Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand III (ook nieuwe mensen blijven welkom!)
donderdag 26 augustus 2010 om 16:41
Deel drie alweer, van ons inspirerende, intussen toch werkelijk sektarische topic.
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
maandag 13 september 2010 om 23:07
Als ik zin in iets lekkers heb en voor de kast of koelkast sta, dan denk ik bij mijzelf "ik weet hoe het smaakt en die smaak duurt maar een paar seconden" en dan doe ik de deur weer dicht, pak een glas water of wat fruit.
Mijn echtgenoot eet wel zijn chippie of nootje, vind het ook onzin om hem dat niet te gunnen alleen omdat ik mijn kilo's kwijt wil.
Het is trouwens wel eens zo gek geweest dat ik met het pak hagelslag voor de mond stond omdat ik zo'n zin in chocolade had, ik zag mijzelf toen in het raam van de keuken en schrok van mijzelf.....goede ogen opener
Mijn echtgenoot eet wel zijn chippie of nootje, vind het ook onzin om hem dat niet te gunnen alleen omdat ik mijn kilo's kwijt wil.
Het is trouwens wel eens zo gek geweest dat ik met het pak hagelslag voor de mond stond omdat ik zo'n zin in chocolade had, ik zag mijzelf toen in het raam van de keuken en schrok van mijzelf.....goede ogen opener
maandag 13 september 2010 om 23:15
maandag 13 september 2010 om 23:20
quote:Probeerhetmaar schreef op 13 september 2010 @ 23:07:
Het is trouwens wel eens zo gek geweest dat ik met het pak hagelslag voor de mond stond omdat ik zo'n zin in chocolade had, ik zag mijzelf toen in het raam van de keuken en schrok van mijzelf.....goede ogen opener Het pak hagelslag, het pak muisjes, de pot chocopasta, de pot speculaaspasta... Tsja, been there, done that...
Het is trouwens wel eens zo gek geweest dat ik met het pak hagelslag voor de mond stond omdat ik zo'n zin in chocolade had, ik zag mijzelf toen in het raam van de keuken en schrok van mijzelf.....goede ogen opener Het pak hagelslag, het pak muisjes, de pot chocopasta, de pot speculaaspasta... Tsja, been there, done that...
maandag 13 september 2010 om 23:34
quote:Muis66 schreef op 13 september 2010 @ 23:02:
Frans en Betrade, mag ik van jullie resp. het 'verhaal' en het artikel? Muisje1966 apenstaartje online punt en el.
Leo, ik ga gewoon zo verschrikkelijk zitten duimen voor je!
Xeniaa, ik had niet die smaak maar wel een sterk geurende ehm, urine, zal ik maar zeggen. Nu je het zegt, want nu ik ermee gestopt ben, is dat veel minder sterk.
Ik viel er niet vanaf. Ik heb het 2 weken echt heel braaf geprobeerd en viel er spectaculair 3 ons vanaf. Ik wil eerst die VitamineD en IJzer op orde hebben. En ik ga vragen om een darmonderzoek, omdat opname van mineralen en vitaminen vooral daar plaats vinden, Dus wil ik weten van hoe en wat. Het kan best zijn dat ik een glutenintolerantie heb of aan het ontwikkelen ben. Kan ook zijn dat mijn gal opspeelt omdat ik vaak misselijk ben, zeker na iets wat 'relatief' vet is. Ik ga ook van de week vragen om een nieuwe bloedtest om te kijken of mijn waardes inmiddels stijgen van IJzer en VitD.Verstandig dat je na twee weken gestopt bent. Als je je niet lekker voelt is dit dieet zeker geen aanrader. IJzer tekort is toch bloedarmoede? Dan moet je juist goed eten. Ben je herstellende van iets? Klinkt niet lekker, darmonderzoek, gal, bloedtesten. Sterkte ermee.
Frans en Betrade, mag ik van jullie resp. het 'verhaal' en het artikel? Muisje1966 apenstaartje online punt en el.
Leo, ik ga gewoon zo verschrikkelijk zitten duimen voor je!
Xeniaa, ik had niet die smaak maar wel een sterk geurende ehm, urine, zal ik maar zeggen. Nu je het zegt, want nu ik ermee gestopt ben, is dat veel minder sterk.
Ik viel er niet vanaf. Ik heb het 2 weken echt heel braaf geprobeerd en viel er spectaculair 3 ons vanaf. Ik wil eerst die VitamineD en IJzer op orde hebben. En ik ga vragen om een darmonderzoek, omdat opname van mineralen en vitaminen vooral daar plaats vinden, Dus wil ik weten van hoe en wat. Het kan best zijn dat ik een glutenintolerantie heb of aan het ontwikkelen ben. Kan ook zijn dat mijn gal opspeelt omdat ik vaak misselijk ben, zeker na iets wat 'relatief' vet is. Ik ga ook van de week vragen om een nieuwe bloedtest om te kijken of mijn waardes inmiddels stijgen van IJzer en VitD.Verstandig dat je na twee weken gestopt bent. Als je je niet lekker voelt is dit dieet zeker geen aanrader. IJzer tekort is toch bloedarmoede? Dan moet je juist goed eten. Ben je herstellende van iets? Klinkt niet lekker, darmonderzoek, gal, bloedtesten. Sterkte ermee.
maandag 13 september 2010 om 23:35
Xenia, ik ben niet gechoqueerd hoor Wees er wel alert op dat jezelf zien als een bourgondiër je ook een soort vrijbrief kan geven om jezelf eens lekker te buiten te gaan. Terwijl je ook kan zeggen dat je geniet van goed eten. Dat is meestal niet een heel mandje brood leegeten, want na het tweede stukje kun je dat niet meer echt 'genieten' noemen. Dan is het waarschijnlijk gewoon zonder erg dooreten omdat je het lekker vindt en omdat het er stáát.
