Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand
woensdag 21 april 2010 om 15:48
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
zaterdag 5 juni 2010 om 16:37
JoJo, welkom bij de club. Ook ik heb uiteraard al die dieeten wel eens geprobeerd. Al moet ik zeggen dat Sonja, Frank en Cambridge er nog niet geweest zjin en ik Herballife niet te zuipen vond. Maar ik realiseerde me dat het vooral zit in je dagelijkse patroon. Effe crashen om af te vallen is niet de methode (behalve als je mss 5 kg lichter wilt zijn op je trouwdag). Je moet naar je dagelijkse patroon kijken, want als je dan afvalt, zit het er na weer gewoon er aan als je weer in je oude patroon vervalt.
Het rare is, na 2 weken taal ik er niet meer naar. Er ligt hier al sinds 2 dagen een zak drop. Gisteren at ik een dropje en had niet de behoefte om er nog eentje te nemen; laat staan een handje; en vooral niet de bodem vinden van de zak. Vandaag nog niet eens eentje genomen. Ik heb vanochtend een cracker met yoghurtspread genomen, vanmiddag een gebakken eitje met klein gesneden tomaatjes erin en tussendoor van die minigroenten. Zometeen maak ik mijn abrikoosjes op en knabbel ik wat druiven.
Het rare is, ook Muizelientje heeft minder behoefte aan zoet. Zolang ik het niet haal, taalt zij er ook niet of nauwelijks naar. En dat is een wonder, want zij is echt de grootste snoepkont van het land
Het rare is, na 2 weken taal ik er niet meer naar. Er ligt hier al sinds 2 dagen een zak drop. Gisteren at ik een dropje en had niet de behoefte om er nog eentje te nemen; laat staan een handje; en vooral niet de bodem vinden van de zak. Vandaag nog niet eens eentje genomen. Ik heb vanochtend een cracker met yoghurtspread genomen, vanmiddag een gebakken eitje met klein gesneden tomaatjes erin en tussendoor van die minigroenten. Zometeen maak ik mijn abrikoosjes op en knabbel ik wat druiven.
Het rare is, ook Muizelientje heeft minder behoefte aan zoet. Zolang ik het niet haal, taalt zij er ook niet of nauwelijks naar. En dat is een wonder, want zij is echt de grootste snoepkont van het land
zaterdag 5 juni 2010 om 16:57
Muis, is dat ook alles wat je gegeten hebt? Ik vind het nl. wat weinig voor over een dag.
Ik ben ook aan 't tuinruimen geweest, stuk gewandeld met hond (vond hij niet leuk ) en moet mezelf nu inhouden. Tuin is nog lang niet opgeruimd, maar ik heb wel pijn.
Vanavond alleen met zoon. We eten pannenkoeken, tenminste, hij. IK maak een maaltijdsalade en neem één pannenkoek met stroop na
Ik ben ook aan 't tuinruimen geweest, stuk gewandeld met hond (vond hij niet leuk ) en moet mezelf nu inhouden. Tuin is nog lang niet opgeruimd, maar ik heb wel pijn.
Vanavond alleen met zoon. We eten pannenkoeken, tenminste, hij. IK maak een maaltijdsalade en neem één pannenkoek met stroop na
Later is nu
zaterdag 5 juni 2010 om 16:57
Ha meiden!
Leo, wat super dat je zo hebt kunnen genieten van zoiets gewoons als een 'dagje uit met het hele gezin'. Omdat dat voor jou dus helemaal niet gewoon was, het ging niet. Ik ben zo plaatsvervangend trots als ik lees dat Fien zo blij was dat je gewoon mee kon doen met alles. Zij is (was) er waarschijnlijk aan gewend dat jij het af en toe moet laten afweten, dat je beperkt was in wat je kon. Echt, wat een magistraal voorbeeld geef je haar als moeder door te laten zien dat je een verslaving achter je kan laten en kan kiezen voor een gezond leven in een gezond lijf.
Geen woorden voor, echt waar. Ik vind het zo bijzonder
En dan zo fijn boodschappen doen daarna, daar laat je zien waar die verandering die je lijf voelt vandaan komt. De virtuele cirkel! Want was het voorheen niet zo dat je na zo'n uitje (als je daar al aan meedeed) niet extra chagrijnig was en je karretje dan volgooide met troostvoer? Nu zag je karretje er vast heel vrolijk uit met al dat fruit. (Ik sla ook bérgen fruit in tegenwoordig, ik bezuinig nergens op. Mango's, meloenen, peren, appels, watermeloenen, nectarines, frambozen, bramen, bosbessen, aardbeien, gele kiwi's... en dat is zomaar wat ik nu in huis heb hè ).
Vanmorgen weer heerlijk buiten ontbeten, met een bosvruchtensalade (dat ziet er zo heerlijk uit), muesli/ontbijtgranen, magere kwark (ipv yoghurt) en meloen.
Oudste dochter had liever een boterham met amandelpasta. Dat is ook een vondst! Bij de biologische winkel: pindakaas maar dan van amandelen zogezegd 100% van amandelen gemaakt, zonder toevoegingen. Uiteraard behoorlijk vet, maar het zijn vooral onverzadigde vetten dus dat is zeker voor kinderen geen probleem. Verder bevatten ze veel magnesium, fosfor, vitamine E en calcium (jaja, ik verdiep me steeds meer in de voedingskunde ). O ja, en het smaakt heerlijk!
De lunch (geen tussendoortjes) bestond uit vlinderpasta met geroosterde groene asperges met een salade van eikenbladsla, kerstomaatjes en paprika. De kinderen vielen vooral aan op het brood met kruidenboter, waar ik ook van meegegeten heb.
Leo, wat super dat je zo hebt kunnen genieten van zoiets gewoons als een 'dagje uit met het hele gezin'. Omdat dat voor jou dus helemaal niet gewoon was, het ging niet. Ik ben zo plaatsvervangend trots als ik lees dat Fien zo blij was dat je gewoon mee kon doen met alles. Zij is (was) er waarschijnlijk aan gewend dat jij het af en toe moet laten afweten, dat je beperkt was in wat je kon. Echt, wat een magistraal voorbeeld geef je haar als moeder door te laten zien dat je een verslaving achter je kan laten en kan kiezen voor een gezond leven in een gezond lijf.
Geen woorden voor, echt waar. Ik vind het zo bijzonder
En dan zo fijn boodschappen doen daarna, daar laat je zien waar die verandering die je lijf voelt vandaan komt. De virtuele cirkel! Want was het voorheen niet zo dat je na zo'n uitje (als je daar al aan meedeed) niet extra chagrijnig was en je karretje dan volgooide met troostvoer? Nu zag je karretje er vast heel vrolijk uit met al dat fruit. (Ik sla ook bérgen fruit in tegenwoordig, ik bezuinig nergens op. Mango's, meloenen, peren, appels, watermeloenen, nectarines, frambozen, bramen, bosbessen, aardbeien, gele kiwi's... en dat is zomaar wat ik nu in huis heb hè ).
Vanmorgen weer heerlijk buiten ontbeten, met een bosvruchtensalade (dat ziet er zo heerlijk uit), muesli/ontbijtgranen, magere kwark (ipv yoghurt) en meloen.
Oudste dochter had liever een boterham met amandelpasta. Dat is ook een vondst! Bij de biologische winkel: pindakaas maar dan van amandelen zogezegd 100% van amandelen gemaakt, zonder toevoegingen. Uiteraard behoorlijk vet, maar het zijn vooral onverzadigde vetten dus dat is zeker voor kinderen geen probleem. Verder bevatten ze veel magnesium, fosfor, vitamine E en calcium (jaja, ik verdiep me steeds meer in de voedingskunde ). O ja, en het smaakt heerlijk!
De lunch (geen tussendoortjes) bestond uit vlinderpasta met geroosterde groene asperges met een salade van eikenbladsla, kerstomaatjes en paprika. De kinderen vielen vooral aan op het brood met kruidenboter, waar ik ook van meegegeten heb.
