Lijf & Lijn
alle pijlers
Sporten na zwangerschap: wat is realistisch?
zondag 20 maart 2016 om 16:40
Ik ben bijna uitgerekend, behoorlijk wat aangekomen in de zwangerschap. Ik mis mijn oude lijf. Ik ben nooit echt een sporter geweest. Altijd wel geluk gehad dat ik er niet veel voor hoefde te doen. Nu echt een conditie van niks en best wel uitgedijd vind ik zelf. Ik heb best zin om straks aan de slag te gaan. Maar wat is eigenlijk reeel? Man noemt de optie om aan de slag te gaan met een pt ( als stok achter de deur). Maar vanaf wanneer is sporten ( 2x per week) een optie? Wanneer is je lijf hersteld ( na bevalling misschien eerder als na ks). Maar ook qua tijd? Kun je zomaar gaan sporten? Ik wil borstvoeding geven, je zit natuurlijk met voedingen en met volle borsten. Heb je uberhaupt energie? Ik hoor mensen zeggen dat ze niet eens toekomen aan douchen. Kortom; wat is realistisch om vanuit te gaan? Wie kan mij wat wijzer maken zodat ik mijn verwachtingen kan bijstellen.
zondag 20 maart 2016 om 20:22
Leer van mijn fout! Ik ben bij de jongste (dat wordt straks de middelste 
) na zes weken weer aan de slag gegaan, intensief dansen. Daar heb ik een jaar "plezier" van gehad: het was te snel en mijn lichaam was er nog niet klaar voor. Geestelijk was ik volledig klaar voor de belasting, maar als je dan tijdens een uur sporten drie keer naar de wc moet rennen, ga je je na een paar weken toch afvragen waar je in hemelsnaam mee bezig bent. (Het duurde bij mij even voor ik de link gelegd had ) En het heeft dus een ongeveer jaar geduurd voor ik weer kon springen e.d. zonder naar de wc te moeten, terwijl ik achteraf denk dat wanneer ik pas met 12 weken was gaan sporten, er niets aan de hand was geweest.
) na zes weken weer aan de slag gegaan, intensief dansen. Daar heb ik een jaar "plezier" van gehad: het was te snel en mijn lichaam was er nog niet klaar voor. Geestelijk was ik volledig klaar voor de belasting, maar als je dan tijdens een uur sporten drie keer naar de wc moet rennen, ga je je na een paar weken toch afvragen waar je in hemelsnaam mee bezig bent. (Het duurde bij mij even voor ik de link gelegd had ) En het heeft dus een ongeveer jaar geduurd voor ik weer kon springen e.d. zonder naar de wc te moeten, terwijl ik achteraf denk dat wanneer ik pas met 12 weken was gaan sporten, er niets aan de hand was geweest.
zondag 20 maart 2016 om 20:22
Ik heb tijdens mijn vorige zwangerschap tot 38 weken doorgesport. Na de bevalling ging ik na een week weer wandelen, na 2 weken (rustig) wielrennen. Dat ging prima. Het hardlopen na 4 weken was een minder goed idee, m'n lichaam floot me keihard terug. Uiteindelijk kon ik na 8 weken voorzichtig gaan opbouwen. Daarna ging het best snel weer goed, maar ik ging heel fit de bevalling in. Stoppen met borstvoeding na 7 maanden gaf nog een nieuwe energieburst.
Dit keer (zwanger van tweeling) kan ik met 14 weken zwanger al veel minder, dus zal herstel ook dit keer véél langer duren. Ik denk dat ik dit keer de eerste 6 weken niet verder kom dan wandelen.
Begin rustig met wandelen, kijk eerst eens hoe dat gaat! Wandelen kan prima met kinderwagen. Als je wilt fietsen heb je goede fietskarren waar ook je baby al in kan (met babyschaal of babyhangmat). Maar je kunt ook met je partner afspreken dat je, zodra hij thuis komt, een uurtje sporttijd hebt, of in het weekend tijd om te sporten kunt nemen.
