Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand
woensdag 21 april 2010 om 15:48
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
dinsdag 27 april 2010 om 14:01
Sorry voor de Viada-overload, maar ik heb zitten nadenken over dit onderwerp en wil nog iets kwijt. Het is een belangrijke ontdekking die ik gaandeweg heb opgedaan over tijdens het afvallen.
Afvallen hangt voor mij samen met 1 sleutelwoord: Volhouden. Wil je resultaat boeken, dan moet je blijven volhouden. Het maakt niet uit of je dat resultaat wilt bereiken door minder te eten en/of meer te bewegen. Degene die het volhoudt, zal er uiteindelijk komen.
Klinkt makkelijk, toch? Maar dat valt tegen. 'Volhouden' betekent voor mij levenslang. En dat kan ik niet als ik een dieet ga volgen, waarbij een ander persoon de regels voor mij heeft bepaald. Ik moet zelf een dieet samenstellen waar ik me goed bij voel. Om je nieuwe eetpatroon vol te houden, is het dus verstandig om te kiezen voor een patroon dat dicht bij je staat.
Volhouden betekent ook dat je de draad weer oppakt, nadat je iets gegeten hebt wat niet volgens het plan was. Deze laatste zin sluit overigens ook aan bij het zwart/wit-denken. En bij de valkuilen, waar iedere afvaller tegenaan zal lopen.
"Oh, ik heb vandaag al teveel gegeten, dus nu is het toch allemaal al verpest." Dat klopt niet! Ik heb nu nog steeds momenten dat ik meer eet of drink dan ik van plan was. Twee weken geleden heb ik -oeps- 9 glazen wijn gedronken op het terras. Vorig week heb ik op een verjaardag de heerlijke kaasplank geplunderd. Maar ik blijf terug komen op mijn oorspronkelijke plan en ik blijf dat plan volhouden.
Het mooie is dat ik, ondanks de valkuilen, tóch een kilo ben afgevallen de afgelopen twee weken.
Nouja, ik hoop dat iemand wat kan met deze wijsheden en nu ga ik lekker de zon in!
Afvallen hangt voor mij samen met 1 sleutelwoord: Volhouden. Wil je resultaat boeken, dan moet je blijven volhouden. Het maakt niet uit of je dat resultaat wilt bereiken door minder te eten en/of meer te bewegen. Degene die het volhoudt, zal er uiteindelijk komen.
Klinkt makkelijk, toch? Maar dat valt tegen. 'Volhouden' betekent voor mij levenslang. En dat kan ik niet als ik een dieet ga volgen, waarbij een ander persoon de regels voor mij heeft bepaald. Ik moet zelf een dieet samenstellen waar ik me goed bij voel. Om je nieuwe eetpatroon vol te houden, is het dus verstandig om te kiezen voor een patroon dat dicht bij je staat.
Volhouden betekent ook dat je de draad weer oppakt, nadat je iets gegeten hebt wat niet volgens het plan was. Deze laatste zin sluit overigens ook aan bij het zwart/wit-denken. En bij de valkuilen, waar iedere afvaller tegenaan zal lopen.
"Oh, ik heb vandaag al teveel gegeten, dus nu is het toch allemaal al verpest." Dat klopt niet! Ik heb nu nog steeds momenten dat ik meer eet of drink dan ik van plan was. Twee weken geleden heb ik -oeps- 9 glazen wijn gedronken op het terras. Vorig week heb ik op een verjaardag de heerlijke kaasplank geplunderd. Maar ik blijf terug komen op mijn oorspronkelijke plan en ik blijf dat plan volhouden.
Het mooie is dat ik, ondanks de valkuilen, tóch een kilo ben afgevallen de afgelopen twee weken.
Nouja, ik hoop dat iemand wat kan met deze wijsheden en nu ga ik lekker de zon in!
dinsdag 27 april 2010 om 14:55
Daar ben ik het helemaal mee een viada! Een dieet is dan misschien ook wel niet het juiste woord. Je mag alleen niet alles eten wat je graag zou willen eten. Ik ben nu ook weer een paar weken bezig en voor het eerst het gevoel dat ik er ga komen zonder me 'zielig' te voelen. Gezond eten, zonder dingen die voorgeschreven zijn en zeker ook af en toe doen waar je zin in hebt. Avondje stappen met teveel wijntjes, taartje of iets anders lekker op een verjaardag.
Denk wel dat het belangrijk is dat je stopt met excuses bedenken, want tja er is altijd wel wat. Dan is het ongesteldheid, dan hard gewerkt, dan net gesport dus kan wel, dan weer zo gezellig... Als je er helemaal achter staat dan gaat het lukken! 'gewoon' knokken ervoor.
Denk wel dat het belangrijk is dat je stopt met excuses bedenken, want tja er is altijd wel wat. Dan is het ongesteldheid, dan hard gewerkt, dan net gesport dus kan wel, dan weer zo gezellig... Als je er helemaal achter staat dan gaat het lukken! 'gewoon' knokken ervoor.
dinsdag 27 april 2010 om 15:00
quote:eleonora schreef op 21 april 2010 @ 15:48:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
ik ben 4 jaar geleden 25 kg afgevallen, heb daar wel een jaar over gedaan.
Helaas had ik er weer 15 kg aangegeten de afgelopen jaren, dus ben weer fanatiek gaan lijnen. Inmiddels 10 kg kwijt en moet er dus nog 5 en dan pas ik weer in mijn maat 38.
Maar ik eet juist om de 2 uur. En daarbij laat ik suiker en koolhydraten staan. Dus lekkere salades, vlees of vis met groente zoveel je wil enz enz. Ik haat het om honger te hebben dus is dit voor mij de juiste manier.
Als ik uit eten ga heeft niemand door dat ik dieet. Want ik eet gewoon lekker carpaccio en als hoofd een vlees of visgerecht. Alleen toetjes laat ik staan, maar die laat ik mijn hele leven al staan, ook als ik niet dieet.
Voor iedereen is er een manier, maar dit werkt voor mij super. Het gaat niet heel snel, maar dat hoeft van mij ook niet. Heb geen zin om mij uit te hongeren namelijk. Dan maar een maandje langer dieeten!
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
ik ben 4 jaar geleden 25 kg afgevallen, heb daar wel een jaar over gedaan.
Helaas had ik er weer 15 kg aangegeten de afgelopen jaren, dus ben weer fanatiek gaan lijnen. Inmiddels 10 kg kwijt en moet er dus nog 5 en dan pas ik weer in mijn maat 38.
Maar ik eet juist om de 2 uur. En daarbij laat ik suiker en koolhydraten staan. Dus lekkere salades, vlees of vis met groente zoveel je wil enz enz. Ik haat het om honger te hebben dus is dit voor mij de juiste manier.
Als ik uit eten ga heeft niemand door dat ik dieet. Want ik eet gewoon lekker carpaccio en als hoofd een vlees of visgerecht. Alleen toetjes laat ik staan, maar die laat ik mijn hele leven al staan, ook als ik niet dieet.
Voor iedereen is er een manier, maar dit werkt voor mij super. Het gaat niet heel snel, maar dat hoeft van mij ook niet. Heb geen zin om mij uit te hongeren namelijk. Dan maar een maandje langer dieeten!
dinsdag 27 april 2010 om 16:39
quote:EssieGrun schreef op 27 april 2010 @ 14:55:
Ik ben nu ook weer een paar weken bezig en voor het eerst het gevoel dat ik er ga komen zonder me 'zielig' te voelen.
Ja, 'zielig' voelen is ook al meerdere malen naar voren gekomen in dit topic.
