Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand IV (ook nieuwe mensen blijven welkom!)
woensdag 10 november 2010 om 19:02
Dit is de OP van alweer het 4e deel van ons inspirerende, welhaast sektarische topic, gestart door onze goeroe Eleonora. Om praktische redenen open ik deze keer het nieuwe topic, maar onderstaande tekst is van haar.
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over wel voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachtenloos eten in je mond proppen.
De originele OP staat hieronder en laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic `Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?´, maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens over het eten, redenen waarom het anders moet, en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in de titel die het nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina´s en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schoom niet en lees met ons mee!
Eten met je verstand, deel 1
Eten met je verstand II (kom er gerust bij)
Eten met je verstand III (ook nieuwe mensen blijven welkom)
De recepten van het eten met je verstand topic
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over wel voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachtenloos eten in je mond proppen.
De originele OP staat hieronder en laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic `Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?´, maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens over het eten, redenen waarom het anders moet, en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in de titel die het nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina´s en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schoom niet en lees met ons mee!
Eten met je verstand, deel 1
Eten met je verstand II (kom er gerust bij)
Eten met je verstand III (ook nieuwe mensen blijven welkom)
De recepten van het eten met je verstand topic
zondag 14 november 2010 om 22:05
zondag 14 november 2010 om 22:23
Ziem, als je zeker van je zaak wilt zijn en die beren af wil schieten, dan kun je het ook gewoon zeggen. Ik ben van plan *piep* te *piepen*, hoe staan jullie hiertegenover?
Het hoeft niet, je moet het niet doen omdat je bang bent dat ze je *piep* anders afkeuren. Maar je kán het doen als je wilt toetsen met wat voor kwaliteit werkgever je te maken hebt. Een goede werkgever zal jou willen hebben als jij de meest geschikte persoon voor de baan bent, los van de vraag wat je plannen op *piep*gebied zijn.
Het hoeft niet, je moet het niet doen omdat je bang bent dat ze je *piep* anders afkeuren. Maar je kán het doen als je wilt toetsen met wat voor kwaliteit werkgever je te maken hebt. Een goede werkgever zal jou willen hebben als jij de meest geschikte persoon voor de baan bent, los van de vraag wat je plannen op *piep*gebied zijn.
Ga in therapie!
zondag 14 november 2010 om 22:29
Hanke, baantjes bestaan niet. Dat vind ik net zo irritant als praten over collegaatjes en autootjes en huisjes. Maakt niet uit hoe groot ze zijn, verkleinwoordjes mijd ik als de pest, behalve op een moment van verstandsverbijstering toen ik mijn nick aanmaakte Als je jezelf serieus neemt, gebruik je die niet
Geen groetjes dus
Geen groetjes dus
Ga in therapie!
zondag 14 november 2010 om 22:41
Kom nog even om de hoek kijken voordat ik zo ga slapen.
Duub en haar hoe krijg ik Bill Gates uit mijn systeem-cursus
June die Martini uit haar systeem probeert te krijgen
Ziem is bezig met pieperij
Profoon zou willen dat haar dochter niet zo liep te piepen
Hanke en een fijn weekend met surrogaatneefje
Warm-kritisch welkom voor twee nieuwelingen
Ik ben weer bij, geloof ik.
Ben vrijdagavond trouwens ge-wel-dig uit eten geweest. Had dat laatst als verjaardagscadeau van een vriendin gekregen, en dat gingen we nu verzilveren.
Fijne zaak waar zoveel mogelijk met streekproducten wordt gewerkt. Hebben er van zeven tot even na twaalven gezeten. Avondvullend feest voor de smaakpapillen. Het lijkt heel veel (en dat was het ook wel), maar de porties waren uiteraard op elkaar afgestemd.
Amuse I: kokkels in Thaise dressing, met heel fijn gesneden komkommer en koriander.
Amuse II: soepje van aardpeer.
Amuse III: bitterbal met makreelmousse.
Voorgerecht: tartaar van kreeft
Tussengerecht: bord met kleine happen, o.a. quenelles van bietjes en appel met dip van hanghop.
Hoofdgerecht: ossehaas van Groningse blaarkop met morieljes in marsalasaus.
Dessert: kaasplankje met kazen uit de regio, o.a. Groningse geitencamembert, een heul-heul oude brokkelkaas, bleu de Wolvega.
Na: espresso met lolly van pure chocolade met vulling van caramelcrème, mini cornetto met knetterijs, mini panacotta met peer-notentopping.
Duub en haar hoe krijg ik Bill Gates uit mijn systeem-cursus
June die Martini uit haar systeem probeert te krijgen
Ziem is bezig met pieperij
Profoon zou willen dat haar dochter niet zo liep te piepen
Hanke en een fijn weekend met surrogaatneefje
Warm-kritisch welkom voor twee nieuwelingen
Ik ben weer bij, geloof ik.
Ben vrijdagavond trouwens ge-wel-dig uit eten geweest. Had dat laatst als verjaardagscadeau van een vriendin gekregen, en dat gingen we nu verzilveren.
Fijne zaak waar zoveel mogelijk met streekproducten wordt gewerkt. Hebben er van zeven tot even na twaalven gezeten. Avondvullend feest voor de smaakpapillen. Het lijkt heel veel (en dat was het ook wel), maar de porties waren uiteraard op elkaar afgestemd.
Amuse I: kokkels in Thaise dressing, met heel fijn gesneden komkommer en koriander.
Amuse II: soepje van aardpeer.
Amuse III: bitterbal met makreelmousse.
Voorgerecht: tartaar van kreeft
Tussengerecht: bord met kleine happen, o.a. quenelles van bietjes en appel met dip van hanghop.
Hoofdgerecht: ossehaas van Groningse blaarkop met morieljes in marsalasaus.
