Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand III (ook nieuwe mensen blijven welkom!)
donderdag 26 augustus 2010 om 16:41
Deel drie alweer, van ons inspirerende, intussen toch werkelijk sektarische topic.
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
zondag 29 augustus 2010 om 18:58
quote:Francisca_ schreef op 29 augustus 2010 @ 18:52:
Na de feestweek pak je de draad gewoon weer op Lé.
Je kan 2 dingen doen. Verstandig eten en niet aan de snaai, of je geniet er gewoon even van.Tuurlijk, ik pak ook op, sterker nog, ik ben niet eens helemaal van het padje af. Ik merk alleen dat ik een beetje 'rommel' en daar nog steeds onrustig van word.
Na de feestweek pak je de draad gewoon weer op Lé.
Je kan 2 dingen doen. Verstandig eten en niet aan de snaai, of je geniet er gewoon even van.Tuurlijk, ik pak ook op, sterker nog, ik ben niet eens helemaal van het padje af. Ik merk alleen dat ik een beetje 'rommel' en daar nog steeds onrustig van word.
zondag 29 augustus 2010 om 19:05
quote:Kipstra schreef op 29 augustus 2010 @ 18:56:
[...]
Is het feesten na vandaag weer afgelopen Lé? Dan morgen weer lekker gezond aan de gang. jarig zijn moet/mag gevierd worden, daarna weer over naar de orde van de dag.
Ik voel me deze week prima bij mijn lijstjes. Heb geen honger gehad. Maar ik vraag me wel af of het qua afvallen effekt heeft, want ik heb mezelf niet gewogen en ik wil ook niet op de weegschaal.
Ja, het feesten en de onregelmatigheid zijn voorbij na vandaag. Morgen is het gewoon weer maandag.
Ik was bij de buren op een verjaardag net (je weet, dat hoort er hier bij) en we wilden na een uur of twee weggaan, bleek dat men op ons gerekend had met eten. Dat was nogal vettig, zout en ongezond buffetvoer, uit een zeer goed hart afkomstig overigens.
Had ik dus helemaal niet op gerekend, op dat buffet hahahaha!
Het ging ontzettend stormen en regenen en onweren tijdens het eten, we zijn zeg maar midden tijdens de maaltijd vertrokken en nu zijn we thuis en hebben we nog honger.
Het word soep met een broodje.
Goed dat je je niet weegt.
Voel eerst eens een paar weken. Gewoon kijken hoe het voelt, aan je lichaam, aan je kleding. Mocht het je erg tegenvallen, kun je altijd nog kijken of het zoden aan de dijk gezet heeft of niet.
Maar gezond eten kan sowieso nooit kwaad natuurlijk.
[...]
Is het feesten na vandaag weer afgelopen Lé? Dan morgen weer lekker gezond aan de gang. jarig zijn moet/mag gevierd worden, daarna weer over naar de orde van de dag.
Ik voel me deze week prima bij mijn lijstjes. Heb geen honger gehad. Maar ik vraag me wel af of het qua afvallen effekt heeft, want ik heb mezelf niet gewogen en ik wil ook niet op de weegschaal.
Ja, het feesten en de onregelmatigheid zijn voorbij na vandaag. Morgen is het gewoon weer maandag.
Ik was bij de buren op een verjaardag net (je weet, dat hoort er hier bij) en we wilden na een uur of twee weggaan, bleek dat men op ons gerekend had met eten. Dat was nogal vettig, zout en ongezond buffetvoer, uit een zeer goed hart afkomstig overigens.
Had ik dus helemaal niet op gerekend, op dat buffet hahahaha!
Het ging ontzettend stormen en regenen en onweren tijdens het eten, we zijn zeg maar midden tijdens de maaltijd vertrokken en nu zijn we thuis en hebben we nog honger.
Het word soep met een broodje.
Goed dat je je niet weegt.
Voel eerst eens een paar weken. Gewoon kijken hoe het voelt, aan je lichaam, aan je kleding. Mocht het je erg tegenvallen, kun je altijd nog kijken of het zoden aan de dijk gezet heeft of niet.
Maar gezond eten kan sowieso nooit kwaad natuurlijk.
zondag 29 augustus 2010 om 19:07
zondag 29 augustus 2010 om 19:11
quote:elleinspe schreef op 29 augustus 2010 @ 18:58:
Ik denk ook dat je even genieten moet van de feestweek Lé, en daarna proberen weer te eten volgens de EMJVbijbel.
