Overig
alle pijlers
Afschuwelijke uitvaarten
donderdag 28 september 2017 om 11:24
In een ander topic schreef iemand dat, nadat ze een overledene vond met haar kinderen in de buurt, de opgetrommelde oppas haar ging bellen dat ze op moest schieten.
Dit wakkerde bij mij de minder fijne herinneringen rondom de uitvaart van mijn vader aan. Mensen waren zo egotistisch en zelfzuchtig rondom zo'n kwetsbare periode. Het is een kwaadheid waar ik het met weinig mensen over kan/wil hebben. Het is ook iets wat moet slijten. Bijvoorbeeld met humor binnen ons gezin. Meestal maken we grapjes over het laatste puntje van de lijst hieronder
Maar er over praten of schrijven kan misschien ook wat oplossen dus bij deze mijn lijst van ergernissen tijdens de uitvaart van mijn vader. En ik moedig jullie vooral aan om jullie ergernissen op te schrijven. Kom maar op met de trainingspakken tijdens de kerkdienst, misplaatste muziek van de familie of andere herinneringen
Mijn lijst:
- Mensen die vroegen of we een plekje voor ze konden reserveren in de uitvaarthal. Ze belden met die wens terwijl we vooraf in de familiekamer zaten. Het waren geen mindervaliden oid.
- Mensen die vonden dat we verplicht waren om lijk-kijk-dagen te houden vooraf.
- Mensen die klaagde dat we lang wachtte met de uitvaart. Er stond niks op papier en er moest veel geregeld worden.
- Mensen die bewust de rouwstoet (zichtbaar met vlaggen, linten, bloemen, etc) doorbraken, al toeterend. Om daarbij een middelvinger op te steken.
- Mensen die beledigt waren dat mijn moeder even weg was om mijn vader in de oven te schuiven, tijdens de condoleance.. Ze gingen toen wachten tot ze terug was terwijl er na een uur handjes schudden, nog 1500 mensen in de rij stonden om te condoleren.
- Mensen wilde weten of ik mijn speech zelf had geschreven.. want hij was zo goed.
- Ik ben 2x gefeliciteerd ipv gecondoleerd.
- En er werd geapplaudisseerd tijdens de uitvaart, na elke speech/muziekstuk als of het een musical was
Hier hadden we niet om gevraagd oid. Men deed dat gewoon.
Dit wakkerde bij mij de minder fijne herinneringen rondom de uitvaart van mijn vader aan. Mensen waren zo egotistisch en zelfzuchtig rondom zo'n kwetsbare periode. Het is een kwaadheid waar ik het met weinig mensen over kan/wil hebben. Het is ook iets wat moet slijten. Bijvoorbeeld met humor binnen ons gezin. Meestal maken we grapjes over het laatste puntje van de lijst hieronder
Maar er over praten of schrijven kan misschien ook wat oplossen dus bij deze mijn lijst van ergernissen tijdens de uitvaart van mijn vader. En ik moedig jullie vooral aan om jullie ergernissen op te schrijven. Kom maar op met de trainingspakken tijdens de kerkdienst, misplaatste muziek van de familie of andere herinneringen
Mijn lijst:
- Mensen die vroegen of we een plekje voor ze konden reserveren in de uitvaarthal. Ze belden met die wens terwijl we vooraf in de familiekamer zaten. Het waren geen mindervaliden oid.
- Mensen die vonden dat we verplicht waren om lijk-kijk-dagen te houden vooraf.
- Mensen die klaagde dat we lang wachtte met de uitvaart. Er stond niks op papier en er moest veel geregeld worden.
- Mensen die bewust de rouwstoet (zichtbaar met vlaggen, linten, bloemen, etc) doorbraken, al toeterend. Om daarbij een middelvinger op te steken.
- Mensen die beledigt waren dat mijn moeder even weg was om mijn vader in de oven te schuiven, tijdens de condoleance.. Ze gingen toen wachten tot ze terug was terwijl er na een uur handjes schudden, nog 1500 mensen in de rij stonden om te condoleren.