Dessert: kaasplankje met kazen uit de regio, o.a. Groningse geitencamembert, een heul-heul oude brokkelkaas, bleu de Wolvega.
Na: espresso met lolly van pure chocolade met vulling van caramelcrème, mini cornetto met knetterijs, mini panacotta met peer-notentopping.
maandag 15 november 2010 om 12:50
Elynn, dat klinkt echt heul lekker!
Ik ben al helemaal in de kerstsfeer, want dan kan ik lekker los op kookgebied. Voor tweede kerstdag ben ik er al uit, dan is mijn keuken een Aziatisch specialiteitenrestaurant. En over eerste kerstdag maak ik ruzie met mijn zus. Ik had van de week een gesprek dat een beetje liep als: "Als we met kerst wat moeten, dan moet het maar bij ons, want met twee kinderen is het anders een volksverhuizing. En Ziem, kook jij maar in onze keuken."
Dubiootje Ik heb ook een keer iemand bijna op zijn harses geramd toen hij zei: meisje, doe jij ook nog een cursusje ernaast?
Vanmiddag het eerste *piep*gesprek. Ik weet niet of ik *piep* ter sprake breng, maar ik heb al weer gevisualiseerd wat ik van het hele denkproces zou vinden als het om iemand anders zou gaan en wat ik er van zou vinden als het iemand anders overkomt. Antwoord 1: onzin. Antwoord 2: leuk en lef.
Wel fijn dat ik het hier even kon delen, want ik vind het best een lastig onderwerp om met anderen IRL te bespreken.
Ik ben al helemaal in de kerstsfeer, want dan kan ik lekker los op kookgebied. Voor tweede kerstdag ben ik er al uit, dan is mijn keuken een Aziatisch specialiteitenrestaurant. En over eerste kerstdag maak ik ruzie met mijn zus. Ik had van de week een gesprek dat een beetje liep als: "Als we met kerst wat moeten, dan moet het maar bij ons, want met twee kinderen is het anders een volksverhuizing. En Ziem, kook jij maar in onze keuken."
Dubiootje Ik heb ook een keer iemand bijna op zijn harses geramd toen hij zei: meisje, doe jij ook nog een cursusje ernaast?
Vanmiddag het eerste *piep*gesprek. Ik weet niet of ik *piep* ter sprake breng, maar ik heb al weer gevisualiseerd wat ik van het hele denkproces zou vinden als het om iemand anders zou gaan en wat ik er van zou vinden als het iemand anders overkomt. Antwoord 1: onzin. Antwoord 2: leuk en lef.
Wel fijn dat ik het hier even kon delen, want ik vind het best een lastig onderwerp om met anderen IRL te bespreken.
maandag 15 november 2010 om 12:52
maandag 15 november 2010 om 13:18
Wow, Elynn, dat klinkt overheerlijk. Echt genieten!
Ziem, de Kerstperikelen dienen zich alweer aan, begrijp ik? Wij gaan met de hele familie weg en eten dus buiten de deur. Doen we normaal trouwens nooit, maar we hebben er nooit zo'n heisa van gemaakt. Kerst gaat vooral om gezelligheid. Maar op zich is een beetje familiebonje ook wel erg kerstachtig
Ik noem mezelf ook altijd dubio trouwens. Hoe dan ook een twijfelachtige nick
Speciale groeten aan Hanke
Ziem, de Kerstperikelen dienen zich alweer aan, begrijp ik? Wij gaan met de hele familie weg en eten dus buiten de deur. Doen we normaal trouwens nooit, maar we hebben er nooit zo'n heisa van gemaakt. Kerst gaat vooral om gezelligheid. Maar op zich is een beetje familiebonje ook wel erg kerstachtig
Ik noem mezelf ook altijd dubio trouwens. Hoe dan ook een twijfelachtige nick
Speciale groeten aan Hanke
Ga in therapie!
maandag 15 november 2010 om 13:29
We hebben inderdaad een echte Kerst dit jaar. Meestal is de taakverdeling heel helder en speel ik masterchef. Maakt me niet uit waar, maar zuslief heeft de laatste tijd een beetje het idee dat ik een cateringbedrijf op afroep ben. Tel daarbij op dat ik mijn nieuwe nichtje van drie maanden nog niet vast heb mogen houden * bang dat ik er uit mijn handen laat lazeren *, dat er familie uit het buitenland overkomt en dat er dus verwacht wordt dat we met zijn allen ergens eten en al mijn gepieep, dan begrijp je dat ik uit mijn slof schoot.
Ik zou er bijna een apart topic voor openen
Ik zou er bijna een apart topic voor openen
maandag 15 november 2010 om 13:44
In mijn hoofd heet je Duub. Dank u voor de groet.
Shark, Leo, Ziem, SG ik kort jullie haast allemaal af.
Ik heb nog geen vastomlijnde kerstplannen. Eerst maar eens kijken of er mensen thuis zijn die mij kunnen ontvangen. Ik heb voor 1e kerstdag geloof ik al een uitnodiging binnen, van een vriendin. Weet niet wat mijn zus van plan is. Misschien nodig ik haar wel uit. Heeft ze geen gedoe met koken, boodschappen enzo. Of ik kook daar. Hoe maak ik kersteten zónder mijn verstand... kan ik dat?
Heerlijk, zo´n kliekjesdag. Zit nu aan de pasta. Mjam
Het kietelt hier. Nou ja, daar beneden. O de veer van Ziem, ik geloof dat ik die maar een mooi plaatsje geef, die niet in mijn lichaam gesitueerd is....
Shark, Leo, Ziem, SG ik kort jullie haast allemaal af.
Ik heb nog geen vastomlijnde kerstplannen. Eerst maar eens kijken of er mensen thuis zijn die mij kunnen ontvangen. Ik heb voor 1e kerstdag geloof ik al een uitnodiging binnen, van een vriendin. Weet niet wat mijn zus van plan is. Misschien nodig ik haar wel uit. Heeft ze geen gedoe met koken, boodschappen enzo. Of ik kook daar. Hoe maak ik kersteten zónder mijn verstand... kan ik dat?
