Overig
alle pijlers
Geloofsovertuiging vormt beperking eigen geluk
dinsdag 3 juni 2008 om 12:56
Naar aanleiding van een korte uitleg waarom medeforummer MaraMyPrincess uitlegde waarom zij koos voor het geloof, rezen er bij mij een aantal vragen op. Hieronder eerst het betreffende geciteerde gedeelte. Overigens wel zeer beknopt samengevat om het leesbaar te houden:quote:MaraMyPrincess schreef op 03 juni 2008 @ 11:42:
Hooiii!! Ik ben hartstikke nieuw hier & vind dit echt een heel erg interessant onderwerp!
Ik ben een jonge, moderne, praktiserende gelovige van 20 jaar, woon niet op de veluwe en stem geen SGP! Ik geniet van het leven, ben hartstikke gelukkig & ben het helemaal eens met standpunt van de bijbel tegenover seks voor het huwelijk!
Schrik niet...
Ik ben zo'n gelovige die de bijbel nog als het gezaghebbende woord van God ziet! Niet als een soort van richting waar ik m'n eigen interpretatie aan kan geven, maar als het woord van God!
Geschreven door mensen, geïnspireerd door Zijn Geest!
God wil dat wij mensen niets anders kennen dan geluk, liefde, gezondheid & eerlijkheid! Dat we kunnen leven zoals Hij dat oorspronkelijk bedoelt heeft
Maar als God alle kwaad zou afstraffen, zou dat betekenen dat alle mensen gestraft zouden moeten worden. Maar God in al Zijn liefde, kon dat niet toestaan! Hij wil de mensen bij zich hebben, Hij houdt immers van ons & heeft ons gemaakt om Zijn liefde te kunnen delen!
Daarom kwam God zelf met een oplossing! Daarom werd God mens, in Jezus Christus.Daarom stierf Jezus, als een offer voor onze fouten. God werd zelf mens, om te sterven als een dure losprijs voor de zonden van de wereld. Daarom moest Jezus zo lijden.
Zijn bloed heeft mij bevrijdt, Zijn bloed kocht mij & maakte mij een kind van God! Ik geloof dus in het diepste van mijn ziel dat wat God zegt goed is voor mij! Ik wil gehoorzaam zijn aan Hem, omdat ik weet dat het goed is wat Hij zegt!
Als God dit voor mij over had? Wie ben ik dan om te zeggen ‘Nee, wat U aan dat kruis deed was goed, daar ben ik blij mee, maar met die regel over seks ben ik nog niet zo eens’
Ik weet zeker dat wat God doet goed is, Ik volg Hem & vertrouw erop dat het goed komt!
Zou het niet hypocriet zijn als ik zou zeggen het boeit me niet, ik doe ’t toch?!
Hierop komen de stellingen bovendrijven:
* Ik leef voor god, dus niet voor mezelf. Want omdat Jezus zichzelf genageld heeft, moet ik wel wat terugdoen
* Mensen die strict de bijbel naleven, onthouden zichzelf op het recht om gelukkig te worden.
* Het nastreven van de richtlijnen van de bijbel, is ontstaan uit angst voor straf van god. Niet ontstaan vanuit het eigen gevoel dat dit de juiste manier is.
* Zodra je zegt dat Allah/God zuigt, word je neergeschoten door een stel wilde terroristen. Maar zodra gelovigen roepen: "God is het licht, God is de verlosser voor iedereen, God bestaat" dan mag dat ineens wel? Komt dat niet op hetzelfde neer?
* Gelovigen houden zich aan zelfopgelegde beperkingen omdat het anders een begaan van een zonde zou zijn. Zodra er echter een zonde word begaan, en de betreffende gelovigen vraagt vergeving, gaan ze er maar vanuit dat ze die ook krijgen.
Typisch gevalletje van 'zelf god spelen"?
Leef je uit...
Hooiii!! Ik ben hartstikke nieuw hier & vind dit echt een heel erg interessant onderwerp!
Ik ben een jonge, moderne, praktiserende gelovige van 20 jaar, woon niet op de veluwe en stem geen SGP! Ik geniet van het leven, ben hartstikke gelukkig & ben het helemaal eens met standpunt van de bijbel tegenover seks voor het huwelijk!
Schrik niet...
Ik ben zo'n gelovige die de bijbel nog als het gezaghebbende woord van God ziet! Niet als een soort van richting waar ik m'n eigen interpretatie aan kan geven, maar als het woord van God!
Geschreven door mensen, geïnspireerd door Zijn Geest!
God wil dat wij mensen niets anders kennen dan geluk, liefde, gezondheid & eerlijkheid! Dat we kunnen leven zoals Hij dat oorspronkelijk bedoelt heeft
Maar als God alle kwaad zou afstraffen, zou dat betekenen dat alle mensen gestraft zouden moeten worden. Maar God in al Zijn liefde, kon dat niet toestaan! Hij wil de mensen bij zich hebben, Hij houdt immers van ons & heeft ons gemaakt om Zijn liefde te kunnen delen!
Daarom kwam God zelf met een oplossing! Daarom werd God mens, in Jezus Christus.Daarom stierf Jezus, als een offer voor onze fouten. God werd zelf mens, om te sterven als een dure losprijs voor de zonden van de wereld. Daarom moest Jezus zo lijden.
Zijn bloed heeft mij bevrijdt, Zijn bloed kocht mij & maakte mij een kind van God! Ik geloof dus in het diepste van mijn ziel dat wat God zegt goed is voor mij! Ik wil gehoorzaam zijn aan Hem, omdat ik weet dat het goed is wat Hij zegt!
Als God dit voor mij over had? Wie ben ik dan om te zeggen ‘Nee, wat U aan dat kruis deed was goed, daar ben ik blij mee, maar met die regel over seks ben ik nog niet zo eens’
Ik weet zeker dat wat God doet goed is, Ik volg Hem & vertrouw erop dat het goed komt!
Zou het niet hypocriet zijn als ik zou zeggen het boeit me niet, ik doe ’t toch?!
Hierop komen de stellingen bovendrijven:
* Ik leef voor god, dus niet voor mezelf. Want omdat Jezus zichzelf genageld heeft, moet ik wel wat terugdoen
* Mensen die strict de bijbel naleven, onthouden zichzelf op het recht om gelukkig te worden.
* Het nastreven van de richtlijnen van de bijbel, is ontstaan uit angst voor straf van god. Niet ontstaan vanuit het eigen gevoel dat dit de juiste manier is.
* Zodra je zegt dat Allah/God zuigt, word je neergeschoten door een stel wilde terroristen. Maar zodra gelovigen roepen: "God is het licht, God is de verlosser voor iedereen, God bestaat" dan mag dat ineens wel? Komt dat niet op hetzelfde neer?
* Gelovigen houden zich aan zelfopgelegde beperkingen omdat het anders een begaan van een zonde zou zijn. Zodra er echter een zonde word begaan, en de betreffende gelovigen vraagt vergeving, gaan ze er maar vanuit dat ze die ook krijgen.
Typisch gevalletje van 'zelf god spelen"?
Leef je uit...
vrijdag 17 april 2009 om 16:39
quote:Liv schreef op 05 juni 2008 @ 18:23:
[...]
Dat beantwoordt mijn vraag nog steeds niet: als de mens naar God's evenbeeld is geschapen, waarom is er dan kwaad in de wereld? Dan zou ieder mens toch pure liefde moeten zijn? Anders is de mens ook niet naar God's evenbeeld geschapen. Alles ging goed, totdat Eva een hap van die appel nam hè. Dus eigenlijk is het gewoon de schuld van de vrouw, die zo zwak is dat ze verleiding niet kan weerstaan, dat wij nu zo'n verrotte wereld hebben
[...]
Dat beantwoordt mijn vraag nog steeds niet: als de mens naar God's evenbeeld is geschapen, waarom is er dan kwaad in de wereld? Dan zou ieder mens toch pure liefde moeten zijn? Anders is de mens ook niet naar God's evenbeeld geschapen. Alles ging goed, totdat Eva een hap van die appel nam hè. Dus eigenlijk is het gewoon de schuld van de vrouw, die zo zwak is dat ze verleiding niet kan weerstaan, dat wij nu zo'n verrotte wereld hebben
woensdag 22 april 2009 om 17:53
hier even een ietsje andere kijk op de dingen vanuit Islamitische hoek.
* Ik leef voor god, dus niet voor mezelf. Want omdat Jezus zichzelf genageld heeft, moet ik wel wat terugdoen.
Dat over Jezus die gestorven is aan het kruis voor onze zonden, dat geloven moslims dus niet. Voor ons is Allah of God wel degene die ons gemaakt heeft, en hij heeft ons de lichaam gegeven en ook een ziel en die ziel moeten we op aarde zoveel mogelijk ontwikkelen. Daarvoor zijn regels, die m.i. niet gemaakt zijn om ons zoveel mogelijk te ´beperken´, maar uiteindelijk er zijn om ons als mens zoveel mogelijk op een goede manier te laten realiseren waarom we hier zijn. Dus geen ongebreideld consumeren, ongebreideld sex etc. etc. Ik zie de ´zonden´ of overtreding in de vorm van zonden dan ook niet als absoluut, maar meer als richtlijn voor ons zelf, niet omdat het moet maar ik zie ook de zin ervan in om het zo te doen.
* Mensen die strict de bijbel naleven, onthouden zichzelf op het recht om gelukkig te worden.
Nee dus, idem voor bijbel en Koran. JUIST niet. Sinds ik gelovig ben geworden, ben ik juist veel gelukkiger. Ik heb de richtlijn ontdekt die mij zelf spirituele rust geeft.
* Het nastreven van de richtlijnen van de bijbel, is ontstaan uit angst voor straf van god. Niet ontstaan vanuit het eigen gevoel dat dit de juiste manier is.
Als dat de reden is, dan lijkt me dat niet helemaal de goede reden. Ik doe het juist uit dankbaarheid voor waarom ik hier ben, ik geniet met volle teugen maar op een voor mij goede manier. Als voorbeeld alcohol: ik ben niet tegen alcohol 1 glaasje, drink het zelf niet uit overtuiging, maar in zijn geheel genomen draagt alcohol volgens mij op geen enkele manier bij aan het welzijn of geestelijke groei van mensen, integendeel. Dat is niet omdat ik bang ben voor de toorn van God of Allah als ik 1 glaasje alcohol drink, maar omdat ik denk dat het gewoon niks bijdraagt.
* Zodra je zegt dat Allah/God zuigt, word je neergeschoten door een stel wilde terroristen. Maar zodra gelovigen roepen: "God is het licht, God is de verlosser voor iedereen, God bestaat" dan mag dat ineens wel? Komt dat niet op hetzelfde neer?
Nou, niet elke gelovige gedraagt zich als wilde terrorist. En ik heb met hoofddoek ook best wel al een hoop shit over mijn hoofd gekregen dus langs de andere kant is er ook genoeg agressie. Ik denk dat iedereen gewoon elkaar in zijn waarde moet laten en niet de overtuiging aan een ander op gaan dringen.
* Gelovigen houden zich aan zelfopgelegde beperkingen omdat het anders een begaan van een zonde zou zijn. Zodra er echter een zonde word begaan, en de betreffende gelovigen vraagt vergeving, gaan ze er maar vanuit dat ze die ook krijgen.
Typisch gevalletje van 'zelf god spelen"?
Dat ze er vanuit gaan dat ze die vanzelf krijgen, lijkt me niet terecht, het is juist de bedoeling dat je elke dag in je achterhoofd het idee hebt waarom je hier bent, niet vol angst, maar wel met de wens om jezelf te verbeteren en een stap richting het goede te doen. Maar het is wel waar dat mensen hierin soms krom redeneren...
* Ik leef voor god, dus niet voor mezelf. Want omdat Jezus zichzelf genageld heeft, moet ik wel wat terugdoen.
Dat over Jezus die gestorven is aan het kruis voor onze zonden, dat geloven moslims dus niet. Voor ons is Allah of God wel degene die ons gemaakt heeft, en hij heeft ons de lichaam gegeven en ook een ziel en die ziel moeten we op aarde zoveel mogelijk ontwikkelen. Daarvoor zijn regels, die m.i. niet gemaakt zijn om ons zoveel mogelijk te ´beperken´, maar uiteindelijk er zijn om ons als mens zoveel mogelijk op een goede manier te laten realiseren waarom we hier zijn. Dus geen ongebreideld consumeren, ongebreideld sex etc. etc. Ik zie de ´zonden´ of overtreding in de vorm van zonden dan ook niet als absoluut, maar meer als richtlijn voor ons zelf, niet omdat het moet maar ik zie ook de zin ervan in om het zo te doen.
* Mensen die strict de bijbel naleven, onthouden zichzelf op het recht om gelukkig te worden.
Nee dus, idem voor bijbel en Koran. JUIST niet. Sinds ik gelovig ben geworden, ben ik juist veel gelukkiger. Ik heb de richtlijn ontdekt die mij zelf spirituele rust geeft.
* Het nastreven van de richtlijnen van de bijbel, is ontstaan uit angst voor straf van god. Niet ontstaan vanuit het eigen gevoel dat dit de juiste manier is.
Als dat de reden is, dan lijkt me dat niet helemaal de goede reden. Ik doe het juist uit dankbaarheid voor waarom ik hier ben, ik geniet met volle teugen maar op een voor mij goede manier. Als voorbeeld alcohol: ik ben niet tegen alcohol 1 glaasje, drink het zelf niet uit overtuiging, maar in zijn geheel genomen draagt alcohol volgens mij op geen enkele manier bij aan het welzijn of geestelijke groei van mensen, integendeel. Dat is niet omdat ik bang ben voor de toorn van God of Allah als ik 1 glaasje alcohol drink, maar omdat ik denk dat het gewoon niks bijdraagt.
* Zodra je zegt dat Allah/God zuigt, word je neergeschoten door een stel wilde terroristen. Maar zodra gelovigen roepen: "God is het licht, God is de verlosser voor iedereen, God bestaat" dan mag dat ineens wel? Komt dat niet op hetzelfde neer?
Nou, niet elke gelovige gedraagt zich als wilde terrorist. En ik heb met hoofddoek ook best wel al een hoop shit over mijn hoofd gekregen dus langs de andere kant is er ook genoeg agressie. Ik denk dat iedereen gewoon elkaar in zijn waarde moet laten en niet de overtuiging aan een ander op gaan dringen.
* Gelovigen houden zich aan zelfopgelegde beperkingen omdat het anders een begaan van een zonde zou zijn. Zodra er echter een zonde word begaan, en de betreffende gelovigen vraagt vergeving, gaan ze er maar vanuit dat ze die ook krijgen.
Typisch gevalletje van 'zelf god spelen"?
Dat ze er vanuit gaan dat ze die vanzelf krijgen, lijkt me niet terecht, het is juist de bedoeling dat je elke dag in je achterhoofd het idee hebt waarom je hier bent, niet vol angst, maar wel met de wens om jezelf te verbeteren en een stap richting het goede te doen. Maar het is wel waar dat mensen hierin soms krom redeneren...
