
Geloofsovertuiging vormt beperking eigen geluk
dinsdag 3 juni 2008 om 12:56
Naar aanleiding van een korte uitleg waarom medeforummer MaraMyPrincess uitlegde waarom zij koos voor het geloof, rezen er bij mij een aantal vragen op. Hieronder eerst het betreffende geciteerde gedeelte. Overigens wel zeer beknopt samengevat om het leesbaar te houden:quote:MaraMyPrincess schreef op 03 juni 2008 @ 11:42:
Hooiii!! Ik ben hartstikke nieuw hier & vind dit echt een heel erg interessant onderwerp!
Ik ben een jonge, moderne, praktiserende gelovige van 20 jaar, woon niet op de veluwe en stem geen SGP! Ik geniet van het leven, ben hartstikke gelukkig & ben het helemaal eens met standpunt van de bijbel tegenover seks voor het huwelijk!
Schrik niet...
Ik ben zo'n gelovige die de bijbel nog als het gezaghebbende woord van God ziet! Niet als een soort van richting waar ik m'n eigen interpretatie aan kan geven, maar als het woord van God!
Geschreven door mensen, geïnspireerd door Zijn Geest!
God wil dat wij mensen niets anders kennen dan geluk, liefde, gezondheid & eerlijkheid! Dat we kunnen leven zoals Hij dat oorspronkelijk bedoelt heeft
Maar als God alle kwaad zou afstraffen, zou dat betekenen dat alle mensen gestraft zouden moeten worden. Maar God in al Zijn liefde, kon dat niet toestaan! Hij wil de mensen bij zich hebben, Hij houdt immers van ons & heeft ons gemaakt om Zijn liefde te kunnen delen!
Daarom kwam God zelf met een oplossing! Daarom werd God mens, in Jezus Christus.Daarom stierf Jezus, als een offer voor onze fouten. God werd zelf mens, om te sterven als een dure losprijs voor de zonden van de wereld. Daarom moest Jezus zo lijden.
Zijn bloed heeft mij bevrijdt, Zijn bloed kocht mij & maakte mij een kind van God! Ik geloof dus in het diepste van mijn ziel dat wat God zegt goed is voor mij! Ik wil gehoorzaam zijn aan Hem, omdat ik weet dat het goed is wat Hij zegt!
Als God dit voor mij over had? Wie ben ik dan om te zeggen ‘Nee, wat U aan dat kruis deed was goed, daar ben ik blij mee, maar met die regel over seks ben ik nog niet zo eens’
Ik weet zeker dat wat God doet goed is, Ik volg Hem & vertrouw erop dat het goed komt!
Zou het niet hypocriet zijn als ik zou zeggen het boeit me niet, ik doe ’t toch?!
Hierop komen de stellingen bovendrijven:
* Ik leef voor god, dus niet voor mezelf. Want omdat Jezus zichzelf genageld heeft, moet ik wel wat terugdoen
* Mensen die strict de bijbel naleven, onthouden zichzelf op het recht om gelukkig te worden.
* Het nastreven van de richtlijnen van de bijbel, is ontstaan uit angst voor straf van god. Niet ontstaan vanuit het eigen gevoel dat dit de juiste manier is.
* Zodra je zegt dat Allah/God zuigt, word je neergeschoten door een stel wilde terroristen. Maar zodra gelovigen roepen: "God is het licht, God is de verlosser voor iedereen, God bestaat" dan mag dat ineens wel? Komt dat niet op hetzelfde neer?
* Gelovigen houden zich aan zelfopgelegde beperkingen omdat het anders een begaan van een zonde zou zijn. Zodra er echter een zonde word begaan, en de betreffende gelovigen vraagt vergeving, gaan ze er maar vanuit dat ze die ook krijgen.
Typisch gevalletje van 'zelf god spelen"?
Leef je uit...
Hooiii!! Ik ben hartstikke nieuw hier & vind dit echt een heel erg interessant onderwerp!
