Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand
woensdag 21 april 2010 om 15:48
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
zondag 27 juni 2010 om 11:54
quote:dubiootje schreef op 26 juni 2010 @ 16:47:
Dat van een verband tussen oestrogeen en drank had ik nog nooit gehoord, interessant. Heb je de rest van het topic gelezen? Ik denk dat er ook voor jou heel mooie inzichten in te vinden zijn die je kunnen helpen om anders te gaan denken over eten (en over jezelf).
Hoe bedoel je?
Ik heb een groot deel van het topic gelezen, en in het begin wel eens meegeschreven. Het is topic waarin soms heel veel geschreven wordt, en ik heb niet altijd tijd om alles te lezen.
Ik eet al met gezond verstand, dat is het punt niet, het gaat me meer om andere aspecten. Ik heb op zich geen eetproblemen, geen vreetbuien, ben niet te dun en niet dik, supergezond. Ik denk, maar dat heb ik hier al eerder gepost, dat er heel veel overeenkomsten zijn tussen andere 'verslavingen' en eten. Het draait mijns inziens vooral om hetzelfde. Hoe ga je om met je lichaam? Wat voor gevoelens roept je lichaam bij je op?
Ik zag deze week een interview met Ted Troost, de bekende haptonoom, die ervan overtuigd is, dat elke (negatieve) emotie in het lichaam wordt opgeslagen, zonder uitzondering. En daar dus voor een blokkade zal zorgen.
Ik doe zelf bijna dagelijks yoga, ik merk dat ook.
Ik denk dat het bij mij meer om schuldgevoel draait, dat maar zeer zijdelings aan eten gekoppeld is. Ik ben daar erg mee opgevoed. Vanochtend werd ik heel vroeg wakker, en dat is vaak een tijdstip, dat ik over van alles en nog wat lig na te denken. Gisteren was mijn vaste kroegdag, maar ik heb weinig gedronken en best gezond gegeten. Toen merkte ik, dat ik me ineens schuldig begon te voelen over het feit, dat ik nogal wat geld had uitgegeven. Het moet blijkbaar gewoon iets zijn.
Vrouwen beschikken meestal ook over een flinke 'schuldklier'.
Dat van een verband tussen oestrogeen en drank had ik nog nooit gehoord, interessant. Heb je de rest van het topic gelezen? Ik denk dat er ook voor jou heel mooie inzichten in te vinden zijn die je kunnen helpen om anders te gaan denken over eten (en over jezelf).
Hoe bedoel je?
Ik heb een groot deel van het topic gelezen, en in het begin wel eens meegeschreven. Het is topic waarin soms heel veel geschreven wordt, en ik heb niet altijd tijd om alles te lezen.
Ik eet al met gezond verstand, dat is het punt niet, het gaat me meer om andere aspecten. Ik heb op zich geen eetproblemen, geen vreetbuien, ben niet te dun en niet dik, supergezond. Ik denk, maar dat heb ik hier al eerder gepost, dat er heel veel overeenkomsten zijn tussen andere 'verslavingen' en eten. Het draait mijns inziens vooral om hetzelfde. Hoe ga je om met je lichaam? Wat voor gevoelens roept je lichaam bij je op?
Ik zag deze week een interview met Ted Troost, de bekende haptonoom, die ervan overtuigd is, dat elke (negatieve) emotie in het lichaam wordt opgeslagen, zonder uitzondering. En daar dus voor een blokkade zal zorgen.
Ik doe zelf bijna dagelijks yoga, ik merk dat ook.
Ik denk dat het bij mij meer om schuldgevoel draait, dat maar zeer zijdelings aan eten gekoppeld is. Ik ben daar erg mee opgevoed. Vanochtend werd ik heel vroeg wakker, en dat is vaak een tijdstip, dat ik over van alles en nog wat lig na te denken. Gisteren was mijn vaste kroegdag, maar ik heb weinig gedronken en best gezond gegeten. Toen merkte ik, dat ik me ineens schuldig begon te voelen over het feit, dat ik nogal wat geld had uitgegeven. Het moet blijkbaar gewoon iets zijn.
Vrouwen beschikken meestal ook over een flinke 'schuldklier'.
zondag 27 juni 2010 om 11:56
Yasmijn, ik heb nu verscheidene boeken in huis om te kijken welke me het meeste aanspreekt.
De arts die zich specialiseerde in vrouwengezondheid en zich bezig houdt met het hier genoemde "syndrome X" en oestrogeen/gewicht/gemoedstoestand enz. heeft tevens een heel hoog Jomanda gehalte en daar krijg ik een beetje de kriebels van, dus dat leest dan wat lastig (mijn eigen vooroordelen zitten in de weg).
