Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand III (ook nieuwe mensen blijven welkom!)
donderdag 26 augustus 2010 om 16:41
Deel drie alweer, van ons inspirerende, intussen toch werkelijk sektarische topic.
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
dinsdag 2 november 2010 om 10:11
He Dub, fijn van je te horen. Het lijkt me best heel belastend om te zien dat de mensen van wie je houdt en voor wie je verantwoordelijk bent en -met liefde- zorg draagt, beschadigd worden door iemand anders. Vooral omdat je er geen controle over hebt.
Pootje gaat zeer traag maar gestaag vooruit! Nog wel met stok lopen en tot die tijd niet met de ukkies werken. Ik hoorde dat ik wel met de tape op mijn been naar de sauna mag, dus eind van de week ga ik dat denk ik wel uitproberen. Nu zit ik bij te komen van de fysiomassage, mozeskriebel dat deed pijn.
Het tijdelijk niet mobiel zijn drukt me met de neus op het feit dat er mensen zijn die hier elke dag, jaar in jaar uit mee moeten leven. Vanwege MS, of reuma bijv. Ik kan vrolijk zeggen dat dit voor mij tijdelijk is, voor hen niet en dat vind ik wrang. Je kijkt toch opeens met hele andere ogen naar het openbare leven, in de supermarkt valt opeens op hoeveel mensen er met een stok lopen.
Fysio raadde me aan om te gaan schaken, om mijn hersens aan het werk te zetten omdat ik niet naar de ukkies kan. Nu kan ik niet schaken maar dat ik sudoku´s maak met een vrij hoge moeilijkheidsgraad was ook goed.
Dub, ik ben niet zo bang voor de glijdende schaal. Mijn kleding geeft vanzelf wel aan wanneer ik aan het uitdijen ben en dat is tot nu toe niet het geval. Eten tot ik misselijk ben van vettigheid komt amper meer voor. Ja, toen ik met mijn C.V. bezig was maar dat was voor mij extreme stress. Zelfs nu met thuiszitten en minder bewegen is er niet zoveel aan de hand.
Dat is het fijne, eten kan ik steeds meer vanuit vertrouwen bejegenen. Het is af en toe lekker om me te verwennen, maar merendeels begin ik het toch als brandstof voor mijn lieve lijf te zien.
Het ´ik moet cake hebben en veel! gevoel´, het compenseren van het me tekort gedaan voelen en de neiging me te troosten met eten, is veranderd in een alertheid op mijn lijf. Mijn lijf geeft aan wanneer ik wat moet eten. Mijn verstand gaat dan na wat ik er het beste in kan stoppen in dat lijf. Mijn hart is blij dat ik genieten kan van de simpelste dingen.
Door snel te reageren als mijn lijf roept om eten, ben ik veel minder gevoelig voor emotionele triggers omtrent eten. De lege, hongerige ogen die gedissocieerd rondkeken in de aula van de middelbare school kan ik voor zijn. Het is een automatisme geworden om mezelf normale voeding te geven, gewoon een boterham te nemen als ik trek heb. Er is geen interne discussie meer of ik mezelf die voeding wel mag geven (iemand die hier nog heel kort meedoet weet waar ik het over heb), er worden geen voorwaarden meer aan gesteld. Trek is eten. Dan eet ik gezond voer als het voor handen is. Is dat niet zo, dat is zogenaamd kliko voer. Beter een snicker in mijn mik dan met holle ogen rondlopen.
Eten is oordeelsvrij geworden, stapje voor stapje ben ik daarmee aan het werk. Mijn mijn mooie mij als resultaat!
Pootje gaat zeer traag maar gestaag vooruit! Nog wel met stok lopen en tot die tijd niet met de ukkies werken. Ik hoorde dat ik wel met de tape op mijn been naar de sauna mag, dus eind van de week ga ik dat denk ik wel uitproberen. Nu zit ik bij te komen van de fysiomassage, mozeskriebel dat deed pijn.
Het tijdelijk niet mobiel zijn drukt me met de neus op het feit dat er mensen zijn die hier elke dag, jaar in jaar uit mee moeten leven. Vanwege MS, of reuma bijv. Ik kan vrolijk zeggen dat dit voor mij tijdelijk is, voor hen niet en dat vind ik wrang. Je kijkt toch opeens met hele andere ogen naar het openbare leven, in de supermarkt valt opeens op hoeveel mensen er met een stok lopen.
Fysio raadde me aan om te gaan schaken, om mijn hersens aan het werk te zetten omdat ik niet naar de ukkies kan. Nu kan ik niet schaken maar dat ik sudoku´s maak met een vrij hoge moeilijkheidsgraad was ook goed.
Dub, ik ben niet zo bang voor de glijdende schaal. Mijn kleding geeft vanzelf wel aan wanneer ik aan het uitdijen ben en dat is tot nu toe niet het geval. Eten tot ik misselijk ben van vettigheid komt amper meer voor. Ja, toen ik met mijn C.V. bezig was maar dat was voor mij extreme stress. Zelfs nu met thuiszitten en minder bewegen is er niet zoveel aan de hand.