Ga in therapie!
zaterdag 5 juni 2010 om 17:07
Ik ga ook weer eens bubbelwater inslaan, Leo, goed idee. Lekker met een schijfje citroen en ijsblokjes, dat is toch net wat leuker en lekkerder dan gewoon water. Je moet het tenslotte wel leuk maken
Wat ik ook lekker vind voor af en toe, is Carpe Diem, bubbelig water-met-een-smaakje uit een mooi flesje met een leuke boodschap voor tussen de oren (harmonie, vitaliteit en andere blabla). Staat en smaakt lekker gekoeld in een wijnglas. Ik heb vandaag ook zin in rosé of witte wijn. Maar op de een of andere manier heb ik een grotere drempel nu, omdat ik er meer bij stilsta dat er niks goed in zit - maar wel een hoop calorieën. Dat bewaar ik dan liever voor een gezellige gelegenheid.
Wat ik ook lekker vind voor af en toe, is Carpe Diem, bubbelig water-met-een-smaakje uit een mooi flesje met een leuke boodschap voor tussen de oren (harmonie, vitaliteit en andere blabla). Staat en smaakt lekker gekoeld in een wijnglas. Ik heb vandaag ook zin in rosé of witte wijn. Maar op de een of andere manier heb ik een grotere drempel nu, omdat ik er meer bij stilsta dat er niks goed in zit - maar wel een hoop calorieën. Dat bewaar ik dan liever voor een gezellige gelegenheid.
Ga in therapie!
zaterdag 5 juni 2010 om 17:47
Muis, kinderen doen je na, dat zie je maar weer. De mijne morren wel eens als ik begin over gezond/ongezond, maar ze denken wel goed mee en bedenken dan zelf een gezond alternatief voor die chocoladekoekjes.
Leo, ik vond dat artikel over suikers en wat ze met je doen heel interessant. Ik heb het vandaag aan de kinderen uitgelegd. De jongste liep nogal te zeuren, dus ik heb er een soort liedje van gemaakt De snelle pieken en dalen die je bloedsuiker met de snelle suikers heeft, uiten zich in vrolijk gelalalala tijdens de pieken en een zeurderig nananana in de dalen. Als je een volkorenboterham eet, dan zing je gewoon een mooi liedje, want dan heb je een goed en stabiel energieniveau tot je het volgende eet. Ik begin een beetje te beseffen wat we onze kinderen aandoen door ze zo'n slecht eetpatroon aan te leren.
Het valt me ook steeds meer op hoe snoep van jongs af aan als beloning of blijk van liefde wordt gegeven. Oma bracht laatst een zakje snoep mee voor haar twee kleindochters. Op verjaardagsfeestjes krijgen de kinderen snoep, taart én een snoepzakje mee naar huis. Als je je bord leegeet, krijg je een (zoet) toetje. Als ik bezoek of logees krijg, brengen ze heel vaak iets te snoepen mee voor de kinderen. Ik betrap mezelf erop dat ik het nu ook al zelf doe
Het lijkt alsof we kinderen iets fijns en goeds geven als we ze snoep geven. Daarvan krijgen wij een goed gevoel (want kinderen blij) en de kinderen ook (want ze krijgen de snelle bevrediging van suiker). Terwijl we ze feitelijk troep geven. Hoe zouden ze reageren als we ze een speeltje zouden geven dat rijp is voor de vuilnisbak? Of een beschimmelde peer? Dat is net zo goed troep. En ik maak me sterk dat het eten van een beschimmelde peer minder schadelijk is dan het eten van een zak snoep. Toch vinden we die zak snoep volkomen acceptabel, sterker nog: het hoort erbij. Het is bijna de regel dat je kinderen met snoep, chips of andere rommel welkom laat voelen.
Ik denk dat dat min of meer met mijn generatie is begonnen. Mijn ouders (in de 80) vertelden dat dat in hun tijd niet eens bestond. Er was helemaal geen geld voor dat soort luxe. Wij (veertigers) groeiden op met spekkies, wokkels en frikadellen speciaal. Niet dat je net zo veel mocht snoepen als je wilde, maar dat maakte het juist zo speciaal. Snoepen was over het algemeen voor speciale gelegenheden. Niet zo gek dat we onszelf verwenden met snoeperijen op alle dagen toen we zelf de knip gingen beheren en boodschappen gingen doen.
En omdat we leerden dat snoep liefde was of een beloning, gingen we er steeds meer van eten. Want dat verdienden we. We wilden toch geliefd zijn en beloond worden? Reclame en de media hebben dit gevoel - junkfood is liefde - nog verder versterkt. In hoeveel reclames voor ongezond voer voor kinderen zie je geen liefhebbende moeder in zonnige keuken haar kroost verwennen met "gezonde" suikerbommetjes?
Zo, ik klim even van mijn zeepkist en ga de zon (lees: het zwembad) weer in
Leo, ik vond dat artikel over suikers en wat ze met je doen heel interessant. Ik heb het vandaag aan de kinderen uitgelegd. De jongste liep nogal te zeuren, dus ik heb er een soort liedje van gemaakt De snelle pieken en dalen die je bloedsuiker met de snelle suikers heeft, uiten zich in vrolijk gelalalala tijdens de pieken en een zeurderig nananana in de dalen. Als je een volkorenboterham eet, dan zing je gewoon een mooi liedje, want dan heb je een goed en stabiel energieniveau tot je het volgende eet. Ik begin een beetje te beseffen wat we onze kinderen aandoen door ze zo'n slecht eetpatroon aan te leren.
Het valt me ook steeds meer op hoe snoep van jongs af aan als beloning of blijk van liefde wordt gegeven. Oma bracht laatst een zakje snoep mee voor haar twee kleindochters. Op verjaardagsfeestjes krijgen de kinderen snoep, taart én een snoepzakje mee naar huis. Als je je bord leegeet, krijg je een (zoet) toetje. Als ik bezoek of logees krijg, brengen ze heel vaak iets te snoepen mee voor de kinderen. Ik betrap mezelf erop dat ik het nu ook al zelf doe
Het lijkt alsof we kinderen iets fijns en goeds geven als we ze snoep geven. Daarvan krijgen wij een goed gevoel (want kinderen blij) en de kinderen ook (want ze krijgen de snelle bevrediging van suiker). Terwijl we ze feitelijk troep geven. Hoe zouden ze reageren als we ze een speeltje zouden geven dat rijp is voor de vuilnisbak? Of een beschimmelde peer? Dat is net zo goed troep. En ik maak me sterk dat het eten van een beschimmelde peer minder schadelijk is dan het eten van een zak snoep. Toch vinden we die zak snoep volkomen acceptabel, sterker nog: het hoort erbij. Het is bijna de regel dat je kinderen met snoep, chips of andere rommel welkom laat voelen.
Ik denk dat dat min of meer met mijn generatie is begonnen. Mijn ouders (in de 80) vertelden dat dat in hun tijd niet eens bestond. Er was helemaal geen geld voor dat soort luxe. Wij (veertigers) groeiden op met spekkies, wokkels en frikadellen speciaal. Niet dat je net zo veel mocht snoepen als je wilde, maar dat maakte het juist zo speciaal. Snoepen was over het algemeen voor speciale gelegenheden. Niet zo gek dat we onszelf verwenden met snoeperijen op alle dagen toen we zelf de knip gingen beheren en boodschappen gingen doen.
En omdat we leerden dat snoep liefde was of een beloning, gingen we er steeds meer van eten. Want dat verdienden we. We wilden toch geliefd zijn en beloond worden? Reclame en de media hebben dit gevoel - junkfood is liefde - nog verder versterkt. In hoeveel reclames voor ongezond voer voor kinderen zie je geen liefhebbende moeder in zonnige keuken haar kroost verwennen met "gezonde" suikerbommetjes?
