Lijf & Lijn alle pijlers

Problematische eter: moet ik eerst de oorzaken vinden?

08-10-2023 18:31 115 berichten
Dit is bij uitstek een topic waardoor ik op anoniem zou kunnen gaan, maar dat moet dan maar.

Ik ben te zwaar. Dat is op zich al een poos zo, maar ik heb onlangs een ernstige blessure opgelopen en mijn herstel na de komende operatie zou voorspoediger verlopen als ik veel zou afvallen.

Op papier is dit een logisch verhaal. Maar de werkelijkheid is ingewikkelder. Ik heb al mijn hele leven een vrij ingewikkelde relatie met eten. Eten is voor mij vooral liefde en troost. Daar liggen redenen aan ten grondslag, die voornamelijk in mijn vrij belabberde jeugd liggen. Ik vraag me af of ik daar iets aan moet doen, voor ik begin met afvallen.

Want: ik heb het wel geprobeerd, gewoon afvallen met logisch nadenken en een goed plan. Het is ook niet dat ik niet begrijp hoe het moet, of dat ik geen goed beeld heb van wat er nodig is. Maar altijd komt het moment dat ik mezelf zo Ongelooflijk Zielig vind en geloof dat ik recht heb op ongezonde, lekkere dingen. Dat ik een (vermoedelijk ASS-gerelateerde) afwezige verzadingsprikkel heb, helpt ook niet.

Wat ik me afvraag: heeft iemand een idee wat nu verstandig zou kunnen zijn? Een dietiste zou een idee zijn, maar ik snap wel wat ik moet doen, ik doe het alleen niet. Tenzij de dietiste bij mij in huis komt wonen, helpt dat dus niet zoveel.

En ik heb er eigenlijk geen belang bij mijn jeugd te verwerken. Ik wil alles lekker weggestopt houden, afgedekt met een laag slagroomsoesjes en paprikachips. Maar dat is dom en straks ga ik jonger dood en dat is ook weer niet zo'n goed idee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat ik me afvraag: heeft iemand een idee wat nu verstandig zou kunnen zijn? Een dietiste zou een idee zijn, maar ik snap wel wat ik moet doen, ik doe het alleen niet. Tenzij de dietiste bij mij in huis komt wonen, helpt dat dus niet zoveel.
Zelfde probleem. Ik lees mee.
Honey, you should see me in a crown
Alle reacties Link kopieren Quote
Je klinkt als een vrouw die helder zicht heeft op haar pijnpunten en op wat ze moet gaan doen. Echt een vraag lees ik hier ook niet.

Linksom of rechtsom wil ik je wel veel sterkte wensen!
Ik vind dat concept van 'verwerken' altijd zo vaag. En ik denk ook niet dat het ontbreken van een verzadigingsprikkel overgaat, door verwerken (wat dat dan ook wezen moge).

Dan zou ik nog eerder gaan voor een GBP geloof ik. Kunnen de trotse slanke dennen onder ons honderd keer roepen dat je dan een slappe zitzak bent maar die kun je wat mij betreft rustig laten roepen.
Lady*Voldemort schreef:
08-10-2023 18:42
Ik vind dat concept van 'verwerken' altijd zo vaag. En ik denk ook niet dat het ontbreken van een verzadigingsprikkel overgaat, door verwerken (wat dat dan ook wezen moge).

Dan zou ik nog eerder gaan voor een GBP geloof ik. Kunnen de trotse slanke dennen onder ons honderd keer roepen dat je dan een slappe zitzak bent maar die kun je wat mij betreft rustig laten roepen.
Nee, die verzadigingsprikkel niet, de rest misschien wel? Ik vind verwerken ook vaag, maar je leest dan in van die boeken dat dat moet.

Ik ben niet zwaar genoeg voor een GBP, dan moet ik eerst nog meer gaan eten. Eens dat dat geen simpele uitweg is, maar het is op dit moment (en ik hoop nooit) dus voor mij geen optie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eens met LV, die verzadigingsprikkel ga je niet terugkrijgen met verwerking van jeugdtrauma's. Maar ik heb de sleutel ook niet.