Ik denk dat je wel iets kan hebben aan die tips (of beter nog: lees het boek!). Want we worden allemaal gestuurd door onbewuste prikkels om te eten. Bv. eetscripts: als je uit eten gaat, dan eet je mateloos. En: eten zien doet eten.
In het boek staan ook specifieke tips voor specifieke valkuilen, bv. naar restaurants gaan of tussendoortjes. Een tip die ik nu probeer toe te passen is: altijd iets op je bord laten liggen. Daardoor word je je ervan bewust dat je zelf kan stoppen met eten en dat dat moment niet wordt bepaald door de hoeveelheid die op je bord ligt. Want meestal is een leeg bord pas het signaal dat we stoppen met eten, niet dat we vol zitten of vinden dat we genoeg hebben gegeten.
Ik denk dat je wel iets kan hebben aan die tips (of beter nog: lees het boek!). Want we worden allemaal gestuurd door onbewuste prikkels om te eten. Bv. eetscripts: als je uit eten gaat, dan eet je mateloos. En: eten zien doet eten.
In het boek staan ook specifieke tips voor specifieke valkuilen, bv. naar restaurants gaan of tussendoortjes. Een tip die ik nu probeer toe te passen is: altijd iets op je bord laten liggen. Daardoor word je je ervan bewust dat je zelf kan stoppen met eten en dat dat moment niet wordt bepaald door de hoeveelheid die op je bord ligt. Want meestal is een leeg bord pas het signaal dat we stoppen met eten, niet dat we vol zitten of vinden dat we genoeg hebben gegeten.
Ga in therapie!
maandag 13 september 2010 om 23:58
quote:Xeniaaa schreef op 13 september 2010 @ 23:34:
[...]
Verstandig dat je na twee weken gestopt bent. Als je je niet lekker voelt is dit dieet zeker geen aanrader. IJzer tekort is toch bloedarmoede? Dan moet je juist goed eten. Ben je herstellende van iets? Klinkt niet lekker, darmonderzoek, gal, bloedtesten. Sterkte ermee.
Nou ik was al vanaf begin van dit jaar erg moe. Maar ja, drukke baan, nieuwe taak erbij die heel veel energie vrat, Muizelientje wienst agressie begint toe te nemen met dank aan de puberteit, ach, ik kon zo wel 100 redenen bedenken waarom ik moe was. Alleen, ik was echt übermoe/hondsmoe. Kapot. Totdat ik mij eens op vitaminen en mineralen liet checken. Bingo! IJzer kan ik nog wel verklaren, ik eet geen vlees. Ik zat op het randje van bloedarmoede. Het VitD is een raar verhaal: ik behoor niet tot de doelgroep. Ik kom gewoon buiten, net als iedereen, draag geen niqaab en heb geen donkere huid - ben juist een echte Hollandse bleekscheet. Wat ik weet is dat mineralen en vitaminen worden opgenomen door de darmen. Eén van de afbrekers is glutenintoleratie. Daarnaast ben ik misselijk als ik bijv. chocola eet, al is het maar 1 blokje of bonbonsje. Heel raar. Mijn HA had het al eens over mijn gal. Dus vandaar dat ik toch wel eens verder wil laten kijken.
Ik krijg nu wel medicijnen voor het ijzer en de vitamine, maar ik weet niet of het nou ook inderdaad grote verbetering oplevert met de waardes. Dus vandaar dat ik ze wil testen.
Op zich voelde ik mij wel goed bj Low Carb, maar ook niet echt anders dan gewoon. Ik miste wel mijn fruit en aangezien brood en fruit toch ook belangrijk zijn heb ik besloten, vooral in het kader van mijn vit en ijzer, om met Low Carb te stoppen. Afvallen deed ik er in ieder geval niet van. Komt wel voor, zei de dietiste. Niet veel, maar er zijn uitzonderingen. Zoals ik dus
[...]
Verstandig dat je na twee weken gestopt bent. Als je je niet lekker voelt is dit dieet zeker geen aanrader. IJzer tekort is toch bloedarmoede? Dan moet je juist goed eten. Ben je herstellende van iets? Klinkt niet lekker, darmonderzoek, gal, bloedtesten. Sterkte ermee.
Nou ik was al vanaf begin van dit jaar erg moe. Maar ja, drukke baan, nieuwe taak erbij die heel veel energie vrat, Muizelientje wienst agressie begint toe te nemen met dank aan de puberteit, ach, ik kon zo wel 100 redenen bedenken waarom ik moe was. Alleen, ik was echt übermoe/hondsmoe. Kapot. Totdat ik mij eens op vitaminen en mineralen liet checken. Bingo! IJzer kan ik nog wel verklaren, ik eet geen vlees. Ik zat op het randje van bloedarmoede. Het VitD is een raar verhaal: ik behoor niet tot de doelgroep. Ik kom gewoon buiten, net als iedereen, draag geen niqaab en heb geen donkere huid - ben juist een echte Hollandse bleekscheet. Wat ik weet is dat mineralen en vitaminen worden opgenomen door de darmen. Eén van de afbrekers is glutenintoleratie. Daarnaast ben ik misselijk als ik bijv. chocola eet, al is het maar 1 blokje of bonbonsje. Heel raar. Mijn HA had het al eens over mijn gal. Dus vandaar dat ik toch wel eens verder wil laten kijken.