Door alle rottigheid van de afgelopen tijd is je lichaam, of je hoofd, er misschien wel even aan toe
Jah *moet even slikken hoor, potverdorie, af en toe dan eh....pfffffffffff....*
Weet je, geen idee hoe jullie daar over denken (nou ja, ik weet dat Hanke het heel goed beschrijft en relativeert altijd) maar soms dat ís het gewoon even niet anders dan het is, eetwise. Als je bij een ander eet bijvoorbeeld, en dat gebeurde de afgelopen tijd nogal eens. En dan voel ik dat 'slachtofferige' weer wat ik vaak had. Het 'ja, ik kan er óók niks aan doen dat ik nu wéér te vet eet!'
En dat gevoel zit me niet lekker.
Maar ik weet echt dat het allemaal tussen de oren zit hoor!
Er is wat mij betreft geen alternatief voor gezond eten of EMJV. Dit ís het echt voor mij. Het is is dit of uiteindelijk vroeg dood. Op dat punt was ik echt aangekomen.
En zelfs al blijft het dit, qua gewicht, dan is dat nog áltijd beter dan het was.
Kumbaya nog maar eens een keer!
Ik denk ook dat je even genieten moet van de feestweek Lé, en daarna proberen weer te eten volgens de EMJVbijbel.
Door alle rottigheid van de afgelopen tijd is je lichaam, of je hoofd, er misschien wel even aan toe
Jah *moet even slikken hoor, potverdorie, af en toe dan eh....pfffffffffff....*
Weet je, geen idee hoe jullie daar over denken (nou ja, ik weet dat Hanke het heel goed beschrijft en relativeert altijd) maar soms dat ís het gewoon even niet anders dan het is, eetwise. Als je bij een ander eet bijvoorbeeld, en dat gebeurde de afgelopen tijd nogal eens. En dan voel ik dat 'slachtofferige' weer wat ik vaak had. Het 'ja, ik kan er óók niks aan doen dat ik nu wéér te vet eet!'
En dat gevoel zit me niet lekker.
Maar ik weet echt dat het allemaal tussen de oren zit hoor!
Er is wat mij betreft geen alternatief voor gezond eten of EMJV. Dit ís het echt voor mij. Het is is dit of uiteindelijk vroeg dood. Op dat punt was ik echt aangekomen.
En zelfs al blijft het dit, qua gewicht, dan is dat nog áltijd beter dan het was.
Kumbaya nog maar eens een keer!
zondag 29 augustus 2010 om 19:11
quote:eleonora schreef op 29 augustus 2010 @ 19:05:
[...]
Goed dat je je niet weegt.
Voel eerst eens een paar weken. Gewoon kijken hoe het voelt, aan je lichaam, aan je kleding. Mocht het je erg tegenvallen, kun je altijd nog kijken of het zoden aan de dijk gezet heeft of niet.
Maar gezond eten kan sowieso nooit kwaad natuurlijk.
Dat was ook de planning.
Zodra ik weer op die weegschaal ga wil ik er weer 2 keer per dag op
[...]
Goed dat je je niet weegt.
Voel eerst eens een paar weken. Gewoon kijken hoe het voelt, aan je lichaam, aan je kleding. Mocht het je erg tegenvallen, kun je altijd nog kijken of het zoden aan de dijk gezet heeft of niet.
Maar gezond eten kan sowieso nooit kwaad natuurlijk.
Dat was ook de planning.
Zodra ik weer op die weegschaal ga wil ik er weer 2 keer per dag op
zondag 29 augustus 2010 om 19:25
quote:eleonora schreef op 29 augustus 2010 @ 19:11:
[...]
Jah *moet even slikken hoor, potverdorie, af en toe dan eh....pfffffffffff....*
Weet je, geen idee hoe jullie daar over denken (nou ja, ik weet dat Hanke het heel goed beschrijft en relativeert altijd) maar soms dat ís het gewoon even niet anders dan het is, eetwise. Als je bij een ander eet bijvoorbeeld, en dat gebeurde de afgelopen tijd nogal eens. En dan voel ik dat 'slachtofferige' weer wat ik vaak had. Het 'ja, ik kan er óók niks aan doen dat ik nu wéér te vet eet!'
En dat gevoel zit me niet lekker.
Maar ik weet echt dat het allemaal tussen de oren zit hoor!
Er is wat mij betreft geen alternatief voor gezond eten of EMJV. Dit ís het echt voor mij. Het is is dit of uiteindelijk vroeg dood. Op dat punt was ik echt aangekomen.