Ik ben een jonge, moderne, praktiserende gelovige van 20 jaar, woon niet op de veluwe en stem geen SGP! Ik geniet van het leven, ben hartstikke gelukkig & ben het helemaal eens met standpunt van de bijbel tegenover seks voor het huwelijk!
Schrik niet...
Ik ben zo'n gelovige die de bijbel nog als het gezaghebbende woord van God ziet! Niet als een soort van richting waar ik m'n eigen interpretatie aan kan geven, maar als het woord van God!
Geschreven door mensen, geïnspireerd door Zijn Geest!
God wil dat wij mensen niets anders kennen dan geluk, liefde, gezondheid & eerlijkheid! Dat we kunnen leven zoals Hij dat oorspronkelijk bedoelt heeft
Maar als God alle kwaad zou afstraffen, zou dat betekenen dat alle mensen gestraft zouden moeten worden. Maar God in al Zijn liefde, kon dat niet toestaan! Hij wil de mensen bij zich hebben, Hij houdt immers van ons & heeft ons gemaakt om Zijn liefde te kunnen delen!
Daarom kwam God zelf met een oplossing! Daarom werd God mens, in Jezus Christus.Daarom stierf Jezus, als een offer voor onze fouten. God werd zelf mens, om te sterven als een dure losprijs voor de zonden van de wereld. Daarom moest Jezus zo lijden.
Zijn bloed heeft mij bevrijdt, Zijn bloed kocht mij & maakte mij een kind van God! Ik geloof dus in het diepste van mijn ziel dat wat God zegt goed is voor mij! Ik wil gehoorzaam zijn aan Hem, omdat ik weet dat het goed is wat Hij zegt!
Als God dit voor mij over had? Wie ben ik dan om te zeggen ‘Nee, wat U aan dat kruis deed was goed, daar ben ik blij mee, maar met die regel over seks ben ik nog niet zo eens’
Ik weet zeker dat wat God doet goed is, Ik volg Hem & vertrouw erop dat het goed komt!
Zou het niet hypocriet zijn als ik zou zeggen het boeit me niet, ik doe ’t toch?!
Hierop komen de stellingen bovendrijven:
* Ik leef voor god, dus niet voor mezelf. Want omdat Jezus zichzelf genageld heeft, moet ik wel wat terugdoen
* Mensen die strict de bijbel naleven, onthouden zichzelf op het recht om gelukkig te worden.
* Het nastreven van de richtlijnen van de bijbel, is ontstaan uit angst voor straf van god. Niet ontstaan vanuit het eigen gevoel dat dit de juiste manier is.
* Zodra je zegt dat Allah/God zuigt, word je neergeschoten door een stel wilde terroristen. Maar zodra gelovigen roepen: "God is het licht, God is de verlosser voor iedereen, God bestaat" dan mag dat ineens wel? Komt dat niet op hetzelfde neer?
* Gelovigen houden zich aan zelfopgelegde beperkingen omdat het anders een begaan van een zonde zou zijn. Zodra er echter een zonde word begaan, en de betreffende gelovigen vraagt vergeving, gaan ze er maar vanuit dat ze die ook krijgen.
Typisch gevalletje van 'zelf god spelen"?
Leef je uit...

dinsdag 3 juni 2008 om 13:00
Ik snap het niet zo goed: waarom is de dood van Jezus een losprijs voor mijn zonden?
Daarnaast ben ik van mening dat je met een geloof minstens zo gelukkig kunt zijn als zonder geloof, en ik kan zelfs redenen bedenken waarom je zelfs veel gelukkiger kunt zijn met een geloof.
Daarnaast ben ik van mening dat je met een geloof minstens zo gelukkig kunt zijn als zonder geloof, en ik kan zelfs redenen bedenken waarom je zelfs veel gelukkiger kunt zijn met een geloof.
anoniem_648d867ac9e9b wijzigde dit bericht op 03-06-2008 13:00
Reden: Freudiaans
Reden: Freudiaans
% gewijzigd
dinsdag 3 juni 2008 om 13:07
Ik denk dat geloof een troost kan zijn en antwoord op veel vragen. Als je daar niets mee kan prima toch, dan doe je het zelf op jouw manier. Maar waarom zou het een ramp zijn als andere daar wel verder mee komen?
