Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand
woensdag 21 april 2010 om 15:48
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
donderdag 8 juli 2010 om 08:56
Heb gisteravond met mijn Duitse vriendinnen voetbal gekeken. En vond het best een beetje grappig dat Spanje er met de winst vandoor ging. Gelukkig kan NL nu niet meer van DE verliezen en kan ik maandag dus ontspannen naar mijn werk 
.
Muis, waarom vind je die intervisie zo moeilijk? Zie je er het nut niet van, of denk je dat het ze niet aangaat? Klap je dicht omdat je praten móet? d) Iets anders ?
Kan je niet met een glaasje ijsthee in een hoekje gaan zitten, en even fijn in je uppie intervieseren, proberen alvast te verwoorden wat je iemand anders wil vertellen?
Lé, kut zeg. Ik heb meerdere keren bij de Dirk gestaan, waar mijn pinpas niet meer wilde. Pijnlijk pijnlijk en wat levert het een stress op. Geldproblemen zijn kut omdat ze zo vreselijk onrustig maken. Heb je misschien familie die het voor kan schieten, zodat je in termijnen af kan betalen? Heb je gisteren een beetje lekker kunnen kassen? Dame dame. Kan praktisch niet zo veel voor je doen, daarom een hele dikke .
.Muis, waarom vind je die intervisie zo moeilijk? Zie je er het nut niet van, of denk je dat het ze niet aangaat? Klap je dicht omdat je praten móet? d) Iets anders ?
Kan je niet met een glaasje ijsthee in een hoekje gaan zitten, en even fijn in je uppie intervieseren, proberen alvast te verwoorden wat je iemand anders wil vertellen?
Lé, kut zeg. Ik heb meerdere keren bij de Dirk gestaan, waar mijn pinpas niet meer wilde. Pijnlijk pijnlijk en wat levert het een stress op. Geldproblemen zijn kut omdat ze zo vreselijk onrustig maken. Heb je misschien familie die het voor kan schieten, zodat je in termijnen af kan betalen? Heb je gisteren een beetje lekker kunnen kassen? Dame dame. Kan praktisch niet zo veel voor je doen, daarom een hele dikke .
donderdag 8 juli 2010 om 09:36
Het is denk ik wat jij een beetje zegt, JanneJip, ik zie er op zich wel het nut van in maar denk er eenvoudigweg niet over na. Kijk, als het gaat om een andere vorm van communicatie die wel iets oplevert, dan zet ik neer dat ik eerst iets zus probeerde en dan zo probeerde en dat bij 'zo' het resultaat anders was of gewenst was en daarmee is voor mij de kous af. Dan geef ik aan dat ik dat geleerd heb. Even een stom voorbeeld hoor. De kritiek die ik krijg is dat mijn intervisie te resultaatgericht is en te weinig op het proces daar naar toe. En daar ben ik eerlijk gezegd wel te nuchter voor, vrees ik, ik heb het veranderd en het leverde een ander of gewenster resultaat op. Dan ben ik klaar. Althans, met beschrijven, niet met leren, natuurlijk. En dan moet ik daar kennelijk dieper op in gaan.
Ander punt is inderdaad die sterke/zwakke kanten. Ik herken ze van mezelf en weet ook welke zwakke kanten ontwikkeld moeten worden. Maar dat worden ze niet op commando, zo werkt het nu eenmaal. En soms weet ik ook nog niet hoe ik dat ga veranderen of wanneer. Kijk, dat heb ik ook toegelicht, er vinden ook heel veel veranderingen plaats in mijn priveleven. Een mens kan maar zoveel veranderingen tegelijkertijd aan, althans, ik wel. Dus alles op zijn tijd, ik ben er ook van overtuigd dat een mens altijd verandert, al is het klein, maar dat grote veranderingen (van inzicht) komen wanneer ze moeten komen. Wellicht is mijn tijd voor de punten in de intervisie nog niet rijp.
Ander punt is inderdaad die sterke/zwakke kanten. Ik herken ze van mezelf en weet ook welke zwakke kanten ontwikkeld moeten worden. Maar dat worden ze niet op commando, zo werkt het nu eenmaal. En soms weet ik ook nog niet hoe ik dat ga veranderen of wanneer. Kijk, dat heb ik ook toegelicht, er vinden ook heel veel veranderingen plaats in mijn priveleven. Een mens kan maar zoveel veranderingen tegelijkertijd aan, althans, ik wel. Dus alles op zijn tijd, ik ben er ook van overtuigd dat een mens altijd verandert, al is het klein, maar dat grote veranderingen (van inzicht) komen wanneer ze moeten komen. Wellicht is mijn tijd voor de punten in de intervisie nog niet rijp.
donderdag 8 juli 2010 om 09:55
Wat is intervisie, Muis? En waarom heb je moeite met "in dat soort zaken" open te zijn (wat voor zaken zijn dat)? Misschien moet je eerst open tegen jezelf zijn over waarom je daar moeite mee hebt. Niet accepteren dat jij "gewoon zo bent" maar jezelf daar wat lastige vragen over stellen (met liefde natuurlijk hè ).