Enfin, ik probeer dus wat minder gekleurde kost te vinden over dit onderwerp.
Overigens ik woon in Victoria vlakbij de kust van Port Phillip bay/Mornington peninsula.
Ik kan beter zelf ook maar Down Under schrijven denk ik...mijn engelse computer snapt niks van tekentjes boven de e, als ik Australie goed wil schrijven maakt ie er Australi"e van en ik weet niet hoe ik dat moet oplossen.
Ik kreeg best wel even een dikke keel van je post over je moeder.
Ik wens je heel veel sterkte,liefs en steun bij het wennen .
Onwerkelijk he?!
De arts die zich specialiseerde in vrouwengezondheid en zich bezig houdt met het hier genoemde "syndrome X" en oestrogeen/gewicht/gemoedstoestand enz. heeft tevens een heel hoog Jomanda gehalte en daar krijg ik een beetje de kriebels van, dus dat leest dan wat lastig (mijn eigen vooroordelen zitten in de weg).
Enfin, ik probeer dus wat minder gekleurde kost te vinden over dit onderwerp.
Overigens ik woon in Victoria vlakbij de kust van Port Phillip bay/Mornington peninsula.
Ik kan beter zelf ook maar Down Under schrijven denk ik...mijn engelse computer snapt niks van tekentjes boven de e, als ik Australie goed wil schrijven maakt ie er Australi"e van en ik weet niet hoe ik dat moet oplossen.
Ik kreeg best wel even een dikke keel van je post over je moeder.
Ik wens je heel veel sterkte,liefs en steun bij het wennen .
Onwerkelijk he?!
zondag 27 juni 2010 om 11:57
Dank voor jullie medeleven vrouwen.
Ja, die eerste keren in het eerste jaar, das niet leuk.
Op 9 mei was het moederdag, en op 10 mei was ik jarig.
Akelige dagen. Heb verjaardag dan ook voorbij laten gaan.
Heb 'Honger' uit, echt een interessant boek.
Ja, die eerste keren in het eerste jaar, das niet leuk.
Op 9 mei was het moederdag, en op 10 mei was ik jarig.
Akelige dagen. Heb verjaardag dan ook voorbij laten gaan.
Heb 'Honger' uit, echt een interessant boek.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zondag 27 juni 2010 om 11:59
zondag 27 juni 2010 om 12:05
quote:sunbird schreef op 27 juni 2010 @ 11:56:
Yasmijn, ik heb nu verscheidene boeken in huis om te kijken welke me het meeste aanspreekt.
De arts die zich specialiseerde in vrouwengezondheid en zich bezig houdt met het hier genoemde "syndrome X" en oestrogeen/gewicht/gemoedstoestand enz. heeft tevens een heel hoog Jomanda gehalte en daar krijg ik een beetje de kriebels van, dus dat leest dan wat lastig (mijn eigen vooroordelen zitten in de weg).
Enfin, ik probeer dus wat minder gekleurde kost te vinden over dit onderwerp.
Overigens ik woon in Victoria vlakbij de kust van Port Phillip bay/Mornington peninsula.
Ik kan beter zelf ook maar Down Under schrijven denk ik...mijn engelse computer snapt niks van tekentjes boven de e, als ik Australie goed wil schrijven maakt ie er Australi"e van en ik weet niet hoe ik dat moet oplossen.
Meestal ALT+NUM LOCK+ 235
I
Ik heb zelf "From belly fat to belly flat' (van Dr. C.W. Randolph, die ook van Hormone Hell to Hormone Well heeft geschreven), en The Hormone Solution van Dr. Thierry d'Hertoghe. Het laatste boek is erg uitgebreid, en gaat op heel veel aspecten van de hormoonhuishouding in.
Door het volgen van de 'eetregels' uit dit boek, heb ik mijn gewichtstoename weten te beperken/terugdringen. Taille is iets minder slank dan vroeger, dat wel.
Wie overigens het eerste boek wil hebben, wil ik het wel toesturen. Ik heb het al een paar jaar, lees er niet meer in.
Yasmijn, ik heb nu verscheidene boeken in huis om te kijken welke me het meeste aanspreekt.
De arts die zich specialiseerde in vrouwengezondheid en zich bezig houdt met het hier genoemde "syndrome X" en oestrogeen/gewicht/gemoedstoestand enz. heeft tevens een heel hoog Jomanda gehalte en daar krijg ik een beetje de kriebels van, dus dat leest dan wat lastig (mijn eigen vooroordelen zitten in de weg).