- Mensen wilde weten of ik mijn speech zelf had geschreven.. want hij was zo goed.
- Ik ben 2x gefeliciteerd ipv gecondoleerd.
- En er werd geapplaudisseerd tijdens de uitvaart, na elke speech/muziekstuk als of het een musical was
Hier hadden we niet om gevraagd oid. Men deed dat gewoon.
donderdag 28 september 2017 om 12:03
Crisis in wat voor tokkie bolwerk bevind jij je in hemelsnaam? Ik heb geen van deze dingen ooit gehoord en ik ben helaas al bij heel wat begrafenissen geweest. Alles behalve de gecondoleerd/gefeliciteerd fout (wat me echt een fout lijkt en ook voor de persoon die het zegt erg vervelend lijkt) en de vraag over de speech (lijkt me dat ze hem dus goed vonden en goed geluisterd hebben) is gewoon ronduit asociaal gedrag. Het zegt wel iets over jouw omgeving dat jij dit allemaal meemaakt op één begrafenis. Toeterend en middelvinger opstekend door een rouwstoet rijden heb ik nog nooit gezien of gehoord (enkele keer dat iemand er doorheen rijd maar niet met getoeter en gebaren), wel bizar dat bij jullie meerdere mensen dat blijkbaar doen dan. Dan vraag ik me ook af wat dat voor buurt is. Nou ja een waar de familie en vrienden prima passen zo te lezen..
Ik heb een begrafenis meegemaakt waar de vader van de overledene die zijn zoon uitgekotst had en hem maximaal eens per jaar sprak een speech van 45 minuten gaf over het belang van de familieband en hoe men elkaar moest steunen. Het was eigenlijk gewoon ronduit gênant. Op dezelfde begrafenis vonden een aantal werknemers van de overledene het moment van condoleren wel een goed moment om verhaal te halen over hun werk. Er was al bekent dat het "bedrijf" niet zou blijven bestaan en ze hadden net hun loon gehad en dus niets meer tegoed en moesten gewoon naar het uwv. Dit was ook een aso gezin. Andere vreemde actie op een andere begrafenis vond ik de familieleden die in trainingspakken aankwamen zetten. Wederom een aso tak van de familie.. Echt, dit soort dingen maak je niet mee met normale mensen, het is een beperkte (die mag je lezen zoals je wil
) groep die zich zo gedraagt zelfs op een begrafenis.
Ik heb een begrafenis meegemaakt waar de vader van de overledene die zijn zoon uitgekotst had en hem maximaal eens per jaar sprak een speech van 45 minuten gaf over het belang van de familieband en hoe men elkaar moest steunen. Het was eigenlijk gewoon ronduit gênant. Op dezelfde begrafenis vonden een aantal werknemers van de overledene het moment van condoleren wel een goed moment om verhaal te halen over hun werk. Er was al bekent dat het "bedrijf" niet zou blijven bestaan en ze hadden net hun loon gehad en dus niets meer tegoed en moesten gewoon naar het uwv. Dit was ook een aso gezin. Andere vreemde actie op een andere begrafenis vond ik de familieleden die in trainingspakken aankwamen zetten. Wederom een aso tak van de familie.. Echt, dit soort dingen maak je niet mee met normale mensen, het is een beperkte (die mag je lezen zoals je wil
) groep die zich zo gedraagt zelfs op een begrafenis.
Difficulty is inevitable, drama is a choice.
donderdag 28 september 2017 om 12:04
Bij de uitvaart van mijn moeder viel middenin een nummer de muziek uit.
Kijk, ik snap dat dat kan gebeuren, maar als na afloop iemand van de zaal zegt: Ja dat hebben we al meer gehad, de installatie werkt niet meer zo goed, dan breekt mijn klomp
Na 1x uitvallen laat je zo iets helemaal repareren of je koopt een nieuwe installatie. Maar je gaat niet afwachten tot het weer gebeurd
( en later op een andere begrafenis hoorde ik dat ook daar de muziek was uitgevallen...)
