Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand
woensdag 21 april 2010 om 15:48
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
dinsdag 8 juni 2010 om 08:11
dinsdag 8 juni 2010 om 08:18
En het is ook zo waar Ikbenanoniem, vind ik dan.
Wat Dubiootje schrijft over haar lichaam in de spiegel.
Vast niet iedereen zal al zien dat ik met mijn lichaam bezig ben. Gisteren de hele dag gefilmd, met een aantal mensen die ik al heel lang ken en niet één zei er iets over. Maar ík weet het en dat is genoeg.
Ik merkte dat het ineens niet zo belangrijk meer was dat mensen het zouden zien. Mensen kijken helemaal niet zo goed! Niet om het feit dat men niks zei nu bij een ander neer te leggen maar je voelt je zelf vaak onzeker over een paar kilo's er bij, terwijl een ander dat helemaal niet ziet, die paar kilo er bij of er af! Dat bedoel ik. Het is vooral voor jouwzelf, ikzelf, mijzelf als persoon belangrijk hoe het met mijn lijf gaat. Uiteindelijk gaat het daar om en daar alleen om, over hoe je je zélf voelt in dat lichaam en hoe je zélf vindt dat je er uitziet.
Wat Dubiootje schrijft over haar lichaam in de spiegel.
Vast niet iedereen zal al zien dat ik met mijn lichaam bezig ben. Gisteren de hele dag gefilmd, met een aantal mensen die ik al heel lang ken en niet één zei er iets over. Maar ík weet het en dat is genoeg.
Ik merkte dat het ineens niet zo belangrijk meer was dat mensen het zouden zien. Mensen kijken helemaal niet zo goed! Niet om het feit dat men niks zei nu bij een ander neer te leggen maar je voelt je zelf vaak onzeker over een paar kilo's er bij, terwijl een ander dat helemaal niet ziet, die paar kilo er bij of er af! Dat bedoel ik. Het is vooral voor jouwzelf, ikzelf, mijzelf als persoon belangrijk hoe het met mijn lijf gaat. Uiteindelijk gaat het daar om en daar alleen om, over hoe je je zélf voelt in dat lichaam en hoe je zélf vindt dat je er uitziet.
dinsdag 8 juni 2010 om 08:51
Ik heb mijn kop hoop ik uit het zand getrokken, heb het topic niet meer gevolgd (bewust ) maar ik ben alles weer aangekomen wat ik afgevallen was, 18 kilo in een periode van 1½ jaar.........hoe triest
Dus ik ben vanmorgen opnieuw begonnen met gezond proberen te eten, niet crashen, maar 3 normale maaltijden en 3 gezonde tussendoortjes.
Heb dus niet teruggelezen, maar ga nu wel weer meelezen.
Succes voor allemaal!!
zwaait naar ikbenanoniem
Dus ik ben vanmorgen opnieuw begonnen met gezond proberen te eten, niet crashen, maar 3 normale maaltijden en 3 gezonde tussendoortjes.
Heb dus niet teruggelezen, maar ga nu wel weer meelezen.
Succes voor allemaal!!
zwaait naar ikbenanoniem
dinsdag 8 juni 2010 om 09:03
Goedemorgen vrolijke vrouwen!
Het zit echt tussen je oren, hè Leo, hoe je naar jezelf kijkt? Alsof er een soort filter tussen je ogen en je hersenen zit dat bepaalt hoe de beelden aankomen en geïnterpreteerd worden. Als je net een compliment van iemand hebt gehad, kijk je meestal veel positiever naar jezelf. Dus de meest logische oplossing is eigenlijk jezelf regelmatig complimentjes geven, dan weet je zeker dat je ze krijgt
Dus Dú, wat zie je er geweldig uit vandaag!
Ik heb de kinderen gisteren en vandaag lekker met de fiets naar school gebracht, dat is zo'n lekker begin van de dag. Gisteravond een heel lekkere broodmaaltijd gegeten met de kinderen op het terras. We waren pas laat thuis (want ik was langs de biologische winkel geweest) maar ik heb toch de tijd genomen om een heerlijke tafel te dekken met (!) alleen maar gezonde dingen (!). Wat een ontdekking is het toch dat gezond eten zo lekker is. De kinderen waren het met me eens, ze genieten ervan.
