Lijf & Lijn
alle pijlers
Mama, moet je eens kijken wat een dikke mevrouw!
vrijdag 5 september 2008 om 18:33
In een winkel:
Meisje: Mama, moet je eens kijken wat een dikke mevrouw!
Moeder: Wat zei je?
Meisje nu nog harder: mama moet je eens kijken wat een dikke mevrouw!!
Moeder: reageert niet en loopt gewoon door.
Hebben jullie dit weleens meegemaakt?
Doen jullie dan iets? Zeg je iets als dikke mevrouw? Of nog belangrijker zeg je dan iets als moeder van zo'n meisje?
Ik maakte dit vandaag mee en is niet leuk. Ik weet dat kinderen erg openhartig zijn. Ik denk dat ik het nog het ergste vind dat die moeder niet op haar kind reageerde om wat ze zei. Ik vind dat je een kind daarin moet corrigeren.
Ik ben benieuwd naar jullie antwoorden en ervaringen.
Groeten,
Jenneke
Meisje: Mama, moet je eens kijken wat een dikke mevrouw!
Moeder: Wat zei je?
Meisje nu nog harder: mama moet je eens kijken wat een dikke mevrouw!!
Moeder: reageert niet en loopt gewoon door.
Hebben jullie dit weleens meegemaakt?
Doen jullie dan iets? Zeg je iets als dikke mevrouw? Of nog belangrijker zeg je dan iets als moeder van zo'n meisje?
Ik maakte dit vandaag mee en is niet leuk. Ik weet dat kinderen erg openhartig zijn. Ik denk dat ik het nog het ergste vind dat die moeder niet op haar kind reageerde om wat ze zei. Ik vind dat je een kind daarin moet corrigeren.
Ik ben benieuwd naar jullie antwoorden en ervaringen.
Groeten,
Jenneke
zaterdag 6 september 2008 om 11:03
quote:miele schreef op 06 september 2008 @ 10:59:
Wanneer is iemand dik? BMI 28? Meeste atleten hebben een afwijkende BMI. Mt 38? Mijn aziatische ex vond min of meer alles boven de 36 dik (haar referentiekader was anders). Etc. Je moet kijken naar vetpercentages en lichaamstype. Dan kun je pas bepalen of iemand echt dik is.
En aub geen flauwe obesitas voorbeelden.Onzin. Kinderen kunnen heel goed benoemen wat er wel en niet dik is. De overhypede nuance van 'maat 36 is slank en maat 40 is dik' komt echt pas later.
Wanneer is iemand dik? BMI 28? Meeste atleten hebben een afwijkende BMI. Mt 38? Mijn aziatische ex vond min of meer alles boven de 36 dik (haar referentiekader was anders). Etc. Je moet kijken naar vetpercentages en lichaamstype. Dan kun je pas bepalen of iemand echt dik is.
En aub geen flauwe obesitas voorbeelden.Onzin. Kinderen kunnen heel goed benoemen wat er wel en niet dik is. De overhypede nuance van 'maat 36 is slank en maat 40 is dik' komt echt pas later.
zaterdag 6 september 2008 om 11:50
Als het mijn kind was geweest dan had ik gewoon op een rustige manier uitgelegd dat iedereen anders is,dat er nou eenmaal dikke,dunne,kleine,grote,jonge,oude etc...mensen zijn en dat deze mevrouw niet minder aardig is omdat ze dik is.
Ik had het niet negeerd maar was er op een slime manier op ingegaan.Lijkt me veel verstandiger.
Ik had het niet negeerd maar was er op een slime manier op ingegaan.Lijkt me veel verstandiger.
zaterdag 6 september 2008 om 12:10
Ik weet wel dat kinderen je altijd voor paal kunnen zetten! Mijn kinderen hebben me ook geregeld het schaamrood op de kaken gegeven...en je hoeft ook niet te zeggen " dat ze dat niet moeten zeggen" want ze zeggen rustig; dat mag ik van jou niet zeggen hé ma...????