Kijk, ik snap dat dat kan gebeuren, maar als na afloop iemand van de zaal zegt: Ja dat hebben we al meer gehad, de installatie werkt niet meer zo goed, dan breekt mijn klomp
Na 1x uitvallen laat je zo iets helemaal repareren of je koopt een nieuwe installatie. Maar je gaat niet afwachten tot het weer gebeurd
( en later op een andere begrafenis hoorde ik dat ook daar de muziek was uitgevallen...)
pearle wijzigde dit bericht op 28-09-2017 12:06
0.32% gewijzigd
donderdag 28 september 2017 om 12:07
Zo gaat die lekker? Hoe kom je erbij om je zo uit te spreken? Doe ff normaal. Dit vind ik nou juist tokkie gedrag.MwTheelepel schreef: ↑28-09-2017 12:03Crisis in wat voor tokkie bolwerk bevind jij je in hemelsnaam? Ik heb geen van deze dingen ooit gehoord en ik ben helaas al bij heel wat begrafenissen geweest. Alles behalve de gecondoleerd/gefeliciteerd fout (wat me echt een fout lijkt en ook voor de persoon die het zegt erg vervelend lijkt) en de vraag over de speech (lijkt me dat ze hem dus goed vonden en goed geluisterd hebben) is gewoon ronduit asociaal gedrag. Het zegt wel iets over jouw omgeving dat jij dit allemaal meemaakt op één begrafenis. Toeterend en middelvinger opstekend door een rouwstoet rijden heb ik nog nooit gezien of gehoord (enkele keer dat iemand er doorheen rijd maar niet met getoeter en gebaren), wel bizar dat bij jullie meerdere mensen dat blijkbaar doen dan. Dan vraag ik me ook af wat dat voor buurt is. Nou ja een waar de familie en vrienden prima passen zo te lezen..
Ik heb een begrafenis meegemaakt waar de vader van de overledene die zijn zoon uitgekotst had en hem maximaal eens per jaar sprak een speech van 45 minuten gaf over het belang van de familieband en hoe men elkaar moest steunen. Het was eigenlijk gewoon ronduit gênant. Op dezelfde begrafenis vonden een aantal werknemers van de overledene het moment van condoleren wel een goed moment om verhaal te halen over hun werk. Er was al bekent dat het "bedrijf" niet zou blijven bestaan en ze hadden net hun loon gehad en dus niets meer tegoed en moesten gewoon naar het uwv. Dit was ook een aso gezin. Andere vreemde actie op een andere begrafenis vond ik de familieleden die in trainingspakken aankwamen zetten. Wederom een aso tak van de familie.. Echt, dit soort dingen maak je niet mee met normale mensen, het is een beperkte (die mag je lezen zoals je wil
donderdag 28 september 2017 om 12:07
Broers en zussen van mijn vader die een onwijze rel schopten omdat ze niet in de familiekamer bij ons mochten ( Wij wilden er even samen met het gezin zijn, moeder, kinderen en kleinkinderen en dus niet met ooms en tantes erbij) check
Een graf dat dichtgegooid werd met een kraantje terwijl wij nog niet eens de hoek om waren, check ( ter info, de begrafenis was in België, wij waren door files te laat want we moesten vanuit Noord-Holland met de lijkwagen naar Brussel, vonden het wel grappig, oma die te laat kwam op haar eigen begrafenis
en het was vrijdagmiddag vier uur, de gemeentewerkers wilden graag naar huis vermoed ik)
En , als klapstuk, een broer van mijn vader die na de crematie tijdens de condoleance de lening die hij aan mijn vader verstrekt had (waar wij dus niet van op de hoogte waren) kwam opeisen.
Ik ben zo ongeveer ontploft, wat een mega slechte timing, daar had hij best even een weekje mee kunnen wachten....
