Overig
alle pijlers
Dertiger mid jaren 80/90, hoe was dat?
dinsdag 25 augustus 2020 om 08:53
Afgelopen weekend waren mijn ouders een weekendje weg. Omdat bij mijn ouders thuis de nodige beestjes zijn die verzorging nodig hebben, heb ik het weekend daar doorgebracht.
Zaterdagavond was koud en winderig, en eens in het jaar krijg ik dan enorm zin om melancholisch allerlei oude foto albums van zolder te halen en om de bandrecorder weer eens te installeren om allerlei familievideo's weer eens te bekijken die mijn vader heeft gemaakt van vroegere vakanties, bruiloften, familiebijeenkomsten.
Zelf ben ik van geboortejaar '88, dus de jaren 80 / begin jaren 90 heb ik nauwelijks bewust meegemaakt. Maar altijd als ik met beelden uit die tijd geconfronteerd word, geeft het mij een heel fijn gevoel. Ik heb er zo'n voorstelling bij dat die periode heel fijn was om in te leven. Ik denk ook regelmatig bij mezelf : ik ben nu in 2020 32 jaar oud, maar ik wou dat ik deze leeftijd had gehad in 1990.
Misschien heb ik er véél te veel een roze bril bij op, maar hoe ik het zie waren mensen toen veel eenvoudiger en nuchterder. Minder egocentrisch. Minder op uiterlijk vertoon belust. Er was natuurlijk ook veel minder. Maar ook als ik nu nog ergens kom dat jaren '90 uitstraalt, vind ik dat heerlijk. Hier in de randstad zijn alle Albert Heijns supermodern met flatscreens waar de bonusaanbiedingen op staan. Maar laatst was ik in Drenthe nog eens in een buurtsupermarkt, en daar was in decennia niets veranderd, dat vind ik dan fantastisch. Of laatst kwam ik voor m'n werk in een gedateerd kantoorpand met nog bruine betegeling aan de wand. Dat vind ik ook fantastisch, veel mooier dan al die hippe neon-verlichting. Of als ik soms zie hoe jonge kinderen er nu bijlopen, dan mis ik de tijd dat een kleuter gewoon in een net iets te grote knalgele micky mouse trui rondliep. Vanuit mijn perspectief leek het toen allemaal zoveel puurder, eenvoudiger, echter. Het leven draaide nog echt om jou en je dierbaren, je buren, je vrienden, je collega's. Nu zijn mensen door internet geglobaliseerd, maar is alles ook afstandelijker en individualistischer geworden.
Althans : dat is mijn perspectief dan. Ik heb het nauwelijks vanuit eerste hand meegemaakt. Daarom ben ik erg benieuwd naar wat viva'ers hierover te zeggen hebben die hier nog meer herinneringen aan hebben. Wat dit ook echt zo?
Zaterdagavond was koud en winderig, en eens in het jaar krijg ik dan enorm zin om melancholisch allerlei oude foto albums van zolder te halen en om de bandrecorder weer eens te installeren om allerlei familievideo's weer eens te bekijken die mijn vader heeft gemaakt van vroegere vakanties, bruiloften, familiebijeenkomsten.
Zelf ben ik van geboortejaar '88, dus de jaren 80 / begin jaren 90 heb ik nauwelijks bewust meegemaakt. Maar altijd als ik met beelden uit die tijd geconfronteerd word, geeft het mij een heel fijn gevoel. Ik heb er zo'n voorstelling bij dat die periode heel fijn was om in te leven. Ik denk ook regelmatig bij mezelf : ik ben nu in 2020 32 jaar oud, maar ik wou dat ik deze leeftijd had gehad in 1990.