Ik had lekker biologisch volkorenbrood, schijfjes avocado, gekookt ei en tomaat, een keur aan vleeswaren en heerlijke kersen als toetje. Niemand miste de hagelslag
's Avonds had ik wel ontzettende trek en heb ik twee biscuitjes en 4 stukjes chocola genomen. Daar had ik nu echt behoefte aan. Daarna nog wat gedroogde abrikozen voor het ijzer. Volgens de eetmeter krijg ik daar steeds te weinig van binnen, ook als ik o.a. 250 gram roergebakken verse spinazie heb gegeten Ik vraag me af of dat wel helemaal klopt. Met ijzer is het bovendien zo dat de absorptie verschilt (met vitamine C is die beter, met zuivel slechter, dierlijke wordt beter opgenomen dan plantaardige enz.).
Ik maak me er maar niet te druk om, want ik ben een paar maanden geleden nog helemaal doorgelicht en had geen bloedarmoede en heb dit ook nooit gehad (behalve een beetje in de zwangerschap). En toen at ik echt een stuk minder gezond dan nu!
Eens met jou Leo dat je je er niet te veel van aan moet trekken of mensen iets zeggen of niet. Mij valt het ook vaak helemaal niet op of iemand aankomt of afvalt (of opeens een bril draagt, of zijn snor heeft afgeschoren ). We zijn waarschijnlijk de enigen die ons blindstaren op ons uiterlijk
Het zit echt tussen je oren, hè Leo, hoe je naar jezelf kijkt? Alsof er een soort filter tussen je ogen en je hersenen zit dat bepaalt hoe de beelden aankomen en geïnterpreteerd worden. Als je net een compliment van iemand hebt gehad, kijk je meestal veel positiever naar jezelf. Dus de meest logische oplossing is eigenlijk jezelf regelmatig complimentjes geven, dan weet je zeker dat je ze krijgt
Dus Dú, wat zie je er geweldig uit vandaag!
Ik heb de kinderen gisteren en vandaag lekker met de fiets naar school gebracht, dat is zo'n lekker begin van de dag. Gisteravond een heel lekkere broodmaaltijd gegeten met de kinderen op het terras. We waren pas laat thuis (want ik was langs de biologische winkel geweest) maar ik heb toch de tijd genomen om een heerlijke tafel te dekken met (!) alleen maar gezonde dingen (!). Wat een ontdekking is het toch dat gezond eten zo lekker is. De kinderen waren het met me eens, ze genieten ervan.
Ik had lekker biologisch volkorenbrood, schijfjes avocado, gekookt ei en tomaat, een keur aan vleeswaren en heerlijke kersen als toetje. Niemand miste de hagelslag
's Avonds had ik wel ontzettende trek en heb ik twee biscuitjes en 4 stukjes chocola genomen. Daar had ik nu echt behoefte aan. Daarna nog wat gedroogde abrikozen voor het ijzer. Volgens de eetmeter krijg ik daar steeds te weinig van binnen, ook als ik o.a. 250 gram roergebakken verse spinazie heb gegeten Ik vraag me af of dat wel helemaal klopt. Met ijzer is het bovendien zo dat de absorptie verschilt (met vitamine C is die beter, met zuivel slechter, dierlijke wordt beter opgenomen dan plantaardige enz.).
Ik maak me er maar niet te druk om, want ik ben een paar maanden geleden nog helemaal doorgelicht en had geen bloedarmoede en heb dit ook nooit gehad (behalve een beetje in de zwangerschap). En toen at ik echt een stuk minder gezond dan nu!
Eens met jou Leo dat je je er niet te veel van aan moet trekken of mensen iets zeggen of niet. Mij valt het ook vaak helemaal niet op of iemand aankomt of afvalt (of opeens een bril draagt, of zijn snor heeft afgeschoren ). We zijn waarschijnlijk de enigen die ons blindstaren op ons uiterlijk
Ga in therapie!
dinsdag 8 juni 2010 om 09:19
Wat zonde Elleinspe, wat moet dat demotiverend voelen. Maar je hebt helemaal gelijk, je kan vandaag gewoon opnieuw beginnen. Het lijkt me wel goed om te bedenken wat je nu anders wilt doen dan de vorige keer (keren?). Als je hetzelfde doet, heeft dat waarschijnlijk dezelfde gevolgen (afvallen --> terugvallen in je oude eetpatroon --> aankomen). Hoe wordt dit anders?
