Overig
alle pijlers
Dertiger mid jaren 80/90, hoe was dat?
dinsdag 25 augustus 2020 om 08:53
Afgelopen weekend waren mijn ouders een weekendje weg. Omdat bij mijn ouders thuis de nodige beestjes zijn die verzorging nodig hebben, heb ik het weekend daar doorgebracht.
Zaterdagavond was koud en winderig, en eens in het jaar krijg ik dan enorm zin om melancholisch allerlei oude foto albums van zolder te halen en om de bandrecorder weer eens te installeren om allerlei familievideo's weer eens te bekijken die mijn vader heeft gemaakt van vroegere vakanties, bruiloften, familiebijeenkomsten.
Zelf ben ik van geboortejaar '88, dus de jaren 80 / begin jaren 90 heb ik nauwelijks bewust meegemaakt. Maar altijd als ik met beelden uit die tijd geconfronteerd word, geeft het mij een heel fijn gevoel. Ik heb er zo'n voorstelling bij dat die periode heel fijn was om in te leven. Ik denk ook regelmatig bij mezelf : ik ben nu in 2020 32 jaar oud, maar ik wou dat ik deze leeftijd had gehad in 1990.
Misschien heb ik er véél te veel een roze bril bij op, maar hoe ik het zie waren mensen toen veel eenvoudiger en nuchterder. Minder egocentrisch. Minder op uiterlijk vertoon belust. Er was natuurlijk ook veel minder. Maar ook als ik nu nog ergens kom dat jaren '90 uitstraalt, vind ik dat heerlijk. Hier in de randstad zijn alle Albert Heijns supermodern met flatscreens waar de bonusaanbiedingen op staan. Maar laatst was ik in Drenthe nog eens in een buurtsupermarkt, en daar was in decennia niets veranderd, dat vind ik dan fantastisch. Of laatst kwam ik voor m'n werk in een gedateerd kantoorpand met nog bruine betegeling aan de wand. Dat vind ik ook fantastisch, veel mooier dan al die hippe neon-verlichting. Of als ik soms zie hoe jonge kinderen er nu bijlopen, dan mis ik de tijd dat een kleuter gewoon in een net iets te grote knalgele micky mouse trui rondliep. Vanuit mijn perspectief leek het toen allemaal zoveel puurder, eenvoudiger, echter. Het leven draaide nog echt om jou en je dierbaren, je buren, je vrienden, je collega's. Nu zijn mensen door internet geglobaliseerd, maar is alles ook afstandelijker en individualistischer geworden.
Althans : dat is mijn perspectief dan. Ik heb het nauwelijks vanuit eerste hand meegemaakt. Daarom ben ik erg benieuwd naar wat viva'ers hierover te zeggen hebben die hier nog meer herinneringen aan hebben. Wat dit ook echt zo?
Zaterdagavond was koud en winderig, en eens in het jaar krijg ik dan enorm zin om melancholisch allerlei oude foto albums van zolder te halen en om de bandrecorder weer eens te installeren om allerlei familievideo's weer eens te bekijken die mijn vader heeft gemaakt van vroegere vakanties, bruiloften, familiebijeenkomsten.
Zelf ben ik van geboortejaar '88, dus de jaren 80 / begin jaren 90 heb ik nauwelijks bewust meegemaakt. Maar altijd als ik met beelden uit die tijd geconfronteerd word, geeft het mij een heel fijn gevoel. Ik heb er zo'n voorstelling bij dat die periode heel fijn was om in te leven. Ik denk ook regelmatig bij mezelf : ik ben nu in 2020 32 jaar oud, maar ik wou dat ik deze leeftijd had gehad in 1990.