Enfin, ik probeer dus wat minder gekleurde kost te vinden over dit onderwerp.
Overigens ik woon in Victoria vlakbij de kust van Port Phillip bay/Mornington peninsula.
Ik kan beter zelf ook maar Down Under schrijven denk ik...mijn engelse computer snapt niks van tekentjes boven de e, als ik Australie goed wil schrijven maakt ie er Australi"e van en ik weet niet hoe ik dat moet oplossen.
Meestal ALT+NUM LOCK+ 235
I
Ik heb zelf "From belly fat to belly flat' (van Dr. C.W. Randolph, die ook van Hormone Hell to Hormone Well heeft geschreven), en The Hormone Solution van Dr. Thierry d'Hertoghe. Het laatste boek is erg uitgebreid, en gaat op heel veel aspecten van de hormoonhuishouding in.
Door het volgen van de 'eetregels' uit dit boek, heb ik mijn gewichtstoename weten te beperken/terugdringen. Taille is iets minder slank dan vroeger, dat wel.
Wie overigens het eerste boek wil hebben, wil ik het wel toesturen. Ik heb het al een paar jaar, lees er niet meer in.
zondag 27 juni 2010 om 12:45
O, heel graag! yasmijndewinter@hotmail.com voor adresgegevens.
Ik wil jou dan wel "Honger" toesturen.
Ouder worden in de geest vind ik heel fijn. Het lichaam zuigt.
Ik wil jou dan wel "Honger" toesturen.
Ouder worden in de geest vind ik heel fijn. Het lichaam zuigt.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zondag 27 juni 2010 om 13:41
Australiδ...bijna!
Maar goed,het moet dus zo wel kunnen Melpomene, heb jij een suggestie waar ik de juiste code zou kunnen opzoeken?
Dat zou ik wel fijn vinden, kan ik misschien ook een euro tekentje vinden.
Die boeken klinken (Randolph, d'Hertoghe) uitermate interessant, eens kijken of ik ze kan vinden/bestellen hier bij onze bieb.
Overigens vind ik het simpele van de eetstrategie van T.O. ook wel erg aanspreken. Het zijn bij mij inderdaad ook vaak de tussendoortjes die me cravings geven naar meer vet en suiker, zelfs als het tussendoortje heel verantwoord is.
Maar goed,het moet dus zo wel kunnen Melpomene, heb jij een suggestie waar ik de juiste code zou kunnen opzoeken?
Dat zou ik wel fijn vinden, kan ik misschien ook een euro tekentje vinden.
Die boeken klinken (Randolph, d'Hertoghe) uitermate interessant, eens kijken of ik ze kan vinden/bestellen hier bij onze bieb.
Overigens vind ik het simpele van de eetstrategie van T.O. ook wel erg aanspreken. Het zijn bij mij inderdaad ook vaak de tussendoortjes die me cravings geven naar meer vet en suiker, zelfs als het tussendoortje heel verantwoord is.
zondag 27 juni 2010 om 13:52
Oeps Yasmijn, vergat even je vraag te beantwoorden.
Australiejuh ...ik wist als kind al dat ik hier mijn volwassen leven wilde doorbrengen. Heb daar zo goed en zo kwaad als dat ging, mijn keuzes in het leven op afgestemd.
Maar natuurlijk heb je als mens niet de volledige regie, dus duurde het me langer dan me lief was om hier te komen.
Maar uiteindelijk met man,honden en ikke met baby op heup en eentje in buik geemigreerd (zie je nou hoe irritant dat NL. schrijven is als je de juiste leestekens niet kunt gebruiken op het toetsenbord,grrrr)en nooit meer omgekeken want ik ben nu lekker "thuis".
Australiejuh ...ik wist als kind al dat ik hier mijn volwassen leven wilde doorbrengen. Heb daar zo goed en zo kwaad als dat ging, mijn keuzes in het leven op afgestemd.
Maar natuurlijk heb je als mens niet de volledige regie, dus duurde het me langer dan me lief was om hier te komen.
Maar uiteindelijk met man,honden en ikke met baby op heup en eentje in buik geemigreerd (zie je nou hoe irritant dat NL. schrijven is als je de juiste leestekens niet kunt gebruiken op het toetsenbord,grrrr)en nooit meer omgekeken want ik ben nu lekker "thuis".
zondag 27 juni 2010 om 13:58
quote:yasmijn schreef op 27 juni 2010 @ 12:45:
O, heel graag! yasmijndewinter@hotmail.com voor adresgegevens.