Dat is het fijne, eten kan ik steeds meer vanuit vertrouwen bejegenen. Het is af en toe lekker om me te verwennen, maar merendeels begin ik het toch als brandstof voor mijn lieve lijf te zien.
Het ´ik moet cake hebben en veel! gevoel´, het compenseren van het me tekort gedaan voelen en de neiging me te troosten met eten, is veranderd in een alertheid op mijn lijf. Mijn lijf geeft aan wanneer ik wat moet eten. Mijn verstand gaat dan na wat ik er het beste in kan stoppen in dat lijf. Mijn hart is blij dat ik genieten kan van de simpelste dingen.
Door snel te reageren als mijn lijf roept om eten, ben ik veel minder gevoelig voor emotionele triggers omtrent eten. De lege, hongerige ogen die gedissocieerd rondkeken in de aula van de middelbare school kan ik voor zijn. Het is een automatisme geworden om mezelf normale voeding te geven, gewoon een boterham te nemen als ik trek heb. Er is geen interne discussie meer of ik mezelf die voeding wel mag geven (iemand die hier nog heel kort meedoet weet waar ik het over heb), er worden geen voorwaarden meer aan gesteld. Trek is eten. Dan eet ik gezond voer als het voor handen is. Is dat niet zo, dat is zogenaamd kliko voer. Beter een snicker in mijn mik dan met holle ogen rondlopen.
Eten is oordeelsvrij geworden, stapje voor stapje ben ik daarmee aan het werk. Mijn mijn mooie mij als resultaat!
dinsdag 2 november 2010 om 14:20
Kom tussen de bedrijven door iedereen een dikke geven. Lees wel mee, maar laat het schrijven nu even. Heb het vrij druk en schrijf weer mee als de hectiek wat geluwd is. Gaat goed hier, zowel qua omgaan met drukte als eetwise (en jawel, dat hangt uiteraard samen).
Vanochtend bij mindfulness een oefening gedaan waarin verlangens/behoeften en het instant of duurzaam vervullen daarvan centraal stond. Was erg zinvol. Maakte veel bij me los. Ga me hier de komende tijd meer in verdiepen.
Fijne dag, leuke vrouwen, en succes en sterkte bij alles waar jullie mee bezig zijn.
Vanochtend bij mindfulness een oefening gedaan waarin verlangens/behoeften en het instant of duurzaam vervullen daarvan centraal stond. Was erg zinvol. Maakte veel bij me los. Ga me hier de komende tijd meer in verdiepen.
Fijne dag, leuke vrouwen, en succes en sterkte bij alles waar jullie mee bezig zijn.
dinsdag 2 november 2010 om 15:57
Ook weer even een zwaai vanaf deze kant. *zwaait*
Ik lees nog regelmatig mee en geniet van de mooie en confronterende posts. Maar zit weinig achter de pc en heb niet zoveel puf om te schrijven. Alles gaat goed hier, Spruit groeit goed en buikje begint te komen. Pruttel is een verschrikkelijke peuterpuber (SG, ik leen graag wat rollen behang van je) en heeft meerdere keren per dag hele boze buien waar ik heel moe/verdrietig van word. Ach ja, het zal wel weer een fase zijn.
Eten kan beter, maar vooral veel slechter. Ik heb weinig energie, dus de avondmaaltijden zijn eenvoudig doch voedzaam. Ik trakteer me misschien iets vaak op iets lekkers (lees chocola) maar de porties blijven acceptabel.
Dames, alle goeds en een fijne dag.
Ik lees nog regelmatig mee en geniet van de mooie en confronterende posts. Maar zit weinig achter de pc en heb niet zoveel puf om te schrijven. Alles gaat goed hier, Spruit groeit goed en buikje begint te komen. Pruttel is een verschrikkelijke peuterpuber (SG, ik leen graag wat rollen behang van je) en heeft meerdere keren per dag hele boze buien waar ik heel moe/verdrietig van word. Ach ja, het zal wel weer een fase zijn.
Eten kan beter, maar vooral veel slechter. Ik heb weinig energie, dus de avondmaaltijden zijn eenvoudig doch voedzaam. Ik trakteer me misschien iets vaak op iets lekkers (lees chocola) maar de porties blijven acceptabel.
Dames, alle goeds en een fijne dag.
dinsdag 2 november 2010 om 16:04
Hoi lieve mensen,
ik lees braaf mee maar schrijf niet zoveel sorry. Soms heb ik er ook niet de rust voor zeg maar.
Ik ben vandaag best trots op mijzelf, ik was net in de winkel en ik had zo'n trek in chocola. Maar er zit ook een visboer in het winkelcentrum en toen heb ik gekozen voor garnaaltjes en een zure bom. Heerlijk!!! En meer voedingswaarde dan chocola.
ik lees braaf mee maar schrijf niet zoveel sorry. Soms heb ik er ook niet de rust voor zeg maar.