Houd er rekening mee dat je van borstvoeding ook moe kunt worden en dat dat ook veel energie vraagt. Diëten terwijl je borstvoeding geeft wordt afgeraden.
Dit keer (zwanger van tweeling) kan ik met 14 weken zwanger al veel minder, dus zal herstel ook dit keer véél langer duren. Ik denk dat ik dit keer de eerste 6 weken niet verder kom dan wandelen.
Begin rustig met wandelen, kijk eerst eens hoe dat gaat! Wandelen kan prima met kinderwagen. Als je wilt fietsen heb je goede fietskarren waar ook je baby al in kan (met babyschaal of babyhangmat). Maar je kunt ook met je partner afspreken dat je, zodra hij thuis komt, een uurtje sporttijd hebt, of in het weekend tijd om te sporten kunt nemen.
Houd er rekening mee dat je van borstvoeding ook moe kunt worden en dat dat ook veel energie vraagt. Diëten terwijl je borstvoeding geeft wordt afgeraden.
zondag 20 maart 2016 om 21:43
Ik herken je gevoel heel erg, ik ben november 2015 bevallen en was ruim 20 kilo aangekomen. En had een enorme buik en op het eind ook rest van m'n lichaam. Ben na 6 wkn op m'n eten gaan letten en na 2 mnd 2 keer per week gaan sporten. Vooral cardio en geen buikspieren trainen. Ik gaf geen bv maar inmiddels 4 maanden verder en op oude gewicht. Buikspieren lukt mij overigens nog steeds niet, terwijl dat duidelijk nodig is.
zondag 20 maart 2016 om 22:05
Wat een reacties weer van vrouwen die strikte rust aanbevelen voor minstens zes weken. Het ligt helemaal aan hoe je bevalling verloopt, en of je hechtingen hebt ja of nee. Ik was ook ongetraind, kreeg de eerste keer een grote, zware baby (ben zelf slank gebouwd), een zware bevalling, geen hechtingen, en liep drie dagen later alweer in de stad omdat m'n moeder er was en wat van de buurt wilde zien. Dat was wat overdreven, en na een uurtje had ik het wel weer gezien, dus dat kan ik je ook niet aanbevelen, maar ik probeer alleen aan te geven dat je heus niet gelijk gehandicapt bent omdat je bevallen bent. Na een dag of tien heb je vaak wel weer genoeg rust gehad en wil je weer wat doen. Luister gewoon naar je lijf en dan komt het allemaal heus wel goed.
zondag 20 maart 2016 om 22:30
quote:FunnyFace8 schreef op 20 maart 2016 @ 22:05:
Wat een reacties weer van vrouwen die strikte rust aanbevelen voor minstens zes weken. Het ligt helemaal aan hoe je bevalling verloopt, en of je hechtingen hebt ja of nee. Ik was ook ongetraind, kreeg de eerste keer een grote, zware baby (ben zelf slank gebouwd), een zware bevalling, geen hechtingen, en liep drie dagen later alweer in de stad omdat m'n moeder er was en wat van de buurt wilde zien. Dat was wat overdreven, en na een uurtje had ik het wel weer gezien, dus dat kan ik je ook niet aanbevelen, maar ik probeer alleen aan te geven dat je heus niet gelijk gehandicapt bent omdat je bevallen bent. Na een dag of tien heb je vaak wel weer genoeg rust gehad en wil je weer wat doen. Luister gewoon naar je lijf en dan komt het allemaal heus wel goed.Le-zen