Misschien heb ik er véél te veel een roze bril bij op, maar hoe ik het zie waren mensen toen veel eenvoudiger en nuchterder. Minder egocentrisch. Minder op uiterlijk vertoon belust. Er was natuurlijk ook veel minder. Maar ook als ik nu nog ergens kom dat jaren '90 uitstraalt, vind ik dat heerlijk. Hier in de randstad zijn alle Albert Heijns supermodern met flatscreens waar de bonusaanbiedingen op staan. Maar laatst was ik in Drenthe nog eens in een buurtsupermarkt, en daar was in decennia niets veranderd, dat vind ik dan fantastisch. Of laatst kwam ik voor m'n werk in een gedateerd kantoorpand met nog bruine betegeling aan de wand. Dat vind ik ook fantastisch, veel mooier dan al die hippe neon-verlichting. Of als ik soms zie hoe jonge kinderen er nu bijlopen, dan mis ik de tijd dat een kleuter gewoon in een net iets te grote knalgele micky mouse trui rondliep. Vanuit mijn perspectief leek het toen allemaal zoveel puurder, eenvoudiger, echter. Het leven draaide nog echt om jou en je dierbaren, je buren, je vrienden, je collega's. Nu zijn mensen door internet geglobaliseerd, maar is alles ook afstandelijker en individualistischer geworden.
Althans : dat is mijn perspectief dan. Ik heb het nauwelijks vanuit eerste hand meegemaakt. Daarom ben ik erg benieuwd naar wat viva'ers hierover te zeggen hebben die hier nog meer herinneringen aan hebben. Wat dit ook echt zo?
dinsdag 25 augustus 2020 om 08:56
dinsdag 25 augustus 2020 om 08:58
Oh dat ook, vooral zaken als op vakantie gaan was lastiger.
reis boeken deed je bij een reisbureau, of via een boek (via post opvragen) en veel bellen
En dan geld halen, losgeld, want pinnen kon niet
dinsdag 25 augustus 2020 om 08:58
enorme jeugdwerkeloosheid ook. Extreem rechts geweld door skinheads. geen woningen voor jongeren,
dinsdag 25 augustus 2020 om 08:59
dinsdag 25 augustus 2020 om 08:59
belastingaangifte met al je bonnen in een schoenendoos. En als er brand was was je alles kwijt, diploma’s, foto’s, waardevolle papieren et cetera
dinsdag 25 augustus 2020 om 09:01
Vroeger was niet alles beter. Elke tijd heeft z'n voors en tegens.
Wilde je wat opzoeken, moest je naar de bibliotheek. Wilde je met iemand bellen, moest je thuis zijn. Een draadloze telefoon in huis gaf al een gevoel van vrijheid. Was je ziek thuis, had je ook totaal geen contact met anderen, behalve dan af en toe een telefoontje.
Tv alleen 's avonds. Of vanaf 5 uur (5 uur show) Andere zenders kwamen net een beetje op, dat wel. Had je wat gemist, dan had je het gemist. Natuurlijk had je videorecorders, maar deze plannen, ging nogal eens mis. Zowel bij de recorder, als bij de uitzendingen, zodat je een einde niet opgenomen had of het begin niet.
Dat van die peuter en kleren, snap ik niet helemaal?
Afijn, ik leefde toen en ik leef nu. Vind beide tijden wel best.
Wilde je wat opzoeken, moest je naar de bibliotheek. Wilde je met iemand bellen, moest je thuis zijn. Een draadloze telefoon in huis gaf al een gevoel van vrijheid. Was je ziek thuis, had je ook totaal geen contact met anderen, behalve dan af en toe een telefoontje.
Tv alleen 's avonds. Of vanaf 5 uur (5 uur show) Andere zenders kwamen net een beetje op, dat wel. Had je wat gemist, dan had je het gemist. Natuurlijk had je videorecorders, maar deze plannen, ging nogal eens mis. Zowel bij de recorder, als bij de uitzendingen, zodat je een einde niet opgenomen had of het begin niet.
Dat van die peuter en kleren, snap ik niet helemaal?
Afijn, ik leefde toen en ik leef nu. Vind beide tijden wel best.