Ik heb me ook heel vaak zielig gevoeld, had medelijden met mezelf omdat 'ik niet alles kan eten en anderen kunnen dat wel'. Dat is onzin. Want anderen (lees: de slanken ) kunnen óók niet alles eten, hoor. Die mensen maken onbewust vaak al betere keuzes. Eten ze een keer teveel, dan wordt dat later gecompenseerd. Het grappige is dat ik dat niet zag of niet wilde zien.
Ik at écht heel erg veel: Een normaal eetpatroon, aangevuld met gigantische eetbuien en gewoon lekker eten (als in: vaak uit eten, veel alcohol, enz). Met mijn oude eetpatroon zou -bijna- iedereen dik geworden zijn, want een lichaam kan zoveel calorisch geweld niet aan!
Nu ben ik me gaan beseffen dat veel eten niet betekent dat je 'lief bent voor jezelf'. Sterker nog: Ik heb mezelf jarenlang toegetakeld door zoveel te eten!
Ik zeg nog steeds iedere dag tegen mezelf dat het niet zielig is om gezonde keuzes te maken. Ik heb gezonde voedingsmiddelen nodig en mijn lijf verdient het!
Ik ben nu ook weer een paar weken bezig en voor het eerst het gevoel dat ik er ga komen zonder me 'zielig' te voelen.
Ja, 'zielig' voelen is ook al meerdere malen naar voren gekomen in dit topic.
Ik heb me ook heel vaak zielig gevoeld, had medelijden met mezelf omdat 'ik niet alles kan eten en anderen kunnen dat wel'. Dat is onzin. Want anderen (lees: de slanken ) kunnen óók niet alles eten, hoor. Die mensen maken onbewust vaak al betere keuzes. Eten ze een keer teveel, dan wordt dat later gecompenseerd. Het grappige is dat ik dat niet zag of niet wilde zien.
Ik at écht heel erg veel: Een normaal eetpatroon, aangevuld met gigantische eetbuien en gewoon lekker eten (als in: vaak uit eten, veel alcohol, enz). Met mijn oude eetpatroon zou -bijna- iedereen dik geworden zijn, want een lichaam kan zoveel calorisch geweld niet aan!
Nu ben ik me gaan beseffen dat veel eten niet betekent dat je 'lief bent voor jezelf'. Sterker nog: Ik heb mezelf jarenlang toegetakeld door zoveel te eten!
Ik zeg nog steeds iedere dag tegen mezelf dat het niet zielig is om gezonde keuzes te maken. Ik heb gezonde voedingsmiddelen nodig en mijn lijf verdient het!
dinsdag 27 april 2010 om 17:21
quote:Viada schreef op 27 april 2010 @ 16:39:
[...]
Ja, 'zielig' voelen is ook al meerdere malen naar voren gekomen in dit topic.
Ik heb me ook heel vaak zielig gevoeld, had medelijden met mezelf omdat 'ik niet alles kan eten en anderen kunnen dat wel'. Dat is onzin. Want anderen (lees: de slanken ) kunnen óók niet alles eten, hoor. Die mensen maken onbewust vaak al betere keuzes. Eten ze een keer teveel, dan wordt dat later gecompenseerd. Het grappige is dat ik dat niet zag of niet wilde zien.
Ik at écht heel erg veel: Een normaal eetpatroon, aangevuld met gigantische eetbuien en gewoon lekker eten (als in: vaak uit eten, veel alcohol, enz). Met mijn oude eetpatroon zou -bijna- iedereen dik geworden zijn, want een lichaam kan zoveel calorisch geweld niet aan!
Nu ben ik me gaan beseffen dat veel eten niet betekent dat je 'lief bent voor jezelf'. Sterker nog: Ik heb mezelf jarenlang toegetakeld door zoveel te eten!
Ik zeg nog steeds iedere dag tegen mezelf dat het niet zielig is om gezonde keuzes te maken. Ik heb gezonde voedingsmiddelen nodig en mijn lijf verdient het!Dat deed ik precies hetzelfde. Ik at wel een halve kilo aardappelen bij het avondeten en overdag 6/7 boterhammen. Ik at wel gezond, maar vooral heel VEEL. En daarnaast had ik ongeveer eens per week een flinke eetbui met alle mogelijke troep die ik maar voor handen kon krijgen. Het idee dat ik honger heb of krijg is voor mij ondraaglijk. Ging ik naar college en moet ik daar 3 uur zitten zonder te kunnen eten, dan propte ik mezelf daarvoor helemaal vol, om maar te voorkomen dat ik honger zou krijgen. Resultaat: erge buikkrampen tijdens college (maar geen honger...). Ik heb met mezelf afgesproken dat als ik 4 uur of langer niet kan eten, ik daar iets mee mag doen, desnoods met een snickers of chips ofzo. Maar daarvoor moet ik dat gewoon vol kunnen houden, omdat ik niet te weinig eet. Raar eigenlijk dat ik lang gedacht heb lief voor mezelf te zijn door geen honger toe te staan, terwijl ik krom liep van de buikpijn iedere avond...
[...]
Ja, 'zielig' voelen is ook al meerdere malen naar voren gekomen in dit topic.
Ik heb me ook heel vaak zielig gevoeld, had medelijden met mezelf omdat 'ik niet alles kan eten en anderen kunnen dat wel'. Dat is onzin. Want anderen (lees: de slanken ) kunnen óók niet alles eten, hoor. Die mensen maken onbewust vaak al betere keuzes. Eten ze een keer teveel, dan wordt dat later gecompenseerd. Het grappige is dat ik dat niet zag of niet wilde zien.
Ik at écht heel erg veel: Een normaal eetpatroon, aangevuld met gigantische eetbuien en gewoon lekker eten (als in: vaak uit eten, veel alcohol, enz). Met mijn oude eetpatroon zou -bijna- iedereen dik geworden zijn, want een lichaam kan zoveel calorisch geweld niet aan!
Nu ben ik me gaan beseffen dat veel eten niet betekent dat je 'lief bent voor jezelf'. Sterker nog: Ik heb mezelf jarenlang toegetakeld door zoveel te eten!
Ik zeg nog steeds iedere dag tegen mezelf dat het niet zielig is om gezonde keuzes te maken. Ik heb gezonde voedingsmiddelen nodig en mijn lijf verdient het!Dat deed ik precies hetzelfde. Ik at wel een halve kilo aardappelen bij het avondeten en overdag 6/7 boterhammen. Ik at wel gezond, maar vooral heel VEEL. En daarnaast had ik ongeveer eens per week een flinke eetbui met alle mogelijke troep die ik maar voor handen kon krijgen. Het idee dat ik honger heb of krijg is voor mij ondraaglijk. Ging ik naar college en moet ik daar 3 uur zitten zonder te kunnen eten, dan propte ik mezelf daarvoor helemaal vol, om maar te voorkomen dat ik honger zou krijgen. Resultaat: erge buikkrampen tijdens college (maar geen honger...). Ik heb met mezelf afgesproken dat als ik 4 uur of langer niet kan eten, ik daar iets mee mag doen, desnoods met een snickers of chips ofzo. Maar daarvoor moet ik dat gewoon vol kunnen houden, omdat ik niet te weinig eet. Raar eigenlijk dat ik lang gedacht heb lief voor mezelf te zijn door geen honger toe te staan, terwijl ik krom liep van de buikpijn iedere avond...
dinsdag 27 april 2010 om 17:42
Ten eerste wil ik even zeggen! Wat een super topic..
Ik lees al een tijdje geboeid mee, maar vandaag moest ik gewoon echt even reageren. Ik wil net zoals vele hier ook mijn hele leefstijl (eetpatroon) aanpassen.. en het liefst voorgoed ook! Ik ben de echte dieëten meer dan zat.. Maar ooh, wat vind ik het nog lastig..