Zo, ik klim even van mijn zeepkist en ga de zon (lees: het zwembad) weer in
Ga in therapie!
zaterdag 5 juni 2010 om 18:28
quote:dreamer schreef op 05 juni 2010 @ 16:57:
Muis, is dat ook alles wat je gegeten hebt? Ik vind het nl. wat weinig voor over een dag.
Ik ga zometeen ook eten: pizza
En tussendoor eet ik ook bijv. een appel ofzo. Ik ben vandaag niet zo actief en ik slik ook medicijnen - ik heb een ontsteking maar geen flauw idee wat, het kwam in mijn urine naar voren maar geen blaasontsteking - en die pillen remmen mijn eetlust. Bovendien heb ik op zo'n hete dag sowieso geen trek in eten.
Muis, is dat ook alles wat je gegeten hebt? Ik vind het nl. wat weinig voor over een dag.
Ik ga zometeen ook eten: pizza
En tussendoor eet ik ook bijv. een appel ofzo. Ik ben vandaag niet zo actief en ik slik ook medicijnen - ik heb een ontsteking maar geen flauw idee wat, het kwam in mijn urine naar voren maar geen blaasontsteking - en die pillen remmen mijn eetlust. Bovendien heb ik op zo'n hete dag sowieso geen trek in eten.
zaterdag 5 juni 2010 om 18:51
@Leo, hartstikke mooi man! Echt, hartstikke mooi!
@Muis, beterschap.
Wij komen komen lekker rozig terug van een middag op een kleedje in het park. En zometeen eten we lekker gebakken aardappeltjes met een bak bietensla! (Vriend maakt een hele kip uit de oven voor zijn vriendjes :puke: , doe mij maar lekker een vegaplakkie ).
@Muis, beterschap.
Wij komen komen lekker rozig terug van een middag op een kleedje in het park. En zometeen eten we lekker gebakken aardappeltjes met een bak bietensla! (Vriend maakt een hele kip uit de oven voor zijn vriendjes :puke: , doe mij maar lekker een vegaplakkie ).
zaterdag 5 juni 2010 om 18:52
Hallo Leo, Muis en de rest,
Bedankt voor jullie reacties! Wat mijn plannen zijn voor de toekomst weet ik niet helemaal, maar iig geen calorieen meer tellen maar gewoon normaal en gezond eten, dat lijkt me op den duur toch het beste. Mijn weegschaal de deur uitgooien zou een goed plan zijn maar durf ik nog niet. Voor mijn geestelijke gezondheid zou het wel een zegen zijn, dus wie weet!!!!
Ik moet al deze bladzijden van dit forum nog eens doorlezen om te begrijpen wat je met het fucking systeem??!!!!? bedoelt! Klinkt iig erg interessant!
Zelf heb ik wat problemen met de term zondigen!! Hoezo zondigen, het is gewoon eten hoor. Maar zelfs als ik iets "fouts", ook al zo'n raar woord, in mijn mond stop voel ik mij wel zondig!!! Die gedachten zijn maar moeilijk af te leren. En ook wat jullie zeggen over beloningen dmv snoep, dat was bij ons vroeger thuis ook wel de gewoonte. Als je goede cijfers haalde op de basisschool en het was ouderavond geweest, dan lag er de volgende dag altijd een mars of een raider in je vakje!!! En het is gewoon zo dat ik gezelligheid met lekker en vooral veel eten associeer. Tenminste, daar heb ik last van.
Bij ons thuis vroeger was er ook altijd eten over. Er werd gewoon heel veel gekookt, er was altijd genoeg. Zelf kook ik altijd afgepast. Maar als ik bv gasten te eten krijg dan kook ik altijd verschrikkelijk veel. Altijd echt veels te veel!!!
2 weken geleden bv. Ik kreeg 12 gasten te eten, maak ik voor wel 20 mensen sushi klaar, altijd bang dat ik te weinig maak. Want bij ons thuis werd er altijd erg negatief gereageerd als de pannen leeg waren. Dat hoorde niet. Je hoorde altijd genoeg over te hebben voor onverwachte gasten.
En dan heb ik het nog niet eens over de drank. We wonen hier op een tropisch eiland, het hele jaar zo'n 30 graden ongeveer. Dus veel BBQ, feestjes, Happy Hours ed. Je moet hier wel sterk in je schoenen staan hoor, om niet teveel te drinken en te eten. En ook uit eten gaan is hier niet duur en dan is het ook moeilijk om gezonde keuzes te maken.
Vanavond hebben we ook weer een groot feest waar flink uitgepakt zal worden. En ik zal nu eens niet denken, ik ga niet zondigen vanavond en alleen maar water of diet coke drinken. Nee ik zal tegen mezelf zeggen: Eet zoveel van de gezonde dingen als je wilt en neem lekker 2 glaasjes droge rose of witte wijn. En dan neem ik mij voor dat ik mij dit keer niet "zondig" zal voelen. Ik hoop dat deze leefwijze voor mij een oplossing zal zijn en mij voorgoed zal verlossen van het eeuwige schuldgevoel.
Het is hier trouwens nog maar kwart voor 1 in de middag. 6 uur tijdsverschil met Nederland. Het is bijna tijd voor een kleine siesta. Het is hier momenteel echt bloedje heet en benauwd. In nederland hebben jullie het ook lekker warm begreep ik!!!! Fijne dag toegewenst iedereen!!!!
p.s. Ik ben wel lang van stof merk ik!!! Hoop dat het jullie niet stoort!!
Bedankt voor jullie reacties! Wat mijn plannen zijn voor de toekomst weet ik niet helemaal, maar iig geen calorieen meer tellen maar gewoon normaal en gezond eten, dat lijkt me op den duur toch het beste. Mijn weegschaal de deur uitgooien zou een goed plan zijn maar durf ik nog niet. Voor mijn geestelijke gezondheid zou het wel een zegen zijn, dus wie weet!!!!
Ik moet al deze bladzijden van dit forum nog eens doorlezen om te begrijpen wat je met het fucking systeem??!!!!? bedoelt! Klinkt iig erg interessant!
Zelf heb ik wat problemen met de term zondigen!! Hoezo zondigen, het is gewoon eten hoor. Maar zelfs als ik iets "fouts", ook al zo'n raar woord, in mijn mond stop voel ik mij wel zondig!!! Die gedachten zijn maar moeilijk af te leren. En ook wat jullie zeggen over beloningen dmv snoep, dat was bij ons vroeger thuis ook wel de gewoonte. Als je goede cijfers haalde op de basisschool en het was ouderavond geweest, dan lag er de volgende dag altijd een mars of een raider in je vakje!!! En het is gewoon zo dat ik gezelligheid met lekker en vooral veel eten associeer. Tenminste, daar heb ik last van.
Bij ons thuis vroeger was er ook altijd eten over. Er werd gewoon heel veel gekookt, er was altijd genoeg. Zelf kook ik altijd afgepast. Maar als ik bv gasten te eten krijg dan kook ik altijd verschrikkelijk veel. Altijd echt veels te veel!!!
2 weken geleden bv. Ik kreeg 12 gasten te eten, maak ik voor wel 20 mensen sushi klaar, altijd bang dat ik te weinig maak. Want bij ons thuis werd er altijd erg negatief gereageerd als de pannen leeg waren. Dat hoorde niet. Je hoorde altijd genoeg over te hebben voor onverwachte gasten.
En dan heb ik het nog niet eens over de drank. We wonen hier op een tropisch eiland, het hele jaar zo'n 30 graden ongeveer. Dus veel BBQ, feestjes, Happy Hours ed. Je moet hier wel sterk in je schoenen staan hoor, om niet teveel te drinken en te eten. En ook uit eten gaan is hier niet duur en dan is het ook moeilijk om gezonde keuzes te maken.
Vanavond hebben we ook weer een groot feest waar flink uitgepakt zal worden. En ik zal nu eens niet denken, ik ga niet zondigen vanavond en alleen maar water of diet coke drinken. Nee ik zal tegen mezelf zeggen: Eet zoveel van de gezonde dingen als je wilt en neem lekker 2 glaasjes droge rose of witte wijn. En dan neem ik mij voor dat ik mij dit keer niet "zondig" zal voelen. Ik hoop dat deze leefwijze voor mij een oplossing zal zijn en mij voorgoed zal verlossen van het eeuwige schuldgevoel.