Later is nu
dinsdag 25 augustus 2020 om 09:01
Ik was tiener in de jaren tachtig en negentig en toen was uiterlijk toch ook wel belangrijk aan het worden. Niet zo als nu maar toch. Er was natuurlijk geen Instagram maar de videoclips op Mtv waren toen waar je naar keek. Bij mij op school waren de Levi's 501 en All stars nogal populair. Ik had dat niet maar ik werd er,omdat ik vrij mondig was,niet op afgerekend of zo. Maar dat lag misschien ook aan mijn school.
Maar het leven was wel simpeler.
Maar het leven was wel simpeler.
dinsdag 25 augustus 2020 om 09:02
Dit kreeg ik als kind wel mee idd
dinsdag 25 augustus 2020 om 09:02
zeer dreigende situatie tussen de USSR en de USA met kernkoppen die op elkaar gericht stonden maar de afstand nog niet konden overbruggen dus zou alles neerkomen in Europa. We moeste jodiumtabletten in huis halen voor het geval er een kernaanval kwam
Kwik vergiftiging in sinaasappels. Tsjernobyl. Nee echt lachen was het niet
Kwik vergiftiging in sinaasappels. Tsjernobyl. Nee echt lachen was het niet
dinsdag 25 augustus 2020 om 09:02
dinsdag 25 augustus 2020 om 09:07
dinsdag 25 augustus 2020 om 09:07
Was dat niet stiekem fijner dan? Het is makkelijk dat alles online kan, maar ik vind het ook erg afstandelijk. Het heeft ook wel wat liefs/kneuterigs dat je voor een vakantie in Zuid-Spanje helemaal naar het reisbureau gaat om je te laten adviseren, om vervolges -enthousiast van de informatie- weer huiswaarts te gaan. Nu vlieg je met één druk op de knop naar Alicante voor 40 euro bij wijze van.Dreamer schreef: ↑25-08-2020 09:01Vroeger was niet alles beter. Elke tijd heeft z'n voors en tegens.
Wilde je wat opzoeken, moest je naar de bibliotheek. Wilde je met iemand bellen, moest je thuis zijn. Een draadloze telefoon in huis gaf al een gevoel van vrijheid. Was je ziek thuis, had je ook totaal geen contact met anderen, behalve dan af en toe een telefoontje.
Tv alleen 's avonds. Of vanaf 5 uur (5 uur show) Andere zenders kwamen net een beetje op, dat wel. Had je wat gemist, dan had je het gemist. Natuurlijk had je videorecorders, maar deze plannen, ging nogal eens mis. Zowel bij de recorder, als bij de uitzendingen, zodat je een einde niet opgenomen had of het begin niet.
Dat van die peuter en kleren, snap ik niet helemaal?
Afijn, ik leefde toen en ik leef nu. Vind beide tijden wel best.
Net zoals met muziek. Er zijn miljoenen nummers en remixen daar weer van beschikbaar binnen een handomdraai. Maar zelf weet ik nog dat ik nooit meer zoveel van muziek heb genoten sinds de tijd dat ik nog voor 25 gulden een CD'tje kocht, die ik vervolges helemaal grijs draaide.
Natuurlijk heeft de huidige tijd ook voordelen. We denken kritischer na over dingen zoals zwarte piet, vlees, roken. Niemand die daar toen echt een issue van maakte, dat kun je redelijk stompzinnig noemen. Maar toch, als ik beelden terugzie van toen, hoe de mensen toen waren, het komt allemaal zo puur over. Al zullen er vast natuurlijk ook veel zorgen zijn geweest.
dinsdag 25 augustus 2020 om 09:07
Op vakantie met het vliegtuig was voor rijke mensen. Wij gingen bijna nooit toen ik klein was. Hooguit in een geleende sta-caravan 15 km verderop. Op een gegeven moment met mijn vader en een vriend in een gare bus naar Italië gereden. Toen ik 14 was de eerste keer met het vliegtuig met ons gezin. Naar Ibiza dat dan weer wel. Daarna aantal jaren met de touringcar naar Spanje. De hel was dat. Er mocht toen nog gerookt worden in de bus en daar zat je dan 24 uur in.