Ik wil jou dan wel "Honger" toesturen.
Ouder worden in de geest vind ik heel fijn. Het lichaam zuigt.
Ik mail je. Gaan we ruilen.
Zoals Hans Dorresteijn zegt: Als je geest begint te rijpen, is je lichaam al aan het rotten.
Extreem, maar er zit wel wat in...
O, heel graag! yasmijndewinter@hotmail.com voor adresgegevens.
Ik wil jou dan wel "Honger" toesturen.
Ouder worden in de geest vind ik heel fijn. Het lichaam zuigt.
Ik mail je. Gaan we ruilen.
Zoals Hans Dorresteijn zegt: Als je geest begint te rijpen, is je lichaam al aan het rotten.
Extreem, maar er zit wel wat in...
zondag 27 juni 2010 om 14:59
quote Melpomene:
Hoe bedoel je?
Ik heb een groot deel van het topic gelezen, en in het begin wel eens meegeschreven. Het is topic waarin soms heel veel geschreven wordt, en ik heb niet altijd tijd om alles te lezen.
unquote
Melpomene, ik wist niet dat je al eerder had meegeschreven (het is inderdaad bijna onmogelijk alles bij te houden ). Er is onder andere geschreven over schuldgevoel en negatieve gedachten over jezelf en hoe die zichzelf versterken. Dus als je snoept of snaait, voel je je er daarna schuldig over. Je hebt het gevoel dat je zwak bent en gefaald hebt en dat geeft je gevoel van eigenwaarde een deuk. Die negatieve gevoelens over jezelf zetten je vervolgens weer aan tot snoepen ("het maakt toch niet meer uit, ik ben toch dik, het gaat me toch nooit lukken om de chocola te laten staan" enz.).
Bij jou werkt het blijkbaar wat anders en is je drang juist niet om te snoepen, maar om gezond te eten. En heb je negatieve gevoelens (een schuldgevoel) als je dat een keertje niet doet. Maar het patroon verloopt min of meer hetzelfde, in de zin dat je je negatieve gedachten over jezelf niet kan doorbreken en zelfs in stand houdt.
Wat Leo hier geschreven heeft en wat mij veel heeft geholpen, is dat ze in overleg gaat met zichzelf. Ik ben dat ook gaan doen en het helpt me mijn negatieve gedachten te doorbreken. Het houdt ook in dat je stilstaat bij wat je eet (vóórdat je het neemt). Dus als ik besluit iets te eten, dan is dat een bewuste keuze. En omdat ik vooraf met mezelf in gesprek ga over waarom ik wil eten, of ik per se dat wil of iets anders zou kunnen eten enz., voel ik me er niet snel schuldig over. Schuldig voel ik me wel over momenten waarop ik onbewust eet. Het lijkt wel alsof ik dan weiger verantwoording aan mezelf af te leggen en die verantwoording vervolgens toch eis (in de vorm van een schuldgevoel).
Hoe bedoel je?
Ik heb een groot deel van het topic gelezen, en in het begin wel eens meegeschreven. Het is topic waarin soms heel veel geschreven wordt, en ik heb niet altijd tijd om alles te lezen.
unquote
Melpomene, ik wist niet dat je al eerder had meegeschreven (het is inderdaad bijna onmogelijk alles bij te houden ). Er is onder andere geschreven over schuldgevoel en negatieve gedachten over jezelf en hoe die zichzelf versterken. Dus als je snoept of snaait, voel je je er daarna schuldig over. Je hebt het gevoel dat je zwak bent en gefaald hebt en dat geeft je gevoel van eigenwaarde een deuk. Die negatieve gevoelens over jezelf zetten je vervolgens weer aan tot snoepen ("het maakt toch niet meer uit, ik ben toch dik, het gaat me toch nooit lukken om de chocola te laten staan" enz.).
Bij jou werkt het blijkbaar wat anders en is je drang juist niet om te snoepen, maar om gezond te eten. En heb je negatieve gevoelens (een schuldgevoel) als je dat een keertje niet doet. Maar het patroon verloopt min of meer hetzelfde, in de zin dat je je negatieve gedachten over jezelf niet kan doorbreken en zelfs in stand houdt.