Misschien heb ik er véél te veel een roze bril bij op, maar hoe ik het zie waren mensen toen veel eenvoudiger en nuchterder. Minder egocentrisch. Minder op uiterlijk vertoon belust. Er was natuurlijk ook veel minder. Maar ook als ik nu nog ergens kom dat jaren '90 uitstraalt, vind ik dat heerlijk. Hier in de randstad zijn alle Albert Heijns supermodern met flatscreens waar de bonusaanbiedingen op staan. Maar laatst was ik in Drenthe nog eens in een buurtsupermarkt, en daar was in decennia niets veranderd, dat vind ik dan fantastisch. Of laatst kwam ik voor m'n werk in een gedateerd kantoorpand met nog bruine betegeling aan de wand. Dat vind ik ook fantastisch, veel mooier dan al die hippe neon-verlichting. Of als ik soms zie hoe jonge kinderen er nu bijlopen, dan mis ik de tijd dat een kleuter gewoon in een net iets te grote knalgele micky mouse trui rondliep. Vanuit mijn perspectief leek het toen allemaal zoveel puurder, eenvoudiger, echter. Het leven draaide nog echt om jou en je dierbaren, je buren, je vrienden, je collega's. Nu zijn mensen door internet geglobaliseerd, maar is alles ook afstandelijker en individualistischer geworden.
Althans : dat is mijn perspectief dan. Ik heb het nauwelijks vanuit eerste hand meegemaakt. Daarom ben ik erg benieuwd naar wat viva'ers hierover te zeggen hebben die hier nog meer herinneringen aan hebben. Wat dit ook echt zo?
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:07
Hahalilalinda schreef: ↑25-08-2020 11:05"De jeugd van tegenwoordig houdt van luxe, heeft slechte manieren, heeft minachting voor alle gezag en heeft geen eerbied voor ouderdom. Jongeren praten als ze zouden moeten werken. Ze spreken hun ouders voortdurend tegen, kletsen in gezelschap, ze smakken bij het eten, slaan hun benen over elkaar en tiranniseren hun ouders.'
"(socrates 399 v Chr)
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:07
Wat een mooie post en wat een mooi inkijkje. Dankjewel!Mabido schreef: ↑25-08-2020 11:05Ik ben van 1980 en wat ik me van de jaren 80/90 herinner is dat we arm waren (relatief gezien). Mijn vader raakte zijn werk kwijt. Ik heb tot mijn eerste bijbaantje uitsluitend in rommelmarkt kleding rondgelopen. Hooguit bij een bijzondere gelegenheid kreeg ik iets nieuws van de Zeeman of Wibra (1x per jaar ofzo).
Ook toen was er racisme, wij (Marokkaans) waren toen 'vieze Turken'.
Maar we hadden veel Nederlandse buren en kennissen die zich over ons ontfermden. Een lieve kennis kwam thuis vrijwillig Nederlandse taalles geven aan mijn moeder. Onze Nederlandse buren stonden elk jaar bij elke verjaardag in ons gezin voor de deur met kadootjes. Een ander Nederlands gezin stond elk jaar met Sinterklaas met ingepakte kadootjes voor de deur. Weer een ander gezin bracht elk jaar na het uitmesten van haar kledingkasten zakken met kleding naar ons toe.
Ik heb ook het gevoel dat de banden warmer waren en men meer voor anderen klaarstond dan nu.
Als ik kijk naar deze tijd waar mensen zich snel irriteren aan buren, spelende kinderen etc vind ik dit jammer.
In de jaren 90 was ik tiener en ja ook toen was merkkleding heel erg belangrijk.
Mijn broer ging heel de zomer aardbeien plukken om de nieuwste Adidas Torsion te kunnen kopen die ontzettend in waren. Rond de 300 gulden was dat, heel de zomer lang gewerkt. Zo trots op zijn eerste merkschoenen. Die druk was er toen ook.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:07
Vroeger werd je gewoon door een buurman in de kraag gevat als je op straat rotzooi aan 't trappen was en werd je thuis afgeleverd. En dan kreeg je thuis ook nog op je donder. Tegenwoordig wordt de buurman minstens aangeklaagd voor kindermishandeling of #metoo. Tis er niet beter op geworden, want kinderen beseffen dat ze in het openbaar niet gestraft zullen worden, zelfs niet door hun eigen ouders sinds de corrigerende tik in de ban is gedaan.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:08
Ooit via dat programma gereageerd op een contactadvertentie die ook Paul heel leuk vond. Fotootje erbij en een brief geschreven. Kreeg ik gewoon na een week of 2 een brief van dat meisje. Tijdje " gepend " met elkaar,leuke brieven over van alles. Plakbandje op de postzegel, dan kon je het stempel eraf vegen.