Ik snap dus nooit zo deze kritische vragen. Het werkt voor mensen die geloven en ja die komen me over het algemeen wel gelukkig over Ze vinden door geloof antwoorden op vragen in het leven. Vinden er troost in en ik kan blij zijn voor hen die daar dan hun geluk in vinden.
Het hoeft niet jouw manier te zijn als het voor hen maar werkt.
Ik snap dus nooit zo deze kritische vragen. Het werkt voor mensen die geloven en ja die komen me over het algemeen wel gelukkig over Ze vinden door geloof antwoorden op vragen in het leven. Vinden er troost in en ik kan blij zijn voor hen die daar dan hun geluk in vinden.
Het hoeft niet jouw manier te zijn als het voor hen maar werkt.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
dinsdag 3 juni 2008 om 13:10
Ik heb ook nooit begrepen hoe je de zonden der wereld weg kan nemen door je eigen zoon aan het kruis te laten nagelen.
Kon dat niet anders? Moet dat zo? Zeker als je almachtig bent?
Een god die het beste met je voorheeft doet zoiets niet met zijn eigen zoon. Ik vind dat meer psychopatengedrag.
Ik kan in ieder geval niet snappen dat God liefde is, als hij zo met zijn kinderen omgaat.
Heb dit al een aantal keer aangekaart met verder toch erg slimme christenen, maar een bevredigende verklaring heb ik nog nooit gekregen. Als ze er over na gaan denken, snappen ze het zelf ook niet meer zo goed.
Kon dat niet anders? Moet dat zo? Zeker als je almachtig bent?
Een god die het beste met je voorheeft doet zoiets niet met zijn eigen zoon. Ik vind dat meer psychopatengedrag.
Ik kan in ieder geval niet snappen dat God liefde is, als hij zo met zijn kinderen omgaat.
Heb dit al een aantal keer aangekaart met verder toch erg slimme christenen, maar een bevredigende verklaring heb ik nog nooit gekregen. Als ze er over na gaan denken, snappen ze het zelf ook niet meer zo goed.
dinsdag 3 juni 2008 om 13:11
dinsdag 3 juni 2008 om 13:13
Ik geloof zelf overigens wel maar ben niet kerkelijk. Ik zoek zelf vaak mijn antwoorden en die vind je vaak terug in elk geloof. De meeste dingen weten we zelf ook wel. Niet doden, niet kwetsen niet stelen. Het is zo simpel.
Kom je er niet uit kun je er iets over lezen en een christen pakt dan misschien de bijbel. Hoe moet ik staan tegenover sex voor het huwelijk? Je kan het antwoord er vinden of het naar eigen interpetatie invullen.
En je zoekt dus het antwoord dat bij jouw past. Vrij vertaald of letterlijk.
Of je hebt er maling aan en doet het toch anders.
Niets mis mee als mensen zo uit bepaalde vragen in hun leven komen. Een antwoord vinden op hoe ze met iets verder moeten gaan.
Kom je er niet uit kun je er iets over lezen en een christen pakt dan misschien de bijbel. Hoe moet ik staan tegenover sex voor het huwelijk? Je kan het antwoord er vinden of het naar eigen interpetatie invullen.
En je zoekt dus het antwoord dat bij jouw past. Vrij vertaald of letterlijk.
Of je hebt er maling aan en doet het toch anders.
Niets mis mee als mensen zo uit bepaalde vragen in hun leven komen. Een antwoord vinden op hoe ze met iets verder moeten gaan.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
dinsdag 3 juni 2008 om 13:16
Zeker mag je nog kritische vragen. Maar is dat om zelf inzicht te krijgen in hoe een ander het doet of wil je dat bekritiseren?
