Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand
woensdag 21 april 2010 om 15:48
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
woensdag 23 juni 2010 om 12:00
Elynn, thanks voor je lieve reactie. Het is niet dat er geen liefde is, alleen uit zich dat niet op die manier. Mijn moeder is vooral met zichzelf bezig en met mijn oudste zus en mijn vader is een lieverd, die te veel heeft laten gebeuren, en niet zo goed ziet wat ik graag van hem zou willen.
Hoe je het ook draait, uitspreekt, probeert uit te leggen; ze zien gewoon niet dat ze oprecht verschil maken tussen mij en mijn oudste zus en dat mijn jeugd absoluut geen rozengeur en maneschijn was. En dat doet echt heel veel pijn, zeker als ik in dezelfde kamer zit en ze met mijn zus aan het bespreken is dat ze iets leuks gaan doen en ik me dan afvraag waarom ze altijd afbelt als ik iets voorstel en never nooit voorstelt om iets leuks met mij te doen. Misschien klinkt dit wel een beetje onvolwassen maar het voelt niet ok als mensen zo met je omgaan....
Dikke knuffel voor jou Elynn! Geen wijze woorden om het gemis en de pijn te verzachten. Hoop niet dat je het erg vind dat ik het hier over de band met mijn ouders hebt terwijl jij jouw beide ouders moet missen....
Lindy, ik las het en geloof er geen moer van...Hoe kan je dat niet merken?
Hoe je het ook draait, uitspreekt, probeert uit te leggen; ze zien gewoon niet dat ze oprecht verschil maken tussen mij en mijn oudste zus en dat mijn jeugd absoluut geen rozengeur en maneschijn was. En dat doet echt heel veel pijn, zeker als ik in dezelfde kamer zit en ze met mijn zus aan het bespreken is dat ze iets leuks gaan doen en ik me dan afvraag waarom ze altijd afbelt als ik iets voorstel en never nooit voorstelt om iets leuks met mij te doen. Misschien klinkt dit wel een beetje onvolwassen maar het voelt niet ok als mensen zo met je omgaan....
Dikke knuffel voor jou Elynn! Geen wijze woorden om het gemis en de pijn te verzachten. Hoop niet dat je het erg vind dat ik het hier over de band met mijn ouders hebt terwijl jij jouw beide ouders moet missen....
Lindy, ik las het en geloof er geen moer van...Hoe kan je dat niet merken?
woensdag 23 juni 2010 om 12:07
Tuurlijk vind ik het helemaal niet erg dat jij het hier hebt over de relatie met je ouders, LL. Iedereen z'n eigen pijnlijke plek. En ja, ik heb gelukkig wel mensen om me heen die me erop wijzen dat ik lief voor mezelf moet zijn. Zou alleen willen dat het een intrinsiek gevoel is, dat ik het zelf ook écht zo voel. Komt gaandeweg wel, maar het is er nog lang niet altijd.
Tune uit, want ga dochter zo van school halen. Dank voor jullie lieve woorden. Tot later.
Tune uit, want ga dochter zo van school halen. Dank voor jullie lieve woorden. Tot later.
woensdag 23 juni 2010 om 12:21
Thanks Elynn. Ik voelde me namelijk een beetje schuldig.
Ik snap wat je bedoelt als je zegt dat je zou willen dat het een intrinsiek gevoel wordt, maar dat komt nog wel. Dat weet ik zeker en anders zijn wij er nog om je er aan te herinneren dat je goed voor jezelf moet zorgen.
Heeft iemand trouwens een lekker recept om in je eentje te maken?
En nog iets om over na te denken Een van mijn lievelingsgedichten:
Invictus
Out of the night that covers me,
Black as the Pit from pole to pole,
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul.
In the fell clutch of circumstance
I have not winced nor cried aloud.
Under the bludgeonings of chance
My head is bloody, but unbowed.
Beyond this place of wrath and tears
Looms but the Horror of the shade,
And yet the menace of the years
Finds, and shall find, me unafraid.
It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll.
I am the master of my fate:
I am the captain of my soul.
William Ernest Henley
Ik snap wat je bedoelt als je zegt dat je zou willen dat het een intrinsiek gevoel wordt, maar dat komt nog wel. Dat weet ik zeker en anders zijn wij er nog om je er aan te herinneren dat je goed voor jezelf moet zorgen.