Het is hier trouwens nog maar kwart voor 1 in de middag. 6 uur tijdsverschil met Nederland. Het is bijna tijd voor een kleine siesta. Het is hier momenteel echt bloedje heet en benauwd. In nederland hebben jullie het ook lekker warm begreep ik!!!! Fijne dag toegewenst iedereen!!!!
p.s. Ik ben wel lang van stof merk ik!!! Hoop dat het jullie niet stoort!!
zaterdag 5 juni 2010 om 19:24
@Leo en Muis: helemaal top dat jullie merken dat jullie lijf beter mee wil. Heerlijk toch dat jullie dochters zo blij zijn dat mama meer kan en actiever is.
@Jojo: dat tropische eiland klinkt prima.
@Dubiootje: ik denk dat je gelijk hebt dat veel mensen het beeld hebben dat snoep = verwennen. Maar je kunt je inderdaad afvragen waarom je jezelf of je kind met snoep moet verwennen. Een stuk fruit of een extra lekker belegde bruine boterham kun je ook als verwennen zien. Ik "gun" mezelf eens per week een knapperig vers bolletje met een luxe salamisoort of met brie, honing en pijnboompitten. Heerlijk vind ik dat en ik kan er echt naar uitkijken.
Ik heb vandaag dat boek uit de bieb gehaald waarover hier gesproken werd (waarom Franse vrouwen niet dik worden) en volgens mij gaat men daar op een andere manier met eten en voeding om. Ik kan me niet overal in vinden (qua de schijf van vijf en de hoeveelheid voedingsstoffen vind ik dat ze daar bijvoorbeeld erg karig ontbijten) maar bepaalde principes zijn wel interessant om te lezen.
Mijn man en ik hebben deze avond buiten gegeten met vlees van de steengrill. Ik heb heel langzaam gegeten en er echt op gelet dat ik stopte op het moment dat mijn lichaam vol aangaf. Ik heb het (buine) brood en de sausjes gematigd en ik heb 2 porties van een gemengde salade met appel, balsamicodressing, frambozen en mozzarella gehad. En ja, een glaasje rose. Heerlijk genieten met dit weer.
@Jojo: dat tropische eiland klinkt prima.
@Dubiootje: ik denk dat je gelijk hebt dat veel mensen het beeld hebben dat snoep = verwennen. Maar je kunt je inderdaad afvragen waarom je jezelf of je kind met snoep moet verwennen. Een stuk fruit of een extra lekker belegde bruine boterham kun je ook als verwennen zien. Ik "gun" mezelf eens per week een knapperig vers bolletje met een luxe salamisoort of met brie, honing en pijnboompitten. Heerlijk vind ik dat en ik kan er echt naar uitkijken.
Ik heb vandaag dat boek uit de bieb gehaald waarover hier gesproken werd (waarom Franse vrouwen niet dik worden) en volgens mij gaat men daar op een andere manier met eten en voeding om. Ik kan me niet overal in vinden (qua de schijf van vijf en de hoeveelheid voedingsstoffen vind ik dat ze daar bijvoorbeeld erg karig ontbijten) maar bepaalde principes zijn wel interessant om te lezen.
Mijn man en ik hebben deze avond buiten gegeten met vlees van de steengrill. Ik heb heel langzaam gegeten en er echt op gelet dat ik stopte op het moment dat mijn lichaam vol aangaf. Ik heb het (buine) brood en de sausjes gematigd en ik heb 2 porties van een gemengde salade met appel, balsamicodressing, frambozen en mozzarella gehad. En ja, een glaasje rose. Heerlijk genieten met dit weer.
zaterdag 5 juni 2010 om 22:27
JoJo, blijf hier gerust beppen want volgens mij zijn er hier wel meer lang van stof (kijkt schuldig). En 'straf' jezelf niet met over schuldig voelen. Ik ben van de week uit eten geweest en heb ook gewoon lekkere dingen gegeten. Ik was me ervan bewust, maar ik genoot er ook van. Een keertje moet kunnen. Anders is het leven saai. En zolang ik mij ervan bewust ben dat het 'een keertje' is en niet 'voortdurend', maar dat ik er ook van geniet, dan komt het goed. Als straks het WK is en Nederland speelt, heb ik echt wel een knabbeltje bij de buis.Maar daar geniet ik dan ook wel van.
Ik heb ook geen weegschaal. Iedereen maakt altijd zo'n issue over mijn gewicht dat ik altijd zeg: als ik een kilo verlies voor iedere keer dat er iemand zeurt, ben ik in een week ondervoed.
Ik heb ook geen weegschaal. Iedereen maakt altijd zo'n issue over mijn gewicht dat ik altijd zeg: als ik een kilo verlies voor iedere keer dat er iemand zeurt, ben ik in een week ondervoed.
zaterdag 5 juni 2010 om 22:57
Bewust is het sleutelwoord hier, Muis. Je kan prima af en toe ongezond eten, maar doe het dan bewust en geniet ervan. Ik denk dat zolang je bewust eet, met je verstand dus , je niet snel meer op die glijdende schaal terecht zal komen. Ik denk zelfs dat die glijdende schaal steeds verder van je af komt te staan naarmate je er langer en bewuster mee bezig bent.
Ik merk dat ik eten anders zie, ruik en proef. Ik heb zo veel in huis wat ik "vroeger" allang opgegeten zou hebben. Niet dat ik er nooit aan denk of nooit zin in heb, maar ik kijk er nu anders naar. Niet meer als een vriendje of troost of een cadeautje voor mezelf, maar als iets "lekkers maar ongezonds". En als je kunt kiezen tussen lekker maar ongezond en lekker en gezond, dan is de keuze meestal niet zo moeilijk. Mijn voorkeur gaat nu steeds meer vanzelf de kant van het gezonde op.
Ik merk dat ik eten anders zie, ruik en proef. Ik heb zo veel in huis wat ik "vroeger" allang opgegeten zou hebben. Niet dat ik er nooit aan denk of nooit zin in heb, maar ik kijk er nu anders naar. Niet meer als een vriendje of troost of een cadeautje voor mezelf, maar als iets "lekkers maar ongezonds". En als je kunt kiezen tussen lekker maar ongezond en lekker en gezond, dan is de keuze meestal niet zo moeilijk. Mijn voorkeur gaat nu steeds meer vanzelf de kant van het gezonde op.
Ga in therapie!
zondag 6 juni 2010 om 09:10
Ik moet dat verhaal van die suikers toch nog maar eens opzoeken dan. Want in feite weet ik het wel, maar even nog weer doorlezen is ook wel fijn
Muis, zou jij je recept (of was dat iemand anders) van die wraps nog een keertje willen plaatsen? Ik dacht toen 'dat haal ik er straks wel even af', maar ben het vergeten en inmiddels is er vreselijk veel bijgeschreven.
Ik denk trouwens dat het belonen met snoep juist door de leefomstandigheden van de generatie van je (en mijn) ouders komt, Dubiootje. Juist omdat er bij hen weinig te snoepen viel, werd het een beloning. En een generatie later was er ineens veel meer snoep te vergeven . Echt belonen deed je je kinderen er ook niet meer mee, tenminste, niet heel af en toe, want het was meer aanwezig, goedkoper, dus gaf je het vaker. En vaker. En makkelijker. Maar omdat zoiets lekkers zo zeldzaam was, vroeger, daarom werd het al snel een beloning. Denk ik.
Mijn oma gaf mijn kinderen ook graag en veel snoep. Ze waren toen nog klein en ze zag ze 1x per 2 weken. Ik hield daar dan gewoon rekening mee.. voor haar hoorde dat erbij, met snoep verwen je je kleinkinderen, dus je achterkleinkinderen helemaal. Ik halveerde de porties wel altijd en stimuleerde kaasbolletjes of zoiets.
