Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik moet iets ondernemen #2 gastric bypass?
zaterdag 15 augustus 2015 om 21:04
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 12 april 2016 om 21:27
Ten eerste Natuurlijk mag je af en toe balen.. Het is niet alsof ze bij de gastric bypass je baalorgaan hebben weggesneden. En zie de reactie dan ook niet als kritiek, maar meer als poging om een beetje te relativeren.
Ik knip er even een stukje uit dat mijn aandacht trekt en mij beweegt tot reageren:
quote:Marels schreef op 12 april 2016 @ 21:01:
Dan nog de kwestie zelfbeeld.
Ik ben nu dus wel 25 kilo afgevallen, en ik zie dat ergens ook zelf wel, maar ik vind mezelf nog steeds gewoon enorm dik. En dat ben ik natuurlijk ook nog. Ook daar had ik misschien meer spektakel verwacht. En dat spektakel komt misschien nog, maar goed, ook dat is dus even een puntje van onzekerheid. Ik vind ook dat er uiterlijk niet zo heel veel meer verandert, dat scheelt misschien ook.
Volgende week meet ik weer centimeters dus misschien zie ik dan meer verschil, maar goed, momenteel zit ik gewon even in een dip.
Je had meer resultaat verwacht? Meer resultaat dan in 4 maanden 25! kilo afvallen? Misschien eens voor jezelf nagaan hoe lang je erover gedaan hebt om deze 25 kilo eraan te eten?
Ik knip er even een stukje uit dat mijn aandacht trekt en mij beweegt tot reageren:
quote:Marels schreef op 12 april 2016 @ 21:01:
Dan nog de kwestie zelfbeeld.
Ik ben nu dus wel 25 kilo afgevallen, en ik zie dat ergens ook zelf wel, maar ik vind mezelf nog steeds gewoon enorm dik. En dat ben ik natuurlijk ook nog. Ook daar had ik misschien meer spektakel verwacht. En dat spektakel komt misschien nog, maar goed, ook dat is dus even een puntje van onzekerheid. Ik vind ook dat er uiterlijk niet zo heel veel meer verandert, dat scheelt misschien ook.
Volgende week meet ik weer centimeters dus misschien zie ik dan meer verschil, maar goed, momenteel zit ik gewon even in een dip.
Je had meer resultaat verwacht? Meer resultaat dan in 4 maanden 25! kilo afvallen? Misschien eens voor jezelf nagaan hoe lang je erover gedaan hebt om deze 25 kilo eraan te eten?
dinsdag 12 april 2016 om 21:33
Lees al mee vanaf het eerste uur. Sterker nog; kan me nog berichten van je herinneren van een jaar of twee terug (?). Toen was de bypass nog niet eens aan de orde en spatte de frustratie en wanhoop dusdanig van je berichten dat het mij in ieder geval is bijgebleven (en door je katten-ava natuurlijk )
Wat ik er mee wil zeggen: kijk eens van hoever je vandaan bent gekomen! Zo'n lange weg! En zwaar is het ongetwijfeld maar laat je niet ontmoedigen. Ook al heb je je gedroomde doel nog niet gehaald je mag zeker al wel trots op jezelf zijn!
Kop op!
Wat ik er mee wil zeggen: kijk eens van hoever je vandaan bent gekomen! Zo'n lange weg! En zwaar is het ongetwijfeld maar laat je niet ontmoedigen. Ook al heb je je gedroomde doel nog niet gehaald je mag zeker al wel trots op jezelf zijn!
Kop op!
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
dinsdag 12 april 2016 om 21:37
quote:Vera8 schreef op 12 april 2016 @ 21:33:
Lees al mee vanaf het eerste uur. Sterker nog; kan me nog berichten van je herinneren van een jaar of twee terug (?). Toen was de bypass nog niet eens aan de orde en spatte de frustratie en wanhoop dusdanig van je berichten dat het mij in ieder geval is bijgebleven (en door je katten-ava natuurlijk )
Wat ik er mee wil zeggen: kijk eens van hoever je vandaan bent gekomen! Zo'n lange weg! En zwaar is het ongetwijfeld maar laat je niet ontmoedigen. Ook al heb je je gedroomde doel nog niet gehaald je mag zeker al wel trots op jezelf zijn!