Heeft iemand trouwens een lekker recept om in je eentje te maken?
En nog iets om over na te denken Een van mijn lievelingsgedichten:
Invictus
Out of the night that covers me,
Black as the Pit from pole to pole,
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul.
In the fell clutch of circumstance
I have not winced nor cried aloud.
Under the bludgeonings of chance
My head is bloody, but unbowed.
Beyond this place of wrath and tears
Looms but the Horror of the shade,
And yet the menace of the years
Finds, and shall find, me unafraid.
It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll.
I am the master of my fate:
I am the captain of my soul.
William Ernest Henley
woensdag 23 juni 2010 om 13:43
Hi Eleonora,
Prachtig zie je er uit op de foto! Gaat goed met je zo te zien.
Je vroeg of ik zelf ook iets aan t topic had; jazeker!
Ik heb zelf geen probleem met m'n gewicht (tenminste; ik moet slechts 1 x in de 5 jaar een aantal kilo afvallen voor de mooi, en die 1x is nu weer! (van 82 naar 75 kilo is de bedoeling). Ik hou erg van eten, en weet niet altijd maat te houden, dus dan komt er langzaam steeds wat bij.
groetjes
Emma
--------------------------------------------------------------------------------
Prachtig zie je er uit op de foto! Gaat goed met je zo te zien.
Je vroeg of ik zelf ook iets aan t topic had; jazeker!
Ik heb zelf geen probleem met m'n gewicht (tenminste; ik moet slechts 1 x in de 5 jaar een aantal kilo afvallen voor de mooi, en die 1x is nu weer! (van 82 naar 75 kilo is de bedoeling). Ik hou erg van eten, en weet niet altijd maat te houden, dus dan komt er langzaam steeds wat bij.
groetjes
Emma
--------------------------------------------------------------------------------
woensdag 23 juni 2010 om 13:44
Leo, mooie pics! Je haar zit echt heel leuk en je ogen komen ook beter uit. Mysterieus dat je er niks van op de weegschaal terugziet, want je gezicht is echt heel anders van vorm.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
woensdag 23 juni 2010 om 15:43
woensdag 23 juni 2010 om 16:14
Leo, wat een prachtige foto!
Janna, jee, cakebeslag maken en opeten... Jammer dat je er geen cakejes van hebt gemaakt en er eentje of zelfs twee lekker hebt opgepeuzeld. dan was je waarschijnlijk blijer met jezelf geweest? Maar goed, het is gebeurd en weer door!
Er is zoveel moois geschreven en mijn hoofd is vandaag zo leeg dat ik me niet waag aan reageren. Geloof niet dat ik er zinvolle zinnen van kan maken vandaag...
Had een te late lunch vandaag en heb om 15 uur snel twee boterhammen gegeten. Dat vulde niet, dus nog een kleine salade gemaakt. Alleen heb ik nu nog trek! Ik heb de kindersnoeppot laten staan en heb twee van die mentos get fresh zuurtjes genomen. En dan vanavond maar op tijd eten. Na het avondeten heb ik nooit zo snel last van trek.
Janna, jee, cakebeslag maken en opeten... Jammer dat je er geen cakejes van hebt gemaakt en er eentje of zelfs twee lekker hebt opgepeuzeld. dan was je waarschijnlijk blijer met jezelf geweest? Maar goed, het is gebeurd en weer door!
Er is zoveel moois geschreven en mijn hoofd is vandaag zo leeg dat ik me niet waag aan reageren. Geloof niet dat ik er zinvolle zinnen van kan maken vandaag...
Had een te late lunch vandaag en heb om 15 uur snel twee boterhammen gegeten. Dat vulde niet, dus nog een kleine salade gemaakt. Alleen heb ik nu nog trek! Ik heb de kindersnoeppot laten staan en heb twee van die mentos get fresh zuurtjes genomen. En dan vanavond maar op tijd eten. Na het avondeten heb ik nooit zo snel last van trek.
...
woensdag 23 juni 2010 om 16:16
Jemigdepemig, Leo, ik had het elders ook al tegen je gezegd maar ik zie nu op dit topic je foto weer en ben wederom met stomheid geslagen. WERKELIJK, wat een enorm verschil. Of dat nou in kilo's zit of niet (het moet haast wel OOK in kilo's zitten, want je lijkt echt 20 kilo lichter), het verschil in uitstraling alleen al is zo frappant.