Ook nog een keer afgesproken. Ging ik met de trein naar haar toe. Kwam in een huis met ouders en nieuwsgierige zussen. Daarna samen met de tram naar Scheveningen. Was leuk en echt een avontuur. Later is dat verwaterd.
Sowieso altijd veel " penvriendinnen " overgehouden aan vakanties. Leuk als je ze dan later daar weer zag. Ze kwamen ook wel naar Nederland. Meestal waren hun vriendinnen wel aan één van mijn vrienden blijven hangen.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:11
Ik had een heel aantal busboekjes in mijn tas toen ik naar de middelbare school ging, want elke lijn had zijn eigen bus en als je moest overstappen moest je weer een ander boekje raadplegen. Was ook leuk als je met het ov naar de andere kant van het land moest. Dan moest je bellen met 9292.lilalinda schreef: ↑25-08-2020 10:33en nu weet je wanneer de bus komt, staat er een mooi scherm met hoeveel minuten nog, en welke bus wanneer komt. (of je mobiel weet het)
Wij hadden van die enorme tabellen (soms meerder op de paal), waar je met je vinger het lijntje moest volgen, om te zien wanneer de bus kwam
Spoorboekjes, ook uitgestorven!
En dan maar hopen dat je onderweg niet een bus of trein miste. Wat ik nu wel fijn vind, is dat je films veel makkelijker weer kunt bekijken. Als een film vroeger in de bioscoop kwam, draaide hij wel een paar maanden (voor mijn gevoel), maar het duurde ik-weet-niet-hoelang tot hij op video kwam (en je hem kon lenen bij de videotheek, want die krengen waren gewoon duur) en jaaaaaren voor een film eens op tv kwam.
Sowieso zijn films, series en muziek veel beter beschikbaar en beter betaalbaar. Altijd reteduur, dus niet raar dat je op een gegeven moment goed geld kon verdienen met illigale kopieën van cd's.
Wat iemand hier schreef, mensen leken meer hobbies te hebben. En ik denk dat mensen zich vroeger veel vaker bij een vereniging aansloten dan tegenwoordig. Sowieso was er minder keus qua activiteiten. Jongens gingen bij ons meestal op voetbal, soms op judo/tennis/turnen en er was ook honkbal. Voor meiden waren er zelfs minder opties, want gemengd voetbal kwam niet voor. Je kon op tennis, turnen, ballet. En je kon op muziekles.
Voor andere sporten moest je het dorp uit en in de meeste huishoudens was er maar één auto, dus als het niet met de fiets kon dan hield het al op, naast dat je vaak over donkere polderwegen moest en dat vonden de meeste ouders gewoon niet veilig.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:13
redbulletje schreef: ↑25-08-2020 11:07Vroeger werd je gewoon door een buurman in de kraag gevat als je op straat rotzooi aan 't trappen was en werd je thuis afgeleverd. En dan kreeg je thuis ook nog op je donder. Tegenwoordig wordt de buurman minstens aangeklaagd voor kindermishandeling of #metoo. Tis er niet beter op geworden, want kinderen beseffen dat ze in het openbaar niet gestraft zullen worden, zelfs niet door hun eigen ouders sinds de corrigerende tik in de ban is gedaan.
Uh, pardon?
