Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand
woensdag 21 april 2010 om 15:48
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
dinsdag 29 juni 2010 om 13:47
Godsamme, Duub.
Hoewel ik (gelukkig) geen alcoholisme van dichtbij heb meegemaakt, kan ik me je woede vreselijk goed voorstellen. Wat een eikel, of eigenlijk meer: wat een ontzettend sneue vent. Hoop dat je het voor elkaar krijgt dat je kinderen niet met hem op vakantie gaan. Hoop ook dat het voor je kinderen geen al te bittere pil is. Ze hebben in elk geval een topwijf als moeder. Dat scheelt.
Sterkte. En spuw hier gerust je gal.
Hoewel ik (gelukkig) geen alcoholisme van dichtbij heb meegemaakt, kan ik me je woede vreselijk goed voorstellen. Wat een eikel, of eigenlijk meer: wat een ontzettend sneue vent. Hoop dat je het voor elkaar krijgt dat je kinderen niet met hem op vakantie gaan. Hoop ook dat het voor je kinderen geen al te bittere pil is. Ze hebben in elk geval een topwijf als moeder. Dat scheelt.
Sterkte. En spuw hier gerust je gal.
dinsdag 29 juni 2010 om 13:59
Profoon:
Wat je eet ben je zelf
Weg met de weegschaal
Bedankt voor de tips! Weg met de weegschaal heb ik net besteld en hopelijk morgen of overmorgen in huis!
Weet even niet zo snel wie het boek "Uit de ban van eetbuien" aanraadde. Bedankt en heel lief dat ik 'm over kan nemen, maar dat lijkt mij nog iets te zware kost. (no pun intended)
Wat je eet ben je zelf
Weg met de weegschaal
Bedankt voor de tips! Weg met de weegschaal heb ik net besteld en hopelijk morgen of overmorgen in huis!
Weet even niet zo snel wie het boek "Uit de ban van eetbuien" aanraadde. Bedankt en heel lief dat ik 'm over kan nemen, maar dat lijkt mij nog iets te zware kost. (no pun intended)
dinsdag 29 juni 2010 om 14:21
Prul, ik kan me voorstellen dat je op je handen moet zitten bij dat topic als het je zo persoonlijk raakt Ik had me eigenlijk voorgenomen niet mee te schrijven, mij raakt het ook persoonlijk en ik heb al een paar keer meegemaakt dat dergelijke topics opeens heel vervelend en plotseling stoppen. Daar hou ik dan een beetje een kater aan over (pun intended ). Ik zag nu een aantal bekende forummers meeschrijven en ik vind dat heel moedig.
Ik zie ook behoorlijk wat parallellen met dit topic of beter gezegd met een eetprobleem. Drinken, eten, het patroon verloopt vaak hetzelfde, behalve dat alcohol fysiek ook flink verslavend is.
Bedankt voor het lieve compliment, jij ook Elynn. Het is zo'n moeilijke situatie, hoe ga ik dit nu weer aan de kinderen uitleggen? Enfin, ik heb er inmiddels wel ervaring mee, dus het zal wel goed verlopen. Maar irritant en vooral pijnlijk voor de kinderen is het wel.
Mijn kinderen weten trouwens wel wat het inhoudt als je gedronken hebt/dronken bent, dat heb ik ze uitgelegd. Veel te veel informatie voor die leeftijd natuurlijk, maar helaas noodzakelijk
Opa en oma zijn te oud, maar ik zou eens kunnen kijken of ze niet een paar daagjes bij een vriendin kunnen logeren. Ik zat nu al aardig uit te kijken naar een paar dagen weg...
Ik zie ook behoorlijk wat parallellen met dit topic of beter gezegd met een eetprobleem. Drinken, eten, het patroon verloopt vaak hetzelfde, behalve dat alcohol fysiek ook flink verslavend is.
Bedankt voor het lieve compliment, jij ook Elynn. Het is zo'n moeilijke situatie, hoe ga ik dit nu weer aan de kinderen uitleggen? Enfin, ik heb er inmiddels wel ervaring mee, dus het zal wel goed verlopen. Maar irritant en vooral pijnlijk voor de kinderen is het wel.
