Is 18 nog 18?

Sauntara schreef: ↑

23-07-2023 13:13

Nee en die verschuiving is er per generatie. Mag dat? Ja hoor. Maar voor de wet zal je per 18e levensjaar gewoon volwassen zijn. Dat ouders hun kinderen klein houden is niet verstandig, maar veranderd niks aan hun leeftijd en verwachtingen van de maatschappij die enkel verharden.

Onzin, de maatschappij beweegt mee. Dat zijn diezelfde mensen.

En volgens mij speelt diezelfde gemakzucht ook een rol bij tieners. Waarom zou je ruzie maken met je onwillige puber over de was doen, als je het ook zelf in de supersonische wasmachine kunt mikken? Of aan je werkster kunt vragen? En waarom zou je allerlei niet-te-vreten prutjes die je 13 jarige verknald heeft eten, als je ook een pizza kunt bestellen als je zelf geen zin hebt om te koken?

Mijn moeder liet mij koken omdat ze er zelf geen zin meer in had. Thuisbezorgd bestond nog niet, kant-en-klaar maaltijden ook nauwelijks, en dus was ik de sjaak. Tegenwoordig hoef je je kind er niet meer mee op te zadelen want een maaltijd kun je aan alle kanten krijgen.

Susan schreef: ↑

23-07-2023 13:07

Dat had ik ook. In mijn eigen beleving deed ik op mijn zesde altijd alsof ik al twaalf was, dat keek ik dan zogenaamd af bij mijn oudere nichtjes.

Grappig, zo graag 'groot' willen zijn. Nu ben ik blij dat ik jonger geschat wordt, wat natuurlijk deels door mijn onvolwassen levensstijl komt.

fashionvictim schreef: ↑

23-07-2023 12:58

Je ziet het echt al op hele jonge leeftijd. Kinderen van tegenwoordig mogen bijvoorbeeld pas op hele late leeftijd alleen buitenspelen of alleen de straat uit. Alleen een boodschapje doen mogen ze bijvoorbeeld ook pas heel laat.

Ik deed dat als 5 jarige al, en nu is dat misschien wel extreem jong, maar een kind van 7 zou echt wel een boodschapje moeten kunnen doen. Ik ben er echter sinds ik kinderen heb nog nooit 1 tegen gekomen die dat al deed.

Edit: en daardoor laat ik het mijn eigen kinderen dus ook niet op die leeftijd doen, want je wil ook geen gezeik met mensen die Veilig Thuis gaan bellen omdat jij je 7-jarige in d'r eentje naar de Appie stuurt om even brood te halen.

Ja dat vind ik ook herkenbaar. Ik woonde vroeger in een rustige wijk. Ik liep als 5 jarige alleen naar een vriendje 3 straten verderop om te vragen of hij kwam spelen in de speeltuin waar ik ook gewoon alleen heen ging in de zomer om te gaan schommelen. We liepen ook samen van en naar school als 5 jarigen zonder ouderlijk toezicht. De school was 4 straten verderop, drukke straat oversteken en de hoek om. Werd ook wel eens voor een boodschapje naar de slager/bakker/supermarktje gestuurd. En oom en tante lieten ons met nichtjes gewoon alleen 10 minuten langs een drukke weg naar de snackbar lopen voor een ijsje in de zomer. Had ook een sleutel van thuis en was wel eens een uur alleen thuis als ik uit school kwam.

Sauntara schreef: ↑

23-07-2023 13:13

Nee en die verschuiving is er per generatie. Mag dat? Ja hoor. Maar voor de wet zal je per 18e levensjaar gewoon volwassen zijn. Dat ouders hun kinderen klein houden is niet verstandig, maar veranderd niks aan hun leeftijd en verwachtingen van de maatschappij die enkel verharden.

Over welke verwachtingen heb je het dan? Ik heb eerder het idee dat verwachtingen door de jaren heen verzacht zijn namelijk.

Graze schreef: ↑

23-07-2023 13:17

Ja dat vind ik ook herkenbaar. Ik woonde vroeger in een rustige wijk. Ik liep als 5 jarige alleen naar een vriendje 3 straten verderop om te vragen of hij kwam spelen in de speeltuin waar ik ook gewoon alleen heen ging in de zomer om te gaan schommelen. We liepen ook samen van en naar school als 5 jarigen zonder ouderlijk toezicht. De school was 4 straten verderop, drukke straat oversteken en de hoek om. Werd ook wel eens voor een boodschapje naar de slager/bakker/supermarktje gestuurd. En oom en tante lieten ons met nichtjes gewoon alleen 10 minuten langs een drukke weg naar de snackbar lopen voor een ijsje in de zomer. Had ook een sleutel van thuis en was wel eens een uur alleen thuis als ik uit school kwam.

