Lijf & Lijn
alle pijlers
"normaal" eten - wie?
zondag 2 september 2012 om 12:05
Ik (begin 20, 1.70m, 57kg) worstel al jaren met eten. Ik ben niet te dik en toch let ik op mijn lijn, tel ik calorieen en laat ik me beinvloeden door verhalen van vrienden die een koolhydraatarm of veganistisch dieet volgen. Met als gevolg dat het me een week lukt om minder kh te eten, of geen bewerkte producten te kopeb en ik me vervolgens compleet te buiten ga aan chips en chocola. Ik KAN gewoon niet ubergezond eten en sla gegarandeerd door in eetbuien.
Vanochtend stond ik in de supermarkt en realiseerde ik me dat ik het mezelf wel moeilijk maak, misschien wel onnodig moeilijk. Ik heb al jaren geen sultana meer op (want kant en klare biscuits zijn "slecht" zo heb ik geleerd), net zo min als "normale" kaas, boter of half om half gehakt. En ik verlangde ineens zo terug naar een jaar of vijf geleden, toen ik best dagelijks een boterham met hagelslag en pindakaas EN een boterham met kipkerriesalade durfde te eten, zonder me schuldig te voelen. Ik was geen gram zwaarder dan nu maar voelde me wel stukken beter, omdat ik mezelf nog niet probeerde te dwingen alleen spelt, geen vette producten enzo te eten en Amber, Sonja, Julia en Frank nog gewoon de kinderen verderop in de straat waren. En juist omdat ik nog niet in termen van "fout" eten dacht at ik eigenlijk heel gezond: van huis uit heb ik aangeleerd voldoende groente, fruit en volkorenproducten te eten en de rest was misschien niet "amber" of "dr frank" proof, maar wel in balans.
En dus heb ik vanochtend de knoop doorgehakt: ik ga weer "normaal" eten, zoals ik 5 jaar terug ook at. Geen verboden producten, niet alleen maar spul uit de natuurwinkel maar gewoon waar ik ECHT zin of trek in heb zonder te denken in goed/fout, calorieen of koolhydraten. Ik hoop dat dit me gaat afhelpen van mijn eetbuien en ik inderdaad weer beter in mijn vel ga zitten en ben heel benieuwd is hier dames (of heren) zijn die mijn verhaal herkennen, ervaringen willen delen en/of misschien wel met me mee willen doen!
Vanochtend stond ik in de supermarkt en realiseerde ik me dat ik het mezelf wel moeilijk maak, misschien wel onnodig moeilijk. Ik heb al jaren geen sultana meer op (want kant en klare biscuits zijn "slecht" zo heb ik geleerd), net zo min als "normale" kaas, boter of half om half gehakt. En ik verlangde ineens zo terug naar een jaar of vijf geleden, toen ik best dagelijks een boterham met hagelslag en pindakaas EN een boterham met kipkerriesalade durfde te eten, zonder me schuldig te voelen. Ik was geen gram zwaarder dan nu maar voelde me wel stukken beter, omdat ik mezelf nog niet probeerde te dwingen alleen spelt, geen vette producten enzo te eten en Amber, Sonja, Julia en Frank nog gewoon de kinderen verderop in de straat waren. En juist omdat ik nog niet in termen van "fout" eten dacht at ik eigenlijk heel gezond: van huis uit heb ik aangeleerd voldoende groente, fruit en volkorenproducten te eten en de rest was misschien niet "amber" of "dr frank" proof, maar wel in balans.
En dus heb ik vanochtend de knoop doorgehakt: ik ga weer "normaal" eten, zoals ik 5 jaar terug ook at. Geen verboden producten, niet alleen maar spul uit de natuurwinkel maar gewoon waar ik ECHT zin of trek in heb zonder te denken in goed/fout, calorieen of koolhydraten. Ik hoop dat dit me gaat afhelpen van mijn eetbuien en ik inderdaad weer beter in mijn vel ga zitten en ben heel benieuwd is hier dames (of heren) zijn die mijn verhaal herkennen, ervaringen willen delen en/of misschien wel met me mee willen doen!
zondag 2 september 2012 om 13:18
Even terug naar waar TO op doelt, het weer gaan eten van voedsel wat je bent gaan mijden, om eetbuien te voorkomen.
Ik kamp met een eetverslaving, die zich jarenlang uitte in veel te veel eten, tot ik morbide obees was. Op een gegeven moment ben ik een aantal jaren strict aan het lijnen geweest (met name vetbeperkt en veel bewegen, vooral geen crashdieet gevolgd). Toen ik in de buurt van een gezond BMI kwam merkte ik dat ik toch aardig eetgestoord was, omdat ik heel veel voeding als ´fout´ en ´eng´ had bestempeld en bleef vermijden, wat me wrokkig maakte. In die wrok kocht ik dan wel de koek, ijs, snoep, chips, vette vleeswaren en in grote eetbuien at ik dat dan op. Door overdag kaloriearm te eten, kwam ik desondanks niet aan.
