Overig
alle pijlers
Dertiger mid jaren 80/90, hoe was dat?
dinsdag 25 augustus 2020 om 08:53
Afgelopen weekend waren mijn ouders een weekendje weg. Omdat bij mijn ouders thuis de nodige beestjes zijn die verzorging nodig hebben, heb ik het weekend daar doorgebracht.
Zaterdagavond was koud en winderig, en eens in het jaar krijg ik dan enorm zin om melancholisch allerlei oude foto albums van zolder te halen en om de bandrecorder weer eens te installeren om allerlei familievideo's weer eens te bekijken die mijn vader heeft gemaakt van vroegere vakanties, bruiloften, familiebijeenkomsten.
Zelf ben ik van geboortejaar '88, dus de jaren 80 / begin jaren 90 heb ik nauwelijks bewust meegemaakt. Maar altijd als ik met beelden uit die tijd geconfronteerd word, geeft het mij een heel fijn gevoel. Ik heb er zo'n voorstelling bij dat die periode heel fijn was om in te leven. Ik denk ook regelmatig bij mezelf : ik ben nu in 2020 32 jaar oud, maar ik wou dat ik deze leeftijd had gehad in 1990.
Misschien heb ik er véél te veel een roze bril bij op, maar hoe ik het zie waren mensen toen veel eenvoudiger en nuchterder. Minder egocentrisch. Minder op uiterlijk vertoon belust. Er was natuurlijk ook veel minder. Maar ook als ik nu nog ergens kom dat jaren '90 uitstraalt, vind ik dat heerlijk. Hier in de randstad zijn alle Albert Heijns supermodern met flatscreens waar de bonusaanbiedingen op staan. Maar laatst was ik in Drenthe nog eens in een buurtsupermarkt, en daar was in decennia niets veranderd, dat vind ik dan fantastisch. Of laatst kwam ik voor m'n werk in een gedateerd kantoorpand met nog bruine betegeling aan de wand. Dat vind ik ook fantastisch, veel mooier dan al die hippe neon-verlichting. Of als ik soms zie hoe jonge kinderen er nu bijlopen, dan mis ik de tijd dat een kleuter gewoon in een net iets te grote knalgele micky mouse trui rondliep. Vanuit mijn perspectief leek het toen allemaal zoveel puurder, eenvoudiger, echter. Het leven draaide nog echt om jou en je dierbaren, je buren, je vrienden, je collega's. Nu zijn mensen door internet geglobaliseerd, maar is alles ook afstandelijker en individualistischer geworden.
Althans : dat is mijn perspectief dan. Ik heb het nauwelijks vanuit eerste hand meegemaakt. Daarom ben ik erg benieuwd naar wat viva'ers hierover te zeggen hebben die hier nog meer herinneringen aan hebben. Wat dit ook echt zo?
Zaterdagavond was koud en winderig, en eens in het jaar krijg ik dan enorm zin om melancholisch allerlei oude foto albums van zolder te halen en om de bandrecorder weer eens te installeren om allerlei familievideo's weer eens te bekijken die mijn vader heeft gemaakt van vroegere vakanties, bruiloften, familiebijeenkomsten.
Zelf ben ik van geboortejaar '88, dus de jaren 80 / begin jaren 90 heb ik nauwelijks bewust meegemaakt. Maar altijd als ik met beelden uit die tijd geconfronteerd word, geeft het mij een heel fijn gevoel. Ik heb er zo'n voorstelling bij dat die periode heel fijn was om in te leven. Ik denk ook regelmatig bij mezelf : ik ben nu in 2020 32 jaar oud, maar ik wou dat ik deze leeftijd had gehad in 1990.