Ik verbaas me zelf over het bekritiseren. Want het hoeft jouw manier niet te zijn toch? Het werkt voor die persoon en die is er happy mee en zolang die er niemand kwaad mee doet prima.
en ja dan kan je vragen hoe die het ziet en beleefd. Kan je het belachelijk vinden (in jouw ogen) maar zo kan je zelf net zo min begrepen kunnen worden door anderen. Kunnen die daar weer niets bij voorstellen.
Ik verbaas me zelf over het bekritiseren. Want het hoeft jouw manier niet te zijn toch? Het werkt voor die persoon en die is er happy mee en zolang die er niemand kwaad mee doet prima.
en ja dan kan je vragen hoe die het ziet en beleefd. Kan je het belachelijk vinden (in jouw ogen) maar zo kan je zelf net zo min begrepen kunnen worden door anderen. Kunnen die daar weer niets bij voorstellen.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
dinsdag 3 juni 2008 om 13:20
quote:Alba schreef op 03 juni 2008 @ 13:10:
Ik heb ook nooit begrepen hoe je de zonden der wereld weg kan nemen door je eigen zoon aan het kruis te laten nagelen.
Kon dat niet anders? Moet dat zo? Zeker als je almachtig bent?
Een god die het beste met je voorheeft doet zoiets niet met zijn eigen zoon. Ik vind dat meer psychopatengedrag.
Ik kan in ieder geval niet snappen dat God liefde is, als hij zo met zijn kinderen omgaat.
Heb dit al een aantal keer aangekaart met verder toch erg slimme christenen, maar een bevredigende verklaring heb ik nog nooit gekregen. Als ze er over na gaan denken, snappen ze het zelf ook niet meer zo goed.
Oké, nou hihihi! dan zal ik 't ook een keer proberen.. Zo denk ik er over:
Zoals ik al eerder aankaartte kon God de zonde niet ongestraft laten, want zoals kanker een lichaam verziekt, verziekt de zonde de wereld! God wilde heel graag dat de mensen bij Hem zouden kunnen komen, maar zonder dat zij zonder zonde waren zou dat nooit kunnen.
Dusss.. kwam God zelf met een oplossing, omdat Hij ook wel zag dat het de mensen nooit zou lukken om zonder zonde te leven.
God Zelf werd mens in Jezus! Het was Zijn opdracht om volledig zonder zonde te blijven in alle jaren dat Hij leefde, maar Hij was wel volledig mens! Dat betekent dat Hij dus ook alle verleidingen kende, die wij ook kennen!
& toen Hij Zijn leven lang zonder zonde geleeft had, werd juist Hij, de enige mens zonder zonde gestraft!
& die straf moest heel zwaar zijn, want Hij droeg de straf voor alle mensen die ooit geleefd hadden & ooit nog zouden leven!
Het was dus inderdaad pure horror, maar nodig om de mensen vrij te maken & bij God te kunnen laten zijn!
Jezus stierf, maar daar hield het gelukkig niet op! Hij ging naar de hel, maar Zijn liefde voor de mensen was zo groot dat de hel het niet aan kon! Hij overwon de dood & stond op!
De dood had het verloren van de liefde & had daardoor geen macht meer! Nu is de weg naar God open...
Ik heb ook nooit begrepen hoe je de zonden der wereld weg kan nemen door je eigen zoon aan het kruis te laten nagelen.
Kon dat niet anders? Moet dat zo? Zeker als je almachtig bent?
Een god die het beste met je voorheeft doet zoiets niet met zijn eigen zoon. Ik vind dat meer psychopatengedrag.
Ik kan in ieder geval niet snappen dat God liefde is, als hij zo met zijn kinderen omgaat.
Heb dit al een aantal keer aangekaart met verder toch erg slimme christenen, maar een bevredigende verklaring heb ik nog nooit gekregen. Als ze er over na gaan denken, snappen ze het zelf ook niet meer zo goed.
Oké, nou hihihi! dan zal ik 't ook een keer proberen.. Zo denk ik er over:
Zoals ik al eerder aankaartte kon God de zonde niet ongestraft laten, want zoals kanker een lichaam verziekt, verziekt de zonde de wereld! God wilde heel graag dat de mensen bij Hem zouden kunnen komen, maar zonder dat zij zonder zonde waren zou dat nooit kunnen.
