Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand
woensdag 21 april 2010 om 15:48
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
vrijdag 23 april 2010 om 14:35
quote:Ratteke schreef op 23 april 2010 @ 11:42:
[...]
Ik ging er bij deze posting even van uit dat Elle alleen woont. Ik snap héél goed dat als je een gezin hebt het moeilijk is om niks in huis te halen voor de andere gezinsleden. Zij hoeven idd niet mee te lijnen en te lijden. Succes met afvallen!
Wel lief bedoelt hoor Ratteke, en ik neem je ook niks kwalijk
Ik woon niet alleen maar met mijn man, geen kinderen.
Maar ik werk de boel naar binnen, en daar moet ik vanaf.
Maar eens zal ik de knop weer vinden, ik blijf idd succesverhalen lezen mischien motiveert dat.
[...]
Ik ging er bij deze posting even van uit dat Elle alleen woont. Ik snap héél goed dat als je een gezin hebt het moeilijk is om niks in huis te halen voor de andere gezinsleden. Zij hoeven idd niet mee te lijnen en te lijden. Succes met afvallen!
Wel lief bedoelt hoor Ratteke, en ik neem je ook niks kwalijk
Ik woon niet alleen maar met mijn man, geen kinderen.
Maar ik werk de boel naar binnen, en daar moet ik vanaf.
Maar eens zal ik de knop weer vinden, ik blijf idd succesverhalen lezen mischien motiveert dat.
vrijdag 23 april 2010 om 14:38
vrijdag 23 april 2010 om 14:38
Die knop, das ook een goeie. Ik heb hem al heel vaak gevonden, maar volgens mij is ie lam, want hij springt steeds terug....
Maar nu is ie weer terecht, en volledig ingedrukt.
Ik had gisteren een rok besteld bij de Wehkamp, 2 maten kleiner dan mijn grootste broek....ik krijg hem over mijn bevallige derriere heen, en de knoop kan ook nog dicht....
(de rits nog niet)
Nu nog het gore lef om hem aan te trekken straks....
Maar nu is ie weer terecht, en volledig ingedrukt.
Ik had gisteren een rok besteld bij de Wehkamp, 2 maten kleiner dan mijn grootste broek....ik krijg hem over mijn bevallige derriere heen, en de knoop kan ook nog dicht....
(de rits nog niet)
Nu nog het gore lef om hem aan te trekken straks....
vrijdag 23 april 2010 om 14:39
quote:misschicken schreef op 23 april 2010 @ 14:28:
Tja keuzes.....ga dan voor de WW patat variant?
zelf frieten snijden, lekker dun. In een kom, mengen met een scheutje olijfolie.
Oven op 220 graden voorverwarmen. Frieten op de bakplaat, goed uitspreiden en minuut of 25 bakken.
Likkie mayolijn erbij, en ook jij hebt lekkere frietjes.
Doe je er een excuussalade bij, helemaal goed!
Ja precies, nee dat is absoluut een mogelijkheid.
Maar trek het eens algemeen als je wil, als je voor zo'n keuze komt te staan (en we gaan er even van uit dat ik geen aardappelen e.d. in huis heb maar wel een zak diepvriesfriet)., wanneer is het dan lief zijn en niet te rigide en wanneer begint het 'verkeerde pad'?
Tja keuzes.....ga dan voor de WW patat variant?
zelf frieten snijden, lekker dun. In een kom, mengen met een scheutje olijfolie.
Oven op 220 graden voorverwarmen. Frieten op de bakplaat, goed uitspreiden en minuut of 25 bakken.
Likkie mayolijn erbij, en ook jij hebt lekkere frietjes.
Doe je er een excuussalade bij, helemaal goed!
Ja precies, nee dat is absoluut een mogelijkheid.
Maar trek het eens algemeen als je wil, als je voor zo'n keuze komt te staan (en we gaan er even van uit dat ik geen aardappelen e.d. in huis heb maar wel een zak diepvriesfriet)., wanneer is het dan lief zijn en niet te rigide en wanneer begint het 'verkeerde pad'?
vrijdag 23 april 2010 om 14:40
quote:eleonora schreef op 23 april 2010 @ 14:39:
[...]
Ja precies, nee dat is absoluut een mogelijkheid.