JanneJip, hoe is de sfeer daar? *probeert een zelfgenoegzaam lachje te onderdrukken* Ik was wel blij dat Spanje won. NL-Duitsland, mij veel te beladen. Met winst van Spanje kan ik wel leven
700 euro, dat is veel geld, Lé. Been there, je weet het. Misschien een troostende gedachte dat dit niet de momenten zijn waar je later ineenkrimpend of met verdriet aan terugdenkt. Het zijn hobbels die je moet nemen, ontzettend vervelend, maar je gaat ze nemen en dan komt het allemaal goed. Beloofd!
Ik ben ook trots op je dat je andere hobbels neemt, zoals afgewezen worden bij een screentest en afgebekt worden door een filmsettroela. Je bent dat niet gewend maar je slaat je erdoorheen!
Kan iemand mij een lief zacht duwtje geven (no stilettos please!) om weer te gaan sporten? Het hád gisteren gekund qua temperatuur, maar ik ben nogal uit mijn ritme nu. Ik heb wel de kinderen met de fiets naar school gebracht vandaag en ga ze vanmiddag weer halen, dat zijn alvast wat kilometertjes
Ik ben de laatste tijd gestrest, er moeten allemaal losse eindjes worden vastgeknoopt, pre-zomervakantiestress zogezegd. Ik zal blij zijn als ik vrij heb. Lekker lang deze zomer, ik neem ouderschapsverlof Ik ben er écht aan toe, mijn hoofd loopt om.
Hanke, hoe is het met jou? Of ben je al door Frankrijk aan het fietsen? En LL, voel jij je weer wat vrolijker nu?
Vlam, wat cool dat je een receptendatabase bijhoudt Dat werkt volgens mij ook echt in op je manier van denken. Je bent dan ook met je linkerhersenhelft bezig (plaatjes). Leuk idee!
Ik had gisteren (weer) weinig zin om te koken en weinig trek. Ik wilde asperges maken maar de kinderen stemden tegen (Zij hadden tussen de middag al warm gegeten.) Het werd knapperige tijgergarnalen met knoflook (daar zijn de meiden dol op) met heerlijk meergranenstokbrood, rauwkost met dip en voor mij bovendien een rucolasalade met Parmezaanse kaas, kappertjes en kerstomaatjes.
Onbedoeld was de tafel nogal oranje (oranje paprika en tomaatjes, garnalen, oranje dip...)
De lunch was véél te laat, 's middags om half 3 heb ik van pure honger in de supermarkt een halve liter bio-drinkyoghurt achterover geslagen. Thuis (om half 4 pas) heb ik een bak sushi op. En ik heb een heerlijke caipirinha gedronken gistermiddag. Lekker buiten in de tuin bij een vriendin. Ik kon zo'n ontstressmomentje écht even goed gebruiken
Leermoment: als ik veel te doen heb, zorgen dat ik gezond eten voor het grijpen heb. Nu had ik geen lunch bij me en bleef ik doorwerken tot ik naar huis ging, en toen ging ik zo ongeveer van de graat.
Blij moment: ik voelde me totaal niet geroepen om een chocoladebroodje, een zak chips of pak koekjes te kopen, wat ik normaal wel zou doen als ik zo'n honger had (want "dan mag het"). Gewoon geen behoefte aan! 's Avonds wel 40 gr chocola gegeten. Blijft een zwak punt...
JanneJip, hoe is de sfeer daar? *probeert een zelfgenoegzaam lachje te onderdrukken* Ik was wel blij dat Spanje won. NL-Duitsland, mij veel te beladen. Met winst van Spanje kan ik wel leven
700 euro, dat is veel geld, Lé. Been there, je weet het. Misschien een troostende gedachte dat dit niet de momenten zijn waar je later ineenkrimpend of met verdriet aan terugdenkt. Het zijn hobbels die je moet nemen, ontzettend vervelend, maar je gaat ze nemen en dan komt het allemaal goed. Beloofd!
Ik ben ook trots op je dat je andere hobbels neemt, zoals afgewezen worden bij een screentest en afgebekt worden door een filmsettroela. Je bent dat niet gewend maar je slaat je erdoorheen!
Kan iemand mij een lief zacht duwtje geven (no stilettos please!) om weer te gaan sporten? Het hád gisteren gekund qua temperatuur, maar ik ben nogal uit mijn ritme nu. Ik heb wel de kinderen met de fiets naar school gebracht vandaag en ga ze vanmiddag weer halen, dat zijn alvast wat kilometertjes
Ik ben de laatste tijd gestrest, er moeten allemaal losse eindjes worden vastgeknoopt, pre-zomervakantiestress zogezegd. Ik zal blij zijn als ik vrij heb. Lekker lang deze zomer, ik neem ouderschapsverlof Ik ben er écht aan toe, mijn hoofd loopt om.
Hanke, hoe is het met jou? Of ben je al door Frankrijk aan het fietsen? En LL, voel jij je weer wat vrolijker nu?
Vlam, wat cool dat je een receptendatabase bijhoudt Dat werkt volgens mij ook echt in op je manier van denken. Je bent dan ook met je linkerhersenhelft bezig (plaatjes). Leuk idee!