dinsdag 25 augustus 2020 om 09:08
Ja en nee. Ik ben van 1970, dus de seventies bewust meegemaakt (en herinneringen aan) vanaf ongeveer 1975. In de jaren 80 zat ik op de middelbare school. Omdat ik helemaal niet zo lekker in mijn vel zat toen, heb ik veel van de leuke dingen toen, wat minder bewust meegemaakt. In de jaren 90 getrouwd en een gezin gekregen. Inmiddels zijn mijn eigen kinderen volwassen, en die hebben een beetje hetzelfde als jij. Ze vinden niks leuker dan snuffelen in mijn muziekcollectie, vinden de muziek van de jaren 70 en 80 veel mooier dan wat er nu op de radio gedraaid wordt. Vooral mijn oudste is geinteresseerd in hoe wij toen dachten over dingen als wereldpolitiek, de val van de Muur, hoe we uitgingen. Hij zegt ook dat hij te laat is geboren. Heel grappig, want ik merk dat ik daardoor op veel dingen waar ik toen niet over nadacht, nu met veel plezier terug kijk.
Ik vind dat de wereld erg is veranderd door het internet en social media. Enerzijds geniet ik van de mogelijkheden ervan, anderzijds is het allemaal zo vluchtig. En ik ben blij dat ik niet heb hoeven puberen met al die social media en internetpesten. Ik geloof dat ik dat niet had overleefd, vond het zonder al die opties al lastig genoeg.
Wat ik nu mis is de kneuterigheid van de jaren 70, het vrije van de jaren 80 en het 'omslag gevoel' in de jaren 90. Toen veranderde voor mijn gevoel heel veel en ook razendsnel. Kan natuurlijk ook te maken hebben met de levensfase waar ik toen in zat, met baby's en peuters en een hoop drukte. Ik denk dat jij over 20 jaar met nostalgie terugkijkt op het nu. Zo gaat het namelijk al generaties lang (zei opoe
)
Ik vind dat de wereld erg is veranderd door het internet en social media. Enerzijds geniet ik van de mogelijkheden ervan, anderzijds is het allemaal zo vluchtig. En ik ben blij dat ik niet heb hoeven puberen met al die social media en internetpesten. Ik geloof dat ik dat niet had overleefd, vond het zonder al die opties al lastig genoeg.
Wat ik nu mis is de kneuterigheid van de jaren 70, het vrije van de jaren 80 en het 'omslag gevoel' in de jaren 90. Toen veranderde voor mijn gevoel heel veel en ook razendsnel. Kan natuurlijk ook te maken hebben met de levensfase waar ik toen in zat, met baby's en peuters en een hoop drukte. Ik denk dat jij over 20 jaar met nostalgie terugkijkt op het nu. Zo gaat het namelijk al generaties lang (zei opoe
)
dinsdag 25 augustus 2020 om 09:09
Ik was 23 in 1990. Huizen waren niet heel duur maar toch een soort van onbereikbaar. Hypotheek werd verstrekt op één inkomen het tweede inkomen telde beperkt mee en het geld dat op het tweede inkomen geleend werd moest in acht jaar worden afgelost. De rente was acht procent, en als starter op mbo-niveau kon je geen 200.000 gulden lenen maar de huizen kostten dat wel.
Je baan was bedoeld voor de rest van je leven, tenminste als je man was. Als je als vrouw boven de 25 kwam werd er verwacht dat je wel snel kinderen zou krijgen en hooguit nog één of twee dagen zou blijven werken voor de leuke dingen.