Nu ik actief bezig ben die eetverslaving aan te pakken, heb ik ook een eetplan gemaakt, en eet ik dus regelmatig zaken - met mate- die ik voorheen als ´eng´ en ´fout´ had bestempeld.
Zo kan ik me goed herinneren, de eerste keer dat ik bij een warme maaltijd jus over mijn aardappelen had gedaan. Gewoon omdat ik daar trek in had. Maar ondertussen ook dat gevoel van ´ik doe nu iets dat eng is!´ Mensen om me heen snappen dat niet. Als je zin in jus hebt, dan doe je dat toch gewoon op je aardappels?
Wat ik begrijp van de openingspost, gaat het om het delen van díe gevoelens.
Ik kamp met een eetverslaving, die zich jarenlang uitte in veel te veel eten, tot ik morbide obees was. Op een gegeven moment ben ik een aantal jaren strict aan het lijnen geweest (met name vetbeperkt en veel bewegen, vooral geen crashdieet gevolgd). Toen ik in de buurt van een gezond BMI kwam merkte ik dat ik toch aardig eetgestoord was, omdat ik heel veel voeding als ´fout´ en ´eng´ had bestempeld en bleef vermijden, wat me wrokkig maakte. In die wrok kocht ik dan wel de koek, ijs, snoep, chips, vette vleeswaren en in grote eetbuien at ik dat dan op. Door overdag kaloriearm te eten, kwam ik desondanks niet aan.
Nu ik actief bezig ben die eetverslaving aan te pakken, heb ik ook een eetplan gemaakt, en eet ik dus regelmatig zaken - met mate- die ik voorheen als ´eng´ en ´fout´ had bestempeld.
Zo kan ik me goed herinneren, de eerste keer dat ik bij een warme maaltijd jus over mijn aardappelen had gedaan. Gewoon omdat ik daar trek in had. Maar ondertussen ook dat gevoel van ´ik doe nu iets dat eng is!´ Mensen om me heen snappen dat niet. Als je zin in jus hebt, dan doe je dat toch gewoon op je aardappels?
Wat ik begrijp van de openingspost, gaat het om het delen van díe gevoelens.
zondag 2 september 2012 om 13:24
Dat zit een beetje tussen de oren. Dat er niet van kunnen genieten. Is wel herkenbaar. Ik zie het als voorzichtigheid van mezelf om erop te blijven letten dat ik niet doorsla en niet na 1 stuk taart er nog 1 wil. Of gewoon uit voorzichtigheid een klein stuk neem maar daar wel van geniet...zo help je jezelf toch! Eet met mate lekkere dingen, maar geniet er groots van!
zondag 2 september 2012 om 13:24
quote:feerique schreef op 02 september 2012 @ 13:15:
Normaal eten is niet teveel, niet te vet, zout en zoet...
Veel groente en fruit! Dat weten we toch allemaal.....
Eh nou, nee dus. Jij in ieder geval niet zo te lezen. Vet is niet eng, gevaarlijk, ongezond, etc.. Je lijf heeft namelijk vet nodig.
dat we allemaal panisch worden gemaakt voor vet zorgt m.i. ook voor heel veel gewichtsproblemen. Ik was vorige week nog bij een vriendin die me wees op al die "gezonde produkten" die ze in huis had. "Kijk, er zit maar 2% vet in!" Ja, maar wat voor troep zit er allemaal nog meer in? In een simpele saladedressing zit al een heleboel suiker en weet ik wat allemaal nog meer. Zelf maken is zo simpel, veel lekkerder en je weet precies wat je eet.
Mensen laten zich gewoon gek maken en daar gaat het mis.
Normaal eten is niet teveel, niet te vet, zout en zoet...
Veel groente en fruit! Dat weten we toch allemaal.....
Eh nou, nee dus. Jij in ieder geval niet zo te lezen. Vet is niet eng, gevaarlijk, ongezond, etc.. Je lijf heeft namelijk vet nodig.
dat we allemaal panisch worden gemaakt voor vet zorgt m.i. ook voor heel veel gewichtsproblemen. Ik was vorige week nog bij een vriendin die me wees op al die "gezonde produkten" die ze in huis had. "Kijk, er zit maar 2% vet in!" Ja, maar wat voor troep zit er allemaal nog meer in? In een simpele saladedressing zit al een heleboel suiker en weet ik wat allemaal nog meer. Zelf maken is zo simpel, veel lekkerder en je weet precies wat je eet.
Mensen laten zich gewoon gek maken en daar gaat het mis.
zondag 2 september 2012 om 13:29
feerique, 15 minuten geleden Jawel, maar als je dieet blijf je trek
houden...