Gezond eten is iets wat iedereen kan. Het is niet iets wat je hoeft te proberen. Misschien denk je dat je het niet kan omdat je te graag snoept en geen weerstand kan bieden aan junkfood. Maar daar ben je zelf bij. Als je dat neemt, is het jouw keuze. Het is geen strijd tussen jou en jou, jij wilt het. Of je wilt het niet.
Het klinkt erg simpel en zo simpel is het ook. Proberen gezond te eten bestaat eigenlijk niet. Of je doet het, of je doet het niet. Of je doet het meestal, zoals de meesten van ons Een marathon kun je proberen te lopen, maar gezond eten is gelukkig iets makkelijker
Sta je er wel een beetje positief tegenover of begin je hieraan met een negatief gevoel? Dat lijkt me wel van belang voor je slagingskansen namelijk. Met een negatief riskeer je snel weer in een vicieuze te belanden, met een positief gevoel kom je in een virtuele cirkel terecht. Die virtuele cirkel, daar wil je in zitten! Dan krijg je nooit meer dat jojo-effect en zul je geleidelijk afvallen tot je een gezond gewicht hebt dat bij jou past. En dat blijft dan de rest van je leven zo. En ondertussen lekker eten!
Gezond eten is iets wat iedereen kan. Het is niet iets wat je hoeft te proberen. Misschien denk je dat je het niet kan omdat je te graag snoept en geen weerstand kan bieden aan junkfood. Maar daar ben je zelf bij. Als je dat neemt, is het jouw keuze. Het is geen strijd tussen jou en jou, jij wilt het. Of je wilt het niet.
Het klinkt erg simpel en zo simpel is het ook. Proberen gezond te eten bestaat eigenlijk niet. Of je doet het, of je doet het niet. Of je doet het meestal, zoals de meesten van ons Een marathon kun je proberen te lopen, maar gezond eten is gelukkig iets makkelijker
Sta je er wel een beetje positief tegenover of begin je hieraan met een negatief gevoel? Dat lijkt me wel van belang voor je slagingskansen namelijk. Met een negatief riskeer je snel weer in een vicieuze te belanden, met een positief gevoel kom je in een virtuele cirkel terecht. Die virtuele cirkel, daar wil je in zitten! Dan krijg je nooit meer dat jojo-effect en zul je geleidelijk afvallen tot je een gezond gewicht hebt dat bij jou past. En dat blijft dan de rest van je leven zo. En ondertussen lekker eten!
Ga in therapie!
dinsdag 8 juni 2010 om 10:31
Pfoe Dubiootje...goeie vraag......
Volgens mij ben ik vanmorgen positief begonnen, maar die positieve gedachte vasthouden is nog even afwachten natuurlijk.
Ik ben ervan overtuigd dat ik het kan, maar waar het bij mij vaak aan ontbreekt is het op gewicht blijven.
Dat is het grootste punt bij mij.
Als er een periode komt zoals vakantie of kerst dan sla ik meestal door, en kan ik het niet meer stoppen, dan eet ik gezellig mee met in mijn achterhoofd dat ik na de vakantie of 2 januari weer verderga waar ik gestopt ben.
En daar gaat het mis, dan blijf ik doorgaan net of het alle dagen feest is
Daaar moet ik aan werken, ik weet het!
Volgens mij ben ik vanmorgen positief begonnen, maar die positieve gedachte vasthouden is nog even afwachten natuurlijk.
Ik ben ervan overtuigd dat ik het kan, maar waar het bij mij vaak aan ontbreekt is het op gewicht blijven.
Dat is het grootste punt bij mij.
Als er een periode komt zoals vakantie of kerst dan sla ik meestal door, en kan ik het niet meer stoppen, dan eet ik gezellig mee met in mijn achterhoofd dat ik na de vakantie of 2 januari weer verderga waar ik gestopt ben.
En daar gaat het mis, dan blijf ik doorgaan net of het alle dagen feest is
Daaar moet ik aan werken, ik weet het!
dinsdag 8 juni 2010 om 10:56
Een soort heel lang fuck it-moment dus, Elleinspe? Het goeie is dat je dat weet van jezelf en je er dus op kan instellen. Ik denk toch dat het heel zinvol zou zijn als je wat verder terugleest in het topic, want volgens mij zijn er heel veel inzichten voorbijgekomen waar je wat aan kan hebben.