Ik krijg nu wel medicijnen voor het ijzer en de vitamine, maar ik weet niet of het nou ook inderdaad grote verbetering oplevert met de waardes. Dus vandaar dat ik ze wil testen.
Op zich voelde ik mij wel goed bj Low Carb, maar ook niet echt anders dan gewoon. Ik miste wel mijn fruit en aangezien brood en fruit toch ook belangrijk zijn heb ik besloten, vooral in het kader van mijn vit en ijzer, om met Low Carb te stoppen. Afvallen deed ik er in ieder geval niet van. Komt wel voor, zei de dietiste. Niet veel, maar er zijn uitzonderingen. Zoals ik dus
dinsdag 14 september 2010 om 00:05
quote:Muis66 schreef op 13 september 2010 @ 23:58:
[...]
Nou ik was al vanaf begin van dit jaar erg moe. Maar ja, drukke baan, nieuwe taak erbij die heel veel energie vrat, Muizelientje wienst agressie begint toe te nemen met dank aan de puberteit, ach, ik kon zo wel 100 redenen bedenken waarom ik moe was. Alleen, ik was echt übermoe/hondsmoe. Kapot. Totdat ik mij eens op vitaminen en mineralen liet checken. Bingo! IJzer kan ik nog wel verklaren, ik eet geen vlees. Ik zat op het randje van bloedarmoede. Het VitD is een raar verhaal: ik behoor niet tot de doelgroep. Ik kom gewoon buiten, net als iedereen, draag geen niqaab en heb geen donkere huid - ben juist een echte Hollandse bleekscheet. Wat ik weet is dat mineralen en vitaminen worden opgenomen door de darmen. Eén van de afbrekers is glutenintoleratie. Daarnaast ben ik misselijk als ik bijv. chocola eet, al is het maar 1 blokje of bonbonsje. Heel raar. Mijn HA had het al eens over mijn gal. Dus vandaar dat ik toch wel eens verder wil laten kijken.
Ik krijg nu wel medicijnen voor het ijzer en de vitamine, maar ik weet niet of het nou ook inderdaad grote verbetering oplevert met de waardes. Dus vandaar dat ik ze wil testen.
Op zich voelde ik mij wel goed bj Low Carb, maar ook niet echt anders dan gewoon. Ik miste wel mijn fruit en aangezien brood en fruit toch ook belangrijk zijn heb ik besloten, vooral in het kader van mijn vit en ijzer, om met Low Carb te stoppen. Afvallen deed ik er in ieder geval niet van. Komt wel voor, zei de dietiste. Niet veel, maar er zijn uitzonderingen. Zoals ik dus
Heb je geluk dat je huisarts je doorstuurt voor onderzoek. Mijn huisarts staat niet open voor zelfdiagnostiek en voelt zich gepasseerd als je het toch bij het rechte eind blijkt te hebben. Vreemde vogel.
Heb je tijdens die low carb wel je urine getest of je in ketose was? Bij mijn dieet was ik binnen 2 à 3 dagen in ketose. Gestest met ketosticks ofzoiets. Ik begin er ook niet meer aan. Er moet een andere manier voor mij zijn. Maar dan met blijvend resultaat.
Fijn topic trouwens. Waarom ben ik niet eerder gaan lezen hier!?
[...]
Nou ik was al vanaf begin van dit jaar erg moe. Maar ja, drukke baan, nieuwe taak erbij die heel veel energie vrat, Muizelientje wienst agressie begint toe te nemen met dank aan de puberteit, ach, ik kon zo wel 100 redenen bedenken waarom ik moe was. Alleen, ik was echt übermoe/hondsmoe. Kapot. Totdat ik mij eens op vitaminen en mineralen liet checken. Bingo! IJzer kan ik nog wel verklaren, ik eet geen vlees. Ik zat op het randje van bloedarmoede. Het VitD is een raar verhaal: ik behoor niet tot de doelgroep. Ik kom gewoon buiten, net als iedereen, draag geen niqaab en heb geen donkere huid - ben juist een echte Hollandse bleekscheet. Wat ik weet is dat mineralen en vitaminen worden opgenomen door de darmen. Eén van de afbrekers is glutenintoleratie. Daarnaast ben ik misselijk als ik bijv. chocola eet, al is het maar 1 blokje of bonbonsje. Heel raar. Mijn HA had het al eens over mijn gal. Dus vandaar dat ik toch wel eens verder wil laten kijken.
Ik krijg nu wel medicijnen voor het ijzer en de vitamine, maar ik weet niet of het nou ook inderdaad grote verbetering oplevert met de waardes. Dus vandaar dat ik ze wil testen.
Op zich voelde ik mij wel goed bj Low Carb, maar ook niet echt anders dan gewoon. Ik miste wel mijn fruit en aangezien brood en fruit toch ook belangrijk zijn heb ik besloten, vooral in het kader van mijn vit en ijzer, om met Low Carb te stoppen. Afvallen deed ik er in ieder geval niet van. Komt wel voor, zei de dietiste. Niet veel, maar er zijn uitzonderingen. Zoals ik dus
Heb je geluk dat je huisarts je doorstuurt voor onderzoek. Mijn huisarts staat niet open voor zelfdiagnostiek en voelt zich gepasseerd als je het toch bij het rechte eind blijkt te hebben. Vreemde vogel.