Ik ben er heel intensief mee bezig en ik weeg me juist erg vaak. Nu merk ik wel dat ik dit juist erg nodig heb om het "vol te houden". Wanneer ik hiermee stop en er juist minder op let, val ik weer terug in mijn oude, ongezonde patroon. Ik hoop en denk, dat dit na hele lange tijd wel minder wordt! Ik sta iig. niet meer iedere dag op de weegschaal (dit deed ik voorheen wel).
Het is inderdaad echt een kwestie van volhouden Viada, hoe simpel het ook klinkt. Ik merk voor het eerst in mijn (korte) leven dat ik doorzettingsvermogen heb en ook door kan gaan wanneer ik het een keer echt een dag verprutst heb. Juist na zulk soort dagen trek ik de teugels wat strakker en ben ik extra gemotiveerd.
Ik had net vlak voordat ik mijn laptop open klapte een moment dat ik dacht.. ik wil nu eten!! Ik kwam net thuis en automatisch denk ik dan aan iets te eten ofzo.. Daarom vraag ik direct aan mijn moeder: 'Hoelaat gaan we eten'?.. want het duurt me eigenlijk alweer te lang. Ik had het fijn gevonden om meteen bij thuiskomst aan tafel te schuiven (ik ben student en woon nog thuis). Ik baal en zit in dubio, zal ik iets uit de kast pakken of zal ik rustig wachten? Ik besluit te wachten en klap mijn laptop open (afleiding zoeken, want dat is het gewoon). Ik open deze topic en ben super geraakt door jou post Hanke.. je drukt me met de neus op de feiten.. Je schreef heel mooi:
<quote:hanke321 schreef op 27 april 2010 @ 11:52:
In de kerstvakantie heb ik het boek ´Weg met de weegschaal´ gelezen. Het gaat o.a. over wat onze lieve Leo beslismomenten noemt. Over de momenten dat je aan eten denkt en het idee heb dat je iets moet eten. Maar is dat wel zo. Heb je wel trek? Of heb je eigenlijk dorst, of heb je het koud, ben je moe, voel je je verdrietig, heb je behoefte aan aanraking, voel je je eenzaam....
Want in dat geval kun je beter wat drinken, een trui aantrekken, wat eerder naar bed gaan, iemand bellen om te kletsen, om een knuffel vragen, een massage boeken....
Nadat ik dit gelezen had, was ik even diep geraakt en ik kreeg tranen in mijn ogen omdat ik wist: 'Je slaat de spijker op zijn kop!', dit geldt voor mij ook! Ik heb namelijk niet eens honger! Door jou post kwam ik daarachter.. en ik ging nadenken waarom ik dan wilde eten.. en ben er achter gekomen! Het was uit verveling.. Kwam thuis na een drukke dag studeren en dan heb je eventjes een leeg gat van een paar uurtjes tot het avondeten! Ik ben iemand die graag van hot naar her vliegt en niet graag stil zit, ik kan slecht tegen niets doen! Eten is voor mij dan echt een moment van afleiding.. iets te doen hebben denk ik. Ik wil hier de aankomende tijd meer bij stil staan beter nadenken waarom ik iets eet.. heb ik honger of wil ik iets eten omdat ik bepaalde andere behoeften heb, waarvan ik niet direct weet dat ik ze heb?
Oowja en Viada, dat 'zielig voelen' herken ik wel ja. Ik weet dat slanke mensen vaak onbewust of automatisch verstandigere keuzes maken.. en dat zij ook niet alles kunnen eten. Maar vaak kunnen ze wel alles eten wat ze willen eten. Het verschil is alleen dat zij niet teveel willen/kunnen eten.. en hetgeen wat ik allemaal wil en kan eten is wel teveel! Daarom denk ik dat je slanke mensen vaak hoort zeggen: Ik kan alles eten wat ik wil! Dat is in principe niet zo, maar ze kunnen wel alles eten wat zij nodig hebben en wat zij op een dag willen eten. Zij komen niet aan omdat ze niet iedere dag die behoefte hebben om meer dan 2000/2500 kcal proppen.. Ze hebben vaak een soort van natuurlijke ik-stop-want-ik-heb-genoeg of ik-neem-dit-niet-want-dit-is-te-vet afweersysteem.. Mijn nichtje kiest bijvoorbeeld altijd curry bij haar frietjes, altijd rode sauzen, een broodje gezond inplaats van een snack! Dit vindt zij echt heel lekker.. terwijl ik normaal gesproken zou kiezen voor mayonaise, witte sauzen etc. Ik moet iedere keer heel bewust nadenken en ik moet die ik-stop-want-ik-heb-genoeg reactie zelf heel bewust toepassen wil het lukken.. en dan vaak eet ik toch nog een paar happen door! Het is inderdaad onzin dat slanke mensen alles kunnen eten, want reken maar dat iedereen zou aankomen van de hoeveelheden die ik voorheen naar binnen werkte..
Sorry voor de rommelige post, maar ik wilde zoveel zeggen! En heb nog steeds niet het idee dat ik alles geschreven heb wat ik wilde zeggen.. maar dat komt dan nog wel..
Ik lees al een tijdje geboeid mee, maar vandaag moest ik gewoon echt even reageren. Ik wil net zoals vele hier ook mijn hele leefstijl (eetpatroon) aanpassen.. en het liefst voorgoed ook! Ik ben de echte dieëten meer dan zat.. Maar ooh, wat vind ik het nog lastig..
Ik ben er heel intensief mee bezig en ik weeg me juist erg vaak. Nu merk ik wel dat ik dit juist erg nodig heb om het "vol te houden". Wanneer ik hiermee stop en er juist minder op let, val ik weer terug in mijn oude, ongezonde patroon. Ik hoop en denk, dat dit na hele lange tijd wel minder wordt! Ik sta iig. niet meer iedere dag op de weegschaal (dit deed ik voorheen wel).
Het is inderdaad echt een kwestie van volhouden Viada, hoe simpel het ook klinkt. Ik merk voor het eerst in mijn (korte) leven dat ik doorzettingsvermogen heb en ook door kan gaan wanneer ik het een keer echt een dag verprutst heb. Juist na zulk soort dagen trek ik de teugels wat strakker en ben ik extra gemotiveerd.
Ik had net vlak voordat ik mijn laptop open klapte een moment dat ik dacht.. ik wil nu eten!! Ik kwam net thuis en automatisch denk ik dan aan iets te eten ofzo.. Daarom vraag ik direct aan mijn moeder: 'Hoelaat gaan we eten'?.. want het duurt me eigenlijk alweer te lang. Ik had het fijn gevonden om meteen bij thuiskomst aan tafel te schuiven (ik ben student en woon nog thuis). Ik baal en zit in dubio, zal ik iets uit de kast pakken of zal ik rustig wachten? Ik besluit te wachten en klap mijn laptop open (afleiding zoeken, want dat is het gewoon). Ik open deze topic en ben super geraakt door jou post Hanke.. je drukt me met de neus op de feiten.. Je schreef heel mooi:
<quote:hanke321 schreef op 27 april 2010 @ 11:52:
In de kerstvakantie heb ik het boek ´Weg met de weegschaal´ gelezen. Het gaat o.a. over wat onze lieve Leo beslismomenten noemt. Over de momenten dat je aan eten denkt en het idee heb dat je iets moet eten. Maar is dat wel zo. Heb je wel trek? Of heb je eigenlijk dorst, of heb je het koud, ben je moe, voel je je verdrietig, heb je behoefte aan aanraking, voel je je eenzaam....
Want in dat geval kun je beter wat drinken, een trui aantrekken, wat eerder naar bed gaan, iemand bellen om te kletsen, om een knuffel vragen, een massage boeken....