Wat Leo hier geschreven heeft en wat mij veel heeft geholpen, is dat ze in overleg gaat met zichzelf. Ik ben dat ook gaan doen en het helpt me mijn negatieve gedachten te doorbreken. Het houdt ook in dat je stilstaat bij wat je eet (vóórdat je het neemt). Dus als ik besluit iets te eten, dan is dat een bewuste keuze. En omdat ik vooraf met mezelf in gesprek ga over waarom ik wil eten, of ik per se dat wil of iets anders zou kunnen eten enz., voel ik me er niet snel schuldig over. Schuldig voel ik me wel over momenten waarop ik onbewust eet. Het lijkt wel alsof ik dan weiger verantwoording aan mezelf af te leggen en die verantwoording vervolgens toch eis (in de vorm van een schuldgevoel).
Ga in therapie!
zondag 27 juni 2010 om 15:12
Yasmijn, hoe gaat het met je vandaag? Moeilijk om al deze gevoelens toe te laten, je zou ze misschien het liefst wegstoppen... Fijn dat je zo hebt genoten van je Chablis gisteravond, en niet meer met het knagende schuldgevoel van de vorige keer
Melpomene, emoties worden inderdaad in je lichaam opgeslagen, als je ze niet uit. Dit heeft mijn psycholoog ook uitgelegd. Als je emoties opkropt, zullen ze zich dus uiten in lichamelijke klachten.
Sunbird, die foto is inderdaad van Crystal Renn Maar feitelijk maakt het niet uit, het is gewoon een wat voller model. En zelfs magere meiden hebben geen perfect gladde huid, die worden ook allemaal gephotoshopt.
Ik ben aan het koken voor morgenavond, Hankes quinoasalade en JanneJips tomatensoep zijn al klaar Leo's gehaktballetjes moeten nog. Leo, kun je nog eens schrijven hoe jij een vinaigrette klaarmaakt, ik kan het niet meer vinden?
Melpomene, emoties worden inderdaad in je lichaam opgeslagen, als je ze niet uit. Dit heeft mijn psycholoog ook uitgelegd. Als je emoties opkropt, zullen ze zich dus uiten in lichamelijke klachten.
Sunbird, die foto is inderdaad van Crystal Renn Maar feitelijk maakt het niet uit, het is gewoon een wat voller model. En zelfs magere meiden hebben geen perfect gladde huid, die worden ook allemaal gephotoshopt.
Ik ben aan het koken voor morgenavond, Hankes quinoasalade en JanneJips tomatensoep zijn al klaar Leo's gehaktballetjes moeten nog. Leo, kun je nog eens schrijven hoe jij een vinaigrette klaarmaakt, ik kan het niet meer vinden?
Ga in therapie!
zondag 27 juni 2010 om 15:39
quote:dubiootje schreef op 27 juni 2010 @ 14:59:
quote Melpomene:
Hoe bedoel je?
Ik heb een groot deel van het topic gelezen, en in het begin wel eens meegeschreven. Het is topic waarin soms heel veel geschreven wordt, en ik heb niet altijd tijd om alles te lezen.
unquote
Bij jou werkt het blijkbaar wat anders en is je drang juist niet om te snoepen, maar om gezond te eten. En heb je negatieve gevoelens (een schuldgevoel) als je dat een keertje niet doet. Maar het patroon verloopt min of meer hetzelfde, in de zin dat je je negatieve gedachten over jezelf niet kan doorbreken en zelfs in stand houdt.
Wat Leo hier geschreven heeft en wat mij veel heeft geholpen, is dat ze in overleg gaat met zichzelf. Ik ben dat ook gaan doen en het helpt me mijn negatieve gedachten te doorbreken. Het houdt ook in dat je stilstaat bij wat je eet (vóórdat je het neemt). Dus als ik besluit iets te eten, dan is dat een bewuste keuze. En omdat ik vooraf met mezelf in gesprek ga over waarom ik wil eten, of ik per se dat wil of iets anders zou kunnen eten enz., voel ik me er niet snel schuldig over. Schuldig voel ik me wel over momenten waarop ik onbewust eet. Het lijkt wel alsof ik dan weiger verantwoording aan mezelf af te leggen en die verantwoording vervolgens toch eis (in de vorm van een schuldgevoel).