Heb je tijdens die low carb wel je urine getest of je in ketose was? Bij mijn dieet was ik binnen 2 à 3 dagen in ketose. Gestest met ketosticks ofzoiets. Ik begin er ook niet meer aan. Er moet een andere manier voor mij zijn. Maar dan met blijvend resultaat.
Fijn topic trouwens. Waarom ben ik niet eerder gaan lezen hier!?
dinsdag 14 september 2010 om 00:14
quote:Xeniaaa schreef op 13 september 2010 @ 23:25:
[...]
Restaurants voorlopig ook maar even schrappen tot ik het in het dagelijks leven wat onder controle heb.
Ik vraag me serieus af of je dat dan wel moet doen. Als jij en je man toch zo van uit eten gaan houden, als je daar van geniet en als dat een stuk sociaal leven is, waarom er dan nu voorlopig mee stoppen.
EMJV doe je juist je hele leven dus probeer dan eerder om dat restaurant daarin te passen.
Ik ken een heleboel mensen die heel vaak in restaurants eten (een enkeling zelfs bijna dagelijks) en die toch slank zijn. Je hoeft dat mandje niet te plunderen en zeker in de betere restaurants krijg je tegenwoordig hele bescheiden porties zonder te veel vet.
Ik vind het zelf ook moeilijk hoor, ik herken heel erg jouw restaurant-eetgedrag. Maar ik vind een restaurant (en etentje bij andere mensen) zo fijn en lekker dat ik het er voor over heb. Gelukkig is het op dit moment niet elke week en zijn het de restaurants met sjieke porties (en geen eetcafe porties met veel friet of spare-ribs enzo).
Maar ik let er op dit moment bijvoorbeeld erg op dat ik op de doordeweekse dagen niet tot nauwelijks snaai. De lekkere en ongezonde dingen, die bij normaal eten horen maar wel een uitzondering en geen regel zijn, probeer ik zo veel mogelijk voor de sociale gelegenheden te bewaren. Juist omdat ik mezelf dan zielig zou vinden als ik nee zou moeten zeggen.
Maar ook dan is het voor mij de kunst om normaal te genieten van het lekkers. En niet het meeste van allemaal te eten, niet de schaal bitterballen te achtervolgen enzo.
Dus probeer het eens: uit eten in een restaurant met je verstand.
[...]
Restaurants voorlopig ook maar even schrappen tot ik het in het dagelijks leven wat onder controle heb.
Ik vraag me serieus af of je dat dan wel moet doen. Als jij en je man toch zo van uit eten gaan houden, als je daar van geniet en als dat een stuk sociaal leven is, waarom er dan nu voorlopig mee stoppen.
EMJV doe je juist je hele leven dus probeer dan eerder om dat restaurant daarin te passen.
Ik ken een heleboel mensen die heel vaak in restaurants eten (een enkeling zelfs bijna dagelijks) en die toch slank zijn. Je hoeft dat mandje niet te plunderen en zeker in de betere restaurants krijg je tegenwoordig hele bescheiden porties zonder te veel vet.
Ik vind het zelf ook moeilijk hoor, ik herken heel erg jouw restaurant-eetgedrag. Maar ik vind een restaurant (en etentje bij andere mensen) zo fijn en lekker dat ik het er voor over heb. Gelukkig is het op dit moment niet elke week en zijn het de restaurants met sjieke porties (en geen eetcafe porties met veel friet of spare-ribs enzo).
Maar ik let er op dit moment bijvoorbeeld erg op dat ik op de doordeweekse dagen niet tot nauwelijks snaai. De lekkere en ongezonde dingen, die bij normaal eten horen maar wel een uitzondering en geen regel zijn, probeer ik zo veel mogelijk voor de sociale gelegenheden te bewaren. Juist omdat ik mezelf dan zielig zou vinden als ik nee zou moeten zeggen.
Maar ook dan is het voor mij de kunst om normaal te genieten van het lekkers. En niet het meeste van allemaal te eten, niet de schaal bitterballen te achtervolgen enzo.
Dus probeer het eens: uit eten in een restaurant met je verstand.
dinsdag 14 september 2010 om 07:47
Of UEIERMJV afgekort.......
Als het om snaaien/snoepen of uit eten gaan gaat probeer ik me voor te houden dat ik dat zie als een traktatie. Als je vaak uit eten gaat dan sluit ik me bij Hiltje aan, dan is het uit eten met het verstand er bij en dat kan, althans, ik kan het inmiddels.
Hai Xen, welkom hier.
Heb je de vorige topics of delen er van gelezen?
Ken je de beroemde posting van Spinster die de basis legde onder mijn eigen eetgedrag van tegenwoordig?
EMJV is iets wat je moet leren vind ik. Het gaat niet van de een op de andere dag meteen goed. Je hebt jezelf als mens bepaald gedrag aangeleerd of hebt het aangeleerd gekregen van je ouders/opvoeders en het is behoorlijk lastig om dingen af te leren of opnieuw te leren.
Ik noem mezelf dan ook een peuter op eetgebied. Ook al ben ik 42. Ik moet opnieuw leren dat mijn lichaam geen kliko is en ik er zuinig mee om moet gaan.