Een graf dat dichtgegooid werd met een kraantje terwijl wij nog niet eens de hoek om waren, check ( ter info, de begrafenis was in België, wij waren door files te laat want we moesten vanuit Noord-Holland met de lijkwagen naar Brussel, vonden het wel grappig, oma die te laat kwam op haar eigen begrafenis
en het was vrijdagmiddag vier uur, de gemeentewerkers wilden graag naar huis vermoed ik)En , als klapstuk, een broer van mijn vader die na de crematie tijdens de condoleance de lening die hij aan mijn vader verstrekt had (waar wij dus niet van op de hoogte waren) kwam opeisen.
Ik ben zo ongeveer ontploft, wat een mega slechte timing, daar had hij best even een weekje mee kunnen wachten....
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
donderdag 28 september 2017 om 12:07
Een heel jong kind van mijn collega was overleden aan kanker. Is daar zo'n hele traditionele mis in de een katholieke kerk, waar de lijn van het verhaal van de priester was dat het kind blij was dat het nu naar de hemel mocht gaan. Ik kan me helemaal voorstellen dat de ouders daar heel anders over denken. Ook was er alleen maar hele traditionele kerkelijke muziek te horen. ' Gelukkig' werd hij gecremeerd en schalde niet veel later wel Justin Bieber door het crematorium, waar na de mis heen gingen.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
donderdag 28 september 2017 om 12:09
Ik ook.....Miriampiej schreef: ↑28-09-2017 12:05Ik heb misschien wel 20 jaar geleden als jong meisje iemand gefeliciteerd ipv gecondoleerd... en als ik eraan terug denk schaam ik mij nog steeds
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
donderdag 28 september 2017 om 12:12
MissMarjorie schreef: ↑28-09-2017 11:58Geen afschuwelijk verhaal, maar wel memorabel, mijn moeder die aan haar zusje, lopend middenin de stemmige rouwstoet met kistdragers voorop (van de echtgenoot van hun 3e zus) vertelde over het ontbindingsproces van lijken als ze eenmaal in een kist liggen
Bahcobarbie, dat klinkt als een aardig grote uitvaart! Wellicht een persoon die ook bekend was in de gemeenschap? Misschien dat je dan sneller geconfronteerd wordt met de dat uitvaart anders verloopt dan gehoopt (bv met dat applaudisseren of lui die allemaal eisen stellen).
Lekker zo'n moeder. Dat had de mijne ook zo kunnen doen.Ja het was een flinke uitvaart. Mijn vader hielp vaak mensen, was bekend om zijn hobby maar was bovenal als meer dan 30 jaar docent & coördinator op dezelfde school. Hij heeft twee generaties uit dezelfde gezinnen les gegeven. De school was ook dicht voor de uitvaart. Dat geeft natuurlijk ook een heel warm gevoel naast alle gekke mensen
donderdag 28 september 2017 om 12:13
Ja jij kent leuke welopgevoede mensen die zich zo asociaal gedragen op en rond een begrafenis? Ik niet, alleen asociale die dat doen.. Als je enige opvoeding genoten hebt dan weet je hoe je je dient te gedragen op een begrafenis. Ik ken mensen met een iq onder de 80 die zich weten te gedragen bij zo een gelegenheid. Wat mij betreft zegt het echt iets over mensen als ze zich op zo een moment zo asociaal gedragen.
Difficulty is inevitable, drama is a choice.
donderdag 28 september 2017 om 12:15
Neem aan dat de ouders zelf hebben gekozen voor zo'n christelijke dienst? Je mag in n kerk ook voor eigen muziek en speeches zorgen.Belle73 schreef: ↑28-09-2017 12:07Een heel jong kind van mijn collega was overleden aan kanker. Is daar zo'n hele traditionele mis in de een katholieke kerk, waar de lijn van het verhaal van de priester was dat het kind blij was dat het nu naar de hemel mocht gaan. Ik kan me helemaal voorstellen dat de ouders daar heel anders over denken. Ook was er alleen maar hele traditionele kerkelijke muziek te horen. ' Gelukkig' werd hij gecremeerd en schalde niet veel later wel Justin Bieber door het crematorium, waar na de mis heen gingen.