Ik ga zeker in overleg met mijzelf. Ik heb het overigens niet over enorme vreetaanvallen e.d., eigenlijk over vrij normale dingen. Zaken als een pond drop wegstouwen of een beker ijs o.id. doe ik eigenlijk nooit. Ik eet eigenlijk nooit onbewust. Ik heb het meer over vrij normale situaties, die in vergelijking met mijn gezonde eetpatroon ' slecht' zijn. Net dat glas wijn meer, of een echt groot grand dessert, te veel koffie (ook daarvan stijgt je oestrogeen) o.i.d. Ik denk dat voor iedereen de 'schuld' op net een ander plekje kan liggen. Het grappig is, dat ik me realiseer door dit te schrijven, dat ik eigenlijk helemaal geen minder gevoel van eigenwaarde heb erdoor, of een deuk in mijn zelfvertrouwen, of gedachten van 'wat ben ik slecht, ik leer het nooit', maar dat ik er ook gewoon van baal. Zonde, denk ik dan. Het irriteert me. Het is geen gevoel dat dagen aanhoudt of zo. 'Vroeger' stond ik ook veel minder stil bij de effecten van voeding op mijn lichaam. Nu merk ik die veel meer.
Ik denk ook zoals gezegd, dat het bij mij meer draait om schuldgevoel op zich, en dat dat niet per definitie met eten te maken heeft.
quote Melpomene:
Hoe bedoel je?
Ik heb een groot deel van het topic gelezen, en in het begin wel eens meegeschreven. Het is topic waarin soms heel veel geschreven wordt, en ik heb niet altijd tijd om alles te lezen.
unquote
Bij jou werkt het blijkbaar wat anders en is je drang juist niet om te snoepen, maar om gezond te eten. En heb je negatieve gevoelens (een schuldgevoel) als je dat een keertje niet doet. Maar het patroon verloopt min of meer hetzelfde, in de zin dat je je negatieve gedachten over jezelf niet kan doorbreken en zelfs in stand houdt.
Wat Leo hier geschreven heeft en wat mij veel heeft geholpen, is dat ze in overleg gaat met zichzelf. Ik ben dat ook gaan doen en het helpt me mijn negatieve gedachten te doorbreken. Het houdt ook in dat je stilstaat bij wat je eet (vóórdat je het neemt). Dus als ik besluit iets te eten, dan is dat een bewuste keuze. En omdat ik vooraf met mezelf in gesprek ga over waarom ik wil eten, of ik per se dat wil of iets anders zou kunnen eten enz., voel ik me er niet snel schuldig over. Schuldig voel ik me wel over momenten waarop ik onbewust eet. Het lijkt wel alsof ik dan weiger verantwoording aan mezelf af te leggen en die verantwoording vervolgens toch eis (in de vorm van een schuldgevoel).
Ik ga zeker in overleg met mijzelf. Ik heb het overigens niet over enorme vreetaanvallen e.d., eigenlijk over vrij normale dingen. Zaken als een pond drop wegstouwen of een beker ijs o.id. doe ik eigenlijk nooit. Ik eet eigenlijk nooit onbewust. Ik heb het meer over vrij normale situaties, die in vergelijking met mijn gezonde eetpatroon ' slecht' zijn. Net dat glas wijn meer, of een echt groot grand dessert, te veel koffie (ook daarvan stijgt je oestrogeen) o.i.d. Ik denk dat voor iedereen de 'schuld' op net een ander plekje kan liggen. Het grappig is, dat ik me realiseer door dit te schrijven, dat ik eigenlijk helemaal geen minder gevoel van eigenwaarde heb erdoor, of een deuk in mijn zelfvertrouwen, of gedachten van 'wat ben ik slecht, ik leer het nooit', maar dat ik er ook gewoon van baal. Zonde, denk ik dan. Het irriteert me. Het is geen gevoel dat dagen aanhoudt of zo. 'Vroeger' stond ik ook veel minder stil bij de effecten van voeding op mijn lichaam. Nu merk ik die veel meer.
Ik denk ook zoals gezegd, dat het bij mij meer draait om schuldgevoel op zich, en dat dat niet per definitie met eten te maken heeft.
zondag 27 juni 2010 om 16:06
Het klinkt eigenlijk alsof je zoekt naar een schuldgevoel. Is het niet om eten, dan zoek je een andere reden. Dat gaat blijkbaar wel onbewust. Misschien kun je op zulke momenten eens met jezelf in overleg gaan om te achterhalen wat je nu precies wilt met dat schuldgevoel. Want ergens wil je je dus (onbewust) schuldig voelen, anders zou je het niet opzoeken.
Kan het zijn dat een schuldgevoel voor jou vertrouwd is, dat je het daarom steeds weer oproept?
Kan het zijn dat een schuldgevoel voor jou vertrouwd is, dat je het daarom steeds weer oproept?
Ga in therapie!
zondag 27 juni 2010 om 16:26
Australië...Yipieeehhh! Hebbes!
Thanx dreamer!