Mijn kinderen weten trouwens wel wat het inhoudt als je gedronken hebt/dronken bent, dat heb ik ze uitgelegd. Veel te veel informatie voor die leeftijd natuurlijk, maar helaas noodzakelijk
Opa en oma zijn te oud, maar ik zou eens kunnen kijken of ze niet een paar daagjes bij een vriendin kunnen logeren. Ik zat nu al aardig uit te kijken naar een paar dagen weg...
Ga in therapie!
dinsdag 29 juni 2010 om 15:25
Hoihoi
Dubiootje, wat een vervelende situatie voor jou en je kinderen Ik heb er gelukkig geen ervaring in.
Ja, de kersen gisteren waren lekker. Natuurlijk ook omdat ze niet altijd te krijgen zijn, zoals de koeken en chocolade. De Carpe Diem vond ik eigenlijk niet zo speciaal. En bleek (in ingrediënten) ook een soort van veredelde ijsthee
Vandaag, vooral vanmiddag, in en intens moe. En dan wil ik eten, maar zelfs daar ben ik nu te moe voor Vandaag al wel meer gehad dan normaal. Ervaar het dan toch eigenlijk wel als een last, dat ik zo moet gaan koken, maar misschien werkt dat ook wel therapeutisch
Dubiootje, wat een vervelende situatie voor jou en je kinderen Ik heb er gelukkig geen ervaring in.
Ja, de kersen gisteren waren lekker. Natuurlijk ook omdat ze niet altijd te krijgen zijn, zoals de koeken en chocolade. De Carpe Diem vond ik eigenlijk niet zo speciaal. En bleek (in ingrediënten) ook een soort van veredelde ijsthee
Vandaag, vooral vanmiddag, in en intens moe. En dan wil ik eten, maar zelfs daar ben ik nu te moe voor Vandaag al wel meer gehad dan normaal. Ervaar het dan toch eigenlijk wel als een last, dat ik zo moet gaan koken, maar misschien werkt dat ook wel therapeutisch
Later is nu
dinsdag 29 juni 2010 om 15:37
Dub, wat klote. Gooi hier lekker je rottigheid eruit, dan hoeven je kinderen daar niks van mee te krijgen. Kan je voor hun weer lieve sterke mama zijn. Zou inderdaad mooi zijn als een vriendin de kinderen kan nemen, zodat jij even alleen op pad kan... Nou ja, ik wens je gewoon een bult succes ermee...
Bedankt voor jullie lieve reacties gisteren (vroeg opgestaan, 11 uur al totaal op, zin in ongezonde meuk enz enz). Ik heb geluncht met een bak sla, voetbal gekeken met onze buitenlandse gastwetenschapster (ik heb haar niet gevráágd, ik heb het haar gewoon méégedeeld ) en een glas ijschocolade en een glas Radler (half bier, half sprite) genomen. 's Avonds een lekkere zelfgemaakte pasta (zelfgemaakt door de Italiaanse man achter de balie) en toen had de eetmeter het over ruim 1800 kcal. Waarmee maar weer eens is aangetoond dat mijn gevoel voor gematigd eten nog wel wat ontwikkeling kan gebruiken, aangezien ik me gisteravond totaal volgevreten en ontevreden voelde. Wordt aan gewerkt . Net geluncht met een papayasalade van de Japanner. Ik ben erg nog niet uit of ik dat wel voldoende vind .
Tot slot vind ik het receptentopic een erg tof idee, hulde voor Leo!
Bedankt voor jullie lieve reacties gisteren (vroeg opgestaan, 11 uur al totaal op, zin in ongezonde meuk enz enz). Ik heb geluncht met een bak sla, voetbal gekeken met onze buitenlandse gastwetenschapster (ik heb haar niet gevráágd, ik heb het haar gewoon méégedeeld ) en een glas ijschocolade en een glas Radler (half bier, half sprite) genomen. 's Avonds een lekkere zelfgemaakte pasta (zelfgemaakt door de Italiaanse man achter de balie) en toen had de eetmeter het over ruim 1800 kcal. Waarmee maar weer eens is aangetoond dat mijn gevoel voor gematigd eten nog wel wat ontwikkeling kan gebruiken, aangezien ik me gisteravond totaal volgevreten en ontevreden voelde. Wordt aan gewerkt . Net geluncht met een papayasalade van de Japanner. Ik ben erg nog niet uit of ik dat wel voldoende vind .