donderdag 28 september 2017 om 12:16
Miriampiej schreef: ↑28-09-2017 12:05Ik heb misschien wel 20 jaar geleden als jong meisje iemand gefeliciteerd ipv gecondoleerd... en als ik eraan terug denk schaam ik mij nog steeds
Nou mocht je dit gebeurt zijn bij onze familie dan is het gewoon een familiegrapje geworden waarbij we elkaar met verjaardagen doordringend aankijken en dan gefeliciteerd zeggen
donderdag 28 september 2017 om 12:17
MwTheelepel schreef: ↑28-09-2017 12:13Ja jij kent leuke welopgevoede mensen die zich zo asociaal gedragen op en rond een begrafenis? Ik niet, alleen asociale die dat doen.. Als je enige opvoeding genoten hebt dan weet je hoe je je dient te gedragen op een begrafenis. Ik ken mensen met een iq onder de 80 die zich weten te gedragen bij zo een gelegenheid. Wat mij betreft zegt het echt iets over mensen als ze zich op zo een moment zo asociaal gedragen.
Zit je string te strak ofzo?
donderdag 28 september 2017 om 12:18
Ik vind het wel een mooi idee, er zijn ook genoeg mensen die een geboortefotograaf willen. Waarom zou je de dood niet op zo'n manier willen vastleggen?Ananas schreef: ↑28-09-2017 11:57Ik heb zelf iets gedaan waarvan sommige mensen zouden zeggen: 'dat doe je toch niet'.
Nadat mijn opa was overleden, heb ik op verzoek van mijn oma foto's gemaakt van mijn opa in de kist en de uitvaart. Van het dichtdoen van de kist tot het laatste afscheid in het crematorium. Ik had een spiegelreflexcamera en dat maakt natuurlijk iets van geluid.
Een aantal tantes en ooms gaven me soms een boze blik. Terwijl ik zo integer mogelijk met mijn telelens voor de minste hinder wilde zorgen. Vond het erg lastig, want hoewel iedereen wist van de wens van oma, was er niet bij iedereen begrip.
Later heb ik de foto's van opa en de uitvaart voor mijn oma gebundeld in een boek. En blij dat ze was! Het boek gaf haar een overzicht van alles wat er was gebeurd, wie er waren en hoe mooi opa erbij lag.
Binnen twee dagen stroomde mijn mailbox vol van familie die het boek wilde nabestellen. De grootste booskijkers hadden mij zelfs als eerste bericht.
Ik ben nog steeds blij voor mijn oma dat ik het boek heb kunnen maken. Ze bedankt me nog steeds bijna elke wanneer ze mij ziet, en het is toch al een behoorlijk aantal jaar geleden dat opa overleed.
Maar het voelt nog steeds als een typische 'je kunt het niet iedereen naar de zin maken of je doet het nooit bij iedereen goed'.
Dus voor sommige aanwezigen was wat ik deed die dag 'afschuwelijk'. En voor anderen een groot cadeau.
Vooral voor je oma, ik kan me goed voorstellen dat ze zo overmand door verdriet was dat ze er weinig van heeft meegekregen. En dan helpt zo'n boek heel goed om alles weer helder te krijgen en een plekje te kunnen geven.
donderdag 28 september 2017 om 12:18
donderdag 28 september 2017 om 12:18
Gelukkig alleen maar een paar 'milde ongepastheden' meegemaakt.
Dat applaudisseren vind ik echt afschuwelijk. Laatst op de uitvaart van een nog jonge vrouw meegemaakt dat een van de aanwezigen voor de kist begon te klappen. Gelukkig nam niemand het over en hield de klapster er snel weer mee op.
En in mijn familie meegemaakt dat een aantal familieleden tijdens het lopen op het kerkhof achter de kist gezellig hardop begon te beppen over allerlei huis-, tuin- en keukenzaken. Nou zijn de omgangsvormen in die tak van de familie een beetje anders maar raar vond ik het wel.
Dat applaudisseren vind ik echt afschuwelijk. Laatst op de uitvaart van een nog jonge vrouw meegemaakt dat een van de aanwezigen voor de kist begon te klappen. Gelukkig nam niemand het over en hield de klapster er snel weer mee op.