De gedachte achter EMJV is in eerste instantie de gezondheid van het lijf wat er mee aan de slag is gegaan. Overleg plegen met jezelf over het waarom van je eetgedrag en vergaderen met jou over of je iets wel of niet nodig hebt. Er zijn veel dingen die je als mens eet die je helemaal niet nodig hebt maar die een bepaalde behoefte bevredigen of die je een bepaald gevoel moet geven.
Eten is niet je vriend. Eten is geen knuffel, geen seks, geen warmte.
Eten is energie. Spul wat je nodig hebt om op te functioneren, om de dag door te komen en je kunt als moderne mens uit zoveel dingen kiezen om te eten dat een ritje naar de supermarkt al meer keuzes en beslissingen oplevert dan een Neanerthaler in zijn hele leven moest nemen.
Je kunt kiezen. Dat is een ongelooflijke luxe. Je hoeft het niet te doen met wat het seizoen of wat het land je biedt, je kunt naar een winkel gaan en alles kiezen wat je wil hebben. En die luxe kunnen we (ik althans) niet zo makkelijk aan. De keuze tussen een kom gekookte linzen en een pak roze koeken lijkt een makkelijke. Tót je er over na gaat denken.
Die roze koeken kun je net zo goed niet eten. Je lijf heeft er geen ruk aan en de calorieën die er in zitten geven je energie maar niet de goede en de hele binnenkant van je lijf zit niet te wachten op die chemische herrie. Je lijf zou dus blind kiezen voor de gekookte linzen.
Helaas werkt dat verstand niet altijd mee als het om eten gaat. Dat proberen we hier te leren. Of nee, dat léren we hier.
Dat begint bij het nemen van beslissingen, van keuzes en die doe ik niet meer met mijn gevoel maar met mijn verstand. Omdat ik weet dat mijn lichaam daar baat bij heeft.
Gedachteloos eten in mijn kar flikkeren en pas op de lopende band bij de kassa zien wat ik eigenlijk allemaal naar mijn hol ga slepen is er niet meer bij. Ik denk al tijdens het winkelen na wat ik wel en niet ga kopen en hou me daar aan. Het gebeurt mij niet meer dat ik niet meer weet hoe bepaalde voedingsmiddelen in mijn kar terecht zijn gekomen. Er is áltijd een moment waarop je besluit iets al dan niet aan te schaffen en dat 'beslismoment' isoleer ik en zo bedenk ik me of ik iets echt nodig heb, of niet.
Die vergaderingen met mezelf gaan op een aardige manier en niet zoals ik mezelf voorheen benaderde; negatief.
Als ik 'de mist in ging' dan werd ik boos op mezelf. Nu niet meer. Omdat ik gemerkt heb dat ik net een mens ben en dus gebaat ben bij een vriendelijke en geduldige benadering.
In het kort is dit de theorie. Mochten anderen aanvullingen hebben dan doen ze die vast wel.
Ik ga weer naar bed zo.
Als het om snaaien/snoepen of uit eten gaan gaat probeer ik me voor te houden dat ik dat zie als een traktatie. Als je vaak uit eten gaat dan sluit ik me bij Hiltje aan, dan is het uit eten met het verstand er bij en dat kan, althans, ik kan het inmiddels.
Hai Xen, welkom hier.
Heb je de vorige topics of delen er van gelezen?
Ken je de beroemde posting van Spinster die de basis legde onder mijn eigen eetgedrag van tegenwoordig?
EMJV is iets wat je moet leren vind ik. Het gaat niet van de een op de andere dag meteen goed. Je hebt jezelf als mens bepaald gedrag aangeleerd of hebt het aangeleerd gekregen van je ouders/opvoeders en het is behoorlijk lastig om dingen af te leren of opnieuw te leren.
Ik noem mezelf dan ook een peuter op eetgebied. Ook al ben ik 42. Ik moet opnieuw leren dat mijn lichaam geen kliko is en ik er zuinig mee om moet gaan.
De gedachte achter EMJV is in eerste instantie de gezondheid van het lijf wat er mee aan de slag is gegaan. Overleg plegen met jezelf over het waarom van je eetgedrag en vergaderen met jou over of je iets wel of niet nodig hebt. Er zijn veel dingen die je als mens eet die je helemaal niet nodig hebt maar die een bepaalde behoefte bevredigen of die je een bepaald gevoel moet geven.
Eten is niet je vriend. Eten is geen knuffel, geen seks, geen warmte.
Eten is energie. Spul wat je nodig hebt om op te functioneren, om de dag door te komen en je kunt als moderne mens uit zoveel dingen kiezen om te eten dat een ritje naar de supermarkt al meer keuzes en beslissingen oplevert dan een Neanerthaler in zijn hele leven moest nemen.
Je kunt kiezen. Dat is een ongelooflijke luxe. Je hoeft het niet te doen met wat het seizoen of wat het land je biedt, je kunt naar een winkel gaan en alles kiezen wat je wil hebben. En die luxe kunnen we (ik althans) niet zo makkelijk aan. De keuze tussen een kom gekookte linzen en een pak roze koeken lijkt een makkelijke. Tót je er over na gaat denken.
Die roze koeken kun je net zo goed niet eten. Je lijf heeft er geen ruk aan en de calorieën die er in zitten geven je energie maar niet de goede en de hele binnenkant van je lijf zit niet te wachten op die chemische herrie. Je lijf zou dus blind kiezen voor de gekookte linzen.