Kop op!
Oeh, ga anders eens lekker zitten en lees je oude topics eens terug. Misschien zie je dan zelf weer een beetje beter hoe groot het verschil nu eigenlijk is.
Wat kon je toen niet en nu wel? Misschien ben je door die -25 wel veel beweeglijker geworden? Zijn bepaalde handelingen (veters strikken, bed afhalen, dansen) wel veel makkelijker geworden nu je bent afgevallen?
Lees al mee vanaf het eerste uur. Sterker nog; kan me nog berichten van je herinneren van een jaar of twee terug (?). Toen was de bypass nog niet eens aan de orde en spatte de frustratie en wanhoop dusdanig van je berichten dat het mij in ieder geval is bijgebleven (en door je katten-ava natuurlijk )
Wat ik er mee wil zeggen: kijk eens van hoever je vandaan bent gekomen! Zo'n lange weg! En zwaar is het ongetwijfeld maar laat je niet ontmoedigen. Ook al heb je je gedroomde doel nog niet gehaald je mag zeker al wel trots op jezelf zijn!
Kop op!
Oeh, ga anders eens lekker zitten en lees je oude topics eens terug. Misschien zie je dan zelf weer een beetje beter hoe groot het verschil nu eigenlijk is.
Wat kon je toen niet en nu wel? Misschien ben je door die -25 wel veel beweeglijker geworden? Zijn bepaalde handelingen (veters strikken, bed afhalen, dansen) wel veel makkelijker geworden nu je bent afgevallen?
dinsdag 12 april 2016 om 21:37
Bedankt voor de opbeurende woorden.
Het komt ook wel goed hoor, maar die onzekerheid knaagt al vanaf het begin; het zal vast voor iedereen werken behalve voor mij ofzo.
De tijd zal het leren.
En ik geef mezelf morgen een schop onder mijn kont, ik voel me al een week niet echt lekker, dus vanaf morgen moet het maar goed komen weer.
Het komt ook wel goed hoor, maar die onzekerheid knaagt al vanaf het begin; het zal vast voor iedereen werken behalve voor mij ofzo.
De tijd zal het leren.
En ik geef mezelf morgen een schop onder mijn kont, ik voel me al een week niet echt lekker, dus vanaf morgen moet het maar goed komen weer.
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 12 april 2016 om 21:48
Lieve Marels, allereerst een
Als ik lees hoe jij het doet, dan denk ik telkens "zo, die is echt goed bezig met het veranderen van haar complete leefstijl".
Mensen die nooit meer iets ongezonde eten, nooit meer snoepen of snaaien bestaan niet! De mensen die dit na hun gbp volhouden, zullen echt op één hand te tellen zijn. Natuurlijk is het knap als je dit het eerste jaar (of zo) kunt volhouden, maar het is geen blijvende verandering ( of je moet bij die 'op één hand te tellen'- groep horen).
Wat jij doet is blijvend. Nu voelt het nog als een gevecht, over een jaar is dit de nieuwe gewoonte. Jij leeft nu al zoals je voor de rest van je leven gaat leven. En dat betekent ook dat het afvallen langzamer gaat. Maar dat betekent daarnaast ook (en dit is heel belangrijk) dat jouw geest en lichaam naar elkaar toe groeien. Als jullie elkaar straks ontmoeten, dan wordt dat een eeuwige vriendschap. Zou je eerst heel streng zijn en dat lichaam en geest elkaar dan ontmoeten, dan kan het liefde op het eerste gezicht zijn, maar blijkt later dat je toch eerst nog een hoop te leren hebt over hoever kan ik gaan met ongezond eten.
Succes!
Als ik lees hoe jij het doet, dan denk ik telkens "zo, die is echt goed bezig met het veranderen van haar complete leefstijl".