En in mijn familie meegemaakt dat een aantal familieleden tijdens het lopen op het kerkhof achter de kist gezellig hardop begon te beppen over allerlei huis-, tuin- en keukenzaken. Nou zijn de omgangsvormen in die tak van de familie een beetje anders maar raar vond ik het wel.
donderdag 28 september 2017 om 12:21
Meer iets genants.
Een familie die voor de buitenwereld deden alsof ze zo goed voor elkaar waren.
Samen een waren.
Terwijl ze een persoon al jarenlang negeerde.( een zus)
Ze lieten deze zus ook weer keihard vallen zodra vader onder de grond lag.
Tijdens het koffie momentje werden ze aan een tafel gezet waarbij er (aparte woordkeuze) echt een dodelijke stilte was en niemand tegen elkaar praatte.Omdat de persoon in kwestie het schijnheilige gedoe zat was en niet mee wou doen aan hun toneelstuk en het haar niet interesseerde als de mensen zagen hoe hun band werkelijk was.
Meer details kunnen niet ivm herkenbaarheid maar ongemakkelijk was het wel.
En gefeliciteerd ipv gecondoleerd.Maar dat was via de app en ik weet dat die persoon er zich echt heel rot over voelde.
Kan gebeuren..
Toen mijn oma overleed reden wij met rouwwagens erachteraan.
Ik zag een vrouw als een debiel rijden en onze chaffeur moest hard remmen.
Je zag dat mens schelden en der middelvinger opsteken.Hoe bedoel je ik ben onbeschoft en heb geen normen en waarden?!
Een keer iemand die nog harder huilde dan de nabestaande.
Het leek wel alsof het om haar eigen moeder ging.
We hebben alleen maar het gefronste wenkbrauwen zitten kijken, als ze weer ging blerren.
Mensen die elkaar niet condoleren vanwege ruzie's.
Sorry, ik doe daar niet aan mee.Dan mag je mijn "vriendin" zijn maar ik condoleer ook gewoon je broer en zus met het overlijden van hun moeder.
Een toenmalige vriendin haar broer was overleden.
De man was net overleden en ze waren nog in het ziekenhuiskamertje, waarop de zoon al meteen over de erfenis begon.
Die hele familie was bij elkaar gekomen toen hij die dag ging sterven en aanhangsel van een neef ging taart halen om te vieren dat ze een nieuwe baan had in de kantine van het ziekenhuis.
Een familie die voor de buitenwereld deden alsof ze zo goed voor elkaar waren.
Samen een waren.
Terwijl ze een persoon al jarenlang negeerde.( een zus)
Ze lieten deze zus ook weer keihard vallen zodra vader onder de grond lag.
Tijdens het koffie momentje werden ze aan een tafel gezet waarbij er (aparte woordkeuze) echt een dodelijke stilte was en niemand tegen elkaar praatte.Omdat de persoon in kwestie het schijnheilige gedoe zat was en niet mee wou doen aan hun toneelstuk en het haar niet interesseerde als de mensen zagen hoe hun band werkelijk was.
Meer details kunnen niet ivm herkenbaarheid maar ongemakkelijk was het wel.
En gefeliciteerd ipv gecondoleerd.Maar dat was via de app en ik weet dat die persoon er zich echt heel rot over voelde.
Kan gebeuren..
Toen mijn oma overleed reden wij met rouwwagens erachteraan.
Ik zag een vrouw als een debiel rijden en onze chaffeur moest hard remmen.
Je zag dat mens schelden en der middelvinger opsteken.Hoe bedoel je ik ben onbeschoft en heb geen normen en waarden?!
Een keer iemand die nog harder huilde dan de nabestaande.
Het leek wel alsof het om haar eigen moeder ging.
We hebben alleen maar het gefronste wenkbrauwen zitten kijken, als ze weer ging blerren.
Mensen die elkaar niet condoleren vanwege ruzie's.