Misschien heb ik er véél te veel een roze bril bij op, maar hoe ik het zie waren mensen toen veel eenvoudiger en nuchterder. Minder egocentrisch. Minder op uiterlijk vertoon belust. Er was natuurlijk ook veel minder. Maar ook als ik nu nog ergens kom dat jaren '90 uitstraalt, vind ik dat heerlijk. Hier in de randstad zijn alle Albert Heijns supermodern met flatscreens waar de bonusaanbiedingen op staan. Maar laatst was ik in Drenthe nog eens in een buurtsupermarkt, en daar was in decennia niets veranderd, dat vind ik dan fantastisch. Of laatst kwam ik voor m'n werk in een gedateerd kantoorpand met nog bruine betegeling aan de wand. Dat vind ik ook fantastisch, veel mooier dan al die hippe neon-verlichting. Of als ik soms zie hoe jonge kinderen er nu bijlopen, dan mis ik de tijd dat een kleuter gewoon in een net iets te grote knalgele micky mouse trui rondliep. Vanuit mijn perspectief leek het toen allemaal zoveel puurder, eenvoudiger, echter. Het leven draaide nog echt om jou en je dierbaren, je buren, je vrienden, je collega's. Nu zijn mensen door internet geglobaliseerd, maar is alles ook afstandelijker en individualistischer geworden.
Althans : dat is mijn perspectief dan. Ik heb het nauwelijks vanuit eerste hand meegemaakt. Daarom ben ik erg benieuwd naar wat viva'ers hierover te zeggen hebben die hier nog meer herinneringen aan hebben. Wat dit ook echt zo?
woensdag 26 augustus 2020 om 08:37
je muzieksmaak wordt gevormd, als je een jonge tiener bent, en ontwikkeld een jaar of tien
Daarna (als je eenmaal 50 bent) komt er vaak nog een laagje "verfijning", maar de kern ligt in de jaren dat je volwassen wordt
Voor mij ergens tussen medio jaren 80 tot halverwege jaren 90
(enne.... dat zie je als de DJ Doe Maar opzet of Wannabee van de Spice Girls, hele dansvloer vol mevrouwen)
woensdag 26 augustus 2020 om 08:39
Ik ben van 1969 dus kan me de jaren '80 nog goed herinneren. Ik had een hele fijne jeugd (buiten het gepest op de lagere school in de jaren '70) en kijk er met genoegen op terug. Soms ook wel nostalgisch, vooral de muziek en sommige tv-programma's.
Was het allemaal pais en vree? Welnee, we waren met zijn allen doodsbang voor de bom, de economie stortte keihard in, dus veel werkloosheid, 'no future', harddrugs (zelfs in mijn zeer gereformeerde stad), geweld van gezichtloze organisaties als de IRA, ETA en RAF, zure regen, BASF die de Rijn vervuilde, Tsjernobyl, en ga nog maar even door.
Verder herken ik veel van wat hier gepost word, wij hadden de EO-gids by the way. Geen hol aan uiteraard. En mijn ouders lazen het Reformatorisch Nieuwsblad, tja.. VPRO was zo'n beetje Sodom en Gomorra, behalve Koot en Bie, die keken mijn moeder en ik elke week. De kinderprogramma's mochten we niet kijken, vooral de JJ de Bom show niet, want daar hadden ze het soms over seks..
(overigens was dat de jaren '70 denk ik).
Begin jaren '90 ben ik bijna een jaar naar Israël geweest, dat deden veel mensen toen: werken op een kibboets, anderen gingen werken op schapenfarms in Australië. Bellen was nauwelijks een optie, dat was véél te duur, dus je schreef je vingers blauw aan brieven. Ik weet nog dat ik 2000 gulden heb betaald aan een organisatie voor de heen- en terugreis en het regelen van een kibboets. Nu vlieg je voor iets van honderd euro heen en weer. Het buitenland was dan ook nog écht ver weg.
Vakanties in mijn jeugd waren in Nederland. Een huisje in Zeeland en later kamperen in Overijssel. Mijn beste vriendinnetje ging altijd naar het Zwarte Woud, en dat was best bijzonder. Het 'rijke' meisje in de klas ging naar Italië en sommige anderen kamperen in Frankrijk. Verder weg kwam niet voor, tenzij je familie had in bijvoorbeeld Suriname.