Ik merk wel bij mezelf (vanwege het ouder worden?) dat ik niet meer perse de hele zak chips of dropjes leeg hoef te eten om troost te voelen. Ik kan steeds vaker stoppen halverwege de zak of reep. Misschien helpen de toenemende maagzuurklachten daar ook bij. Maar dat zijn dus geen tips voor jou om het even te fixen.
Coffee is never my cup of tea
Je weet het eigenlijk zelf al wel, denk ik, wat het antwoord op jouw vraag is.

Heb je al eens geïnformeerd bij een eetstoornispoli?
Om een beeld te krijgen bij de mogelijkheden en onmogelijkheden van hulp via hen.
Van daaruit kun jij bepalen wat jouw vervolgstappen zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kan de operatie/gezondheid in het vooruitzicht niet de motivatie zijn, die jou kan helpen om het dit keer wel te laten lukken? Die prikkel was er bij je vorige pogingen niet.

Als je dat heel sterk voor ogen houdt? Als doel stelt? Of andersom; dat je herstel veel langer en vervelender is anders? Langer in het ziekenhuis?

Met een mooie beloning als het allemaal achter de rug is natuurlijk. Een nieuwe jas, dagje uit ofzo.

Misschien te makkelijk gedacht hoor.
Misschien eens wat EMDR er tegenaan gooien? Geen ingewikkeld gedoe en duidelijk afgekaderd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou meerdere 'kleine' stapjes proberen te zetten. Iets kleinere porties, kleinere borden, trakteermomentjes uitstellen. Ik drink nu bv 2 x per week ipv iedere dag alcohol. Ik eet nu 1 x per week koek ipv 3x per week. Bewust een paar boodschappen schrappen. Toetje of ontbijtje skippen. Dat soort dingen. En als je je slecht voelt, het knorrende gevoel leren zien als iets positief. Rustmoment voor je darmen oid. Ben zo in 2 jaar tijd van maat 48 maar 44 gegaan. Ben gelukkig relatief lang waardoor ik niet zo dik oog. Maat 42 is mijn einddoel, maar dan moet ik weer gaan sporten. In ieder geval succes TO.
campanula wijzigde dit bericht op 08-10-2023 19:32
1.25% gewijzigd
It won't stop until you wise up
Ik lees mee.
Mijn ervaring is dat je inderdaad het werk moet doen.
Onder begeleiding.
Ik heb zelf op een aantal issues dat gedaan. Ik heb voor een aantal issues wel iemand gevonden met wie ik de keuze maakte alleen 'nodig' te graven, dus alleen ten dienste van dat onderwerp.
Maar dat is lastig, omdat het mazzel is een goede professional te treffen die dat ook kan. Ik heb bijv een sensatiebeluste persoon meegemaakt die heel hard ging huilen toen ik nog niet eens heel diep had gegraven.

Maar nu dus de keuze gemaakt dat ik dat werk niet ga doen hiervoor. Ik heb geen zin in de zoektocht, geen zin in het moeten bewaken van mijn grenzen en evt negatieve gesprekken daarover.
Ook omdat mijn ervaring is dat gewicht en alles eromheen ook nog vaak op juist de negatieve eigenschappen wordt gegooid waar ik op andere vlakken ten onrechte van werd beschuldigd.
Die knoop laat ik maar even zitten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Een behulpzaam boek kan zijn 'Overwin je Eetbuien' van Christopher Fairburn. Dit is de zelfhulpversie van een vrij effectieve behandeling die binnen de GGZ wordt geboden aan mensen met problemen met eetbuien.

Het is zeker raadzaam om je eetprobleem eerst aan te pakken voordat je je focust op afvallen. Afvallen en alles wat daarbij komt kijken kan namelijk eetbuien in de hand werken, je komt dan in een vicieuze cirkel en komt uit eindelijk juist aan. Wellicht is dat al herkenbaar voor je.