Sorry, ik doe daar niet aan mee.Dan mag je mijn "vriendin" zijn maar ik condoleer ook gewoon je broer en zus met het overlijden van hun moeder.
Een toenmalige vriendin haar broer was overleden.
De man was net overleden en ze waren nog in het ziekenhuiskamertje, waarop de zoon al meteen over de erfenis begon.
Die hele familie was bij elkaar gekomen toen hij die dag ging sterven en aanhangsel van een neef ging taart halen om te vieren dat ze een nieuwe baan had in de kantine van het ziekenhuis.
donderdag 28 september 2017 om 12:23
Belle73 schreef: ↑28-09-2017 12:07Een heel jong kind van mijn collega was overleden aan kanker. Is daar zo'n hele traditionele mis in de een katholieke kerk, waar de lijn van het verhaal van de priester was dat het kind blij was dat het nu naar de hemel mocht gaan. Ik kan me helemaal voorstellen dat de ouders daar heel anders over denken. Ook was er alleen maar hele traditionele kerkelijke muziek te horen. ' Gelukkig' werd hij gecremeerd en schalde niet veel later wel Justin Bieber door het crematorium, waar na de mis heen gingen.
Ik kan me voorstellen dat jij er niks mee had, zo'n traditionele katholieke dienst, maar die ouders hebben daar toch voor gekozen? Een uitvaart in een kerk heeft een godsdienstige inhoud, het is geen huurzaaltje waar je zelf de inhoud en muziek bepaalt (enkele vrijzinniger typen kerken daargelaten). Ik neem even aan dat de ouders die kerk kenden, wisten wat ze konden verwachten en dus bewust die keuze gemaakt hebben.
donderdag 28 september 2017 om 12:25
MwTheelepel schreef: ↑28-09-2017 12:03Crisis in wat voor tokkie bolwerk bevind jij je in hemelsnaam? Ik heb geen van deze dingen ooit gehoord en ik ben helaas al bij heel wat begrafenissen geweest. Alles behalve de gecondoleerd/gefeliciteerd fout (wat me echt een fout lijkt en ook voor de persoon die het zegt erg vervelend lijkt) en de vraag over de speech (lijkt me dat ze hem dus goed vonden en goed geluisterd hebben) is gewoon ronduit asociaal gedrag. Het zegt wel iets over jouw omgeving dat jij dit allemaal meemaakt op één begrafenis. Toeterend en middelvinger opstekend door een rouwstoet rijden heb ik nog nooit gezien of gehoord (enkele keer dat iemand er doorheen rijd maar niet met getoeter en gebaren), wel bizar dat bij jullie meerdere mensen dat blijkbaar doen dan. Dan vraag ik me ook af wat dat voor buurt is. Nou ja een waar de familie en vrienden prima passen zo te lezen..
Wat is er met jou aan de hand? Doe je wie er het onbeschoftste kan reageren? Poeh, je reactie zegt veel meer over jou dan over de TO.
donderdag 28 september 2017 om 12:26
Die van de krakende haperende geluidsinstallatie ken ik ook ja. Al meerdere keren meegemaakt, bij verschillende uitvaartcentra. Dat is blijkbaar normaal....?
Muziek die te hard staat, afgekapt wordt omdat er een storing in het systeem zit, het verkeerde nummer op het verkeerde moment. Dat soort dingen.
Muziek die te hard staat, afgekapt wordt omdat er een storing in het systeem zit, het verkeerde nummer op het verkeerde moment. Dat soort dingen.
donderdag 28 september 2017 om 12:26
De kleinzoon van mijn overleden tante, wou Mijn Lieve Oma zingen van Jan Smit tijdens de plechtigheid. Hij kan niet zingen. Mijn opa moest zijn dochter wegbrengen en heeft ook gezegd tegen het gezin zelf van ik vind alles goed, ook dat ze niet in de kerk kom etc. Maar het zingen gaan we gewoon echt niet doen. Hij kan niet zingen, type gabber met "dikke koningsketting" om en idem lonsdale petje. Zo zat hij ook op de begrafenis trouwens 
Zijn moeder kwam op de crocs met een legging aan met gaten erin. Want dan kon ze deze kleding weggooien naderhand want dat wilde ze niet meer aan hebben... Moet weer lachen als ik hier aan terug denk.
