
Eten met je verstand

woensdag 21 april 2010 om 15:48
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
zondag 13 juni 2010 om 18:49
zondag 13 juni 2010 om 19:21
@Dubiootje,
Goed dat mijn gedachten over het hardlopen je opviel. Was mij namelijk ook al opgevallen tijdens het typen, maar toen stond het er al Ik weet dat het een soort self fulfillinf prophecy is door te denken: ik zie wel hoe lang ik ik het volhoud. En ik weet ook dat ik beter een concreet (smart ) doel kan stellen. Maar wat doe je met die stem in je hoofd die zeurt "dat kun je wel mooi zeggen, maar je kan het toch niet!" Oordoppen iemand?
Goed dat mijn gedachten over het hardlopen je opviel. Was mij namelijk ook al opgevallen tijdens het typen, maar toen stond het er al Ik weet dat het een soort self fulfillinf prophecy is door te denken: ik zie wel hoe lang ik ik het volhoud. En ik weet ook dat ik beter een concreet (smart ) doel kan stellen. Maar wat doe je met die stem in je hoofd die zeurt "dat kun je wel mooi zeggen, maar je kan het toch niet!" Oordoppen iemand?
zondag 13 juni 2010 om 21:34
Eh... negeren? Ik denk dat de tip om je doel ergens op te schrijven waar je het een paar keer per dag ziet, goed is. Ook staat in het boek een tip die ik zelf ook bedacht had en hier gegeven: een moodboard maken en die op een zichtbare plaats ophangen.
Ik denk ook dat het belangrijk is de stappen te bepalen die je moet doen om je doel te bereiken (heb je een trainingsprogramma bv.?). En inderdaad, begin eens met een smart-doel te formuleren. Zie je, je weet het zelf eigenlijk best
Lekker Muis Ik zit nu met een bakje kerstomaten voor mijn neus. O nee, ze zijn al op
Vlammetje, ik dacht ook niet dat je vriendin het lullig bedoelde, maar wel dat je het zelf als kritiek oppakte. Of als reden om weer eens kritisch op jezelf te zijn. Erg knap van haar trouwens dat ze 50!! kilo is afgevallen en haar eetpatroon permanent heeft aangepast. Ik ben absoluut geen voorstander van plastische chirurgie, maar kan me er iets bij voorstellen dat ze haar vel ook weer graag op maat wil hebben
Maar ondertussen sluipen er zo weer drie dagen slecht eten in in één week tijd, besef ik dat mijn porties nog steeds te groot zijn, de trampoline niet vaak genoeg besprongen wordt en ik me helemaal niet voel als ik zou willen.
Is dat niet jouw motivatie? Dat je je niet fijn voelt met je oude eetpatroon? Waarom is dat, is dat psychisch of ook lichamelijk? Ik heb ook niet veel overgewicht, een paar kilo, en ook al zou ik die er graag af willen is dat niet mijn belangrijkste motivatie. Het gaat me echt om gezond zijn, een eetpatroon hebben dat past bij wie ik ben en bij waar ik in geloof.
Ik voel me veel sterker nu, ik voel me geen slachtoffer meer. Geen slachtoffer van mijn eigen emoties, van mijn keuze om troep in mijn lichaam te stoppen, van de maatschappij, mijn omgeving en de omstandigheden die me "dwingen" slecht te eten, van de marketing van de voedingsfabrikanten, van de media die maat nul door je strot duwen. Ik ben nu gewoon dubio. Een stukje meer dubio, moet ik zeggen, want ik heb nog wel wat andere hang-ups die ik wil bestrijden. One at a time
Wat is het precies dat jou dwarszit in je eetgewoontes? En hoe stel je je jezelf voor als je gezond en bewust zou eten? Hoe voelt dat volgens jou?