Nee dat hoeft helemaal niet. Als je voedzaam spul eet. Je krijgt dan vanzelf ook minder snaaitrek. Dan is het ook geen dieet meer dat eens ophoudt, maar een andere manier van eten.
Ik ben zo in een half jaar 10 kilo afgevallen. Zonder veel gemis, behalve dan mijn dagelijkse wijntje.
houden...
Nee dat hoeft helemaal niet. Als je voedzaam spul eet. Je krijgt dan vanzelf ook minder snaaitrek. Dan is het ook geen dieet meer dat eens ophoudt, maar een andere manier van eten.
Ik ben zo in een half jaar 10 kilo afgevallen. Zonder veel gemis, behalve dan mijn dagelijkse wijntje.
.
zondag 2 september 2012 om 13:29
quote:impala schreef op 02 september 2012 @ 12:21:
Ik eet de slechtere dingen als koek en patat wel, maar alleen buitenshuis.
Ik koop dus geen heel pak koek, maar eet wel het koekje dat ik in het cafe krijg. Ik haal ca 1x per week een zak patat, maar heb thuis geen frituurpan. Ik mag best een keer een pizza nemen als ik uit eten ga maar diepvriespizzas komen er thuis niet meer in.
Dat werkt voor mij goed om het in de hand te houden. Misschien voor jou ook een idee?
Dit doe ik nu dus en dat is precies waar ik vanaf wil, Want dan zit ik op een verjaardag continu met mijn mond vol omdat ik dan "mag" snoepen, terwijl ik er op dat moment misschien helemaal geen trek in heb. En thuis heb ik misschien wel zin in snoep, maar dan ontzeg ik het mezelf 9 van de 10 keer om de 10e keer toch toe te geven en me helemaal misselijk te eten.
Een voorbeeldje: in mijn studententijd had ik standaard een reep bon bon bloc in huis. Nooit gekeken wat er aan voedingswaarde in zat, nooit in 1 avond opgegeten, ik vond het gewoon lekker en at het als ik zin had. En anders niet. Tegenwoordig voel ik me schuldig als ik chocola koop, want elke dag snoepen is verre van gezond en ik moet best zonder die suikers kunnen etc. Dus mag ik het van mezelf alleen nog in het weekend en dan geen bon bon bloc maar biologische pure chocola met minder suikers en vet en weet ik het wat niet meer. Gevolg is dat ik op vrijdagavond zo'n reep in 1x naar binnen werk, of ik er nu wel of niet zin in heb (want hee, het mag!) en vervolgens baal ik dat ik er eigenlijk totaal niet van genoten heb en het mezelf weer een week ontzeg. Is niets gezonder dan wel snoep in huis hebben maar met mate eten en het bezorgt me ook nog eens een rotgevoel.
Ik eet de slechtere dingen als koek en patat wel, maar alleen buitenshuis.
Ik koop dus geen heel pak koek, maar eet wel het koekje dat ik in het cafe krijg. Ik haal ca 1x per week een zak patat, maar heb thuis geen frituurpan. Ik mag best een keer een pizza nemen als ik uit eten ga maar diepvriespizzas komen er thuis niet meer in.
Dat werkt voor mij goed om het in de hand te houden. Misschien voor jou ook een idee?
Dit doe ik nu dus en dat is precies waar ik vanaf wil, Want dan zit ik op een verjaardag continu met mijn mond vol omdat ik dan "mag" snoepen, terwijl ik er op dat moment misschien helemaal geen trek in heb. En thuis heb ik misschien wel zin in snoep, maar dan ontzeg ik het mezelf 9 van de 10 keer om de 10e keer toch toe te geven en me helemaal misselijk te eten.
Een voorbeeldje: in mijn studententijd had ik standaard een reep bon bon bloc in huis. Nooit gekeken wat er aan voedingswaarde in zat, nooit in 1 avond opgegeten, ik vond het gewoon lekker en at het als ik zin had. En anders niet. Tegenwoordig voel ik me schuldig als ik chocola koop, want elke dag snoepen is verre van gezond en ik moet best zonder die suikers kunnen etc. Dus mag ik het van mezelf alleen nog in het weekend en dan geen bon bon bloc maar biologische pure chocola met minder suikers en vet en weet ik het wat niet meer. Gevolg is dat ik op vrijdagavond zo'n reep in 1x naar binnen werk, of ik er nu wel of niet zin in heb (want hee, het mag!) en vervolgens baal ik dat ik er eigenlijk totaal niet van genoten heb en het mezelf weer een week ontzeg. Is niets gezonder dan wel snoep in huis hebben maar met mate eten en het bezorgt me ook nog eens een rotgevoel.
zondag 2 september 2012 om 13:35
oh ok ik snap je. Daar heb ik niet zo'n last van gelukkig.