In snoepzakjes voor kinderen naar een feestje doe ik tegenwoordig minder snoep en nog 2 cadeautjes van weinig geld van de euroshop of action. Vinden kinderen ook heel leuk (en is idd snel kapot)
Muis, zou jij je recept (of was dat iemand anders) van die wraps nog een keertje willen plaatsen? Ik dacht toen 'dat haal ik er straks wel even af', maar ben het vergeten en inmiddels is er vreselijk veel bijgeschreven.
Ik denk trouwens dat het belonen met snoep juist door de leefomstandigheden van de generatie van je (en mijn) ouders komt, Dubiootje. Juist omdat er bij hen weinig te snoepen viel, werd het een beloning. En een generatie later was er ineens veel meer snoep te vergeven . Echt belonen deed je je kinderen er ook niet meer mee, tenminste, niet heel af en toe, want het was meer aanwezig, goedkoper, dus gaf je het vaker. En vaker. En makkelijker. Maar omdat zoiets lekkers zo zeldzaam was, vroeger, daarom werd het al snel een beloning. Denk ik.
Mijn oma gaf mijn kinderen ook graag en veel snoep. Ze waren toen nog klein en ze zag ze 1x per 2 weken. Ik hield daar dan gewoon rekening mee.. voor haar hoorde dat erbij, met snoep verwen je je kleinkinderen, dus je achterkleinkinderen helemaal. Ik halveerde de porties wel altijd en stimuleerde kaasbolletjes of zoiets.
In snoepzakjes voor kinderen naar een feestje doe ik tegenwoordig minder snoep en nog 2 cadeautjes van weinig geld van de euroshop of action. Vinden kinderen ook heel leuk (en is idd snel kapot)
Later is nu
zondag 6 juni 2010 om 09:48
Goedemorgen altezaam
Ik vond het een heel interessant artikel, Dreamer. Ik wist bijvoorbeeld niet waar de alvleesklier voor diende en hoe dat precies in zijn werk gaat met suiker en insuline. En ik wist ook niet dat de alvleesklier anders gaat werken als je veel snelle suikers eet en dat dat heel gevaarlijk kan zijn. Je gaat dan wel beseffen dat je kinderen bepaald geen plezier doet door ze snoep te geven, maar dat je in feite hun gezondheid helpt verpesten.
Jojo, ik had gisteren een heel verhaal aan je getypt, was het weg
In ieder geval leuk dat je je hebt aangemeld! Op een tropisch eiland heb je vast veel en heerlijk fruit en groenten. Daar kun je je voordeel mee doen (vooral met die heerlijke fruitshakes, mmm).
Interessant wat je schrijft over hoe het vroeger thuis ging en hoe je daar nu nog door beïnvloed wordt. Ik had het er laatst met mijn zus over en we stelden vast dat we van huis uit hebben meegekregen dat we ons lichaam als een vuilnisbak gebruiken Niet dat we slechte eetgewoonten aanleerden (Hollandse pot, wel altijd met jus) maar omdat mijn ouders de oorlog hebben meegemaakt, moet al het eten altijd netjes op. Weggooien is zonde!
Dus hebben wij ons aangewend om ons bord leeg te eten ook als we al vol zitten en restjes (nu ook van onze kinderen) op te eten in plaats van ze weg te gooien. Het is dus beter om het in jezelf te stoppen dan in de vuilnisbak. Hoe letterlijk wil je het hebben
Ik ga straks met een vriendin naar het zwembad en we gaan daar lekker picknicken. Iemand nog ideeën wat ik voor lekkers kan klaarmaken?
Ik vond het een heel interessant artikel, Dreamer. Ik wist bijvoorbeeld niet waar de alvleesklier voor diende en hoe dat precies in zijn werk gaat met suiker en insuline. En ik wist ook niet dat de alvleesklier anders gaat werken als je veel snelle suikers eet en dat dat heel gevaarlijk kan zijn. Je gaat dan wel beseffen dat je kinderen bepaald geen plezier doet door ze snoep te geven, maar dat je in feite hun gezondheid helpt verpesten.
Jojo, ik had gisteren een heel verhaal aan je getypt, was het weg
In ieder geval leuk dat je je hebt aangemeld! Op een tropisch eiland heb je vast veel en heerlijk fruit en groenten. Daar kun je je voordeel mee doen (vooral met die heerlijke fruitshakes, mmm).Interessant wat je schrijft over hoe het vroeger thuis ging en hoe je daar nu nog door beïnvloed wordt. Ik had het er laatst met mijn zus over en we stelden vast dat we van huis uit hebben meegekregen dat we ons lichaam als een vuilnisbak gebruiken Niet dat we slechte eetgewoonten aanleerden (Hollandse pot, wel altijd met jus) maar omdat mijn ouders de oorlog hebben meegemaakt, moet al het eten altijd netjes op. Weggooien is zonde!
Dus hebben wij ons aangewend om ons bord leeg te eten ook als we al vol zitten en restjes (nu ook van onze kinderen) op te eten in plaats van ze weg te gooien. Het is dus beter om het in jezelf te stoppen dan in de vuilnisbak. Hoe letterlijk wil je het hebben
Ik ga straks met een vriendin naar het zwembad en we gaan daar lekker picknicken. Iemand nog ideeën wat ik voor lekkers kan klaarmaken?
Ga in therapie!
zondag 6 juni 2010 om 10:00
Nee, sorry, geen tips.
In principe weet ik vrij veel over de werking van het menselijk lichaam, maar er is natuurlijk sinds mijn studie veel bij-ontdekt, zeg maar. IK heb het artikel wel gevonden, nog niet helemaal gelezen, maar als ik jouw stukje zo lees, moet ik het maar eens aan m'n zoon laten lezen. Da's namelijk onze magere lat en zodoende denkt hij dat hij alles kan doen qua eten. En hoeveel we daar ook op mopperen, hij blijft het doen. Nu zijn wij er vaak niet meer bij, bij de broodmaaltijden, dus hebben we er niet meer zoveel zicht op. En geen zoetigheid meer in huis halen, daar 'straf' ik dan m'n dochter ook mee, die wél d'r best doet om normaal met zoet broodbeleg om te gaan. Dus.. misschien dat ik via het artikel wat wijsheid in m'n zoon kan persen
Ik zat lekker in de zon krant te lezen. Heerlijk toch, dit weer!
Welk eiland zit je, Jojo? IK heb ooit een winter doorgebracht op de BVI en verlang er nog vaak naar ('s winters dagelijks)
In principe weet ik vrij veel over de werking van het menselijk lichaam, maar er is natuurlijk sinds mijn studie veel bij-ontdekt, zeg maar. IK heb het artikel wel gevonden, nog niet helemaal gelezen, maar als ik jouw stukje zo lees, moet ik het maar eens aan m'n zoon laten lezen. Da's namelijk onze magere lat en zodoende denkt hij dat hij alles kan doen qua eten. En hoeveel we daar ook op mopperen, hij blijft het doen. Nu zijn wij er vaak niet meer bij, bij de broodmaaltijden, dus hebben we er niet meer zoveel zicht op. En geen zoetigheid meer in huis halen, daar 'straf' ik dan m'n dochter ook mee, die wél d'r best doet om normaal met zoet broodbeleg om te gaan. Dus.. misschien dat ik via het artikel wat wijsheid in m'n zoon kan persen
Ik zat lekker in de zon krant te lezen. Heerlijk toch, dit weer!
Welk eiland zit je, Jojo? IK heb ooit een winter doorgebracht op de BVI en verlang er nog vaak naar ('s winters dagelijks)
Later is nu
zondag 6 juni 2010 om 10:55
Grappig dreamer, je vindt dus dat je je dochter straft als je geen zoetigheid in huis haalt. Straf is het tegenovergestelde van beloning Het zit er toch wel diep in, denk ik, het idee dat wij en onze kinderen (lekkere) ongezonde dingen verdienen.