Mensen die nooit meer iets ongezonde eten, nooit meer snoepen of snaaien bestaan niet! De mensen die dit na hun gbp volhouden, zullen echt op één hand te tellen zijn. Natuurlijk is het knap als je dit het eerste jaar (of zo) kunt volhouden, maar het is geen blijvende verandering ( of je moet bij die 'op één hand te tellen'- groep horen).
Wat jij doet is blijvend. Nu voelt het nog als een gevecht, over een jaar is dit de nieuwe gewoonte. Jij leeft nu al zoals je voor de rest van je leven gaat leven. En dat betekent ook dat het afvallen langzamer gaat. Maar dat betekent daarnaast ook (en dit is heel belangrijk) dat jouw geest en lichaam naar elkaar toe groeien. Als jullie elkaar straks ontmoeten, dan wordt dat een eeuwige vriendschap. Zou je eerst heel streng zijn en dat lichaam en geest elkaar dan ontmoeten, dan kan het liefde op het eerste gezicht zijn, maar blijkt later dat je toch eerst nog een hoop te leren hebt over hoever kan ik gaan met ongezond eten.
Succes!
dinsdag 12 april 2016 om 21:51
Het waren niet alleen vijf paaseitjes vandaag.
Ik weet wel dat ik niet aan ga komen van één slechte dag maar ik ben heel bang dat ik weer in mijn oude patroon verval.
Dat is het meer.
Het gaat niet om een paar paaseitjes, of om wat chips, of om weet ik veel wat. Het gaat er om dat ik bang ben in mijn oude gedrag te hervallen. Obsessief eten, niet meer kunnen stoppen, echt zoeken naar dingen om te snaaien.
Echt, die paar paaseitjes zijn het probleem niet, maar ik merk gewoon dat mijn gedrag en denkpatroon weer meer richting vroeger gaat en daar ben ik bang voor, dat wil ik echt niet meer.
En ja, wat dat betreft zou de stap om niet meer te snoepen een stuk makkelijker zijn als ik er gewoon last van kreeg.
Nu blijft het gewoon een gevecht met jezelf.
En dat wist ik hoor, en dat komt ook wel goed. Morgen dus weer de goeie flow vinden en gewoon door gaan.
Maar soms valt het gewoon even tegen dat ik punt 1 fysiek gewoon nog dezelfde dingen kan eten als ervoor en dat mijn smaak ook echt niet heel erg veranderd is, en dat punt 2 mijn hoofd toch dezelfde kronkels blijft houden en dat ik die nog steeds gewoon zelf te lijf moet gaan.
Maar goed, ga vanaf morgen nog eens een eetdagboek bijhouden, om inzicht te krijgen in wat ik eet en waarom, dat is het advies van de psych in zulke situaties. Dus we gaan er gewoon weer voor
Ik weet wel dat ik niet aan ga komen van één slechte dag maar ik ben heel bang dat ik weer in mijn oude patroon verval.
Dat is het meer.
Het gaat niet om een paar paaseitjes, of om wat chips, of om weet ik veel wat. Het gaat er om dat ik bang ben in mijn oude gedrag te hervallen. Obsessief eten, niet meer kunnen stoppen, echt zoeken naar dingen om te snaaien.
Echt, die paar paaseitjes zijn het probleem niet, maar ik merk gewoon dat mijn gedrag en denkpatroon weer meer richting vroeger gaat en daar ben ik bang voor, dat wil ik echt niet meer.
En ja, wat dat betreft zou de stap om niet meer te snoepen een stuk makkelijker zijn als ik er gewoon last van kreeg.
Nu blijft het gewoon een gevecht met jezelf.
En dat wist ik hoor, en dat komt ook wel goed. Morgen dus weer de goeie flow vinden en gewoon door gaan.
Maar soms valt het gewoon even tegen dat ik punt 1 fysiek gewoon nog dezelfde dingen kan eten als ervoor en dat mijn smaak ook echt niet heel erg veranderd is, en dat punt 2 mijn hoofd toch dezelfde kronkels blijft houden en dat ik die nog steeds gewoon zelf te lijf moet gaan.