Wat een reacties weer van vrouwen die strikte rust aanbevelen voor minstens zes weken. Het ligt helemaal aan hoe je bevalling verloopt, en of je hechtingen hebt ja of nee. Ik was ook ongetraind, kreeg de eerste keer een grote, zware baby (ben zelf slank gebouwd), een zware bevalling, geen hechtingen, en liep drie dagen later alweer in de stad omdat m'n moeder er was en wat van de buurt wilde zien. Dat was wat overdreven, en na een uurtje had ik het wel weer gezien, dus dat kan ik je ook niet aanbevelen, maar ik probeer alleen aan te geven dat je heus niet gelijk gehandicapt bent omdat je bevallen bent. Na een dag of tien heb je vaak wel weer genoeg rust gehad en wil je weer wat doen. Luister gewoon naar je lijf en dan komt het allemaal heus wel goed.Le-zen
zondag 20 maart 2016 om 22:37
quote:FunnyFace8 schreef op 20 maart 2016 @ 22:05:
Wat een reacties weer van vrouwen die strikte rust aanbevelen voor minstens zes weken. Het ligt helemaal aan hoe je bevalling verloopt, en of je hechtingen hebt ja of nee. Ik was ook ongetraind, kreeg de eerste keer een grote, zware baby (ben zelf slank gebouwd), een zware bevalling, geen hechtingen, en liep drie dagen later alweer in de stad omdat m'n moeder er was en wat van de buurt wilde zien. Dat was wat overdreven, en na een uurtje had ik het wel weer gezien, dus dat kan ik je ook niet aanbevelen, maar ik probeer alleen aan te geven dat je heus niet gelijk gehandicapt bent omdat je bevallen bent. Na een dag of tien heb je vaak wel weer genoeg rust gehad en wil je weer wat doen. Luister gewoon naar je lijf en dan komt het allemaal heus wel goed.To vraagt iets over trainen met een pt. Dat is wel wat anders dan wandelen. Je lijf zo belasten moet je niet te snel doen, zeker niet als je ongetraind de bevalling in ging.
Wat een reacties weer van vrouwen die strikte rust aanbevelen voor minstens zes weken. Het ligt helemaal aan hoe je bevalling verloopt, en of je hechtingen hebt ja of nee. Ik was ook ongetraind, kreeg de eerste keer een grote, zware baby (ben zelf slank gebouwd), een zware bevalling, geen hechtingen, en liep drie dagen later alweer in de stad omdat m'n moeder er was en wat van de buurt wilde zien. Dat was wat overdreven, en na een uurtje had ik het wel weer gezien, dus dat kan ik je ook niet aanbevelen, maar ik probeer alleen aan te geven dat je heus niet gelijk gehandicapt bent omdat je bevallen bent. Na een dag of tien heb je vaak wel weer genoeg rust gehad en wil je weer wat doen. Luister gewoon naar je lijf en dan komt het allemaal heus wel goed.To vraagt iets over trainen met een pt. Dat is wel wat anders dan wandelen. Je lijf zo belasten moet je niet te snel doen, zeker niet als je ongetraind de bevalling in ging.
zondag 20 maart 2016 om 22:50
Ik heb een supermakkelijke bevalling gehad, en een supermakkelijk kind gekregen. Ik ben bevallen in het ziekenhuis (ik moest een paar dagen blijven), en ik stond midden in de nacht vrolijk mijn baby te verschonen, te voeden, rinse and repeat, en thuis deed ik ook meteen weer alles. Van de kraamhulp moest ik voetje voor voetje de trap op en rustig aan doen, als ze er niet was holde ik de trap op. Kortom, na de kraamweek deed ik alles weer, want ik voelde me super (en alleenstaande moeder, dus ik 'moest' van mezelf)!
Dat heb ik geweten, lichamelijk ben ik enorm ingestort en nu anderhalf jaar later ben ik blij als ik naar de supermarkt kan lopen. Niet dat je maar niks moet gaan doen na de bevalling :p, maar als je geen sporter bent, zou ik toch een beetje rustig aan doen.