Maar het zijn wel kinderen hé, zo lekker onbevangen en puur. En dat kindje zag een dikke mevrouw en constateerde dat...en moeder heeft zich ook vast wel geschaamd hoor! En meer dan dit moet je er ook niet van maken...
Maar het zijn wel kinderen hé, zo lekker onbevangen en puur. En dat kindje zag een dikke mevrouw en constateerde dat...en moeder heeft zich ook vast wel geschaamd hoor! En meer dan dit moet je er ook niet van maken...
zaterdag 6 september 2008 om 13:42
Het is wel belangrijk dat je aan een kind ook grensen laat zien.Het kind constateert een feit,ziet iets en zegt dat gewoon heel direct.Bedoelt het niet slecht maar uitleg vind ik dan wel belangrijk achteraf.Dat je uitlegt waarom iets zo is en dat je iemand zou kunnen kwetsen zodat ze dat beter begrijpen en vooral als ze wat ouder worden.Verder uitleggen dat iedereen gewoon een ander mens is en er anders eruitziet.Dat is gewoon zo.En kinderen zijn nou eenmaal nieuwsgierig en vragen dan gewoon.Is ook niets mis mee.
Neem maar een mijn broer die in een rolstoel zit vanwege een zwembadongeluk.Er was een meisje dat keek en dan aan mij vroeg wat er met mijn broer was.Ik heb toen uitgelegd dat mijn broer te lang onder water is geweest maar dat hij wel gelukkig is en veel lacht en alles verstaat.Zij zei dan:''Oh,dat moet wel erg voor je moeder zijn geweest.''Dat kwam voort uit oprechte belangstelling en dat meisje was wel zo een 7 of 8 jaar en erg helder voor haar leeftijd.
Vragen mag altijd,het ligt er natuurlijk aan hoe je iets roept of zegt.Als je de manier van roepen of vragen niet gepasst vind dan mag je dat uitleggen aan een kind dat het beter anders kan.Kinderen bedoelen het meestal niet kwaad maar uitleggen vind ik alsnog belangrijk.En als een kind de vraag dan op een normale manier stelt of iets zegt uit dan is het weer anders.Heb er zelf ook niets tegen als kinderen of volwassen me vragen wat er met mijn broer is.Vind het gewoon belangstellend.
Neem maar een mijn broer die in een rolstoel zit vanwege een zwembadongeluk.Er was een meisje dat keek en dan aan mij vroeg wat er met mijn broer was.Ik heb toen uitgelegd dat mijn broer te lang onder water is geweest maar dat hij wel gelukkig is en veel lacht en alles verstaat.Zij zei dan:''Oh,dat moet wel erg voor je moeder zijn geweest.''Dat kwam voort uit oprechte belangstelling en dat meisje was wel zo een 7 of 8 jaar en erg helder voor haar leeftijd.
Vragen mag altijd,het ligt er natuurlijk aan hoe je iets roept of zegt.Als je de manier van roepen of vragen niet gepasst vind dan mag je dat uitleggen aan een kind dat het beter anders kan.Kinderen bedoelen het meestal niet kwaad maar uitleggen vind ik alsnog belangrijk.En als een kind de vraag dan op een normale manier stelt of iets zegt uit dan is het weer anders.Heb er zelf ook niets tegen als kinderen of volwassen me vragen wat er met mijn broer is.Vind het gewoon belangstellend.
zaterdag 6 september 2008 om 16:01
Tja,dat zijn kinderen,die weten nog niets van fatsoensnormen op die leeftijd en noemen alles bij naam.
MIjn dochter wilde in de achtbaan en zei toen luid en duidelijk met een lichtelijk geniepig stemmetje maar hard genoeg dat iedereen het kon horen;
Ik wil in de achtbaan,maar niet met jou,jij past daar niet in!
