hardlopen deel 2

Van de allereerste opbouw tot voorbij de marathon. Ervaringen uitwisselen, elkaar motiveren en natuurlijk ook gezellig kletsen over alles wat met hardlopen te maken heeft.

Hoeveel kinderen heb je ankye en in welke leeftijden?



Fiekes ik heb extreem veel moeten overgeven tijdens mijn zwangerschappen en niet alleen de eerste drie maanden maar echt vanaf week zes , zeven tot aan de bevalling. Maar kon verder toch gewoon functioneren in die zin van het normale dagelijkse leven van gezin, werk en sporten. Ik moest alleen regelmatig snel even wegrennen hetgeen tijdens spreek uren wel lastig was. Maar de assistente wist er altijd wel een interessant spoedje van te maken.

Laat ik het zo zeggen, als het werkelijk zo erg was dan had ik me het mezelf niet zo vaak aangedaan toch?



Zojuist een klein half uurtje (6km) losgelopen in het bos. Even de camelbak weer uitgeprobeerd. Is toch een 1 1/2 kilo (plus het gewicht van de tas maar dat is niet veel) extra meesjouwen. Had hem al een hele tijd niet meer gebruikt. Maar hij zat prima.

Rawfoodje ik eet redelijk veel wortels en in het verleden zelfs heel veel wortels. Maar verder als tot oranje handen heeft ht bij mij niet geleidt.



Zit er klaar voor. Al mijn spullen gepakt. Er zijn inmiddels al 3 clubgenoten afgehaakt dus we zijn nog maar met een groepje van zeven. Als ik alles opeet/opdrink aan wat ik meeneem dan kom ik vanavond kilo's zwaarder weer aan.

En toch ook maar dubbele setjes kleding meegenomen. Kan ik in de auto nog verzinnen wat ik uiteindelijk aan ga doen.

Adeline 0,2 is natuurlijk helemaal niets. Dat kan toch een gewone schommeling zijn in het wegen. In die zin dat je voor het zelfde geld in feite 0,2kilo kunt zijn afgevallen.

Ik denk dat je het echt alleen op wat langere termijn kunt bekijken. En misschien komt het zichtbare effect ook pas op termijn.

Zo zonde dat je dietiste je geen goede adviesen kan geven. En dan adviesen waar je strakjes thuis ook mee uit de voeten kunt.



Fiekes nu alsnog niet echt ziek worden he.

Bij de vier jongens moest ik echt heel veel overgeven. Gedurende die zwangerschappen ook maar 0 tot 2 kilo aangekomen. Dus behoorlijk ingeteerd op mezelf. Bij de twee meisjes had ik nachtelijke eet (of te wel vreet) buien. Wat ik dan at bleef meestal wel binnen. Bij de meisjes was ik ook wel iets meer aangekomen.

Maar ik moet/kan sowieso heel gemakkelijk overgeven. En zeker bij de zwangerschappen was het dan voelde ik me gelijk naar het overgeven weer prima. Alleen het kokhalzen op lege maag 's ochtends vond ik verschrikkelijk.

Meis de andere (uiteindelijk maar 5) liepen een andere afstand dus een heel ander parcours. Die liepen de 15km en zijn op een eerder station uitgestapt.

He morgen al een halve op het programma meis. Heel veel succes morgen.



Vanmorgen absoluut geen zenuwen. Dit was echt een we zien wel hoe het loopt wedstrijd. Maar goed als ik geweten had wat me te wachten stond had ik er wel anders ingestaan.

Mijn valkuil was dat ik het parcours kende en dus dacht te weten wat me te wachten stond. Heel veel klimmen, steile afdalingen waar ik helemaal niet goed in ben. Maar met gewoon door blijven dieselen moest het gewoon te doen zijn.



De twijfel over de kleding bleef tot in de trein van de finish naar de startplaats. Het was daar namelijk veel kouder dan hier. Toch uiteindelijk voor mijn oorspronkelijke plan gegaan en mijn jasje dus mee terug gegeven.

Gelijk na de start werd het me gelijk duidelijk dat dit een heel andere trail zou worden dan deze zelfde van twee jaar terug toen de grond min of meer bevroren was.

We begonnen met klimmen zoals ik wist maar door de modder. Modder waar je totaal geen grip op had. Modder zo erg dat het niet te doen was op gewone loopschoenen. Na nog geen goede km ging ik dan ook finaal onderuit. Dus kleefde de modder niet alleen als lood aan mijn schoenen maar moets ik aan mijn hele lijf plakaten meedragen.

Was de modder bij het klimmen zeer lastig , bij de afdaling bleek het een verschrikking. Al die keien in wortels en boomstronken tussen die modder. Althans voor mij want mannen die ik tijdens het kllimmen nog kon inhalen vlogen me bij de afdalingen links en rechts aan me voorbij. Gelukkig kwam ik ze steeds bij een volgende klim weer voorbij zodat het stuivertje wisselen werd.

Het werd me al snel duidelijk dat het een hele lange middag zou gaan worden en dat mijn tijd van twee jaar terug absoluut niet haalbaar zou zijn. Op dat moment ook niet meer aagedurfd op mijn horloge te kijken.

Voor zover het parcours het toeliet wel geprobeerd te genieten van de mooie zeer gevarieerde route. Bos, akkers met mooie vergezichten , een aantal kleine gehuchtjes.

Een echt loopmaatje vinden bleek onmogelijk door het suivertje wisselen. Bovendien kreeg ik het idee dat bijna iedereen franstalig was.