Maar trek het eens algemeen als je wil, als je voor zo'n keuze komt te staan (en we gaan er even van uit dat ik geen aardappelen e.d. in huis heb maar wel een zak diepvriesfriet)., wanneer is het dan lief zijn en niet te rigide en wanneer begint het 'verkeerde pad'?De vraag is voor wie wil je lief zijn? Lief zijn voor je man is patatten bakken. Maar ben je dan minder lief als je ze zelf niet neemt? Ik vind je dan juist enorm lief voor jezelf én voor je man.
[...]
Ja precies, nee dat is absoluut een mogelijkheid.
Maar trek het eens algemeen als je wil, als je voor zo'n keuze komt te staan (en we gaan er even van uit dat ik geen aardappelen e.d. in huis heb maar wel een zak diepvriesfriet)., wanneer is het dan lief zijn en niet te rigide en wanneer begint het 'verkeerde pad'?De vraag is voor wie wil je lief zijn? Lief zijn voor je man is patatten bakken. Maar ben je dan minder lief als je ze zelf niet neemt? Ik vind je dan juist enorm lief voor jezelf én voor je man.
vrijdag 23 april 2010 om 14:43
Ok Miss C., neem me dan de volgende vraag niet kwalijk;
Hoe ga je dan úit die flow en wanneer val je terug in verkeerd eetgedrag?
Want in een ideale wereld en als je écht een turn in de rondte hebt gemaakt in je hoofd, dan zou zo'n terugval helemaal niet meer bestaan.
Ik weet, van mezelf, dat als ik op een gegeven moment de teugels laat vieren, ik terugval.
Dat gaat vrij geleidelijk maar binnen een week doe ik het weer helemaal verkeerd, te veel en ongezond, als ik uit mijn flow val dus he......
Hoe ga je dan úit die flow en wanneer val je terug in verkeerd eetgedrag?
Want in een ideale wereld en als je écht een turn in de rondte hebt gemaakt in je hoofd, dan zou zo'n terugval helemaal niet meer bestaan.
Ik weet, van mezelf, dat als ik op een gegeven moment de teugels laat vieren, ik terugval.
Dat gaat vrij geleidelijk maar binnen een week doe ik het weer helemaal verkeerd, te veel en ongezond, als ik uit mijn flow val dus he......
vrijdag 23 april 2010 om 14:46
Mijn ervaring met uit de flow donderen is dat het meestal mis gaat als ik goed ben afgevallen...kilootje of 10, 20, 40.
En dan zoiets heb van éven een pas op de plaats, even lijnpauze. Ik mag wel weer wat lekkers. Een weekje kan best.
En dan zo over de schreef schieten dat ik in een dip schiet. Wat kan mij het schelen, ben gedoemd om dik te blijven. Zie je wel, ik kan het niet. Trek ik toch die broek aan die ik nog heb liggen... en zo help ik het in korte tijd weer om zeep.
En dan zoiets heb van éven een pas op de plaats, even lijnpauze. Ik mag wel weer wat lekkers. Een weekje kan best.
En dan zo over de schreef schieten dat ik in een dip schiet. Wat kan mij het schelen, ben gedoemd om dik te blijven. Zie je wel, ik kan het niet. Trek ik toch die broek aan die ik nog heb liggen... en zo help ik het in korte tijd weer om zeep.
vrijdag 23 april 2010 om 14:47
quote:misschicken schreef op 23 april 2010 @ 14:40:
[...]
De vraag is voor wie wil je lief zijn? Lief zijn voor je man is patatten bakken. Maar ben je dan minder lief als je ze zelf niet neemt? Ik vind je dan juist enorm lief voor jezelf én voor je man.
Nee, ik ben hoe dan ook lief
Het gaat me meer om het standpunt dat je in principe álles moet eten, wat sommigen hier ook vertellen en waar ik zelf ook achter sta. Maar die grens he, dat vind ik zo lastig.
Op zich kan ik best frieten eten, met een beetje ketchup of zo, no problem.
Maar frieten zijn voor mij wel een trigger en ik denk dat meer mensen met dit soort (eet)problemen dat hebben.
Begin je eenmaal, dan is het lastig om te stoppen en weer voor verantwoord te kiezen, vind ik.
[...]