Ik vind het altijd wel moeilijk om van dingen af te blijven die thuis voor het grijpen liggen. Maar als je 1 bonbonbloc per week haalt, en die mag opeten wanneer je wil. In elk tempo, ook al is het op weg naar huis van de supermarkt , dan ben je er toch ook?
Ik vind het altijd wel moeilijk om van dingen af te blijven die thuis voor het grijpen liggen. Maar als je 1 bonbonbloc per week haalt, en die mag opeten wanneer je wil. In elk tempo, ook al is het op weg naar huis van de supermarkt , dan ben je er toch ook?
.
zondag 2 september 2012 om 13:35
quote:boebele schreef op 02 september 2012 @ 13:24:
[...]
Eh nou, nee dus. Jij in ieder geval niet zo te lezen. Vet is niet eng, gevaarlijk, ongezond, etc.. Je lijf heeft namelijk vet nodig.
dat we allemaal panisch worden gemaakt voor vet zorgt m.i. ook voor heel veel gewichtsproblemen. Ik was vorige week nog bij een vriendin die me wees op al die "gezonde produkten" die ze in huis had. "Kijk, er zit maar 2% vet in!" Ja, maar wat voor troep zit er allemaal nog meer in? In een simpele saladedressing zit al een heleboel suiker en weet ik wat allemaal nog meer. Zelf maken is zo simpel, veel lekkerder en je weet precies wat je eet.
Mensen laten zich gewoon gek maken en daar gaat het mis.Niet te vet is wat anders dan vet-arm of vetloos. Daar zit het verschil.
[...]
Eh nou, nee dus. Jij in ieder geval niet zo te lezen. Vet is niet eng, gevaarlijk, ongezond, etc.. Je lijf heeft namelijk vet nodig.
dat we allemaal panisch worden gemaakt voor vet zorgt m.i. ook voor heel veel gewichtsproblemen. Ik was vorige week nog bij een vriendin die me wees op al die "gezonde produkten" die ze in huis had. "Kijk, er zit maar 2% vet in!" Ja, maar wat voor troep zit er allemaal nog meer in? In een simpele saladedressing zit al een heleboel suiker en weet ik wat allemaal nog meer. Zelf maken is zo simpel, veel lekkerder en je weet precies wat je eet.
Mensen laten zich gewoon gek maken en daar gaat het mis.Niet te vet is wat anders dan vet-arm of vetloos. Daar zit het verschil.
zondag 2 september 2012 om 13:38
quote:elninjoo schreef op 02 september 2012 @ 13:29:
[...]
Pas als je 'n probleem krijgt met je gewicht ga je dieeten.In de meeste gevallen waarschijnlijk waar, maar voor mij gaat het niet op, ik woog jaren geleden hetzelfde. Je post zet me echter wel aan het denken: mijn "obsessie" met eten is begonnen na een periode waarin ik heftig ziek ben geweest. Ik voelde me daarna nog vaak moe en slap, en kreeg uit mijn omgeving allerlei goedbedoelde adviezen om mijn eetpatroon aan te passen ("sinds ik geen suiker/vlees/zuivel meer eet, heb ik zoveel meer energie" dat soort dingen). Ik ben me daarop gaan verdiepen in allerlei lifestyle-goeroes, dieetboeken etc en ben daarop heel anders over eten gaan denken.
[...]
Pas als je 'n probleem krijgt met je gewicht ga je dieeten.In de meeste gevallen waarschijnlijk waar, maar voor mij gaat het niet op, ik woog jaren geleden hetzelfde. Je post zet me echter wel aan het denken: mijn "obsessie" met eten is begonnen na een periode waarin ik heftig ziek ben geweest. Ik voelde me daarna nog vaak moe en slap, en kreeg uit mijn omgeving allerlei goedbedoelde adviezen om mijn eetpatroon aan te passen ("sinds ik geen suiker/vlees/zuivel meer eet, heb ik zoveel meer energie" dat soort dingen). Ik ben me daarop gaan verdiepen in allerlei lifestyle-goeroes, dieetboeken etc en ben daarop heel anders over eten gaan denken.
zondag 2 september 2012 om 13:40
Heel herkenbaar.
Mij helpt het om mijn smaakbehoefte te onderkennen. En in iemand uit mijn omgeving praat ik over die smaakbehoefte, omdat er vaak een oordeel aan vast zit, waarom ik dat niet zou mogen van mezelf.
Soms kloppen mijn motieven niet, wil ik ijs eten omdat het mooi weer is, en iedereen het doet (terwijl ik misschien wel meer zin heb in een broodje kroket, of een boterham met pindakaas, of een glas citroenwater). Soms gaat het net als jij beschrijft over gelegenheden. Dan spreek ik van tevoren met mezelf hoeveel ik daar mag eten. Zodat ik me niet te buiten ga.