Nou,ik moest alleen maar lachen,zou ik trouwens ook doen als het vreemd kind was.
Heerlijk die onbevangenheid,laat ze dat maar lang houden...
MIjn dochter wilde in de achtbaan en zei toen luid en duidelijk met een lichtelijk geniepig stemmetje maar hard genoeg dat iedereen het kon horen;
Ik wil in de achtbaan,maar niet met jou,jij past daar niet in!
Nou,ik moest alleen maar lachen,zou ik trouwens ook doen als het vreemd kind was.
Heerlijk die onbevangenheid,laat ze dat maar lang houden...
zaterdag 6 september 2008 om 16:20
hmmm, dus als een kind dik is, mag ik ( ook zeer onbevangen) ook gewoon zeggen "jeetje kleinefeeks, dat is een dik kind" , want ja, dat is een constatering . Kijken hoe leuk die ouders dat dan weer vinden. Ouders dienen erop te letten dat hun kind, hoe leuk en onbevangen ze het zelf ook vinden, rekening houdt met de gevoelens van anderen en daar kun je al heel jong mee beginnen. Tuurlijk floept er dan nog wel eens wat uit, maar in veel mindere mate, het is gewoon niet leuk om te horen en dat kunnen kinderen al heel vroeg begrijpen.
zaterdag 6 september 2008 om 16:28
Kinderen zijn heel direct.
En ouders zijn verantwoordelijk om ze erop te wijzen dat het kwetsend is.
Ik weet nog wel dat het heel verbazingwekkend op je over kan komen als je iets ziet wat anders is dan de rest.
Ik had dat bijvoorbeeld vroeger met Chinezen en dwergen, dan zij ik bijv.: Kijk, die kleine meneer daar!
Gelukkig zei ik het heel zacht.
Ik ben zelf dun, maar voel toch altijd de neiging om voor dikkere vrouwen op te komen en ik kan het ook niet uitstaan als iemand zomaar dikzak genoemd wordt. Bovenal iemand die niet om kritiek vraagt (ja, iemand die per se in de schijnwerpers wil, dat is wat anders, offtopic)
Bij mij is het besef er dat je uiterlijk niet voor het kiezen hebt, en als ik kinderen zou krijgen, dan vind ik het belangrijk om ze dat bij te brengen.
Een standaardregel in het leven is: Zoals je bent, zowel qua innerlijk als uiterlijk, heb je niet voor het uitkiezen.
En ouders zijn verantwoordelijk om ze erop te wijzen dat het kwetsend is.
Ik weet nog wel dat het heel verbazingwekkend op je over kan komen als je iets ziet wat anders is dan de rest.
Ik had dat bijvoorbeeld vroeger met Chinezen en dwergen, dan zij ik bijv.: Kijk, die kleine meneer daar!
Gelukkig zei ik het heel zacht.
Ik ben zelf dun, maar voel toch altijd de neiging om voor dikkere vrouwen op te komen en ik kan het ook niet uitstaan als iemand zomaar dikzak genoemd wordt. Bovenal iemand die niet om kritiek vraagt (ja, iemand die per se in de schijnwerpers wil, dat is wat anders, offtopic)
Bij mij is het besef er dat je uiterlijk niet voor het kiezen hebt, en als ik kinderen zou krijgen, dan vind ik het belangrijk om ze dat bij te brengen.
Een standaardregel in het leven is: Zoals je bent, zowel qua innerlijk als uiterlijk, heb je niet voor het uitkiezen.
zaterdag 6 september 2008 om 16:37
quote:elninjoo schreef op 06 september 2008 @ 10:06:
[...]
Nagestaard worden lijkt me idd ook heel irritant, maar ik zou er gewoon geen zin in hebben om aan elke willekeurige nieuwsgierige te gaan uitleggen hoe of wat.
Maar van mensen met wie je regelmatig contact moet hebben zou ik wel liever hebben dat ze me zoiets vragen ipv net te doen alsof het er niet is.