En zelfs al blijft het dit, qua gewicht, dan is dat nog áltijd beter dan het was.
Kumbaya nog maar eens een keer!
Ik ken het gevoel wel, dat slachtofferige........
Ik vind dan dat ik het wel verdiend heb omdat ik of zo alleen ben, of omdat ik het zoooooo druk heb gehad,of omdat ik geen zin heb om een verantwoorde maaltijd te maken omdat het al zo laat is, of omdat ik eigenlijk helemaal geen reden heb en dus toch maar pak naar het "slechte" eten.
En nu ik het zo terug lees valt mij op dat ik het wel heel vaak heb over ik.....ik....ik....
Morgen "gewoon" weer verder Lé, gewoon weer verder met EMVJ, er is tenslotte niks verloren aan een week socializen
[...]
Jah *moet even slikken hoor, potverdorie, af en toe dan eh....pfffffffffff....*
Weet je, geen idee hoe jullie daar over denken (nou ja, ik weet dat Hanke het heel goed beschrijft en relativeert altijd) maar soms dat ís het gewoon even niet anders dan het is, eetwise. Als je bij een ander eet bijvoorbeeld, en dat gebeurde de afgelopen tijd nogal eens. En dan voel ik dat 'slachtofferige' weer wat ik vaak had. Het 'ja, ik kan er óók niks aan doen dat ik nu wéér te vet eet!'
En dat gevoel zit me niet lekker.
Maar ik weet echt dat het allemaal tussen de oren zit hoor!
Er is wat mij betreft geen alternatief voor gezond eten of EMJV. Dit ís het echt voor mij. Het is is dit of uiteindelijk vroeg dood. Op dat punt was ik echt aangekomen.
En zelfs al blijft het dit, qua gewicht, dan is dat nog áltijd beter dan het was.
Kumbaya nog maar eens een keer!
Ik ken het gevoel wel, dat slachtofferige........
Ik vind dan dat ik het wel verdiend heb omdat ik of zo alleen ben, of omdat ik het zoooooo druk heb gehad,of omdat ik geen zin heb om een verantwoorde maaltijd te maken omdat het al zo laat is, of omdat ik eigenlijk helemaal geen reden heb en dus toch maar pak naar het "slechte" eten.
En nu ik het zo terug lees valt mij op dat ik het wel heel vaak heb over ik.....ik....ik....
Morgen "gewoon" weer verder Lé, gewoon weer verder met EMVJ, er is tenslotte niks verloren aan een week socializen
zondag 29 augustus 2010 om 19:25
Och Leo wat is dat toch naar, je bent jezelf weer negatief aan het toespreken, niet doen! Kun je niet proberen er gewoon van te genieten en na de feestelijkheden weer helemaal voor gezond gaan? Af en toe is een pauze echt nodig en moeten die tellers even uitgezet. Voor mij geldt dit ook heel erg, op vakantie eet ik gewoon waar ik trek in heb, kan me er dan ook niet druk om maken ook, zelfs daar komt een soort regelmaat in en ik kan er dan goed op inspelen met mijn insuline.
Maar thuis ken ik het hoor, ik heb ook altijd zo de pest aan mezelf als ik me niet aan mijn voorgenomen plan houdt, daar heeft het slank zijn op zich niks mee te maken (al lijkt het wel makkelijker omdat niemand het meteen ziet) , ik val mezelf dan gewoon heel erg vies tegen.
Als ik begin te eten willen ook alle remmen meteen los, dat is het probleem (van altijd beperking) , ik herpak me de volgende dag dat wel, maar als ik niet moest spuiten was het een stuk erger geweest, dat is wel een stok achter de deur. Het maakt het makkelijker om de regelmaat erin te houden als je meteen aan je lijf merkt dat je slecht bezig bent..
Maar thuis ken ik het hoor, ik heb ook altijd zo de pest aan mezelf als ik me niet aan mijn voorgenomen plan houdt, daar heeft het slank zijn op zich niks mee te maken (al lijkt het wel makkelijker omdat niemand het meteen ziet) , ik val mezelf dan gewoon heel erg vies tegen.
Als ik begin te eten willen ook alle remmen meteen los, dat is het probleem (van altijd beperking) , ik herpak me de volgende dag dat wel, maar als ik niet moest spuiten was het een stuk erger geweest, dat is wel een stok achter de deur. Het maakt het makkelijker om de regelmaat erin te houden als je meteen aan je lijf merkt dat je slecht bezig bent..
zondag 29 augustus 2010 om 19:29
*Juf-modus aan*
Leo, het is een proces. Het komt niet allemaal in 1 keer. Als je jarenlang een verwrongen relatie met eten hebt gehad, is het in het kopke niet binnen een paar weken helemaal koek en ei. Het is al heel wat dat je het mechaniek nu feilloos doorhebt, dat je het merendeel van de tijd goed en gezond eet en dat je de boel nu weer gewoon kunt oppakken. Koester dat.