Helaas werkt dat verstand niet altijd mee als het om eten gaat. Dat proberen we hier te leren. Of nee, dat léren we hier.
Dat begint bij het nemen van beslissingen, van keuzes en die doe ik niet meer met mijn gevoel maar met mijn verstand. Omdat ik weet dat mijn lichaam daar baat bij heeft.
Gedachteloos eten in mijn kar flikkeren en pas op de lopende band bij de kassa zien wat ik eigenlijk allemaal naar mijn hol ga slepen is er niet meer bij. Ik denk al tijdens het winkelen na wat ik wel en niet ga kopen en hou me daar aan. Het gebeurt mij niet meer dat ik niet meer weet hoe bepaalde voedingsmiddelen in mijn kar terecht zijn gekomen. Er is áltijd een moment waarop je besluit iets al dan niet aan te schaffen en dat 'beslismoment' isoleer ik en zo bedenk ik me of ik iets echt nodig heb, of niet.
Die vergaderingen met mezelf gaan op een aardige manier en niet zoals ik mezelf voorheen benaderde; negatief.
Als ik 'de mist in ging' dan werd ik boos op mezelf. Nu niet meer. Omdat ik gemerkt heb dat ik net een mens ben en dus gebaat ben bij een vriendelijke en geduldige benadering.
In het kort is dit de theorie. Mochten anderen aanvullingen hebben dan doen ze die vast wel.
Ik ga weer naar bed zo.
dinsdag 14 september 2010 om 08:21
Moet ik nog iemand om de hals vallen? Bacteriegewijs kan het wel weer denk ik.
Het gaat hier wat beter, qua bibberen en zo maar ik voel me nog zó slap. Pffffffffffffffffff.
Zeg het even als er postings zijn waar ik naar moet kijken en op reageren. Iets daadwerkelijk zelf verzinnen lukt nog niet al te best, ik heb dus even wat hulp nodig.
Het gaat hier wat beter, qua bibberen en zo maar ik voel me nog zó slap. Pffffffffffffffffff.
Zeg het even als er postings zijn waar ik naar moet kijken en op reageren. Iets daadwerkelijk zelf verzinnen lukt nog niet al te best, ik heb dus even wat hulp nodig.
dinsdag 14 september 2010 om 08:25
Sjee Leo, in a nutshell! Weet je wat leuk is om te lezen, elke keer als er gezellig iemand bij komt hier, verwoord je EMJV opnieuw. Eigenlijk elke keer weer mooier en wijzer. Da's leuk om te lezen.
Hier gaat het wel oke, gisteren uit de bocht gevlogen (beetje) met een paar dropjes 's avonds. Het komt met bakken uit de hemel dus mijn wandeling zit er niet in. Verjaardag schoonma was niet leuk, armoei troef, met als dieptepunt de feestelijke bbq ter afsluiting: 1 karbonaatje en 1 vette worst p.p. Of nee, eigenlijk was het net te weinig (voor 8 man!) waardoor ervoor gevochten moest worden. En ik eet geen varkensvlees, als zo'n 10 jaar niet. Echt zo attent van schoonma! Dat werd dus droge rijst en droge sla. Yum!
Gisteren rucksichtsloos voorbij gelopen aan mijn superlievelingsdrop. Nee, niet rucksichtloos. Voor het schap was er een woordenwisseling in mijn hoofd. ''Mag wel want je bent net ongesteld, neem maar lekker, heb je verdiend!'' versus ''Hoeft niet, want ik kan eigenlijk heel goed zonder, volgende keer misschien, word ik nu ook niet misselijk van zoveel suiker ineens''. Nou de laatste heeft dus gewonnen. (en 's avonds heeft de eerste gewonnen, maar dat waren 5 dropjes van lief, i.p.v. een hele zak).
Damaris, laat je maar even bitchslappen door Leo.
Leo, ik hoop dat het wat wordt met je nieuwe job!
Hier gaat het wel oke, gisteren uit de bocht gevlogen (beetje) met een paar dropjes 's avonds. Het komt met bakken uit de hemel dus mijn wandeling zit er niet in. Verjaardag schoonma was niet leuk, armoei troef, met als dieptepunt de feestelijke bbq ter afsluiting: 1 karbonaatje en 1 vette worst p.p. Of nee, eigenlijk was het net te weinig (voor 8 man!) waardoor ervoor gevochten moest worden. En ik eet geen varkensvlees, als zo'n 10 jaar niet. Echt zo attent van schoonma! Dat werd dus droge rijst en droge sla. Yum!
Gisteren rucksichtsloos voorbij gelopen aan mijn superlievelingsdrop. Nee, niet rucksichtloos. Voor het schap was er een woordenwisseling in mijn hoofd. ''Mag wel want je bent net ongesteld, neem maar lekker, heb je verdiend!'' versus ''Hoeft niet, want ik kan eigenlijk heel goed zonder, volgende keer misschien, word ik nu ook niet misselijk van zoveel suiker ineens''. Nou de laatste heeft dus gewonnen. (en 's avonds heeft de eerste gewonnen, maar dat waren 5 dropjes van lief, i.p.v. een hele zak).
Damaris, laat je maar even bitchslappen door Leo.
Leo, ik hoop dat het wat wordt met je nieuwe job!
dinsdag 14 september 2010 om 08:52
Wat een boel goeie posts weer. Als ik een keer weekendje vrij ben, ga ik helemaal aan het begin van het topic goeie dingen lezen, want ik heb het gevoel dat ik met mijn selectieve aanwaai-methode in het verleden nogal wat heb gemist. Maar het zijn ondertussen wel bijna 400 blz (de eerste twee topics) die ik niet aandachtig genoeg heb doorgespit, dus veel werk!