Ik denk dat als je die positieve gedachte weet vast te houden, dát het verschil zal maken. Dus niet denken dat je het gaat proberen, je gaat het doen. Niet denken dat je vast weer gaat terugvallen, besluiten dat je vanaf nu anders gaat eten en dat blijft doen. Niet denken dat je na het afvallen weer gaat aankomen, maar besluiten dat het je gaat om gezond leven en goed voor jezelf zorgen en niet om hoeveel je weegt (dit is een moeilijke ).
Dat zit voor een groot deel, zo niet helemaal, tussen je oren. Je gewichtsprobleem is dus feitelijk geen lichamelijk probleem maar een psychisch probleem. Wat het alweer een stuk makkelijker maakt om op te lossen. Als je anders gaat denken, zal je lichaam vanzelf volgen en gezonder worden.
Begin eens met de positieve gedachte dat je je positieve gedachte zult vasthouden
Ik denk dat als je die positieve gedachte weet vast te houden, dát het verschil zal maken. Dus niet denken dat je het gaat proberen, je gaat het doen. Niet denken dat je vast weer gaat terugvallen, besluiten dat je vanaf nu anders gaat eten en dat blijft doen. Niet denken dat je na het afvallen weer gaat aankomen, maar besluiten dat het je gaat om gezond leven en goed voor jezelf zorgen en niet om hoeveel je weegt (dit is een moeilijke ).
Dat zit voor een groot deel, zo niet helemaal, tussen je oren. Je gewichtsprobleem is dus feitelijk geen lichamelijk probleem maar een psychisch probleem. Wat het alweer een stuk makkelijker maakt om op te lossen. Als je anders gaat denken, zal je lichaam vanzelf volgen en gezonder worden.
Begin eens met de positieve gedachte dat je je positieve gedachte zult vasthouden
Ga in therapie!
dinsdag 8 juni 2010 om 10:56
quote:dubiootje schreef op 08 juni 2010 @ 09:03:
Goedemorgen vrolijke vrouwen!
We zijn waarschijnlijk de enigen die ons blindstaren op ons uiterlijk
Dit probeer ik ook altijd duidelijk te maken in de topics, waarin vrouwen (meisjes?) onzeker zijn over putjes/buikjes/randjes etc, waardoor ze niet het strand op durven in bikini, terwijl ze gewoon een bmi van 22 hebben ofzo. Ik bedoel maar, als zij al niet meer het strand / het zwembad op/in durven, wat moet ik dan?
Nou loop ik in 't zwembad in badpak en op het strand naakt, dus helemaal eerlijk is het niet.. ik loop ook niet in bikini, maar het idee he.
Goedemorgen vrolijke vrouwen!
We zijn waarschijnlijk de enigen die ons blindstaren op ons uiterlijk
Dit probeer ik ook altijd duidelijk te maken in de topics, waarin vrouwen (meisjes?) onzeker zijn over putjes/buikjes/randjes etc, waardoor ze niet het strand op durven in bikini, terwijl ze gewoon een bmi van 22 hebben ofzo. Ik bedoel maar, als zij al niet meer het strand / het zwembad op/in durven, wat moet ik dan?
Nou loop ik in 't zwembad in badpak en op het strand naakt, dus helemaal eerlijk is het niet.. ik loop ook niet in bikini, maar het idee he.
Later is nu
dinsdag 8 juni 2010 om 11:18
Hoi stoere en dappere lieverds!
Uit eten geweest in een restaurant met tafellinnen en franse chansons. Een mooie paté vooraf, als hoofdgerecht een stuk gestoofd vlees met aardappelpuree, haricot verts, groene asperges en een truffelsaus. Als toetje verse aardbeien, een klein bolletje vanilleijs en een scheutje créme de cassis. Heerlijk. Gezellig en vriendin was trots. In mijn mimiek is het een en ander veranderd, sinds de sessie en ik weet van vorige keren dat dat blijvend is. Frisser, aldus vriendin.
De afgelopen maand op stabiel gewicht gebleven volgens de weegschaal bij vriendin thuis. Mijn nieuw aangeschaft kleren, alleen gekocht vallen ook in de smaak. Nu de stad in op zoek naar een topje bij een rok. Ja ja een rok.