Ik had gisteren (weer) weinig zin om te koken en weinig trek. Ik wilde asperges maken maar de kinderen stemden tegen (Zij hadden tussen de middag al warm gegeten.) Het werd knapperige tijgergarnalen met knoflook (daar zijn de meiden dol op) met heerlijk meergranenstokbrood, rauwkost met dip en voor mij bovendien een rucolasalade met Parmezaanse kaas, kappertjes en kerstomaatjes.
Onbedoeld was de tafel nogal oranje (oranje paprika en tomaatjes, garnalen, oranje dip...)
De lunch was véél te laat, 's middags om half 3 heb ik van pure honger in de supermarkt een halve liter bio-drinkyoghurt achterover geslagen. Thuis (om half 4 pas) heb ik een bak sushi op. En ik heb een heerlijke caipirinha gedronken gistermiddag. Lekker buiten in de tuin bij een vriendin. Ik kon zo'n ontstressmomentje écht even goed gebruiken
Leermoment: als ik veel te doen heb, zorgen dat ik gezond eten voor het grijpen heb. Nu had ik geen lunch bij me en bleef ik doorwerken tot ik naar huis ging, en toen ging ik zo ongeveer van de graat.
Blij moment: ik voelde me totaal niet geroepen om een chocoladebroodje, een zak chips of pak koekjes te kopen, wat ik normaal wel zou doen als ik zo'n honger had (want "dan mag het"). Gewoon geen behoefte aan! 's Avonds wel 40 gr chocola gegeten. Blijft een zwak punt...
Ga in therapie!
donderdag 8 juli 2010 om 10:23
Muis, soms is het proces ook belangrijk, belangrijker dan het resultaat. Zeker als het gaat om communicatie (nogmaals, ik weet niet wat intervisie is dus misschien lul ik wel wat in de ruimte). Als je je erg richt op het resultaat, kan het zelfs zijn dat het resultaat niet optimaal is, omdat je in het proces bepaalde dingen buiten beschouwing hebt gelaten.
We hebben allemaal aannames waar we vanuit gaan, dingen die niet kunnen (denken we) of moeten (denken we). In het proces kun je die aannames in twijfel trekken, waardoor zich soms andere oplossingen aandienen die je bij voorbaat had afgeschreven. Of het probleem blijkt eigenlijk een heel ander te zijn (de vraag achter de vraag zoeken). Ik doe zelf op mijn werk mee aan een netwerk waarin we zo te werk gaan en het levert heel verrassende resultaten op!
Misschien is jouw gedachte dat de tijd nog niet rijp is voor intervisie voor jou ook wel een aanname en kun je die ook ter discussie stellen
We hebben allemaal aannames waar we vanuit gaan, dingen die niet kunnen (denken we) of moeten (denken we). In het proces kun je die aannames in twijfel trekken, waardoor zich soms andere oplossingen aandienen die je bij voorbaat had afgeschreven. Of het probleem blijkt eigenlijk een heel ander te zijn (de vraag achter de vraag zoeken). Ik doe zelf op mijn werk mee aan een netwerk waarin we zo te werk gaan en het levert heel verrassende resultaten op!
Misschien is jouw gedachte dat de tijd nog niet rijp is voor intervisie voor jou ook wel een aanname en kun je die ook ter discussie stellen
Ga in therapie!
donderdag 8 juli 2010 om 10:47
quote:dubiootje schreef op 08 juli 2010 @ 10:23:
Misschien is jouw gedachte dat de tijd nog niet rijp is voor intervisie voor jou ook wel een aanname en kun je die ook ter discussie stellen
Ik wilde iets vergelijkbaars zeggen als Dub.
Muis, jij geeft aan dat je een hoop dingen hebt af te werken op het moment, wat ervoor zorgt dat je "leerpunten" soms niet de aandacht krijgen die ze nodig hebben/die je eraan zou willen geven/die je eraan zou kunnen geven. Dat IS toch intervisie, zou ik zeggen?! Dat zijn precies de redenen waarom je je momenteel zo ontwikkelt, zoals je je ontwikkelt. Probeer voor jezelf te formuleren welke keuzes je maakt, waar je je prioriteiten legt, waarom. Geef je motivatie voor dingen. Volgens mij kun je dat best. Alleen die nuchterheid he. Dat is precies de reden waarom bij mij als enige de tenen niet als wortels de bodem ingroeien in mijn yogaklasje. Dat slappe gelul . (Heb al 5 keer gespijbeld ) Maar ja, als ik het voor mijn opleiding zou moeten doen, dan zou ik me er maar proberen toe te zetten...
Dub, hier komt mijn bescheiden schopje. Je zegt behoefte te hebben aan ontspannen momenten en je hebt een fiets. Kan je jezelf voorstellen, peddelend door een schaduwrijk bosje met deze warmte? Zoek (google) even een mooie rit van 20 km en stap een uur op de fiets. Mooi, relaxed, fijn, en jij dik tevreden daarna!
Helaas had ik me uitgerekend vandaag voorgenomen thuis te werken (na maandag even geen zin meer in instituut) dus ik heb nog nauwelijks Duitsers gezien. Mijn volleybalvriendinnen waren iig realistisch genoeg om in te zien dat er tegen zo'n Spanje niet veel meer in zat (waarsch wat NL zondag ook moet concluderen ). Ik heb de winst van Spanje iig gevierd met heeeuuuul veel pinda-m&m's, shit wat zijn die krengen lekker en shit wat trekken mijn darmen dat slecht!