Overigens ben ik zelf ook 'n nastaarder als het om aparte dingen gaat die je niet dagelijks, zelfs misschien niet jaarlijks tegenkomt. In Amsterdam zag ik een keer iemand lopen met 'n soort zuurstoftent om zich heen met duikflessen op z'n rug. Denk dat ik met open mond heb gekeken tot diegene uit beeld was verdwenen. Idd zou ik liefst vragen wat en waarom, maar vind dat zo'n ongelooflijke inbreuk op iemands privacy dat ik zoiets dus niet doe.
Nee, nadrukkelijk staren, dat is geen inbreuk op iemands privacy...
Sorry hoor, maar honderd keer liever blijven uitleggen dat ik nu eenmaal niet goed hoor en ja, dat ik doof word, ooit en ja, dat ik wel erg jong ben en nee, dat het geen pijn doet, zo'n apparaat in je oor en etc. etc. dan één blik moeten vangen met de mond open.
Bij vragen word ik behandeld als gelijkwaardige en met respect behandeld. Nastaren is respectloos en bovendien is er weinig gelijkwaardigs aan: je wordt gewoon doodgezwegen, alsof je met je gezondheid ook je menszijn verloren bent en je nu als een soort van dierentuinaapje de straten door mag lopen ter vermaak van het volk.
Maar goed, ik concludeer uit je antwoorden dat je zelf nog nooit het onderwerp bent geweest van dit soort blikken en ik zou mezelf daar maar ontzettend gelukkig mee prijzen als ik jou was. Als jij degene bent die nagestaard wordt, dan piep je wel anders.
[...]
Nagestaard worden lijkt me idd ook heel irritant, maar ik zou er gewoon geen zin in hebben om aan elke willekeurige nieuwsgierige te gaan uitleggen hoe of wat.
Maar van mensen met wie je regelmatig contact moet hebben zou ik wel liever hebben dat ze me zoiets vragen ipv net te doen alsof het er niet is.
Overigens ben ik zelf ook 'n nastaarder als het om aparte dingen gaat die je niet dagelijks, zelfs misschien niet jaarlijks tegenkomt. In Amsterdam zag ik een keer iemand lopen met 'n soort zuurstoftent om zich heen met duikflessen op z'n rug. Denk dat ik met open mond heb gekeken tot diegene uit beeld was verdwenen. Idd zou ik liefst vragen wat en waarom, maar vind dat zo'n ongelooflijke inbreuk op iemands privacy dat ik zoiets dus niet doe.
Nee, nadrukkelijk staren, dat is geen inbreuk op iemands privacy...
Sorry hoor, maar honderd keer liever blijven uitleggen dat ik nu eenmaal niet goed hoor en ja, dat ik doof word, ooit en ja, dat ik wel erg jong ben en nee, dat het geen pijn doet, zo'n apparaat in je oor en etc. etc. dan één blik moeten vangen met de mond open.
Bij vragen word ik behandeld als gelijkwaardige en met respect behandeld. Nastaren is respectloos en bovendien is er weinig gelijkwaardigs aan: je wordt gewoon doodgezwegen, alsof je met je gezondheid ook je menszijn verloren bent en je nu als een soort van dierentuinaapje de straten door mag lopen ter vermaak van het volk.
Maar goed, ik concludeer uit je antwoorden dat je zelf nog nooit het onderwerp bent geweest van dit soort blikken en ik zou mezelf daar maar ontzettend gelukkig mee prijzen als ik jou was. Als jij degene bent die nagestaard wordt, dan piep je wel anders.
zaterdag 6 september 2008 om 16:41
quote:feeks schreef op 06 september 2008 @ 16:20:
hmmm, dus als een kind dik is, mag ik ( ook zeer onbevangen) ook gewoon zeggen "jeetje kleinefeeks, dat is een dik kind" , want ja, dat is een constatering .