En ja, het komt voor dat ik in de fout ga, ga ik me tóch te buiten of eet ik waar ik niet echt behoefte aan heb. Maar het gaat steeds beter. Door vóór elke maaltijd even kort te mediteren, kan ik veel beter bepalen wat ik ga nuttigen op dat moment en is de wrok stukken minder.
Mij helpt het om mijn smaakbehoefte te onderkennen. En in iemand uit mijn omgeving praat ik over die smaakbehoefte, omdat er vaak een oordeel aan vast zit, waarom ik dat niet zou mogen van mezelf.
Soms kloppen mijn motieven niet, wil ik ijs eten omdat het mooi weer is, en iedereen het doet (terwijl ik misschien wel meer zin heb in een broodje kroket, of een boterham met pindakaas, of een glas citroenwater). Soms gaat het net als jij beschrijft over gelegenheden. Dan spreek ik van tevoren met mezelf hoeveel ik daar mag eten. Zodat ik me niet te buiten ga.
En ja, het komt voor dat ik in de fout ga, ga ik me tóch te buiten of eet ik waar ik niet echt behoefte aan heb. Maar het gaat steeds beter. Door vóór elke maaltijd even kort te mediteren, kan ik veel beter bepalen wat ik ga nuttigen op dat moment en is de wrok stukken minder.
zondag 2 september 2012 om 13:43
Lastig om uit dit patroon te komen. Je bent zo gefocust op eten dat je jezelf ontzegt.
Neem inderdaad lekker elke dag een stukje chocola (en dan de chocola die je lekker vindt), maar bijv ook een volkoren boterham met chocopasta of pindakaas. Vult, gezond en lekker.
Neem bijv ipv frisdrank een glas karnemelk met een beetje roosvicee. Een blokje kaas tussendoor.
Stil die trek in iets zoets of iets hartigs door dat met mate te nemen, dagelijks. Anders ga je er naar uit kijken met alle gevolgen van dien.
Neem inderdaad lekker elke dag een stukje chocola (en dan de chocola die je lekker vindt), maar bijv ook een volkoren boterham met chocopasta of pindakaas. Vult, gezond en lekker.
Neem bijv ipv frisdrank een glas karnemelk met een beetje roosvicee. Een blokje kaas tussendoor.
Stil die trek in iets zoets of iets hartigs door dat met mate te nemen, dagelijks. Anders ga je er naar uit kijken met alle gevolgen van dien.
zondag 2 september 2012 om 13:46
quote:cecelie schreef op 02 september 2012 @ 13:38:
[...]
In de meeste gevallen waarschijnlijk waar, maar voor mij gaat het niet op, ik woog jaren geleden hetzelfde. Je post zet me echter wel aan het denken: mijn "obsessie" met eten is begonnen na een periode waarin ik heftig ziek ben geweest. Ik voelde me daarna nog vaak moe en slap, en kreeg uit mijn omgeving allerlei goedbedoelde adviezen om mijn eetpatroon aan te passen ("sinds ik geen suiker/vlees/zuivel meer eet, heb ik zoveel meer energie" dat soort dingen). Ik ben me daarop gaan verdiepen in allerlei lifestyle-goeroes, dieetboeken etc en ben daarop heel anders over eten gaan denken.
Denken over eten in termen van´fout´ en ´goed´ en vóelen, het nagaan van je smaakbehoefte zijn 2 verschillende dingen. Het lijkt erop dat nu alles bedacht moet zijn, in plaats van ervaren.
Heb je niet geprobeerd om de controleverlies van het ziek zijn te compenseren met je eetgedrag? En dat je nu merkt dat het je niet brengt wat je nodig hebt? Dat je eten voor andere dingen bent gaan gebruiken dan waar het in eerste instantie voor dient?
[...]
In de meeste gevallen waarschijnlijk waar, maar voor mij gaat het niet op, ik woog jaren geleden hetzelfde. Je post zet me echter wel aan het denken: mijn "obsessie" met eten is begonnen na een periode waarin ik heftig ziek ben geweest. Ik voelde me daarna nog vaak moe en slap, en kreeg uit mijn omgeving allerlei goedbedoelde adviezen om mijn eetpatroon aan te passen ("sinds ik geen suiker/vlees/zuivel meer eet, heb ik zoveel meer energie" dat soort dingen). Ik ben me daarop gaan verdiepen in allerlei lifestyle-goeroes, dieetboeken etc en ben daarop heel anders over eten gaan denken.
Denken over eten in termen van´fout´ en ´goed´ en vóelen, het nagaan van je smaakbehoefte zijn 2 verschillende dingen. Het lijkt erop dat nu alles bedacht moet zijn, in plaats van ervaren.