Ik denk ook dat het belangrijk is de stappen te bepalen die je moet doen om je doel te bereiken (heb je een trainingsprogramma bv.?). En inderdaad, begin eens met een smart-doel te formuleren. Zie je, je weet het zelf eigenlijk best
Lekker Muis Ik zit nu met een bakje kerstomaten voor mijn neus. O nee, ze zijn al op
Vlammetje, ik dacht ook niet dat je vriendin het lullig bedoelde, maar wel dat je het zelf als kritiek oppakte. Of als reden om weer eens kritisch op jezelf te zijn. Erg knap van haar trouwens dat ze 50!! kilo is afgevallen en haar eetpatroon permanent heeft aangepast. Ik ben absoluut geen voorstander van plastische chirurgie, maar kan me er iets bij voorstellen dat ze haar vel ook weer graag op maat wil hebben
Maar ondertussen sluipen er zo weer drie dagen slecht eten in in één week tijd, besef ik dat mijn porties nog steeds te groot zijn, de trampoline niet vaak genoeg besprongen wordt en ik me helemaal niet voel als ik zou willen.
Is dat niet jouw motivatie? Dat je je niet fijn voelt met je oude eetpatroon? Waarom is dat, is dat psychisch of ook lichamelijk? Ik heb ook niet veel overgewicht, een paar kilo, en ook al zou ik die er graag af willen is dat niet mijn belangrijkste motivatie. Het gaat me echt om gezond zijn, een eetpatroon hebben dat past bij wie ik ben en bij waar ik in geloof.
Ik voel me veel sterker nu, ik voel me geen slachtoffer meer. Geen slachtoffer van mijn eigen emoties, van mijn keuze om troep in mijn lichaam te stoppen, van de maatschappij, mijn omgeving en de omstandigheden die me "dwingen" slecht te eten, van de marketing van de voedingsfabrikanten, van de media die maat nul door je strot duwen. Ik ben nu gewoon dubio. Een stukje meer dubio, moet ik zeggen, want ik heb nog wel wat andere hang-ups die ik wil bestrijden. One at a time
Wat is het precies dat jou dwarszit in je eetgewoontes? En hoe stel je je jezelf voor als je gezond en bewust zou eten? Hoe voelt dat volgens jou?
Ga in therapie!

maandag 14 juni 2010 om 11:47
Lieve meiden, (oud gedienden en nieuwgedienden)
Het gaat hier z'n gangetje.
Maar er zijn troubles in paradise.
Niks met gezondheid, ook niet met mijn huwelijk, niet met ons kind, maar andere zaken waar je helemaal in op kunt gaan. Geld.
Op dit moment kan ik nauwelijks nadenken. Ik eet even helemaal niet en ik kan momenteel niet inspirerend over eten praten. Het spijt me want ik ben hier graag. Mijn hersenen maken overuren en helaas gaat het daarbij even niet over wat ik wel en niet moet eten.
Sorry als ik even verstek laat gaan. Ik ben (vast) snel terug. Eerst even de boel op orde (in het hoofd)!
Liefs en tot snel,
Leo
Het gaat hier z'n gangetje.
Maar er zijn troubles in paradise.
Niks met gezondheid, ook niet met mijn huwelijk, niet met ons kind, maar andere zaken waar je helemaal in op kunt gaan. Geld.
Op dit moment kan ik nauwelijks nadenken. Ik eet even helemaal niet en ik kan momenteel niet inspirerend over eten praten. Het spijt me want ik ben hier graag. Mijn hersenen maken overuren en helaas gaat het daarbij even niet over wat ik wel en niet moet eten.
Sorry als ik even verstek laat gaan. Ik ben (vast) snel terug. Eerst even de boel op orde (in het hoofd)!
Liefs en tot snel,
Leo
maandag 14 juni 2010 om 12:19
Ha lieve Leo,
Wat rot om te horen Ik weet hoe het is, geld is belangrijk en vooral er niet genoeg van hebben kan je leven behoorlijk in de war sturen. Dat kun je helemaal stuk relativeren maar onbelangrijk wordt het daarmee niet.
Lieve schat, ik snap echt dat je momenteel helemaal niet met eten bezig bent, maar probeer alsjeblieft om je overwerkende hersens de nodige brandstof te geven. Anders riskeer je het overzicht helemaal kwijt te raken en misschien zelfs in paniek te raken. Nog een tip die ik las in het boek dat ik lees: juist als je het druk hebt en je hersenen overuren maken, moet je tijd maken om te ontspannen. Bv. tussen alle hectiek en afspraken door even vijf minuten op het gras gaan liggen en naar de wolken kijken.