Voor een kind ja. Maar net zoals jij niet meer in een luier piest en poept, heb jij intussen ook geleerd dat het niet nodig (en soms zelfs onbeleefd) is om alles wat je ziet te benoemen.
Maar joh, als jij dat wel graag wilt: be my guest hoor. Doe je dan wel even een Pamper erbij om? Want ik hou niet zo van half werk.
hmmm, dus als een kind dik is, mag ik ( ook zeer onbevangen) ook gewoon zeggen "jeetje kleinefeeks, dat is een dik kind" , want ja, dat is een constatering .
Voor een kind ja. Maar net zoals jij niet meer in een luier piest en poept, heb jij intussen ook geleerd dat het niet nodig (en soms zelfs onbeleefd) is om alles wat je ziet te benoemen.
Maar joh, als jij dat wel graag wilt: be my guest hoor. Doe je dan wel even een Pamper erbij om? Want ik hou niet zo van half werk.
zaterdag 6 september 2008 om 16:52
quote:feeks schreef op 06 september 2008 @ 16:46:
kijk ook eens naar de rest van mijn posting, kinderen kunnen al heel vroeg leren dat het kwetsend kan zijn om andere mensen hun "onvolkomenheden" te benoemen
Natuurlijk leer ik haar dat je niet alles mag en kan zeggen.
Maar ze is nu bijna 6 dus dat is wat anders dan een kind van bijv 3.
En nee,jij kunt niet tegen een kind zeggen dat ze dik is,mar dat snapte je zelf ook al.
kijk ook eens naar de rest van mijn posting, kinderen kunnen al heel vroeg leren dat het kwetsend kan zijn om andere mensen hun "onvolkomenheden" te benoemen
Natuurlijk leer ik haar dat je niet alles mag en kan zeggen.
Maar ze is nu bijna 6 dus dat is wat anders dan een kind van bijv 3.
En nee,jij kunt niet tegen een kind zeggen dat ze dik is,mar dat snapte je zelf ook al.
zaterdag 6 september 2008 om 16:54
quote:feeks schreef op 06 september 2008 @ 16:46:
kijk ook eens naar de rest van mijn posting, kinderen kunnen al heel vroeg leren dat het kwetsend kan zijn om andere mensen hun "onvolkomenheden" te benoemen
kleine kinderen zeggen het niet met het doel te kwetsen en he tkomt er meestal ook helemaal niet op die manier uit... de manier waarop de ouders erop inspelen maakt het kwetsend of niet kwetsend...
een kind dat gewoon iets constateert moet je daarin niet al teveel afremmen vind ik... waarom zou je een kind geen kind laten zijn?
dus je kinderen vroeg leren dat het niet netjes is om te zeggen wat ze ziet bij andere mensen... tijd voor oogkleppen voor kinderen inplaats van voor paarden?...
kijk ook eens naar de rest van mijn posting, kinderen kunnen al heel vroeg leren dat het kwetsend kan zijn om andere mensen hun "onvolkomenheden" te benoemen
kleine kinderen zeggen het niet met het doel te kwetsen en he tkomt er meestal ook helemaal niet op die manier uit... de manier waarop de ouders erop inspelen maakt het kwetsend of niet kwetsend...
een kind dat gewoon iets constateert moet je daarin niet al teveel afremmen vind ik... waarom zou je een kind geen kind laten zijn?
dus je kinderen vroeg leren dat het niet netjes is om te zeggen wat ze ziet bij andere mensen... tijd voor oogkleppen voor kinderen inplaats van voor paarden?...
zaterdag 6 september 2008 om 17:08
Ik snap niet zo goed dat er hier zo over doorgezeurd wordt. We zijn het toch mjet elkaar eens dat kids eea moeten leren? Nou dan. Verwacht alleen niet dat ze binnen no time perfect reagerende kids zijn, dat gaat gewoon niet. Kijk maar naar hoe er hier gereageerd wordt. En dat wil dat kids zich keurig gedragen??? Geef eens het goeie voorbeeld zou ik zeggen.