Tot slot vind ik het receptentopic een erg tof idee, hulde voor Leo!
dinsdag 29 juni 2010 om 15:45
Misschien is dit wat voor sommigen:
http://www.bol.com/nl/p/n ... 01004006831895/index.html
"Mindfull eten" heet het. Omdat sommigen nogal met mindfulle zaken bezig zijn. Ik ken het niet hoor, maar zat zo een beetje te googelen...
http://www.bol.com/nl/p/n ... 01004006831895/index.html
"Mindfull eten" heet het. Omdat sommigen nogal met mindfulle zaken bezig zijn. Ik ken het niet hoor, maar zat zo een beetje te googelen...
dinsdag 29 juni 2010 om 15:53
Jammer van dat volgevreten gevoel van gister, JJ. Maar 1800 kcal is toch niet zo veel? Of ben je echt op dieet, in de zin van dat afvallen niet een mooie bijzaak maar een hoofdzaak is? Klinkt goed trouwens, papayasalade als lunch.
Het boek dat je noemt, ken ik helaas niet. Ik heb zelf het onderstaande boek gelezen, in het Engels, maar er is nu ook een Nederlandse vertaling:
Link naar de Bol-pagina, met meer info en mogelijkheid om de eerste zoveel pagina's te lezen en het te bestellen: klik
Het boek dat je noemt, ken ik helaas niet. Ik heb zelf het onderstaande boek gelezen, in het Engels, maar er is nu ook een Nederlandse vertaling:
Link naar de Bol-pagina, met meer info en mogelijkheid om de eerste zoveel pagina's te lezen en het te bestellen: klik
dinsdag 29 juni 2010 om 16:02
dinsdag 29 juni 2010 om 16:19
Dub, wat een rotzak zeg! Ik kan me heel goed voorstellen dat je boos bent! Je gaat je dan echt afvragen waarom hij geen moeite kan doen om nuchter te zijn als zijn kinderen er zijn...
Hiltje, misschien is dit wel een te diepe vraag maar weet je ook waarom je het moeilijk vind om 'stop' tegen jezelf te zeggen bij dat soort gelegenheden? Proef je wat je eet of is het meer een gevoel van 'thuis mag het niet, nu wel en dus ga ik er van eten omdat ik het daarna niet meer kan eten'? Vaak is het namelijk zo dat doordat je je dingen gaat ontzeggen, de drang naar dat wat je jezelf niet gunt, alleen maar groter wordt en je je waarschijnlijk niet kan inhouden op het moment dat je de gelegeheid krijgt om het te eten. Snap je een beetje wat ik bedoel?
Pilous, love papaja! Nog beter is het als je hem met wat melk en meloen in de blender mikt hahahaha.
Ga zo naar de acupuncturist en ik ben eigenlijk wel benieuwd of ze kan helpen. Probleempje is alleen dat ik niet van naalden hou
Hiltje, misschien is dit wel een te diepe vraag maar weet je ook waarom je het moeilijk vind om 'stop' tegen jezelf te zeggen bij dat soort gelegenheden? Proef je wat je eet of is het meer een gevoel van 'thuis mag het niet, nu wel en dus ga ik er van eten omdat ik het daarna niet meer kan eten'? Vaak is het namelijk zo dat doordat je je dingen gaat ontzeggen, de drang naar dat wat je jezelf niet gunt, alleen maar groter wordt en je je waarschijnlijk niet kan inhouden op het moment dat je de gelegeheid krijgt om het te eten. Snap je een beetje wat ik bedoel?
Pilous, love papaja! Nog beter is het als je hem met wat melk en meloen in de blender mikt hahahaha.