Over de 'jeugd van tegenwoordig' heb ik niet echt een mening. Ik denk dat het niet makkelijk is nu kind of tiener te zijn. Als je gepest word, houd het niet op bij de schooldeuren, maar via social media gaat het de hele dag door... Alle (mis)informatie is een druk op de knop weg. Dan ben ik best blij dat ik mijn jeugd in de jaren '70 en '80 heb gehad.
Was het allemaal pais en vree? Welnee, we waren met zijn allen doodsbang voor de bom, de economie stortte keihard in, dus veel werkloosheid, 'no future', harddrugs (zelfs in mijn zeer gereformeerde stad), geweld van gezichtloze organisaties als de IRA, ETA en RAF, zure regen, BASF die de Rijn vervuilde, Tsjernobyl, en ga nog maar even door.
Verder herken ik veel van wat hier gepost word, wij hadden de EO-gids by the way. Geen hol aan uiteraard. En mijn ouders lazen het Reformatorisch Nieuwsblad, tja.. VPRO was zo'n beetje Sodom en Gomorra, behalve Koot en Bie, die keken mijn moeder en ik elke week. De kinderprogramma's mochten we niet kijken, vooral de JJ de Bom show niet, want daar hadden ze het soms over seks..
(overigens was dat de jaren '70 denk ik).Begin jaren '90 ben ik bijna een jaar naar Israël geweest, dat deden veel mensen toen: werken op een kibboets, anderen gingen werken op schapenfarms in Australië. Bellen was nauwelijks een optie, dat was véél te duur, dus je schreef je vingers blauw aan brieven. Ik weet nog dat ik 2000 gulden heb betaald aan een organisatie voor de heen- en terugreis en het regelen van een kibboets. Nu vlieg je voor iets van honderd euro heen en weer. Het buitenland was dan ook nog écht ver weg.
Vakanties in mijn jeugd waren in Nederland. Een huisje in Zeeland en later kamperen in Overijssel. Mijn beste vriendinnetje ging altijd naar het Zwarte Woud, en dat was best bijzonder. Het 'rijke' meisje in de klas ging naar Italië en sommige anderen kamperen in Frankrijk. Verder weg kwam niet voor, tenzij je familie had in bijvoorbeeld Suriname.
Over de 'jeugd van tegenwoordig' heb ik niet echt een mening. Ik denk dat het niet makkelijk is nu kind of tiener te zijn. Als je gepest word, houd het niet op bij de schooldeuren, maar via social media gaat het de hele dag door... Alle (mis)informatie is een druk op de knop weg. Dan ben ik best blij dat ik mijn jeugd in de jaren '70 en '80 heb gehad.
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
woensdag 26 augustus 2020 om 08:40
Ontwikkelingen in je tienertijd zijn vaak prima bij te houden en over het algemeen valt het wel mee welke verantwoordelijkheden je hebt, daarnaast is je wereld qua nieuwe mensen en nieuwe indrukken vaak groot. Maar op een gegeven moment wordt je volwassen, gaat werken, krijgt kinderen, je wereld qua nieuwe dingen wordt vaak kleiner en nieuwere ontwikkelingen zijn toch vaak minder bij te houden. Alles is jachtiger omdat je over het algemeen meer verantwoordelijkheden hebt dan toen je jong bent.steampunk11111111 schreef: ↑25-08-2020 18:49Een van de dingen die mij is bijgebleven was het enorme verschil tussen de Randstand en de rest.
Dingen die in de Randstad doodgewoon waren, kwamen in de rest van Nederland pas vele jaren later. Zo was ik als puber ontzettend nieuwsgierig naar sushi. Hippe mensen in films en series aten dat altijd, maar in Zuid-Oost Drente was dat begin jaren 90 gewoon domweg niet te krijgen.
Nu is de uitgedroogde sushi zo’n beetje het symbool van de lokale Chinees hier.