Juist op momenten waarop we onze hersenen nodig hebben, geven we ze vaak niet wat ze nodig hebben om op topvermogen te draaien. Ontspanning hebben ze nodig om goed te functioneren en om op creatieve oplossingen te komen. We herkennen het allemaal wel: als we door drukte geen pauzes nemen en ons fixeren op het werk en de problemen die voor ons liggen, komen we er vaak niet uit. Als we even pauzeren, komt de oplossing vaak opeens (schijnbaar) vanzelf. Dat komt omdat de hersenen dan even de ruimte krijgen.
Meid, ik wens je alle sterkte, neem even de tijd om je ogen dicht te doen en heel diep in en uit te ademen. This too shall pass. En je komt er zeker weten weer heel uit
Wat rot om te horen Ik weet hoe het is, geld is belangrijk en vooral er niet genoeg van hebben kan je leven behoorlijk in de war sturen. Dat kun je helemaal stuk relativeren maar onbelangrijk wordt het daarmee niet.
Lieve schat, ik snap echt dat je momenteel helemaal niet met eten bezig bent, maar probeer alsjeblieft om je overwerkende hersens de nodige brandstof te geven. Anders riskeer je het overzicht helemaal kwijt te raken en misschien zelfs in paniek te raken. Nog een tip die ik las in het boek dat ik lees: juist als je het druk hebt en je hersenen overuren maken, moet je tijd maken om te ontspannen. Bv. tussen alle hectiek en afspraken door even vijf minuten op het gras gaan liggen en naar de wolken kijken.
Juist op momenten waarop we onze hersenen nodig hebben, geven we ze vaak niet wat ze nodig hebben om op topvermogen te draaien. Ontspanning hebben ze nodig om goed te functioneren en om op creatieve oplossingen te komen. We herkennen het allemaal wel: als we door drukte geen pauzes nemen en ons fixeren op het werk en de problemen die voor ons liggen, komen we er vaak niet uit. Als we even pauzeren, komt de oplossing vaak opeens (schijnbaar) vanzelf. Dat komt omdat de hersenen dan even de ruimte krijgen.
Meid, ik wens je alle sterkte, neem even de tijd om je ogen dicht te doen en heel diep in en uit te ademen. This too shall pass. En je komt er zeker weten weer heel uit
Ga in therapie!
maandag 14 juni 2010 om 12:21
maandag 14 juni 2010 om 12:29
Dikke knuffel Leo! Kan het niet beter verwoorden dan Dub hierboven al heeft geschreven. Het is misschien wel helemaal niet te vergelijken, maar ik weet hoe het voelt als geld een probleem is... Misschien lijkt het nu een berg waar je niet over heen of langs kan, maar soms dienen oplossingen zich aan. En zo niet, dan weet ik zeker dat je hier uit gaat komen! Maar laat dit alsjeblieft niet het zetje zijn waardoor je jezelf kwijtraakt en het goede gevoel wat je de laatste tijd had.
Ladies, ik wilde jullie nog even bedanken voor jullie lieve woorden van vrijdag en daarna. Weet nog steeds niet wat ik wil maar ik ben weer wat rustiger en dan voelt wel goed.
Ladies, ik wilde jullie nog even bedanken voor jullie lieve woorden van vrijdag en daarna. Weet nog steeds niet wat ik wil maar ik ben weer wat rustiger en dan voelt wel goed.
maandag 14 juni 2010 om 12:55
maandag 14 juni 2010 om 13:18
Lé:
Snap dat je nu niet met wel/niet/gezond eten bezig bent, maar ben het helemaal eens met Duub. Juist nu moet je goed voor jezelf zorgen. Allereerst om je hoofd er goed bij te kunnen houden en naar een oplossing te zoeken. Maar zeker ook om op de goede eetweg te blijven.
Misschien is dit nog zinvol (ligt in het verlengde van fuck-it en glijdende schaal) om op te merken:
Geldsores -> paniek/stress -> snaaien -> nog ongelukkiger voelen -> doorslaan qua snaaien -> etcetera -> etcetera
Gelsores... je hebt dus een probleem. Dat is een constatering. Niet meer, niet minder. Vervelend, maar er is ongetwijfeld een oplossing te bedenken. Ook al moet je daar wellicht hard over nadenken, veel actie voor ondernemen en laat ie in eerste instantie op zich wachten. Het probleem wordt een groter en complexer probleem als je je laat meeslepen door het gevoel van paniek en stress. En daar komt de glijdende schaal dus om de hoek kijken.