Ga zo naar de acupuncturist en ik ben eigenlijk wel benieuwd of ze kan helpen. Probleempje is alleen dat ik niet van naalden hou
dinsdag 29 juni 2010 om 16:38
Dubstra, eerst even over jou;
Goed dat je de advocaat er op zet. Hopelijk bereik je er iets mee, kan de advocaat er iets mee, worden er stappen ondernomen. De getuigen, willen die ook getuigen werkelijk als het moet?
Nee, vakantie, dat moet niet mogen, ben ik met je eens. Hij houdt het nog geen dag vol zonder drank. Je moet er niet aan denken wat er dan twee weken lang gebeurt. Wat een knurft. Maar goed, dat was al bekend.
Blijf rustig Dubio, dat is lastig, dat weet ik en het is ook heel erg dat je het gevoel had dat de boel goed ging in je leven en dat er nu zoiets gebeurt maar kalmte kan je redden.
Eet je gehaktbal, sla er bij, soepje, brood etc of zo. Koken, nee, nu even niet.
Ik denk aan je!
Goed dat je de advocaat er op zet. Hopelijk bereik je er iets mee, kan de advocaat er iets mee, worden er stappen ondernomen. De getuigen, willen die ook getuigen werkelijk als het moet?
Nee, vakantie, dat moet niet mogen, ben ik met je eens. Hij houdt het nog geen dag vol zonder drank. Je moet er niet aan denken wat er dan twee weken lang gebeurt. Wat een knurft. Maar goed, dat was al bekend.
Blijf rustig Dubio, dat is lastig, dat weet ik en het is ook heel erg dat je het gevoel had dat de boel goed ging in je leven en dat er nu zoiets gebeurt maar kalmte kan je redden.
Eet je gehaktbal, sla er bij, soepje, brood etc of zo. Koken, nee, nu even niet.
Ik denk aan je!
dinsdag 29 juni 2010 om 16:43
Hiltje, je beschrijft mij hoor, net zo makkelijk, ik ben ook zo. Ik begin ook meteen in de mandjes brood te graven en zorg er voor dat ík degene ben die de broodjes smeert. Dan kan ik op dat broodje van mij extra boter/aïoli/tapenade smeren.
Bittergarnituur moet bij mij ook met twee tegelijk. Ik loop wel eens achter de schaal aan.
Ik kan wel eens terugkijken op de afgelopen tijd, het verschil met nu en dan verbijsterd zijn dat ik niet nóg dikker ben geworden dan ik al ben. En ik kon met droge ogen roepen dat ik me maar niet kon indenken hoe ik toch zo dik was geworden.
Nou zo dus. Door maar te snackmuizen aan de lopende band.
Herkenning dus mei, herkenning, herkenning.
Moeilijk he? Zo naar jezelf kijken, heel confronterend. Maar wel goed hoor!
Ik vind het heel goed dat je dit uitspreekt. Aan blinde vlekken heb je niks vind ik altijd. Jij weet het maar dacht dat anderen het niet wisten maar die weten het wel en zeggen het nu ook tegen je. Dus nu is het 'in the open' en kun je er niet meer omheen. Geeft niks, ik ben juist verheugd (<-----sektetaal) dat je de boel zo open tegemoet treedt!
Bittergarnituur moet bij mij ook met twee tegelijk. Ik loop wel eens achter de schaal aan.
Ik kan wel eens terugkijken op de afgelopen tijd, het verschil met nu en dan verbijsterd zijn dat ik niet nóg dikker ben geworden dan ik al ben. En ik kon met droge ogen roepen dat ik me maar niet kon indenken hoe ik toch zo dik was geworden.
Nou zo dus. Door maar te snackmuizen aan de lopende band.
Herkenning dus mei, herkenning, herkenning.
Moeilijk he? Zo naar jezelf kijken, heel confronterend. Maar wel goed hoor!
Ik vind het heel goed dat je dit uitspreekt. Aan blinde vlekken heb je niks vind ik altijd. Jij weet het maar dacht dat anderen het niet wisten maar die weten het wel en zeggen het nu ook tegen je. Dus nu is het 'in the open' en kun je er niet meer omheen. Geeft niks, ik ben juist verheugd (<-----sektetaal) dat je de boel zo open tegemoet treedt!
dinsdag 29 juni 2010 om 16:46
quote:Elynn schreef op 29 juni 2010 @ 15:57:
Klinkt best pathetisch... een vreugdevolle relatie met voedsel.