En bedankt voor de aanmoedigingen en complimenten. Doet me goed. Liefs!
Uit eten geweest in een restaurant met tafellinnen en franse chansons. Een mooie paté vooraf, als hoofdgerecht een stuk gestoofd vlees met aardappelpuree, haricot verts, groene asperges en een truffelsaus. Als toetje verse aardbeien, een klein bolletje vanilleijs en een scheutje créme de cassis. Heerlijk. Gezellig en vriendin was trots. In mijn mimiek is het een en ander veranderd, sinds de sessie en ik weet van vorige keren dat dat blijvend is. Frisser, aldus vriendin.
De afgelopen maand op stabiel gewicht gebleven volgens de weegschaal bij vriendin thuis. Mijn nieuw aangeschaft kleren, alleen gekocht vallen ook in de smaak. Nu de stad in op zoek naar een topje bij een rok. Ja ja een rok.
En bedankt voor de aanmoedigingen en complimenten. Doet me goed. Liefs!
dinsdag 8 juni 2010 om 11:55
Dreamer, dat gevoel heb ik dus in de sauna. Daar voel ik me altijd meer op mijn gemak dan op het strand in mijn bikini. Maar ik doe het wel omdat ik niet iets niet wil doen omdat andere mensen vinden dat ik niet in een bikini zou 'mogen' vanwege mijn gewicht.
Gisteren in een sterrenrestaurant gegeten met mijn partner en het was heerlijk! En nu zit ik nog heerlijk in pyama en badjas aangezien ik vrij ben vandaag en eerst wilde kijken of er nog vacatures zijn waar ik op kan solliciteren. So far no luck maar het gaat vast goed komen..
Fijne dag vandaag allemaal!
Gisteren in een sterrenrestaurant gegeten met mijn partner en het was heerlijk! En nu zit ik nog heerlijk in pyama en badjas aangezien ik vrij ben vandaag en eerst wilde kijken of er nog vacatures zijn waar ik op kan solliciteren. So far no luck maar het gaat vast goed komen..
Fijne dag vandaag allemaal!
dinsdag 8 juni 2010 om 12:02
* Zwaait terug naar Elle*
Zonde dat die kilo's er weer aan zitten Elle. Ik herken het wel. Ik heb ooit broekmaat 52/54 gehad en als ik een tijd terug de situatie niet gestabiliseerd had, dan was het ook die kant weer op gegaan. Ik heb nu tenminste nog (meestal) 48.
Eyeopener: ondanks dat ik gefrustreerd ben dat ik niet afval, heb ik dus wel nu al een paar jaar mijn huidige gewicht redelijk vast kunnen houden. Dat is al knap op zich, toch?
Zonde dat die kilo's er weer aan zitten Elle. Ik herken het wel. Ik heb ooit broekmaat 52/54 gehad en als ik een tijd terug de situatie niet gestabiliseerd had, dan was het ook die kant weer op gegaan. Ik heb nu tenminste nog (meestal) 48.
Eyeopener: ondanks dat ik gefrustreerd ben dat ik niet afval, heb ik dus wel nu al een paar jaar mijn huidige gewicht redelijk vast kunnen houden. Dat is al knap op zich, toch?
dinsdag 8 juni 2010 om 12:10
Leuk, IBA, succes ermee! Ik vind het erg goed van je dat je al jaren (!) op je gewicht bent gebleven. Je zit dus in elk geval niet meer in de vicieuze cirkel.
Ik was op zondag ook op een naturistenterrein. Lekker geen bikini nodig dus En tja, als je dan om je heen kijkt zijn er maar weinig, nee zeg maar helemaal geen mensen die voldoen aan het schoonheidsideaal dat we worden geacht na te streven. Dus
Ik moet altijd even wennen aan in mijn blootje zijn maar na een tijdje zat ik rustig met een aantal mensen te kletsen. Dat vind ik wel fijn aan een naturistenterrein: je kan gewoon lekker zijn hoe je bent, het gaat om je prettig voelen in je lichaam en niet om naar elkaar kijken en elkaar (of jezelf) beoordelen.