Dusss.. kwam God zelf met een oplossing, omdat Hij ook wel zag dat het de mensen nooit zou lukken om zonder zonde te leven.
God Zelf werd mens in Jezus! Het was Zijn opdracht om volledig zonder zonde te blijven in alle jaren dat Hij leefde, maar Hij was wel volledig mens! Dat betekent dat Hij dus ook alle verleidingen kende, die wij ook kennen!
& toen Hij Zijn leven lang zonder zonde geleeft had, werd juist Hij, de enige mens zonder zonde gestraft!
& die straf moest heel zwaar zijn, want Hij droeg de straf voor alle mensen die ooit geleefd hadden & ooit nog zouden leven!
Het was dus inderdaad pure horror, maar nodig om de mensen vrij te maken & bij God te kunnen laten zijn!
Jezus stierf, maar daar hield het gelukkig niet op! Hij ging naar de hel, maar Zijn liefde voor de mensen was zo groot dat de hel het niet aan kon! Hij overwon de dood & stond op!
De dood had het verloren van de liefde & had daardoor geen macht meer! Nu is de weg naar God open...
dinsdag 3 juni 2008 om 13:20
die kruistocht werd gedaan door mensen die zeiden te geloven maar het ook weer op hun manier vertaalde. Dat ligt niet aan de geloofsvorm. Maar hoe men ermee omgaat. Geloven beteken niet dat je geen kwaad kunt doen, dat je geen ellende kunt verwachten. Dat je geen fouten kunt maken.
Het is een antwoord maar als mens zul je nog steeds net als iedereen het juiste moeten beslissen en doen. En de kruistochten waren dus een manier zoals het niet moet.
Evenals de heilige oorlogen enz.
Geloof houd inderdaad liefde in en vergeving. Dat kun je er ook in lezen maar het blijven mensen die het intepreteren. Die er fout mee omgaan.
Dus ligt de fout nog steeds bij de mens hoe die zijn geloof vertaald.
Het is een antwoord maar als mens zul je nog steeds net als iedereen het juiste moeten beslissen en doen. En de kruistochten waren dus een manier zoals het niet moet.
Evenals de heilige oorlogen enz.
Geloof houd inderdaad liefde in en vergeving. Dat kun je er ook in lezen maar het blijven mensen die het intepreteren. Die er fout mee omgaan.
Dus ligt de fout nog steeds bij de mens hoe die zijn geloof vertaald.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.

dinsdag 3 juni 2008 om 13:21
Die kruisdood heb ik ook ooit nooit zo begrepen. Ik kan wel weer begrijpen waarom Judas toch goed was, maar the bigger picture zie ik niet: waarom is het noodzakelijk om iemand te laten sterven voor de zonden van anderen? Wat is er gebeurd met de eigen verantwoordelijkheid die we kregen na de zondeval?
Verder lijkt geloven me erg prettig. Het lijkt me een bijna tastbaar gevoel van steun dat je je hele leven met je meedraagt.
Verder lijkt geloven me erg prettig. Het lijkt me een bijna tastbaar gevoel van steun dat je je hele leven met je meedraagt.

dinsdag 3 juni 2008 om 13:26
quote:MaraMyPrincess schreef op 03 juni 2008 @ 13:20:
[...]
Zoals ik al eerder aankaartte kon God de zonde niet ongestraft laten, want zoals kanker een lichaam verziekt, verziekt de zonde de wereld! God wilde heel graag dat de mensen bij Hem zouden kunnen komen, maar zonder dat zij zonder zonde waren zou dat nooit kunnen.
Maar waarom niet dan? Daar is God's genade is toch eeuwige en eindeloos?
quote:
Dusss.. kwam God zelf met een oplossing, omdat Hij ook wel zag dat het de mensen nooit zou lukken om zonder zonde te leven.