Nadat ik dit gelezen had, was ik even diep geraakt en ik kreeg tranen in mijn ogen omdat ik wist: 'Je slaat de spijker op zijn kop!', dit geldt voor mij ook! Ik heb namelijk niet eens honger! Door jou post kwam ik daarachter.. en ik ging nadenken waarom ik dan wilde eten.. en ben er achter gekomen! Het was uit verveling.. Kwam thuis na een drukke dag studeren en dan heb je eventjes een leeg gat van een paar uurtjes tot het avondeten! Ik ben iemand die graag van hot naar her vliegt en niet graag stil zit, ik kan slecht tegen niets doen! Eten is voor mij dan echt een moment van afleiding.. iets te doen hebben denk ik. Ik wil hier de aankomende tijd meer bij stil staan beter nadenken waarom ik iets eet.. heb ik honger of wil ik iets eten omdat ik bepaalde andere behoeften heb, waarvan ik niet direct weet dat ik ze heb?
Oowja en Viada, dat 'zielig voelen' herken ik wel ja. Ik weet dat slanke mensen vaak onbewust of automatisch verstandigere keuzes maken.. en dat zij ook niet alles kunnen eten. Maar vaak kunnen ze wel alles eten wat ze willen eten. Het verschil is alleen dat zij niet teveel willen/kunnen eten.. en hetgeen wat ik allemaal wil en kan eten is wel teveel! Daarom denk ik dat je slanke mensen vaak hoort zeggen: Ik kan alles eten wat ik wil! Dat is in principe niet zo, maar ze kunnen wel alles eten wat zij nodig hebben en wat zij op een dag willen eten. Zij komen niet aan omdat ze niet iedere dag die behoefte hebben om meer dan 2000/2500 kcal proppen.. Ze hebben vaak een soort van natuurlijke ik-stop-want-ik-heb-genoeg of ik-neem-dit-niet-want-dit-is-te-vet afweersysteem.. Mijn nichtje kiest bijvoorbeeld altijd curry bij haar frietjes, altijd rode sauzen, een broodje gezond inplaats van een snack! Dit vindt zij echt heel lekker.. terwijl ik normaal gesproken zou kiezen voor mayonaise, witte sauzen etc. Ik moet iedere keer heel bewust nadenken en ik moet die ik-stop-want-ik-heb-genoeg reactie zelf heel bewust toepassen wil het lukken.. en dan vaak eet ik toch nog een paar happen door! Het is inderdaad onzin dat slanke mensen alles kunnen eten, want reken maar dat iedereen zou aankomen van de hoeveelheden die ik voorheen naar binnen werkte..
Sorry voor de rommelige post, maar ik wilde zoveel zeggen! En heb nog steeds niet het idee dat ik alles geschreven heb wat ik wilde zeggen.. maar dat komt dan nog wel..
dinsdag 27 april 2010 om 17:47
@ Hanke, Weg met de weegschaal, dat klinkt als een prima boek. Ik weeg me ook niet. Ik wil het niet weten. Als het moet, in het ziekenhuis of zo dan weeg ik me natuurlijk maar als het niet hoeft, nee, dat wil ik niet meer. Ik wil me goed voelen, in dat lijf, of dat nou 75 of 95 kilo weegt (bij wijze van spreken).
Ik heb wel eens gelezen dat je moet beginnen met per dag pakweg 500 calorieën per dag minder te eten dan je gewend bent. Als je, zoals ik, vaak verkeerde keuzes maakt, dan eet je al snel 3000 calorieën per dag, schat ik zo in. 2500 zou dan al een prima begin zijn. En dan langzaam afbouwen tot een aanvaardbaar getal.
Ik heb geen zin meer om calorieën te tellen, maar ik kan wel inschatten dat ik, nu ik veel minder vet gebruik, per dag, al een heleboel goed doe voor mijn lichaam en hart.
Mijn hart maakt wel eens een soort 'sprongetje', ik heb een soort 'huppelhart' al mijn hele leven, maar nu is dat veel minder.
WW heb ik ook geprobeerd, niet op de club zelf, wel de methode. Maar ik vind het tellen een crime. Op de een of andere manier staat me dat tegen.
Ik heb wel eens gelezen dat je moet beginnen met per dag pakweg 500 calorieën per dag minder te eten dan je gewend bent. Als je, zoals ik, vaak verkeerde keuzes maakt, dan eet je al snel 3000 calorieën per dag, schat ik zo in. 2500 zou dan al een prima begin zijn. En dan langzaam afbouwen tot een aanvaardbaar getal.
Ik heb geen zin meer om calorieën te tellen, maar ik kan wel inschatten dat ik, nu ik veel minder vet gebruik, per dag, al een heleboel goed doe voor mijn lichaam en hart.
Mijn hart maakt wel eens een soort 'sprongetje', ik heb een soort 'huppelhart' al mijn hele leven, maar nu is dat veel minder.
WW heb ik ook geprobeerd, niet op de club zelf, wel de methode. Maar ik vind het tellen een crime. Op de een of andere manier staat me dat tegen.
dinsdag 27 april 2010 om 17:54
Ha Viada, wat heb je lekker veel geschreven Leuk!
Honger hebben sucks echt. Ik héb wat honger geleden in mijn leven. Vreselijk....
Wat doe je jezelf aan he?
Ik heb zelf veel diëten gedaan de me echt deden rammelen van de honger en waarvan ik alleen maar meer trek kreeg in onzin met een verlengsnoer.
1700/1800 calorieën per dag ziet er gezond uit en wat goed dat je zo veel en consequent beweegt ook!
Daar moet ik zelf nog echt mee aan de slag, al beweeg ik wel veel makkelijker al, vind ik zelf.
Ja, en zielig, o, dat was echt de story of my live, wat vond ik mezelf een stakker, ongelooflijk.
Nu heb ik dat absoluut niet meer (had ik al voordat ik begon met anders leven hoor) en ik ben nu ook niet meer jaloers op mensen die een gestroomlijnd lijf hebben, ook dát scheelt bij het hele proces.
Honger hebben sucks echt. Ik héb wat honger geleden in mijn leven. Vreselijk....
Wat doe je jezelf aan he?
Ik heb zelf veel diëten gedaan de me echt deden rammelen van de honger en waarvan ik alleen maar meer trek kreeg in onzin met een verlengsnoer.
1700/1800 calorieën per dag ziet er gezond uit en wat goed dat je zo veel en consequent beweegt ook!
Daar moet ik zelf nog echt mee aan de slag, al beweeg ik wel veel makkelijker al, vind ik zelf.
Ja, en zielig, o, dat was echt de story of my live, wat vond ik mezelf een stakker, ongelooflijk.
Nu heb ik dat absoluut niet meer (had ik al voordat ik begon met anders leven hoor) en ik ben nu ook niet meer jaloers op mensen die een gestroomlijnd lijf hebben, ook dát scheelt bij het hele proces.
dinsdag 27 april 2010 om 17:56
Toetyfroety, die vragen waarom, die heb ik ook aan de lopende band.
Waarom is pasta voor mij een dikmaker? Omdat ik 'm carbonara wil hebben, met room en spek en kaas er op.
Niet met tomaten en basilicum.
Dát is mijn probleem.
Ik heb vetzucht, ik hou van vettig, vol, romig en dan ook nog niet zuinig.
Mijn arme, arme hart.....
Waarom is pasta voor mij een dikmaker? Omdat ik 'm carbonara wil hebben, met room en spek en kaas er op.
Niet met tomaten en basilicum.
Dát is mijn probleem.
Ik heb vetzucht, ik hou van vettig, vol, romig en dan ook nog niet zuinig.
Mijn arme, arme hart.....
dinsdag 27 april 2010 om 18:00
quote:eleonora schreef op 27 april 2010 @ 17:47:
@ Hanke, Weg met de weegschaal, dat klinkt als een prima boek. Ik weeg me ook niet. Ik wil het niet weten. Als het moet, in het ziekenhuis of zo dan weeg ik me natuurlijk maar als het niet hoeft, nee, dat wil ik niet meer. Ik wil me goed voelen, in dat lijf, of dat nou 75 of 95 kilo weegt (bij wijze van spreken).