*Juf-modus uit*
Trouwens (en niet geheel onbelangrijk): heb je het gezellig gehad met feest en dierbaren om je heen?
Leo, het is een proces. Het komt niet allemaal in 1 keer. Als je jarenlang een verwrongen relatie met eten hebt gehad, is het in het kopke niet binnen een paar weken helemaal koek en ei. Het is al heel wat dat je het mechaniek nu feilloos doorhebt, dat je het merendeel van de tijd goed en gezond eet en dat je de boel nu weer gewoon kunt oppakken. Koester dat.
*Juf-modus uit*
Trouwens (en niet geheel onbelangrijk): heb je het gezellig gehad met feest en dierbaren om je heen?
zondag 29 augustus 2010 om 19:32
zondag 29 augustus 2010 om 19:33
O tja ik lees nu pas het vervolg, ik bekijk het nog niet eens zo mooi als jij het doet/zegt, ''ik gun mijn lijf alleen gezonde zaken'' , nou zo denk ik niet, misschien moest ik dat dan ook maar eens gaan doen
Ik eet vooral gezond omdat ik niet dik wil zijn,daarna pas omdat het het beste is voor mijn lijf.
Ik eet vooral gezond omdat ik niet dik wil zijn,daarna pas omdat het het beste is voor mijn lijf.
zondag 29 augustus 2010 om 19:40
zondag 29 augustus 2010 om 19:42
Mag ik alsjeblieft ook meedoen?
Ik ben nu op pagina 25 van het eerste deel en jullie schrijven mijn verhaal! Het zwart-witdenken, het gevoel van mezelf straffen, de mateloosheid, het morgen-begin-ik na iedere fout die ik begaan heb... Het lezen van dit topic hakt er zo diep in bij me dat ik hier met tranen in mijn ogen zit, zo ongeveer.
Mijn verhaal:
Al jaren heb ik ruzie met eten. Ik had mezelf voorgenomen om 'gezond' te zijn als ik moeder zou worden: ik wil geen slecht voorbeeld voor mijn kinderen zijn. Deze eetstoornis wil ik ze zelfs niet onbewust meegeven. Inmiddels heb ik twee kinderen. De volgende deadline die ik me had gesteld: mijn 30ste verjaardag. Dan zou ik op mijn streefgewicht zijn en 'gezond' en 'gelukkig'.
Een maand voor mijn 30ste verjaardag (april) ben ik ingestort: ik ging het niet halen. Hulp gezocht bij een dieetiste en een coach. Die dieetiste was snel bekeken: uiteraard weet ik alle ins en outs van gezond eten - het is alleen de toepassing waar het iedere keer fout gaat.
Nu bezoek ik dus al enkele maanden een coach en er zijn me een paar dingen duidelijk geworden, maar wat me vooral duidelijk wordt is het feit dat het lijkt alsof ik niet van mijn eetstoornis af wíl komen. Ik blijf de verkeerde keuzes maken (en 1 is er al genoeg, natuurlijk - met mijn zwartwit-gedachtes moet ik dan weer wachten tot maandag...) en nu is zelfs mijn man er klaar mee. Hij heeft mij jarenlang lief gesteund maar me nu gevraagd: 'Wat wil je nou? Dan zeg je weer dat je gezond wil eten en dan wil je weer naar de supermarkt voor snaaiwerk!' (Want als we het niet in huis hebben, dan haal ik het toch? Geen probleem hoor, even op en neer voor snaai. Ik voel me dan toch al kut dus die vernedering kan er dan ook nog wel bij.)
En wat wil ik nou? Ik wil lief zijn voor mezelf en goed voor mezelf zorgen. (En ik wil AFVALLEN, dat eigenlijk het allerliefst - ik heb een hele garderobe te kleine kleren...) En ik wil geen verkeerd signaal naar mijn kinderen afgeven. En ik wil nu eindelijk van dat eetgezeur af en mezelf goed voelen.
HELP!