God Zelf werd mens in Jezus! Het was Zijn opdracht om volledig zonder zonde te blijven in alle jaren dat Hij leefde, maar Hij was wel volledig mens! Dat betekent dat Hij dus ook alle verleidingen kende, die wij ook kennen!
& toen Hij Zijn leven lang zonder zonde geleeft had, werd juist Hij, de enige mens zonder zonde gestraft!
& die straf moest heel zwaar zijn, want Hij droeg de straf voor alle mensen die ooit geleefd hadden & ooit nog zouden leven!
Het was dus inderdaad pure horror, maar nodig om de mensen vrij te maken & bij God te kunnen laten zijn!
Ook dit begrijp ik niet. Waarom is dit logisch en noodzakelijk? Waarom leid een zondeloos leven in combinatie met enorme straf tot de redding van de zielen van de mensheid?
quote:
Jezus stierf, maar daar hield het gelukkig niet op! Hij ging naar de hel, maar Zijn liefde voor de mensen was zo groot dat de hel het niet aan kon! Hij overwon de dood & stond op!
De dood had het verloren van de liefde & had daardoor geen macht meer! Nu is de weg naar God open...Ook dit ontgaat me. Was de dood van Jezus dan niet voldoende om de mens zondeloos te maken? Hij moest daarna ook nog de hel overwinnen? Maar als hij dat gedaan heeft, waarom bestaat de hel dan nog?
[...]
Zoals ik al eerder aankaartte kon God de zonde niet ongestraft laten, want zoals kanker een lichaam verziekt, verziekt de zonde de wereld! God wilde heel graag dat de mensen bij Hem zouden kunnen komen, maar zonder dat zij zonder zonde waren zou dat nooit kunnen.
Maar waarom niet dan? Daar is God's genade is toch eeuwige en eindeloos?
quote:
Dusss.. kwam God zelf met een oplossing, omdat Hij ook wel zag dat het de mensen nooit zou lukken om zonder zonde te leven.
God Zelf werd mens in Jezus! Het was Zijn opdracht om volledig zonder zonde te blijven in alle jaren dat Hij leefde, maar Hij was wel volledig mens! Dat betekent dat Hij dus ook alle verleidingen kende, die wij ook kennen!
& toen Hij Zijn leven lang zonder zonde geleeft had, werd juist Hij, de enige mens zonder zonde gestraft!
& die straf moest heel zwaar zijn, want Hij droeg de straf voor alle mensen die ooit geleefd hadden & ooit nog zouden leven!
Het was dus inderdaad pure horror, maar nodig om de mensen vrij te maken & bij God te kunnen laten zijn!
Ook dit begrijp ik niet. Waarom is dit logisch en noodzakelijk? Waarom leid een zondeloos leven in combinatie met enorme straf tot de redding van de zielen van de mensheid?
quote:
Jezus stierf, maar daar hield het gelukkig niet op! Hij ging naar de hel, maar Zijn liefde voor de mensen was zo groot dat de hel het niet aan kon! Hij overwon de dood & stond op!
De dood had het verloren van de liefde & had daardoor geen macht meer! Nu is de weg naar God open...Ook dit ontgaat me. Was de dood van Jezus dan niet voldoende om de mens zondeloos te maken? Hij moest daarna ook nog de hel overwinnen? Maar als hij dat gedaan heeft, waarom bestaat de hel dan nog?
dinsdag 3 juni 2008 om 13:27
precies zo zie ik het ook, als steun. Iemand die zegt "het is gods wil" kan het een plek geven, maar dat betekend niet dat god het wilde. Je was simpel mens die in dit leven verdriet en pijn te verwerken krijgt. Die blootstaat aan verleiding. En het is heel lastig daar altijd goed mee om te gaan. In die zin begrijp ik wat maramyprinses wil uitleggen. Dat een mens moeilijk perfect kan leven en wel altijd zondig zal zijn op momenten. Wel eens fouten kan maken. De hel zie ik ook eerder op aarde met zijn verleiding en zijn oorlogen en materie en macht. Zie daar maar je staande in te houden en het juiste te doen.