Fulltime was de norm op doordeweekse dagen, op zondag waren alle winkels dicht, behalve in grote steden, daar was soms een koopzondag. Oriënteren op een grote aankoop deed je in de winkels dus het kopen van een nieuwe tent kostte ons drie zaterdagen.
De tijd van nu heeft zo veel meer mogelijkheden. Ik zou willen dat ik nu jong was.
Je baan was bedoeld voor de rest van je leven, tenminste als je man was. Als je als vrouw boven de 25 kwam werd er verwacht dat je wel snel kinderen zou krijgen en hooguit nog één of twee dagen zou blijven werken voor de leuke dingen.
Fulltime was de norm op doordeweekse dagen, op zondag waren alle winkels dicht, behalve in grote steden, daar was soms een koopzondag. Oriënteren op een grote aankoop deed je in de winkels dus het kopen van een nieuwe tent kostte ons drie zaterdagen.
De tijd van nu heeft zo veel meer mogelijkheden. Ik zou willen dat ik nu jong was.
dinsdag 25 augustus 2020 om 09:10
Eens. Wat dat betreft was het onbezorgder dan nu denk ik.Tuingravin schreef: ↑25-08-2020 09:08
Ik vind dat de wereld erg is veranderd door het internet en social media. Enerzijds geniet ik van de mogelijkheden ervan, anderzijds is het allemaal zo vluchtig. En ik ben blij dat ik niet heb hoeven puberen met al die social media en internetpesten. Ik geloof dat ik dat niet had overleefd, vond het zonder al die opties al lastig genoeg.
dinsdag 25 augustus 2020 om 09:12
Begin jaren 80 was er nog de dreiging van de Koude Oorlog. Met de discussies en grote anti-kernkoppen demonstraties.
Veel werkloosheid.
Terrorisme van IRA, ETA, PLO en Iran.
De consumptiemaatschappij was er toen ook al. Ook toen al telde je niet mee als je geem kleding droeg van de juiste merken.
Op mn werk heerste er een cultuur wie het bruinste was na de vakantie.
Veel werkloosheid.
Terrorisme van IRA, ETA, PLO en Iran.
De consumptiemaatschappij was er toen ook al. Ook toen al telde je niet mee als je geem kleding droeg van de juiste merken.
Op mn werk heerste er een cultuur wie het bruinste was na de vakantie.
dinsdag 25 augustus 2020 om 09:13
You_gotta_be_tough schreef: ↑25-08-2020 09:07Was dat niet stiekem fijner dan? Het is makkelijk dat alles online kan, maar ik vind het ook erg afstandelijk. Het heeft ook wel wat liefs/kneuterigs dat je voor een vakantie in Zuid-Spanje helemaal naar het reisbureau gaat om je te laten adviseren, om vervolges -enthousiast van de informatie- weer huiswaarts te gaan. Nu vlieg je met één druk op de knop naar Alicante voor 40 euro bij wijze van.
Net zoals met muziek. Er zijn miljoenen nummers en remixen daar weer van beschikbaar binnen een handomdraai. Maar zelf weet ik nog dat ik nooit meer zoveel van muziek heb genoten sinds de tijd dat ik nog voor 25 gulden een CD'tje kocht, die ik vervolges helemaal grijs draaide.
Natuurlijk heeft de huidige tijd ook voordelen. We denken kritischer na over dingen zoals zwarte piet, vlees, roken. Niemand die daar toen echt een issue van maakte, dat kun je redelijk stompzinnig noemen. Maar toch, als ik beelden terugzie van toen, hoe de mensen toen waren, het komt allemaal zo puur over. Al zullen er vast natuurlijk ook veel zorgen zijn geweest.
Zou jij lief/kneuterig willen leven? Kan toch? Zet je je internet uit en doe dat een maandje. Kijk hoe fijn dat lieve kneuterige is.