Ik ben nu op pagina 25 van het eerste deel en jullie schrijven mijn verhaal! Het zwart-witdenken, het gevoel van mezelf straffen, de mateloosheid, het morgen-begin-ik na iedere fout die ik begaan heb... Het lezen van dit topic hakt er zo diep in bij me dat ik hier met tranen in mijn ogen zit, zo ongeveer.
Mijn verhaal:
Al jaren heb ik ruzie met eten. Ik had mezelf voorgenomen om 'gezond' te zijn als ik moeder zou worden: ik wil geen slecht voorbeeld voor mijn kinderen zijn. Deze eetstoornis wil ik ze zelfs niet onbewust meegeven. Inmiddels heb ik twee kinderen. De volgende deadline die ik me had gesteld: mijn 30ste verjaardag. Dan zou ik op mijn streefgewicht zijn en 'gezond' en 'gelukkig'.
Een maand voor mijn 30ste verjaardag (april) ben ik ingestort: ik ging het niet halen. Hulp gezocht bij een dieetiste en een coach. Die dieetiste was snel bekeken: uiteraard weet ik alle ins en outs van gezond eten - het is alleen de toepassing waar het iedere keer fout gaat.
Nu bezoek ik dus al enkele maanden een coach en er zijn me een paar dingen duidelijk geworden, maar wat me vooral duidelijk wordt is het feit dat het lijkt alsof ik niet van mijn eetstoornis af wíl komen. Ik blijf de verkeerde keuzes maken (en 1 is er al genoeg, natuurlijk - met mijn zwartwit-gedachtes moet ik dan weer wachten tot maandag...) en nu is zelfs mijn man er klaar mee. Hij heeft mij jarenlang lief gesteund maar me nu gevraagd: 'Wat wil je nou? Dan zeg je weer dat je gezond wil eten en dan wil je weer naar de supermarkt voor snaaiwerk!' (Want als we het niet in huis hebben, dan haal ik het toch? Geen probleem hoor, even op en neer voor snaai. Ik voel me dan toch al kut dus die vernedering kan er dan ook nog wel bij.)
En wat wil ik nou? Ik wil lief zijn voor mezelf en goed voor mezelf zorgen. (En ik wil AFVALLEN, dat eigenlijk het allerliefst - ik heb een hele garderobe te kleine kleren...) En ik wil geen verkeerd signaal naar mijn kinderen afgeven. En ik wil nu eindelijk van dat eetgezeur af en mezelf goed voelen.
HELP!
zondag 29 augustus 2010 om 19:55
Pixymama
June, voel je je nu weer wat beter?
Enemdé, hoe is het met je?
Elynn, Capi, hoe ging het vandaag?
Kip, hoe'st met je? *haalt nog een doos tissues*
Hanke, hoe is het? Ben je nog gaan fietsen met dit noodweer?
Iedereen die ik vergeet: sorry!
*waarschuwing: geluidsoverlast*
Jat het politiefluitje van Lé, blaast er heel hard op een bitchslapt Lé en Elle
Ladies! *strenge blik* Willen jullie wel eens heel snel uit die slachtofferrol stappen?
Waar zijn de sterkte dappere vrouwen tegen wie ik op kijk? Aan wie ik dacht toen mijn yoni gisteren in de wax zat? Ja echt.
Die me door mijn moeilijkste momenten hebben gesleept in januari? (Weet je nog Elle?)
Die me inzicht hebben gegeven en me aan het lachen kregen?
(Ja, jij Lé).
Natuurlijk is het lastig om na een week feesten weer het ritme op te pakken, maar potverdorie er is geen goed of fout.
En ja, we zijn hier om onze eigen problemen te herkennen en onze eigen oplossingen te vinden. Daarom gaat het over jezelf en niet over de buurvrouw of een ander.
Er is je eigen ik en je eigen ritme. We zijn geen van allen in 1 dag 50 kilo aangekomen. Dat gaat er ook niet in 1 dag vanaf.
*fluit nog een keer op het fluitje*
En nu allemaal Kumbayaa zingen!
June, voel je je nu weer wat beter?
Enemdé, hoe is het met je?
Elynn, Capi, hoe ging het vandaag?
Kip, hoe'st met je? *haalt nog een doos tissues*
Hanke, hoe is het? Ben je nog gaan fietsen met dit noodweer?
Iedereen die ik vergeet: sorry!
*waarschuwing: geluidsoverlast*
Jat het politiefluitje van Lé, blaast er heel hard op een bitchslapt Lé en Elle
Ladies! *strenge blik* Willen jullie wel eens heel snel uit die slachtofferrol stappen?