Trouble -> double trouble -> triple trouble -> etcetera
Als je bewust probeert stil te staan bij dit principe en goed tot je door laat dringen dat trouble alleen maar trouble is en dat je door je eigen negatieve gevoel en denken (of onachtzaamheid, fuck-it of whatever) van trouble double of triple trouble maakt, dan weet je ook dat goed eten juist nu belangrijk is.
Hoop dat ik me duidelijk heb uitgedrukt. Zo niet, geef dan maar even een piep.
Snap dat je nu niet met wel/niet/gezond eten bezig bent, maar ben het helemaal eens met Duub. Juist nu moet je goed voor jezelf zorgen. Allereerst om je hoofd er goed bij te kunnen houden en naar een oplossing te zoeken. Maar zeker ook om op de goede eetweg te blijven.
Misschien is dit nog zinvol (ligt in het verlengde van fuck-it en glijdende schaal) om op te merken:
Geldsores -> paniek/stress -> snaaien -> nog ongelukkiger voelen -> doorslaan qua snaaien -> etcetera -> etcetera
Gelsores... je hebt dus een probleem. Dat is een constatering. Niet meer, niet minder. Vervelend, maar er is ongetwijfeld een oplossing te bedenken. Ook al moet je daar wellicht hard over nadenken, veel actie voor ondernemen en laat ie in eerste instantie op zich wachten. Het probleem wordt een groter en complexer probleem als je je laat meeslepen door het gevoel van paniek en stress. En daar komt de glijdende schaal dus om de hoek kijken.
Trouble -> double trouble -> triple trouble -> etcetera
Als je bewust probeert stil te staan bij dit principe en goed tot je door laat dringen dat trouble alleen maar trouble is en dat je door je eigen negatieve gevoel en denken (of onachtzaamheid, fuck-it of whatever) van trouble double of triple trouble maakt, dan weet je ook dat goed eten juist nu belangrijk is.
Hoop dat ik me duidelijk heb uitgedrukt. Zo niet, geef dan maar even een piep.

maandag 14 juni 2010 om 13:37
Oplossing ---> zo 1,2,3, niet nu even nee.
Goed eten, zeker weten. Ik ga niet snaaien, dat absoluut niet, ik wil het niet, dus gebeurt dat niet, ik ga door met waar ik mee bezig ben.
Ik ben alleen niet zulk inspirerend gezelschap momenteel, vandaar dat ik me even (tijdelijk) af kwam melden.
Jullie zijn lief en ik ben er snel weer hoor, als het meezit mét zinnige tekst. Die ontbreekt alleen nu even.
Goed eten, zeker weten. Ik ga niet snaaien, dat absoluut niet, ik wil het niet, dus gebeurt dat niet, ik ga door met waar ik mee bezig ben.
Ik ben alleen niet zulk inspirerend gezelschap momenteel, vandaar dat ik me even (tijdelijk) af kwam melden.
Jullie zijn lief en ik ben er snel weer hoor, als het meezit mét zinnige tekst. Die ontbreekt alleen nu even.
maandag 14 juni 2010 om 14:35
Ha lieverd,
Jouw tekst is altijd zinnig, geen zorgen (daarover dan toch ). En dan gaan we jou gewoon inspirereren als het even kan. Want niet snaaien is één ding - een heel goed ding! - maar goed eten een ander. Als je vergeet te eten, geen trek hebt of geen puf om iets te verzinnen of klaar te maken, dan zal je minder goed gaan functioneren. Dat heeft niet alleen effect op je hersenen (---> oplossingsgericht en creatief denken) maar ook op je gemoedsgesteldheid. Je moet proberen de moraal hoog te houden (of te krijgen).
Ook al staat je hoofd er momenteel helemaal niet naar, misschien kun je even wat tijd nemen om te plannen wat je gaat kopen en eten de komende tijd. Kies voor snel, makkelijk, voedzaam en goedkoop (...). Ik hoef jou waarschijnlijk niet te vertellen hoe je zulke maaltijden kan plannen, dat weet je veel beter dan ik.