Heb je niet geprobeerd om de controleverlies van het ziek zijn te compenseren met je eetgedrag? En dat je nu merkt dat het je niet brengt wat je nodig hebt? Dat je eten voor andere dingen bent gaan gebruiken dan waar het in eerste instantie voor dient?
zondag 2 september 2012 om 13:49
quote:cecelie schreef op zondag 02 september 2012 13:38 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="elninjoo in ""normaal" eten - wie?"" class="messagelink">elninjoo schreef op 02 september 2012 @ 13:29</a>:</b>
[...]
Pas als je 'n probleem krijgt met je gewicht ga je dieeten.</div></blockquote>In de meeste gevallen waarschijnlijk waar, maar voor mij gaat het niet op, ik woog jaren geleden hetzelfde. Je post zet me echter wel aan het denken: mijn "obsessie" met eten is begonnen na een periode waarin ik heftig ziek ben geweest. Ik voelde me daarna nog vaak moe en slap, en kreeg uit mijn omgeving allerlei goedbedoelde adviezen om mijn eetpatroon aan te passen ("sinds ik geen suiker/vlees/zuivel meer eet, heb ik zoveel meer energie" dat soort dingen). Ik ben me daarop gaan verdiepen in allerlei lifestyle-goeroes, dieetboeken etc en ben daarop heel anders over eten gaan denken. En dit is precies wat ik bedoel: je gooit een normaal en redelijk gezond eetpatroon dat voor jou werkte (geen problemen met dik worden etc) om in 'obsessie' (te zwaar hier, kan even geen ander woord bedenken) voor/door allerlei hypes (want dat zijn veel dieten) op voedingsgebied die alle wat anders beweren over wat goed voor je is en nu is de balans zoek.
[...]
Pas als je 'n probleem krijgt met je gewicht ga je dieeten.</div></blockquote>In de meeste gevallen waarschijnlijk waar, maar voor mij gaat het niet op, ik woog jaren geleden hetzelfde. Je post zet me echter wel aan het denken: mijn "obsessie" met eten is begonnen na een periode waarin ik heftig ziek ben geweest. Ik voelde me daarna nog vaak moe en slap, en kreeg uit mijn omgeving allerlei goedbedoelde adviezen om mijn eetpatroon aan te passen ("sinds ik geen suiker/vlees/zuivel meer eet, heb ik zoveel meer energie" dat soort dingen). Ik ben me daarop gaan verdiepen in allerlei lifestyle-goeroes, dieetboeken etc en ben daarop heel anders over eten gaan denken. En dit is precies wat ik bedoel: je gooit een normaal en redelijk gezond eetpatroon dat voor jou werkte (geen problemen met dik worden etc) om in 'obsessie' (te zwaar hier, kan even geen ander woord bedenken) voor/door allerlei hypes (want dat zijn veel dieten) op voedingsgebied die alle wat anders beweren over wat goed voor je is en nu is de balans zoek.
zondag 2 september 2012 om 13:53
Maar het is ook zo dat je soms wel gedwongen wordt om je eetpatroon om te gooien omdat wat eens werkte dat nu niet meer doet.
Omdat je er -naarmate je ouder wordt- opeens wel dik van wordt. Of omdat je meer energie kan gebruiken om van een ziekte te herstellen. Of overgevoelig wordt voor voedingsmiddelen.
Omdat je er -naarmate je ouder wordt- opeens wel dik van wordt. Of omdat je meer energie kan gebruiken om van een ziekte te herstellen. Of overgevoelig wordt voor voedingsmiddelen.
.
zondag 2 september 2012 om 14:00
zondag 2 september 2012 om 14:08
quote:impala schreef op 02 september 2012 @ 13:35:
oh ok ik snap je. Daar heb ik niet zo'n last van gelukkig.
Ik vind het altijd wel moeilijk om van dingen af te blijven die thuis voor het grijpen liggen. Maar als je 1 bonbonbloc per week haalt, en die mag opeten wanneer je wil. In elk tempo, ook al is het op weg naar huis van de supermarkt , dan ben je er toch ook?
Zo simpel is het eigenlijk ja. Ik kan tegenwoordig ook niet meer van dingen afblijven die ik in huis haal, juist omdat ik er allerlei regels bij heb. Als het me zou lukken weer "gewoon" zonder allerlei oordelen erbij chocola te kopen zoals ik vroeger kon, zou er volgens mij geen probleem meer zijn. En dat wil ik nu dus gaan proberen.