Zo ergens tussen de 26 en 27km ging ik wederom onderuit gleed dit maal opzij van het pad af een eind naar beneden. Gelukkig met de schrik (en nog meer modder) vrijgekomen. En ik werd door medelopers weer overeind en op het pad geholpen. Gelukkig was het leed toen snel geleden want de laatste 4km liepen pal langs de rivier en waren redelijk goed beloopbaar. Heb toennog behoorlijk kunnen versnellen en vele mensen weer in kunnen halen en definitief achter me kunnen laten.

Over die finish pas naar mjn tijd gekeken. 3minuten langer over gedaan dan vorig jaar. Dat viel me niet tegen gezien de veel te korte voorbereiding die ik dit jaar had en de vele zwaardere omstandigheden.



Uitslagen staan nog niet op de site maar toen ik na wat eten en drinken en douchen weer richting huiswaarts reed zag ik dat er nog volop mensen onderweg waren naar de finish.

Dat douchen was overigens ook nog zo'n verhaal. Ik zat echt helemaal onder de modder dus ik kon echt zo de auto niet in. Dus ik op zoek naar de dames douches. Groot papier op de deur van dames douches, trek ik de deur op staat het vol met mannen. Dus ik deur weer dicht om te kijken of ik het toch echt goed gelezen had. Nou dat had ik. Dus ik had zoiets van dit is de dames douche dus douchen zal ik hier.

Toen ik onder de douche uitkwam (en er inmiddels twee dames bijgekomen waren) waren alle mannen verdwenen. Maar moest me vervolgens in de gang wel door de blote mannen heen worstelen. Ik denk dat de mannen ook maar een kleedkamer hebben gehad.

Uitslagen staan inmiddels online, en wat denk je sta ik helemaal niet in de uitslagen. Heb ik me helemaal voor niets ruim 32km door de modder geploeterd. Gelukkig heb ik mijn garmin nog.

Volgens de lijst zou ik 4de dame overall geworden zijn en 12de in mijn leeftijds categorie (maar dan wel eerste dame in die categorie). Maar ik weet dus niet of er nog meer namen in de lijst missen.

Vannacht slecht geslapen, onrustige benen en te veel adrenaline in mijn lijf. Vanmorgen op de fiets richting bos vertrokken om een rondje te gaan uitlopen aldaar. Is een rondje van een kleine 10km geworden. Heel rustig begonnen en puur op gevoel gelopen maar ik kwam utieindelijk toch aan een dikke 12km/hr uit.

Toen ik op mijn fiets stapte en me door een stuk los zand moest worstelen voelde ik ineens mijn bovenbenen. En bij het afstappen van de fiets waren de bovenbenen ook weer duidelijk aanwezig. Maar verder alleen wat algemeen moe, Spierpijn komt waarschijnlijk morgen pas.

Morgen een rustdag dus dan kan de boel mooi herstellen. Dinsdag een relatief korte training. Woensdag nog een extra rustdag in de planning en dan vanaf donderdag er weer echt tegenaan.

Meis super zeg die halve marathon. Je liep hem als training schrijf je maar wel binnen een wedstrijd?

Altijd gunstig als je je bij een groep aan kunt sluiten tijdens een wedstrijd.

Als je echt op tempo loopt dan is het wel belangrijk goed te drinken (en koolhydraten tot je te nemen) als je er langer dan pakweg 1 1/2 uur over doet.

Ik had gisteren 1300cc sportdrank meegenomen en het is allemaal opgegaan.

En adeline ja waarom ik niet in de uitslagen sta? Of vergeten te registren , of de scan heeft niet gewerkt (we hadden een barcode op het stratnummer wat bij de finish werd gescand). Het blijft mensen werk en er worden dus fouten gemaakt. Maar liever hier dan bijv bij een marthon die ik op tijd gelopen had.

In princiepe heb ik genoeg aan mijn eigen garmin gegevens.



Jij hebt dus een pittige wandeling achter de rug.

Sinds gisterenmiddag toch wel spierpijn in de bovenbenen hoor. Als ik eenmaalop gang ben merkik er weinig van maar met trap aflopen of als ik net van de stoel opsta. 32km door de modder ploeteren is ook niet iets wat je dagelijks doet. Gebruikje je spieren toch anders dan bij gewoon hardlopen.

Vandaag een rustdag dus ik heb tijd om te herstellen en ik moet vandaag wel nogal wat km's fietsen voor het werk. Dus dat is dan wel wer lekker.



Fiekes hoe gaat het met jou. Hoop dat het ziek zijn zich niet echt heeft voortgezet.



Lauwe lees je nog mee. Gaat het weer een beetje de goede kant op?



Meis jij nog last van spierpijn?



Adeline zwem ze vandaag.

quote:rawfoodje schreef op 04 maart 2013 @ 11:36:

. Baukje, tuurlijk spierpijnen, je hebt ook een survival gedaan hihi.... Lekker fietsen in dit weer is dan welkom.Jammer genoeg moet er tussendoor nog binnen gewerkt worden. Hoewel zelfs door de raam wordt je vrolijk van zo'n zonnetje.

Oh dat is balen uitgerekend dit weekend ziek. Nou ja niet helemaal uitgerekend want het zat er dus al weken aan te komen.

Normaal gesproken loop ik altijd een minuut of tien uit direcht na de wedstrijd. En dan de volgende dag probeer ik binnen 24 hr nog uit te lopen. Als je het binnen die 24hr doet gaat het meestal heel goed. Eerst even een op gang komen maar dan gaat het steeds soepeler. Echte spierpijn komt meestal pas na die 24hr.

Overingens wordt hier de spierpijn al weer minder.

De kindjes dus ook kort op elkaar. Bij mij is de jongste net 9 geworden.



Mother ik heb er helemaal geen verstand van. Ben benieuwd wat je ervaringen zijn.