Op die nieuwe foto, met dat prachtige haar en die mooie huid, ben je gewoon een beeldschone vrouw. Niet in de zin van: jemig, wat een verbetering, maar jemig: wat een lekker wijf. Snap je het verschil?
Mijn man, met wie ik naar je laatste film ben geweest, en die mij in de bioscoop joelend moest aanhoren: "Jaaaaaaaa, DAT IS ZE, dat is Leo van de Beo!!!!", zei over jouw foto: "wauw, wat een prachtige ogen..."
Bowlingbal? Bowlingbal? Poep in hun ogen!
Verder lees ik dit topic met veel belangstelling mee want gezond eten zou ook voor mij geen kwaad kunnen
.
Op die nieuwe foto, met dat prachtige haar en die mooie huid, ben je gewoon een beeldschone vrouw. Niet in de zin van: jemig, wat een verbetering, maar jemig: wat een lekker wijf. Snap je het verschil?
Mijn man, met wie ik naar je laatste film ben geweest, en die mij in de bioscoop joelend moest aanhoren: "Jaaaaaaaa, DAT IS ZE, dat is Leo van de Beo!!!!", zei over jouw foto: "wauw, wat een prachtige ogen..."
Bowlingbal? Bowlingbal? Poep in hun ogen!
Verder lees ik dit topic met veel belangstelling mee want gezond eten zou ook voor mij geen kwaad kunnen
.
.
woensdag 23 juni 2010 om 16:26
Ik heb vandaag een beetje een butdag. Vandaag precies is mijn mama een half jaar dood.
Ik zat op mijn werk vanmorgen en ik kon alleen maar denken aan broodjes kroket en dergelijk zaken in het bedrijfsrestaurant.
Ik heb me weten in te houden, het werd een krentenbol (was ik eigenlijk ook niet blij mee, te veel suiker, maar goed, hij zit erin)
Ik zat op mijn werk vanmorgen en ik kon alleen maar denken aan broodjes kroket en dergelijk zaken in het bedrijfsrestaurant.
Ik heb me weten in te houden, het werd een krentenbol (was ik eigenlijk ook niet blij mee, te veel suiker, maar goed, hij zit erin)
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
woensdag 23 juni 2010 om 16:34
woensdag 23 juni 2010 om 17:09
Ha meiden,
Voor de duidelijkheid; Ik ben vast vele kilo's afgevallen. Ik meet en weeg alleen niet, dus ik weet niet hoeveel.
Wel veel want het verschil is duidelijk te voelen en ook te zien. Maar het gaat me niet om cijfers, kilo's of afmetingen, het gaat me om het gevoel en daarom hou ik het niet bij op een weegschaal maar zeker ben ik kilo's kwijt.
Hoeveel? Geen idééééé echt
Bedankt voor alle lieve reacties, ik ben er ontzettend trots op, op wat jullie schrijven. Het is een heerlijk gevoel om voor het eerst in jaren te lezen dat mensen je er zo goed uit vinden zien. Heerlijk, heerlijk, heerlijk, ik geniet er ontzettend van.
Voor de duidelijkheid; Ik ben vast vele kilo's afgevallen. Ik meet en weeg alleen niet, dus ik weet niet hoeveel.
Wel veel want het verschil is duidelijk te voelen en ook te zien. Maar het gaat me niet om cijfers, kilo's of afmetingen, het gaat me om het gevoel en daarom hou ik het niet bij op een weegschaal maar zeker ben ik kilo's kwijt.
Hoeveel? Geen idééééé echt
Bedankt voor alle lieve reacties, ik ben er ontzettend trots op, op wat jullie schrijven. Het is een heerlijk gevoel om voor het eerst in jaren te lezen dat mensen je er zo goed uit vinden zien. Heerlijk, heerlijk, heerlijk, ik geniet er ontzettend van.
woensdag 23 juni 2010 om 17:25
Lezend de laatste weken valt op dat veel van ons hier issues hebben met vroeger. Eetproblemen en jeugdissues zijn met elkaar verbonden heb ik geleerd van een psychiater waar ik onder behandeling ben geweest. Wisten jullie dat?
Zojuist met Robo aan de telefoon gesproken over geesten van vroeger en de invloed die ze (kunnen) hebben op het heden.
In hoeverre is dat iets wat je zelf laat gebeuren denken jullie? Is het echt iets waar je niets aan kunt doen of kun je het wel maar is het een kwestie van willen?