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:13
Reacties niet gelezen, maar TO: je lijkt de dingen waar je in de huidige tijd moeite mee hebt of je nu eenzaam of onprettig bij voelt af te zetten tegen een ideaalplaatje van toen. Dan lijkt het al snel heel rooskleurig en beter. Ik denk dat er netto gerekend aan iedere tijd voor- en nadelen hangen die niet tegen elkaar af te zetten zijn. Ik herinner me van de jaren 90 nog dat ik kneuterig gezellig met mijn moeder op de fiets kerstkaartjes rond ging brengen, want dat was de norm... En daarnaast evengoed hoe eenzaam mijn vader op zijn sterfbed was, onder andere omdat hij in zijn ziekte het contact met zijn collega's, bij gebrek aan het gemak van het internet, compleet verloor. (op de enkeling na die nog wel eens belde of langs kwam, maar ja, da's toch een drempel...) Voors en flinke tegens. En gemoedelijker en 'toen was iedereen nog een stuk aardiger'... Nee, echt niet.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:14
Nou, dat denk ik niet. In de jaren 80 had je krakersrellen. De rellen rondom de kroning van Beatrix. Bij dat soort rellen werden pantserwagens van defensie in gezet. Werden 10-tallen agenten ernstig gewond. Jongeren tóen hadden véél minder respect voor gezag dan nu.
Toentertijd verenigden ze zich, en waren aanslagen (RaRa) en geweld veel normaler dan nu.
De beleving is nu anders, waarschijnlijk omdat vua sociale media elke nieuws-scheet binnen 5 minuten boven je keukentafel zweeft, maar de statistieken laten wat anders zien.
Meer moord. Meer bankovervallen, meer rellen rond krakers en voetbal. Linkse terreurgroepen. Treinkapingen. Gijzelingen van ambassades.
jouw leven is een keuze
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:14
ach welnee, in de jaren 80 had je de krakersopstanden. even met stoeptegels naar de me gooien was heel gewoon. Je mocht toen ook al drinken op je 12e en roken. We kregen gratis studiegeld want werk was er toch niet en alles ging op aan bier. Ik vind de jeugd van tegenwoordig veel verantwoordelijker.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:15
Ik was 23 in 1995 en voor weinig geld een groot oud huis gekocht wat nu het driedubbele zou kosten. Hypotheek gewoon op 2 salarissen en ik was met 25 de jongste op zwangerschapsgym.Andersom schreef: ↑25-08-2020 09:09Ik was 23 in 1990. Huizen waren niet heel duur maar toch een soort van onbereikbaar. Hypotheek werd verstrekt op één inkomen het tweede inkomen telde beperkt mee en het geld dat op het tweede inkomen geleend werd moest in acht jaar worden afgelost. De rente was acht procent, en als starter op mbo-niveau kon je geen 200.000 gulden lenen maar de huizen kostten dat wel.
Je baan was bedoeld voor de rest van je leven, tenminste als je man was. Als je als vrouw boven de 25 kwam werd er verwacht dat je wel snel kinderen zou krijgen en hooguit nog één of twee dagen zou blijven werken voor de leuke dingen.
Fulltime was de norm op doordeweekse dagen, op zondag waren alle winkels dicht, behalve in grote steden, daar was soms een koopzondag. Oriënteren op een grote aankoop deed je in de winkels dus het kopen van een nieuwe tent kostte ons drie zaterdagen.
De tijd van nu heeft zo veel meer mogelijkheden. Ik zou willen dat ik nu jong was.
Er waren ook nadelen. Maar het leven was overzichtelijker en alles was niet zo onnodig ingewikkeld zoals nu. De meest simpele dingen worden onnodig stom en uitgebreid gemaakt.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:17
Ben ik het wel een beetje mee eens. Overzichtelijk.pipootje schreef: ↑25-08-2020 11:15Ik was 23 in 1995 en voor weinig geld een groot oud huis gekocht wat nu het driedubbele zou kosten. Hypotheek gewoon op 2 salarissen en ik was met 25 de jongste op zwangerschapsgym.
Er waren ook nadelen. Maar het leven was overzichtelijker en alles was niet zo onnodig ingewikkeld zoals nu. De meest simpele dingen worden onnodig stom en uitgebreid gemaakt.
.... en ik mis Jos Brink!
jouw leven is een keuze
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:18
Uiteraard zijn niet alle pubers zo, maar je hoort het wel veel meer.
Ik merk ook als er stagiaires komen dat ze een stuk zelfverzekerder zijn toen in mijn puberteit. Wat uiteraard
een goed ding is, maar vaak denken ze ook dat ze niets meer hoeven te leren en alles al weten.