Ik ben vandaag best trots op mijzelf, ik was net in de winkel en ik had zo'n trek in chocola. Maar er zit ook een visboer in het winkelcentrum en toen heb ik gekozen voor garnaaltjes en een zure bom. Heerlijk!!! En meer voedingswaarde dan chocola.
dinsdag 2 november 2010 om 18:25
Ik ben de laatste dagen offline geweest en sowieso een beetje klaar met het forum: het gezeur en gezuig en rellen om het rellen. Heb de helft niet meegekregen maar ik heb daar ook helemaal geen zin in. Dat weerhield me er ook van om hier af en toe een kijkje te nemen maar het is hier toch wel prachtig mooi, dus hier ben ik weer
Niet bijgelezen overigens. Ik zag al iets met Alain de Botton voorbijkomen, groot fan van die man. En ik heb geloof ik ook iets gemist met Gooische Frieten, kan iemand me even updaten?
Qua eten gaat het maar zo-zo. Mijn ritme is weg want ik werk hele dagen thuis (haaaaaaaaai Elynn ) en dat is soms erg saai en eenzaam. Net wel een paar heerlijke dagen weggeweest maar me daar volgestopt met franse kaasjes. Erg lekker, maar niet erg verstandig. Verder boeit het me allemaal niet zo, wat ik in mijn mond stop, want het is toch allemaal wel best.
Dat is natuurlijk niet waar maar dat denk ik dan op zo'n moment. Dat dat ene (en tweede en derde en vierde) koekje heus niet uitmaakt.
Ik mis ook een beetje de motivatie want ik hoef niet af te vallen, ik wil het puur doen omdat het gezonder is, maar daar bereik je geen zichtbaar resultaat mee. Tenminste, ik eet al vrij gezond, dus de drempel ligt ook best hoog en ik doe het toch nooit goed. Zo voelt dat dan. Niet dat het helemaal zwart/wit is hoor (de post van Spinster zit in mijn geheugen geprint) maar ik vind grijs óók niet goed. Wit moet het zijn en anders niks.
Vanaf nu ga ik weer braaf meelezen en posten als stok achter de deur, en minder egopostings plaatsen. Sorry .
Niet bijgelezen overigens. Ik zag al iets met Alain de Botton voorbijkomen, groot fan van die man. En ik heb geloof ik ook iets gemist met Gooische Frieten, kan iemand me even updaten?
Qua eten gaat het maar zo-zo. Mijn ritme is weg want ik werk hele dagen thuis (haaaaaaaaai Elynn ) en dat is soms erg saai en eenzaam. Net wel een paar heerlijke dagen weggeweest maar me daar volgestopt met franse kaasjes. Erg lekker, maar niet erg verstandig. Verder boeit het me allemaal niet zo, wat ik in mijn mond stop, want het is toch allemaal wel best.
Dat is natuurlijk niet waar maar dat denk ik dan op zo'n moment. Dat dat ene (en tweede en derde en vierde) koekje heus niet uitmaakt.
Ik mis ook een beetje de motivatie want ik hoef niet af te vallen, ik wil het puur doen omdat het gezonder is, maar daar bereik je geen zichtbaar resultaat mee. Tenminste, ik eet al vrij gezond, dus de drempel ligt ook best hoog en ik doe het toch nooit goed. Zo voelt dat dan. Niet dat het helemaal zwart/wit is hoor (de post van Spinster zit in mijn geheugen geprint) maar ik vind grijs óók niet goed. Wit moet het zijn en anders niks.
Vanaf nu ga ik weer braaf meelezen en posten als stok achter de deur, en minder egopostings plaatsen. Sorry .
dinsdag 2 november 2010 om 18:37
woensdag 3 november 2010 om 00:46
He Ziem, daar ben je weer! Ik heb je gemist. Blij dat je er weer bent Met stokjes eten, wat een briljante manier om af te vallen Dat we daar nog niet opgekomen waren Geen lintworm meegebracht?
CP, grijs is toch ook niks? Grijs is saai en grauw, niks an. Wit eigenlijk ook niet, veel te saai en braaf. Kleuren moeten we hebben! Alle kleuren van de regenboog! Variatie, kleur, geur, smaak, textuur... een liefde voor eten. Het gaat niet om een moreel spectrum, maar om doodgewoon je lichaam van brandstof voorzien. En voor een mens die eten met alle zintuigen ervaart, is het fijn om die allemaal iets van hun gading te geven.
Ok, nu vallen mijn ogen dicht. Morgenochtend deze posting nog eens lezen en kijken of ik hem dan wel snap
CP, grijs is toch ook niks? Grijs is saai en grauw, niks an. Wit eigenlijk ook niet, veel te saai en braaf. Kleuren moeten we hebben! Alle kleuren van de regenboog! Variatie, kleur, geur, smaak, textuur... een liefde voor eten. Het gaat niet om een moreel spectrum, maar om doodgewoon je lichaam van brandstof voorzien. En voor een mens die eten met alle zintuigen ervaart, is het fijn om die allemaal iets van hun gading te geven.
Ok, nu vallen mijn ogen dicht. Morgenochtend deze posting nog eens lezen en kijken of ik hem dan wel snap
Ga in therapie!
woensdag 3 november 2010 om 09:24
Welkom terug zima!
Hier ook veel drukte, in het echt en in het koppie. Ik ben weer begonnen met sporten, vandaag ga ik voor de tweede keer. Ik vond het ook meteen weer heerlijk en voel me er goed door. Eten is drie keer prut. Niet zozeer het snaaien maar planning is echt ver te zoeken. Ordenen, plannen, het staat voor de komende 5 dagen op de agenda! (En keer moet het lukken, toch?)