Maar goed, sluit wel mooi aan bij het beeld van Leo die zingend en glunderend haar gezonde boodschappen in het karretje van de super laadt. Das toch heel vreugdevol? Sluit ook heel mooi aan bij die link die ik net postte. Vreugdevol, dat is wel het *hoest* kernwoord hier.
Klinkt best pathetisch... een vreugdevolle relatie met voedsel.
Maar goed, sluit wel mooi aan bij het beeld van Leo die zingend en glunderend haar gezonde boodschappen in het karretje van de super laadt. Das toch heel vreugdevol? Sluit ook heel mooi aan bij die link die ik net postte. Vreugdevol, dat is wel het *hoest* kernwoord hier.
dinsdag 29 juni 2010 om 17:49
quote:eleonora schreef op 29 juni 2010 @ 16:43:
Hiltje, je beschrijft mij hoor, net zo makkelijk, ik ben ook zo. Ik begin ook meteen in de mandjes brood te graven en zorg er voor dat ík degene ben die de broodjes smeert. Dan kan ik op dat broodje van mij extra boter/aïoli/tapenade smeren.
Bittergarnituur moet bij mij ook met twee tegelijk. Ik loop wel eens achter de schaal aan.
Zijn we zussen? Dat van dat zelf smeren en dan voor jezelf extra dik en dan onder het motto dat je zo vrijgevig uitdeelt . Is toch echt bijna junkengedrag toch, inclusief het bedonderen van je omgeving.
Wat ik wel merk: ik ben nu 3 maanden thuis na 2 jaar aanmodderen in een te zware baan inclusief een fijne vette depressie met (in eerste instantie) succesvolle reintegretaie en al. En nu ik thuis ben en meer rust heb, vreet ik minder. Ik had verwacht dat ik met hele dagen thuis hele dagen zou eten, maar niets is minder waar.
Ik at door stress en helemaal als ik moe was. Als ik moe ben denk ik dat ik heel veel energie nodig heb (zo voelt dat letterlijk) en dan denk ik dat ook nog uit een zak chips ofzo te halen. Ik moet dan eten.
Nu ik minder moe ben, beter in mijn vel, rust in mijn kop, kan ik veel beter goed voor mezelf zorgen. Merken dat je trek hebt en dan eens rustig een schaaltje aardbeitjes met yoghurt gaan maken.
En naast de schaamte ben ik ook trots: 7 weken gestopt met roken! En hoewel ik daarbij de eerste 4 weken teveel snoepte en at, is dat nu toch ook weer heel mooi aan het stabiliseren en kom ik volgens mij op dit moment ook niet meer aan (heb ook mijn weegschaal de deur uit gekieperd dus schat het zo'n beetje in).
Hiltje, je beschrijft mij hoor, net zo makkelijk, ik ben ook zo. Ik begin ook meteen in de mandjes brood te graven en zorg er voor dat ík degene ben die de broodjes smeert. Dan kan ik op dat broodje van mij extra boter/aïoli/tapenade smeren.
Bittergarnituur moet bij mij ook met twee tegelijk. Ik loop wel eens achter de schaal aan.
Zijn we zussen? Dat van dat zelf smeren en dan voor jezelf extra dik en dan onder het motto dat je zo vrijgevig uitdeelt . Is toch echt bijna junkengedrag toch, inclusief het bedonderen van je omgeving.
Wat ik wel merk: ik ben nu 3 maanden thuis na 2 jaar aanmodderen in een te zware baan inclusief een fijne vette depressie met (in eerste instantie) succesvolle reintegretaie en al. En nu ik thuis ben en meer rust heb, vreet ik minder. Ik had verwacht dat ik met hele dagen thuis hele dagen zou eten, maar niets is minder waar.
Ik at door stress en helemaal als ik moe was. Als ik moe ben denk ik dat ik heel veel energie nodig heb (zo voelt dat letterlijk) en dan denk ik dat ook nog uit een zak chips ofzo te halen. Ik moet dan eten.