Yasmijn, ja hoor...vrijwel elke richting verpleegkundige heeft hier zo een baan.
Maar emigreren blijft klus an sich hoor, ook als je beroep op de beroepenlijst staat.
Ik dacht trouwens ook dat mijn "groeien" met een vroege overgang te maken had.
Ik heb zoveel vervelende kwaaltjes die bij overgang horen, en mijn lijf doet zo anders aan.
Maar ik leg elke maand keurig op tijd een ei en ook mijn cycli verschillen nog geen dag met elkaar (een 28 dagen cyclus).
Dus het lijkt er niet op dat ik al van de leg ga.
Maar mijn stofwisseling is echt zo anders dan voor de kinderen.
Daarom kwam ik ook zoveel aan voor ik het echt in de gaten kreeg.
Ik lette niet op, want dat hoefde ik nooit.
Als het heel erg mis ging dan was ik 3 kilo aangekomen en ach dat was er na 3 nachtdiensten vaak vanzelf alweer af.
En ineens was ik 10 kilo verder en die gingen ook niet eens zomaar weer weg.
Ik voelde me een tijdje echt verraden door mijn eigen lijf.
Thanx dreamer!
Yasmijn, ja hoor...vrijwel elke richting verpleegkundige heeft hier zo een baan.
Maar emigreren blijft klus an sich hoor, ook als je beroep op de beroepenlijst staat.
Ik dacht trouwens ook dat mijn "groeien" met een vroege overgang te maken had.
Ik heb zoveel vervelende kwaaltjes die bij overgang horen, en mijn lijf doet zo anders aan.
Maar ik leg elke maand keurig op tijd een ei en ook mijn cycli verschillen nog geen dag met elkaar (een 28 dagen cyclus).
Dus het lijkt er niet op dat ik al van de leg ga.
Maar mijn stofwisseling is echt zo anders dan voor de kinderen.
Daarom kwam ik ook zoveel aan voor ik het echt in de gaten kreeg.
Ik lette niet op, want dat hoefde ik nooit.
Als het heel erg mis ging dan was ik 3 kilo aangekomen en ach dat was er na 3 nachtdiensten vaak vanzelf alweer af.
En ineens was ik 10 kilo verder en die gingen ook niet eens zomaar weer weg.
Ik voelde me een tijdje echt verraden door mijn eigen lijf.
zondag 27 juni 2010 om 16:32
Dubiootje, wat jammer dat ik mezelf op het strand niet kan photoshoppen...want ik vind al die rondingen best heel vrouwelijk, ik hoef niet zo nodig meer in maat 36 van mezelf.
Maar dat geblubber vind ik behalve niet mooi, ook echt niet comfortabel voelen.
Nu ga ik zelfs liever in badpak dan in bikini naar het strand.
En dat voor iemand die in NL. altijd naar het naaktstrand ging om van die zweterige lycra af te zijn...
Maar dat geblubber vind ik behalve niet mooi, ook echt niet comfortabel voelen.
Nu ga ik zelfs liever in badpak dan in bikini naar het strand.
En dat voor iemand die in NL. altijd naar het naaktstrand ging om van die zweterige lycra af te zijn...
zondag 27 juni 2010 om 21:47
Zo, ik ben er even voor gaan zitten, maar ben weer bij gelezen. Wat schrijven jullie toch veel!
Ik heb weer een heerlijk weekend achter de rug. Zaterdag heb ik de zomersalade met frambozen en mozzarella van die appie uitgeprobeerd, echt lekker! Ik vond de portie frambozen wel wat karig, dus heb er zelf nog wat extra door gedaan. s Avonds genoten van een klein frietje. Heerlijk uit geweest, alleen de drankjes he? Weer meer gehad dan ik van plan was. Die alcohol-knop moet toch een keer om, want dat is toch hetgeen waar ik het vaakste spijt van heb.
Vandaag weer een terrasje gepakt en alleen ijsthee gedronken. Ik had nog nauwelijks ontbeten ivm zeer laat naar bed/uit bed, dus heb genoten van een clubsandwich gerookte zalm. Vanavond weer maaltijdsalade gegeten. Eigenlijk had ik zin in vette hap, heb ik altijd de dag na het stappen. Maar aangezien ik dat gister al gedaan had, heb ik toch voor de italiaanse kipsalade gekozen.
Heb net nog een heleboel pagina's met berichten van Hanke doorgespit, maar heb de link voor die salade terug gevonden. Ga ik binnenkort ook eens uitproberen.