Maar goed, ga vanaf morgen nog eens een eetdagboek bijhouden, om inzicht te krijgen in wat ik eet en waarom, dat is het advies van de psych in zulke situaties. Dus we gaan er gewoon weer voor
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 12 april 2016 om 22:16
Maar het is dan ook een hulpmiddel en geen kant en klare oplossing.
Een kennis van mij heeft dezelfde operatie als jou laten doen een aantal jaar geleden en die zei ook niet meer te talen naar suiker en vet, en ging ook gelijk 'clean' eten. Ze kon maar 3 hapjes brood op en dan moest ze weer 2 uur wachten en dan kon ze een paar slokjes water. Nu, een paar jaar later, eet ze ook gewoon gebak, chips, patat met snacks etc. Het is echt niet zo dat het voor iedereen een wondermiddel is behalve voor jou hoor.
Maar feit blijft dat je niet meer zulke grote hoeveelheden kan eten als voorheen, ik denk niet dat je bang hoeft te zijn dat je weer zal aankomen of voor altijd op 100 kilo blijft.
Een kennis van mij heeft dezelfde operatie als jou laten doen een aantal jaar geleden en die zei ook niet meer te talen naar suiker en vet, en ging ook gelijk 'clean' eten. Ze kon maar 3 hapjes brood op en dan moest ze weer 2 uur wachten en dan kon ze een paar slokjes water. Nu, een paar jaar later, eet ze ook gewoon gebak, chips, patat met snacks etc. Het is echt niet zo dat het voor iedereen een wondermiddel is behalve voor jou hoor.
Maar feit blijft dat je niet meer zulke grote hoeveelheden kan eten als voorheen, ik denk niet dat je bang hoeft te zijn dat je weer zal aankomen of voor altijd op 100 kilo blijft.
woensdag 13 april 2016 om 11:06
Marels, ik ben maar een stille meelezer en van gewichtsproblemen heb ik geen verstand (maar dankjewel voor het inzicht dat je me geeft met dit topic!). Toch wil ik hier wel even reageren, want ik zie wat overeenkomsten met grote projecten en andere ambitieuze doelen die een hele lange adem en veel discipline vragen.
Als ik zoiets doe (laten we in mijn geval zeggen duursporttraining, maar vul maar in wat je wilt), dan ga ik bijv x km roeien op roeiapparaat. Een flinke afstand, waarvan ik weet dat ik het kan, maar het blijft moreel een flinke uitdaging, en dat gaat ongeveer zo:
Volle goede moed ga ik van start, ik zie de meters wegtikken op mijn scherm en het gaat lekker.
en door...
en door...
en door...
(strijd met motivatie, discipline, wat is dit stom, waarom wilde ik dit ook alweer? het lukt nieeeetttt)
en door...
en door...
Langzaam komt het doel in zicht, en kun je aftellen en zie je weer dat je vooruit komt.
Die strijd in het midden is bij mij altijd halverwege, als ik ergens wel weet dat ik al heel veel gedaan heb, maar het einde nog lang niet in zicht is en ook niet meer dichterbij lijkt te komen. Dat is een heel lang stuk waarin ik maar stug blijf doorgaan maar de mijlpalen lijken allemaal op elkaar en lijken nauwelijks een verschil te maken.
Ik denk dat jij nu ook ongeveer op de helft van je doel bent aangekomen? Maar je hebt ook nog zó veel te gaan. Dan snap ik heel goed dat je daar onzeker van wordt en allerlei vervelende gedachten opkomen. Daarbij doe jij dit nu allemaal voor het eerst op deze manier en heb je nog geen positieve ervaring waar je op kunt vertrouwen dat het je het wel degelijk gaat lukken. Dat lijk me inderdaad heel lastig. Maar je bent al zoveel vooruit gekomen, dan gaat je de rest ook lukken! Dat kan gewoon niet anders. Houd moed!
Als ik zoiets doe (laten we in mijn geval zeggen duursporttraining, maar vul maar in wat je wilt), dan ga ik bijv x km roeien op roeiapparaat. Een flinke afstand, waarvan ik weet dat ik het kan, maar het blijft moreel een flinke uitdaging, en dat gaat ongeveer zo:
Volle goede moed ga ik van start, ik zie de meters wegtikken op mijn scherm en het gaat lekker.
en door...
en door...
en door...