Geloof kan je daarbij helpen het juiste te willen nastreven. Maar we blijven mens. Het is een richtlijn en geen garantie.
Echter ook zonder geloof is het mogelijk het juiste te doen en te kiezen. Het is meer voor hen die er liever wat op naslaan. Die die steun erbij prettig vinden.
Geloof kan je daarbij helpen het juiste te willen nastreven. Maar we blijven mens. Het is een richtlijn en geen garantie.
Echter ook zonder geloof is het mogelijk het juiste te doen en te kiezen. Het is meer voor hen die er liever wat op naslaan. Die die steun erbij prettig vinden.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
dinsdag 3 juni 2008 om 13:33
Het bijbelverhaal, ik snap dat mensen zo denken.
Hoe iedereen wil leven moet die lekker zelf weten, ook qua geloof. Het stuit mijzelf pas tegen de borst op het moment dat IK er ook hinder van ondervind.
Zoals ik al eerder had opgemerkt. Mensen die over god praten, praten vaak alsof hun verhaal het enige juiste verhaal is. Dit vind ik niet overkomen alsof ze mij de ruimte gunnen die ik hun gun.
Als iemand maagd blijft tot het huwelijk denk ik niet: preutse kip, jij gaat naar hel. Andersom wordt dat voor anderen wel gedacht. Ik geloof niet in hemel-hel verhalen. Maar ik zal nooit zeggen dat iedereen die wel gelooft allemaal bullshit in hun hoofd halen. Immers niemand heeft onderbouwende bewijsargumenten. Kan dan geen enkele gelovige zeggen: Ja ik geloof in de hemel, maar hé, eigenlijk wil ik erin geloven, want bewijs is er niet.
En daarbij komen we op het 2e punt wat mij tegen de borst stoot.
Geloven mensen écht in het geloof(raar..zonder bewijs)
Of geloven ze ómdat ze ergens in willen geloven, lekker veilig die houvast aan regeltjes. En toevallig is het daar god waar ze in geloven.
Hoe iedereen wil leven moet die lekker zelf weten, ook qua geloof. Het stuit mijzelf pas tegen de borst op het moment dat IK er ook hinder van ondervind.
Zoals ik al eerder had opgemerkt. Mensen die over god praten, praten vaak alsof hun verhaal het enige juiste verhaal is. Dit vind ik niet overkomen alsof ze mij de ruimte gunnen die ik hun gun.
Als iemand maagd blijft tot het huwelijk denk ik niet: preutse kip, jij gaat naar hel. Andersom wordt dat voor anderen wel gedacht. Ik geloof niet in hemel-hel verhalen. Maar ik zal nooit zeggen dat iedereen die wel gelooft allemaal bullshit in hun hoofd halen. Immers niemand heeft onderbouwende bewijsargumenten. Kan dan geen enkele gelovige zeggen: Ja ik geloof in de hemel, maar hé, eigenlijk wil ik erin geloven, want bewijs is er niet.
En daarbij komen we op het 2e punt wat mij tegen de borst stoot.
Geloven mensen écht in het geloof(raar..zonder bewijs)
Of geloven ze ómdat ze ergens in willen geloven, lekker veilig die houvast aan regeltjes. En toevallig is het daar god waar ze in geloven.
dinsdag 3 juni 2008 om 13:33
quote:Onderdezon schreef op 03 juni 2008 @ 13:21:
Die kruisdood heb ik ook ooit nooit zo begrepen. Ik kan wel weer begrijpen waarom Judas toch goed was, maar the bigger picture zie ik niet: waarom is het noodzakelijk om iemand te laten sterven voor de zonden van anderen? Wat is er gebeurd met de eigen verantwoordelijkheid die we kregen na de zondeval?
Verder lijkt geloven me erg prettig. Het lijkt me een bijna tastbaar gevoel van steun dat je je hele leven met je meedraagt.