Nu ik minder moe ben, beter in mijn vel, rust in mijn kop, kan ik veel beter goed voor mezelf zorgen. Merken dat je trek hebt en dan eens rustig een schaaltje aardbeitjes met yoghurt gaan maken.
En naast de schaamte ben ik ook trots: 7 weken gestopt met roken! En hoewel ik daarbij de eerste 4 weken teveel snoepte en at, is dat nu toch ook weer heel mooi aan het stabiliseren en kom ik volgens mij op dit moment ook niet meer aan (heb ook mijn weegschaal de deur uit gekieperd dus schat het zo'n beetje in).
dinsdag 29 juni 2010 om 19:56
Gadver, Dubio. En nu?
Ik herken jullie eetgedrag op feestjes niet.
Dan eet ik juist amper wat. Ik vind/vond het altijd fijn om gewoon thuis uit mijn dak te gaan.
Leo, heb jouw tartaar gemaakt! Man vond het ook een succes!
Straks neem ik als toetje nog Yasmijn's gebakje.
Ik herken jullie eetgedrag op feestjes niet.
Dan eet ik juist amper wat. Ik vind/vond het altijd fijn om gewoon thuis uit mijn dak te gaan.
Leo, heb jouw tartaar gemaakt! Man vond het ook een succes!
Straks neem ik als toetje nog Yasmijn's gebakje.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
dinsdag 29 juni 2010 om 21:05
Ditquote:Als ik moe ben denk ik dat ik heel veel energie nodig heb (zo voelt dat letterlijk) en dan denk ik dat ook nog uit een zak chips ofzo te halen. Ik moet dan eten.
heb ik zo'n last van. Daarom loop ik te grazen, snaaien.. enz. Tenminste, dat zou ik normaliter doen. Op het werk een broodje extra genomen, thuis eigenlijk niets. Ja, laatste stukje chocolade. Ik ga vroeg naar bed vanavond en hoop op meer energie morgen.
Overigens: door(vr)eten op feestjes: check. Nog steeds. Ik zorg er alleen nu voor, dat ik bij de paprika, tomaatjes en komkommer zit. Bovendien probeer ik het met kale crackertjes. EN minder feestjes, natuurlijk.
heb ik zo'n last van. Daarom loop ik te grazen, snaaien.. enz. Tenminste, dat zou ik normaliter doen. Op het werk een broodje extra genomen, thuis eigenlijk niets. Ja, laatste stukje chocolade. Ik ga vroeg naar bed vanavond en hoop op meer energie morgen.
Overigens: door(vr)eten op feestjes: check. Nog steeds. Ik zorg er alleen nu voor, dat ik bij de paprika, tomaatjes en komkommer zit. Bovendien probeer ik het met kale crackertjes. EN minder feestjes, natuurlijk.
Later is nu
dinsdag 29 juni 2010 om 21:50
Dat van dat smeren herken ik ook wel ja
Goed... ik vind het zelf fijn om eetlijstjes te posten. Beetje inzicht voor mijzelf en eventuele aanmerkingen zijn welkom
Ontbijt: 2 bruine boterhammen met boter en kaas
Lunch: Restje sushi van gister en een klein bakje frambozen
Tussendoor een banaan, want lunch was te weinig
Diner: Sla met ei, komkommer, tomaat, augurk en beetje dressing, filetlapje en een schep gegratineerde aardappels
Tussendoor Banaan
Drinken: 2 koppen cappuccino. Verder spa&fruit.
Beweging: 100 sit-ups en 18 minuten gelopen waarvan een paar gejogd (start to run)
Goed... ik vind het zelf fijn om eetlijstjes te posten. Beetje inzicht voor mijzelf en eventuele aanmerkingen zijn welkom
Ontbijt: 2 bruine boterhammen met boter en kaas
Lunch: Restje sushi van gister en een klein bakje frambozen
Tussendoor een banaan, want lunch was te weinig
Diner: Sla met ei, komkommer, tomaat, augurk en beetje dressing, filetlapje en een schep gegratineerde aardappels
Tussendoor Banaan
Drinken: 2 koppen cappuccino. Verder spa&fruit.