Verder vind ik de de verschillen met vroeger ook weer niet zo groot.
Ook toen voelden mensen zich soms verloren in 'dat jachtige leven van nu’. Al die razendsnelle technologische ontwikkelingen, de wereld veranderde zo snel, waar ging dat heen? In die tijd zag men op zijn beurt de jaren 50 weer als die fijne tijd, waarin het leven nog eenvoudig was.
En ook toen maakte men zich zorgen over het geplak achter beeldschermen. Alleen was toen de televisie de boosdoener, in plaats van het internet.
Dus denken dat de huidige tijd jachtiger is dan vroeger, lijkt mij universeel.
Wel lijkt het mij soms wel lastiger om nu jong te zijn, juist omdat er meer keuzes zijn, dus de kans om verkeerd te kiezen is groter? Daarnaast als ik kijk naar bijvoorbeeld mijn vader, die heeft totaal verschillende banen gehad, maar ja, je hoefde niet echt een papiertje te laten zien. Bijdehand zijn en inzet tonen, dan kwam je al heel vaak. Terwijl overstappen nu vaak veel lastiger is.
dianaf wijzigde dit bericht op 26-08-2020 08:43
10.69% gewijzigd
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 26 augustus 2020 om 08:42
Hahaha, paar jaar terug naar een Doe Maar concert geweest. De hele zaal vol met dames van eind 40, begin 50.. Maar wel met zweetbandjes in neonkleuren en getoupeerd haar.. Over nostalgie gesproken...lilalinda schreef: ↑26-08-2020 08:37je muzieksmaak wordt gevormd, als je een jonge tiener bent, en ontwikkeld een jaar of tien
Daarna (als je eenmaal 50 bent) komt er vaak nog een laagje "verfijning", maar de kern ligt in de jaren dat je volwassen wordt
Voor mij ergens tussen medio jaren 80 tot halverwege jaren 90
(enne.... dat zie je als de DJ Doe Maar opzet of Wannabee van de Spice Girls, hele dansvloer vol mevrouwen)
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
woensdag 26 augustus 2020 om 08:44
zo ga ik al heul lang, minstens 1x per jaar naar een concert van De Dijk. De band wordt ouder. Het publiek zijn geen meisjes meer
woensdag 26 augustus 2020 om 08:55
Je slaat de plank echt mis hier. Dat mensen blij worden van een nostalgisch nummertje op de dansvloer zegt helemaal niets over de muziek die ze verder graag luisteren, of de ontwikkeling van hun smaak. Dat nummer gaat meer om herkenning en jeugdsentiment dan dat het iets met persoonlijke voorkeur te maken heeft.lilalinda schreef: ↑26-08-2020 08:37je muzieksmaak wordt gevormd, als je een jonge tiener bent, en ontwikkeld een jaar of tien
Daarna (als je eenmaal 50 bent) komt er vaak nog een laagje "verfijning", maar de kern ligt in de jaren dat je volwassen wordt
Voor mij ergens tussen medio jaren 80 tot halverwege jaren 90
(enne.... dat zie je als de DJ Doe Maar opzet of Wannabee van de Spice Girls, hele dansvloer vol mevrouwen)
Ik luister allang niet meer naar wat ik als 13-jarige leuk vond, en dat geldt denk ik wel voor de meesten. In mijn tienerjaren was ik heel erg met muziek bezig, toch heb ik nog veel muziek ontdekt in de afgelopen jaren dankzij YouTube en Spotify en is mijn smaak een heel andere kant op gegaan. Ik heb vrij weinig, zeg maar gerust niets, met de muziek die in was in mijn jeugd.