CP, De oermoeder van dit topic speelt in de Vlaamse Frieten, google maar even en dan kun je haar zien! Ik heb al wel gegoogles zelf, maar nog geen kans gehad om ook daadwerkelijk te kijken...
Oja, de sonja-bakker-weegschaal. Ik was terecht bang hoor, jemeig wat een vet sleep ik mee. 35% van mijn 70 kilo bestaat uit vet. Slik... Ik hoorde meteen Sonja met die rotstem zeggen: jeetje meid, dat is echt veeeel te veel!
Mijn conditie was middelmatig, viel me mee na een zeer alcohol-vol weekend, met ook nog eens een fuck-you-pakje sigaretten... Maar goed, nieuwe ronde, nieuwe kansen. Vanaf november hoop ik de knop weer om te gooien en het sporten is een goed begin!
Hier ook veel drukte, in het echt en in het koppie. Ik ben weer begonnen met sporten, vandaag ga ik voor de tweede keer. Ik vond het ook meteen weer heerlijk en voel me er goed door. Eten is drie keer prut. Niet zozeer het snaaien maar planning is echt ver te zoeken. Ordenen, plannen, het staat voor de komende 5 dagen op de agenda! (En keer moet het lukken, toch?)
CP, De oermoeder van dit topic speelt in de Vlaamse Frieten, google maar even en dan kun je haar zien! Ik heb al wel gegoogles zelf, maar nog geen kans gehad om ook daadwerkelijk te kijken...
Oja, de sonja-bakker-weegschaal. Ik was terecht bang hoor, jemeig wat een vet sleep ik mee. 35% van mijn 70 kilo bestaat uit vet. Slik... Ik hoorde meteen Sonja met die rotstem zeggen: jeetje meid, dat is echt veeeel te veel!
Mijn conditie was middelmatig, viel me mee na een zeer alcohol-vol weekend, met ook nog eens een fuck-you-pakje sigaretten... Maar goed, nieuwe ronde, nieuwe kansen. Vanaf november hoop ik de knop weer om te gooien en het sporten is een goed begin!
woensdag 3 november 2010 om 16:00
Een welkomsplaatje, speciaal voor mij *bloos*
Ik heb aan jullie gedacht, de afgelopen maand in ZO-Azië. Vooral toen ik erachter kwam dat je met stokjes heel lang over je eten doet. Dat vond ik heel erg EMJV. Inmiddels ben ik vijf kilo afgevallen en heb ik nu trek op de meest rare momenten, dus ik heb net een halve zak taai taai naar binnen gewerkt. Niet echt handig Misschien toch een Vietnamees lintwormpje?
De reis was prachtig en ik ben helemaal go-with-the-flow gegaan. Dat is het mooiste inzicht wat ik ooit had kunnen krijgen. Dag een, twee en drie voelde ik me nog een ellendig, een lange stevige Westerling tussen de ranke minimensjes. Dag vier dacht ik letterlijk fuck it: ik heb geen jaar gespaard om een maand alleen maar met eten bezig te zijn en heb gegeten zoals het uitkwam (ik hoorde daarbij Leo en Duub heel moederlijk tegen me praten, ernstig he...) 's Ochtends aan het ontbijtbuffet, 's middags en 's avonds aan de rijst of de noedels, lekkere fruitshakes tussendoor, regelmatig een toetje, af en toe een zak chips en soms een cocktail of biertje. Niks geen eetlijstjes, vaste momenten, maar gewoon eten wanneer ik het wilde en hoeveel ik wilde. Ik kon mijn ogen niet geloven toen ik gisteren bij de eetcoach op de weegschaal stond en mijn peutdag had.
Mijn eerste gedachte was om een nieuw rijstdieet/schema in elkaar te knutselen met eetcoach (ik beken: ik heb al een rijststomer gekocht), raakte ze bij mij een gevoelige snaar. De sleutel zit hem niet in het eten, maar zorgeloos zijn, loslaten en go-with-the-flow. Het is eigenlijk een soort eten met het verstand plus. Ik realiseer me dat ik geen schema's meer nodig heb om voor mezelf te zorgen. En dat voelt goed! Ik houd dit gevoel vast, zowel eatwise als mentaal.Stress maakt inderdaad dik... Ook ban ik alles waar ik probeer, ik ga, ik probeer los te laten en ik doe mijn best om voor staat. Ik ga dingen doen en als ik op mijn bek ga, leer ik daarvan. Maar eindeloos veel van mezelf eisen en doen om tot het perfecte plaatje te komen, dat is verleden tijd.
Tot zover de Zeninzichten uit Azië
Het was een geweldige reis, met lieve bevolking, prachtige tempels, mooie landschappen, de machtige Mekong en heel veel hoop en positiviteit. Ik zit nog even in de roes, dus het gericht EMVJ reageren lukt nog even niet. Wel heb ik heel erg gelachen toen ik Leo voorbij zag komen op tv. Ik vroeg me gelijk af wat ik hier allemaal gemist had
Update: na het tikken van deze post geloof ik helemaal in go-with-the-flow. Ik werd precies op het moment dat ik op verstuur bericht klikte gebeld, met de mededeling dat ik een grote stap verder ben in een belangrijke zakelijke pitch. En dat ze op me hebben gewacht ivm mijn vakantie. Terwijl ik sinds thuiskomst lichtelijk aan het stressen ben of het me nu lukt...
