb er voor mezelf ook veel aan. Gelukkig vind ik dus niet meer zo snel dat ik 'het helemaal verpest heb' en kan ik in ieder geval tegenwoordig veel sneller dan vroeger doorgaan waar ik gebleven was, zonder zelfverwijt en vaak met het idee wel genoten te hebben. Maar het blijft inderdaad een struggle he? Ken jouw verhaal nog niet, maar ga binnenkort eens bijlezen!
@Hanke: ook erg bedankt voor jouw reactie. Ik heb de afgelopen maanden gestabiliseerd, niet aangekomen of afgevallen. Mijn dochter is nu 5 maanden en langzaamaan ben ik nu dus begonnen. En 5 maanden is niet lang denk ik, maar het extra aan gewicht zit me dermate dwars dat ik in elk geval relaxed een begin ben gaan maken. Tenminste, zo relaxed mogelijk, ik heb me eerst lang laten afschrikken door de hele berg van 15 kilo, wat me bij voorbaat al 'verlamde'.
Je hebt erg gelijk wat betreft teveel van jezelf vragen, als een gezin, baan en nu ook nog een verhuizing in mijn geval veel van me vragen. Ik probeer daar rekening mee te houden, maar als stresseter donder ik regelmatig in mijn valkuil van 'bekijk het allemaal maar, en nu chocola!' Of dus die toastjes en boterhammen van vrijdag (kwam ook nog chips bij). Het weekend heb ik verder rustig aan gedaan en vandaag ben ik weer goed bezig.
Verder begrijp ik dat er onrust is op het forum in bredere zin. Ik hou me daar als nieuwkomer maar helemaal buiten, maar erg jammer om te lezen dat het zo ver gaat dat mensen met pijn in hun hart stoppen met schrijven.
En Dubiootje, hoop dat je vandaag een betere dag hebt!
maandag 1 november 2010 om 14:51
Duub een hele boel voor jou, dat kan je wel even gebruiken. Rot zo´n weekend dat je de puinzooi van ex mag opruimen en daarna met al je lieve zorg genegeerd wordt... Hoe gaat het nu, heb je er zin in om met het gemoed van ´nieuwe dag, nieuwe kansen´ er weer tegenaan te gaan? Of moet er nog e.e.a. besproken worden.
Foodwise gaat het goed, in de zin dat ik geniet en bewust mijn ingrediënten uitkies. Gister kwam een vriendin eten en ik heb lekker gekookt: gekookte bioaardappelen, én een restje dat nog in de koelkast lag gebakken, biowinterpeen, talapiafilet in roomboter gebakken met een hollandaisesaus met verse dille en witte wijn. Verder als toetje appels uit de oven met kaneel en slagroom.
Moet er wel aan wennen, dat ik nu zonder in de stress te schieten, gewoon roomboter en slagroom gebruik, het resultaat van het afleren van én én. Bij magere vis mag best een vettige saus. Als ik (verder) niet snoep kan ik prima warme chocomelk met slagroom drinken. Ik geniet van een normaal voedingspatroon, van een manier van eten die ik duurzaam kan toepassen.
SG, het klinkt goed wat je beschijft. Alsof je aan het landen bent. Mooi dat je daar mee bezig bent, met ´zijn´, waarnemen, ervaren, genieten. Even geen conclusies of opjagerig stappenplan. Ik zie je zo lopen, tussen de vallende herfstbladeren.
Botervlieg, hoe is het met je? Goed dat je aan het lezen bent op de vorige topics. Je ziet hoeveel mensen er aan kunnen hebben.
Afgelopen zaterdag heb ik mijn postings hier allemaal gelezen. Ik had een ongemakkelijk gevoel (en oordeel) over mezelf en mijn posts hier en had geen zin om hier om bevestiging en/of geruststelling te gaan vragen. Na ze gelezen te hebben, denk ik anders over mezelf. Ik ben het meer eens met wat jullie over me schrijven. Dat ik worstel en weer doorga. Toch echt wel een topmokkel ben
Hoe is het met het moederschip? Ik vind het jammer dat je emotioneel zo uit beeld bent Leo. Snappen doe ik het, ik weet dat je veel op je bordje hebt en dat sommige dingen te privé zijn om hier neer te plempen maar ik mis je van mij.
Foodwise gaat het goed, in de zin dat ik geniet en bewust mijn ingrediënten uitkies. Gister kwam een vriendin eten en ik heb lekker gekookt: gekookte bioaardappelen, én een restje dat nog in de koelkast lag gebakken, biowinterpeen, talapiafilet in roomboter gebakken met een hollandaisesaus met verse dille en witte wijn. Verder als toetje appels uit de oven met kaneel en slagroom.