'Weg met de weegschaal' is inderdaad een goed boek,ik heb het een paar maanden geleden ook gelezen. Het gaat over je verzadigingspunt vinden, over ontdekken wanneer je echt honger hebt of om een andere reden wat wil eten, over goede voedingsmiddelen, enzovoort.
quote:eleonora schreef op 27 april 2010 @ 17:47:
Ik heb geen zin meer om calorieën te tellen, maar ik kan wel inschatten dat ik, nu ik veel minder vet gebruik, per dag, al een heleboel goed doe voor mijn lichaam en hart.
Je hoeft ook geen calorieën te tellen, hoor. Dat doe ik inmiddels ook niet meer. Het heeft me in het begin geholpen om meer kennis over producten te krijgen, zodat ik wist welke keuze ik het best kon maken. Maar inmiddels weet ik wel wat ik moet doen om af te vallen.
Fijn dat je huppelhart wat rustiger wordt! Ik zei vanochtend nog tegen mijn vriend dat 'geen enkel voedsel op kan tegen de voordelen die ik nu merk van het afvallen'.
@ Hanke, Weg met de weegschaal, dat klinkt als een prima boek. Ik weeg me ook niet. Ik wil het niet weten. Als het moet, in het ziekenhuis of zo dan weeg ik me natuurlijk maar als het niet hoeft, nee, dat wil ik niet meer. Ik wil me goed voelen, in dat lijf, of dat nou 75 of 95 kilo weegt (bij wijze van spreken).
'Weg met de weegschaal' is inderdaad een goed boek,ik heb het een paar maanden geleden ook gelezen. Het gaat over je verzadigingspunt vinden, over ontdekken wanneer je echt honger hebt of om een andere reden wat wil eten, over goede voedingsmiddelen, enzovoort.
quote:eleonora schreef op 27 april 2010 @ 17:47:
Ik heb geen zin meer om calorieën te tellen, maar ik kan wel inschatten dat ik, nu ik veel minder vet gebruik, per dag, al een heleboel goed doe voor mijn lichaam en hart.
Je hoeft ook geen calorieën te tellen, hoor. Dat doe ik inmiddels ook niet meer. Het heeft me in het begin geholpen om meer kennis over producten te krijgen, zodat ik wist welke keuze ik het best kon maken. Maar inmiddels weet ik wel wat ik moet doen om af te vallen.
Fijn dat je huppelhart wat rustiger wordt! Ik zei vanochtend nog tegen mijn vriend dat 'geen enkel voedsel op kan tegen de voordelen die ik nu merk van het afvallen'.
dinsdag 27 april 2010 om 18:03
quote:Viada schreef op 27 april 2010 @ 14:01:
Afvallen hangt voor mij samen met 1 sleutelwoord: Volhouden. Wil je resultaat boeken, dan moet je blijven volhouden. Het maakt niet uit of je dat resultaat wilt bereiken door minder te eten en/of meer te bewegen. Degene die het volhoudt, zal er uiteindelijk komen.
Klinkt makkelijk, toch? Maar dat valt tegen. 'Volhouden' betekent voor mij levenslang. En dat kan ik niet als ik een dieet ga volgen, waarbij een ander persoon de regels voor mij heeft bepaald. Ik moet zelf een dieet samenstellen waar ik me goed bij voel. Om je nieuwe eetpatroon vol te houden, is het dus verstandig om te kiezen voor een patroon dat dicht bij je staat.
Volhouden betekent ook dat je de draad weer oppakt, nadat je iets gegeten hebt wat niet volgens het plan was. Deze laatste zin sluit overigens ook aan bij het zwart/wit-denken. En bij de valkuilen, waar iedere afvaller tegenaan zal lopen.
"Oh, ik heb vandaag al teveel gegeten, dus nu is het toch allemaal al verpest." Dat klopt niet! Ik heb nu nog steeds momenten dat ik meer eet of drink dan ik van plan was. Twee weken geleden heb ik -oeps- 9 glazen wijn gedronken op het terras. Vorig week heb ik op een verjaardag de heerlijke kaasplank geplunderd. Maar ik blijf terug komen op mijn oorspronkelijke plan en ik blijf dat plan volhouden.
Het mooie is dat ik, ondanks de valkuilen, tóch een kilo ben afgevallen de afgelopen twee weken.
Nouja, ik hoop dat iemand wat kan met deze wijsheden en nu ga ik lekker de zon in!
Dit is inderdaad uitgebreid aan bod geweest, dat wat jij beschrijft.
Mijn lieve forumvriendinnen Spinster en Hanke beschreven dit op een indrukwekkende manier.
Spinster had het over de 'glijdende schaal'. Het effect van overmatig zwart/wit denken, wat ik dus doe.
Of eten en dan alles wat ik wil, óf niet.
Ik had het over de 'flow' waar ik in zat, een woord wat Miss C. gebruikte en wat ik volkomen begrijp.
Maar het ís natuurlijk niet zwart/wit.
Je kunt én wel eens wat lekkers eten, én op je gewicht/gezondheid letten. Het kan allemaal tegelijk, dat is het mooie!
Ik moet zeggen dat dat voor mij ook een inzicht is waar ik heel blij mee ben.
Volhouden, ja het is zaak dat te doen maar ik hoop dat ik de manier waarop ik nu eet, als 'normaal' ga ervaren.
Ik weet zeker dat de manier waarop ik at 'niet normaal' was. En dat ik dat moet veranderen. Niet door levenslang op dieet te zijn maar door in te zien en te voelen (misschien wel het belangrijkste) dat mijn eetgedrag niet normaal was en dat wat ik nu doe wel.
Afvallen hangt voor mij samen met 1 sleutelwoord: Volhouden. Wil je resultaat boeken, dan moet je blijven volhouden. Het maakt niet uit of je dat resultaat wilt bereiken door minder te eten en/of meer te bewegen. Degene die het volhoudt, zal er uiteindelijk komen.
Klinkt makkelijk, toch? Maar dat valt tegen. 'Volhouden' betekent voor mij levenslang. En dat kan ik niet als ik een dieet ga volgen, waarbij een ander persoon de regels voor mij heeft bepaald. Ik moet zelf een dieet samenstellen waar ik me goed bij voel. Om je nieuwe eetpatroon vol te houden, is het dus verstandig om te kiezen voor een patroon dat dicht bij je staat.
Volhouden betekent ook dat je de draad weer oppakt, nadat je iets gegeten hebt wat niet volgens het plan was. Deze laatste zin sluit overigens ook aan bij het zwart/wit-denken. En bij de valkuilen, waar iedere afvaller tegenaan zal lopen.
"Oh, ik heb vandaag al teveel gegeten, dus nu is het toch allemaal al verpest." Dat klopt niet! Ik heb nu nog steeds momenten dat ik meer eet of drink dan ik van plan was. Twee weken geleden heb ik -oeps- 9 glazen wijn gedronken op het terras. Vorig week heb ik op een verjaardag de heerlijke kaasplank geplunderd. Maar ik blijf terug komen op mijn oorspronkelijke plan en ik blijf dat plan volhouden.
Het mooie is dat ik, ondanks de valkuilen, tóch een kilo ben afgevallen de afgelopen twee weken.
Nouja, ik hoop dat iemand wat kan met deze wijsheden en nu ga ik lekker de zon in!
Dit is inderdaad uitgebreid aan bod geweest, dat wat jij beschrijft.
Mijn lieve forumvriendinnen Spinster en Hanke beschreven dit op een indrukwekkende manier.
Spinster had het over de 'glijdende schaal'. Het effect van overmatig zwart/wit denken, wat ik dus doe.
Of eten en dan alles wat ik wil, óf niet.