Mijn dochter is 7 en is de enige van alle vriendinnetjes die ik ken (waarvan sommige zelfs al 8, bijna 9 zijn) die in haar eentje onze straat uit mag en die dus inderdaad vriendinnetjes die een paar straten verderop wonen gaat ophalen. Het wordt alleen nooit "ophalen" want ze wordt vervolgens dan binnen uitgenodigd om onder toezicht binnen te spelen.
Mijn idee is dan "ga lekker Truusje ophalen en samen buitenspelen" en het wordt vervolgens een playdate binnen waarvan ik dan soms ook foto's gewhatsappt krijg hoe leuk de dames samen met de moeder koekjes aan het bakken zijn ofzo. Dat is een invulling van "spelen" die ik meer met peuters en kleuters associeer maar daar ben ik behoorlijk alleen in.

Blablabla97 schreef: ↑

23-07-2023 13:19

Deze hoor je vaak in dit debat. 18 dus voor de wet volwassen en dus volwassen versus 18 en nog niet uitontwikkeld dus voor de wet volwassen maar nog niet volwassen.

Zouden we niet moeten nadenken over de wet aanpassen aan de realiteit?

Ik zei dit in een ander topic ook al, 18 is misschien wel meerderjarig maar nog niet volwassen. Maar goed, wat is dan wel volwassen. Dat is meer iets dat per persoon verschilt en ook nogal subjectief is.

Toen ik 18 was studeerde ik van m’n eigen geld, zwierf ik rond tot ik weer eens wat tijdelijks voor mezelf had en at ik de helft van de tijd brood omdat ik geen geld meer had.

Ik herinner me dus juist dat ik allemaal gepamperde studenten om mij heen had die zaten te giechelen tijdens colleges. En pappa en mamma belden dat ze even geld over maakten zodat ze in de kantine iets konden kopen.

Blablabla97 schreef: ↑

23-07-2023 13:19

Deze hoor je vaak in dit debat. 18 dus voor de wet volwassen en dus volwassen versus 18 en nog niet uitontwikkeld dus voor de wet volwassen maar nog niet volwassen.

Zouden we niet moeten nadenken over de wet aanpassen aan de realiteit?

Wat is dan de realiteit? Kunnen 18-jarigen echt nog niet zoveel of worden 18-jarigen te lang klein gehouden?

Frizz schreef: ↑

23-07-2023 13:30

Toen ik 18 was studeerde ik van m’n eigen geld, zwierf ik rond tot ik weer eens wat tijdelijks voor mezelf had en at ik de helft van de tijd brood omdat ik geen geld meer had.

Ik herinner me dus juist dat ik allemaal gepamperde studenten om mij heen had die zaten te giechelen tijdens colleges. En pappa en mamma belden dat ze even geld over maakten zodat ze in de kantine iets konden kopen.

Same (behalve het rondzwerven dan, en ik at gehakt met diepvriesspinazie). Toen dacht ik dat zij het in de schoot geworpen kregen, maar achteraf ben ik nu dus trots op iets wat ook komt door de omstandigheden waarin ik ben opgegroeid. Want als mijn collegegeld wel werd betaald had ik daar natuurlijk geen nee tegen gezegd (en had ik misschien wel minder mijn best gedaan om te bewijzen dat ik er 'hoorde', op de universiteit).

fashionvictim schreef: ↑

23-07-2023 13:21

Mijn dochter is 7 en is de enige van alle vriendinnetjes die ik ken (waarvan sommige zelfs al 8, bijna 9 zijn) die in haar eentje onze straat uit mag en die dus inderdaad vriendinnetjes die een paar straten verderop wonen gaat ophalen. Het wordt alleen nooit "ophalen" want ze wordt vervolgens dan binnen uitgenodigd om onder toezicht binnen te spelen.
Mijn idee is dan "ga lekker Truusje ophalen en samen buitenspelen" en het wordt vervolgens een playdate binnen waarvan ik dan soms ook foto's gewhatsappt krijg hoe leuk de dames samen met de moeder koekjes aan het bakken zijn ofzo. Dat is een invulling van "spelen" die ik meer met peuters en kleuters associeer maar daar ben ik behoorlijk alleen in.

Ja dat gebeurde ook wel eens. Stond ik aan de deur werd het binnen spelen. Ik weet nog de tijd dat ze daar toen net een Atari hadden met allerlei spelletjes dus we zaten daar toen een tijd regelmatig spelletjes te spelen als zijn broers niet thuis waren. Mijn moeder is me daar wel eens komen halen omdat ik de tijd was vergeten. Andersom gebeurde dat ook wel eens.