De vraag is voor wie wil je lief zijn? Lief zijn voor je man is patatten bakken. Maar ben je dan minder lief als je ze zelf niet neemt? Ik vind je dan juist enorm lief voor jezelf én voor je man.
Nee, ik ben hoe dan ook lief
Het gaat me meer om het standpunt dat je in principe álles moet eten, wat sommigen hier ook vertellen en waar ik zelf ook achter sta. Maar die grens he, dat vind ik zo lastig.
Op zich kan ik best frieten eten, met een beetje ketchup of zo, no problem.
Maar frieten zijn voor mij wel een trigger en ik denk dat meer mensen met dit soort (eet)problemen dat hebben.
Begin je eenmaal, dan is het lastig om te stoppen en weer voor verantwoord te kiezen, vind ik.
vrijdag 23 april 2010 om 14:54
quote:eleonora schreef op 23 april 2010 @ 14:47:
[...]
Nee, ik ben hoe dan ook lief
Het gaat me meer om het standpunt dat je in principe álles moet eten, wat sommigen hier ook vertellen en waar ik zelf ook achter sta. Maar die grens he, dat vind ik zo lastig.
Op zich kan ik best frieten eten, met een beetje ketchup of zo, no problem.
Maar frieten zijn voor mij wel een trigger en ik denk dat meer mensen met dit soort (eet)problemen dat hebben.
Begin je eenmaal, dan is het lastig om te stoppen en weer voor verantwoord te kiezen, vind ik.Maar er is dus een compromis, zoals die zelfgemaakte ovenfrieten. Het hoeft niet zwart/wit te zijn, zoals wel frieten/geen frieten.
[...]
Nee, ik ben hoe dan ook lief
Het gaat me meer om het standpunt dat je in principe álles moet eten, wat sommigen hier ook vertellen en waar ik zelf ook achter sta. Maar die grens he, dat vind ik zo lastig.
Op zich kan ik best frieten eten, met een beetje ketchup of zo, no problem.
Maar frieten zijn voor mij wel een trigger en ik denk dat meer mensen met dit soort (eet)problemen dat hebben.
Begin je eenmaal, dan is het lastig om te stoppen en weer voor verantwoord te kiezen, vind ik.Maar er is dus een compromis, zoals die zelfgemaakte ovenfrieten. Het hoeft niet zwart/wit te zijn, zoals wel frieten/geen frieten.
vrijdag 23 april 2010 om 15:14
Ligt het ook niet een beetje aan wat je verder al gegeten hebt vandaag? Als dat nou heel netjes is dan zouden de frieten kunnen ondanks dat je gevoel hebt avond ervoor ook 'niet zo goed was'. Ben je sinds de bami al meer uit je flow.. dan maar geen frieten.. om te voorkomen dat je terug valt misschien? Lekkere bak salade?
En als je wel oven frieten gaat eten, nou lekker, niet teveel ook, met wat salade zoals elle in spe schrijft en morgen weer wat meer in lijn van flow?
En als je wel oven frieten gaat eten, nou lekker, niet teveel ook, met wat salade zoals elle in spe schrijft en morgen weer wat meer in lijn van flow?
vrijdag 23 april 2010 om 15:30
Of een paar frietjes? Gewoon niet zo veel?
Dat was voor mij een groot leerpunt, met mate eten ipv overeten. Op deze manier eet ik nog steeds lekkere/foute dingen en ben ik lief voor mezelf, maar val ik ook af, of kom in ieder geval niet aan.
Over mayo bij de frieten: ik neem vaak een lepeltje light-mayo en meng dat met twee of drie lepeltjes yoghurt. Is net echt
Dat was voor mij een groot leerpunt, met mate eten ipv overeten. Op deze manier eet ik nog steeds lekkere/foute dingen en ben ik lief voor mezelf, maar val ik ook af, of kom in ieder geval niet aan.
Over mayo bij de frieten: ik neem vaak een lepeltje light-mayo en meng dat met twee of drie lepeltjes yoghurt. Is net echt
vrijdag 23 april 2010 om 16:08
Ja psies Miss C. dat compromis is er natuurlijk.
Al is dat compromis (het versoepelen van het patroon) bij mij dus een valkuil.
Met mate eten kan ik bij veel dingen heel goed.