Leo, fijn dat je aan de beterende hand bent.
Capi, bedankt voor je artikel. Heb het nog niet gelezen, maar het is rustig op het werk, dus ga me er op storten zometeen.
Xenia, het probleem is dus dat jij, net als ik, vindt dat je bewust onbekwaam bent, maar dat je dat pas achteraf weet. En niet op het moment zelf. Mijn probleem momenteel is: "dit zou ik eigenlijk niet moeten doen" terwijl ik een koekje in mijn mond stop. En dat terwijl er zulke heerlijke pruimen op tafel staan. Ik weet het allemaal wel, maar die vergadering met mezelf weet ik nog niet op een bevredigende manier af te sluiten.
Ik ga eens in de bieb kijken of ze dat boek hebben Dubio. (ik heb aan mijn vriend moeten beloven dat ik geen boeken meer zou kopen, aangezien ik drie planken in de kast heb met ongelezen boeken, nadat ik van mezelf naar het boekenfestijn in Utrecht mocht.)
SG, als je bewust van die 5 dropjes hebt genoten, of in ieder geval na 5 bewust bent gestopt, waarom noem je het dan uit de band springen? Is dit niet een van de eerste fouten, dat we onszelf stout vinden als we wat lekkers eten?
Leo, fijn dat je aan de beterende hand bent.
Capi, bedankt voor je artikel. Heb het nog niet gelezen, maar het is rustig op het werk, dus ga me er op storten zometeen.
Xenia, het probleem is dus dat jij, net als ik, vindt dat je bewust onbekwaam bent, maar dat je dat pas achteraf weet. En niet op het moment zelf. Mijn probleem momenteel is: "dit zou ik eigenlijk niet moeten doen" terwijl ik een koekje in mijn mond stop. En dat terwijl er zulke heerlijke pruimen op tafel staan. Ik weet het allemaal wel, maar die vergadering met mezelf weet ik nog niet op een bevredigende manier af te sluiten.
Ik ga eens in de bieb kijken of ze dat boek hebben Dubio. (ik heb aan mijn vriend moeten beloven dat ik geen boeken meer zou kopen, aangezien ik drie planken in de kast heb met ongelezen boeken, nadat ik van mezelf naar het boekenfestijn in Utrecht mocht.)
SG, als je bewust van die 5 dropjes hebt genoten, of in ieder geval na 5 bewust bent gestopt, waarom noem je het dan uit de band springen? Is dit niet een van de eerste fouten, dat we onszelf stout vinden als we wat lekkers eten?
dinsdag 14 september 2010 om 08:57
dinsdag 14 september 2010 om 09:01
Nou ja, het is voor mij uit de bocht vliegen, omdat ik eigenlijk geen suiker wil eten. Vandaar. Nou ja, de dropjes zijn nu in ieder geval weg (met lief mee in de auto). Als ik het niet in huis heb, kan ik het ook niet eten. Daarom een extra grote *respect* voor de dames hier die mannen / kinderen / andersoortige familie in huis hebben waarvoor ook Minder Goed Eten in huis is (denk chips, koek, snoep). Wij hebben het niet in huis, en dat scheelt voor mij echt heel veel.
dinsdag 14 september 2010 om 09:04
En wat nou als je zegt dat je het niet mág van jezelf Ing?
Gewoon NEE zeggen?
Niet altijd maar wel vaak?
Lief zijn voor jezelf en vergaderen en zo heeft natuurlijk alleen zin als er ook geluisterd wordt.
Lief zijn voor jezelf is in mijn optiek ook niet altijd maar toegeeflijk zijn. Dat is in mijn ogen juist níet lief zelfs omdat je er niks aan hebt. Tough love is óók love.
Vergaderen met een bevredigende afsluiting kan pas als je ook werkelijk luistert naar je verstand.
Een koekje per dag is trouwens niet erg. Capi doet dat volgens mij ook en die gaat verder als een trein en ook Hanke, Hermes en Dub zie ik vaak schrijven over iets wat ze bij de koffie/thee/borrel hebben genuttigd wat niet recht uit de biowinkel komt.
Of zoals Spinster het zou zeggen; 'een koekje is niet het begin van de glijdende schaal'. Een koekje niet. Tien koekjes of een pak koek wat op moet, wel. Dan is het een dwang en van die dwang moet je af zien te komen. Dat kan soms alleen als je heel ferm bent tegen jezelf.
In mijn optiek is het belangrijkste van EMJV dat je leert dat jíj zelf de baas bent. Niet je zeurende gevoel om snelle behoefte bevrediging maar je hersenen.
Met die hersenen valt te praten. Met een verongelijkt/onverschillig/rebels gevoel niet.
Toen ik net begon met EMJV zat ik inwendig wel eens te stampvoeten als ik niet kreeg wat mijn gevoel wilde dat ik kreeg. NEE zei ik dan inwendig. Pas als ik het zeurende gevoel los kon laten, kon ik dan weer met mezelf in gesprek gaan en evalueren wat er gebeurde. Waarom en hoe het anders kon en zo.
Als ik dit zo schrijf ziet het er heel maf uit maar ik ben er van overtuigd dat iedereen gesprekken voert met zichzelf, over de meest uiteenlopende zaken. Alleen niet bewust en dat doe ik nu wel. Ik ga bewust, met mijn volle verstand, het gesprek met mezelf aan.