Mijn moeder trouwde op d'r 22e, had op haar 26e al haar kinderen gebaard en altijd huismoeder geweest terwijl m'n vader werkte. Merk, nu ik zelf eind 20 ben dat mijn moeder haar algemene kennis heel beperkt is en zij zich nooit echt ver heeft ontwikkeld. Ik ben dan niet getrouwd en heb geen kinderen maar dat zegt niets over hoe volwassen je bent.

Blablabla97 schreef: ↑

23-07-2023 13:19

Deze hoor je vaak in dit debat. 18 dus voor de wet volwassen en dus volwassen versus 18 en nog niet uitontwikkeld dus voor de wet volwassen maar nog niet volwassen.

Zouden we niet moeten nadenken over de wet aanpassen aan de realiteit?

Denkfout. Vanaf je 18e ben je meerderjarig. Volwassen ben je gemiddeld tussen je 24e en 26e.

Disclaimer: een beetje van de hak op de tak verhaal, mijn idee van waarom kinderen nu anders zijn dan zeg maar 25 jaar geleden. Of korter.
Dit telt zeker niet voor alle kinderen, karakter telt natuurlijk ook mee, en opvoeding natuurlijk ook.

Wat mij vooral opvalt is dat kinderen zelf ouder en zelfstandiger willen zijn dan ze daadwerkelijk zijn, dus dat zal ook met 18 spelen.
Daarnaast zoals gezegd willen ouders kinderen tot op een bepaald moment klein houden en dan moet het kind ineens groot zijn. Dat gaat natuurlijk niet altijd goed.

Ik denk dat de huidige techniek er ook wel mee te maken heeft. Zelf ben ik opgegroeid in de jaren 80-90, dus geen mobieltjes en andere schermen om je de hele dag mee bezig te houden. Hoewel we hadden een comodore 64 met 20 spelletjes ofzo.

Ik speelde de hele dag buiten en leerde daar mijn grenzen en die van anderen kennen. Dingen die je gebeurde loste je ter plekke op, je kon immers niet even je ouders bellen om je op te halen als je halverwege school met een lekker band stond. Of wel, maar dan moest je aanbellen bij iemand, een cafe in lopen of een winkel ofzo.
Door in bomen te klimmen en in speeltuinen te spelen leerde ik mijn eigen grenzen kennen, ik viel er weleens uit, nou ja, dan stond je op en ging je door. Een vriendje hebben we eens met een gebroken arm naar huis gebracht. Toen met een trui een soort mitella gemaakt.
Mijn ouders wisten min of meer waar ik was, want we speelden op bepaalde plekken. Maar zekerheid hadden ze nooit, want als er ergens iets anders te doen was waren we natuurlijk daar. Dan kwamen we zeiknat thuis omdat we weer in de sloot gevallen waren ofzo.

Tegenwoordig spelen kinderen (gemiddeld genomen) veel minder buiten, ze leren hiermee bepaalde vaardigheden veel minder. Daarnaast krijgen kinderen die alleen op pad gaan tegenwoordig een mobieltje mee of wat ik nu vaak zie, een horloge waarmee ze met hun ouders kunnen praten.
Hiermee leren de kinderen minder om zelf oplossingen te zoeken en bouwen ze daarin minder zelfvertrouwen op.
Kinderen spelen uberhaupt (gemiddeld genomen) minder met speelgoed omdat ze regelmatig naar een scherm kijken. Waardoor ze ook minder leren creatief te zijn met bijvoorbeeld lego of ander speelgoed. Vroeger konden we uren bezig zijn met zulke dingen, tegenwoordig volgen ze het plan en dan is het klaar.

En dan heb ik het nog niet eens over de maatschappij die bij wijze van spreken al eisen stelt aan een pasgeboren baby. Wanneer je "afwijkt" op school moet je bij wijze van spreken de opdracht net zo vaak maken tot hij goed is. Terwijl sommige antwoorden of oplossingen van kinderen niet per definitie fout zijn. Kinderen leren hierdoor dat er maar een oplossing mogelijk is, en kijken niet altijd om zich heen naar andere mogelijkheden. De meeste computerspelletjes zijn volgens hetzelfde principe gemaakt. Het moet op die volgorde of op die manier en anders moet je opnieuw beginnen.

En als laatste, kinderen groeien nu vaak op in kleine gezinnen, vaak met een eigen kamer en eigen dingen. Ze zijn veel individualistiser dan bijvoorbeeld hun opa en oma die nog met 2 of 3 op een kamer sliepen. Dan leerde je andere vaardigheden die later altijd van pas kunnen komen. Ruzies uitpraten bijvoorbeeld....