Nu ik erbij stilsta: ik zeg tegen mijn kinderen vaak als ze een snoepje of koekje willen dat ze eerst iets gezonds moeten eten. Zo lijkt het bijna of fruit de straf is en snoep de beloning
Hoe doen jullie dat met de kinderen? Ik ben zelf niet erg streng of gestructureerd wat snoepen betreft, maar vraag me af of ik toch niet wat structuur moet aanbrengen. Ik las ooit de tip (van de Supernanny ) om een mooie doos te maken en daar elke dag snacks in te doen, die de kinderen zelf mogen pakken. De regel is "op is op" dus als je 's morgens alles opeet, heb je de rest van de dag niets. En je kunt bv. afspreken dat er een uur voor het eten niet meer wordt gesnackt. Je bepaalt zelf wat er in de doos komt.
Maar ja, ik ga geen voorgesneden fruit in de doos doen 's morgens En wat op de dagen dat ze naar de opvang gaan? Misschien is het een idee om een doos voor de hele week te maken en daar dan al het ongezonds in te doen wat ze in één week mogen eten? (haha, ik zou er nog een wedstrijdje van kunnen maken met een beloning voor degene die aan het eind van de week het meest in haar potje heeft zitten!).
Nu ik erbij stilsta: ik zeg tegen mijn kinderen vaak als ze een snoepje of koekje willen dat ze eerst iets gezonds moeten eten. Zo lijkt het bijna of fruit de straf is en snoep de beloning
Hoe doen jullie dat met de kinderen? Ik ben zelf niet erg streng of gestructureerd wat snoepen betreft, maar vraag me af of ik toch niet wat structuur moet aanbrengen. Ik las ooit de tip (van de Supernanny ) om een mooie doos te maken en daar elke dag snacks in te doen, die de kinderen zelf mogen pakken. De regel is "op is op" dus als je 's morgens alles opeet, heb je de rest van de dag niets. En je kunt bv. afspreken dat er een uur voor het eten niet meer wordt gesnackt. Je bepaalt zelf wat er in de doos komt.
Maar ja, ik ga geen voorgesneden fruit in de doos doen 's morgens En wat op de dagen dat ze naar de opvang gaan? Misschien is het een idee om een doos voor de hele week te maken en daar dan al het ongezonds in te doen wat ze in één week mogen eten? (haha, ik zou er nog een wedstrijdje van kunnen maken met een beloning voor degene die aan het eind van de week het meest in haar potje heeft zitten!).
Ga in therapie!
zondag 6 juni 2010 om 11:41
Nou, toen ik het opschreef, begreep ik dat het zo ook opgevat kon worden, Dubiootje. Maar ik wil graag dat ze een gezonde omgang met zoetigheid heeft. Om een om zoet en gezond op brood, vind ik gezond. Zeker als het zoet er niet metersdik opgesmeerd/-gooid wordt. Wanneer er dus geen zoetigheid meer zou zijn, krijgt het weer extra lading en/of aantrekkingskracht.
En voor haar gevoel straf ik haar dus wel voor iets dat haar broertje doet. Voor haar broertjes gevoel is het zéker straf!
Ik denk dat je lichaam zoet ook als beloning ziet, anders vonden we het niet zo lekker.
Ooit vertelde iemand mij dat het lichaam zelf aangeeft wat het nodig heeft en je daar automatisch trek in laat hebben, behalve zout en zoet. Dat eten we liefst door. Dat heeft niet alleen met het beloningssysteem van onze jeugd te maken.
En voor haar gevoel straf ik haar dus wel voor iets dat haar broertje doet. Voor haar broertjes gevoel is het zéker straf!
Ik denk dat je lichaam zoet ook als beloning ziet, anders vonden we het niet zo lekker.
Ooit vertelde iemand mij dat het lichaam zelf aangeeft wat het nodig heeft en je daar automatisch trek in laat hebben, behalve zout en zoet. Dat eten we liefst door. Dat heeft niet alleen met het beloningssysteem van onze jeugd te maken.
Later is nu
zondag 6 juni 2010 om 11:51
Okee, de wrapjes:
Tomaatblokjes in blik (GrandItalia)
Twee blikjes tomatenpuree (Del Monte)
Paprika (kies zelf een kleur)
Blikje kidneybonen (Bonduelle)
Blikje mais (Bonduelle)
Chilipoeder
Paprikapoeder
Knoflook (teen of poeder)
Peper en zout
Mik de hele zooi in een pan. Laat bij de bonen en mais het vocht wel weglopen uit het blikje. Snij de paprika in blokjes.
Breng aan de kook en vouw ze in een tortilla.
Vet een ovenschaal in en leg de tortilla daar in en laat nog een minuutje of 5-10 sudderen.
Edit: ik noem merken omdat die geen toegevoegde rotzooi hebben.
Tomaatblokjes in blik (GrandItalia)
Twee blikjes tomatenpuree (Del Monte)
Paprika (kies zelf een kleur)
Blikje kidneybonen (Bonduelle)
Blikje mais (Bonduelle)
Chilipoeder
Paprikapoeder
Knoflook (teen of poeder)
Peper en zout
Mik de hele zooi in een pan. Laat bij de bonen en mais het vocht wel weglopen uit het blikje. Snij de paprika in blokjes.
Breng aan de kook en vouw ze in een tortilla.
Vet een ovenschaal in en leg de tortilla daar in en laat nog een minuutje of 5-10 sudderen.
Edit: ik noem merken omdat die geen toegevoegde rotzooi hebben.
anoniem_63408 wijzigde dit bericht op 06-06-2010 11:54
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
zondag 6 juni 2010 om 11:58
Dubio, dat van dat bord leegeten ken ik. Ook mjn ouders hadden dat, alhoewel ze kinderen waren tijdens de oorlog. Ik weet nog goed dat mijn Amerikaanse vriendin dat opviel toen ze in Nederland kwam wonen: iedereen schraapte zijn bord leeg
Welk artikel is dat, Dreamer en Dubiootje, waar je aan refereert?
Ik zou lekker veel fruit meenemen naar het zwembad. Desnoods een stokbrood met zelfgemaakte tapas-smeer ofzo?
Welk artikel is dat, Dreamer en Dubiootje, waar je aan refereert?
Ik zou lekker veel fruit meenemen naar het zwembad. Desnoods een stokbrood met zelfgemaakte tapas-smeer ofzo?
zondag 6 juni 2010 om 13:40
Ik ben de laatste dagen vooral bewust van wél ipv niet eten. Gister een terrasje gepakt en een mini gerecht genomen. Van genoten, ook van de karaffen water en later op de avond ook gewoon gekookt. De portie gevulde pasta was vrij groot, maar heb ik redelijk bewust gegeten. Geen tussendoortjes gehad overdag, dus qua kcal ging dat prima.
In de supermarkt wilde ik roomijs halen. De smaak van het AH merk dat ik hebben wilde was er niet en uiteindelijk met een doos calippo´s het pand verlaten. Ook lekker, erg lekker zelfs.
Rondgelopen in een jaren 50 jurkje. Voor het eerst in 15? jaar op straat in een jurk. Grappig, zeker die witte benen eronder! Een kennis maakte de opmerking dat ik nu zo langzamerhand wel gehalveerd was.
De aardbeien gister opgesnoept, de grapefruit ook. Vanochtend kwark met frambozen en banaan. Maar ook een hele grote schep nougatine. Ik krijg opmerkingen van mijn omgeving dat ik niet te hard of te veel moet afvallen, mijn koppie wordt wat smal. Een vriendin zei dat het ook kan zijn dat door de emdr sessie mijn gezicht wat getekender is door alle emoties. Morgenmiddag mag ik weer. Sporten voelt nu unheimisch met een zeurende rug en buik.
De bieb geplunderd en 24 uur later ben ik 3 boeken verder. Heerlijk om even in een andere wereld te duiken.