Dat heb ik geweten, lichamelijk ben ik enorm ingestort en nu anderhalf jaar later ben ik blij als ik naar de supermarkt kan lopen. Niet dat je maar niks moet gaan doen na de bevalling :p, maar als je geen sporter bent, zou ik toch een beetje rustig aan doen.
maandag 21 maart 2016 om 07:17
Mijn ervaring heb ik gedeeld. Ik heb de eerste 6 weken niet gesport, maar zeker ook geen rust gehouden. Veel gelopen met kind in wandelwagen en ook gedragen. Mijn ervaringen zijn voornamelijk bepaald door mijn energieniveau. Ik had na een paar weken echt niet met een PT aan de slag gewild, want daar had ik de energie gewoon niet voor. Mijn aikidotrainingen waren ook echt gericht op ontspanning en een paar uurtjes voor mezelf. Dat kan voor anderen heel anders zijn natuurlijk. Qua buikspieren kreeg ik een foldertje mee van het ziekenhuis en daar heb ik me aan gehouden.
maandag 21 maart 2016 om 07:25
maandag 21 maart 2016 om 10:18
Wacht het gewoon af. Wie weet ben je het zo kwijt. Wie weet heb je na een paar weken tonnen energie en ga je sporten, wie weet vind je het helemaal niet belangrijk meer. (Dat kan echt) Wie weet heb je een moeizame bevalling en ben je na een paar maanden pas lichamelijk een beetje bijgekomen. Ik zou nu niets plannen. Wil je dat wel, doe dan iets dat je af kunt zeggen of kunt verzetten. Want je weet gewoon niet hoe je je gaat voelen straks.
maandag 21 maart 2016 om 10:55
Doe heerlijk rustig aan TO. Dat gewicht komt echt weer goed. Je lijf heeft 9 maanden nodig gehad om uit te dijen en dat heeft het ook weer nodig om weer terug in het gareel te komen. Natuurlijk kun je in de tussentijd wandelen en op je eten letten, maar mijn ervaring is dat het tijd geven gewoon het beste werkt.
Bij mijn oudste wilde ik ook te snel, ben na zes weken ook gaan sporten. Maar ik trok het niet naast het nastreven van een goed huishouden, het zorgen voor een pasgeboren baby, het nog zo hormonaal zijn als de neten en werken. Uiteindelijk zat ik te kijken met een depressie. Niet fijn. En dat alles voor een paar kilo!
Nu ben ik een ruime week geleden bevallen van de tweede en ik streef dat niet meer na. Ik heb achteraf zoveel spijt gehad dat ik mijn prioriteiten elders had liggen dan bij het leren kennen van mijn kind. Dan was het vast niet allemaal zo overweldigend geweest. Mijn kinderen zijn nu het belangrijkste en het allerleukste, daar kan geen maatje 36 tegenop. Ik kijk het nu week voor week aan, nu loop ik kleine stukjes vanwege bekkenklachten, dan ga ik naar de fysio en als ik mij klaar voel om te gaan sporten over vijf weken, doe ik dat. Maar zo niet, dan kijk ik daarna weer verder.
Kijk het dus gewoon even aan. Wie weet ben je er niet aan toe, kan je niet of wil je niet. Kan allemaal en dat is niet erg! Mentale en lichamelijke gezondheid is zoveel belangrijk dan een paar kilo lichter wegen (waarvan je nog niet eens weet hoeveel je er al vanzelf kwijtraakt na de bevalling!).
Bij mijn oudste wilde ik ook te snel, ben na zes weken ook gaan sporten. Maar ik trok het niet naast het nastreven van een goed huishouden, het zorgen voor een pasgeboren baby, het nog zo hormonaal zijn als de neten en werken. Uiteindelijk zat ik te kijken met een depressie. Niet fijn. En dat alles voor een paar kilo!
Nu ben ik een ruime week geleden bevallen van de tweede en ik streef dat niet meer na. Ik heb achteraf zoveel spijt gehad dat ik mijn prioriteiten elders had liggen dan bij het leren kennen van mijn kind. Dan was het vast niet allemaal zo overweldigend geweest. Mijn kinderen zijn nu het belangrijkste en het allerleukste, daar kan geen maatje 36 tegenop. Ik kijk het nu week voor week aan, nu loop ik kleine stukjes vanwege bekkenklachten, dan ga ik naar de fysio en als ik mij klaar voel om te gaan sporten over vijf weken, doe ik dat. Maar zo niet, dan kijk ik daarna weer verder.