Bij zaken als patat kan ik het niet, of niet goed. Want bij patat hoort een snack en ik ken mezelf; bij zaken als patat dan gaan bij mij remmen los.
Ik heb dus besloten het niet te doen.
Verder heb ik erg netjes gegeten, op en boterham met oude kaas na. Ik had dus gerust aan de frieten kunnen gaan maar ik denk dat ik het er niet bij kan laten, bij alleen een bord frieten. Dus doe ik het gewoon helemaal niet.
Al is dat compromis (het versoepelen van het patroon) bij mij dus een valkuil.
Met mate eten kan ik bij veel dingen heel goed.
Bij zaken als patat kan ik het niet, of niet goed. Want bij patat hoort een snack en ik ken mezelf; bij zaken als patat dan gaan bij mij remmen los.
Ik heb dus besloten het niet te doen.
Verder heb ik erg netjes gegeten, op en boterham met oude kaas na. Ik had dus gerust aan de frieten kunnen gaan maar ik denk dat ik het er niet bij kan laten, bij alleen een bord frieten. Dus doe ik het gewoon helemaal niet.
vrijdag 23 april 2010 om 16:20
Ja nou ja, dat wat jij zegt Lin, van 'dat is me veel te vet bij elkaar', ik zou willen dat ik dat had.
Als ik (soms) frituur alleen maar ruik, vergeet ik alles.
Het is mijn drug, echt.
Ik drink niet, rook nauwelijks, gebruik geen pillen, poeders of wat dan ook maar alleen al die baklucht maakt me dizzy en doet me alles vergeten.
Als ik (soms) frituur alleen maar ruik, vergeet ik alles.
Het is mijn drug, echt.
Ik drink niet, rook nauwelijks, gebruik geen pillen, poeders of wat dan ook maar alleen al die baklucht maakt me dizzy en doet me alles vergeten.
vrijdag 23 april 2010 om 16:27
Neem die frieten op een dag dat het van jou mag. Heb je geen mag-dag? De zondag ofzo? Volgens mij, met de nadruk op mij, val je zelfs beter af als je niet constant in de lijnstand staat. Als je gewoon 1 dag in de week neemt waarop je juist meer en anders eet, went je lichaam ook niet aan het strakke regime, en trekt het er juist weer harder aan na zo'n dag.
Ik kan het totaal niet onderbouwen hoor, maar ik eet doordeweeks normaal en in het weekend eet ik alles waar ik zin in heb. En daarmee ben ik al 10 jaar op hetzelfde gewicht. True, ik zou er niet mee afvallen maar dat komt omdat ik doordeweeks ook niet lijn maar normaal eet. Wat inhoudt dat ik totaal niet let op calorieen of wat dan ook, maar gewoon eet als ik zin heb in iets. En dat kan heel best een grote koek zijn.
Ik kan het totaal niet onderbouwen hoor, maar ik eet doordeweeks normaal en in het weekend eet ik alles waar ik zin in heb. En daarmee ben ik al 10 jaar op hetzelfde gewicht. True, ik zou er niet mee afvallen maar dat komt omdat ik doordeweeks ook niet lijn maar normaal eet. Wat inhoudt dat ik totaal niet let op calorieen of wat dan ook, maar gewoon eet als ik zin heb in iets. En dat kan heel best een grote koek zijn.
vrijdag 23 april 2010 om 16:32
Alleen OP gelezen.
Volgens mij ben je al goed bezig.
Wat bij mij helpt is om genoeg eten in huis te hebben, voornamelijk gewone gezonde dingen. Verder iedere dag te letten op wat ik eet, als een ingebouwde gewoonte. Niet denken: het is nu weekend dus ik eet alleen taart en chips. Bijvoorbeeld. Of op een verjaardag je helemaal ziek eten aan hapjes, omdat het feest is.
Maar ik heb nooit écht problemen gehad met mijn gewicht. In mijn zwaarste 'tijd' ging ik richting 85 kg, nu weeg ik rond de 72.
Wel is belangrijk om altijd te eten. Niet af en toe een maaltijd overslaan of vergeten. Of 'vergeten' met in je achterhoofd dat minder eten ook minder calorieën betekent. Hoe zeggen ze dat: de kachel moet blijven branden dus je moet er wel iets in gooien. Ofzo.