Toen ik wegging moest ik er erg in hebben mijn jurk weer aan te trekken
Hanke, wat heb je lekker genoten, het straalt ervan af Dat is ook bewust eten! Fijn dat je een positieve reactie van je vriendin krijgt, dat sterkt je weer om te weten dat je op de goede weg bent. Mocht je daar nog aan twijfelen
Ik was op zondag ook op een naturistenterrein. Lekker geen bikini nodig dus En tja, als je dan om je heen kijkt zijn er maar weinig, nee zeg maar helemaal geen mensen die voldoen aan het schoonheidsideaal dat we worden geacht na te streven. Dus
Ik moet altijd even wennen aan in mijn blootje zijn maar na een tijdje zat ik rustig met een aantal mensen te kletsen. Dat vind ik wel fijn aan een naturistenterrein: je kan gewoon lekker zijn hoe je bent, het gaat om je prettig voelen in je lichaam en niet om naar elkaar kijken en elkaar (of jezelf) beoordelen.
Toen ik wegging moest ik er erg in hebben mijn jurk weer aan te trekken
Hanke, wat heb je lekker genoten, het straalt ervan af Dat is ook bewust eten! Fijn dat je een positieve reactie van je vriendin krijgt, dat sterkt je weer om te weten dat je op de goede weg bent. Mocht je daar nog aan twijfelen
Ga in therapie!
dinsdag 8 juni 2010 om 13:28
Mooie, Dub. En zo waar. Kreeg van de week van mijn yogadocente te horen dat ik iemand ben die heel erg bevestiging zoekt en bang is om afgewezen te worden. Daar had ze gelijk in; lang verhaal, maar neem dat nu maar even aan voor waar. Ik leg ook mijn latten belachelijk hoog. En als het dan niet lukt, is de teleurstelling des te heftiger.Dat zijn die negatieve emoties en gevoelens.
dinsdag 8 juni 2010 om 13:53
IBI, jij ook heel veel succes! Ik werk nu tijdelijk als secretaresse terwijl ik een WO achtergrond heb, dus ik snap wat je bedoelt.
Dub, ik heb er weer een aantal online verstuurd en ik hoop dat er iets uit gat komen. Niets is soms moeilijker om te accepteren dan steeds afgewezen te worden terwijl je een prima CV en een hele goede cijferlijst hebt, maar te weinig ervaring.
Muis, interessante vraag is waarom je de lat voor jezelf zo hoog legt, maar voor anderen weer niet. Ik ben er nog lang niet over uit...
Dub, ik heb er weer een aantal online verstuurd en ik hoop dat er iets uit gat komen. Niets is soms moeilijker om te accepteren dan steeds afgewezen te worden terwijl je een prima CV en een hele goede cijferlijst hebt, maar te weinig ervaring.
Muis, interessante vraag is waarom je de lat voor jezelf zo hoog legt, maar voor anderen weer niet. Ik ben er nog lang niet over uit...
dinsdag 8 juni 2010 om 14:07
quote:LemonLime schreef op 08 juni 2010 @ 13:53:
Muis, interessante vraag is waarom je de lat voor jezelf zo hoog legt, maar voor anderen weer niet. Ik ben er nog lang niet over uit...Hmm, dat is nou juist ook het 'vervelende' aan mij, ik leg die lat voor anderen ook wel hoor. Zeker als ik van ze afhankelijk ben, omdat ze iets voor mij moeten doen of voor Muizelientje. Ik kan mij mateloos groen en geel ergeren als mensen geen inzet tonen of, naar mijn 'bescheiden' mening, niet met hun vak bezig zijn
Muis, interessante vraag is waarom je de lat voor jezelf zo hoog legt, maar voor anderen weer niet. Ik ben er nog lang niet over uit...Hmm, dat is nou juist ook het 'vervelende' aan mij, ik leg die lat voor anderen ook wel hoor. Zeker als ik van ze afhankelijk ben, omdat ze iets voor mij moeten doen of voor Muizelientje. Ik kan mij mateloos groen en geel ergeren als mensen geen inzet tonen of, naar mijn 'bescheiden' mening, niet met hun vak bezig zijn
dinsdag 8 juni 2010 om 21:46
woensdag 9 juni 2010 om 08:13
Ik ben aan het rommelen meiden....die regelmaat krijg ik er niet in vanwege de rare dingen die ik toch regelmatig moet doen en hoewel ik niet snoep of zo en geen ongezonde dingen eet, krijg ik de boel niet gestructureerd.