Kijk het dus gewoon even aan. Wie weet ben je er niet aan toe, kan je niet of wil je niet. Kan allemaal en dat is niet erg! Mentale en lichamelijke gezondheid is zoveel belangrijk dan een paar kilo lichter wegen (waarvan je nog niet eens weet hoeveel je er al vanzelf kwijtraakt na de bevalling!).
maandag 21 maart 2016 om 11:21
Gefeliciteerd fleetfox! Bedankt voor je reactie. Ik neem het zeker mee! Misschien voelt het straks ook wel anders. Ben er gewoon zo klaar mee en helpt een opmerking van een vriendin uit buitenland ook niet mee. ( Zo, jij bent echt veel aangekomen he in de laatste maanden, vooral in je gezicht) Denk dat ik me daar teveel door laat leiden. Ik moet het maar aankijken.
maandag 21 maart 2016 om 19:16
Ik kan me zo goed voorstellen hoe je je voelt. Ik had het ook hoor, met al het vocht dat ik vasthield. Ik paste niet eens meer in mijn schoenen en keek zo uit naar het moment dat ik weer een beetje mezelf zag in de spiegel en me weer een beetje mooi voelde. Ik ben zelfs na mijn zwangerschap nog aangesproken door mensen die 'waren geschrokken' hoe ik eruit zag in mijn laatste weken. En, eerlijk waar, ze hadden gelijk.
Maar je hebt geen idee hoe je leven eruit ziet na de bevalling, het is echt heel hard werken zo'n kleintje en je wil het ook goed doen op je werk, je sociale leven weer oppakken, etc. En dan verkeer je ook nog in een hormonale toestand die je niet kent en een lichaam dat weer een beetje op orde moet komen. Ik ben heel blij dat ik alles langzaamaan weer heb opgepakt, en niet mijn lichaam aan gort heb gewerkt voor die kilo's. Nu, 8 maanden later, voel ik me echt weer helemaal mezelf. Vlak voor de bevalling leek me dat een eeuwigheid, maar als ik nu terugkijk is het allemaal heel snel gegaan. Als ik in de ogen van die kleine kijk, dan zijn die kilootjes spontaan vergeten
. Kijk het gewoon rustig aan, een groot deel gaat echt vanzelf. En als je toch wil gaan sporten, doe het dan onder goede begeleiding. Ik was heel tevreden met Mom in Balance, ik kon zelfs de kleine meenemen en kreeg goede begeleiding in wat wel en niet kon.
Sterkte met de laatste loodjes, echt, het komt goed!
Maar je hebt geen idee hoe je leven eruit ziet na de bevalling, het is echt heel hard werken zo'n kleintje en je wil het ook goed doen op je werk, je sociale leven weer oppakken, etc. En dan verkeer je ook nog in een hormonale toestand die je niet kent en een lichaam dat weer een beetje op orde moet komen. Ik ben heel blij dat ik alles langzaamaan weer heb opgepakt, en niet mijn lichaam aan gort heb gewerkt voor die kilo's. Nu, 8 maanden later, voel ik me echt weer helemaal mezelf. Vlak voor de bevalling leek me dat een eeuwigheid, maar als ik nu terugkijk is het allemaal heel snel gegaan. Als ik in de ogen van die kleine kijk, dan zijn die kilootjes spontaan vergeten
. Kijk het gewoon rustig aan, een groot deel gaat echt vanzelf. En als je toch wil gaan sporten, doe het dan onder goede begeleiding. Ik was heel tevreden met Mom in Balance, ik kon zelfs de kleine meenemen en kreeg goede begeleiding in wat wel en niet kon. Sterkte met de laatste loodjes, echt, het komt goed!
dinsdag 22 maart 2016 om 04:16
Heel herkenbaar allemaal. Ik heb intensief aan krachttraining gedaan tot en met 37 weken. Uiteindelijk een ks gehad en ik kon niet wachten om weer de sportschool in te duiken. Was al met al ruim 27 kilo aangekomen. Ben uiteindelijk na de laatste controle bij de gyn rustig aan begonnen met lichte krachttraining. Luisteren naar je lichaam! Inmiddels 4 maanden later is er nu 22 kilo vanaf en nog 5 te gaan.