Heerlijk, zo´n kliekjesdag. Zit nu aan de pasta. Mjam
Het kietelt hier. Nou ja, daar beneden. O de veer van Ziem, ik geloof dat ik die maar een mooi plaatsje geef, die niet in mijn lichaam gesitueerd is....
maandag 15 november 2010 om 15:45
maandag 15 november 2010 om 16:07
Dag lieve dames!
Welkom aan Sjaak en Bloem!
Onder de indruk van Hanke in de rol van Leo, die nog even fijntjes uitlegt hoe het zit met eten. Dat eten brandstof is, en dat je het kan nemen om je lichaam te voeden. En niet om te belonen of te straffen. Hank, ik vond het ook bijzonder leuk je beschrijving te lezen over het weekend met je nepneefje! Klinkt relaxed, en liefhebbend streng ofzo.
June, knuffel meid.
Elynn, wat een heerlijk verrukkelijke avond, ik proef hem bijna . Leuk met al die producten uit het noorden! Hoewel ik dat gedoe van blaarkop een beetje luguber vind als vega, daar kan ik me veel te veel een lief dier met een glanzend zwarte vacht en grote ogen in een wit gezichtje bij voorstellen hahaha.
Dub, zijn er überhaupt mensen die jouw dubiOOTJE noemen?
Ziem, wat spannend al dat gepiep. Bij ons wordt er momenteel ook wel eens een woord aan piep gewijd. Alleen er over praten vind ik al vreselijk spannend... Laat staan dat het er ooit misschien echt van komt... Heb wel zondag een vriendin met een mopske van 1 week oud bezocht. Wat een leuk prutteltje zeg, wat een lief ding. Daar ging het wel een beetje van klapperen hahahaha.
Hier alles zijn gangetje. Zandpijn word meer en minder en meer. Holtes als oorzaak zijn uitgesloten, ben van tandarts naar orthopeed gegaan, die op röntgenfoto’s ook niks kon vinden. Door zijn getrek en geduw aan mijn nek verdween de pijn pardoes voor een paar uur, en inmiddels heb ik uitgevonden hoe ik de pijn kann verminderen door aan mijn hoofd te trekken en te buigen. Morgen begin ik bij de fysio voor strekoefeningen. Hoop deze week nog ((groten)deels) van de pijn af te komen, omdat we zondag al richting Australie vertrekken…
Even een hele dikke WOEHOE! Ik vertelde enige tijd geleden dat ik wel redelijk ongelukkig ben op mijn huidige werkplek. En nu ga ik gewoon lekker 4 weken alleen maar natuur bekijken, fruitsapjes drinken, mensen zien trouwen en het nieuwe huis van mijn broer down under schilderen. Echt, zó zin in! Van die lijfelijke genoegens, en niks met nadenken, theoretiseren en presteren. Ik verheug me erop!
Welkom aan Sjaak en Bloem!
Onder de indruk van Hanke in de rol van Leo, die nog even fijntjes uitlegt hoe het zit met eten. Dat eten brandstof is, en dat je het kan nemen om je lichaam te voeden. En niet om te belonen of te straffen. Hank, ik vond het ook bijzonder leuk je beschrijving te lezen over het weekend met je nepneefje! Klinkt relaxed, en liefhebbend streng ofzo.
June, knuffel meid.
Elynn, wat een heerlijk verrukkelijke avond, ik proef hem bijna . Leuk met al die producten uit het noorden! Hoewel ik dat gedoe van blaarkop een beetje luguber vind als vega, daar kan ik me veel te veel een lief dier met een glanzend zwarte vacht en grote ogen in een wit gezichtje bij voorstellen hahaha.
Dub, zijn er überhaupt mensen die jouw dubiOOTJE noemen?
Ziem, wat spannend al dat gepiep. Bij ons wordt er momenteel ook wel eens een woord aan piep gewijd. Alleen er over praten vind ik al vreselijk spannend... Laat staan dat het er ooit misschien echt van komt... Heb wel zondag een vriendin met een mopske van 1 week oud bezocht. Wat een leuk prutteltje zeg, wat een lief ding. Daar ging het wel een beetje van klapperen hahahaha.
Hier alles zijn gangetje. Zandpijn word meer en minder en meer. Holtes als oorzaak zijn uitgesloten, ben van tandarts naar orthopeed gegaan, die op röntgenfoto’s ook niks kon vinden. Door zijn getrek en geduw aan mijn nek verdween de pijn pardoes voor een paar uur, en inmiddels heb ik uitgevonden hoe ik de pijn kann verminderen door aan mijn hoofd te trekken en te buigen. Morgen begin ik bij de fysio voor strekoefeningen. Hoop deze week nog ((groten)deels) van de pijn af te komen, omdat we zondag al richting Australie vertrekken…
Even een hele dikke WOEHOE! Ik vertelde enige tijd geleden dat ik wel redelijk ongelukkig ben op mijn huidige werkplek. En nu ga ik gewoon lekker 4 weken alleen maar natuur bekijken, fruitsapjes drinken, mensen zien trouwen en het nieuwe huis van mijn broer down under schilderen. Echt, zó zin in! Van die lijfelijke genoegens, en niks met nadenken, theoretiseren en presteren. Ik verheug me erop!
maandag 15 november 2010 om 16:25
Ziem, vervelend dat je zus de situatie helemaal naar haar hand wil zetten. Is dat een zo-is-het-altijd-geweest-in-ons-gezin-ding? Of speelt dit korter? Kun je er wat mee, in de zin van je eigen grenzen bewaken?