Ik weet wel dat er mensen zijn die erg blijven hangen in het decennium van hun jeugd en vinden dat er daarna niks goeds meer kwam, maar dat zijn vaak mensen die jong waren in de 60s en 70s (generatie van mijn ouders).
woensdag 26 augustus 2020 om 08:56
Ik luister nog steeds graag naar bepaalde muziek uit mijn jeugd, maar ik luister ook graag naar bepaalde hedendaagse muziek. Ik vond toen niet alles goed en nu nog steeds niet. Het voordeel is wel dat ik de teksten van de oude nummers veel beter ken, deels omdat het denk ik meer indruk maakt als je jong bent, en daarnaast komen die nummers al 20 jaar langs...
En het is sentiment. Happy hardcore had toen niet mijn voorkeur, nog steeds niet, maar het is wel leuk om mee te brullen en te hakken. Goede workout ooK!
En het is sentiment. Happy hardcore had toen niet mijn voorkeur, nog steeds niet, maar het is wel leuk om mee te brullen en te hakken. Goede workout ooK!
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 26 augustus 2020 om 08:58
Nou. 2020. Echt blij zijn met dit jaar. Not.Hetismogelijk schreef: ↑26-08-2020 08:19Ik kan ook wel een beetje nostalgisch worden van dit topic. Maar dan ruim ik de vaatwasser in en komt appie de boodschappen brengen en dan ben ik toch wel weer blij dat het 2020 is.
De boodschappen bracht appie ook wel in 2019 en daarvoor.
2020 is een kutjaar.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
woensdag 26 augustus 2020 om 09:00
woensdag 26 augustus 2020 om 09:04
je denkt toch niet, dat ik dat verzonnen hebDaveotion schreef: ↑26-08-2020 08:55Je slaat de plank echt mis hier. Dat mensen blij worden van een nostalgisch nummertje op de dansvloer zegt helemaal niets over de muziek die ze verder graag luisteren, of de ontwikkeling van hun smaak. Dat nummer gaat meer om herkenning en jeugdsentiment dan dat het iets met persoonlijke voorkeur te maken heeft.
Ik luister allang niet meer naar wat ik als 13-jarige leuk vond, en dat geldt denk ik wel voor de meesten. In mijn tienerjaren was ik heel erg met muziek bezig, toch heb ik nog veel muziek ontdekt in de afgelopen jaren dankzij YouTube en Spotify en is mijn smaak een heel andere kant op gegaan. Ik heb vrij weinig, zeg maar gerust niets, met de muziek die in was in mijn jeugd.
Ik weet wel dat er mensen zijn die erg blijven hangen in het decennium van hun jeugd en vinden dat er daarna niks goeds meer kwam, maar dat zijn vaak mensen die jong waren in de 60s en 70s (generatie van mijn ouders).
Dat blijkt uit onderzoeken
https://www.scientias.nl/muziek-en-pers ... rschillen/
http://www.wrmmagazine.nl/de-ontwikkeli ... zieksmaak/
https://dekennisvannu.nl/site/artikel/J ... uziek/5187
https://beappic.com/er-een-wetenschappe ... zieksmaak/
woensdag 26 augustus 2020 om 09:27
woensdag 26 augustus 2020 om 09:31
Voor mij geldt het ook niet.lilalinda schreef: ↑26-08-2020 09:04je denkt toch niet, dat ik dat verzonnen heb
Dat blijkt uit onderzoeken
https://www.scientias.nl/muziek-en-pers ... rschillen/
http://www.wrmmagazine.nl/de-ontwikkeli ... zieksmaak/
https://dekennisvannu.nl/site/artikel/J ... uziek/5187
https://beappic.com/er-een-wetenschappe ... zieksmaak/
woensdag 26 augustus 2020 om 09:39
Klassieke muziek of jazz (blijkbaar de uitzonderingen) had ik ook geen interesse in toen ik 13 was. Bepaalde wereldmuziek ook niet. En veel muziek uit die tijd vind ik nu niets meer.
Dus ik weet niet wat precies de definitie van het vormen van je muzieksmaak is. Wordt dan bedoeld dat je ergens een aanleg of voorkeur aanmaakt, ook al ben je nog niet bekend met iets? Dat is dan wel erg breed.