"Ik snap wat ik moet doen, maar ik doe het juist niet" is wat mensen met eetbuien/overeten vaak denken, terwijl, wanneer je aan de slag gaat hiermee vaak blijkt dat je eigenlijk ideeën hebt over wat je 'zou moeten doen' die juist eetbuien/overeten ook uitlokken. Als je er zelf niet uitkomt, kan je bij de GGZ terecht om het met ondersteuning te doen. Een alternatief kan een dietiste zijn die ervaring heeft met eetproblemen in de vorm van eetbuien. Een dietiste zonder deze specialisatie zou ik dan weer niet doen.

Een andere denkfout die mensen met eetbuien/overeten vaak maken is dat ze denken dat het vooral aan het 'emotie-eten' ligt, terwijl goed aan de slag gaan met eetpatroon meestal leidt tot tweederde vermindering van eetbuien. Overblijvende eetbuien kun je dan analyseren en mee aan de slag gaan door te oefenen met anders met emoties omgaan.

Hiermee wil ik niet zeggen dat het verwerken van zaken uit je jeugd niet belangrijk is. Uiteraard kan het goed zijn om daarmee aan de slag te gaan als je het idee hebt dat dit je belemmert in het leven.
sailship wijzigde dit bericht op 08-10-2023 19:23
52.92% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
ik weet niet of het noodzakelijk is om met het verleden te dealen, wat mij meer heeft geholpen, is het verschil gaan voelen tussen eten, omdat een mens nou eenmaal wat voedsel nodig heeft om te functioneren en eten omdat ik niet willen dealen met het vervelende gevoel dat ik op dat moment heb. Ik ben meer gaan delen met de mensen om me heen over wat me op die momenten bezig houdt/stress veroorzaakt en dat helpt. Niet voor 100%, maar het is wel een stuk beter dan dat het geweest is.

Eerlijkheidshalve moet ik er aan toevoegen dat de medicatie die ik nu heb voor mijn diabetes ook helpt. Maar het is voor mij echt de combi
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Bedankt voor de tips en ervaringsverhalen. Sommige dingen komen me erg bekend voor.

Ik jojo helemaal niet, trouwens. Ik ben altijd al stabiel zwaar. Dat komt denk ik ook omdat ik een vrij actieve levensstijl heb (nu even niet ivm gezondheidsproblemen): ik loop veel, ik beweeg veel, ik heb een staand/lopend beroep. Ik ben dus ook nog best lenig en heb een goede conditie. Daarom word ik er ook altijd boos van als mensen zeggen dat ik meer moet bewegen, ik beweeg gewoon.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe veel te zwaar ben je? Was je als kind ook zwaarder dan gemiddeld voor je lengte?
sailship schreef:
08-10-2023 19:27
Hoe veel te zwaar ben je? Was je als kind ook zwaarder dan gemiddeld voor je lengte?
Edit: even weggehaald.
Maar nee, ik was als kind vrij normaal eigenlijk.
anoniem_6576f0ab9b250 wijzigde dit bericht op 08-10-2023 20:41
44.16% gewijzigd
rosanna08 schreef:
08-10-2023 19:22
ik weet niet of het noodzakelijk is om met het verleden te dealen, wat mij meer heeft geholpen, is het verschil gaan voelen tussen eten, omdat een mens nou eenmaal wat voedsel nodig heeft om te functioneren en eten omdat ik niet willen dealen met het vervelende gevoel dat ik op dat moment heb. Ik ben meer gaan delen met de mensen om me heen over wat me op die momenten bezig houdt/stress veroorzaakt en dat helpt. Niet voor 100%, maar het is wel een stuk beter dan dat het geweest is.