Ik had het over de 'flow' waar ik in zat, een woord wat Miss C. gebruikte en wat ik volkomen begrijp.
Maar het ís natuurlijk niet zwart/wit.
Je kunt én wel eens wat lekkers eten, én op je gewicht/gezondheid letten. Het kan allemaal tegelijk, dat is het mooie!
Ik moet zeggen dat dat voor mij ook een inzicht is waar ik heel blij mee ben.
Volhouden, ja het is zaak dat te doen maar ik hoop dat ik de manier waarop ik nu eet, als 'normaal' ga ervaren.
Ik weet zeker dat de manier waarop ik at 'niet normaal' was. En dat ik dat moet veranderen. Niet door levenslang op dieet te zijn maar door in te zien en te voelen (misschien wel het belangrijkste) dat mijn eetgedrag niet normaal was en dat wat ik nu doe wel.
dinsdag 27 april 2010 om 18:06
quote:EssieGrun schreef op 27 april 2010 @ 14:55:
Daar ben ik het helemaal mee een viada! Een dieet is dan misschien ook wel niet het juiste woord. Je mag alleen niet alles eten wat je graag zou willen eten. Ik ben nu ook weer een paar weken bezig en voor het eerst het gevoel dat ik er ga komen zonder me 'zielig' te voelen. Gezond eten, zonder dingen die voorgeschreven zijn en zeker ook af en toe doen waar je zin in hebt. Avondje stappen met teveel wijntjes, taartje of iets anders lekker op een verjaardag.
Denk wel dat het belangrijk is dat je stopt met excuses bedenken, want tja er is altijd wel wat. Dan is het ongesteldheid, dan hard gewerkt, dan net gesport dus kan wel, dan weer zo gezellig... Als je er helemaal achter staat dan gaat het lukken! 'gewoon' knokken ervoor.
Het is nog best lastig, dat niet in de 'excuustruus' modus schieten.
Nu is bijvoorbeeld mijn poes weggelopen, ik maak me ontzettend ongerust om haar.
Ik moet nog eten, heb de hele dag heel weinig gegeten en ik merk tćoh dat er ver achterin mijn hoofd een stem opgaat die me in probeert te fluisteren dat ik anders maar even naar de snackbar moet gaan, om even snel iets te halen, ik heb nu geen zin om te koken.
Terwijl ik wéét dat ik doodgewoon een paar bruine boterhammen moet gaan pakken en een broodje met ei/tomaat kan gaan maken als ik geen zin in koken heb.
Die stem he, die stemmmmmm.......
Daar ben ik het helemaal mee een viada! Een dieet is dan misschien ook wel niet het juiste woord. Je mag alleen niet alles eten wat je graag zou willen eten. Ik ben nu ook weer een paar weken bezig en voor het eerst het gevoel dat ik er ga komen zonder me 'zielig' te voelen. Gezond eten, zonder dingen die voorgeschreven zijn en zeker ook af en toe doen waar je zin in hebt. Avondje stappen met teveel wijntjes, taartje of iets anders lekker op een verjaardag.
Denk wel dat het belangrijk is dat je stopt met excuses bedenken, want tja er is altijd wel wat. Dan is het ongesteldheid, dan hard gewerkt, dan net gesport dus kan wel, dan weer zo gezellig... Als je er helemaal achter staat dan gaat het lukken! 'gewoon' knokken ervoor.
Het is nog best lastig, dat niet in de 'excuustruus' modus schieten.
Nu is bijvoorbeeld mijn poes weggelopen, ik maak me ontzettend ongerust om haar.
Ik moet nog eten, heb de hele dag heel weinig gegeten en ik merk tćoh dat er ver achterin mijn hoofd een stem opgaat die me in probeert te fluisteren dat ik anders maar even naar de snackbar moet gaan, om even snel iets te halen, ik heb nu geen zin om te koken.
Terwijl ik wéét dat ik doodgewoon een paar bruine boterhammen moet gaan pakken en een broodje met ei/tomaat kan gaan maken als ik geen zin in koken heb.
Die stem he, die stemmmmmm.......
dinsdag 27 april 2010 om 18:09
quote:loedoe schreef op 27 april 2010 @ 17:21:
[...]
Dat deed ik precies hetzelfde. Ik at wel een halve kilo aardappelen bij het avondeten en overdag 6/7 boterhammen. Ik at wel gezond, maar vooral heel VEEL. En daarnaast had ik ongeveer eens per week een flinke eetbui met alle mogelijke troep die ik maar voor handen kon krijgen. Het idee dat ik honger heb of krijg is voor mij ondraaglijk. Ging ik naar college en moet ik daar 3 uur zitten zonder te kunnen eten, dan propte ik mezelf daarvoor helemaal vol, om maar te voorkomen dat ik honger zou krijgen. Resultaat: erge buikkrampen tijdens college (maar geen honger...). Ik heb met mezelf afgesproken dat als ik 4 uur of langer niet kan eten, ik daar iets mee mag doen, desnoods met een snickers of chips ofzo. Maar daarvoor moet ik dat gewoon vol kunnen houden, omdat ik niet te weinig eet. Raar eigenlijk dat ik lang gedacht heb lief voor mezelf te zijn door geen honger toe te staan, terwijl ik krom liep van de buikpijn iedere avond...
Jémig, ik denk wel eens dat ik de enige was die zulke eetafspraken met zichzelf had maar ik herken wat je schrijft.
De hele dag niet eten, dat deed ik wel eens en dan 's avonds losgaan.
Rénnen naar de WC kon ik daarna want mijn darmen waren natuurlijk totáál in de war. Die snapten er niks van en wilden al het vet meteen weer kwijt. Buikpijn....niet te geloven.
En water poepen, echt vier keer naar de plee achter elkaar.
Daarom ben ik ook zo in extase dat mijn stoelgebeuren ook zo opknapt van anders eten.
Maar wat een flauwekul die je jezelf allemaal aandoet. Heel raar eigenlijk.
[...]
Dat deed ik precies hetzelfde. Ik at wel een halve kilo aardappelen bij het avondeten en overdag 6/7 boterhammen. Ik at wel gezond, maar vooral heel VEEL. En daarnaast had ik ongeveer eens per week een flinke eetbui met alle mogelijke troep die ik maar voor handen kon krijgen. Het idee dat ik honger heb of krijg is voor mij ondraaglijk. Ging ik naar college en moet ik daar 3 uur zitten zonder te kunnen eten, dan propte ik mezelf daarvoor helemaal vol, om maar te voorkomen dat ik honger zou krijgen. Resultaat: erge buikkrampen tijdens college (maar geen honger...). Ik heb met mezelf afgesproken dat als ik 4 uur of langer niet kan eten, ik daar iets mee mag doen, desnoods met een snickers of chips ofzo. Maar daarvoor moet ik dat gewoon vol kunnen houden, omdat ik niet te weinig eet. Raar eigenlijk dat ik lang gedacht heb lief voor mezelf te zijn door geen honger toe te staan, terwijl ik krom liep van de buikpijn iedere avond...
Jémig, ik denk wel eens dat ik de enige was die zulke eetafspraken met zichzelf had maar ik herken wat je schrijft.
De hele dag niet eten, dat deed ik wel eens en dan 's avonds losgaan.
Rénnen naar de WC kon ik daarna want mijn darmen waren natuurlijk totáál in de war. Die snapten er niks van en wilden al het vet meteen weer kwijt. Buikpijn....niet te geloven.
En water poepen, echt vier keer naar de plee achter elkaar.
Daarom ben ik ook zo in extase dat mijn stoelgebeuren ook zo opknapt van anders eten.
Maar wat een flauwekul die je jezelf allemaal aandoet. Heel raar eigenlijk.
dinsdag 27 april 2010 om 18:12
quote:eleonora schreef op 27 april 2010 @ 17:54:
Ik heb zelf veel diëten gedaan de me echt deden rammelen van de honger en waarvan ik alleen maar meer trek kreeg in onzin met een verlengsnoer.