Waar je als kind niet direct tegen aan loopt leer je natuurlijk ook niet. Dus dan weet je als volwassene niet of je daar mee om kan gaan of het kan oplossen. Zo kunnen kinderen die opgroeien in de sneeuw soms eerder skieen of snowboarden dan lopen.
Wie weet hoeveel topskiers in Afrika rondlopen die dat niet eens weten omdat ze nooit sneeuw hebben gezien....

TinyTiny schreef: ↑

23-07-2023 13:01

Dat kinderen trouwens later het huis uit gaan, betekent niet dat ze niet zelfstandig kunnen zijn.
Lijkt mij wel heel normaal dat ze dan wel gewoon zelf de was kunnen doen, koken, dingen voor de opleiding regelen, eigen financiën regelen etc. Daar hoef je niet perse voor op kamers te gaan.

Ik vind juist dat je ook op kamers gaat om een beetje los te komen van dat huishoudelijke gedoe. Ja, dan laat je de was even opstapelen, of je eet een week ongezond. Wat maakt het uit? Lekker vrij. Komt vanzelf goed.

fashionvictim schreef: ↑

23-07-2023 13:10

?

Zo sluipt er al op jonge leeftijd een achterstand in allerlei dingen in die niet per se gezond is voor het kind maar wel makkelijk voor de ouder.

Minder thuisblijfmoeders, minder oudere kinderen in het gezin die dat soort zaken leerden. Minder kinderen zodat je die zolang mogelijk klein wilt houden.
En veel te veel opvoedboeken etc.
Denk ik.

Mijniebelle schreef: ↑

23-07-2023 13:22

Ik zei dit in een ander topic ook al, 18 is misschien wel meerderjarig maar nog niet volwassen. Maar goed, wat is dan wel volwassen. Dat is meer iets dat per persoon verschilt en ook nogal subjectief is.

Het gaat toch niet om volwassen of niet? Het gaat om welke activiteiten en beslissingen je van een persoon op een bepaalde leeftijd kunt verwachten. Ongeacht of iemand voor de wet volwassen is of niet.

blijfgewoonbianca schreef: ↑

23-07-2023 13:44

Minder thuisblijfmoeders, minder oudere kinderen in het gezin die dat soort zaken leerden. Minder kinderen zodat je die zolang mogelijk klein wilt houden.
En veel te veel opvoedboeken etc.
Denk ik.

Ja dat allemaal en gescheiden ouders die zich schuldig voelen

Met 6 jaar fietste ik al alleen naar school 3 km verderop. Nu ondenkbaar. Het was nog wel heel rustig. Mijn dochters zijn beiden rond hun 18de op kamers gegaan omdat ze ver weg gingen studeren. Daardoor zijn ze erg zelfstandig geworden. Thuis konden ze nog helemaal niets. Of waren er te lui voor. Om me heen zie ik ook ouders die hun kinderen voor alle teleurstellingen willen behoeden. Een onvoldoende? Moeder belt naar school of kind een herkansing krijgt etc. In mijn jeugd moest je het zelf maar uitzoeken.

Muurbloempje115 schreef: ↑

23-07-2023 13:36

Mijn moeder trouwde op d'r 22e, had op haar 26e al haar kinderen gebaard en altijd huismoeder geweest terwijl m'n vader werkte. Merk, nu ik zelf eind 20 ben dat mijn moeder haar algemene kennis heel beperkt is en zij zich nooit echt ver heeft ontwikkeld. Ik ben dan niet getrouwd en heb geen kinderen maar dat zegt niets over hoe volwassen je bent.

Van werken alleen krijg je echt geen algemene kennis.
Daar zul je toch een krant voor moeten lezen etc.

blijfgewoonbianca schreef: ↑

23-07-2023 13:44

Minder thuisblijfmoeders, minder oudere kinderen in het gezin die dat soort zaken leerden. Minder kinderen zodat je die zolang mogelijk klein wilt houden.
En veel te veel opvoedboeken etc.
Denk ik.

Ja, ik denk inderdaad dat dit allemaal meespeelt. Als je allebei werkt heb je misschien ook gewoon de energie niet om na het werk nog strijd te moeten voeren over spenen, potjes, lezen, strijken of noem maar op.

fashionvictim schreef: ↑

23-07-2023 13:48

Ja, ik denk inderdaad dat dit allemaal meespeelt. Als je allebei werkt heb je misschien ook gewoon de energie niet om na het werk nog strijd te moeten voeren over spenen, potjes, lezen, strijken of noem maar op.

Vlak ook niet uit dat we zoveel over kindermisbruik en verkrachting te lezen krijgen dat alles tegenwoordig veel onveiliger voelt dan vroeger. Terwijl er ook toen enge kerels bestonden.