Dit is het type onderzoek waar ik gewoon een beetje aan twijfel. Het is vooral een leuke kreet.
Dus ik weet niet wat precies de definitie van het vormen van je muzieksmaak is. Wordt dan bedoeld dat je ergens een aanleg of voorkeur aanmaakt, ook al ben je nog niet bekend met iets? Dat is dan wel erg breed.
Dit is het type onderzoek waar ik gewoon een beetje aan twijfel. Het is vooral een leuke kreet.
woensdag 26 augustus 2020 om 09:56
Ik geloof het wel (ontwikkeling van muzieksmaak). Uiteraard vind ik tegenwoordig klassiek en jazz ook fantastisch, want met ouder worden, blijf je jezelf (en dus ook je muzieksmaak) breder ontwikkelen. Maar in de jaren '80 was ik enorm fan van U2, Doe Maar en 'alternatieve' bands als the Cure en Joy Division. Ik vind nog steeds vooral muziek uit de wat alternatieve scene interessanter dan de moderne R&B of poppie deuntjes. Dus in de jaren '90 Red Hot Chili Peppers, Radiohead, Goethes Erben, Deine Lakaien en metal.
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
woensdag 26 augustus 2020 om 10:00
Uit één van die links:
Beter dat ze Tiesto laten draaien als ik daar terecht kom dan die volkszangers die ze nu inhuren voor bejaardenhuizen!Zou het zo zijn dat, waar nu in bejaardenhuizen voornamelijk klassieke of volksmuziek uit de verschillende kamers ten gehore komt, over vijftig jaar hiphop en techno de boventoon voeren?
woensdag 26 augustus 2020 om 10:07
Ik ben uit '89 dus heb wel een deel van de '90s heel bewust meegemaakt, en wat me het meeste bij is gebleven is de cartoons die ik toen keek, het speelgoed waar ik mee speelde en hoe vrouwen geportretteerd werden op tv. Iedere jonge tv-personality op TMF en MTV moest een keer in bikini ergens op een cover staan, en echt vies veel dingen werden geadvertised door er een stel halfnaakte tieten naast te laten stuiteren. Dat heeft me heel erg beïnvloed als tiener en puber.
Ik vond veel dingen toen veel simpeler, maar dat kan ook komen omdat ik toen zelf nog kind was. Ik zou aan de ene kant graag de jaren '80 wat bewuster hebben meegemaakt, met name om de glamrock en -metalbands van toen. Aan de andere kant ben ik blij dat dat nooit is gebeurd want ik denk dat ik er toch wel een geslachtsziekte of zwangerschap aan zou hebben overgehouden, haha.
Het mooie aan de huidige tijd is de vrijheid die je hebt, letterlijk en figuurlijk. Ik vind de mogelijkheid om te zo goed als te kunnen gaan en staan waar je wilt echt geweldig. Maar mijn moeder heeft coole verhalen van hoe ze vroeger in de huifkar door Ierland trokken.
Tja
Ik vond veel dingen toen veel simpeler, maar dat kan ook komen omdat ik toen zelf nog kind was. Ik zou aan de ene kant graag de jaren '80 wat bewuster hebben meegemaakt, met name om de glamrock en -metalbands van toen. Aan de andere kant ben ik blij dat dat nooit is gebeurd want ik denk dat ik er toch wel een geslachtsziekte of zwangerschap aan zou hebben overgehouden, haha.
Het mooie aan de huidige tijd is de vrijheid die je hebt, letterlijk en figuurlijk. Ik vind de mogelijkheid om te zo goed als te kunnen gaan en staan waar je wilt echt geweldig. Maar mijn moeder heeft coole verhalen van hoe ze vroeger in de huifkar door Ierland trokken.
Tja
woensdag 26 augustus 2020 om 10:19
Daar heb ik wel eens over met leeftijdgenoten.redbulletje schreef: ↑26-08-2020 10:00Uit één van die links:
Beter dat ze Tiesto laten draaien als ik daar terecht kom dan die volkszangers die ze nu inhuren voor bejaardenhuizen!