Ik heb aan jullie gedacht, de afgelopen maand in ZO-Azië. Vooral toen ik erachter kwam dat je met stokjes heel lang over je eten doet. Dat vond ik heel erg EMJV. Inmiddels ben ik vijf kilo afgevallen en heb ik nu trek op de meest rare momenten, dus ik heb net een halve zak taai taai naar binnen gewerkt. Niet echt handig Misschien toch een Vietnamees lintwormpje?
De reis was prachtig en ik ben helemaal go-with-the-flow gegaan. Dat is het mooiste inzicht wat ik ooit had kunnen krijgen. Dag een, twee en drie voelde ik me nog een ellendig, een lange stevige Westerling tussen de ranke minimensjes. Dag vier dacht ik letterlijk fuck it: ik heb geen jaar gespaard om een maand alleen maar met eten bezig te zijn en heb gegeten zoals het uitkwam (ik hoorde daarbij Leo en Duub heel moederlijk tegen me praten, ernstig he...) 's Ochtends aan het ontbijtbuffet, 's middags en 's avonds aan de rijst of de noedels, lekkere fruitshakes tussendoor, regelmatig een toetje, af en toe een zak chips en soms een cocktail of biertje. Niks geen eetlijstjes, vaste momenten, maar gewoon eten wanneer ik het wilde en hoeveel ik wilde. Ik kon mijn ogen niet geloven toen ik gisteren bij de eetcoach op de weegschaal stond en mijn peutdag had.
Mijn eerste gedachte was om een nieuw rijstdieet/schema in elkaar te knutselen met eetcoach (ik beken: ik heb al een rijststomer gekocht), raakte ze bij mij een gevoelige snaar. De sleutel zit hem niet in het eten, maar zorgeloos zijn, loslaten en go-with-the-flow. Het is eigenlijk een soort eten met het verstand plus. Ik realiseer me dat ik geen schema's meer nodig heb om voor mezelf te zorgen. En dat voelt goed! Ik houd dit gevoel vast, zowel eatwise als mentaal.Stress maakt inderdaad dik... Ook ban ik alles waar ik probeer, ik ga, ik probeer los te laten en ik doe mijn best om voor staat. Ik ga dingen doen en als ik op mijn bek ga, leer ik daarvan. Maar eindeloos veel van mezelf eisen en doen om tot het perfecte plaatje te komen, dat is verleden tijd.
Tot zover de Zeninzichten uit Azië
Het was een geweldige reis, met lieve bevolking, prachtige tempels, mooie landschappen, de machtige Mekong en heel veel hoop en positiviteit. Ik zit nog even in de roes, dus het gericht EMVJ reageren lukt nog even niet. Wel heb ik heel erg gelachen toen ik Leo voorbij zag komen op tv. Ik vroeg me gelijk af wat ik hier allemaal gemist had
Update: na het tikken van deze post geloof ik helemaal in go-with-the-flow. Ik werd precies op het moment dat ik op verstuur bericht klikte gebeld, met de mededeling dat ik een grote stap verder ben in een belangrijke zakelijke pitch. En dat ze op me hebben gewacht ivm mijn vakantie. Terwijl ik sinds thuiskomst lichtelijk aan het stressen ben of het me nu lukt...
woensdag 3 november 2010 om 17:09
Oei, het is weer even goed aan het misgaan hier. Ik moet ongesteld worden en voel me vervelend. Ik eet rare dingen, slechte dingen. Een baan vinden wil niet lukken, en ik snap niet waarom niet. Ik heb een dijk van een cv en solliciteer onder 'mijn niveau'. De dagen thuis zijn lang en ik vlieg tegen de muren op. Ik ben verdrietig en voel me niet goed.
Ik geloof ook even niet meer in eten met je verstand, want ik blijf lekkere trek houden, die echt niet te stoppen is.
Ben nog wel nog steeds een stopper / niet roker!
Ik geloof ook even niet meer in eten met je verstand, want ik blijf lekkere trek houden, die echt niet te stoppen is.
Ben nog wel nog steeds een stopper / niet roker!
woensdag 3 november 2010 om 17:25
SG Ik schiet meteen in de praktisch stand en wil allerlei vragen op je afvuren om je te helpen met solliciteren. Maar wat ik eigenlijk wil zeggen: ik weet hoe klote het is, ik heb ook heel lang moeten zoeken naar een baan. Je wereldje wordt dan zo klein, dat je je voorkeursreactie geeft op stress: eten of roken. Supergoed dat je maar voor een van de twee kiest. Wees niet zo streng voor je zelf, maar zorg dat je een goed dagritme krijgt. Bouw daarin gewoon lekker een theemomentje met iets lekkers in. Als je je beter voelt, komt EMJV vanzelf wel weer.
woensdag 3 november 2010 om 17:59
SG, klasse dat je nog steeds niet rookt!!!