Moet er wel aan wennen, dat ik nu zonder in de stress te schieten, gewoon roomboter en slagroom gebruik, het resultaat van het afleren van én én. Bij magere vis mag best een vettige saus. Als ik (verder) niet snoep kan ik prima warme chocomelk met slagroom drinken. Ik geniet van een normaal voedingspatroon, van een manier van eten die ik duurzaam kan toepassen.
SG, het klinkt goed wat je beschijft. Alsof je aan het landen bent. Mooi dat je daar mee bezig bent, met ´zijn´, waarnemen, ervaren, genieten. Even geen conclusies of opjagerig stappenplan. Ik zie je zo lopen, tussen de vallende herfstbladeren.
Botervlieg, hoe is het met je? Goed dat je aan het lezen bent op de vorige topics. Je ziet hoeveel mensen er aan kunnen hebben.
Afgelopen zaterdag heb ik mijn postings hier allemaal gelezen. Ik had een ongemakkelijk gevoel (en oordeel) over mezelf en mijn posts hier en had geen zin om hier om bevestiging en/of geruststelling te gaan vragen. Na ze gelezen te hebben, denk ik anders over mezelf. Ik ben het meer eens met wat jullie over me schrijven. Dat ik worstel en weer doorga. Toch echt wel een topmokkel ben
Hoe is het met het moederschip? Ik vind het jammer dat je emotioneel zo uit beeld bent Leo. Snappen doe ik het, ik weet dat je veel op je bordje hebt en dat sommige dingen te privé zijn om hier neer te plempen maar ik mis je van mij.
maandag 1 november 2010 om 23:32
Ha lieve meiden!
Dankjewel voor alle harten onder de riem Het gaat veel beter vandaag hoor. Ik heb inmiddels al het nodige meegemaakt en heb geleerd niet in die negatieve buien te blijven hangen. Een dag was eigenlijk al lang. Maar dit hakte er wel in, ik heb zelf het gedrag van mijn ex wel losgelaten, maar het doet me veel pijn te zien dat de kinderen worden gekwetst en gemanipuleerd. Ik heb me nu voor het eerst serieus afgevraagd of het voor hen niet schadelijker is hun vader op deze manier te zien dan hem niet te zien.
Vandaag had ik vrij en heb ik een heel actieve maar ook ontspannende dag gehad (zonder kinderen). Veel in huis gedaan maar ook de tijd genomen om lekker te lunchen (broodje ham de luxe) in de zon op het terras! Het was heerlijk! Ik heb een lange boswandeling gemaakt (bijna 2 uur), met als hoogtepunt dat ik vlak bij me een hert zag wegspringen. Ik sta dan altijd weer met open mond te kijken, ik vind dat zoiets indrukwekkends. Het is prachtig in het bos nu met de herfstkleuren en -geuren en ik kon me daardoor echt ontspannen.
Ik bedacht me al wandelend ook dat ik nu al best lang wandel... Ik heb het altijd fijn gevonden, maar ben het vaker en langer gaan doen sinds mijn psycholoog me dit als natuurlijk antidepressivum heeft geadviseerd, in de periode dat ik ging scheiden. Ik dacht terug aan de vele wandelingen die ik sindsdien heb gemaakt en hoe mijn gemoedstoestand in die paar jaar veranderd is. Ik denk dat wandelen daaraan bijdraagt: ik vind het heerlijk buiten te zijn, geniet van de frisse lucht en de natuur en na een tijdje krijgt de kadans van het lopen iets van meditatie. Bovendien is het fijn om beweging te krijgen!
Dit gezegd hebbende was ik wel compleet afgedraaid toen ik thuiskwam, en de kinderen er ook weer waren. Geen zin meer om te koken... weinig meer in huis ook. Toch maar mezelf een duw gegeven en een snijplank gepakt. Ik heb wat groenten gewokt (courgette, aubergine, ui en kerstomaatjes) met knoflook, verse tuinkruiden (basilicum, peterselie en tijm) en er balsamicoazijn door gemikt. Dit met quinoa geserveerd. De kinderen durfden nu niet te treuzelen en kwamen vrijwel meteen aan tafel. Mijn geimproviseerde (waar zitten die trema's op een mac??) maaltje ging erin als koek.
Shark, die zin van jou is echt hilarisch! Ik snap er niks van
SG, bedankt voor het behang Ik bewaar het voor een passende gelegenheid.