En ook, ik doe daar zelf net zo goed aan mee, is er veel meer geld om voor kinderen en pubers te kopen
wat ze maar willen en wanneer ze maar willen. Tegenwoordig is een nintendo switch een heel normaal sinterklaaskado wat men
geeft aan een 8 jarige. (of misschien wel jonger?) Nu had je dat soort dingen niet in de jaren 80, maar er werd zeker geen
1000 gulden uitgegeven aan sinterklaaskado's per kind. Of als ze ergens op uitgekeken zijn dat het gelijk weer
word vervangen voor iets nieuws. Ik merk bij mijn eigen kinderen ook dat als er iets (dat soms net nieuw is) en het is stuk, dat ze
verwachten dat er weer wat nieuws gekocht wordt.
Ook vriendjes die komen spelen, ik leer mijn kinderen dat als ze bij anderen spelen dat ze niet om eten mogen vragen. Wel om drinken, als ze
dorst hebben (gewoon limonade of water), maar al een paar keer gehad dat kinderen vragen 'heb je chips/magnum'.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:18
Ik ben van '76. Klassiek gezin, vader werkte in de bouw en moeder was thuis. Ik ben opgegroeid in een Brabantse middelmaat plaats.
Mijn vader werkte 6 dagen, 4 avonden om de boel rond te breien. Rond 1980 was de hypotheekrente 12% en halverwege de jaren '80 was het ook crisis.
Het onderwijs was eenheidsworst. Voldeed je niet, ging je naar de lom-school. Uitdaging, verrijking zoals mijn dochter nu krijgt; het bestond amper. Mijn basisschool was voor die tijd modern met een lesbische juf, duobaan juffen en we hadden schaaklessen na schooltijd, weeksluitingen op vrijdagmiddag en het hoogtepunt van de week was het binnenrollen van de tv/video voor Schooltv/weekjournaal. De conciërge was je beste vriend voor stickers, kaartjes, ruilen van plaatjes etc. Meneer Piet had het allemaal.
Muziek stond op een cassettebandje en nam je op van de radio. De playlist van sommige programma's stond in de tv-gids van oma (wij hadden er geen, te duur) maar daar kwam ik toch ook al voor de leesmap (rond pasen de kerststrips lezen in de Tina en Donald Duck). Later mocht ik naar het centrum fietsen en haalde ik het gedrukte exemplaar van de Top40. Mijn oma had eerder een CD speler dan wij en bij de bibliotheek kon je voor een kwartje cd's huren en die nam ik dan over op een bandje. Ik kwam vaak bij oma
Merkkleding kreeg ik soms als het buurmeisje er uit gegroeid was. Ik herinner mij een gele trui van Oilily die iedereen had en ik kreeg hem via haar toen iedereen er al weer uitgegroeid was en de trui dus "uit" was. In de Zeeman en Wibra wilde je niet gezien worden. C&A kon nog net, maar je werd er niet populair mee. En of de gebreide truien van mijn oma hip waren....ze waren wel uniek.
Koopavond was op donderdag bij ons en dan was het druk. Op zaterdag ook trouwens. Online shoppen bestond niet en een dagje naar een andere stad om te winkelen was een luxe evenement dat misschien eens per jaar gebeurde als het vakantiegeld, de belastingteruggave, mijn vaders overuren/beunderij en de kinderbijslag binnen was. Mijn moeder betaalde dan vol trots met girobetaalkaarten nieuwe kleding en mijn vader trakteerde op koffie met gebak en dan aten we een broodje bij de V&D.
Op vakantie gingen we wel. We hadden een oude caravan en gingen tweemaal per jaar weg. Een weekend met Hemelvaart in Nederland en in de grote vakantie twee weken naar Duitsland, België of Oostenrijk.
Mijn vader werkte 6 dagen, 4 avonden om de boel rond te breien. Rond 1980 was de hypotheekrente 12% en halverwege de jaren '80 was het ook crisis.