Feeks, jij kletst echt naar je verstand hebt zou mijn moeder zeggen. Ik ga er ff vanuit dat je volwassen bent, dan wéét je toch dat je dergelijke niet zegt? Dat heb je geléérd van je ouders, net zoals alle ouders hier dat hun kids aan het leren zijn.
Feeks, jij kletst echt naar je verstand hebt zou mijn moeder zeggen. Ik ga er ff vanuit dat je volwassen bent, dan wéét je toch dat je dergelijke niet zegt? Dat heb je geléérd van je ouders, net zoals alle ouders hier dat hun kids aan het leren zijn.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zaterdag 6 september 2008 om 17:24
quote:HoiPippiLangkous schreef op 06 september 2008 @ 17:08:
Ik snap niet zo goed dat er hier zo over doorgezeurd wordt. We zijn het toch mjet elkaar eens dat kids eea moeten leren? Nou dan. Verwacht alleen niet dat ze binnen no time perfect reagerende kids zijn, dat gaat gewoon niet. Kijk maar naar hoe er hier gereageerd wordt. En dat wil dat kids zich keurig gedragen??? Geef eens het goeie voorbeeld zou ik zeggen.
Feeks, jij kletst echt naar je verstand hebt zou mijn moeder zeggen. Ik ga er ff vanuit dat je volwassen bent, dan wéét je toch dat je dergelijke niet zegt? Dat heb je geléérd van je ouders, net zoals alle ouders hier dat hun kids aan het leren zijn.sarcasme is inderdaad moeilijk te begrijpen voor sommige mensen
Ik snap niet zo goed dat er hier zo over doorgezeurd wordt. We zijn het toch mjet elkaar eens dat kids eea moeten leren? Nou dan. Verwacht alleen niet dat ze binnen no time perfect reagerende kids zijn, dat gaat gewoon niet. Kijk maar naar hoe er hier gereageerd wordt. En dat wil dat kids zich keurig gedragen??? Geef eens het goeie voorbeeld zou ik zeggen.
Feeks, jij kletst echt naar je verstand hebt zou mijn moeder zeggen. Ik ga er ff vanuit dat je volwassen bent, dan wéét je toch dat je dergelijke niet zegt? Dat heb je geléérd van je ouders, net zoals alle ouders hier dat hun kids aan het leren zijn.sarcasme is inderdaad moeilijk te begrijpen voor sommige mensen
zaterdag 6 september 2008 om 17:28
Andersom kan natuurlijk ook: laatst hoorde ik een joch van een jaar of 10 z'n moeder een kutwijf noemen. Ik heb hem voor de hele goegemeente te kakken gezet; Wat hoor ik nou? Noem jij je moeder een kutwijf??? Hoort u dat, mensen, dit kind noemt zijn moeder een kutwijf! Niet weglopen nou... je hebt het gezegd! En wat ben je zelf? Nou nou nou dan?
zaterdag 6 september 2008 om 17:44
Hahahaha Eileen, daar dacht ik vanmiddag bij de slager en de groenteboer nog aan. Moeder en puberdochter aan het boodschappen doen.