Psychje, leuk dat je ook meeschrijft. Als je borstvoeding geeft, zul je waarschijnlijk vanzelf gewicht kwijtraken in een gezond tempo. Let op dat je genoeg eet, je hebt veel op je bord nu dus moet er ook veel op je bord Ik heb het zelf tijdens en na mijn zwangerschappen altijd wonderbaarlijk gevonden wat mijn lichaam voor elkaar kreeg. Het is een hele prestatie. Ik hoop dat jij ook zo positief naar je lichaam kan kijken.
Hanke, goed dat je nu steeds losser met eten kan omgaan. Ben je niet stiekem bang voor die glijdende schaal? Dat is toch onze valkuil of angst, niet? Heel goed van je dat je je eigen postings nog eens hebt gelezen en dus kritisch tegenover je eigen (minderwaardige) gevoel staat. Nu kun je dat gevoel relativeren en daarmee van je af zetten. Daar heb je veel wijsheid en zelfinzicht voor nodig. Chapeau!
Dankjewel voor alle harten onder de riem Het gaat veel beter vandaag hoor. Ik heb inmiddels al het nodige meegemaakt en heb geleerd niet in die negatieve buien te blijven hangen. Een dag was eigenlijk al lang. Maar dit hakte er wel in, ik heb zelf het gedrag van mijn ex wel losgelaten, maar het doet me veel pijn te zien dat de kinderen worden gekwetst en gemanipuleerd. Ik heb me nu voor het eerst serieus afgevraagd of het voor hen niet schadelijker is hun vader op deze manier te zien dan hem niet te zien.
Vandaag had ik vrij en heb ik een heel actieve maar ook ontspannende dag gehad (zonder kinderen). Veel in huis gedaan maar ook de tijd genomen om lekker te lunchen (broodje ham de luxe) in de zon op het terras! Het was heerlijk! Ik heb een lange boswandeling gemaakt (bijna 2 uur), met als hoogtepunt dat ik vlak bij me een hert zag wegspringen. Ik sta dan altijd weer met open mond te kijken, ik vind dat zoiets indrukwekkends. Het is prachtig in het bos nu met de herfstkleuren en -geuren en ik kon me daardoor echt ontspannen.
Ik bedacht me al wandelend ook dat ik nu al best lang wandel... Ik heb het altijd fijn gevonden, maar ben het vaker en langer gaan doen sinds mijn psycholoog me dit als natuurlijk antidepressivum heeft geadviseerd, in de periode dat ik ging scheiden. Ik dacht terug aan de vele wandelingen die ik sindsdien heb gemaakt en hoe mijn gemoedstoestand in die paar jaar veranderd is. Ik denk dat wandelen daaraan bijdraagt: ik vind het heerlijk buiten te zijn, geniet van de frisse lucht en de natuur en na een tijdje krijgt de kadans van het lopen iets van meditatie. Bovendien is het fijn om beweging te krijgen!
Dit gezegd hebbende was ik wel compleet afgedraaid toen ik thuiskwam, en de kinderen er ook weer waren. Geen zin meer om te koken... weinig meer in huis ook. Toch maar mezelf een duw gegeven en een snijplank gepakt. Ik heb wat groenten gewokt (courgette, aubergine, ui en kerstomaatjes) met knoflook, verse tuinkruiden (basilicum, peterselie en tijm) en er balsamicoazijn door gemikt. Dit met quinoa geserveerd. De kinderen durfden nu niet te treuzelen en kwamen vrijwel meteen aan tafel. Mijn geimproviseerde (waar zitten die trema's op een mac??) maaltje ging erin als koek.
Shark, die zin van jou is echt hilarisch! Ik snap er niks van
SG, bedankt voor het behang Ik bewaar het voor een passende gelegenheid.
Psychje, leuk dat je ook meeschrijft. Als je borstvoeding geeft, zul je waarschijnlijk vanzelf gewicht kwijtraken in een gezond tempo. Let op dat je genoeg eet, je hebt veel op je bord nu dus moet er ook veel op je bord Ik heb het zelf tijdens en na mijn zwangerschappen altijd wonderbaarlijk gevonden wat mijn lichaam voor elkaar kreeg. Het is een hele prestatie. Ik hoop dat jij ook zo positief naar je lichaam kan kijken.
Hanke, goed dat je nu steeds losser met eten kan omgaan. Ben je niet stiekem bang voor die glijdende schaal? Dat is toch onze valkuil of angst, niet? Heel goed van je dat je je eigen postings nog eens hebt gelezen en dus kritisch tegenover je eigen (minderwaardige) gevoel staat. Nu kun je dat gevoel relativeren en daarmee van je af zetten. Daar heb je veel wijsheid en zelfinzicht voor nodig. Chapeau!
Ga in therapie!