Op de vraag wat "normaal" eten is: voor mij is dat dus een eetpatroon net als meds beschrijft. Zo at ik vroeger ook. Mijn plan is nu een aantal gewoonten (veel water drinken, elke dag fruit en een grote portie groente, 2-3x per week sporten, heb geen friturpan) te houden en verder gewoon eten waar ik zin in heb. Bijvoorbeeld: tortellini met wokgroente is jarenlang mijn lievelingseten geweest, ik at dat echt elke week wel. Totdat ik besloot dat de tortellini te vet was en sindsdien heb ik het nooit meer op. In plaats daarvan eet ik tegenwoordig steeds magere maaltijden waar ik minder zin in heb, maar die zijn gezond. En dan sta ik na een uur weer voor de kast (maar ik heb natuurlijk niets aan snoep in huis, dus dan snaai ik handjes rozijnen of plakjes 20+ kaas ofzo). Normaal eten betekent voor mij dat ik vanaf nu wel gewoon weer tortellini eet als ik er zin in heb. Want het is misschien wel vetter, maar zeker met voldoende groente erbij niet slecht. Eigenlijk bedoel ik met normaal eten, eten zonder regels maar luisteren naar je lichaam en geest. En als die een keer vragen om knakworst ipv vetarme hummus op brood dat gewoon zonder schuldgevoel doen. En bewust ervan genieten, zodat je voldaan bent en niet de drang blijf voelen van alles en nog wat te gaan snaaien.
oh ok ik snap je. Daar heb ik niet zo'n last van gelukkig.
Ik vind het altijd wel moeilijk om van dingen af te blijven die thuis voor het grijpen liggen. Maar als je 1 bonbonbloc per week haalt, en die mag opeten wanneer je wil. In elk tempo, ook al is het op weg naar huis van de supermarkt , dan ben je er toch ook?
Zo simpel is het eigenlijk ja. Ik kan tegenwoordig ook niet meer van dingen afblijven die ik in huis haal, juist omdat ik er allerlei regels bij heb. Als het me zou lukken weer "gewoon" zonder allerlei oordelen erbij chocola te kopen zoals ik vroeger kon, zou er volgens mij geen probleem meer zijn. En dat wil ik nu dus gaan proberen.
Op de vraag wat "normaal" eten is: voor mij is dat dus een eetpatroon net als meds beschrijft. Zo at ik vroeger ook. Mijn plan is nu een aantal gewoonten (veel water drinken, elke dag fruit en een grote portie groente, 2-3x per week sporten, heb geen friturpan) te houden en verder gewoon eten waar ik zin in heb. Bijvoorbeeld: tortellini met wokgroente is jarenlang mijn lievelingseten geweest, ik at dat echt elke week wel. Totdat ik besloot dat de tortellini te vet was en sindsdien heb ik het nooit meer op. In plaats daarvan eet ik tegenwoordig steeds magere maaltijden waar ik minder zin in heb, maar die zijn gezond. En dan sta ik na een uur weer voor de kast (maar ik heb natuurlijk niets aan snoep in huis, dus dan snaai ik handjes rozijnen of plakjes 20+ kaas ofzo). Normaal eten betekent voor mij dat ik vanaf nu wel gewoon weer tortellini eet als ik er zin in heb. Want het is misschien wel vetter, maar zeker met voldoende groente erbij niet slecht. Eigenlijk bedoel ik met normaal eten, eten zonder regels maar luisteren naar je lichaam en geest. En als die een keer vragen om knakworst ipv vetarme hummus op brood dat gewoon zonder schuldgevoel doen. En bewust ervan genieten, zodat je voldaan bent en niet de drang blijf voelen van alles en nog wat te gaan snaaien.
zondag 2 september 2012 om 14:08
@impala
Knap dat je zoveel bent afgevallen! En idd, dan is het geen dieet, maar
anders gaan eten. Doe je dat nu nog?
Ja en dat blijft zo. Kost me geen enkele moeite. Ben ook meer gaan bewegen. Dat kost wel wat dicipline om vol te houden maar het levert me zoveel op dat ik daar ook voor gemotiveerd blijf.
Knap dat je zoveel bent afgevallen! En idd, dan is het geen dieet, maar
anders gaan eten. Doe je dat nu nog?
Ja en dat blijft zo. Kost me geen enkele moeite. Ben ook meer gaan bewegen. Dat kost wel wat dicipline om vol te houden maar het levert me zoveel op dat ik daar ook voor gemotiveerd blijf.
.
zondag 2 september 2012 om 14:13
TO, als je het moeilijk vindt van je gekochte chocola af te blijven, kun je het dan misschien beter eerst even niet kopen?
Gewoon jezelf er dan maar even tegen beschermen en dan wel gezonde dingen kopen die je ook echt lekker vindt. Die zijn er toch vast? Ik geniet echt geweldig van kakelvers brood bijvoorbeeld, om maar iets te noemen. En dan het beste en duurste kopen wat je lekker vindt, goed van eten....heb je echt niet gauw weer zin in 'foute' dingen! Met avondeten ook, goeie ingrediënten gebruiken.. Biologisch vaak, smaakt veel beter. Heb ik 's avonds echt geen zin meer nog iets te eten!