Nooit meer diëten, Eleonora! Het is goed geweest nu. Heerlijk idee toch? Je hoeft geen honger te hebben om af te kunnen vallen. Ik ben lang gefrustreerd geweest over het feit dat wij in deze rijke wereld zoveel aanbod hebben op het gebied van eten. Maar dat is natuurlijk ook onzin, want door onze rijkdom bestaan er ook hele mooie producten. Genieten is zo belangrijk en je kan ook met mate genieten. Dat is nog een wijze les die ik heb geleerd het afgelopen half jaar.
@ Chant, over die weegschaal... Dat is bij mij ook nog een gek iets, hoor. Het boek 'Weg met de weegschaal' kan ik aan iedereen aanbevelen, maar tóch sta ik iedere dag nog op de weegschaal. En ik heb het ook nodig. Want als ik niet geconfronteerd word met die cijfertjes, dan ga ik het probleem bagatelliseren.
Iedere ochtend sta ik voor de spiegel, maar ik zie het gewoon niet. In mijn hoofd én in mijn spiegel ben ik slank. Ik zag het probleem pas toen ik een paar foto's bekeek die onverwachts genomen waren. Ik had dus geen tijd gekregen om netjes te poseren. Op de foto's zag ik een hoop vet met een hoofdje erop. Dat was voor mij zo'n ontzettende schok. Daarna is de knop om gegaan, maar mijn spiegel vertrouw ik niet meer.
Ik heb zelf veel diëten gedaan de me echt deden rammelen van de honger en waarvan ik alleen maar meer trek kreeg in onzin met een verlengsnoer.
Nooit meer diëten, Eleonora! Het is goed geweest nu. Heerlijk idee toch? Je hoeft geen honger te hebben om af te kunnen vallen. Ik ben lang gefrustreerd geweest over het feit dat wij in deze rijke wereld zoveel aanbod hebben op het gebied van eten. Maar dat is natuurlijk ook onzin, want door onze rijkdom bestaan er ook hele mooie producten. Genieten is zo belangrijk en je kan ook met mate genieten. Dat is nog een wijze les die ik heb geleerd het afgelopen half jaar.
@ Chant, over die weegschaal... Dat is bij mij ook nog een gek iets, hoor. Het boek 'Weg met de weegschaal' kan ik aan iedereen aanbevelen, maar tóch sta ik iedere dag nog op de weegschaal. En ik heb het ook nodig. Want als ik niet geconfronteerd word met die cijfertjes, dan ga ik het probleem bagatelliseren.
Iedere ochtend sta ik voor de spiegel, maar ik zie het gewoon niet. In mijn hoofd én in mijn spiegel ben ik slank. Ik zag het probleem pas toen ik een paar foto's bekeek die onverwachts genomen waren. Ik had dus geen tijd gekregen om netjes te poseren. Op de foto's zag ik een hoop vet met een hoofdje erop. Dat was voor mij zo'n ontzettende schok. Daarna is de knop om gegaan, maar mijn spiegel vertrouw ik niet meer.
dinsdag 27 april 2010 om 18:17
Chant21, wat goed dat je geraakt wordt!
Hanke zegt het inderdaad ontzettend duidelijk vind ik.
Wat is er nu éigenlijk aan de hand als je zo veel zin in eten hebt?
Is het échte honger? Of lekkere trek?
Is het echte honger, eet dan en kies voor voedsel waar je ook werkelijk iets aan hebt.
Heb je geen honger maar trek dan nadenken over wat je zou willen, in plaats van eten dus, want dat is niet echt prioriteit, er is iets ánders waar je behoefte aan hebt.
Ook ik ken mensen die zonder moeite niet snoepen en snaaien en verkeerd eten.
Ik ken ze die geen snoep, vettigheid, snacks en chocola lusten. Niet lústen! Die hebben liever een bord gegrilde groenten en gruwelen van vet vlees, hamburgers of vetrijke sauzen.
Ik ken ze en het is geen aanstellerij, het is écht zo! Ze lusten het gewoon niet.
Ik zou willen dat ik dat had.
Ik ga watertanden bij de bakker als ik versgebakken croissants of saucijzenbroodjes ruik.
Heb je last van overgewicht trouwens? Of gaat het je gewoon om je gezondheid?
Hanke zegt het inderdaad ontzettend duidelijk vind ik.
Wat is er nu éigenlijk aan de hand als je zo veel zin in eten hebt?
Is het échte honger? Of lekkere trek?
Is het echte honger, eet dan en kies voor voedsel waar je ook werkelijk iets aan hebt.
Heb je geen honger maar trek dan nadenken over wat je zou willen, in plaats van eten dus, want dat is niet echt prioriteit, er is iets ánders waar je behoefte aan hebt.
Ook ik ken mensen die zonder moeite niet snoepen en snaaien en verkeerd eten.
Ik ken ze die geen snoep, vettigheid, snacks en chocola lusten. Niet lústen! Die hebben liever een bord gegrilde groenten en gruwelen van vet vlees, hamburgers of vetrijke sauzen.
Ik ken ze en het is geen aanstellerij, het is écht zo! Ze lusten het gewoon niet.
Ik zou willen dat ik dat had.
Ik ga watertanden bij de bakker als ik versgebakken croissants of saucijzenbroodjes ruik.
Heb je last van overgewicht trouwens? Of gaat het je gewoon om je gezondheid?
dinsdag 27 april 2010 om 18:21
quote:Viada schreef op 27 april 2010 @ 18:00:
Je hoeft ook geen calorieën te tellen, hoor. Dat doe ik inmiddels ook niet meer. Het heeft me in het begin geholpen om meer kennis over producten te krijgen, zodat ik wist welke keuze ik het best kon maken. Maar inmiddels weet ik wel wat ik moet doen om af te vallen.
Fijn dat je huppelhart wat rustiger wordt! Ik zei vanochtend nog tegen mijn vriend dat 'geen enkel voedsel op kan tegen de voordelen die ik nu merk van het afvallen'.
Dat van die kennis over wat waar in zit, qua calo's vind ik ook ontzettend handig.
Ik heb er veel aan gehad, aan de calorieën tabellen en zo.
Maar nu weet ik het wel, ik snap het en als ik het niet (zeker) weet zoek ik het even op.
Je hoeft ook geen calorieën te tellen, hoor. Dat doe ik inmiddels ook niet meer. Het heeft me in het begin geholpen om meer kennis over producten te krijgen, zodat ik wist welke keuze ik het best kon maken. Maar inmiddels weet ik wel wat ik moet doen om af te vallen.
Fijn dat je huppelhart wat rustiger wordt! Ik zei vanochtend nog tegen mijn vriend dat 'geen enkel voedsel op kan tegen de voordelen die ik nu merk van het afvallen'.
Dat van die kennis over wat waar in zit, qua calo's vind ik ook ontzettend handig.
Ik heb er veel aan gehad, aan de calorieën tabellen en zo.
Maar nu weet ik het wel, ik snap het en als ik het niet (zeker) weet zoek ik het even op.
dinsdag 27 april 2010 om 18:22
dinsdag 27 april 2010 om 18:22
Stiekem zit dit topic nu al een week ofzo in mijn hoofd. En dat werkt niet zo goed. Het maakt dat ik me verdrietig voel over mijn gewicht en daardoor, jawel, wil gaan snaaien.
Iets wat helemaal niet wijs is. Normaal al niet, maar nu ik zwanger ben al helemaal niet.
Natuurlijk eet ik gezond, genoeg fruit, genoeg boterhammen. Alles voor het jong, nietwaar?