Voorbeeld:
Ik had in het buitenland een muzikant gehoord, maar ik was de naam vergeten. Vervolgens hoor ik 1 van zijn nummers in en film in de bioscoop. IK moest toen 3 maanden wachten, tot die film uitkwam in op video om uit te zoeken wie de artiest was. Daarna kon ik een cd kopen. Leven zonder IMDB
En mensen waren toen net als nu, alleen is hun bereik nu groter. Dus werd er toen alleen op "buitenlanders" gescholden in de kroeg, nu doen ze dat op internet.
Later is nu
dinsdag 25 augustus 2020 om 09:14
Ik ben tien jaar ouder dan jij TO, en ik vind het dubbel.
Ten eerste vind ik (gelukkig) Nederland nog steeds een heerlijk kneuterig landje. Ik onttrek me ook bewust aan al die typische 2020 discussies, instagram, egocentrisme. Ik woon in een heerlijk dorpelijk dorp in de randstad.
En natuurlijk is de AH ondertussen al twee keer gemoderniseerd, de lokale snackbar is niet meer van Ome Joop maar is overgenomen door Chinezen, maar die doen het ook prima. Verder is er eigenlijk helemaal niet zoveel veranderd vind ik. Ja het is drukker met auto's, parkeerplaatsen zijn schaarser, maar ik heb niet het idee dat de mensen in dit dorp afstandelijker of egocentrischer zijn. Nog steeds hele normale, fijne, nuchtere mensen. Maar ik kan me voorstellen dat als je in Amsterdam Zuid of Blaricum woont, je dit anders ervaart. Of als je elke avond alle talkshows kijkt met mensen die zich overal druk over maken. Maar daar kun je je prima aan onttrekken.
Verder zit hier nog steeds de ''fietsenmaker op de hoek'', de chinees die eigenlijk al 20 jaar geleden had moeten renoveren en het ''wapen'' van het dorp. Ik vind het wel fijn zo.
Ten eerste vind ik (gelukkig) Nederland nog steeds een heerlijk kneuterig landje. Ik onttrek me ook bewust aan al die typische 2020 discussies, instagram, egocentrisme. Ik woon in een heerlijk dorpelijk dorp in de randstad.
En natuurlijk is de AH ondertussen al twee keer gemoderniseerd, de lokale snackbar is niet meer van Ome Joop maar is overgenomen door Chinezen, maar die doen het ook prima. Verder is er eigenlijk helemaal niet zoveel veranderd vind ik. Ja het is drukker met auto's, parkeerplaatsen zijn schaarser, maar ik heb niet het idee dat de mensen in dit dorp afstandelijker of egocentrischer zijn. Nog steeds hele normale, fijne, nuchtere mensen. Maar ik kan me voorstellen dat als je in Amsterdam Zuid of Blaricum woont, je dit anders ervaart. Of als je elke avond alle talkshows kijkt met mensen die zich overal druk over maken. Maar daar kun je je prima aan onttrekken.
Verder zit hier nog steeds de ''fietsenmaker op de hoek'', de chinees die eigenlijk al 20 jaar geleden had moeten renoveren en het ''wapen'' van het dorp. Ik vind het wel fijn zo.
dinsdag 25 augustus 2020 om 09:19
Amarna, dat van de consumptiemaatschappij in de jaren 80 klopt helemaal! Ik hield niet van merkkleding (kon het ook niet betalen) en dan lag je er makkelijk 'uit'. Het was op school toen echt zo dat je bij een bepaald groepje in te delen moest zijn, zoals de kakkers (netjes gekleed met poloshirts aan met de kraag omhoog, liefst twee over elkaar heen). Punkers, alto's, disco's. Ik hoorde nergens bij en dat was kennelijk 'eng'. Ik was gewoon mezelf en dat was toen op de middelbare school niet handig. Wat men toen een reden vond om me buiten te sluiten, is tegenwoordig een reden om me leuk/aardig te vinden, want de maatschappij is veel individualistischer geworden. Wat dat betreft had ik beter nu kunnen puberen. Ach, alles heeft z'n voor en nadelen.