Le, heb je al wat gegeten?
Misschien is jouw gedachte dat de tijd nog niet rijp is voor intervisie voor jou ook wel een aanname en kun je die ook ter discussie stellen
Ik wilde iets vergelijkbaars zeggen als Dub.
Muis, jij geeft aan dat je een hoop dingen hebt af te werken op het moment, wat ervoor zorgt dat je "leerpunten" soms niet de aandacht krijgen die ze nodig hebben/die je eraan zou willen geven/die je eraan zou kunnen geven. Dat IS toch intervisie, zou ik zeggen?! Dat zijn precies de redenen waarom je je momenteel zo ontwikkelt, zoals je je ontwikkelt. Probeer voor jezelf te formuleren welke keuzes je maakt, waar je je prioriteiten legt, waarom. Geef je motivatie voor dingen. Volgens mij kun je dat best. Alleen die nuchterheid he. Dat is precies de reden waarom bij mij als enige de tenen niet als wortels de bodem ingroeien in mijn yogaklasje. Dat slappe gelul . (Heb al 5 keer gespijbeld ) Maar ja, als ik het voor mijn opleiding zou moeten doen, dan zou ik me er maar proberen toe te zetten...
Dub, hier komt mijn bescheiden schopje. Je zegt behoefte te hebben aan ontspannen momenten en je hebt een fiets. Kan je jezelf voorstellen, peddelend door een schaduwrijk bosje met deze warmte? Zoek (google) even een mooie rit van 20 km en stap een uur op de fiets. Mooi, relaxed, fijn, en jij dik tevreden daarna!
Helaas had ik me uitgerekend vandaag voorgenomen thuis te werken (na maandag even geen zin meer in instituut) dus ik heb nog nauwelijks Duitsers gezien. Mijn volleybalvriendinnen waren iig realistisch genoeg om in te zien dat er tegen zo'n Spanje niet veel meer in zat (waarsch wat NL zondag ook moet concluderen ). Ik heb de winst van Spanje iig gevierd met heeeuuuul veel pinda-m&m's, shit wat zijn die krengen lekker en shit wat trekken mijn darmen dat slecht!
Le, heb je al wat gegeten?
donderdag 8 juli 2010 om 11:24
Intervisie is dat je kijkt naar je rolontwikkeling. En in dit geval in de Master. Er zijn 'rollen' vastgesteld en om naar die rol te groeien, of in die rol te groeien, onderga je veranderingsprocessen. Bij jezelf, maar ook in je denken en doen.
Bij mij is het inderdaad dat ik op andere zaken genoeg heb op te ruimen. Verder, wat die dietiste zei bij de Rugmeneer, er zijn veel 'aanslagen' gepleegd op mijn lijf en leden. Operaties, scheidingen, diagnose Muizelientje. Ze gaf aan dat mijn hoofd en lijf al jaren geen rust kennen. Mijn huisarts zei iets soortgelijks. En het probleem is een beetje dat dat zich nu aan het wreken is. Ik moet het opruimen. En daarom heb ik voor meer zaken op dit moment onvoldoende ruimte.
Ook denk ik dat veranderingen op je pad, in welke zin dan ook, komen wanneer ze moeten komen. Het voelt nu als afgedwongen, en dan niet eens door mezelf, maar door de ander. Ik weet gewoon dat veranderingen komen wanneer ze moeten komen. Ze laten zich niet eerder afdwingen, maar ook is het dan zo dat ze niet uitgesteld meer kunnen worden als ze op je pad komen.
En zo voelt het. Ik voel de veranderingen, ook in de Master. Ik voel ook waar ze heen willen. Ik weet ook dat ik er heen moet maar het is nog te vroeg. Het laat zich niet dwingen, en dan ga ik in verzet.
Bij mij is het inderdaad dat ik op andere zaken genoeg heb op te ruimen. Verder, wat die dietiste zei bij de Rugmeneer, er zijn veel 'aanslagen' gepleegd op mijn lijf en leden. Operaties, scheidingen, diagnose Muizelientje. Ze gaf aan dat mijn hoofd en lijf al jaren geen rust kennen. Mijn huisarts zei iets soortgelijks. En het probleem is een beetje dat dat zich nu aan het wreken is. Ik moet het opruimen. En daarom heb ik voor meer zaken op dit moment onvoldoende ruimte.
Ook denk ik dat veranderingen op je pad, in welke zin dan ook, komen wanneer ze moeten komen. Het voelt nu als afgedwongen, en dan niet eens door mezelf, maar door de ander. Ik weet gewoon dat veranderingen komen wanneer ze moeten komen. Ze laten zich niet eerder afdwingen, maar ook is het dan zo dat ze niet uitgesteld meer kunnen worden als ze op je pad komen.