Beweging: 100 sit-ups en 18 minuten gelopen waarvan een paar gejogd (start to run)
dinsdag 29 juni 2010 om 23:34
quote:eleonora schreef op 29 juni 2010 @ 16:38:
Dubstra, eerst even over jou;
Goed dat je de advocaat er op zet. Hopelijk bereik je er iets mee, kan de advocaat er iets mee, worden er stappen ondernomen. De getuigen, willen die ook getuigen werkelijk als het moet?
Nee, vakantie, dat moet niet mogen, ben ik met je eens. Hij houdt het nog geen dag vol zonder drank. Je moet er niet aan denken wat er dan twee weken lang gebeurt. Wat een knurft. Maar goed, dat was al bekend.
Blijf rustig Dubio, dat is lastig, dat weet ik en het is ook heel erg dat je het gevoel had dat de boel goed ging in je leven en dat er nu zoiets gebeurt maar kalmte kan je redden.
Eet je gehaktbal, sla er bij, soepje, brood etc of zo. Koken, nee, nu even niet.
Ik denk aan je!
Dubstra
Je bent een lieverd. Ik blijf rustig - in ieder geval tegenover de kinderen. Ik heb nog niet met ze gepraat, ik wil eerst mijn eigen emoties even laten bezinken en bepalen wat ik ga doen. Eerst advocaat spreken dus (wat zo ongeveer moeilijker is dan een audiëntie met de paus krijgen). Ik heb vanavond mijn gal gespuwd bij een vriendin en (over de telefoon) bij mijn vader.
Ik ben nog steeds heel kwaad hoor. Ik kan er ook niet over uit dat je je nog geen dag (een hele 9 uur, of nee, 7 want hij bracht ze ook nog 2 uur eerder thuis) in kan houden. Niet eens een avond, nee, tegen de middag al naar drank ruiken!
We waren vanmiddag boodschappen gaan doen en ik heb de kinderen op pizza getrakteerd en bij gebrek aan beter (geen salades voorhanden) heb ik ook maar een stuk genomen. Wat ik normaliter wel heel lekker vind! Maar blijkbaar ging ook dat een stuk bewuster nu, want ik ergerde me aan de vette druipende kaas en het witte slappe deeg (geen vezels, bleg). Dat voelt dus een stuk minder als lekker en als genieten dan voorheen.
Het voelde eigenlijk alsof het niet bij mij paste, zo van: "ik hoor hier eigenlijk niet bij". Grappig vond ik dat zelf Wel lekker gezonde boodschapjes op de band gezet bij de supermarkt, dat voelde dan weer wel heel erg 'me'
Ik ben bij thuiskomst lekker aan de kersen gegaan, net nog een handje gemengde noten genomen. Dat zijn tegenwoordig mijn snacks, ik lig helemaal dubbel om mezelf. Niks geen chips of zoutjes meer, zelfs als ik ze in huis heb raak ik ze niet aan. Soms wel een niet-zo-heel-gezond alternatief als kaas, maar dat vind ik niet zo erg. Alleen chocola, dat blijft toch een zwakheid. Maar ook met heel veel mate nu.
Lief trouwens, dochter was zondag mijn buik aan het insmeren met zonnecrème (op zich al lief ) en zei: mama, je bent echt veel dunner!
Dubstra, eerst even over jou;
Goed dat je de advocaat er op zet. Hopelijk bereik je er iets mee, kan de advocaat er iets mee, worden er stappen ondernomen. De getuigen, willen die ook getuigen werkelijk als het moet?
Nee, vakantie, dat moet niet mogen, ben ik met je eens. Hij houdt het nog geen dag vol zonder drank. Je moet er niet aan denken wat er dan twee weken lang gebeurt. Wat een knurft. Maar goed, dat was al bekend.
Blijf rustig Dubio, dat is lastig, dat weet ik en het is ook heel erg dat je het gevoel had dat de boel goed ging in je leven en dat er nu zoiets gebeurt maar kalmte kan je redden.
Eet je gehaktbal, sla er bij, soepje, brood etc of zo. Koken, nee, nu even niet.
Ik denk aan je!