Het onderwijs was eenheidsworst. Voldeed je niet, ging je naar de lom-school. Uitdaging, verrijking zoals mijn dochter nu krijgt; het bestond amper. Mijn basisschool was voor die tijd modern met een lesbische juf, duobaan juffen en we hadden schaaklessen na schooltijd, weeksluitingen op vrijdagmiddag en het hoogtepunt van de week was het binnenrollen van de tv/video voor Schooltv/weekjournaal. De conciërge was je beste vriend voor stickers, kaartjes, ruilen van plaatjes etc. Meneer Piet had het allemaal.
Muziek stond op een cassettebandje en nam je op van de radio. De playlist van sommige programma's stond in de tv-gids van oma (wij hadden er geen, te duur) maar daar kwam ik toch ook al voor de leesmap (rond pasen de kerststrips lezen in de Tina en Donald Duck). Later mocht ik naar het centrum fietsen en haalde ik het gedrukte exemplaar van de Top40. Mijn oma had eerder een CD speler dan wij en bij de bibliotheek kon je voor een kwartje cd's huren en die nam ik dan over op een bandje. Ik kwam vaak bij oma
Merkkleding kreeg ik soms als het buurmeisje er uit gegroeid was. Ik herinner mij een gele trui van Oilily die iedereen had en ik kreeg hem via haar toen iedereen er al weer uitgegroeid was en de trui dus "uit" was. In de Zeeman en Wibra wilde je niet gezien worden. C&A kon nog net, maar je werd er niet populair mee. En of de gebreide truien van mijn oma hip waren....ze waren wel uniek.
Koopavond was op donderdag bij ons en dan was het druk. Op zaterdag ook trouwens. Online shoppen bestond niet en een dagje naar een andere stad om te winkelen was een luxe evenement dat misschien eens per jaar gebeurde als het vakantiegeld, de belastingteruggave, mijn vaders overuren/beunderij en de kinderbijslag binnen was. Mijn moeder betaalde dan vol trots met girobetaalkaarten nieuwe kleding en mijn vader trakteerde op koffie met gebak en dan aten we een broodje bij de V&D.
Op vakantie gingen we wel. We hadden een oude caravan en gingen tweemaal per jaar weg. Een weekend met Hemelvaart in Nederland en in de grote vakantie twee weken naar Duitsland, België of Oostenrijk.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:19
Toch denk ik dat dit ook aan je eigen instelling ligt. Ik kan nog steeds enorm genieten van kleinigheden.
Ik beperk mezelf in bepaalde dingen (vanwege gezondheid of uit financiële overwegingen) en geniet er dan extra van als het wél kan.
Er zijn tevreden en ontevreden mensen. Die heb je altijd gehad en zullen er altijd zijn.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:20
S-Meds schreef: ↑25-08-2020 11:14ach welnee, in de jaren 80 had je de krakersopstanden. even met stoeptegels naar de me gooien was heel gewoon. Je mocht toen ook al drinken op je 12e en roken. We kregen gratis studiegeld want werk was er toch niet en alles ging op aan bier. Ik vind de jeugd van tegenwoordig veel verantwoordelijker.
Ja er werd inderdaad genoeg uitgevreten. Vandalisme, stiekem inbreken in het snoepwinkeltje van het zwembad, en ook leraar treiteren etc.
Maar ik merk in gedrag qua hoe ze anderen aanspreken dat ze iedereen als leeftijdgenoot beschouwen.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:20
ach neeredbulletje schreef: ↑25-08-2020 11:07Vroeger werd je gewoon door een buurman in de kraag gevat als je op straat rotzooi aan 't trappen was en werd je thuis afgeleverd. En dan kreeg je thuis ook nog op je donder. Tegenwoordig wordt de buurman minstens aangeklaagd voor kindermishandeling of #metoo. Tis er niet beter op geworden, want kinderen beseffen dat ze in het openbaar niet gestraft zullen worden, zelfs niet door hun eigen ouders sinds de corrigerende tik in de ban is gedaan.