En zo voelt het. Ik voel de veranderingen, ook in de Master. Ik voel ook waar ze heen willen. Ik weet ook dat ik er heen moet maar het is nog te vroeg. Het laat zich niet dwingen, en dan ga ik in verzet.
donderdag 8 juli 2010 om 11:31
Wat voor mij ook is, groeiprocessen die bezig zijn, zijn van mij. Als ik het groeiproces heb doorlopen, kan ik daar vrij over spreken, en ook mjin rol daarin zien en zelfs dingen die ik wellicht anders of beter had kunnen doen. Maar als ik er middenin zit kan ik dat proces gewoon veel minder goed omschrijven en vooral, wil ik dat nog niet altijd met iedereen delen.
Ik ben echt, als het om dat soort dingen gaat, ongelofelijk gesloten.
Ik ben echt, als het om dat soort dingen gaat, ongelofelijk gesloten.
donderdag 8 juli 2010 om 12:35
quote:SeptemberGirl schreef op 07 juli 2010 @ 12:00:
Ok, ok you're right.... mopper-de-mopper Jullie hebben echt gelijk. Pfieuw, net op tijd teruggetrokken van de richel...
Het voelt alleen zo demotiverend!
Nouja, tot nog toe gaat het goed, we gaan er weer tegenaan. Thanks for the support!!!
Schattie, je zat in de 'fuck-it' modus.
Zonde want je schiet er niks mee op en dat moet je je iedere keer als je je zo voelt realiseren.
Hoewel gewicht verliezen heel fijn is (ehhhhh ik weet er alles van!) gaat het ook en vooral om je gezondheid.
Eet dus zo veel en vaak mogelijk gezond en indien je écht wil snoepen, gebruik dan de Elynn methode en neem iets wat werkelijk de moeite waard is.
Ok, ok you're right.... mopper-de-mopper Jullie hebben echt gelijk. Pfieuw, net op tijd teruggetrokken van de richel...
Het voelt alleen zo demotiverend!
Nouja, tot nog toe gaat het goed, we gaan er weer tegenaan. Thanks for the support!!!
Schattie, je zat in de 'fuck-it' modus.
Zonde want je schiet er niks mee op en dat moet je je iedere keer als je je zo voelt realiseren.
Hoewel gewicht verliezen heel fijn is (ehhhhh ik weet er alles van!) gaat het ook en vooral om je gezondheid.
Eet dus zo veel en vaak mogelijk gezond en indien je écht wil snoepen, gebruik dan de Elynn methode en neem iets wat werkelijk de moeite waard is.
donderdag 8 juli 2010 om 12:43
Dú, het is erg heet. Fietsen, binnen is nu misschien wel niet zo fijn. Of misschien als de kinderen naar bed zijn en dan een stukje voor je even doucht en dan naar bed?
Slaap je zo lekker van....
Goed hoor dat je jezelf zo onder controle hebt dat je vroegere mechanismen gewoon niet meer hebt. Heerlijk is dat he?
Ik ben ook erg trots op jou!
Slaap je zo lekker van....
Goed hoor dat je jezelf zo onder controle hebt dat je vroegere mechanismen gewoon niet meer hebt. Heerlijk is dat he?
Ik ben ook erg trots op jou!
donderdag 8 juli 2010 om 12:47
Dames, bedankt voor alle lieve woorden over de auto en de ellende en zo.
We gaan gewoon zaterdag weg, vakantie vieren en hopelijk een beetje ontspannen. Het zal vast allemaal recht komen!
Jullie zijn allemaal ontzettend lief en me erg dierbaar. Ook de niet zo frequenten die langskomen om af en toe te posten. Fijn dat we dit topic zijn begonnen!
Even een heel toepasselijk glitterplaatje, heel lelijk ook en jullie weten wat dat betekent he?
Alles wat woorden niet zeggen kunnen......
We gaan gewoon zaterdag weg, vakantie vieren en hopelijk een beetje ontspannen. Het zal vast allemaal recht komen!
Jullie zijn allemaal ontzettend lief en me erg dierbaar. Ook de niet zo frequenten die langskomen om af en toe te posten. Fijn dat we dit topic zijn begonnen!
Even een heel toepasselijk glitterplaatje, heel lelijk ook en jullie weten wat dat betekent he?
Alles wat woorden niet zeggen kunnen......
donderdag 8 juli 2010 om 12:51
Even een stuk gekopieerd uit het topic van Bo, over de film waar ik gisteren voor heb gedraaid:
Ik wil alvast mijn excuses aanbieden voor de schuttingtaal die ik uitsla in de film waar ik gisteren opnamen voor had. Aparte ervaring ook trouwens als 18 man crew naar je staan te kijken terwijl je mevrouw-van-de-sexlijn speelt met okseltoupetjes onder je armen. Wél van Sjoerd Didden, de beroemde pruikenmaker, dat dan weer wel.
Terwijl ik ranzige praatjes hield moest ik een broodje falafel zien weg te werken. Om half negen 's morgens. Falafel van de vorige dag dus. Met saus uit een fles. Ik mocht het wel uitspugen na de opnamen. De laatste take kon ik nog net voorkomen dat ik over moest geven.
Falafel, koud, in een broodje van gisteren, met veel te veel knoflooksaus (voor het effect) om half negen is al niet fijn maar koriander.....dat zat er door die ballen en mén, wat smaakt dat spul toch naar zeep. Afschuwelijk. Samen met foelie vind ik het 't smerigste kruid wat ik ken.