Waar zijn de sterkte dappere vrouwen tegen wie ik op kijk? Aan wie ik dacht toen mijn yoni gisteren in de wax zat? Ja echt.
Die me door mijn moeilijkste momenten hebben gesleept in januari? (Weet je nog Elle?)
Die me inzicht hebben gegeven en me aan het lachen kregen?
(Ja, jij Lé).
Natuurlijk is het lastig om na een week feesten weer het ritme op te pakken, maar potverdorie er is geen goed of fout.
En ja, we zijn hier om onze eigen problemen te herkennen en onze eigen oplossingen te vinden. Daarom gaat het over jezelf en niet over de buurvrouw of een ander.
Er is je eigen ik en je eigen ritme. We zijn geen van allen in 1 dag 50 kilo aangekomen. Dat gaat er ook niet in 1 dag vanaf.
*fluit nog een keer op het fluitje*
En nu allemaal Kumbayaa zingen!
zondag 29 augustus 2010 om 19:58
Welkom Pixy. Dat is niet niks, wat je zo achter de kiezen hebt. Qua wat je hebt meegemaakt he? Niet qua eten
Hier is het de bedoeling dat je gezond eet, verstandig eet. Hoofddoel is niet het afvallen, maar wel voor vele van ons, een mooie bijkomstigheid. We volgen geen dieet, maar denken na bij wat we in onze mond stoppen.
Wat zijn jouw moeilijke momenten?
En hoe ziet een ideale eetdag er voor jou uit?
Hier is het de bedoeling dat je gezond eet, verstandig eet. Hoofddoel is niet het afvallen, maar wel voor vele van ons, een mooie bijkomstigheid. We volgen geen dieet, maar denken na bij wat we in onze mond stoppen.
Wat zijn jouw moeilijke momenten?
En hoe ziet een ideale eetdag er voor jou uit?
zondag 29 augustus 2010 om 20:07
Fran, het is ook raar, ik kreeg er zelfs de slappe lach door (ehh die verging vrij snel).
Pixymama, als er 1 ding is dat ik de afgelopen maanden is geleerd is dat zo lang de focus op afvallen ligt en niet op gezond eten het altijd een strijd en goed en fout blijf.
Pas toen ik leerde afvallen los te laten en me te richten op een gezond normaal eetpatroon waarin ik alles mocht, maar met mate, begon ik af te vallen.
Ik maak elke week een globale weekplanning en elke dag een eetlijstje met vaste momenten omdat ik het gevoel voor gezond en normaal eten nog niet in mijn vingers heb. Zo geef ik mezelf houvast en rust.
De valkuil van afvallen ben ik net uitgestapt en ik zal er ongetwijfeld nog vaak intuinen. Ik associeer gezond met slank. Dat hoeft helemaal niet zo te zijn. Ik leer nu gezond te eten en te leven. Regelmatig, geen maaltijden overslaan, gezonde keuzes maken en bovenal: genieten van wat ik eet zonder schuldgevoel of fuck-it gevoel.
Dat is niet makkelijk. Na bijna 24 jaar een fuck-it relatie met eten (ik ben 34 dus ga maar na) is het zelfs soms te moeilijk voor woorden, maar zoals geschreven: er is geen goed of fout, er zijn alleen leermomenten waarna ik weer verder ga.
Pixymama, als er 1 ding is dat ik de afgelopen maanden is geleerd is dat zo lang de focus op afvallen ligt en niet op gezond eten het altijd een strijd en goed en fout blijf.
Pas toen ik leerde afvallen los te laten en me te richten op een gezond normaal eetpatroon waarin ik alles mocht, maar met mate, begon ik af te vallen.
Ik maak elke week een globale weekplanning en elke dag een eetlijstje met vaste momenten omdat ik het gevoel voor gezond en normaal eten nog niet in mijn vingers heb. Zo geef ik mezelf houvast en rust.
De valkuil van afvallen ben ik net uitgestapt en ik zal er ongetwijfeld nog vaak intuinen. Ik associeer gezond met slank. Dat hoeft helemaal niet zo te zijn. Ik leer nu gezond te eten en te leven. Regelmatig, geen maaltijden overslaan, gezonde keuzes maken en bovenal: genieten van wat ik eet zonder schuldgevoel of fuck-it gevoel.
Dat is niet makkelijk. Na bijna 24 jaar een fuck-it relatie met eten (ik ben 34 dus ga maar na) is het zelfs soms te moeilijk voor woorden, maar zoals geschreven: er is geen goed of fout, er zijn alleen leermomenten waarna ik weer verder ga.