Zijn moeder kwam op de crocs met een legging aan met gaten erin. Want dan kon ze deze kleding weggooien naderhand want dat wilde ze niet meer aan hebben... Moet weer lachen als ik hier aan terug denk.
donderdag 28 september 2017 om 12:27
Een verre kennis die zijn camera meeneemt en zonder toestemming te vragen alles zomaar wil opnemen onder het motto 'leuk voor later'. Ik verbood die persoon mij te filmen en heb tijdens mijn voodracht echt 2 keer die persoon moeten wijzen op zijn gedrag.
Of iemand die na de uitvaart naast je komt zitten en zegt 'je bent zeker nog nooit bij een uitvaart geweest' terwijl je al eerder een van je ouders hebt moeten begraven en die persoon er zelf toen ook bij was?
Of iemand die na de uitvaart naast je komt zitten en zegt 'je bent zeker nog nooit bij een uitvaart geweest' terwijl je al eerder een van je ouders hebt moeten begraven en die persoon er zelf toen ook bij was?
You can breathe, you can blink, you can cry. Hell, you’re all gonna be doing that.
donderdag 28 september 2017 om 12:29
Ik was op de begrafenis van de moeder van een vriendin.
Zwartekousenkerk in een dorp waar vriendin gelukkig aan ontsnapt was. Met nog 3 ongelovige vriendinnen zaten we achterin de kerk. De enige 4 vrouwen in een broek en zonder hoedje op.
De hele dienst ging alleen maar over het geloof en hel en verdoemenis en geen enkele herinnering aan de vrouw die daar in de kist lag.
Aan het eind werd er nog even op gewezen dat de aanwezige ongelovigen (wij dus) niet in de hemel zouden komen.
Gezelligheid..
Zwartekousenkerk in een dorp waar vriendin gelukkig aan ontsnapt was. Met nog 3 ongelovige vriendinnen zaten we achterin de kerk. De enige 4 vrouwen in een broek en zonder hoedje op.
De hele dienst ging alleen maar over het geloof en hel en verdoemenis en geen enkele herinnering aan de vrouw die daar in de kist lag.
Aan het eind werd er nog even op gewezen dat de aanwezige ongelovigen (wij dus) niet in de hemel zouden komen.
Gezelligheid..
donderdag 28 september 2017 om 12:30
Wat een vreselijke dingen lees ik hier
Ik heb zelf ook eens heel erg gehuild tijdens de crematie van de moeder van een vriendin. Schaamde me rot tegenover andere mensen, maar mijn moeder is ook stervende en het was zo confronterend. Gelukkig wel stil gehuild, zonder harde uithalen ofzo.
Een crematie waarbij de kinderen van de overledene enorme ruzie hebben en ook tijdens elkaars speeches bepaalde blikken uitwisselden onderling, en dan dus op een negatieve manier. Ook heel vreemd dat een zoon bijna een half uur gesproken heeft met enorme huilbuien erbij terwijl ik wist dat hij zijn moeder jarenlang niet had gezien en altijd zei een hekel aan haar te hebben. Zo schijnheilig!
Ik heb zelf ook eens heel erg gehuild tijdens de crematie van de moeder van een vriendin. Schaamde me rot tegenover andere mensen, maar mijn moeder is ook stervende en het was zo confronterend. Gelukkig wel stil gehuild, zonder harde uithalen ofzo.
Een crematie waarbij de kinderen van de overledene enorme ruzie hebben en ook tijdens elkaars speeches bepaalde blikken uitwisselden onderling, en dan dus op een negatieve manier. Ook heel vreemd dat een zoon bijna een half uur gesproken heeft met enorme huilbuien erbij terwijl ik wist dat hij zijn moeder jarenlang niet had gezien en altijd zei een hekel aan haar te hebben. Zo schijnheilig!