Puur een vraag hoor. Ik heb zelf worstelingen met een seksueel misbruik verleden en ik voelde me daar lang slachtoffer van. Ook van mijn ex heb ik me lang een slachtoffer gevoeld. Een van de dingen die ik mezelf nu voorhoudt is dat ik geen slachtoffer meer wil zijn. Herkennen jullie dit?
Voor mij is het zo dat het slachtoffer zijn me zwak maakt. Een slachtoffer is tenslotte machteloos. Zo voelde ik me tegenover eten. Ik kón gewoon niet anders dan me er in verliezen.
Ik was lang een soort van geboren deurmat. Mijn eigen zwaarste en hardste criticaster en ik omringde me dan ook nog eens met mensen die keihard oordeelden over mij. Ik was geen fan of vriend van mezelf en dat maakte het moeilijk om me te verzetten tegen de negativiteit van anderen tegenover mij. Ik hield niet van mij en dan is het bijna onmogelijk voor een ander dat wel te doen.
Hopelijk vat niemand dit verkeerd op want ik heb - nogmaals - zelf ook het een en ander te verhapstukken met vroeger en het is iets waar ik veel over nadenk, al sinds ik verkering had met mijn vorige man, wat al weer 10 jaar uit is bijna, dus ik ben er nogal een tijd over aan het mijmeren. Ik ben gewoon heel benieuwd naar jullie ideeën over dit onderwerp.
In hoeverre speelt een verleden een rol bij hoe je tegenover eten staat en is dat iets waar je machteloos in staat (voor je gevoel) of een keuze die je kunt maken?
Zojuist met Robo aan de telefoon gesproken over geesten van vroeger en de invloed die ze (kunnen) hebben op het heden.
In hoeverre is dat iets wat je zelf laat gebeuren denken jullie? Is het echt iets waar je niets aan kunt doen of kun je het wel maar is het een kwestie van willen?
Puur een vraag hoor. Ik heb zelf worstelingen met een seksueel misbruik verleden en ik voelde me daar lang slachtoffer van. Ook van mijn ex heb ik me lang een slachtoffer gevoeld. Een van de dingen die ik mezelf nu voorhoudt is dat ik geen slachtoffer meer wil zijn. Herkennen jullie dit?
Voor mij is het zo dat het slachtoffer zijn me zwak maakt. Een slachtoffer is tenslotte machteloos. Zo voelde ik me tegenover eten. Ik kón gewoon niet anders dan me er in verliezen.
Ik was lang een soort van geboren deurmat. Mijn eigen zwaarste en hardste criticaster en ik omringde me dan ook nog eens met mensen die keihard oordeelden over mij. Ik was geen fan of vriend van mezelf en dat maakte het moeilijk om me te verzetten tegen de negativiteit van anderen tegenover mij. Ik hield niet van mij en dan is het bijna onmogelijk voor een ander dat wel te doen.
Hopelijk vat niemand dit verkeerd op want ik heb - nogmaals - zelf ook het een en ander te verhapstukken met vroeger en het is iets waar ik veel over nadenk, al sinds ik verkering had met mijn vorige man, wat al weer 10 jaar uit is bijna, dus ik ben er nogal een tijd over aan het mijmeren. Ik ben gewoon heel benieuwd naar jullie ideeën over dit onderwerp.
In hoeverre speelt een verleden een rol bij hoe je tegenover eten staat en is dat iets waar je machteloos in staat (voor je gevoel) of een keuze die je kunt maken?
woensdag 23 juni 2010 om 17:27
quote:Mariannanas schreef op 23 juni 2010 @ 16:16:
Jemigdepemig, Leo, ik had het elders ook al tegen je gezegd maar ik zie nu op dit topic je foto weer en ben wederom met stomheid geslagen. WERKELIJK, wat een enorm verschil. Of dat nou in kilo's zit of niet (het moet haast wel OOK in kilo's zitten, want je lijkt echt 20 kilo lichter), het verschil in uitstraling alleen al is zo frappant.
Op die nieuwe foto, met dat prachtige haar en die mooie huid, ben je gewoon een beeldschone vrouw. Niet in de zin van: jemig, wat een verbetering, maar jemig: wat een lekker wijf. Snap je het verschil?