Denk ook aan tussendoortjes met langzame suikers (= broodnodige energie), bv. studentenhaver en amandelen (goed hersenvoer), volkorenkoekjes/crackers, volkorenboterhammen, gedroogde abrikozen, snoepfruit en -groenten enz. Zet een fles of kan water op het aanrecht met een glas erbij waar je de hele dag uit drinkt.
Probeer te bedenken hoe je je voelt na een dag te weinig eten en proberen dit probleem op te lossen als er iemand vraagt hoe het met je gaat... je zal waarschijnlijk zo slap zijn dat je meteen in huilen uitbarst. Als je goed gegeten hebt, kan de energie die dat geeft net het verschil maken tussen een huilbui en gewoon een fijn gesprek waarin je je hart uitstort. Leuk wordt het hoe dan ook niet, maar je zal alles wel wat beter aankunnen als je goed voor jezelf blijft zorgen.
Van hieruit nog een en sterkst.
Jouw tekst is altijd zinnig, geen zorgen (daarover dan toch ). En dan gaan we jou gewoon inspirereren als het even kan. Want niet snaaien is één ding - een heel goed ding! - maar goed eten een ander. Als je vergeet te eten, geen trek hebt of geen puf om iets te verzinnen of klaar te maken, dan zal je minder goed gaan functioneren. Dat heeft niet alleen effect op je hersenen (---> oplossingsgericht en creatief denken) maar ook op je gemoedsgesteldheid. Je moet proberen de moraal hoog te houden (of te krijgen).
Ook al staat je hoofd er momenteel helemaal niet naar, misschien kun je even wat tijd nemen om te plannen wat je gaat kopen en eten de komende tijd. Kies voor snel, makkelijk, voedzaam en goedkoop (...). Ik hoef jou waarschijnlijk niet te vertellen hoe je zulke maaltijden kan plannen, dat weet je veel beter dan ik.
Denk ook aan tussendoortjes met langzame suikers (= broodnodige energie), bv. studentenhaver en amandelen (goed hersenvoer), volkorenkoekjes/crackers, volkorenboterhammen, gedroogde abrikozen, snoepfruit en -groenten enz. Zet een fles of kan water op het aanrecht met een glas erbij waar je de hele dag uit drinkt.
Probeer te bedenken hoe je je voelt na een dag te weinig eten en proberen dit probleem op te lossen als er iemand vraagt hoe het met je gaat... je zal waarschijnlijk zo slap zijn dat je meteen in huilen uitbarst. Als je goed gegeten hebt, kan de energie die dat geeft net het verschil maken tussen een huilbui en gewoon een fijn gesprek waarin je je hart uitstort. Leuk wordt het hoe dan ook niet, maar je zal alles wel wat beter aankunnen als je goed voor jezelf blijft zorgen.
Van hieruit nog een en sterkst.
Ga in therapie!
maandag 14 juni 2010 om 20:59
Heb op dit moment veel last van het stresshormoon cortisol. Ik heb heel wat op mijn lever de laatste tijd en dat heeft fysiek bijzonder sterke gevolgen: symptomen als sterke suikerdips, misselijkheid, hoofdpijn, enorme vermoeidheid die me opeens overvalt, algehele malaise die na een gewone warme maaltijd weer helemaal wegtrekt.... Hopelijk is dat snel weer over. Heb wel een heel leuk weekend gehad.
Sterks voor Leo.
Sterks voor Leo.
maandag 14 juni 2010 om 21:35
Och Léo, ik moest even zoeken of ik erachter kon komen, of je problemen met jullie gezondheid of huwelijk had, gelukkig is dat het niet! Geldproblemen zijn ook heel vervelend, je raakt er wel erg van uit je doen. Het is min of meer een kwestie van zekerheid die je nodig hebt om te bestaan. Is de belastingaanslag op de mat gevallen? Mijn kinderen hadden er een van 3000 euro gekregen, gelukkig was het een fout..........Je schrikt er wel van pfffffff. Ik hoop dat er voor jullie ook een oplossing komt.