Als ik ongesteld moet worden ben ik een dag lang vreselijk hongerig, echt, na tig boterhammen ben ik hooguit misselijk maar niet verzadigd. Heel gek is dat. Je lichaam doet gewoon een beetje gek meid, laat het maar morren. Morgen doet 'ie waarschijnlijk weer vrolijk mee, nu gewoon een beetje lief zijn voor dat lijf, al dat gebloed is al erg genoeg voor hem .
Shit dat je geen baan kan vinden. Waarom solliciteer je niet "op je niveau"? Kan dat een reden zijn dat je weinig respons hebt?
Ziem, fijn dat je er weer bent. Je vakantie klinkt geweldig, leuk verhaal over je reis!
Als ik ongesteld moet worden ben ik een dag lang vreselijk hongerig, echt, na tig boterhammen ben ik hooguit misselijk maar niet verzadigd. Heel gek is dat. Je lichaam doet gewoon een beetje gek meid, laat het maar morren. Morgen doet 'ie waarschijnlijk weer vrolijk mee, nu gewoon een beetje lief zijn voor dat lijf, al dat gebloed is al erg genoeg voor hem .
Shit dat je geen baan kan vinden. Waarom solliciteer je niet "op je niveau"? Kan dat een reden zijn dat je weinig respons hebt?
Ziem, fijn dat je er weer bent. Je vakantie klinkt geweldig, leuk verhaal over je reis!
woensdag 3 november 2010 om 18:12
*breekt even in* (ook al weet ik dat de deur gewoon open staat...) Ik lees hier al vanaf het begin mee en geloof ook heel erg in EMJV en over het algemeen doe ik dat ook. Alleen het Bewegen MJV, dat schort er bij mij aan waardoor ik toch wat dikker ben dan ik zou willen.
Ik val op vakantie ook vaak vanzelf af. Niet zozeer door het eten, maar door de beweging. Ben de hele dag in touw en aan het lopen, terwijl ik thuis een zittend beroep heb en verder ook te weinig beweeg. Heerlijk vind ik dat, die activiteit zonder dat het sport heet of als sport voelt. Doet me echt goed.
Ik val op vakantie ook vaak vanzelf af. Niet zozeer door het eten, maar door de beweging. Ben de hele dag in touw en aan het lopen, terwijl ik thuis een zittend beroep heb en verder ook te weinig beweeg. Heerlijk vind ik dat, die activiteit zonder dat het sport heet of als sport voelt. Doet me echt goed.
.
donderdag 4 november 2010 om 09:43
Baan is 'm trouwens ook niet geworden.
JanneJip, er zijn geen banen in mijn vakgebied.
Ik loop de deuren bij UZB plat. Gisteren zag ik een leuke functie, ik bellen, oh nee mevrouw, die vacature hebben we offline gehaald, gisteren al 120 reacties.
Ik ben starter, en heb weinig werkervaring. Er is echt gewoon niks te vinden. Zima, lief bedoeld, maar er is geen dagritme. Ik heb het niet. Ik ben blij als ik een beetje kan uitslapen 's ochtends (bouwvakkers bij buren zijn al vanaf half 7 bezig), want dan duurt de dag niet zo lang. Er zijn dagen dat ik alleen mijn lief spreek, en de kassamevrouw van de AH.
JanneJip, er zijn geen banen in mijn vakgebied.
Ik loop de deuren bij UZB plat. Gisteren zag ik een leuke functie, ik bellen, oh nee mevrouw, die vacature hebben we offline gehaald, gisteren al 120 reacties.
Ik ben starter, en heb weinig werkervaring. Er is echt gewoon niks te vinden. Zima, lief bedoeld, maar er is geen dagritme. Ik heb het niet. Ik ben blij als ik een beetje kan uitslapen 's ochtends (bouwvakkers bij buren zijn al vanaf half 7 bezig), want dan duurt de dag niet zo lang. Er zijn dagen dat ik alleen mijn lief spreek, en de kassamevrouw van de AH.
donderdag 4 november 2010 om 11:49
quote:SeptemberGirl schreef op 04 november 2010 @ 09:43:
Baan is 'm trouwens ook niet geworden.
JanneJip, er zijn geen banen in mijn vakgebied.
Ik loop de deuren bij UZB plat. Gisteren zag ik een leuke functie, ik bellen, oh nee mevrouw, die vacature hebben we offline gehaald, gisteren al 120 reacties.
Ik ben starter, en heb weinig werkervaring. Er is echt gewoon niks te vinden. Zima, lief bedoeld, maar er is geen dagritme. Ik heb het niet. Ik ben blij als ik een beetje kan uitslapen 's ochtends (bouwvakkers bij buren zijn al vanaf half 7 bezig), want dan duurt de dag niet zo lang. Er zijn dagen dat ik alleen mijn lief spreek, en de kassamevrouw van de AH.