Kind met d'r kop op onweer, had op alles wat ma deed commentaar; 'doe toch niet zo stom'
Toen dacht ik aan de moeders hier, doen ze zo hun best om hun kids een beetje netjes gedrag bij te brengen en dan komt de puberteit en zijn ze zelf het slachtoffer. Ik heb nu al medelijden met jullie
Kind met d'r kop op onweer, had op alles wat ma deed commentaar; 'doe toch niet zo stom'
Toen dacht ik aan de moeders hier, doen ze zo hun best om hun kids een beetje netjes gedrag bij te brengen en dan komt de puberteit en zijn ze zelf het slachtoffer. Ik heb nu al medelijden met jullie
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zaterdag 6 september 2008 om 17:45
Bij dit onderwerp moet ik denken aan mijn zusje dat 2,5 jaar jonger is. Ik schaamde me vroeger heel erg als ze er iets uitflapte in een winkel. Dan dacht ik: "Hier hoor ik even niet bij". Mijn zusje was en is nog steeds een flapuit wat dat betreft. Volwassenen moeten vaak nadenken wat ze zeggen in het bijzijn van kinderen, want het zijn net papegaaien. Ik herinner me dat ik een jaar of 5 was en dat mijn moeder en vader het over mijn oma(moeder van mijn moeder) dat die nooit eens iets deed in huis, dat mijn opa van alles deed. Dat had ik dus onthouden en toen oma een keertje bij ons thuiskwam, vroeg ik haar waarom ze nooit iets in huis deed. Mijn oma keek me verbaasd aan en zei toen dat ze in ons huis geen huishoudelijk werk deed, maar thuis wel. Ik antwoordde toen dat opa alles deed. Mijn oma kwaad, wie had dit aan het kind verteld. Mijn moeder probeerde het te sussen (geneerde zich, denk ik)door te zeggen dat ik het helemaal zelf verzonnen had.
Kleine kinderen flappen er zeker van alles en nog wat uit. Ik kan het me alleen niet zo erg herinneren van mijn eigen kinderen, moet ik zeggen. O ja, mijn dochter was 5 toen ze een keer aan mijn vriend en mij vroeg: "Hebben jullie lekker gen%)*kt vannacht?"Mijn oudste dochter was bijna 11 en die schaamde zich rot voor haar zusje. Ze zei dat ze dat allemaal van ons 13-jarig nichtje had geleerd. Ik heb die van 5 wel verteld dat het vragen waren die je niet zomaar aan iedereen kon stellen.
Kleine kinderen flappen er zeker van alles en nog wat uit. Ik kan het me alleen niet zo erg herinneren van mijn eigen kinderen, moet ik zeggen. O ja, mijn dochter was 5 toen ze een keer aan mijn vriend en mij vroeg: "Hebben jullie lekker gen%)*kt vannacht?"Mijn oudste dochter was bijna 11 en die schaamde zich rot voor haar zusje. Ze zei dat ze dat allemaal van ons 13-jarig nichtje had geleerd. Ik heb die van 5 wel verteld dat het vragen waren die je niet zomaar aan iedereen kon stellen.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
zaterdag 6 september 2008 om 17:46
Ik vind de onbevangenheid van kleuters enig! Brutaal gedrag van een 10-jarige moet natuurlijk gecorrigeerd worden. Kutwijf kan niet, je moeder stom vinden als puber is redelijk normaal. De hormoontjes, ach... hoe was je zelf op die leeftijd?
Prima69, jouw dochter van 5 weet niet eens wat N. betekent, en die van 11 schaamt zich rot omdat jij het doet, toch? Vies!
Prima69, jouw dochter van 5 weet niet eens wat N. betekent, en die van 11 schaamt zich rot omdat jij het doet, toch? Vies!
zaterdag 6 september 2008 om 18:44
Pippi, ik zou het raar vinden als je moeder je grootste vriendin was in je puberteit, dan is er echt iets mis met je. Kleine meisjes willen prinses zijn en met papa trouwen, niks mis mee. En om terug te komen op de topic: als die mevrouw dik is is ze dik, toch? En die blinde meneer heeft een hond (wou dat mijn vader blind was, dan kregen we ook een hond...) dat franse jongetje (wat praat jij raar?) speelde verder gezellig mee. Kortom, wat is het probleem?
Kleine meisjes willen prinses zijn en met papa trouwen, niks mis mee. En om terug te komen op de topic: als die mevrouw dik is is ze dik, toch? En die blinde meneer heeft een hond (wou dat mijn vader blind was, dan kregen we ook een hond...) dat franse jongetje (wat praat jij raar?) speelde verder gezellig mee. Kortom, wat is het probleem?