Misschien kun je het je zo voorstellen:
Je zit in de rechtbank & de Rechter is je Vader! Hij is een goede Rechter, helemaal rechtvaardig, kan niet liegen & elk oordeel dat Hij uitspreekt is goed! Jij bent aangeklaagt, je hebt superveel verkeerd gedaan, dat ziet de Rechter ook!
Je verdient het gewoon om gestraft te worden of Hij nu je Vader is ja of nee.. eerlijkheid staat voorop!
De straf luidt: 'doodstraf!' Dan staat Jezus op! Hij zegt 'Nee, ik hou net zoveel van deze persoon als U Vader, & ik weet hoeveel verdriet het U doet dat U deze persoon moet laten sterven! Ik draag de straf in plaats van deze persoon..'
Die kruisdood heb ik ook ooit nooit zo begrepen. Ik kan wel weer begrijpen waarom Judas toch goed was, maar the bigger picture zie ik niet: waarom is het noodzakelijk om iemand te laten sterven voor de zonden van anderen? Wat is er gebeurd met de eigen verantwoordelijkheid die we kregen na de zondeval?
Verder lijkt geloven me erg prettig. Het lijkt me een bijna tastbaar gevoel van steun dat je je hele leven met je meedraagt.
Misschien kun je het je zo voorstellen:
Je zit in de rechtbank & de Rechter is je Vader! Hij is een goede Rechter, helemaal rechtvaardig, kan niet liegen & elk oordeel dat Hij uitspreekt is goed! Jij bent aangeklaagt, je hebt superveel verkeerd gedaan, dat ziet de Rechter ook!
Je verdient het gewoon om gestraft te worden of Hij nu je Vader is ja of nee.. eerlijkheid staat voorop!
De straf luidt: 'doodstraf!' Dan staat Jezus op! Hij zegt 'Nee, ik hou net zoveel van deze persoon als U Vader, & ik weet hoeveel verdriet het U doet dat U deze persoon moet laten sterven! Ik draag de straf in plaats van deze persoon..'
dinsdag 3 juni 2008 om 13:36
quote:MaraMyPrincess schreef op 03 juni 2008 @ 13:33:
[...]
Misschien kun je het je zo voorstellen:
Je zit in de rechtbank & de Rechter is je Vader! Hij is een goede Rechter, helemaal rechtvaardig, kan niet liegen & elk oordeel dat Hij uitspreekt is goed! Jij bent aangeklaagt, je hebt superveel verkeerd gedaan, dat ziet de Rechter ook!
Je verdient het gewoon om gestraft te worden of Hij nu je Vader is ja of nee.. eerlijkheid staat voorop!
De straf luidt: 'doodstraf!' Dan staat Jezus op! Hij zegt 'Nee, ik hou net zoveel van deze persoon als U Vader, & ik weet hoeveel verdriet het U doet dat U deze persoon moet laten sterven! Ik draag de straf in plaats van deze persoon..'
Weet je hoe dat op mij overkomt?: ik sla je omdat ik zoveel van je hou..................(bah)
En wat is eigenlijk verkeerd? Daar wil ik wel eens een boom over opzetten met God!
[...]
Misschien kun je het je zo voorstellen:
Je zit in de rechtbank & de Rechter is je Vader! Hij is een goede Rechter, helemaal rechtvaardig, kan niet liegen & elk oordeel dat Hij uitspreekt is goed! Jij bent aangeklaagt, je hebt superveel verkeerd gedaan, dat ziet de Rechter ook!
Je verdient het gewoon om gestraft te worden of Hij nu je Vader is ja of nee.. eerlijkheid staat voorop!
De straf luidt: 'doodstraf!' Dan staat Jezus op! Hij zegt 'Nee, ik hou net zoveel van deze persoon als U Vader, & ik weet hoeveel verdriet het U doet dat U deze persoon moet laten sterven! Ik draag de straf in plaats van deze persoon..'
Weet je hoe dat op mij overkomt?: ik sla je omdat ik zoveel van je hou..................(bah)
En wat is eigenlijk verkeerd? Daar wil ik wel eens een boom over opzetten met God!