Iedereen hersteld anders dus je kan het beste gewoon naar je eigen lichaam luisteren. Sommige kennissen verklaarden mij voor gek toen ik na een ks na 6 weken alweer in de sportschool te vinden was.
Iedereen hersteld anders dus je kan het beste gewoon naar je eigen lichaam luisteren. Sommige kennissen verklaarden mij voor gek toen ik na een ks na 6 weken alweer in de sportschool te vinden was.
dinsdag 22 maart 2016 om 09:50
quote:ponny schreef op 21 maart 2016 @ 19:28:
Ohja... het kwijtraken van de kilo's betekent niet automatisch dat je je oude figuur terughebt... ik hoor bredere heupen van verschillende vriendinnen en heb er zelf ook last van.
Shoppen moet je dus misschien sowieso wel Inderdaad Ponny, hier ook! Weegschaal geeft op 2 kilo na oude gewicht aan maar in oude broeken passen.... Ho maar! Echt bredere heupen. Dus inderdaad maar geshopt.
Ohja... het kwijtraken van de kilo's betekent niet automatisch dat je je oude figuur terughebt... ik hoor bredere heupen van verschillende vriendinnen en heb er zelf ook last van.
Shoppen moet je dus misschien sowieso wel Inderdaad Ponny, hier ook! Weegschaal geeft op 2 kilo na oude gewicht aan maar in oude broeken passen.... Ho maar! Echt bredere heupen. Dus inderdaad maar geshopt.
dinsdag 22 maart 2016 om 10:57
quote:Lovely1987 schreef op 20 maart 2016 @ 18:14:
Ik rij fanatiek paard. Week na mijn bevalling zat ik alweer op een paard alleen was dat ook de enige keer dat ik echt pijn had aan mijn hechtingen
. Toen gelijk een spring parcourtje gedaan zodat ik niet echt hoefde te zitten.*Krimpt in elkaar bij het idee alleen al*
Ik rij fanatiek paard. Week na mijn bevalling zat ik alweer op een paard alleen was dat ook de enige keer dat ik echt pijn had aan mijn hechtingen
. Toen gelijk een spring parcourtje gedaan zodat ik niet echt hoefde te zitten.*Krimpt in elkaar bij het idee alleen al*
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
dinsdag 22 maart 2016 om 11:41
Lekker gaan wandelen, zodra dat weer goed voelt. Het is straks lente/zomer en dan ga je lekker elke dag even naar buiten met de wandelwagen. Ik heb het op die manier opgebouwd van een kwartier (een week na mijn bevalling) tot ruim een uur stevig wandelen (na een maandje, ofzo). Na 6 weken ben ik weer rustig begonnen met sporten. Dat ging goed, maar ik ben wel iemand die altijd veel heeft gesport, dus kan me voorstellen dat dit verschil maakt.
Bij mij gingen de kilo's er wel af, maar langzaam. De eerste 10 kilo gingen snel, maar de laatste 5 kilo, die waren er pas weer af na een maand of tien. Het kan dus wel. Ik kan al mijn broeken weer aan. Maar wel met veel sporten en gezond eten. En ja, je kunt prima sporten als je moeder bent, maar ik zou jezelf niet forceren die eerste tijd. Doe een sport die jou plezier, energie en rust geeft.