De eetwijzer daar krijg ik de zenuwen van. Ik word onrustig van al die dingen die ik dan toch weer 'niet goed' doe en ik merk dat ik vooral zit op te letten hoeveel calorieën ik heb gegeten.
Daarbij is het weer van nu (warm en vochtig) killing voor mijn reuma en dat demotiveert me bij van alles.
Excuses voor de egoposting. Ik moet mijn kind naar school brengen. Straks meer.
De eetwijzer daar krijg ik de zenuwen van. Ik word onrustig van al die dingen die ik dan toch weer 'niet goed' doe en ik merk dat ik vooral zit op te letten hoeveel calorieën ik heb gegeten.
Daarbij is het weer van nu (warm en vochtig) killing voor mijn reuma en dat demotiveert me bij van alles.
Excuses voor de egoposting. Ik moet mijn kind naar school brengen. Straks meer.
woensdag 9 juni 2010 om 09:48
He Leo,
even voor de records: een tijd geleden had je in al die "rare gevallen" gekozen voor ongezond en makkelijk. Je zegt dat je nu geen snoep of ongezonde dingen eet. Dat is het lastigste en dat doe je dus in ieder geval prima! *schouderklopje*.
Je hebt weleens gezegd dat je op zulke dagen te weinig eet. Heb je daar nu ook last van, of ben je meer aan het "grazen"? Kan je misschien een kekke broodbak kopen en een mooi lunchpakket voor jezelf maken als je weg moet? Heej meid, niet vergeten hoeveel dingen je al wel goed doet, dan kun je vanuit die toestand kijken waar je nog gezond terrein kan winnen.
Dat van die reuma, dat is gewoon K*T. Als je tijd hebt, loop dan misschien naar het dichtstbijzijnde bankje en haal even een frisse neus, dat vind ik altijd een opsteker (en doe ik veel te weinig...), is niet zo inspannend en wel gezond en lekker. Misschien kun je je lunch buiten opeten?
Toitoitoi!
even voor de records: een tijd geleden had je in al die "rare gevallen" gekozen voor ongezond en makkelijk. Je zegt dat je nu geen snoep of ongezonde dingen eet. Dat is het lastigste en dat doe je dus in ieder geval prima! *schouderklopje*.
Je hebt weleens gezegd dat je op zulke dagen te weinig eet. Heb je daar nu ook last van, of ben je meer aan het "grazen"? Kan je misschien een kekke broodbak kopen en een mooi lunchpakket voor jezelf maken als je weg moet? Heej meid, niet vergeten hoeveel dingen je al wel goed doet, dan kun je vanuit die toestand kijken waar je nog gezond terrein kan winnen.
Dat van die reuma, dat is gewoon K*T. Als je tijd hebt, loop dan misschien naar het dichtstbijzijnde bankje en haal even een frisse neus, dat vind ik altijd een opsteker (en doe ik veel te weinig...), is niet zo inspannend en wel gezond en lekker. Misschien kun je je lunch buiten opeten?
Toitoitoi!
woensdag 9 juni 2010 om 11:05
Hoi,
ik lees nog steeds bij vlagen mee, vind het een heel inspirerend topic. Denk er ook regelmatig aan nu ik op mijn werk uitkijk op een grote bak met mini marsjes. (1 gepakt, wel eerst een banaan gegeten en 20 minuten gewacht of het over zou gaan, blijk baar toch te veel zin, ook goed).
Ik wil graag nog een keer het hele topic rustig door lezen en de tijd nemen om mee te schrijven, maar ik werk nu even iets te veel (niet goed voor mijn eetgedrag heb ik gemerkt. Over 2,5 week is het klaar, tot die tijd doe ik mijn best het binnen de perken te houden, gister te lang door gewerkt, vertraging met de trein, zo'n zin in patat, maar na een half bakje weggegooid en compensatiesla gegeten. Vroeger zou dat een frikandel en een ijsje na zijn geweest).