Dubstra
Je bent een lieverd. Ik blijf rustig - in ieder geval tegenover de kinderen. Ik heb nog niet met ze gepraat, ik wil eerst mijn eigen emoties even laten bezinken en bepalen wat ik ga doen. Eerst advocaat spreken dus (wat zo ongeveer moeilijker is dan een audiëntie met de paus krijgen). Ik heb vanavond mijn gal gespuwd bij een vriendin en (over de telefoon) bij mijn vader.
Ik ben nog steeds heel kwaad hoor. Ik kan er ook niet over uit dat je je nog geen dag (een hele 9 uur, of nee, 7 want hij bracht ze ook nog 2 uur eerder thuis) in kan houden. Niet eens een avond, nee, tegen de middag al naar drank ruiken!
We waren vanmiddag boodschappen gaan doen en ik heb de kinderen op pizza getrakteerd en bij gebrek aan beter (geen salades voorhanden) heb ik ook maar een stuk genomen. Wat ik normaliter wel heel lekker vind! Maar blijkbaar ging ook dat een stuk bewuster nu, want ik ergerde me aan de vette druipende kaas en het witte slappe deeg (geen vezels, bleg). Dat voelt dus een stuk minder als lekker en als genieten dan voorheen.
Het voelde eigenlijk alsof het niet bij mij paste, zo van: "ik hoor hier eigenlijk niet bij". Grappig vond ik dat zelf Wel lekker gezonde boodschapjes op de band gezet bij de supermarkt, dat voelde dan weer wel heel erg 'me'
Ik ben bij thuiskomst lekker aan de kersen gegaan, net nog een handje gemengde noten genomen. Dat zijn tegenwoordig mijn snacks, ik lig helemaal dubbel om mezelf. Niks geen chips of zoutjes meer, zelfs als ik ze in huis heb raak ik ze niet aan. Soms wel een niet-zo-heel-gezond alternatief als kaas, maar dat vind ik niet zo erg. Alleen chocola, dat blijft toch een zwakheid. Maar ook met heel veel mate nu.
Lief trouwens, dochter was zondag mijn buik aan het insmeren met zonnecrème (op zich al lief ) en zei: mama, je bent echt veel dunner!
Ga in therapie!
woensdag 30 juni 2010 om 00:00
Cool, een klankschaal! Ik heb vanavond even gedrumd, dat was ook even lekker afreageren, maar dat terzijde.
Prachtig festival, dat Lorelei. "Een gevoel van totale ontspanning en bij mezelf kunnen blijven wat ontstaat door samen te zijn met een groep vrouwen." Ik had het niet beter kunnen omschrijven, vooral dat ik in een groep vrouwen gewoon lekker bij mezelf kan blijven. Dat vind ik zo fijn, dan straal ik die energie gewoon ook weer over op andere vrouwen. Want vrouwen staan daar erg voor open, mits ze bij zichzelf blijven natuurlijk.
"Baas over eigen blubberbuik" zou een alternatief kunnen zijn, maar wellicht wat te feministisch voor deze club? Of we zouden met zijn/haar allen rond middernacht een virtueuze cirkel kunnen vormen door blootsvoets om een tuinhaard te dansen. Ik zie wel potentiële synergie tussen onze beweging en die van Lorelei.
Prachtig festival, dat Lorelei. "Een gevoel van totale ontspanning en bij mezelf kunnen blijven wat ontstaat door samen te zijn met een groep vrouwen." Ik had het niet beter kunnen omschrijven, vooral dat ik in een groep vrouwen gewoon lekker bij mezelf kan blijven. Dat vind ik zo fijn, dan straal ik die energie gewoon ook weer over op andere vrouwen. Want vrouwen staan daar erg voor open, mits ze bij zichzelf blijven natuurlijk.
"Baas over eigen blubberbuik" zou een alternatief kunnen zijn, maar wellicht wat te feministisch voor deze club? Of we zouden met zijn/haar allen rond middernacht een virtueuze cirkel kunnen vormen door blootsvoets om een tuinhaard te dansen. Ik zie wel potentiële synergie tussen onze beweging en die van Lorelei.
Ga in therapie!