(strijd met motivatie, discipline, wat is dit stom, waarom wilde ik dit ook alweer? het lukt nieeeetttt)
en door...
en door...
Langzaam komt het doel in zicht, en kun je aftellen en zie je weer dat je vooruit komt.
Die strijd in het midden is bij mij altijd halverwege, als ik ergens wel weet dat ik al heel veel gedaan heb, maar het einde nog lang niet in zicht is en ook niet meer dichterbij lijkt te komen. Dat is een heel lang stuk waarin ik maar stug blijf doorgaan maar de mijlpalen lijken allemaal op elkaar en lijken nauwelijks een verschil te maken.
Ik denk dat jij nu ook ongeveer op de helft van je doel bent aangekomen? Maar je hebt ook nog zó veel te gaan. Dan snap ik heel goed dat je daar onzeker van wordt en allerlei vervelende gedachten opkomen. Daarbij doe jij dit nu allemaal voor het eerst op deze manier en heb je nog geen positieve ervaring waar je op kunt vertrouwen dat het je het wel degelijk gaat lukken. Dat lijk me inderdaad heel lastig. Maar je bent al zoveel vooruit gekomen, dan gaat je de rest ook lukken! Dat kan gewoon niet anders. Houd moed!
woensdag 13 april 2016 om 13:24
Ik reageer later uitgebreider, maar voor nu; nieuwe dag, nieuwe motivatie.
Vanmorgen op de weegschaal gestaan en ik ben niet zwaarder door t muiten.
Dus we gaan er gewoon weer tegenaan.
Tot dusver gezond gegeten vandaag, al heel veel bewogen. Gisteren was klaagdag, vandaag gaan we er weer voor!
Vanmorgen op de weegschaal gestaan en ik ben niet zwaarder door t muiten.
Dus we gaan er gewoon weer tegenaan.
Tot dusver gezond gegeten vandaag, al heel veel bewogen. Gisteren was klaagdag, vandaag gaan we er weer voor!
668, the neighbour of the Beast
woensdag 13 april 2016 om 21:34
woensdag 13 april 2016 om 21:47
Hey Smearl, je komt pas net om de hoek kijken he? Hoeveel maandjes ben je nu post-up? 4?
Jij bent echt pas op de helft hoor
Maar ja, het blijft altijd een strijd. Ik ben nu ook te zwaar. 90 kilo. Hoewel ik altijd zwaarder zal zijn ivm oedeem enzo. Maar er moeten echt weer wat kilootjes vanaf. Dus geen chips, toastjes, kaasjes en dergelijke voor mij.
Het blijft gewoon zoeken naar de balans. Dat vind ik lastig. Dat vond ik altijd al en dat is niet anders.
Het voordeel van de GBP is dat je niet meer een heel pak koekjes naar binnen kan werken ivm misselijk/dumping.
Ik kan geen anderhalve pizza meer op.
Dus het 'enige' wat ik hoef te doen is gezonde keuzes maken. Dat maakt het niet anders dan voorheen btw. Nu is het zo dat niet mijn hele smaak is veranderd maar mijn lijf vind een salade wel fijner dan een kapsalon. Dat merk ik wel. Dus kies ik daar wat makkelijker voor dan voor frituursel.
Lastig uit leggen maar ik snap je angst en je gevoel en ik denk dat het goed is dat je nog bij de psych/dietist enzo loopt om je daar in te begeleiden omdat patroon te doorbreken.
Lekker gezond eten en 1 of 2x per week de teugels laten vieren
En fantastisch gelopen/bewogen vandaag
Jij bent echt pas op de helft hoor
Maar ja, het blijft altijd een strijd. Ik ben nu ook te zwaar. 90 kilo. Hoewel ik altijd zwaarder zal zijn ivm oedeem enzo. Maar er moeten echt weer wat kilootjes vanaf. Dus geen chips, toastjes, kaasjes en dergelijke voor mij.