Ik heb weer een heerlijk weekend achter de rug. Zaterdag heb ik de zomersalade met frambozen en mozzarella van die appie uitgeprobeerd, echt lekker! Ik vond de portie frambozen wel wat karig, dus heb er zelf nog wat extra door gedaan. s Avonds genoten van een klein frietje. Heerlijk uit geweest, alleen de drankjes he? Weer meer gehad dan ik van plan was. Die alcohol-knop moet toch een keer om, want dat is toch hetgeen waar ik het vaakste spijt van heb.
Vandaag weer een terrasje gepakt en alleen ijsthee gedronken. Ik had nog nauwelijks ontbeten ivm zeer laat naar bed/uit bed, dus heb genoten van een clubsandwich gerookte zalm. Vanavond weer maaltijdsalade gegeten. Eigenlijk had ik zin in vette hap, heb ik altijd de dag na het stappen. Maar aangezien ik dat gister al gedaan had, heb ik toch voor de italiaanse kipsalade gekozen.
Heb net nog een heleboel pagina's met berichten van Hanke doorgespit, maar heb de link voor die salade terug gevonden. Ga ik binnenkort ook eens uitproberen.
...
zondag 27 juni 2010 om 22:03
Ik had vandaag en gisteren mensen te eten. Was erg gezellig. De visite van gister had al gehoopt dat ik de venkeltonijnsalade zou maken en idd, daar had ik zelf ook zin in. Samen met kaasuienbrood, linzensoep, en aarbeien mét slagroom als toetje was dat een heel verantwoord diner.
Een heleboel venkeltonijnsalade over en die konden de gasten van vanavond nuttigen. Met tomatengroentesoep, een kleine hartige pannenkoek en verse ananas toe. Alweer zo verantwoord. Maar vooral heel smaakvol.
Me gisteravond nog wel te buiten gegaan aan een ijsje die in de vriezer lag te roepen ´eet mij!`.
Maar ik heb gister gesport en vandaag heb ik een lange fietstocht gemaakt in het bos. Was heerlijk, lekker doorgekard op mijn toerfiets in echte fietskleding.
En verder heb ik in een jaren 50 jurk rondgelopen. Met witte schoentjes
Een heleboel venkeltonijnsalade over en die konden de gasten van vanavond nuttigen. Met tomatengroentesoep, een kleine hartige pannenkoek en verse ananas toe. Alweer zo verantwoord. Maar vooral heel smaakvol.
Me gisteravond nog wel te buiten gegaan aan een ijsje die in de vriezer lag te roepen ´eet mij!`.
Maar ik heb gister gesport en vandaag heb ik een lange fietstocht gemaakt in het bos. Was heerlijk, lekker doorgekard op mijn toerfiets in echte fietskleding.
En verder heb ik in een jaren 50 jurk rondgelopen. Met witte schoentjes
zondag 27 juni 2010 om 22:46
Wow, Hanke, ik zie een echte Crystal Renn voor me! Je zag er vast heel vamperig uit
Wat heb je heerlijk gegeten (mijn venkeltonijnsalade staat ook al in de ijskast voor morgen, naast de quinoasalade)! Fijn als je je bezoek zo kan verwennen met lekker maar ook gezond eten!
Deed je dat al vaker regelmatig, mensen uitnodigen, of heb je er nu meer zin in?
Wat heb je heerlijk gegeten (mijn venkeltonijnsalade staat ook al in de ijskast voor morgen, naast de quinoasalade)! Fijn als je je bezoek zo kan verwennen met lekker maar ook gezond eten!
Deed je dat al vaker regelmatig, mensen uitnodigen, of heb je er nu meer zin in?
Ga in therapie!
zondag 27 juni 2010 om 22:51
Duubs, de vinaigrette, zoals ik 'm maak gaat ongeveer zo:
Olijfolie
balsamicoazijn
mosterd (ik vind een flinke schep lekker)
een klein scheutje gembersiroop
zeezout
knoflook naar smaak (ik doe veel!)
soms fijngehakte peterselie
soms een scheutje ketchup
soms een beetje Japanse soyasaus in plaats van zeezout.
Goed klutsen met vork of garde, dan wordt 'ie wat dikkig, heerlijk!
Olijfolie
balsamicoazijn
mosterd (ik vind een flinke schep lekker)
een klein scheutje gembersiroop
zeezout
knoflook naar smaak (ik doe veel!)
soms fijngehakte peterselie
soms een scheutje ketchup
soms een beetje Japanse soyasaus in plaats van zeezout.
Goed klutsen met vork of garde, dan wordt 'ie wat dikkig, heerlijk!