Bij mij gingen de kilo's er wel af, maar langzaam. De eerste 10 kilo gingen snel, maar de laatste 5 kilo, die waren er pas weer af na een maand of tien. Het kan dus wel. Ik kan al mijn broeken weer aan. Maar wel met veel sporten en gezond eten. En ja, je kunt prima sporten als je moeder bent, maar ik zou jezelf niet forceren die eerste tijd. Doe een sport die jou plezier, energie en rust geeft.
dinsdag 22 maart 2016 om 11:55
quote:FleetFox schreef op 21 maart 2016 @ 10:55:
Bij mijn oudste wilde ik ook te snel, ben na zes weken ook gaan sporten. Maar ik trok het niet naast het nastreven van een goed huishouden, het zorgen voor een pasgeboren baby, het nog zo hormonaal zijn als de neten en werken. Uiteindelijk zat ik te kijken met een depressie. Niet fijn. En dat alles voor een paar kilo!
Nu ben ik een ruime week geleden bevallen van de tweede en ik streef dat niet meer na. Ik heb achteraf zoveel spijt gehad dat ik mijn prioriteiten elders had liggen dan bij het leren kennen van mijn kind. Dan was het vast niet allemaal zo overweldigend geweest. Mijn kinderen zijn nu het belangrijkste en het allerleukste, daar kan geen maatje 36 tegenop.
Dat je gaat sporten als moeder, betekent niet automatisch dat 'je prioriteiten elders liggen.' Die eerste tijd ben je 24/7 samen met je kind. Ik vond het persoonlijk heerlijk om na zes weken eens een uurtje te gaan sporten, even zonder mijn kind. Niet omdat mijn prioriteiten elders lagen, maar omdat na 23 uur zorgen (inclusief borstvoeding), het lekker kan zijn om eens een uurtje alleen buiten te zijn en je hoofd leeg te kunnen maken.
Jammer dat je het zo negatief hebt ervaren, maar dit geldt zeker niet voor alle moeders. Ik denk dat voor (bijna) alle moeders geldt dat hun kinderen het belangrijkste op de wereld zijn, of ze nu maat 36 hebben, of maat 46.
Bij mijn oudste wilde ik ook te snel, ben na zes weken ook gaan sporten. Maar ik trok het niet naast het nastreven van een goed huishouden, het zorgen voor een pasgeboren baby, het nog zo hormonaal zijn als de neten en werken. Uiteindelijk zat ik te kijken met een depressie. Niet fijn. En dat alles voor een paar kilo!
Nu ben ik een ruime week geleden bevallen van de tweede en ik streef dat niet meer na. Ik heb achteraf zoveel spijt gehad dat ik mijn prioriteiten elders had liggen dan bij het leren kennen van mijn kind. Dan was het vast niet allemaal zo overweldigend geweest. Mijn kinderen zijn nu het belangrijkste en het allerleukste, daar kan geen maatje 36 tegenop.
Dat je gaat sporten als moeder, betekent niet automatisch dat 'je prioriteiten elders liggen.' Die eerste tijd ben je 24/7 samen met je kind. Ik vond het persoonlijk heerlijk om na zes weken eens een uurtje te gaan sporten, even zonder mijn kind. Niet omdat mijn prioriteiten elders lagen, maar omdat na 23 uur zorgen (inclusief borstvoeding), het lekker kan zijn om eens een uurtje alleen buiten te zijn en je hoofd leeg te kunnen maken.
Jammer dat je het zo negatief hebt ervaren, maar dit geldt zeker niet voor alle moeders. Ik denk dat voor (bijna) alle moeders geldt dat hun kinderen het belangrijkste op de wereld zijn, of ze nu maat 36 hebben, of maat 46.
woensdag 6 april 2016 om 22:55
Minimaal 6 weken niks doen! Het lichaam moet zich goed kunnen herstellen. Waar je in de eerste zes weken wel al mee kan gaan beginnen is natuurlijk gezond eten om back in shape te komen! Als je hiermee al een aantal kilo's kwijtraakt zal het sporten ook makkelijker gaan na de herstelperiode. Op [......]. vind je allemaal gezonde snacks waarvan je er best veel per dag mag eten! Succes en veel plezier met de kleine
juniormoderatorviva wijzigde dit bericht op 07-04-2016 07:22
Reden: Spam
Reden: Spam
% gewijzigd