Herkenbaar SG, zeker nu ik met mijn pootje thuis zit. Jij hebt nog een lief die thuiskomt en voor wie je misschien kookt. Het scheelt wel dat ik weet dat het tijdelijk is. Bij jou is de toekomst nog wat onzekerder. Balen hoor, dat het zo lastig voor je is je er tussen te wurmen bij de vacatures. Vind het rot voor je dat je je niet lekker voelt, maar heb het idee dat je er helemaal niet zo´n grote puinhoop van maakt. En dat is eigenlijk best goed van je
Dinsdag ben ik gemasseerd door de fysio en daarna verging ik van de pijn. Wel gezongen, maar dit keer blijven zitten met mijn poot omhoog en me laten halen en brengen. Gisteren heb ik daarom alleen de bank en mijn bed gezien, maar vandaag heb/had ik meer energie. Ik heb poetsneigingen: de kraan in de douche heeft schoonmaakazijn en een oude tandenborstel gezien. De derde was draait, het gasstel is helemaal geschrobt, een schuursponsje is vandaag versleten. Straks de gelukkige huisvrouw terugbrengen naar de bieb.
Leo, wat raar om jou te zien eten in de film. Raar in de zin dat ik dan echt voel dat je me nabij staat... raak je me echt.
Eten gaat goed. Helaas is mijn trek wel heel snel een pijnlijke honger, waarschijnlijk het gevolg van misselijk zijn van de pijn in pootje. Gisteren wilde ik wat laten bezorgen maar had zo´n trek dat ik niet nog een half uur kon wachten. Toen heb ik toch maar gekookt. Lang leve de vriezer en de voorraadkast: binnen 12 minuten had ik (quorn)pastasaus met volkoren penne op mijn bord liggen. In 2 dagen -ipv in 1 dag!- een zakje kaneelamandelen gegeten. Behalve dat heb ik niet gesnoept, dus ook dat was weer met mijn verstand.
Baan is 'm trouwens ook niet geworden.
JanneJip, er zijn geen banen in mijn vakgebied.
Ik loop de deuren bij UZB plat. Gisteren zag ik een leuke functie, ik bellen, oh nee mevrouw, die vacature hebben we offline gehaald, gisteren al 120 reacties.
Ik ben starter, en heb weinig werkervaring. Er is echt gewoon niks te vinden. Zima, lief bedoeld, maar er is geen dagritme. Ik heb het niet. Ik ben blij als ik een beetje kan uitslapen 's ochtends (bouwvakkers bij buren zijn al vanaf half 7 bezig), want dan duurt de dag niet zo lang. Er zijn dagen dat ik alleen mijn lief spreek, en de kassamevrouw van de AH.
Herkenbaar SG, zeker nu ik met mijn pootje thuis zit. Jij hebt nog een lief die thuiskomt en voor wie je misschien kookt. Het scheelt wel dat ik weet dat het tijdelijk is. Bij jou is de toekomst nog wat onzekerder. Balen hoor, dat het zo lastig voor je is je er tussen te wurmen bij de vacatures. Vind het rot voor je dat je je niet lekker voelt, maar heb het idee dat je er helemaal niet zo´n grote puinhoop van maakt. En dat is eigenlijk best goed van je
Dinsdag ben ik gemasseerd door de fysio en daarna verging ik van de pijn. Wel gezongen, maar dit keer blijven zitten met mijn poot omhoog en me laten halen en brengen. Gisteren heb ik daarom alleen de bank en mijn bed gezien, maar vandaag heb/had ik meer energie. Ik heb poetsneigingen: de kraan in de douche heeft schoonmaakazijn en een oude tandenborstel gezien. De derde was draait, het gasstel is helemaal geschrobt, een schuursponsje is vandaag versleten. Straks de gelukkige huisvrouw terugbrengen naar de bieb.
Leo, wat raar om jou te zien eten in de film. Raar in de zin dat ik dan echt voel dat je me nabij staat... raak je me echt.
Eten gaat goed. Helaas is mijn trek wel heel snel een pijnlijke honger, waarschijnlijk het gevolg van misselijk zijn van de pijn in pootje. Gisteren wilde ik wat laten bezorgen maar had zo´n trek dat ik niet nog een half uur kon wachten. Toen heb ik toch maar gekookt. Lang leve de vriezer en de voorraadkast: binnen 12 minuten had ik (quorn)pastasaus met volkoren penne op mijn bord liggen. In 2 dagen -ipv in 1 dag!- een zakje kaneelamandelen gegeten. Behalve dat heb ik niet gesnoept, dus ook dat was weer met mijn verstand.
donderdag 4 november 2010 om 13:53
Lieve Hanke,
Ik ken het nog heel goed van toen mijn lief en ik elkaar nog niet hadden gevonden. Bij klagende vriendinnen was er dan altijd zo'n nagging stemmetje in mijn achterhoofd dat riep: nou en, met je stomme problemen, jij hebt tenminste een leuke man!
Hoe kan het toch dat je droomman jou maar niet weet te vinden? Ik bedoel: dan ben heb je een gemankeerd pootje, dan mag je toch op z'n minst hopen dat je een leuke mannelijke single fysiotherapeut krijgt en dat jij dan net die dag een sexy setje aan hebt. Hey maar Hanke, mijn lief en ik hebben elkaar ook gevonden, en ik wijd er niet verder over uit i.v.m. herkenbaarheid, maar dat is ook niet 'zomaar' gegaan.
Heb je fijn gezongen? Heb je dit filmpje al gezien?