dinsdag 15 juni 2010 om 09:34
Jullie zijn zulke lieve schatten allemaal, heel fijn hoor, die bemoedigende woorden. Ben ik blij mee.
Buiten de wurgzorgs, die er nu eenmaal zijn, gaat het eetgewijs prima. Nah ja, ik eet een beetje te weinig maar daar ga ik vanaf vandaag dan weer verandering in brengen.
Zo meteen maar weer eens een kom bio cruesli met bio yoghurt verorberen, for starters.
Zondag jl voor het eerst weer eens een eetdag zoals 'vroeger' beleefd.
Moe dat ik er van was!
Keurig begonnen met drie zware boterhammen en bescheiden beleg maar daarna was de beer los. De stroopwafels bij opa & oma heb ik overgeslagen maar daarna patat met ketchup, brood met tapenade, witte sandwiches met tonijn en bitterballen. Qua drinken ging het prima. Te veel cola light en één glas vruchtensap maar ik ben dan in ieder geval niet aan de heavy coke (cola he!) gegaan.
Ik was helemaal kapot na het eten van die patatberg hahahahaha!
Wat een giller, ik merkte ineens dat je werkelijk geen energie krijgt van dat soort voer maar dat het slechts energie kost.
Nooit echt zo gevoeld, al was ik wel vaak moe overdag.
Nu snap ik dus ook weer meer van hoe zoiets werkt en kon ik met voldoening de volgende dag weer 'gewoon gezond' eten, zonder dat ik het gevoel had dat ik iets miste aan de slecht vullende en energie opslorpende voedingswaren van de vorige dag. Een heerlijke ontdekking!
Buiten de wurgzorgs, die er nu eenmaal zijn, gaat het eetgewijs prima. Nah ja, ik eet een beetje te weinig maar daar ga ik vanaf vandaag dan weer verandering in brengen.
Zo meteen maar weer eens een kom bio cruesli met bio yoghurt verorberen, for starters.
Zondag jl voor het eerst weer eens een eetdag zoals 'vroeger' beleefd.
Moe dat ik er van was!
Keurig begonnen met drie zware boterhammen en bescheiden beleg maar daarna was de beer los. De stroopwafels bij opa & oma heb ik overgeslagen maar daarna patat met ketchup, brood met tapenade, witte sandwiches met tonijn en bitterballen. Qua drinken ging het prima. Te veel cola light en één glas vruchtensap maar ik ben dan in ieder geval niet aan de heavy coke (cola he!) gegaan.
Ik was helemaal kapot na het eten van die patatberg hahahahaha!
Wat een giller, ik merkte ineens dat je werkelijk geen energie krijgt van dat soort voer maar dat het slechts energie kost.
Nooit echt zo gevoeld, al was ik wel vaak moe overdag.
Nu snap ik dus ook weer meer van hoe zoiets werkt en kon ik met voldoening de volgende dag weer 'gewoon gezond' eten, zonder dat ik het gevoel had dat ik iets miste aan de slecht vullende en energie opslorpende voedingswaren van de vorige dag. Een heerlijke ontdekking!
dinsdag 15 juni 2010 om 09:47
O, wat klinkt dat goed, Leo!
Mij is ook verteld dat je beter 6 keer een lichte maaltijd kunt eten dan 3 keer vol.
Om half 8 heb ik een kommetje yoghurt gehad en wat rauwe worteltjes voor de bite.
Net om half 10 een zware bruine meergranenbam met slankie smeerkaas en een glas tomaten-groentesap.
En dan neem ik rond half 12, 12 uur, 2 bammen met tonijn.
Tussendoor wat fruit en crackers en in de avond een normale magere kleine maaltijd.
Das toch goed?
Mij is ook verteld dat je beter 6 keer een lichte maaltijd kunt eten dan 3 keer vol.
Om half 8 heb ik een kommetje yoghurt gehad en wat rauwe worteltjes voor de bite.
Net om half 10 een zware bruine meergranenbam met slankie smeerkaas en een glas tomaten-groentesap.
En dan neem ik rond half 12, 12 uur, 2 bammen met tonijn.
Tussendoor wat fruit en crackers en in de avond een normale magere kleine maaltijd.
Das toch goed?
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.