50 jaar geleden kregen bejaarden Willeke Alberti te horen nu krijgen ze dat nog steeds !
Als ik over 20 jaar in een verpleeghuis zit wil ik de Rolling Stones horen, Eagles, Dire Straits.
Mjjn zwager (68) gaat tzt om ACDC roepen, beweert hij.
woensdag 26 augustus 2020 om 10:25
muziek heeft te maken met emoties ( Erik Scherder zie youtube: wat gebeurt er in je hersenen als je muziek luistert) En nostalgie gaat samen met emoties, kindertijd, pubertijd, liefdesverdriet of juist heel erg verliefd, begrafenisliedjes die je gehoord hebt bij geliefdes, muziek die je draaide in de auto bij een bepaalde vakantie etc.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
woensdag 26 augustus 2020 om 10:29
Ik speel met een bigband muziek uit de jaren 40/50 en dat doet het ook erg goed in de bejaardenhuizen. Dat is muziek uit de tijd dat de huidige bejaarden jong waren. Dus er zal wel een kern van waarheid in zitten.
Wel leuk om te horen van de oudere dames dat ze het zo leuk vinden dat er nu ook vrouwen in de band spelen, want dat kon in die tijd blijkbaar écht niet
Wel leuk om te horen van de oudere dames dat ze het zo leuk vinden dat er nu ook vrouwen in de band spelen, want dat kon in die tijd blijkbaar écht niet
woensdag 26 augustus 2020 om 11:27
Ik wil ABBA, Golden Earing, Phil Collins als jeugdsentiment en wat lekkere dance/trance als opwarmertje.amarna schreef: ↑26-08-2020 10:19Daar heb ik wel eens over met leeftijdgenoten.
50 jaar geleden kregen bejaarden Willeke Alberti te horen nu krijgen ze dat nog steeds !
Als ik over 20 jaar in een verpleeghuis zit wil ik de Rolling Stones horen, Eagles, Dire Straits.
Mjjn zwager (68) gaat tzt om ACDC roepen, beweert hij.
woensdag 26 augustus 2020 om 12:40
omdat het emoties oproept. En herinneringen zijn gebonden aan emoties. Gebeurtenissen waarbij je weinig bijzonders gevoelt hebtNijn5 schreef: ↑26-08-2020 10:29Ik speel met een bigband muziek uit de jaren 40/50 en dat doet het ook erg goed in de bejaardenhuizen. Dat is muziek uit de tijd dat de huidige bejaarden jong waren. Dus er zal wel een kern van waarheid in zitten.
Wel leuk om te horen van de oudere dames dat ze het zo leuk vinden dat er nu ook vrouwen in de band spelen, want dat kon in die tijd blijkbaar écht niet
zal je alweer gauw vergeten, maar iets waar je héél blij, boos, trots, verdrietig of bang van werd dat onthoud je.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
woensdag 26 augustus 2020 om 17:27
diyer schreef: ↑25-08-2020 22:48Dat viel wel mee toch? Ik weet nog dat er overdag niks op tv was en alleen Nederland 1,2 en 3. En als je tv keek, deed je dat met het hele gezin, allemaal samen naar hetzelfde programma.
Ik heb een vriendin die zelf nogal nostalgisch is en het liefst naar series uit de jaren zeventig kijkt en die gaan me toch een partijtje langzaam haha. Zelfs het tempo op tv was sloom als je tv van nu gewend bent.
In vergelijking met nu viel het heel erg mee.
Maar toch maakten mensen zich er wel zorgen over. In 1985 kwam bijvoorbeeld het boek Amusing ourselves to death uit. (wij amuseren ons kapot). Dat boek waarschuwde voor de schadelijke invloed van televisie.
anoniem_63613ca6e2601 wijzigde dit bericht op 26-08-2020 17:50
0.28% gewijzigd