Als een buurjongen kloot, dan lever ik hem thuis af
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:20
Ja, krakers, die vond ik geweldig als beginnende puber. Ik zal nooit die ochtend vergeten dat ik logeerde bij een vriendinnetje in de stad en tegenover dat huis stond een oude autogarage en toen we 's ochtends wakker werden en naar buiten tuurden zagen we grote spandoeken aan het gebouw hangen; gekraakt 
Ineens had de vader van mijn vriendinnetje spannende overburen waar we onbeschaamd naar zaten te gluren vanaf de zitzak in de woonkamer. We hadden sowieso een beetje ongezonde hang naar avontuur want ook de junkies op het station had onze interesse. Maar wat wil je ook met bands als Herman Brood & the wild romance etc. die in die jaren populair waren.
Overigens zijn we nooit aan de drugs gegaan.
Ineens had de vader van mijn vriendinnetje spannende overburen waar we onbeschaamd naar zaten te gluren vanaf de zitzak in de woonkamer. We hadden sowieso een beetje ongezonde hang naar avontuur want ook de junkies op het station had onze interesse. Maar wat wil je ook met bands als Herman Brood & the wild romance etc. die in die jaren populair waren.
Overigens zijn we nooit aan de drugs gegaan.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:21
Ik was puber in die tijd en kijk er met weemoed op terug. Ik vond het heerlijk. Maar goed, ik wist ook niet beter natuurlijk.
Wat me van de huidige tijd tegenstaat, is dat alles 'snel snel' moet, er verwacht wordt dat je altijd bereikbaar bent, de digitalisering....
Als je pech had met je fiets of je bus reed niet, dan moest je lopen of bellen vanuit een telefooncel. Óf aanbellen bij iemand met de vraag of je even naar huis mocht bellen. Mensen zien je nu aankomen
Eén keer per maand een envelop met contant geld mee van je bijbaan en daarna de stad in gaan....
En kan me nog herinneren dat ik iedere week met een vriendin geld ging halen bij de bank. Lange tijd wachten en dan hopen dat we bij dat ene 'lekkere ding' aan de balie zouden komen. Op een gegeven moment was het zover. Je moest toen nog een handtekening zetten en mijn vriendin wilde dat zogenaamd heel 'zwierig' doen om indruk te maken. Handtekening stond half op papier, half op de balie
Wat leuk is dat de discotheken waar ik destijds kwam nog steeds bestaan en kindlief daar nu ook komt
Nou ja, er waren voor volwassenen natuurlijk genoeg zorgen, maar ik vond het heerlijk.
Wat me van de huidige tijd tegenstaat, is dat alles 'snel snel' moet, er verwacht wordt dat je altijd bereikbaar bent, de digitalisering....
Als je pech had met je fiets of je bus reed niet, dan moest je lopen of bellen vanuit een telefooncel. Óf aanbellen bij iemand met de vraag of je even naar huis mocht bellen. Mensen zien je nu aankomen
Eén keer per maand een envelop met contant geld mee van je bijbaan en daarna de stad in gaan....
En kan me nog herinneren dat ik iedere week met een vriendin geld ging halen bij de bank. Lange tijd wachten en dan hopen dat we bij dat ene 'lekkere ding' aan de balie zouden komen. Op een gegeven moment was het zover. Je moest toen nog een handtekening zetten en mijn vriendin wilde dat zogenaamd heel 'zwierig' doen om indruk te maken. Handtekening stond half op papier, half op de balie
Wat leuk is dat de discotheken waar ik destijds kwam nog steeds bestaan en kindlief daar nu ook komt
Nou ja, er waren voor volwassenen natuurlijk genoeg zorgen, maar ik vond het heerlijk.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:21
Begin jaren 90 maakte ik m'n eerste verre reizen naar Indonesie, Sri Lanka en Maleisie. Dat was echt 'n belevenis in die tijd. Je kon vooraf niet googlen wat je allemaal te zien zou krijgen. Bovendien was het nog niet compleet vergeven met toeristen.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:22
ach nee, gemiddeld geeft de Nederlander 80-100 euro per kind met Sinterklaas
een Nintendo switch is 300 euro
Erkrijgt vast wel eens een kind een Nintendo, maar normaal is het zeker niet
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:23