Eerlijkheidshalve moet ik er aan toevoegen dat de medicatie die ik nu heb voor mijn diabetes ook helpt. Maar het is voor mij echt de combi
Ja, dit is wat ik ook wil. Wat goed dat het jou gelukt is. Maar ik wil eigenlijk helemaal niet met andere mensen praten over wat me dwars zit.
Alle reacties Link kopieren Quote
cuculuscanorus schreef:
08-10-2023 19:35
Ja, dit is wat ik ook wil. Wat goed dat het jou gelukt is. Maar ik wil eigenlijk helemaal niet met andere mensen praten over wat me dwars zit.
ook niet met de mensen die echt heel dicht bij je staan zoals je man of een hele goede vriendin?
Voor mij gaat het dan meestal om dingen in het nu, zoals zenuwen voor een tentamen of een meningsverschil met een collega of een vriendin, onzekerheid over iets en niet over iets uit mijn jeugd of zo. En ik vind het nog vaak lastig hoor om onder woorden te brengen waar ik mee zit, maar het helpt me wel
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
Aanmelden bij een psychologenpraktijk die gespecialiseerd is in eetproblematiek.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier ook iemand die al aankomt na 1 koekje :P altijd aanleg gehad voor dikker worden. Ben nu weer een week of 2 in de goede richting qua eten. Niet snoepen en alleen maar gezonde dingen. Vandaag wel beetje chips gehad. Ik heb veel stress gehad afgelopen weken, dan ga ik juist beter eten en niet snoepen. Heel vreemd. Nu is de rust weer terug en hoop ik dit vol te houden. Het blijft gewoon altijd een strijd eten en op gewicht blijven… je kan nou eenmaal niet stoppen met eten (wat wel kan met roken en drinken).
Voor iedereen een groene tuin
Ik lees ook mee. Zit eigenlijk al mijn hele volwassen leven met een BMI van rond de 33 en hou mezelf ook uitstekend voor de gek ('ik kan een hele week doen met een reep chocola', maar dan negeer ik even de andere shit die ik dan wèl eet).
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan het soms weerstaan en soms niet en dat houdt elkaar in evenwicht. Als ik vind dat de snackzucht teveel los gaat lopen zoek ik naar manieren om het te weerstaan. En natuurlijk is het zo dat eten werkt als troost of beloning, precies waar je gevoelig voor bent.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat lastig voor je. Ik heb jaren geworsteld met mijn gewicht. Nu heb ik een maagverkleining. Pas geopereerd, en mijn gewicht daalt. Eindelijk! Mijn BMI was niet hoog genoeg voor een indicatie puur op gewicht, maar met de bijkomende gezondheidsproblemen kon ik toch worden behandeld.

Jij wilt dit (maagverkleining) niet, maar ik heb toch een tip voor je om uit te zoeken of je een emotie-eter bent. Ik moest 14 dagen een eetdagboek bijhouden. En bij ieder eetmoment opschrijven wat ik ervoor en erna voor emotie voelde en hoe sterk deze emotie is. Dit kan je inzicht geven.
maria1905 wijzigde dit bericht op 09-10-2023 07:03
1.59% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb mijn niet zo leuke jeugd dan wel 'verwerkt', maar ben uiteindelijk toch bij een GBP uitgekomen.
Ik heb wat dat betreft geen opbeurende woorden, het is gewoon een enorm ingewikkeld probleem. Iedereen die iets anders beweert moet je echt gaan negeren.
Geen advies dus, behalve accepteren dat het is wat het is.
En je vooral niet zo negatief uitlaten over jezelf.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Ow, en ik vraag me serieus af of je die jeugd echt onder een zak paprikachips verstopt.
Even een omdenkpoging: mss lukt het je gewoon niet om een zak paprikachips te weerstaan. Door nu te denken dat dat door je slechte jeugd komt kun je dat jezelf 'vergeven'.
Als je nou die jeugd verwerkt hebt en je kunt die zak chips nog steeds niet weerstaan, dan moet je mss toch al die criticasters gaan geloven, die beweren dat je gewoon een luie vreetzak zonder zelfdiscipline bent.

Even voor de duidelijkheid: ik geloof niet in luie lapzwansen, maar voor mezelf ben ik zover dat het me niet meer uitmaakt waardoor ik geen rem had op eten: geen verzadigingsgevoel, geen doorzettingsvermogen, whatever.
De GBP was wat dat betreft de oplossing.

Nadeel is dat je wel eerst minimaal een succesvolle afvalpoging moet hebben gedaan.
Daar vind ik dan wel weer iets van.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven