Overig
alle pijlers
Dertiger mid jaren 80/90, hoe was dat?
dinsdag 25 augustus 2020 om 08:53
Afgelopen weekend waren mijn ouders een weekendje weg. Omdat bij mijn ouders thuis de nodige beestjes zijn die verzorging nodig hebben, heb ik het weekend daar doorgebracht.
Zaterdagavond was koud en winderig, en eens in het jaar krijg ik dan enorm zin om melancholisch allerlei oude foto albums van zolder te halen en om de bandrecorder weer eens te installeren om allerlei familievideo's weer eens te bekijken die mijn vader heeft gemaakt van vroegere vakanties, bruiloften, familiebijeenkomsten.
Zelf ben ik van geboortejaar '88, dus de jaren 80 / begin jaren 90 heb ik nauwelijks bewust meegemaakt. Maar altijd als ik met beelden uit die tijd geconfronteerd word, geeft het mij een heel fijn gevoel. Ik heb er zo'n voorstelling bij dat die periode heel fijn was om in te leven. Ik denk ook regelmatig bij mezelf : ik ben nu in 2020 32 jaar oud, maar ik wou dat ik deze leeftijd had gehad in 1990.
Misschien heb ik er véél te veel een roze bril bij op, maar hoe ik het zie waren mensen toen veel eenvoudiger en nuchterder. Minder egocentrisch. Minder op uiterlijk vertoon belust. Er was natuurlijk ook veel minder. Maar ook als ik nu nog ergens kom dat jaren '90 uitstraalt, vind ik dat heerlijk. Hier in de randstad zijn alle Albert Heijns supermodern met flatscreens waar de bonusaanbiedingen op staan. Maar laatst was ik in Drenthe nog eens in een buurtsupermarkt, en daar was in decennia niets veranderd, dat vind ik dan fantastisch. Of laatst kwam ik voor m'n werk in een gedateerd kantoorpand met nog bruine betegeling aan de wand. Dat vind ik ook fantastisch, veel mooier dan al die hippe neon-verlichting. Of als ik soms zie hoe jonge kinderen er nu bijlopen, dan mis ik de tijd dat een kleuter gewoon in een net iets te grote knalgele micky mouse trui rondliep. Vanuit mijn perspectief leek het toen allemaal zoveel puurder, eenvoudiger, echter. Het leven draaide nog echt om jou en je dierbaren, je buren, je vrienden, je collega's. Nu zijn mensen door internet geglobaliseerd, maar is alles ook afstandelijker en individualistischer geworden.
Althans : dat is mijn perspectief dan. Ik heb het nauwelijks vanuit eerste hand meegemaakt. Daarom ben ik erg benieuwd naar wat viva'ers hierover te zeggen hebben die hier nog meer herinneringen aan hebben. Wat dit ook echt zo?
Zaterdagavond was koud en winderig, en eens in het jaar krijg ik dan enorm zin om melancholisch allerlei oude foto albums van zolder te halen en om de bandrecorder weer eens te installeren om allerlei familievideo's weer eens te bekijken die mijn vader heeft gemaakt van vroegere vakanties, bruiloften, familiebijeenkomsten.
Zelf ben ik van geboortejaar '88, dus de jaren 80 / begin jaren 90 heb ik nauwelijks bewust meegemaakt. Maar altijd als ik met beelden uit die tijd geconfronteerd word, geeft het mij een heel fijn gevoel. Ik heb er zo'n voorstelling bij dat die periode heel fijn was om in te leven. Ik denk ook regelmatig bij mezelf : ik ben nu in 2020 32 jaar oud, maar ik wou dat ik deze leeftijd had gehad in 1990.
Misschien heb ik er véél te veel een roze bril bij op, maar hoe ik het zie waren mensen toen veel eenvoudiger en nuchterder. Minder egocentrisch. Minder op uiterlijk vertoon belust. Er was natuurlijk ook veel minder. Maar ook als ik nu nog ergens kom dat jaren '90 uitstraalt, vind ik dat heerlijk. Hier in de randstad zijn alle Albert Heijns supermodern met flatscreens waar de bonusaanbiedingen op staan. Maar laatst was ik in Drenthe nog eens in een buurtsupermarkt, en daar was in decennia niets veranderd, dat vind ik dan fantastisch. Of laatst kwam ik voor m'n werk in een gedateerd kantoorpand met nog bruine betegeling aan de wand. Dat vind ik ook fantastisch, veel mooier dan al die hippe neon-verlichting. Of als ik soms zie hoe jonge kinderen er nu bijlopen, dan mis ik de tijd dat een kleuter gewoon in een net iets te grote knalgele micky mouse trui rondliep. Vanuit mijn perspectief leek het toen allemaal zoveel puurder, eenvoudiger, echter. Het leven draaide nog echt om jou en je dierbaren, je buren, je vrienden, je collega's. Nu zijn mensen door internet geglobaliseerd, maar is alles ook afstandelijker en individualistischer geworden.
Althans : dat is mijn perspectief dan. Ik heb het nauwelijks vanuit eerste hand meegemaakt. Daarom ben ik erg benieuwd naar wat viva'ers hierover te zeggen hebben die hier nog meer herinneringen aan hebben. Wat dit ook echt zo?
dinsdag 25 augustus 2020 om 10:48
mijn kinderen hebben nog nooit bewust een fatsoenlijke winter meegemaakt..... die zijn 6 en 7
jouw leven is een keuze
dinsdag 25 augustus 2020 om 10:48
Het moment dat hij ineens voor haar staat in het zwembad van het ziekenhuis. Tranen met tuiten.Henk-en-Roelie schreef: ↑25-08-2020 10:44Ja, geweldig. Voor Terms of enderarment was ik nog een beetje te jong die film ben ik later gaan waarderen en wbt Outragious fortune, toen kwam Bette Midler ineens weer op. Op latere leeftijd werd ze alsnog een superster en de queen in homoland
Bette was en is een genot om naar te kijken, alleen die vrolijke pretogen al en die gulle lach.
Yep! Nu zijn het allemaal verhalen die zou oud zijn als het brood van een maand gelee. Wel leuk hoor, met al die nieuwe technieken, maar weinig fantasievol.
dinsdag 25 augustus 2020 om 10:48
Wat ik nooit had verwacht is dat sport zoals fitness blijvend populair werd, m'n vriendin en ik vonden Olivia Newton John en Jane Fonda met de fitnessgedoe énórm belachelijk. We hadden dan ook een grondhekel aan sport met name op school en de warming up wat bestond aan in een rij een rondje rond het sportveld rennen.
Wel leuk; veel meer openluchtzwembaden met zonneweides.
Wel leuk; veel meer openluchtzwembaden met zonneweides.
dinsdag 25 augustus 2020 om 10:49
De zondagen waren echt gruwelijk. Alles was dicht. En ze waren allemaal hetzelfde.
Toen er eindelijk internet kwam was dat gruwelijk traag. Daarbij had je nog geen mobiel en alleen een vaste telefoon. Dus op het moment dat iemand op het internet zat was je telefonisch onbereikbaar omdat het internet die lijn bezet hield. En ik had zusjes dus was er altijd ruzie om de telefoon. Als je vriendje belde en beneden werd de hoorn van de haak gehaald konden ze gewoon met je gesprek meeluisteren. De gruwel. Daarbij moest je de tijd in de gaten houden want bellen was gewoon duur. Het laden van een internetpagina? Dat ging streep voor streep dus je kon rustig even koffie zetten in de tussentijd voor een pagina geladen was.
het openbaar vervoer ging veel minder frequent dan het nu gaat. Je deed heel veel zelf. Niemand uit mijn klas werd naar de lagere school gebracht door ouders. Vanaf de eerste klas (toen heette dat nog zo en geen groep) liepen we gewoon met elkaar naar school. Dat was gewoon veilig. En dus wel heel prettig. Ik denk ook dat we eerder werden 'losgelaten' door ouders. Meer zelf doen en minder leunen op ouders. Kreeg je op je flikker op school kreeg je dat thuis OOK nog eens. En terecht. Nu staan ouders meteen verhaal te halen bij de juf. Je kon het kind van een ander ook gewoon aanspreken op zijn/haar gedrag. Nu hoef je dat echt niet meer te proberen.
Echt overal werd gerookt. In het OV, op je werk, de leraar in de klas met zijn gore pijp.
Toen er eindelijk internet kwam was dat gruwelijk traag. Daarbij had je nog geen mobiel en alleen een vaste telefoon. Dus op het moment dat iemand op het internet zat was je telefonisch onbereikbaar omdat het internet die lijn bezet hield. En ik had zusjes dus was er altijd ruzie om de telefoon. Als je vriendje belde en beneden werd de hoorn van de haak gehaald konden ze gewoon met je gesprek meeluisteren. De gruwel. Daarbij moest je de tijd in de gaten houden want bellen was gewoon duur. Het laden van een internetpagina? Dat ging streep voor streep dus je kon rustig even koffie zetten in de tussentijd voor een pagina geladen was.
het openbaar vervoer ging veel minder frequent dan het nu gaat. Je deed heel veel zelf. Niemand uit mijn klas werd naar de lagere school gebracht door ouders. Vanaf de eerste klas (toen heette dat nog zo en geen groep) liepen we gewoon met elkaar naar school. Dat was gewoon veilig. En dus wel heel prettig. Ik denk ook dat we eerder werden 'losgelaten' door ouders. Meer zelf doen en minder leunen op ouders. Kreeg je op je flikker op school kreeg je dat thuis OOK nog eens. En terecht. Nu staan ouders meteen verhaal te halen bij de juf. Je kon het kind van een ander ook gewoon aanspreken op zijn/haar gedrag. Nu hoef je dat echt niet meer te proberen.
Echt overal werd gerookt. In het OV, op je werk, de leraar in de klas met zijn gore pijp.
dinsdag 25 augustus 2020 om 10:54
Ik ben een kind uit de jaren-60. Rond 1979/1980 begon ik met op stap gaan in de disco tijd. Om 20 uur begon de avond en om 23 uur moest ik thuis zijn. Als ik 5 minuten te laat was mocht ik het weekend erna niet uit. Ik had respect voor de leraar en de politieagent. Geen naar op m’n hoofd om een autoriteit uit te schelden. En als ik iets had gedaan op school, wist m’n moeder het al voordat ik thuis was.
Het leven was misschien eenvoudiger maar ik weet niet of het leuker was.
Er was veel aan de hand dat onder het tapijt werd geveegd; armoede, misbruik, pesterijen. Er was minder aandacht voor zaken omdat er geen Social media was. Je las de krant, vooral het lokale nieuws. We spraken echt af met vrienden: dan mocht ik van m’n moeder bellen om met m’n vriendinnen een tijdstip af te spreken. We deden wat meer moeite voor elkaar, niet omdat we meer van elkaar hielden maar omdat er eenvoudigweg geen andere mogelijkheden waren.
Het leven was misschien eenvoudiger maar ik weet niet of het leuker was.
Er was veel aan de hand dat onder het tapijt werd geveegd; armoede, misbruik, pesterijen. Er was minder aandacht voor zaken omdat er geen Social media was. Je las de krant, vooral het lokale nieuws. We spraken echt af met vrienden: dan mocht ik van m’n moeder bellen om met m’n vriendinnen een tijdstip af te spreken. We deden wat meer moeite voor elkaar, niet omdat we meer van elkaar hielden maar omdat er eenvoudigweg geen andere mogelijkheden waren.
bergje65 wijzigde dit bericht op 25-08-2020 10:54
0.11% gewijzigd
dinsdag 25 augustus 2020 om 10:56
Henk-en-Roelie schreef: ↑25-08-2020 10:48Wat ik nooit had verwacht is dat sport zoals fitness blijvend populair werd, m'n vriendin en ik vonden Olivia Newton John en Jane Fonda met de fitnessgedoe énórm belachelijk. We hadden dan ook een grondhekel aan sport met name op school en de warming up wat bestond aan in een rij een rondje rond het sportveld rennen.
Wel leuk; veel meer openluchtzwembaden met zonneweides.
Dat belachelijke kwam voornamelijk door de stomme pakjes en de beenwarmers denk ik
dinsdag 25 augustus 2020 om 10:56
Ik moest in de jaren 70 om 12 uur thuis zijn en als mijn moeder dan sliep sneakte ik de trap af, waar ik elke kraak van kende, en ging weer de stad in. Je was veel te braaf meid.Bergje65 schreef: ↑25-08-2020 10:54Ik ben een kind uit de jaren-60. Rond 1979/1980 begon ik met op stap gaan in de disco tijd. Om 20 uur begon de avond en om 23 uur moest ik thuis zijn. Als ik 5 minuten te laat was mocht ik het weekend erna niet uit. Ik had respect voor de leraar en de politieagent. Geen naar op m’n hoofd om een autoriteit uit te schelden. En als ik iets had gedaan op school, wist m’n moeder het al voordat ik thuis was.
Het leven was misschien eenvoudiger maar ik weet niet of het leuker was.
Er was veel aan de hand dat onder het tapijt werd geveegd; armoede, misbruik, pesterijen. Er was minder aandacht voor zaken omdat er geen Social media was. Je las de krant, vooral het lokale nieuws. We spraken echt af met vrienden: dan mocht ik van m’n moeder bellen om met m’n vriendinnen een tijdstip af te spreken. We deden wat meer moeite voor elkaar, niet omdat we meer van elkaar hielden maar omdat er eenvoudigweg geen andere mogelijkheden waren.
dinsdag 25 augustus 2020 om 10:56
dinsdag 25 augustus 2020 om 10:58
Kinderen worden inderdaad tegenwoordig veel meer beschermd opgevoed, maar de situatie is nu ook anders. Destijds had je nog geen internet, waar pedo's zich op kunnen verlekkeren. Er werd meer op elkaar gelet, omdat er veel meer thuismoeders en buurvrouwen waren. En er was nog veel minder verkeer. Je kon vaak zelfs op de fiets naar je werk ipv in de auto de file in. Etc.
Er was inderdaad wel meer gezag voor anderen. Er werd geluisterd naar leraren e.d. En je buurvrouw/man sprak je aan als oom/tante en niet als Harrie. Leraren werden soms bij de voornaam (juf Annet bijv.) genoemd maar vaker bij de achternaam. En het was 'u'. Zelfs mijn eigen opa en oma moest ik met 'u' aanspreken.
Nu vind ik niet dat respect in het woordje u zit, maar ik merk wel dat jongeren nu veel meer tegen andere mensen die een stuk ouder zijn, tegen ze praten alsof het leeftijdgenoten zijn. Daar was, naar mijn mening, toen toch wel meer onderscheid in.
Er was inderdaad wel meer gezag voor anderen. Er werd geluisterd naar leraren e.d. En je buurvrouw/man sprak je aan als oom/tante en niet als Harrie. Leraren werden soms bij de voornaam (juf Annet bijv.) genoemd maar vaker bij de achternaam. En het was 'u'. Zelfs mijn eigen opa en oma moest ik met 'u' aanspreken.
Nu vind ik niet dat respect in het woordje u zit, maar ik merk wel dat jongeren nu veel meer tegen andere mensen die een stuk ouder zijn, tegen ze praten alsof het leeftijdgenoten zijn. Daar was, naar mijn mening, toen toch wel meer onderscheid in.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
dinsdag 25 augustus 2020 om 10:59
O ja! Om 5 uur in de ochtend met een klapstoeltje naar het postkantoor in Keizerswaard waar om 11 uur de verkoop van kaartjes voor de Rolling Stones in de Kuip startte.
Om 9 uur kwam de bakker van de overkant amandel- en saucijzenbroodjes verkopen met gratis koffie.
amarna wijzigde dit bericht op 25-08-2020 11:00
1.18% gewijzigd
dinsdag 25 augustus 2020 om 10:59
Zeker waren die er. Sterker nog, in ons dorp wisten wij wie het waren en waar ze woonden. Ouders en leraren zeiden dan.... “van die man mag je geen snoepjes aannemen”.Henk-en-Roelie schreef: ↑25-08-2020 10:52@BuzzieBee, ik weet niet of het veiliger was destijds voor kinderen, wij werden serieus vaak gewaarschuwd voor kinderlokkers en als ik me niet vergis zijn er in die periode ook kinderen vermist.
Een meisje uit onze klas werd misbruikt door haar vader en broers. Ze vertelde dat aan ons omdat ze dacht dat het erbij hoorde. En wij, haar klasgenootjes hadden geen idee wat ze bedoelde. Men wist het en keek weg!
Ik vond het vooral een naïeve tijd (jaren 70).
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:00
U kweekt een bepaalde afstand en die afstand was goed. Nu moet Trees van 89 gewoon haar muil houden.VGM1980 schreef: ↑25-08-2020 10:58Kinderen worden inderdaad tegenwoordig veel meer beschermd opgevoed, maar de situatie is nu ook anders. Destijds had je nog geen internet, waar pedo's zich op kunnen verlekkeren. Er werd meer op elkaar gelet, omdat er veel meer thuismoeders en buurvrouwen waren. En er was nog veel minder verkeer. Je kon vaak zelfs op de fiets naar je werk ipv in de auto de file in. Etc.
Er was inderdaad wel meer gezag voor anderen. Er werd geluisterd naar leraren e.d. En je buurvrouw/man sprak je aan als oom/tante en niet als Harrie. Leraren werden soms bij de voornaam (juf Annet bijv.) genoemd maar vaker bij de achternaam. En het was 'u'. Zelfs mijn eigen opa en oma moest ik met 'u' aanspreken.
Nu vind ik niet dat respect in het woordje u zit, maar ik merk wel dat jongeren nu veel meer tegen andere mensen die een stuk ouder zijn, tegen ze praten alsof het leeftijdgenoten zijn. Daar was, naar mijn mening, toen toch wel meer onderscheid in.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:00
Ik was jong in het gabbertijdperk dus kind in de eighties. Ik herinner mij veel klasgenootjes die moesten verhuizen naar een kleiner huis (rente liep op tot 14% hoorde ik later), veel kinderen wiens vader werkloos was. En scheidingen. Dat ik als 9-jarige het een beetje zat af te wachten wanneer onze ouders ons aan de tafel zouden zetten met ‘We moeten jullie iets vertellen’.
Mannen (zullen pubers zijn geweest) met eyeliner. Vond ik toen zo raar. En nog wat verdwaalde punkers met hanenkammen in de meest rare kleuren. En op het journaal was er altijd wel ergens een hotel dat was opgeblazen door de ETA, IRA, PKK en aanverwanten. Of een heel continent dat lag te verhongeren. Zure regen. Iemand die op een verkeerde knop kon duwen en de hele wereld kon opblazen. Maar als kind hoorde je dat, dacht er even over na en dan ging je verder met je My Little Ponies. In de zomer al die vaders met dadbods in veel te korte broekjes met witte spillebenen. Mijn pa was de enige in bermuda’s want mijn moeder weigerde naast hem over straat te gaan in zo’n eighties shortje. En heroïnejunkies op ieder station.
Ik zou geen dertig willen zijn geweest in de jaren ‘80. De jaren ‘90 waren vooral leuk voor pubers
Mannen (zullen pubers zijn geweest) met eyeliner. Vond ik toen zo raar. En nog wat verdwaalde punkers met hanenkammen in de meest rare kleuren. En op het journaal was er altijd wel ergens een hotel dat was opgeblazen door de ETA, IRA, PKK en aanverwanten. Of een heel continent dat lag te verhongeren. Zure regen. Iemand die op een verkeerde knop kon duwen en de hele wereld kon opblazen. Maar als kind hoorde je dat, dacht er even over na en dan ging je verder met je My Little Ponies. In de zomer al die vaders met dadbods in veel te korte broekjes met witte spillebenen. Mijn pa was de enige in bermuda’s want mijn moeder weigerde naast hem over straat te gaan in zo’n eighties shortje. En heroïnejunkies op ieder station.
Ik zou geen dertig willen zijn geweest in de jaren ‘80. De jaren ‘90 waren vooral leuk voor pubers
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:01
Mooie herinneringen toch?amarna schreef: ↑25-08-2020 10:59O ja! Om 5 uur in de ochtend met een klapstoeltje naar het postkantoor in Keizerswaard waar om 11 uur de verkoop van kaartjes voor de Rolling Stones in de Kuip startte.
Om 9 uur kwam de bakker van de overkant amandel- en saucijzenbroodjes verkopen met gratis koffie.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:03
Ik heb niet alles doorgelezen, dus misschien zijn een aantal opmerkingen mosterd,...
Om 20-30te zijn in de jaren negentig, moest je eerst je kinderjaren in het verkeer overleven:
https://slachtofferwijzer.nl/nieuws/ver ... stieken-2/
De jaren 80/90 waren jaren vol criminaliteit:
https://www.cbs.nl/nl-nl/cijfers/detail/83723NED
Ik was zelf middelbare scholier in de jaren 80, je werd opgeleid tot jeugdwerkeloosheid (als je niet ging studeren om dat uit te stellen) en het was "carrière maken, totdat de bom valt"(Doe Maar, 1983)
In de jaren negentig trok de economie aan, maar toen zat ik als dertiger thuis met kleine kinderen (toen nog iets normaler dan in de jaren nul en later).
Dat waren de tegens van 80/90-er jaren.
Voors: de omgeving was veel minder volgebouwd dan nu, als ik nu een poosje ergens niet geweest ben, staan er weer nieuwe gebouwen, of nieuwe snelwegen, die weidsheid mis ik nog wel eens.
Om 20-30te zijn in de jaren negentig, moest je eerst je kinderjaren in het verkeer overleven:
https://slachtofferwijzer.nl/nieuws/ver ... stieken-2/
De jaren 80/90 waren jaren vol criminaliteit:
https://www.cbs.nl/nl-nl/cijfers/detail/83723NED
Ik was zelf middelbare scholier in de jaren 80, je werd opgeleid tot jeugdwerkeloosheid (als je niet ging studeren om dat uit te stellen) en het was "carrière maken, totdat de bom valt"(Doe Maar, 1983)
In de jaren negentig trok de economie aan, maar toen zat ik als dertiger thuis met kleine kinderen (toen nog iets normaler dan in de jaren nul en later).
Dat waren de tegens van 80/90-er jaren.
Voors: de omgeving was veel minder volgebouwd dan nu, als ik nu een poosje ergens niet geweest ben, staan er weer nieuwe gebouwen, of nieuwe snelwegen, die weidsheid mis ik nog wel eens.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:04
Ik vind kinderen wel enorm veranderd. Ze zijn veel mondiger nu, brutaler en sneller volwassen, onder invloed van Social Media maar ook door de opvoeding. Ik denk dat het gepamperd van tegenwoordig meer kwaad dan goed doet.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:04
Maar ook "u" zeggen gebeurt nog gewoon.
Mijn pubers beginnen met "U" tegen oudere mensen
en dat hebben ze niet van mij geleerd
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:05
Ik ben van 1980 en wat ik me van de jaren 80/90 herinner is dat we arm waren (relatief gezien). Mijn vader raakte zijn werk kwijt. Ik heb tot mijn eerste bijbaantje uitsluitend in rommelmarkt kleding rondgelopen. Hooguit bij een bijzondere gelegenheid kreeg ik iets nieuws van de Zeeman of Wibra (1x per jaar ofzo).
Ook toen was er racisme, wij (Marokkaans) waren toen 'vieze Turken'.
Maar we hadden veel Nederlandse buren en kennissen die zich over ons ontfermden. Een lieve kennis kwam thuis vrijwillig Nederlandse taalles geven aan mijn moeder. Onze Nederlandse buren stonden elk jaar bij elke verjaardag in ons gezin voor de deur met kadootjes. Een ander Nederlands gezin stond elk jaar met Sinterklaas met ingepakte kadootjes voor de deur. Weer een ander gezin bracht elk jaar na het uitmesten van haar kledingkasten zakken met kleding naar ons toe.
Ik heb ook het gevoel dat de banden warmer waren en men meer voor anderen klaarstond dan nu.
Als ik kijk naar deze tijd waar mensen zich snel irriteren aan buren, spelende kinderen etc vind ik dit jammer.
In de jaren 90 was ik tiener en ja ook toen was merkkleding heel erg belangrijk.
Mijn broer ging heel de zomer aardbeien plukken om de nieuwste Adidas Torsion te kunnen kopen die ontzettend in waren. Rond de 300 gulden was dat, heel de zomer lang gewerkt. Zo trots op zijn eerste merkschoenen. Die druk was er toen ook.
Ook toen was er racisme, wij (Marokkaans) waren toen 'vieze Turken'.
Maar we hadden veel Nederlandse buren en kennissen die zich over ons ontfermden. Een lieve kennis kwam thuis vrijwillig Nederlandse taalles geven aan mijn moeder. Onze Nederlandse buren stonden elk jaar bij elke verjaardag in ons gezin voor de deur met kadootjes. Een ander Nederlands gezin stond elk jaar met Sinterklaas met ingepakte kadootjes voor de deur. Weer een ander gezin bracht elk jaar na het uitmesten van haar kledingkasten zakken met kleding naar ons toe.
Ik heb ook het gevoel dat de banden warmer waren en men meer voor anderen klaarstond dan nu.
Als ik kijk naar deze tijd waar mensen zich snel irriteren aan buren, spelende kinderen etc vind ik dit jammer.
In de jaren 90 was ik tiener en ja ook toen was merkkleding heel erg belangrijk.
Mijn broer ging heel de zomer aardbeien plukken om de nieuwste Adidas Torsion te kunnen kopen die ontzettend in waren. Rond de 300 gulden was dat, heel de zomer lang gewerkt. Zo trots op zijn eerste merkschoenen. Die druk was er toen ook.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:05
"De jeugd van tegenwoordig houdt van luxe, heeft slechte manieren, heeft minachting voor alle gezag en heeft geen eerbied voor ouderdom. Jongeren praten als ze zouden moeten werken. Ze spreken hun ouders voortdurend tegen, kletsen in gezelschap, ze smakken bij het eten, slaan hun benen over elkaar en tiranniseren hun ouders.'
"(socrates 399 v Chr)
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:05
herfstappeltaart schreef: ↑25-08-2020 10:37Ik weet ook nog dat parttime werken gewoon niet toegestaan werd bij veel bedrijven. Het was fulltime of niks.
En oppas regelen was ook niet zo eenvoudig als tegenwoordig.
Mijn moeder wilde het niet. Ze zei gewoon: "het zijn jouw kinderen, je past er zelf maar op, ik heb mijn tijd gehad".
Bij mijn werkgever (plaatselijke Rabobank) was het vanaf (ik denk) midden jaren tachtig een warboel van moeders die een dagje (of twee) werkten. Twee ochtenden liefst. Begin jaren negentig kwam er parttime-beleid. Halftijd of voltijd, waren de enige keuzes toen nog. En halftijd was dan precies 20 uur. Ze vonden zichzelf al heel vooruitstrevend daarmee. Vanaf 1994 was ik bezig met zwanger worden, maar dat lukte niet helemaal dus ik volgde elke beslissing hierover op de voet.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:05
Ik was dertig in de jaren 90, met 2 kleine kindjes. Ben het helemaal met je eens.lemoos2 schreef: ↑25-08-2020 11:00Ik was jong in het gabbertijdperk dus kind in de eighties. Ik herinner mij veel klasgenootjes die moesten verhuizen naar een kleiner huis (rente liep op tot 14% hoorde ik later), veel kinderen wiens vader werkloos was. En scheidingen. Dat ik als 9-jarige het een beetje zat af te wachten wanneer onze ouders ons aan de tafel zouden zetten met ‘We moeten jullie iets vertellen’.
Mannen (zullen pubers zijn geweest) met eyeliner. Vond ik toen zo raar. En nog wat verdwaalde punkers met hanenkammen in de meest rare kleuren. En op het journaal was er altijd wel ergens een hotel dat was opgeblazen door de ETA, IRA, PKK en aanverwanten. Of een heel continent dat lag te verhongeren. Zure regen. Iemand die op een verkeerde knop kon duwen en de hele wereld kon opblazen. Maar als kind hoorde je dat, dacht er even over na en dan ging je verder met je My Little Ponies. In de zomer al die vaders met dadbods in veel te korte broekjes met witte spillebenen. Mijn pa was de enige in bermuda’s want mijn moeder weigerde naast hem over straat te gaan in zo’n eighties shortje. En heroïnejunkies op ieder station.
Ik zou geen dertig willen zijn geweest in de jaren ‘80. De jaren ‘90 waren vooral leuk voor pubers