Ik ben zo lekker gezond aan het eten, afvallen en zo. Kleinere maat kleding (gisteren op de set had ik ineens niet meer mijn oude maat 54/56 maar paste ik met gemak 50/52) and so on. Maar gisteren deed ik mee vanwege mijn omvang en moest mijn buik zelfs over de broekrand van mijn charmante legging hangen. Wat voelde ik me dik zeg.
Op zo'n filmset is niemand dik. Niemand. Allemaal mooie, jonge mensen (alsof er een bureau is waar je die per gros kunt bestellen) in hele casual kleding met veel zakken waar ze van alles in kwijt kunnen. Naalden, spelden, pennen, stiften, portofoons enzovoort.Rollen tape hangen met nonchalante keycords aan hun verwassen maar goddelijk zittende broeken en ze hebben allemaal lijven om van te kwijlen. Geen wonder dat ze zo vaak met elkaar in bed springen op zo'n filmset!
Wat iedereen doet is me niet altijd duidelijk.
Ja, camera, licht, geluid, haar, kleding, make-up, regie, opnameleiding, dat snap ik allemaal. Set dressers, chauffeurs, runners (manusjes van alles) ok, gaat er ook nog in. Maar 'gaffers', 'clap-loaders', 'best-boys', 'propertymasters', 'dolly-grips' en meer van dat fraais, die hou ik allemaal nooit uit elkaar.
Sommige van die kids zeiden 'mevrouw' tegen me.
En die 'mevrouw' moest even later dus allemaal héle vieze woorden zeggen, terwijl ze hevig morsend een broodje falafel zat te eten.
Misschien dat jullie vandaag af en toe even willen roepen dat ik heel goed bezig ben en zo, qua eten 'n stuff?
Ik kan wel wat bevestiging gebruiken!
Eten gaat hier prima.
We eten de koelkast en vriezer leeg, dus een beetje raar (veel afbakbrood, brood en daar dan iets van gehakt, kip, of wat dan ook op) maar ik snoep en snack niet of zo.
Ben ik best trots op want het is maar wat eenvoudig om nu naar de rottigheid te grijpen maar ik kan dan heel goed bedenken dat dat een heel suf alternatief voor gezond eten is en dat ik daar dus echt geen fuck mee opschiet.
Ik denk echt dat ik een enorme knop heb omgezet een paar maanden terug.
Nu even afwachten hoe het op vakantie gaat!
Ik wil alvast mijn excuses aanbieden voor de schuttingtaal die ik uitsla in de film waar ik gisteren opnamen voor had. Aparte ervaring ook trouwens als 18 man crew naar je staan te kijken terwijl je mevrouw-van-de-sexlijn speelt met okseltoupetjes onder je armen. Wél van Sjoerd Didden, de beroemde pruikenmaker, dat dan weer wel.
Terwijl ik ranzige praatjes hield moest ik een broodje falafel zien weg te werken. Om half negen 's morgens. Falafel van de vorige dag dus. Met saus uit een fles. Ik mocht het wel uitspugen na de opnamen. De laatste take kon ik nog net voorkomen dat ik over moest geven.
Falafel, koud, in een broodje van gisteren, met veel te veel knoflooksaus (voor het effect) om half negen is al niet fijn maar koriander.....dat zat er door die ballen en mén, wat smaakt dat spul toch naar zeep. Afschuwelijk. Samen met foelie vind ik het 't smerigste kruid wat ik ken.
Ik ben zo lekker gezond aan het eten, afvallen en zo. Kleinere maat kleding (gisteren op de set had ik ineens niet meer mijn oude maat 54/56 maar paste ik met gemak 50/52) and so on. Maar gisteren deed ik mee vanwege mijn omvang en moest mijn buik zelfs over de broekrand van mijn charmante legging hangen. Wat voelde ik me dik zeg.
Op zo'n filmset is niemand dik. Niemand. Allemaal mooie, jonge mensen (alsof er een bureau is waar je die per gros kunt bestellen) in hele casual kleding met veel zakken waar ze van alles in kwijt kunnen. Naalden, spelden, pennen, stiften, portofoons enzovoort.Rollen tape hangen met nonchalante keycords aan hun verwassen maar goddelijk zittende broeken en ze hebben allemaal lijven om van te kwijlen. Geen wonder dat ze zo vaak met elkaar in bed springen op zo'n filmset!
Wat iedereen doet is me niet altijd duidelijk.
Ja, camera, licht, geluid, haar, kleding, make-up, regie, opnameleiding, dat snap ik allemaal. Set dressers, chauffeurs, runners (manusjes van alles) ok, gaat er ook nog in. Maar 'gaffers', 'clap-loaders', 'best-boys', 'propertymasters', 'dolly-grips' en meer van dat fraais, die hou ik allemaal nooit uit elkaar.
Sommige van die kids zeiden 'mevrouw' tegen me.
En die 'mevrouw' moest even later dus allemaal héle vieze woorden zeggen, terwijl ze hevig morsend een broodje falafel zat te eten.
Misschien dat jullie vandaag af en toe even willen roepen dat ik heel goed bezig ben en zo, qua eten 'n stuff?