Reden dat ik toch even reageer is de post van Eleonora. Ik vind haar zo inspirerend en zo positief en nu is ze niet blij. Niet goed. Dus Eleonora, gun jezelf eens even 20 minuten rust. Ga rustig aan de keukentafel zitten en bedenk waar je zin in hebt en gun jezelf dat ook. En als je dan uitgegeten bent ga dan nog eens rustig zitten en bedenk eens hoe je je vorig jaar rond deze tijd met die weer zou hebben gevoeld. Je bent hartstikke goed bezig en volgens mij doorsta je deze dip veel en veel beter dan je eerder zou hebben gedaan. Dus ja balen van je reuma, maar niet vergeten trots te zijn op hoe je het nu doet!
Sowieso vind ik het fijn om mee te lezen met mensen die realistisch zijn over zichzelf, waar het wordt geprobeerd, maar waar falen niet bestaat, waar stapjes langs de optimale weg worden weggestreept tegen alle positieve prestaties van de laatste tijd.
Ik voel me een stuk minder schuldig over de slechte dingen die ik mezelf nu even aan doe (qua werk en eten) omdat ik weet dat ik het een stuk beter doe dan anders.
ik lees nog steeds bij vlagen mee, vind het een heel inspirerend topic. Denk er ook regelmatig aan nu ik op mijn werk uitkijk op een grote bak met mini marsjes. (1 gepakt, wel eerst een banaan gegeten en 20 minuten gewacht of het over zou gaan, blijk baar toch te veel zin, ook goed).
Ik wil graag nog een keer het hele topic rustig door lezen en de tijd nemen om mee te schrijven, maar ik werk nu even iets te veel (niet goed voor mijn eetgedrag heb ik gemerkt. Over 2,5 week is het klaar, tot die tijd doe ik mijn best het binnen de perken te houden, gister te lang door gewerkt, vertraging met de trein, zo'n zin in patat, maar na een half bakje weggegooid en compensatiesla gegeten. Vroeger zou dat een frikandel en een ijsje na zijn geweest).
Reden dat ik toch even reageer is de post van Eleonora. Ik vind haar zo inspirerend en zo positief en nu is ze niet blij. Niet goed. Dus Eleonora, gun jezelf eens even 20 minuten rust. Ga rustig aan de keukentafel zitten en bedenk waar je zin in hebt en gun jezelf dat ook. En als je dan uitgegeten bent ga dan nog eens rustig zitten en bedenk eens hoe je je vorig jaar rond deze tijd met die weer zou hebben gevoeld. Je bent hartstikke goed bezig en volgens mij doorsta je deze dip veel en veel beter dan je eerder zou hebben gedaan. Dus ja balen van je reuma, maar niet vergeten trots te zijn op hoe je het nu doet!
Sowieso vind ik het fijn om mee te lezen met mensen die realistisch zijn over zichzelf, waar het wordt geprobeerd, maar waar falen niet bestaat, waar stapjes langs de optimale weg worden weggestreept tegen alle positieve prestaties van de laatste tijd.
Ik voel me een stuk minder schuldig over de slechte dingen die ik mezelf nu even aan doe (qua werk en eten) omdat ik weet dat ik het een stuk beter doe dan anders.
woensdag 9 juni 2010 om 12:19
Succes Dub!
Leo, een stukje terug heb ik iets geschreven over een boek wat ik aan het lezen ben. Wellicht iets voor jou?
En wat Kaatje ook zeg, gun jezelf ook momenten waarop het minder gaat. Je bent wel goed bezig omdat je je bewust bent van het feit dat je gezonder wil eten en dat ook doet. Dat is al een hele grote stap! Dat het niet zo getructureerd loopt als je zou willen, denk dat je dat misschien even een beetje los moet laten, hoe moeilijk dat ook is. Focus je op wel goed gaat en als je de eetwijzer niet wil gebruiken, dan doe je dat toch niet? Luister naar je lichaam zou ik zeggen...
Leo, een stukje terug heb ik iets geschreven over een boek wat ik aan het lezen ben. Wellicht iets voor jou?
En wat Kaatje ook zeg, gun jezelf ook momenten waarop het minder gaat. Je bent wel goed bezig omdat je je bewust bent van het feit dat je gezonder wil eten en dat ook doet. Dat is al een hele grote stap! Dat het niet zo getructureerd loopt als je zou willen, denk dat je dat misschien even een beetje los moet laten, hoe moeilijk dat ook is. Focus je op wel goed gaat en als je de eetwijzer niet wil gebruiken, dan doe je dat toch niet? Luister naar je lichaam zou ik zeggen...