In de supermarkt wilde ik roomijs halen. De smaak van het AH merk dat ik hebben wilde was er niet en uiteindelijk met een doos calippo´s het pand verlaten. Ook lekker, erg lekker zelfs.
Rondgelopen in een jaren 50 jurkje. Voor het eerst in 15? jaar op straat in een jurk. Grappig, zeker die witte benen eronder! Een kennis maakte de opmerking dat ik nu zo langzamerhand wel gehalveerd was.
De aardbeien gister opgesnoept, de grapefruit ook. Vanochtend kwark met frambozen en banaan. Maar ook een hele grote schep nougatine. Ik krijg opmerkingen van mijn omgeving dat ik niet te hard of te veel moet afvallen, mijn koppie wordt wat smal. Een vriendin zei dat het ook kan zijn dat door de emdr sessie mijn gezicht wat getekender is door alle emoties. Morgenmiddag mag ik weer. Sporten voelt nu unheimisch met een zeurende rug en buik.
De bieb geplunderd en 24 uur later ben ik 3 boeken verder. Heerlijk om even in een andere wereld te duiken.
zondag 6 juni 2010 om 14:35
Zo, lekker bezig Hannke!
Ik kreeg ook vaak reacties dat ik niet teveel (meer) moest afvallen, terwijl ik toen net op gezond bmi zat. Ik zou me er niet door laten beïnvloeden, als je zelf nog verder wilt. He t is volgens mij gewoon wat ze van je gewend zijn. Zo konden ze mij 'te dun' vinden, terwijl ze het over een collega hadden, die ook 'dik' werd. Maar zij was slanker dan ik (kwam zelfs hoogzwanger nog niet op mijn maat
/gewicht)
Ik zit aan een witbiertje. Hij zakt gelijk naar de benen, lijkt het wel. EN waarom?
Nou, lekker in de zon. Gewoon, lekker
Maar misschien ook wel: Ik baal omdat ik zonneallergie vermoed bij mezelf. En ik ben een zonaanbidster, of in elk geval gek op warm weer. 's Winters heb ik last van kou en ben ik allergisch voor warme kleren. En nu dit.
Verder lekker bezig hoor, in de schaduw, wat ook goed te doen is, want zo warm is het wel. Maar steeds als ik eventjes in de zon ben, voel ik het prikken/branden. Baal ik van.
Ik kreeg ook vaak reacties dat ik niet teveel (meer) moest afvallen, terwijl ik toen net op gezond bmi zat. Ik zou me er niet door laten beïnvloeden, als je zelf nog verder wilt. He t is volgens mij gewoon wat ze van je gewend zijn. Zo konden ze mij 'te dun' vinden, terwijl ze het over een collega hadden, die ook 'dik' werd. Maar zij was slanker dan ik (kwam zelfs hoogzwanger nog niet op mijn maat
/gewicht)Ik zit aan een witbiertje. Hij zakt gelijk naar de benen, lijkt het wel. EN waarom?
Nou, lekker in de zon. Gewoon, lekker
Maar misschien ook wel: Ik baal omdat ik zonneallergie vermoed bij mezelf. En ik ben een zonaanbidster, of in elk geval gek op warm weer. 's Winters heb ik last van kou en ben ik allergisch voor warme kleren. En nu dit.
Verder lekker bezig hoor, in de schaduw, wat ook goed te doen is, want zo warm is het wel. Maar steeds als ik eventjes in de zon ben, voel ik het prikken/branden. Baal ik van.
Later is nu
zondag 6 juni 2010 om 16:02
Vanochtend twee crackers met spread, en een bakje yoghurt met vruchtjes. Verse. Dan op naar het winkelcentrum. Daar een ijsje gegeten, gewoon een horentje met 1 bolletje. Vroeger zou ik er 4 op geparkeerd hebben.
Toen naar huis en ik zit nu lekker aan het fruit en aan de groente. Straks een stukje kaas en dan heb ik nog bami van eergisteren.
Toen naar huis en ik zit nu lekker aan het fruit en aan de groente. Straks een stukje kaas en dan heb ik nog bami van eergisteren.
zondag 6 juni 2010 om 20:20
Ik ga vandaag/morgen alles bijlezen maar ik wilde wel iets alvast delen omdat het wel past bij waar we hier over praten. Ben nu bezig met een boek wat 'The diet survivor's handbook' heet en ik heb voor het eerst het gevoel dat ik handvaten krijg om gezonder te leven zonder rigoreus op dieet te moeten/niets meer te mogen eten. Het is trouwens van Judith Matz en Ellen Frankel en waar het in het boek om draait is dat je leert herkennen wat buikhonger is en op een normale manier met eten kunt omgaan, wat dus ook weer een positieve invloed heeft op je gewicht en overeten...
Misschien wel een beetje ten overvloede maar ik ben wel heel erg benieuwd naar wat jullie belangrijkste les is die je hebt geleerd op de weg naar beter in je vel zitten.
Misschien wel een beetje ten overvloede maar ik ben wel heel erg benieuwd naar wat jullie belangrijkste les is die je hebt geleerd op de weg naar beter in je vel zitten.
zondag 6 juni 2010 om 20:44
Muis, op zich is dat al een hele verbetering toch? Dat je luistert naar wat je wel en niet wil eten en dat je weet dat je de kracht hebt om uiteindelijk iets niet te eten.
IBA, hier ook redelijk een drama altijd. Broeken passen vaak niet en shirts zitten vaak te straks of veel te los maar als ik goed zoek, kan ik soms wel wat vinden. Alleen ehb jij daar niets aan besef ik. Dus als je even niets aan mijn post hebt, sorry...
Qua eten heb ik de afgelopen dagen heerlijk maar niet altijd even gezond gegeten. Ik heb wel bietjes gegeten hahahaha. Niet veel maar ze hadden plakjes gerookt en dat was heerlijk. Misschien raar maar ik begin me meer en meer te beseffen dat ik echt op moet houden met me schuldig te voelen als ik iets eet wat ik altijd als 'slecht' bestempelde.Het heeft namelijk geen zin om niet te genieten van het eten omdat je het dan beter niet had kunnen eten. Ik wil gewoon genieten van wat ik eet, aangezien ik best weet dat ik maar kan houden.
Merk wel dat ik me beter voel door de medicijnen die ik nu heb maar het stomme is dat ik een half uur na iedere maaltijd waarbij ik genoeg eet, steeds weer honger heb. Dat lijkt echt op buikhonger terwijl dat dus echt niet kan. Hoe zouden jullie dit aanpakken? Toch iets eten? Ik besef ook wel dat de bijwerking van deze medicijnen gewicht erbij krijgen is, maar dat is juist wat ik niet wil...
Leo, ik moets echt glimlachten toen ik las hoe je dag was in het openluchtmuseum. Alsof je trots en blijheid rechtstreeks uit je post straalde (je snapt hem wel). Wat ontzettend goed van je dat je volhoudt en resultaat ziet
Dreamer, zolang je niet de hele zak heb leeggegeten (komen die dingen trouwens in een zak?), valt het mee toch? Soms denk ik wel eens, dat als je echt ergens trek in hebt, je het beter kunt eten (wel met mate) omdat de drang naar datgene wat je wil alleen maar groter wordt. En dat lijdt vrijwel altijd tot overeten. Heb je van de chocola genoten trouwens?
Jojo, snap je ontzettend goed hoor. Weet je wat je best mag doen na het lezen van deze post? De weegschaal wegzetten en een meetlint kopen.
Dan ben je niet steeds gefrustreerd omdat je niet afvalt maar zul je zien dat je op een gegeven moment wel cm's verliest.
Misschien niet meteen, maar bedenk je wel dat je lichaam als het ware in een spaarstand is gegaan omdat je ineens veel minder binnen hebt gekregen. Dat vind je lichaam niet leuk en daarom bereidt het zich voor op een honger periode en dus val je niet af. Het allerbelangrijkste is dat je nooit honger mag leiden en altijd moet eten als je merkt dat je buikhonger hebt. En bekijken wat je het beste kunt eten als je trek hebt: bruin brood in plaats van witbrood en fruit in plaats van chips. Hoop dat je hier iets aan hebt...