Ik kan wel wat bevestiging gebruiken!
Eten gaat hier prima.
We eten de koelkast en vriezer leeg, dus een beetje raar (veel afbakbrood, brood en daar dan iets van gehakt, kip, of wat dan ook op) maar ik snoep en snack niet of zo.
Ben ik best trots op want het is maar wat eenvoudig om nu naar de rottigheid te grijpen maar ik kan dan heel goed bedenken dat dat een heel suf alternatief voor gezond eten is en dat ik daar dus echt geen fuck mee opschiet.
Ik denk echt dat ik een enorme knop heb omgezet een paar maanden terug.
Nu even afwachten hoe het op vakantie gaat!
donderdag 8 juli 2010 om 13:25
Goed te horen dat de bloemen nog zo mooi zijn Lé.
Ik ben hartstikke trots op je, weet je dat? Zo veel tegen slag en toch zo gemotiveerd blijven. Vind het heel erg knap van je.
Ik heb net even schoonzus heen en weer gebracht en op de terugweg hebben we samen een ijsje gegeten. Witte chocoladesmaak met slagroom. Erg lekker. Zonder hoorntje, alleen het bolletje ijs dus met slagroom. Die hoorntjes vind ik vaak weinig aan.
Vanavond eten we van de bbq. Ik heb nog wat salsa over van gisteren, met stokbrood en smeerseltjes, komkommer in plakjes en 2 lapjes vlees. Best gezond, want vetvrij vlees ook
Ik ben hartstikke trots op je, weet je dat? Zo veel tegen slag en toch zo gemotiveerd blijven. Vind het heel erg knap van je.
Ik heb net even schoonzus heen en weer gebracht en op de terugweg hebben we samen een ijsje gegeten. Witte chocoladesmaak met slagroom. Erg lekker. Zonder hoorntje, alleen het bolletje ijs dus met slagroom. Die hoorntjes vind ik vaak weinig aan.
Vanavond eten we van de bbq. Ik heb nog wat salsa over van gisteren, met stokbrood en smeerseltjes, komkommer in plakjes en 2 lapjes vlees. Best gezond, want vetvrij vlees ook
donderdag 8 juli 2010 om 13:43
Leuk leo, die beschrijving van zo'n set!
Ik ben net uitgenodigd voor een BBQ en daar ga ik lekker van genieten! Geen idee wat ik ga krijgen, maar deze mensen kennende hoef ik niet met honger naar huis... Ik had vanmorgen een doktersafspraak die uitliep en ik had me toch een honger! Om 12.15 liep ik langs de cafetaria van het zh en keer wat ze hadden om mee te nemen. Nou, dat was drinken, ijsjes of choco-snacks. Ik besloot de kinderen op te halen en thuis te eten. En net heerlijke verse boterhammen van de bakker gegeten, hmm. Zo lekker richting vrienden dus en rustig aan doen in deze hitte!
Ik ben net uitgenodigd voor een BBQ en daar ga ik lekker van genieten! Geen idee wat ik ga krijgen, maar deze mensen kennende hoef ik niet met honger naar huis... Ik had vanmorgen een doktersafspraak die uitliep en ik had me toch een honger! Om 12.15 liep ik langs de cafetaria van het zh en keer wat ze hadden om mee te nemen. Nou, dat was drinken, ijsjes of choco-snacks. Ik besloot de kinderen op te halen en thuis te eten. En net heerlijke verse boterhammen van de bakker gegeten, hmm. Zo lekker richting vrienden dus en rustig aan doen in deze hitte!
...
donderdag 8 juli 2010 om 14:09
Muis, het klinkt alsof je het intervisieproces wel omarmt (om maar even een suffe term te gebruiken) maar moeite hebt met het interpersoonlijke (idem ) aspect ervan. Het gaat toch om jou, moet van jou uit komen en door jou worden doorlopen? Ik hoor veel 'ze'. Het lijkt me dat 'ze' een ondergeschikte (ondersteunende?) rol spelen en dat jij de hoofdrol hebt. In jouw proces dan.
Dat er ruimte komt als je dingen hebt opgeruimd, is ook een aanname. Misschien is er niet een beperkte hoeveelheid ruimte. Wat is ruimte? Tijd, energie, zin, aandacht, liefde... het zijn zaken die (behalve tijd) niet eindig zijn. Mijn ervaring is dat bij elke stap die ik neem, er weer ruimte komt voor een nieuwe stap. Soms omdat er een energievreter weg is maar soms ook doordat de nieuwe stap energie geeft. Maar soms sleur ik mezelf ook over de streep omdat ik iets wil, ik besluit het gewoon en dan doe ik het.