Nee zeggen dus. Is dat een optie?
Gewoon NEE zeggen?
Niet altijd maar wel vaak?
Lief zijn voor jezelf en vergaderen en zo heeft natuurlijk alleen zin als er ook geluisterd wordt.
Lief zijn voor jezelf is in mijn optiek ook niet altijd maar toegeeflijk zijn. Dat is in mijn ogen juist níet lief zelfs omdat je er niks aan hebt. Tough love is óók love.
Vergaderen met een bevredigende afsluiting kan pas als je ook werkelijk luistert naar je verstand.
Een koekje per dag is trouwens niet erg. Capi doet dat volgens mij ook en die gaat verder als een trein en ook Hanke, Hermes en Dub zie ik vaak schrijven over iets wat ze bij de koffie/thee/borrel hebben genuttigd wat niet recht uit de biowinkel komt.
Of zoals Spinster het zou zeggen; 'een koekje is niet het begin van de glijdende schaal'. Een koekje niet. Tien koekjes of een pak koek wat op moet, wel. Dan is het een dwang en van die dwang moet je af zien te komen. Dat kan soms alleen als je heel ferm bent tegen jezelf.
In mijn optiek is het belangrijkste van EMJV dat je leert dat jíj zelf de baas bent. Niet je zeurende gevoel om snelle behoefte bevrediging maar je hersenen.
Met die hersenen valt te praten. Met een verongelijkt/onverschillig/rebels gevoel niet.
Toen ik net begon met EMJV zat ik inwendig wel eens te stampvoeten als ik niet kreeg wat mijn gevoel wilde dat ik kreeg. NEE zei ik dan inwendig. Pas als ik het zeurende gevoel los kon laten, kon ik dan weer met mezelf in gesprek gaan en evalueren wat er gebeurde. Waarom en hoe het anders kon en zo.
Als ik dit zo schrijf ziet het er heel maf uit maar ik ben er van overtuigd dat iedereen gesprekken voert met zichzelf, over de meest uiteenlopende zaken. Alleen niet bewust en dat doe ik nu wel. Ik ga bewust, met mijn volle verstand, het gesprek met mezelf aan.
Nee zeggen dus. Is dat een optie?
dinsdag 14 september 2010 om 09:08
NEE
Ik zal het proberen. Ik kan wel heel goed nee zeggen. Tegen de vraag of ik zal gaan hardlopen bijvoorbeeld
Ik zal nee zeggen tegen de koekjes. Of in ieder geval op het moment dat ik mijn hand naar het kastdeurtje zie gaan. Het is ook gewoon het moment dat je die beslissing zelf kunt nemen. Want ik laat het gewoon gebeuren natuurlijk, da's niks.
Ik zal het proberen. Ik kan wel heel goed nee zeggen. Tegen de vraag of ik zal gaan hardlopen bijvoorbeeld
Ik zal nee zeggen tegen de koekjes. Of in ieder geval op het moment dat ik mijn hand naar het kastdeurtje zie gaan. Het is ook gewoon het moment dat je die beslissing zelf kunt nemen. Want ik laat het gewoon gebeuren natuurlijk, da's niks.
dinsdag 14 september 2010 om 09:09
quote:SeptemberGirl schreef op 14 september 2010 @ 08:58:
*zich schamen gaat om 5 dropjes en alle ophef erover*
*politiefluit grijpt*
Pas op hoor. Ik ben thís close *houdt duim en wijsvinger een millimeter uit elkaar* van er op blazen....
Het vóelt niet goed.
Die dropjes
Het is voor je gevoel tegen de afspraak en dat is niet fijn. Dropjes, ja, lekker. Maar het gevoel wat ze je gaven tijdens het eten is niet fijn en dat geeft aan dat je jezelf en je wil om gezond door het eetleven te gaan, serieus neemt.
De dropjes op zich gaan jou de kop niet kosten maar je bent bang voor het effect er van. Omdat je weet dat je er eigenlijk meer van wil hebben. Heel goed dat je dat onderkent.
Maar laat het wel los......
Je gaat in je leven nog heel vaak drop eten. Ik eet elke dag wel een paar (suikervrije) dropjes en dat bevalt me prima. Voel me er ook totaal niet schuldig over. Maar ik snap wel het gevoel bij jouw rotgevoel.
*zich schamen gaat om 5 dropjes en alle ophef erover*
*politiefluit grijpt*
Pas op hoor. Ik ben thís close *houdt duim en wijsvinger een millimeter uit elkaar* van er op blazen....
Het vóelt niet goed.
Die dropjes
Het is voor je gevoel tegen de afspraak en dat is niet fijn. Dropjes, ja, lekker. Maar het gevoel wat ze je gaven tijdens het eten is niet fijn en dat geeft aan dat je jezelf en je wil om gezond door het eetleven te gaan, serieus neemt.
De dropjes op zich gaan jou de kop niet kosten maar je bent bang voor het effect er van. Omdat je weet dat je er eigenlijk meer van wil hebben. Heel goed dat je dat onderkent.
Maar laat het wel los......
Je gaat in je leven nog heel vaak drop eten. Ik eet elke dag wel een paar (suikervrije) dropjes en dat bevalt me prima. Voel me er ook totaal niet schuldig over. Maar ik snap wel het gevoel bij jouw rotgevoel.