Fijn om te lezen dat je goed voor jezelf zorgt, ook door goed te eten. Proud of you!
Waar woon je? Anders kom ik je ophalen om naar de IKEA te gaan, ga ik je rondsjezen in zo'n huurrolstoel daar. Geen grapjes hierover, IKEA is een serieuze hobby van me.
Ik ken het nog heel goed van toen mijn lief en ik elkaar nog niet hadden gevonden. Bij klagende vriendinnen was er dan altijd zo'n nagging stemmetje in mijn achterhoofd dat riep: nou en, met je stomme problemen, jij hebt tenminste een leuke man!
Hoe kan het toch dat je droomman jou maar niet weet te vinden? Ik bedoel: dan ben heb je een gemankeerd pootje, dan mag je toch op z'n minst hopen dat je een leuke mannelijke single fysiotherapeut krijgt en dat jij dan net die dag een sexy setje aan hebt. Hey maar Hanke, mijn lief en ik hebben elkaar ook gevonden, en ik wijd er niet verder over uit i.v.m. herkenbaarheid, maar dat is ook niet 'zomaar' gegaan.
Heb je fijn gezongen? Heb je dit filmpje al gezien?
Fijn om te lezen dat je goed voor jezelf zorgt, ook door goed te eten. Proud of you!
Waar woon je? Anders kom ik je ophalen om naar de IKEA te gaan, ga ik je rondsjezen in zo'n huurrolstoel daar. Geen grapjes hierover, IKEA is een serieuze hobby van me.
donderdag 4 november 2010 om 17:23
*grinnikt nog even na*
´t Is beter dan Henkie JJ, want die verbasering vind ik drie keer niks. Je hebt heel wat knuffels te geef zie ik. Krijg je van mij een
Helaas SG, we wonen niet vlak bij elkaar voor zover ik weet. Bij de Ikea heb ik wel dingen nodig maar geen geld ervoor. Mooi laminaat, een dressoir en een boekenkast staan op mijn lijstje. Fysio is getrouwd met 2 kindjes en niet mijn type. Leuk filmpje. Zingen is leuk dit seizoen, we hebben een mooie sound. Dat wisselt nogal eens, al naar gelang het repertoire en de zangers. ´t Is nooit slecht geweest hoor, maar nu valt het me in positieve zin op.
Daarnet een EMJV momentje. Ik was in de stad, oefenen voor pootje - wat niet echt goed ging want veel pijn en krachtsverlies- en toen kreeg ik trek. Manke Hanke is met haar pijnlijk rammelende maag naar Bakker Bart gestrompeld en heeft daar een heerlijk broodje gerookte zalm opgepeuzeld. Daar had ik nl. al dagen trek in. Zonder roomkaas, met mosterddillesaus.
Impala, wat goed dat je het EMJV eten toepast! Wat ben je nu precies anders gaan doen, vergeleken met ervoor?
Dub, hoe is het met je, kijk je al uit naar het weekend? Blijven de kinderen bij jou, ga je leuke dingen doen, gezellig met zijn allen het huis aan kant poetsen?
June, je hoeft maar met 4% te zakken, en dan zit je weer in de acceptabele zone wb. vetpercentage. Dus zo erg is het niet hoor... Trouwens heel fijn om te horen dat je het naar je zin hebt bij de sportschool.
Ziem, is het nieuws op het werkfront goed nieuws of stress nieuws?
´t Is beter dan Henkie JJ, want die verbasering vind ik drie keer niks. Je hebt heel wat knuffels te geef zie ik. Krijg je van mij een
Helaas SG, we wonen niet vlak bij elkaar voor zover ik weet. Bij de Ikea heb ik wel dingen nodig maar geen geld ervoor. Mooi laminaat, een dressoir en een boekenkast staan op mijn lijstje. Fysio is getrouwd met 2 kindjes en niet mijn type. Leuk filmpje. Zingen is leuk dit seizoen, we hebben een mooie sound. Dat wisselt nogal eens, al naar gelang het repertoire en de zangers. ´t Is nooit slecht geweest hoor, maar nu valt het me in positieve zin op.
Daarnet een EMJV momentje. Ik was in de stad, oefenen voor pootje - wat niet echt goed ging want veel pijn en krachtsverlies- en toen kreeg ik trek. Manke Hanke is met haar pijnlijk rammelende maag naar Bakker Bart gestrompeld en heeft daar een heerlijk broodje gerookte zalm opgepeuzeld. Daar had ik nl. al dagen trek in. Zonder roomkaas, met mosterddillesaus.
Impala, wat goed dat je het EMJV eten toepast! Wat ben je nu precies anders gaan doen, vergeleken met ervoor?
Dub, hoe is het met je, kijk je al uit naar het weekend? Blijven de kinderen bij jou, ga je leuke dingen doen, gezellig met zijn allen het huis aan kant poetsen?
June, je hoeft maar met 4% te zakken, en dan zit je weer in de acceptabele zone wb. vetpercentage. Dus zo erg is het niet hoor... Trouwens heel fijn om te horen dat je het naar je zin hebt bij de sportschool.
Ziem, is het nieuws op het werkfront goed nieuws of stress nieuws?