Zo ben ik anderhalf jaar geleden begonnen met sporten, terwijl ik toch echt wel doodmoe was elke avond. Dat sporten was een stap die me anderhalf jaar later hielp de stap naar gezond eten te zetten. Ik heb een project opgezet op mijn werk waar ik gepassioneerd over ben. Weet ik veel of ik het allemaal ga redden, maar ik doe het en als ik problemen tegenkom dan los ik ze dan wel op. Ik sleur geen beren op de weg die er nog niet lopen
Dat er ruimte komt als je dingen hebt opgeruimd, is ook een aanname. Misschien is er niet een beperkte hoeveelheid ruimte. Wat is ruimte? Tijd, energie, zin, aandacht, liefde... het zijn zaken die (behalve tijd) niet eindig zijn. Mijn ervaring is dat bij elke stap die ik neem, er weer ruimte komt voor een nieuwe stap. Soms omdat er een energievreter weg is maar soms ook doordat de nieuwe stap energie geeft. Maar soms sleur ik mezelf ook over de streep omdat ik iets wil, ik besluit het gewoon en dan doe ik het.
Zo ben ik anderhalf jaar geleden begonnen met sporten, terwijl ik toch echt wel doodmoe was elke avond. Dat sporten was een stap die me anderhalf jaar later hielp de stap naar gezond eten te zetten. Ik heb een project opgezet op mijn werk waar ik gepassioneerd over ben. Weet ik veel of ik het allemaal ga redden, maar ik doe het en als ik problemen tegenkom dan los ik ze dan wel op. Ik sleur geen beren op de weg die er nog niet lopen
Ga in therapie!
donderdag 8 juli 2010 om 14:20
Lé, ik las je stukje bij Robo.
Jeminee! Je bent 2 maten kwijt, zonder te lijnen!!!
R.E.S.P.E.C.T.
(Dat had ik al geschreven voordat ik las dat je vroeg om bevestiging, dus dan zal ik het wel menen )
Lijkt me dan nog wel pittig om te weten dat je zo goed bezig bent, en in die film wordt je "weggezet" als een dikke vreetzak. Maar goed. Wij weten wel beter. Ik ga in ieder geval heel erg opletten of ik ergens een falafelvretende dame in legging zie met een ochtendhumeur . En koriander is ook gewoon vies. Hoe vaker ik het eet, hoe minder ik er van hebben kan. Bahbah.
Jeminee! Je bent 2 maten kwijt, zonder te lijnen!!!
R.E.S.P.E.C.T.
(Dat had ik al geschreven voordat ik las dat je vroeg om bevestiging, dus dan zal ik het wel menen )
Lijkt me dan nog wel pittig om te weten dat je zo goed bezig bent, en in die film wordt je "weggezet" als een dikke vreetzak. Maar goed. Wij weten wel beter. Ik ga in ieder geval heel erg opletten of ik ergens een falafelvretende dame in legging zie met een ochtendhumeur . En koriander is ook gewoon vies. Hoe vaker ik het eet, hoe minder ik er van hebben kan. Bahbah.
donderdag 8 juli 2010 om 14:25
Leo, ik vind het super dat je vasthoudt aan je besluit om gezond te leven en je besef dat jij het verdient om goed voor gezorgd te worden. Je scène klinkt hilarisch, maar het is - sorry dat ik het zeg - wel een beetje leedvermaak. Leedvermaak ten koste van dikke mensen. Ik weet niet goed hoe ik het uit moet leggen, maar ik kan me voorstellen dat het helemaal geen fijn gevoel geeft om zo'n Dikke Vrouw neer te zetten.
Maar! Een van de mooie dingen hiervan is dat je, denk ik zomaar, jezelf niet meer helemaal identificeert met die Dikke Vrouw. Niet alleen ben je waanzinnig afgevallen (daarvoor later een diepe buiging) maar dat lichaam past nu niet meer bij jou. Dat afvallen is dus maar een kwestie van tijd en de mooie gezonde Leo zit zolang nog onder een slinkend laagje vet verstopt.
Dus eigenlijk ben je écht een rol aan het spelen. De rol van de Dikke Vrouw past namelijk helemaal niet meer bij jou. Jij zit bijna letterlijk te kotsen van een broodje falafel, waar een Dikke Vrouw misschien toch wel haar vingers bij af zou likken ook al was het broodje dan een dag oud.
Zo bezien is het eigenlijk wel mooi
Maar! Een van de mooie dingen hiervan is dat je, denk ik zomaar, jezelf niet meer helemaal identificeert met die Dikke Vrouw. Niet alleen ben je waanzinnig afgevallen (daarvoor later een diepe buiging) maar dat lichaam past nu niet meer bij jou. Dat afvallen is dus maar een kwestie van tijd en de mooie gezonde Leo zit zolang nog onder een slinkend laagje vet verstopt.
Dus eigenlijk ben je écht een rol aan het spelen. De rol van de Dikke Vrouw past namelijk helemaal niet meer bij jou. Jij zit bijna letterlijk te kotsen van een broodje falafel, waar een Dikke Vrouw misschien toch wel haar vingers bij af zou likken ook al was het broodje dan een dag oud.
Zo bezien is het eigenlijk wel mooi
Ga in therapie!
donderdag 8 juli 2010 om 14:32
Koriander heb ik leren eten trouwens. Hanke, ik heb net jouw zalige sinaasappel-olijvensalade gegeten, wat een onwaarschijnlijk lekkere combi! De bresaola-aardappel-mierikswortelsalade staat in de koelkast. Ik heb alleen mierikswortel uit een potje gebruikt, ik wist niet eens dat je dat ook vers kon kopen
Ga in therapie!