En als je stofwisseling in de war is van jarenlang onregelmatig eten kan het best een tijd duren voor er gewicht af gaat. Bedenk dat het belangrijk is om in ieder geval de regelmaat te vinden en te behouden. Zolang je niet aankomt met je nieuwe gewoontes, ben je goed bezig.
Volgens mij ben je al goed bezig.
Wat bij mij helpt is om genoeg eten in huis te hebben, voornamelijk gewone gezonde dingen. Verder iedere dag te letten op wat ik eet, als een ingebouwde gewoonte. Niet denken: het is nu weekend dus ik eet alleen taart en chips. Bijvoorbeeld. Of op een verjaardag je helemaal ziek eten aan hapjes, omdat het feest is.
Maar ik heb nooit écht problemen gehad met mijn gewicht. In mijn zwaarste 'tijd' ging ik richting 85 kg, nu weeg ik rond de 72.
Wel is belangrijk om altijd te eten. Niet af en toe een maaltijd overslaan of vergeten. Of 'vergeten' met in je achterhoofd dat minder eten ook minder calorieën betekent. Hoe zeggen ze dat: de kachel moet blijven branden dus je moet er wel iets in gooien. Ofzo.
En als je stofwisseling in de war is van jarenlang onregelmatig eten kan het best een tijd duren voor er gewicht af gaat. Bedenk dat het belangrijk is om in ieder geval de regelmaat te vinden en te behouden. Zolang je niet aankomt met je nieuwe gewoontes, ben je goed bezig.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
vrijdag 23 april 2010 om 16:36
quote:eleonora schreef op 23 april 2010 @ 14:24:
Zit ik dus even met een dilemma wat ik in de groep wil gooien, want hoe lief ben je en wanneer is lief niet meer lief maar gewoon niet slim?
Gisteravond hebben we bami gegeten.
Met geroosterde (hele dunne) varkenslapjes, een eitje (zonder boter gebakken) en een schepje satésaus.
Geen drama maar wel meer en calorierijker dan mijn gemiddelde diners van de afgelopen weken.
Nu wil mijn man graag patat eten vanavond. Heeft 'ie zin in.
Ga ik dat dan doen? Of doe ik het niet?
Ben ik dan niet aardig voor mezelf en maak ik het mezelf onnodig moeilijk, of ben ik wijs?
Wat is wijsheid, zonder rigide te zijn?
Waar eindigt lief zijn, jezelf iets gunnen en waar begint simpelweg onverstandig eetgedrag?
Ik weet dat het stom klinkt maar ik zit er echt even mee.
Ik zou patat eten maar er iets gezonds bij halen. Een maaltijdsalade bijvoorbeeld. Dan is die salade jouw hoofdmaaltijd en kun je een paar patatjes eten als extra. (dus geen heel bord vol patat).
Er vanuit gaande dat je man niet 3 x per week patat voorstelt.
Die maaltijdsalades van de winkel zijn wel prijzig trouwens. Weet niet of dat mee weegt.
Zit ik dus even met een dilemma wat ik in de groep wil gooien, want hoe lief ben je en wanneer is lief niet meer lief maar gewoon niet slim?
Gisteravond hebben we bami gegeten.
Met geroosterde (hele dunne) varkenslapjes, een eitje (zonder boter gebakken) en een schepje satésaus.
Geen drama maar wel meer en calorierijker dan mijn gemiddelde diners van de afgelopen weken.
Nu wil mijn man graag patat eten vanavond. Heeft 'ie zin in.
Ga ik dat dan doen? Of doe ik het niet?
Ben ik dan niet aardig voor mezelf en maak ik het mezelf onnodig moeilijk, of ben ik wijs?
Wat is wijsheid, zonder rigide te zijn?
Waar eindigt lief zijn, jezelf iets gunnen en waar begint simpelweg onverstandig eetgedrag?
Ik weet dat het stom klinkt maar ik zit er echt even mee.
Ik zou patat eten maar er iets gezonds bij halen. Een maaltijdsalade bijvoorbeeld. Dan is die salade jouw hoofdmaaltijd en kun je een paar patatjes eten als extra. (dus geen heel bord vol patat).
Er vanuit gaande dat je man niet 3 x per week patat voorstelt.
Die maaltijdsalades van de winkel zijn wel prijzig trouwens. Weet niet of dat mee weegt.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