Mijn man, met wie ik naar je laatste film ben geweest, en die mij in de bioscoop joelend moest aanhoren: "Jaaaaaaaa, DAT IS ZE, dat is Leo van de Beo!!!!", zei over jouw foto: "wauw, wat een prachtige ogen..."
Bowlingbal? Bowlingbal? Poep in hun ogen!
Verder lees ik dit topic met veel belangstelling mee want gezond eten zou ook voor mij geen kwaad kunnen.
Meid, ik glunder me helemaal een ongeluk. Je bent voor mij heel speciaal, dat weet je en ik ben blij met wat je schrijft, goh zeg, ik bloos er van!
En ik weet toevallig dat jouw man een hele mooie man is, dus dat zo'n stuk mij dan weer een lekker wijf vindt, poeh......
Jemigdepemig, Leo, ik had het elders ook al tegen je gezegd maar ik zie nu op dit topic je foto weer en ben wederom met stomheid geslagen. WERKELIJK, wat een enorm verschil. Of dat nou in kilo's zit of niet (het moet haast wel OOK in kilo's zitten, want je lijkt echt 20 kilo lichter), het verschil in uitstraling alleen al is zo frappant.
Op die nieuwe foto, met dat prachtige haar en die mooie huid, ben je gewoon een beeldschone vrouw. Niet in de zin van: jemig, wat een verbetering, maar jemig: wat een lekker wijf. Snap je het verschil?
Mijn man, met wie ik naar je laatste film ben geweest, en die mij in de bioscoop joelend moest aanhoren: "Jaaaaaaaa, DAT IS ZE, dat is Leo van de Beo!!!!", zei over jouw foto: "wauw, wat een prachtige ogen..."
Bowlingbal? Bowlingbal? Poep in hun ogen!
Verder lees ik dit topic met veel belangstelling mee want gezond eten zou ook voor mij geen kwaad kunnen
.Meid, ik glunder me helemaal een ongeluk. Je bent voor mij heel speciaal, dat weet je en ik ben blij met wat je schrijft, goh zeg, ik bloos er van!
En ik weet toevallig dat jouw man een hele mooie man is, dus dat zo'n stuk mij dan weer een lekker wijf vindt, poeh......
woensdag 23 juni 2010 om 17:29
Dubio, je vroeg me gisteren waarom ik de opmerking van dat meisje in het zwembad sportief zat op te vatten in plaats van haar toe te bijten dat ze haar kop moest houden ( ).
Goeie.
Ik klapte tóch ergens dicht. Daarbij vind ik het een zielig kind, ze heeft zelf overgewicht en zocht misschien wel een soort van steun. Daarbij is het een pestkop met een grote tater, dat dan weer wel.
Feitelijk komt het er op neer dat ik me gewoon geen raad wist eigenlijk.......
Goeie.
Ik klapte tóch ergens dicht. Daarbij vind ik het een zielig kind, ze heeft zelf overgewicht en zocht misschien wel een soort van steun. Daarbij is het een pestkop met een grote tater, dat dan weer wel.
Feitelijk komt het er op neer dat ik me gewoon geen raad wist eigenlijk.......
woensdag 23 juni 2010 om 19:56
quote:eleonora schreef op 22 juni 2010 @ 22:53:
IBA, wat rot zeg. Afgewezen worden voor wat dan ook is ellendig maar het is helemaal vervelend als er niet echt dingen zijn die je zou kunnen veranderen en dat de keuze dan nog steeds niet op jou valt. Bah, wat een pokkegevoel is dat dan.
Is het op jouw werkgebeid altijd al lastig geweest om een baan te vinden of heeft die vermaledijde crisis er iets mee te maken.
Het is de crisis Leo. Ik zit wel een beetje op een specifiek werkterrein maar zeker gemeenten houden de hand flink op de knip en daar zaten voor mij veel werkgelegenheidskansen.
IBA, wat rot zeg. Afgewezen worden voor wat dan ook is ellendig maar het is helemaal vervelend als er niet echt dingen zijn die je zou kunnen veranderen en dat de keuze dan nog steeds niet op jou valt. Bah, wat een pokkegevoel is dat dan.
Is het op jouw werkgebeid altijd al lastig geweest om een baan te vinden of heeft die vermaledijde crisis er iets mee te maken.
Het is de crisis Leo. Ik zit wel een beetje op een specifiek werkterrein maar zeker gemeenten houden de hand flink op de knip en daar zaten voor mij veel werkgelegenheidskansen.