Gewoon jezelf er dan maar even tegen beschermen en dan wel gezonde dingen kopen die je ook echt lekker vindt. Die zijn er toch vast? Ik geniet echt geweldig van kakelvers brood bijvoorbeeld, om maar iets te noemen. En dan het beste en duurste kopen wat je lekker vindt, goed van eten....heb je echt niet gauw weer zin in 'foute' dingen! Met avondeten ook, goeie ingrediënten gebruiken.. Biologisch vaak, smaakt veel beter. Heb ik 's avonds echt geen zin meer nog iets te eten!
zondag 2 september 2012 om 14:15
Normaal eten betekent voor mij dat ik vanaf nu wel gewoon weer tortellini eet als ik er zin in heb. Want
het is misschien wel vetter, maar zeker met voldoende groente erbij
niet slecht. Eigenlijk bedoel ik met normaal eten, eten zonder regels
maar luisteren naar je lichaam en geest. En als die een keer vragen om
knakworst ipv vetarme hummus op brood dat gewoon zonder
schuldgevoel doen. En bewust ervan genieten, zodat je voldaan bent en niet de drang blijf voelen van alles en nog wat te gaan snaaien.
Nou, je snapt het allemaal prima. Dat is precies hoe het werkt. Je moet altijd iets eten dat bevredigt en wat je lekker vind. Anders blijf je snaaitrek houden. Ik ben bv gek op kaas. Dan ga ik dat dus never nooit helemaal uit mijn dieet schrappen. Wijn idem dito. Maar sommigen dingen kun je nu eenmaal niet onbeperkt eten. En dat is ook helemaal niet nodig.
het is misschien wel vetter, maar zeker met voldoende groente erbij
niet slecht. Eigenlijk bedoel ik met normaal eten, eten zonder regels
maar luisteren naar je lichaam en geest. En als die een keer vragen om
knakworst ipv vetarme hummus op brood dat gewoon zonder
schuldgevoel doen. En bewust ervan genieten, zodat je voldaan bent en niet de drang blijf voelen van alles en nog wat te gaan snaaien.
Nou, je snapt het allemaal prima. Dat is precies hoe het werkt. Je moet altijd iets eten dat bevredigt en wat je lekker vind. Anders blijf je snaaitrek houden. Ik ben bv gek op kaas. Dan ga ik dat dus never nooit helemaal uit mijn dieet schrappen. Wijn idem dito. Maar sommigen dingen kun je nu eenmaal niet onbeperkt eten. En dat is ook helemaal niet nodig.
.
zondag 2 september 2012 om 14:19
quote:hanke321 schreef op 02 september 2012 @ 13:46:
[...]
Denken over eten in termen van´fout´ en ´goed´ en vóelen, het nagaan van je smaakbehoefte zijn 2 verschillende dingen. Het lijkt erop dat nu alles bedacht moet zijn, in plaats van ervaren.
Heb je niet geprobeerd om de controleverlies van het ziek zijn te compenseren met je eetgedrag? En dat je nu merkt dat het je niet brengt wat je nodig hebt? Dat je eten voor andere dingen bent gaan gebruiken dan waar het in eerste instantie voor dient?Au, die is raak. Inderdaad, ik probeer mijn eetpatroon te controleren, rationeel te eten en daardoor geniet ik nergens meer van en voel ik me slecht wanneer het me niet lukt, want "mijn eetgedrag is toch tenminste iets wat ik zelf in de hand heb". Wellicht dat ik niet alleen terugverlang naar mijn eetpatroon van een aantal jaar geleden, maar gewoon naar de relatief onbezorgde levenswijze die ik toen had. Kunnen genieten van een broodje kroket, zonder continu bezig te zijn met het idee dat je goed voor je lijf moet zorgen want dat het anders weer mis kan gaan.
[...]
Denken over eten in termen van´fout´ en ´goed´ en vóelen, het nagaan van je smaakbehoefte zijn 2 verschillende dingen. Het lijkt erop dat nu alles bedacht moet zijn, in plaats van ervaren.
Heb je niet geprobeerd om de controleverlies van het ziek zijn te compenseren met je eetgedrag? En dat je nu merkt dat het je niet brengt wat je nodig hebt? Dat je eten voor andere dingen bent gaan gebruiken dan waar het in eerste instantie voor dient?Au, die is raak. Inderdaad, ik probeer mijn eetpatroon te controleren, rationeel te eten en daardoor geniet ik nergens meer van en voel ik me slecht wanneer het me niet lukt, want "mijn eetgedrag is toch tenminste iets wat ik zelf in de hand heb". Wellicht dat ik niet alleen terugverlang naar mijn eetpatroon van een aantal jaar geleden, maar gewoon naar de relatief onbezorgde levenswijze die ik toen had. Kunnen genieten van een broodje kroket, zonder continu bezig te zijn met het idee dat je goed voor je lijf moet zorgen want dat het anders weer mis kan gaan.