Die truc van door andermans ogen naar jezelf kijken ken ik ook pas sinds kort. Was voor mij echt een eye-opener, waardoor ik in één klap écht doorhad dat ik vaak niet aardig voor mezelf ben en mezelf maar weinig gun. Mooi dat je qua *piep* op leuk en lef uitkwam.
Dat heb ik me al 's eerder afgevraagd, Duub, waar jouw nick vandaan komt. Als iets niet van toepassing op je is dan is het wel dubio. Je komt over alsof je de dingen heel helder op rij hebt en weet hoe je met een goede balans tussen hoofd en hart knoppen moet doorhakken. Of stamt ie uit een tijd dat het anders was?
Hanke, hoe wis ik die bloemrijk omschreven beelden van Ziems veer in jouw onderste regionen van mijn netvlies? Fijn dat dit topic je zelfvertrouwen en een positief zelfbeeld geeft. Terecht ook; je bent een mooi mens.
JJ, fijn dat je hebt ontdekt hoe je de pijn even weg kunt houden. Hoop dat je nog voor je vakantie de oorzaak én een duurzame remedie vindt. Zondag al, het komt nu echt dichtbij. Lijkt me geweldig, vier weken Australië. Zou heel graag voor wat langere tijd terug willen. Zie nu al uit naar je verslag.
Die truc van door andermans ogen naar jezelf kijken ken ik ook pas sinds kort. Was voor mij echt een eye-opener, waardoor ik in één klap écht doorhad dat ik vaak niet aardig voor mezelf ben en mezelf maar weinig gun. Mooi dat je qua *piep* op leuk en lef uitkwam.
Dat heb ik me al 's eerder afgevraagd, Duub, waar jouw nick vandaan komt. Als iets niet van toepassing op je is dan is het wel dubio. Je komt over alsof je de dingen heel helder op rij hebt en weet hoe je met een goede balans tussen hoofd en hart knoppen moet doorhakken. Of stamt ie uit een tijd dat het anders was?
Hanke, hoe wis ik die bloemrijk omschreven beelden van Ziems veer in jouw onderste regionen van mijn netvlies? Fijn dat dit topic je zelfvertrouwen en een positief zelfbeeld geeft. Terecht ook; je bent een mooi mens.
JJ, fijn dat je hebt ontdekt hoe je de pijn even weg kunt houden. Hoop dat je nog voor je vakantie de oorzaak én een duurzame remedie vindt. Zondag al, het komt nu echt dichtbij. Lijkt me geweldig, vier weken Australië. Zou heel graag voor wat langere tijd terug willen. Zie nu al uit naar je verslag.
maandag 15 november 2010 om 16:35
Verder:
Ging qua eten al wekenlang goed hier, maar had vandaag een dag waarop het echt niet wilde. Vanochtend op pad voor een interview. Bleek een gesprek te hebben met een ontzettende haaibaai, kenau, bitch pittige dame.
Ben van buitenaf gezien heel goed in dit soort situaties. Weet prima hoe ik doortastend, kritisch en voorkomend moet blijven en wat ik moet doen en zeggen om te zorgen dat het onderling werkt.
Maar goed, dat is dus de buitenkant. Van binnen kookte ik. Wat een übertrut naar mens, heel hard, achterdochtig en ook nog 's neerbuigend naar mij toe. Zat op de terugweg kokend op m'n fiets. Had haar het liefst een enorme trap verkocht.
Duurde even voordat m'n woede over was, ik het hele gebeuren in perspectief kon zien en erom kon lachen. Door m'n mentale onrust veel te weinig gegeten vandaag. Wel goed ontbeten, maar lunch overgeslagen en te veel koffie gedronken.
Ga de boel nu weer oppakken. Neem zo even een cracker met hüttenkäse, zodat ik niet zo gammel ben en ga vanavond gewoon goed eten. Neem bijna nooit een nagerecht, maar ga vanavond maar met een schaal yoghurt en fruit op de bank zitten, denk ik.
Tot zover uw EMVJ-verslaggeefster E.
Ging qua eten al wekenlang goed hier, maar had vandaag een dag waarop het echt niet wilde. Vanochtend op pad voor een interview. Bleek een gesprek te hebben met een ontzettende haaibaai, kenau, bitch pittige dame.
Ben van buitenaf gezien heel goed in dit soort situaties. Weet prima hoe ik doortastend, kritisch en voorkomend moet blijven en wat ik moet doen en zeggen om te zorgen dat het onderling werkt.
Maar goed, dat is dus de buitenkant. Van binnen kookte ik. Wat een übertrut naar mens, heel hard, achterdochtig en ook nog 's neerbuigend naar mij toe. Zat op de terugweg kokend op m'n fiets. Had haar het liefst een enorme trap verkocht.
Duurde even voordat m'n woede over was, ik het hele gebeuren in perspectief kon zien en erom kon lachen. Door m'n mentale onrust veel te weinig gegeten vandaag. Wel goed ontbeten, maar lunch overgeslagen en te veel koffie gedronken.
Ga de boel nu weer oppakken. Neem zo even een cracker met hüttenkäse, zodat ik niet zo gammel ben en ga vanavond gewoon goed eten. Neem bijna nooit een nagerecht, maar ga vanavond maar met een schaal yoghurt en fruit op de bank zitten, denk ik.
Tot zover uw EMVJ-verslaggeefster E.
maandag 15 november 2010 om 17:46
Elynn, niet stiekem met je ogen gerold of anders non-verbaal gecommuniceerd? Je hebt het overleefd!
Ik vond mezelf heel mindful toen ik anders naar mezelf keek.
Janne, jaloers op je komende Australië avontuur. Leuk!
En voor iedereen die bang is: ik heb nog nooit een baby uit mijn handen laten kletteren. Alleen mijn neefje verslagen in een iets te realistisch potje Kung Fu Panda. Maar hè da's koude kant en hij heeft zijn revanche inmiddels gehad. Zus heeft vooral heel erg last van haar hormonen en leeft in haar eigen coconnetje.
Ik vond mezelf heel mindful toen ik anders naar mezelf keek.
Janne, jaloers op je komende Australië avontuur. Leuk!
En voor iedereen die bang is: ik heb nog nooit een baby uit mijn handen laten kletteren. Alleen mijn neefje verslagen in een iets te realistisch potje Kung Fu Panda. Maar hè da's koude kant en hij heeft zijn revanche inmiddels gehad. Zus heeft vooral heel erg last van haar hormonen en leeft in haar eigen coconnetje.
dinsdag 16 november 2010 om 09:00
quote:Elynn schreef op 15 november 2010 @ 16:35:
Verder:
Ging qua eten al wekenlang goed hier, maar had vandaag een dag waarop het echt niet wilde. Vanochtend op pad voor een interview. Bleek een gesprek te hebben met een ontzettende haaibaai, kenau, bitch pittige dame.
Ben van buitenaf gezien heel goed in dit soort situaties. Weet prima hoe ik doortastend, kritisch en voorkomend moet blijven en wat ik moet doen en zeggen om te zorgen dat het onderling werkt.
Maar goed, dat is dus de buitenkant. Van binnen kookte ik. Wat een übertrut naar mens, heel hard, achterdochtig en ook nog 's neerbuigend naar mij toe. Zat op de terugweg kokend op m'n fiets. Had haar het liefst een enorme trap verkocht.
Duurde even voordat m'n woede over was, ik het hele gebeuren in perspectief kon zien en erom kon lachen. Door m'n mentale onrust veel te weinig gegeten vandaag. Wel goed ontbeten, maar lunch overgeslagen en te veel koffie gedronken.
Ga de boel nu weer oppakken. Neem zo even een cracker met hüttenkäse, zodat ik niet zo gammel ben en ga vanavond gewoon goed eten. Neem bijna nooit een nagerecht, maar ga vanavond maar met een schaal yoghurt en fruit op de bank zitten, denk ik.
Tot zover uw EMVJ-verslaggeefster E.
Je zou zo tekstschrijfster kunnen worden, E Wat voor interview was het, voor een artikel? Ik bedoel, ze was geen opdrachtgeefster of iemand die je te vriend moest houden? Dat is wel belangrijk voor de vraag of je wel of niet iets kan zeggen.
Ik heb de laatste tijd een aantal zeer Lastige Gesprekken gehad (daar heb je cursussen voor, wist je dat? Ik denk dat ik er inmiddels wel één kan geven, hahaha). Onder andere met de leerkracht van jongste dochter. Misschien had ik het al geschreven? Op een zeker moment speelde die zo op de persoon (zowel naar dochter als naar mij) dat het me niks zou verbazen als er letterlijk stoom uit mijn oren kwam. Maar ja, wel de leerkracht van dochter, zij moet er nog het hele jaar mee door... Een vreselijk ouderwets type die boos is op de hele wereld, zo bleek tijdens het gesprek (het was dus helemaal niet persoonlijk, maar goed).
Ik heb toen kokend en wel gezegd dat ik even moest afkoelen omdat ik heel erg boos werd en anders dingen zou zeggen waar ik spijt van zou krijgen. Toen heb ik daar vijf minuten in stilte gezeten terwijl hij in zijn paperassen rommelde Heel diep ademhalend heb ik geprobeerd mezelf weer onder controle te krijgen. Ik wilde het liefst de kamer uit stampen. Maar uiteindelijk kalmeerde ik en heb ik hem rustig uitgelegd welke indruk ik van hem had en gevraagd of dat klopte. Dat was deels zo, dat moest hij toegeven
Zo kreeg ik uiteindelijk duidelijk waar de angel zat.
Aan het eind van het liedje vonden we toch overeenstemming over een aantal dingen en bleek dat onze ideeën helemaal niet zo ver uit elkaar lagen. Een nogal andere uitkomst dan als ik weggestampt was dus Ik had ook mijn mond kunnen houden en mijn woedetranen kunnen wegslikken, maar dan had ik uiteindelijk met het probleem gezeten. Nu hebben we een constructieve oplossing gevonden, maar heb ik wel mijn gram kwijt gekund.
Er zijn wel mensen die me dubiootje noemen inderdaad. Die kennen me waarschijnlijk niet Mijn nick komt van een situatie uit de tijd toen ik lid werd - tevens de reden om lid te worden. Ik worstelde toen met een situatie waarin ik erg twijfelde. Doe ik ook vaak zat namelijk
Verder:
Ging qua eten al wekenlang goed hier, maar had vandaag een dag waarop het echt niet wilde. Vanochtend op pad voor een interview. Bleek een gesprek te hebben met een ontzettende haaibaai, kenau, bitch pittige dame.
Ben van buitenaf gezien heel goed in dit soort situaties. Weet prima hoe ik doortastend, kritisch en voorkomend moet blijven en wat ik moet doen en zeggen om te zorgen dat het onderling werkt.
Maar goed, dat is dus de buitenkant. Van binnen kookte ik. Wat een übertrut naar mens, heel hard, achterdochtig en ook nog 's neerbuigend naar mij toe. Zat op de terugweg kokend op m'n fiets. Had haar het liefst een enorme trap verkocht.
Duurde even voordat m'n woede over was, ik het hele gebeuren in perspectief kon zien en erom kon lachen. Door m'n mentale onrust veel te weinig gegeten vandaag. Wel goed ontbeten, maar lunch overgeslagen en te veel koffie gedronken.
Ga de boel nu weer oppakken. Neem zo even een cracker met hüttenkäse, zodat ik niet zo gammel ben en ga vanavond gewoon goed eten. Neem bijna nooit een nagerecht, maar ga vanavond maar met een schaal yoghurt en fruit op de bank zitten, denk ik.
Tot zover uw EMVJ-verslaggeefster E.
Je zou zo tekstschrijfster kunnen worden, E Wat voor interview was het, voor een artikel? Ik bedoel, ze was geen opdrachtgeefster of iemand die je te vriend moest houden? Dat is wel belangrijk voor de vraag of je wel of niet iets kan zeggen.
Ik heb de laatste tijd een aantal zeer Lastige Gesprekken gehad (daar heb je cursussen voor, wist je dat? Ik denk dat ik er inmiddels wel één kan geven, hahaha). Onder andere met de leerkracht van jongste dochter. Misschien had ik het al geschreven? Op een zeker moment speelde die zo op de persoon (zowel naar dochter als naar mij) dat het me niks zou verbazen als er letterlijk stoom uit mijn oren kwam. Maar ja, wel de leerkracht van dochter, zij moet er nog het hele jaar mee door... Een vreselijk ouderwets type die boos is op de hele wereld, zo bleek tijdens het gesprek (het was dus helemaal niet persoonlijk, maar goed).
Ik heb toen kokend en wel gezegd dat ik even moest afkoelen omdat ik heel erg boos werd en anders dingen zou zeggen waar ik spijt van zou krijgen. Toen heb ik daar vijf minuten in stilte gezeten terwijl hij in zijn paperassen rommelde Heel diep ademhalend heb ik geprobeerd mezelf weer onder controle te krijgen. Ik wilde het liefst de kamer uit stampen. Maar uiteindelijk kalmeerde ik en heb ik hem rustig uitgelegd welke indruk ik van hem had en gevraagd of dat klopte. Dat was deels zo, dat moest hij toegeven
Zo kreeg ik uiteindelijk duidelijk waar de angel zat.Aan het eind van het liedje vonden we toch overeenstemming over een aantal dingen en bleek dat onze ideeën helemaal niet zo ver uit elkaar lagen. Een nogal andere uitkomst dan als ik weggestampt was dus Ik had ook mijn mond kunnen houden en mijn woedetranen kunnen wegslikken, maar dan had ik uiteindelijk met het probleem gezeten. Nu hebben we een constructieve oplossing gevonden, maar heb ik wel mijn gram kwijt gekund.
Er zijn wel mensen die me dubiootje noemen inderdaad. Die kennen me waarschijnlijk niet Mijn nick komt van een situatie uit de tijd toen ik lid werd - tevens de reden om lid te worden. Ik worstelde toen met een situatie waarin ik erg twijfelde. Doe ik ook vaak zat namelijk
Ga in therapie!
dinsdag 16 november 2010 om 09:22
Elynn, jij bent vast een visueel ingesteld mens, toch? Je kon ook al niet tegen mijn opmerkingen over mijn darmperistaltiek
JJ, wat heerlijk dat je vier weken down underduikt. Even niks aan je kop, alleen maar leuke dingen. Dat kun je wel gebruiken. Hoe gaat het nu tussen jou en je vriend?
JJ, wat heerlijk dat je vier weken down underduikt. Even niks aan je kop, alleen maar leuke dingen. Dat kun je wel gebruiken. Hoe gaat het nu tussen jou en je vriend?
Ga in therapie!
dinsdag 16 november 2010 om 10:34
Dat is lef hebben Dub, om toch de confrontatie aan te gaan. Zie het zo voor me, jij boos voor je uit kijkend/hijgend, meneer de leraar met zijn paperassen, overtuigd van Zijn Gelijk.
Dat jullie er toch samen uitgekomen zijn, chapeau!
Fysio was tevreden. Ik hoef niet meer terug te komen. Nog wel een weekje tape want de spier kan nog wat ondersteuning gebruiken. Pas over 3 á 4 weken mag ik weer sporten. Rustig bewegen (evt in de sportschool) mag wel.
Misschien dat ik vandaag een sauna induik, even ga zwemmen. Verveel me een beetje, ´t is mijn vrije dag. Vanavond zingen maar tot die tijd heb ik geen afspraken en dat voelt eventje niet leuk.
JJ, wat fijn dat het grote aftellen is begonnen. Nog *telt op vingers* 5 nachtjes slapen en dan stap je in het vliegtuig! Ik hoop dat de fysio je goede oefeningen mee kan geven zodat je kaak niet meer zo´n zeer doet.
Ziem, ik heb nepneefje een keer half van de commode af laten flikkeren. Toen ik het bevend zijn ouders vertelde, werd er heel nuchter gereageerd; het was hen ook al eens overkomen. Uk was gelukkig al ruim een jaar, dus kon wat meer tegen een stootje dan een kleine baby.
Elynn, bizar dat er zulke nare mensen bestaan. Ik vind het een geschenk dat jij en ik niet met zo´n persoon in 1 huis hoeven te leven.
Krijg meteen associaties met het bejaardenhuis. Laatst werd er een onderzoek gepresenteerd, dat rapporteerde dat pesten heel veel voorkomt in dat soort tehuizen. De trend is dat je tegenwoordig daar pas geplaatst wordt, als je een grote zorgbehoefte hebt. Dat betekent minder aandacht voor de mensen die er al wonen, met alle pikordepraktijken van dien. Ook verveling, en de dynamiek van groepsprocessen spelen een rol. De oudjes die op het speelplein het mikpunt waren, zijn nu ook weer het slachtoffer. Triest hoor.
Dat jullie er toch samen uitgekomen zijn, chapeau!
Fysio was tevreden. Ik hoef niet meer terug te komen. Nog wel een weekje tape want de spier kan nog wat ondersteuning gebruiken. Pas over 3 á 4 weken mag ik weer sporten. Rustig bewegen (evt in de sportschool) mag wel.
Misschien dat ik vandaag een sauna induik, even ga zwemmen. Verveel me een beetje, ´t is mijn vrije dag. Vanavond zingen maar tot die tijd heb ik geen afspraken en dat voelt eventje niet leuk.
JJ, wat fijn dat het grote aftellen is begonnen. Nog *telt op vingers* 5 nachtjes slapen en dan stap je in het vliegtuig! Ik hoop dat de fysio je goede oefeningen mee kan geven zodat je kaak niet meer zo´n zeer doet.
Ziem, ik heb nepneefje een keer half van de commode af laten flikkeren. Toen ik het bevend zijn ouders vertelde, werd er heel nuchter gereageerd; het was hen ook al eens overkomen. Uk was gelukkig al ruim een jaar, dus kon wat meer tegen een stootje dan een kleine baby.
Elynn, bizar dat er zulke nare mensen bestaan. Ik vind het een geschenk dat jij en ik niet met zo´n persoon in 1 huis hoeven te leven.
Krijg meteen associaties met het bejaardenhuis. Laatst werd er een onderzoek gepresenteerd, dat rapporteerde dat pesten heel veel voorkomt in dat soort tehuizen. De trend is dat je tegenwoordig daar pas geplaatst wordt, als je een grote zorgbehoefte hebt. Dat betekent minder aandacht voor de mensen die er al wonen, met alle pikordepraktijken van dien. Ook verveling, en de dynamiek van groepsprocessen spelen een rol. De oudjes die op het speelplein het mikpunt waren, zijn nu ook weer het slachtoffer. Triest hoor.
dinsdag 16 november 2010 om 10:42
Wow Dub, respect! Wat heb je dát goed aangepakt. Vind jou zóó stoer!
Tussen mij en vriend gaat het erg goed. Het ging ook niet superslecht TUSSEN ons, maar omdat we allebei niet zo lekker lopen momenteel (=understatement) is het soms moeilijk niet in je eigen stront te verdrinken en de ander nog te blijven zien. Maar houden elkaar stevig vast in de stront, hoor. Hij is een lieverd, een beetje een onhandigerd, maar hij is echt een geweldig lief mens. Net als ik trouwens, meestal haha (mag ik toch wel zeggen he, op dit topic ). Lief dat je vraagt, Dub.
Tussen mij en vriend gaat het erg goed. Het ging ook niet superslecht TUSSEN ons, maar omdat we allebei niet zo lekker lopen momenteel (=understatement) is het soms moeilijk niet in je eigen stront te verdrinken en de ander nog te blijven zien. Maar houden elkaar stevig vast in de stront, hoor. Hij is een lieverd, een beetje een onhandigerd, maar hij is echt een geweldig lief mens. Net als ik trouwens, meestal haha (mag ik toch wel zeggen he, op dit topic ). Lief dat je vraagt, Dub.
dinsdag 16 november 2010 om 11:03
Haha JanneJip, dat mag je zeker zeggen! Fijn dat het weer goed gaat met en tussen jullie (Kijk je wel uit met de darmgerelateerde metaforen, Elynn leest mee).
Ik vond het zelf ook wel stoer ja. Best moeilijk om goed met zulke situaties om te gaan, zeker als je flink emotioneel/kwaad wordt. Maar dat is op zich niet erg. Je hebt wel een keuze in wat je met die emoties doet op dat moment. Je hoeft je er niet door te laten leiden. Die les heb ik nu geleerd. En zo leren we elke dag bij
Wat een afschuwelijk verhaal van die bejaardenhuizen, Hanke. Wat kunnen mensen toch gemeen zijn. Die assertiviteit die ik nu aan het aanleren en vergroten ben, dat is zo'n belangrijke eigenschap. Ik probeer die - door uitleg maar vooral door voorbeeld - ook aan mijn kinderen mee te geven. Het is essentieel om op een goede manier voor jezelf te kunnen opkomen. Goed met conflicten is daar een essentieel onderdeel van. En pesten is gewoon stom
Lekker gaan zwemmen en naar de sauna, lijkt me een strak plan! Wat ga je eten vandaag?
Leo, ik vind het nu wel weer mooi geweest hoor. Kom nu maar weer gewoon schrijven
Ik vond het zelf ook wel stoer ja. Best moeilijk om goed met zulke situaties om te gaan, zeker als je flink emotioneel/kwaad wordt. Maar dat is op zich niet erg. Je hebt wel een keuze in wat je met die emoties doet op dat moment. Je hoeft je er niet door te laten leiden. Die les heb ik nu geleerd. En zo leren we elke dag bij
Wat een afschuwelijk verhaal van die bejaardenhuizen, Hanke. Wat kunnen mensen toch gemeen zijn. Die assertiviteit die ik nu aan het aanleren en vergroten ben, dat is zo'n belangrijke eigenschap. Ik probeer die - door uitleg maar vooral door voorbeeld - ook aan mijn kinderen mee te geven. Het is essentieel om op een goede manier voor jezelf te kunnen opkomen. Goed met conflicten is daar een essentieel onderdeel van. En pesten is gewoon stom
Lekker gaan zwemmen en naar de sauna, lijkt me een strak plan! Wat ga je eten vandaag?
Leo, ik vind het nu wel weer mooi geweest hoor. Kom nu maar weer gewoon schrijven
Ga in therapie!
dinsdag 16 november 2010 om 11:47
Nou Hank, had ik zowat over je post heen gelezen...
Naar verhaal inderdaad, van die bejaardenhuizen. Grappig dat je erover begint. In een ontevreden bui deze week probeerde ik te visualiseren hoe mijn ideale leven eruit zou zien.
Dat was een vierdaagse werkweek, en een dag in de week thuis met kind(eren), en dan met kind een paar uurtjes op bezoek op een groep in het bejaardenhuis. Goed voor de kids, leuk voor de oudjes, en ik vind het zelf ook leuk om met ouderen om te gaan. Heb veel met bejaarden gewerkt (activiteitenbegeleiding dementerenden, poetshulp bij thuiszorg, beide als bij- of vakantiebaan) en dat is gewoon fijn. Die mensen konden hun ei kwijt bij mij, ik kon mijn gevoelskant veel meer kwijt (mijn huidige werk is wetenschappelijk, daar hoef je helaas niet zo erg te "helpen", is meer individualistisch). Gun alle bejaarden een fijne oude dag, maar heb gezien dat dat soms vrij lastig is. Ben benieuwd of mijn toekomstdroom nog eens uitkomt..
Naar verhaal inderdaad, van die bejaardenhuizen. Grappig dat je erover begint. In een ontevreden bui deze week probeerde ik te visualiseren hoe mijn ideale leven eruit zou zien.
Dat was een vierdaagse werkweek, en een dag in de week thuis met kind(eren), en dan met kind een paar uurtjes op bezoek op een groep in het bejaardenhuis. Goed voor de kids, leuk voor de oudjes, en ik vind het zelf ook leuk om met ouderen om te gaan. Heb veel met bejaarden gewerkt (activiteitenbegeleiding dementerenden, poetshulp bij thuiszorg, beide als bij- of vakantiebaan) en dat is gewoon fijn. Die mensen konden hun ei kwijt bij mij, ik kon mijn gevoelskant veel meer kwijt (mijn huidige werk is wetenschappelijk, daar hoef je helaas niet zo erg te "helpen", is meer individualistisch). Gun alle bejaarden een fijne oude dag, maar heb gezien dat dat soms vrij lastig is. Ben benieuwd of mijn toekomstdroom nog eens uitkomt..
dinsdag 16 november 2010 om 13:59
Joehoe!
Ik was net voor de eerste keer bij de fysio vanwege mijn "tandpijn die geen tandpijn is". op basis van het verhaal was het een vrij duidelijke irritatie aan de zenuw (aldus haar), en toen vondze een nerwervel (de bovenste) die enigszins naar links was verschoven en mogelijk de irritatie veroorzaakt. Ze heeft hem naar de goeie plek gemasseerd (och! wat heerlijk!) en ik heb nu al het idee dat er langzaam wat wegtrekt ofzo. Kan het niet omschrijven, maar het voelt anders en beter. En passent vertelde ze nog even dat ze in januari met de pil stopt (fysio is volleybalvriendin van me). Bijzonder half uurtje .
Ik was net voor de eerste keer bij de fysio vanwege mijn "tandpijn die geen tandpijn is". op basis van het verhaal was het een vrij duidelijke irritatie aan de zenuw (aldus haar), en toen vondze een nerwervel (de bovenste) die enigszins naar links was verschoven en mogelijk de irritatie veroorzaakt. Ze heeft hem naar de goeie plek gemasseerd (och! wat heerlijk!) en ik heb nu al het idee dat er langzaam wat wegtrekt ofzo. Kan het niet omschrijven, maar het voelt anders en beter. En passent vertelde ze nog even dat ze in januari met de pil stopt (fysio is volleybalvriendin van me). Bijzonder half uurtje .
dinsdag 16 november 2010 om 14:04
quote:dubiootje schreef op 16 november 2010 @ 09:00:
[...]
Je zou zo tekstschrijfster kunnen worden, E
Thanx. Leuk idee.
Wat voor interview was het, voor een artikel? Ik bedoel, ze was geen opdrachtgeefster of iemand die je te vriend moest houden? Dat is wel belangrijk voor de vraag of je wel of niet iets kan zeggen.
Ze is niet mijn directe opdrachtgever, gelukkig. Mijn directe opdrachtgever is een van de communicatieadviseurs van een grote organisatie. Ging om een artikel voor een intern blad. Haaibaai doet Iets Belangrijks in die organisatie en ik moest haar interviewen om daar een artikel over te kunnen schrijven.
Ging dus om een eenmalig contact, maar omdat het zich allemaal binnen dezelfde organisatie afspeelt wil ik koste wat kost wrijving voorkomen. Heb geïnteresseerd mijn vragen gesteld, notities gemaakt en haar houding maar gewoon gelaten voor wat ie was. Fietste dan wel kokend naar huis, maar had dondersgoed door dat het verspilde moeite zou zijn geweest om een gesprek op metaniveau aan te gaan. Laamaar. Veel plezier in de rest van je leven als je je zo tegenover mensen opstelt, dacht ik nog.
Mooi verhaal, trouwens, over jouw gesprek met dochters leerkracht. Prachtig dat je het lef had even een pauze in te lassen en zo toch tot iets constructiefs kwam.
[...]
Je zou zo tekstschrijfster kunnen worden, E
Thanx. Leuk idee.
Wat voor interview was het, voor een artikel? Ik bedoel, ze was geen opdrachtgeefster of iemand die je te vriend moest houden? Dat is wel belangrijk voor de vraag of je wel of niet iets kan zeggen.
Ze is niet mijn directe opdrachtgever, gelukkig. Mijn directe opdrachtgever is een van de communicatieadviseurs van een grote organisatie. Ging om een artikel voor een intern blad. Haaibaai doet Iets Belangrijks in die organisatie en ik moest haar interviewen om daar een artikel over te kunnen schrijven.
Ging dus om een eenmalig contact, maar omdat het zich allemaal binnen dezelfde organisatie afspeelt wil ik koste wat kost wrijving voorkomen. Heb geïnteresseerd mijn vragen gesteld, notities gemaakt en haar houding maar gewoon gelaten voor wat ie was. Fietste dan wel kokend naar huis, maar had dondersgoed door dat het verspilde moeite zou zijn geweest om een gesprek op metaniveau aan te gaan. Laamaar. Veel plezier in de rest van je leven als je je zo tegenover mensen opstelt, dacht ik nog.
Mooi verhaal, trouwens, over jouw gesprek met dochters leerkracht. Prachtig dat je het lef had even een pauze in te lassen en zo toch tot iets constructiefs kwam.