Hanke, goed dat je gewoon lief voor jezelf bent. Heb respect voor je dat je doorgaat en volhoudt. Geef je een in ieder geval
een dikke knuffel. Welke boeken heb je gelezen?
IBA, hier ook redelijk een drama altijd. Broeken passen vaak niet en shirts zitten vaak te straks of veel te los maar als ik goed zoek, kan ik soms wel wat vinden. Alleen ehb jij daar niets aan besef ik. Dus als je even niets aan mijn post hebt, sorry...
Qua eten heb ik de afgelopen dagen heerlijk maar niet altijd even gezond gegeten. Ik heb wel bietjes gegeten hahahaha. Niet veel maar ze hadden plakjes gerookt en dat was heerlijk. Misschien raar maar ik begin me meer en meer te beseffen dat ik echt op moet houden met me schuldig te voelen als ik iets eet wat ik altijd als 'slecht' bestempelde.Het heeft namelijk geen zin om niet te genieten van het eten omdat je het dan beter niet had kunnen eten. Ik wil gewoon genieten van wat ik eet, aangezien ik best weet dat ik maar kan houden.
Merk wel dat ik me beter voel door de medicijnen die ik nu heb maar het stomme is dat ik een half uur na iedere maaltijd waarbij ik genoeg eet, steeds weer honger heb. Dat lijkt echt op buikhonger terwijl dat dus echt niet kan. Hoe zouden jullie dit aanpakken? Toch iets eten? Ik besef ook wel dat de bijwerking van deze medicijnen gewicht erbij krijgen is, maar dat is juist wat ik niet wil...
Leo, ik moets echt glimlachten toen ik las hoe je dag was in het openluchtmuseum. Alsof je trots en blijheid rechtstreeks uit je post straalde (je snapt hem wel). Wat ontzettend goed van je dat je volhoudt en resultaat ziet
Dreamer, zolang je niet de hele zak heb leeggegeten (komen die dingen trouwens in een zak?), valt het mee toch? Soms denk ik wel eens, dat als je echt ergens trek in hebt, je het beter kunt eten (wel met mate) omdat de drang naar datgene wat je wil alleen maar groter wordt. En dat lijdt vrijwel altijd tot overeten. Heb je van de chocola genoten trouwens?
Jojo, snap je ontzettend goed hoor. Weet je wat je best mag doen na het lezen van deze post? De weegschaal wegzetten en een meetlint kopen.
Dan ben je niet steeds gefrustreerd omdat je niet afvalt maar zul je zien dat je op een gegeven moment wel cm's verliest.
Misschien niet meteen, maar bedenk je wel dat je lichaam als het ware in een spaarstand is gegaan omdat je ineens veel minder binnen hebt gekregen. Dat vind je lichaam niet leuk en daarom bereidt het zich voor op een honger periode en dus val je niet af. Het allerbelangrijkste is dat je nooit honger mag leiden en altijd moet eten als je merkt dat je buikhonger hebt. En bekijken wat je het beste kunt eten als je trek hebt: bruin brood in plaats van witbrood en fruit in plaats van chips. Hoop dat je hier iets aan hebt...
Hanke, goed dat je gewoon lief voor jezelf bent. Heb respect voor je dat je doorgaat en volhoudt. Geef je een in ieder geval
een dikke knuffel. Welke boeken heb je gelezen?
zondag 6 juni 2010 om 21:31
Het duurde even, maar ik heb het topic van a tot z gelezen. Diepe buiging voor jullie allemaal, wat een mooie woorden, wijze inzichten en eerlijke observaties. Geweldig initiatief Eleonora. Ik heb eerder met je gemaild over dit onderwerp, en dat heeft me al heel veel mooie dingen opgeleverd. Ik herken mezelf in heel veel wat er hier geschreven wordt. Het liefst ga ik met een boekje ernaast het topic nog eens door, dat wordt denk ik maar een zomerproject
Dat eten een dusdanig emotionele achtergrond heeft is eigenlijk iets wat maar zo weinig belicht wordt en -eerlijk is eerlijk- ook bij mij pas het laatste half jaar begint te leven. De talloze dieetboeken die als stille getuigen bij mij op de boekenplank stonden heb ik allemaal weggedaan, een eerste stap voor mij. Ik heb nooit normaal met eten om kunnen gaan en het 'fuck it' gevoel is mij meer dan bekend, bedankt voor de term trouwens, ik gebruik hem regelmatig (in mijn hoofd) als ik het voel opkomen. Talloze uren heb ik verspild aan het nadenken over slank zijn en de beelden van anderen daarover. Veel te kort heb ik er bij stil gestaan dat het grootste belang is dat mijn lichaam gezond is en dat ik er lief voor ben.
Toen ik de afgelopen weken dit topic doornam zijn er langzaam dingen veranderd. De dagelijkse zak chips in combinatie met een flinke portie andere snaai was een vlucht. Ik dacht er niet zonder te kunnen, vandaar dat ik ook regelmatig om élf uur sávonds richting avondwinkel ging voor een dosis chips. Idioot gestoord gedrag. Ik heb gemerkt dat ik eet als ik emotioneel ben, moe, lusteloos, in gezelschap, zonder gezelschap, thuis en uit. Altijd, als persoonlijke drugs. De middag dat ik om vier uur 's middags een fles wijn soldaat maakte -alleen- icm met alles wat ik kon vinden in de supermarkt zijn mijn ogen echt opengegaan.
Ik ben op dit moment het stuur en het perspectief een beetje kwijt in mijn leven, maar leven vanuit 'goed zijn voor mezelf' geeft me een beetje houvast. Ik weet niet zo goed wat ik wil met deze post, maar als stille meelezer wilde ik jullie in ieder geval laten weten dat dit alles voor mij veel heeft gedaan en dat ik het heel knap vind hoe jullie dit aanpakken. Dankjulliewel
Dat eten een dusdanig emotionele achtergrond heeft is eigenlijk iets wat maar zo weinig belicht wordt en -eerlijk is eerlijk- ook bij mij pas het laatste half jaar begint te leven. De talloze dieetboeken die als stille getuigen bij mij op de boekenplank stonden heb ik allemaal weggedaan, een eerste stap voor mij. Ik heb nooit normaal met eten om kunnen gaan en het 'fuck it' gevoel is mij meer dan bekend, bedankt voor de term trouwens, ik gebruik hem regelmatig (in mijn hoofd) als ik het voel opkomen. Talloze uren heb ik verspild aan het nadenken over slank zijn en de beelden van anderen daarover. Veel te kort heb ik er bij stil gestaan dat het grootste belang is dat mijn lichaam gezond is en dat ik er lief voor ben.
Toen ik de afgelopen weken dit topic doornam zijn er langzaam dingen veranderd. De dagelijkse zak chips in combinatie met een flinke portie andere snaai was een vlucht. Ik dacht er niet zonder te kunnen, vandaar dat ik ook regelmatig om élf uur sávonds richting avondwinkel ging voor een dosis chips. Idioot gestoord gedrag. Ik heb gemerkt dat ik eet als ik emotioneel ben, moe, lusteloos, in gezelschap, zonder gezelschap, thuis en uit. Altijd, als persoonlijke drugs. De middag dat ik om vier uur 's middags een fles wijn soldaat maakte -alleen- icm met alles wat ik kon vinden in de supermarkt zijn mijn ogen echt opengegaan.
Ik ben op dit moment het stuur en het perspectief een beetje kwijt in mijn leven, maar leven vanuit 'goed zijn voor mezelf' geeft me een beetje houvast. Ik weet niet zo goed wat ik wil met deze post, maar als stille meelezer wilde ik jullie in ieder geval laten weten dat dit alles voor mij veel heeft gedaan en dat ik het heel knap vind hoe jullie dit aanpakken. Dankjulliewel