Maar tegelijkertijd vind ik heel de zwangerschap doodeng en wil ik het enge stoppen door te snaaien. Wat me dan weer verdrietig maakt waardoor ik nog meer wil snaaien. Wat me dan weer ontzettend akelig laat voelen en nog meer snaai. Kortom, heerlijke vicieuze cirkel. Not....
Het idee ook dat ik vanaf nu een pond per week zou kunnen aankomen doet me gruwelen. Het is niet meer dan normaal tijdens een zwangerschap maar toch. Een pond per week. Hoe ga ik dat er straks in hemelsnaam weer afkrijgen?
Pfff, en nu dit posten. Ook al zo eng.
Iets wat helemaal niet wijs is. Normaal al niet, maar nu ik zwanger ben al helemaal niet.
Natuurlijk eet ik gezond, genoeg fruit, genoeg boterhammen. Alles voor het jong, nietwaar?
Maar tegelijkertijd vind ik heel de zwangerschap doodeng en wil ik het enge stoppen door te snaaien. Wat me dan weer verdrietig maakt waardoor ik nog meer wil snaaien. Wat me dan weer ontzettend akelig laat voelen en nog meer snaai. Kortom, heerlijke vicieuze cirkel. Not....
Het idee ook dat ik vanaf nu een pond per week zou kunnen aankomen doet me gruwelen. Het is niet meer dan normaal tijdens een zwangerschap maar toch. Een pond per week. Hoe ga ik dat er straks in hemelsnaam weer afkrijgen?
Pfff, en nu dit posten. Ook al zo eng.
dinsdag 27 april 2010 om 18:26
Bij een zwangerschap verlies je meteen na de geboorte al een heleboel gewicht.
Ik ken vrouwen die op hun oude gewicht waren, zonder er iets voor te doen, na pakweg een half jaar tot een jaar.
Mijn schoonzus bijvoorbeeld, is een gezonde eter, iemand die let op haar voeding, van nature doet ze dat, niet opegelegd.
Ze is twee keer zwanger geweest en is in totaal drie kilo zwaarder gebleven dan voor de zwangerschappen maar die zitten haar niet in de weg, die extra kilo's.
Dat kan ook nog.
Ben jij bang dat je dik blijft?
Waarom?
Ik ken vrouwen die op hun oude gewicht waren, zonder er iets voor te doen, na pakweg een half jaar tot een jaar.
Mijn schoonzus bijvoorbeeld, is een gezonde eter, iemand die let op haar voeding, van nature doet ze dat, niet opegelegd.
Ze is twee keer zwanger geweest en is in totaal drie kilo zwaarder gebleven dan voor de zwangerschappen maar die zitten haar niet in de weg, die extra kilo's.
Dat kan ook nog.
Ben jij bang dat je dik blijft?
Waarom?
dinsdag 27 april 2010 om 18:32
Ik ben al dik Leo
maar ik zou het afschuwelijk vinden als alle babykilo's erbij blijven plakken. Ben eignelijk nog maar minimaal aangekomen hoor, dus eigenlijk mag ik helemaal niet mopperen. Maar nu nog een kilo of 5 erbij zou me niet blij maken.
En waarom? Omdat ik mezelf stiekem een dun meisje vind, ook al ben ik het niet. Mijn spiegel geeft ook altijd een dunner beeld dan dat het werkelijk is.
Terwijl ik een paar jaar geleden, toen ik flink was afgevallen, mezelf wel dik bleef vinden. Wat werkt dat toch raar.
Het fijne van het afgevallen zijn vond ik dat ik veel gemakkelijker kleding kon kopen. Niet dat ik dat nu zoveel doe, maar het is zo fijn om gewoon ergens iets te kunnen halen. En dan was het nog maat 46 hoor. Dus niet ieniemienie dun ofzo.
Snaaien heb ik zonder de zwangerschap ook. Verdriet en mezelf niet fijn voelen eet ik het liefste weg. In bad liggen helpt ook een beetje hoor, maar snaaien helpt beter. Of dat lijkt zo In bad liggen snaaien is ultiem hehe
Het vervelende is dat ik me verdrietig, negatief voel (depressief is zo'n zwaar woord) en dan wil snaaien, wat het gevoel alleen maar versterkt.
maar ik zou het afschuwelijk vinden als alle babykilo's erbij blijven plakken. Ben eignelijk nog maar minimaal aangekomen hoor, dus eigenlijk mag ik helemaal niet mopperen. Maar nu nog een kilo of 5 erbij zou me niet blij maken.
En waarom? Omdat ik mezelf stiekem een dun meisje vind, ook al ben ik het niet. Mijn spiegel geeft ook altijd een dunner beeld dan dat het werkelijk is.
Terwijl ik een paar jaar geleden, toen ik flink was afgevallen, mezelf wel dik bleef vinden. Wat werkt dat toch raar.
Het fijne van het afgevallen zijn vond ik dat ik veel gemakkelijker kleding kon kopen. Niet dat ik dat nu zoveel doe, maar het is zo fijn om gewoon ergens iets te kunnen halen. En dan was het nog maat 46 hoor. Dus niet ieniemienie dun ofzo.
Snaaien heb ik zonder de zwangerschap ook. Verdriet en mezelf niet fijn voelen eet ik het liefste weg. In bad liggen helpt ook een beetje hoor, maar snaaien helpt beter. Of dat lijkt zo In bad liggen snaaien is ultiem hehe
Het vervelende is dat ik me verdrietig, negatief voel (depressief is zo'n zwaar woord) en dan wil snaaien, wat het gevoel alleen maar versterkt.
dinsdag 27 april 2010 om 18:48
Oh Fussie, wat ontzettend kl*te dat je je zo rot voelt tijdens de zwangerschap. Is het voor jou geen idee om de weegschaal de deur uit te gooien? Nu is het geen goed moment om je bezig te houden met dat soort cijfertjes. Je zwangerschap en gezondheid zijn op dit moment even belangrijker...
Eleonora, ik hoop dat je je kat snel weer vindt. Maar de snackbar gaat je -op de lange termijn- niet troosten, kies voor de boterhammen.
Eleonora, ik hoop dat je je kat snel weer vindt. Maar de snackbar gaat je -op de lange termijn- niet troosten, kies voor de boterhammen.
dinsdag 27 april 2010 om 18:52
@ Leo: Ik heb overgewicht ja.. ik had een BMI van ruim 40!! Inmiddels ben ik (sinds 4 januari) 12 kilo kwijtgeraakt en heb ik een BMI van 36! Nog veel te veel dus.. Ik ben die 12 kilo trouwens niet kwijtgeraakt doormiddel van een dieet, maar door het aanpassen van mijn eetpatroon. Maar ik kom er nu achter dat ik er nog lang niet ben.. het voelt nog steeds als een gevecht.. Ik wil zo graag dat het in mijn systeem zit en dat ik er niet zoveel meer over hoef na te denken! Het gaat nu goed, maar de ene dag denk ik er veel meer over na dan de andere dag! Vandaag was een moeilijke dag, had steeds te neiging iets te eten. Maar heb me weten in te houden..
Ik ben deze week niets kwijtgeraakt en ik merk dan dat ik er dan juist obsessief mee bezig ben! FOUT, maargoed het is denk ik even nodig om het deze week beter te doen.
Wat goed trouwens dat je het nu aanpakt en er zo bewust mee bezig bent! Ook een goede stap om deze topic te openen.. ik weet wel zeker dat veel mensen hier iets aan hebben.
Ik ben deze week niets kwijtgeraakt en ik merk dan dat ik er dan juist obsessief mee bezig ben! FOUT, maargoed het is denk ik even nodig om het deze week beter te doen.
Wat goed trouwens dat je het nu aanpakt en er zo bewust mee bezig bent! Ook een goede stap om deze topic te openen.. ik weet wel zeker dat veel mensen hier iets aan hebben.