Het blijft gewoon zoeken naar de balans. Dat vind ik lastig. Dat vond ik altijd al en dat is niet anders.
Het voordeel van de GBP is dat je niet meer een heel pak koekjes naar binnen kan werken ivm misselijk/dumping.
Ik kan geen anderhalve pizza meer op.
Dus het 'enige' wat ik hoef te doen is gezonde keuzes maken. Dat maakt het niet anders dan voorheen btw. Nu is het zo dat niet mijn hele smaak is veranderd maar mijn lijf vind een salade wel fijner dan een kapsalon. Dat merk ik wel. Dus kies ik daar wat makkelijker voor dan voor frituursel.
Lastig uit leggen maar ik snap je angst en je gevoel en ik denk dat het goed is dat je nog bij de psych/dietist enzo loopt om je daar in te begeleiden omdat patroon te doorbreken.
Lekker gezond eten en 1 of 2x per week de teugels laten vieren
En fantastisch gelopen/bewogen vandaag
vrijdag 15 april 2016 om 10:57
In het AD staat vandaag een artikel dat ze bezig zijn de regels voor een buikwand correctie na veel afvallen dmv gastric bypass te versoepelen.
http://m.ad.nl/ad/m/nl/38 ... -na-maagverkleining.dhtml
Ik hoop dat dat doorgaat
http://m.ad.nl/ad/m/nl/38 ... -na-maagverkleining.dhtml
Ik hoop dat dat doorgaat
zondag 17 april 2016 om 11:19
Ik heb er idd veel over voorbij zien komen op Facebookgroepen. Ging overigens niet zo zeer om de buikwandcorrectie op zich maar meer om plastische chirurgie in het algemeen.
Zo gaat bij mij mijn buik meevallen maar ga ik wel een armlift nodig hebben. Het zou lekker zijn als het vergoed wordt, maar goed, da's allemaal toekomstmuziek, eerst maar zien waar het schip strandt.
Verder heb ik mezelf een schop onder mijn hol gegeven en ben gewoon weer verder gegaan. Alles netjes volgens de regels en ik val ineens weer af als een malle.
Sta nu op 100,7 dus ik hoop de twee cijfers voor de komma misschien wel volgende week te zien. Spannend dus
Verder een hoop stress en ellende op mijn werk, dus ik ben gewoon erg druk geweest de laatste dagen. Maar goed, komt goed en qua eten en afvallen zit ik weer in een goeie flow dus!
Zo gaat bij mij mijn buik meevallen maar ga ik wel een armlift nodig hebben. Het zou lekker zijn als het vergoed wordt, maar goed, da's allemaal toekomstmuziek, eerst maar zien waar het schip strandt.
Verder heb ik mezelf een schop onder mijn hol gegeven en ben gewoon weer verder gegaan. Alles netjes volgens de regels en ik val ineens weer af als een malle.
Sta nu op 100,7 dus ik hoop de twee cijfers voor de komma misschien wel volgende week te zien. Spannend dus
Verder een hoop stress en ellende op mijn werk, dus ik ben gewoon erg druk geweest de laatste dagen. Maar goed, komt goed en qua eten en afvallen zit ik weer in een goeie flow dus!
668, the neighbour of the Beast
zondag 17 april 2016 om 20:03
zondag 17 april 2016 om 20:28
Mijn man weegt 60 kilo, een maagverkleining lijkt me daar vrij overbodig
Maar ik vind je post nogal onnodig veroordelend. Ja, ik bak graag en ik ben nu koekjes aan het bakken.
Maar dat betekent toch niet dat ik dan drie kilo koekjes achter elkaar op eet? Dus ik zie het verband en probleem niet zo eigenlijk.
Maar ik vind je post nogal onnodig veroordelend. Ja, ik bak graag en ik ben nu koekjes aan het bakken.
Maar dat betekent toch niet dat ik dan drie kilo koekjes achter elkaar op eet? Dus ik zie het verband en probleem niet zo eigenlijk.
668, the neighbour of the Beast
