Is 18 nog 18?

23-07-2023 12:45 296 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Geregeld lees je hier in topics ‘toen ik 18 was deed ik al lang X, Y en Z’ als reactie op dat een kind van een forummer iets nog niet doet of kan. Op mijn werk (onderwijs) merk ik met name sinds corona dat er een kloof lijkt te zijn tussen wat je vroeger van een 17/18 jarige kon verwachten en wat nu realistisch blijkt.

Is 18 nu nog wel hetzelfde als 18 een decennium geleden? Is het erg dat kinderen nu mogelijk minder snel zelfstandig zijn?

Kortom een totaal niet verdelend, heel rustig topic voor op de zondag ;-D
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
23-07-2023 15:52
Tuurlijk, lui.
De jeugd van tegenwoordig....

Man-o-man. :facepalm:

Maar je illustreert mooi wat ik zeg: als je kind op de 18e verjaardag niet perfect af is heb je als ouders gefaald.
En daarom ontstaan dit soort topics.
Als je er niet op vertrouwt dat je kind een bepaald iets aankan, hoe kan een kind dan ooit het zelfvertrouwen krijgen dat het, het wel aankan?
Wat een akelig topic is dit zeg! En dan doel ik met name op de meeste, afzeikige, neerbuigende reacties en de reacties daarop volgende. Schamen jullie dan geen seconde?!
Alle reacties Link kopieren Quote
Nogevendit schreef:
23-07-2023 15:57
Als je er niet op vertrouwt dat je kind een bepaald iets aankan, hoe kan een kind dan ooit het zelfvertrouwen krijgen dat het, het wel aankan?
En hoe moet je weten of je iets wel of niet kunt als je het niet geprobeerd hebt ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pindakaasjes schreef:
23-07-2023 16:05
Wat een akelig topic is dit zeg! En dan doel ik met name op de meeste, afzeikige, neerbuigende reacties en de reacties daarop volgende. Schamen jullie dan geen seconde?!
Oh die vond ik juist wel okay eigenlijk
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
Alle reacties Link kopieren Quote
blijfgewoonbianca schreef:
23-07-2023 16:05
En hoe moet je weten of je iets wel of niet kunt als je het niet geprobeerd hebt ?
Precies! Je kind verdient het om zijn/haar eigen succesverhalen te kunnen en mogen maken. En idd, dat zal met vallen en opstaan gepaard gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb op latere leeftijd dan gemiddeld nog een studie gedaan en kwam toen met 17/18/19 jarigen te zitten, en het viel me toch echt wel op dat het anders was dan bij mijn eerdere studie. Let wel, zoveel ouder ben ik niet, ik was bij aanvang midden twintig.

Véél onzelfstandiger, banger, meer bemoeienis van ouders. Extreem veel thuiswonend en daarom ook meer gelaten, minder in contact met de wereld om zich heen, niet in staat tot oplossen van problemen of conflict.

Ikzelf ben op mijn 16e uit huis gegaan en op mijn 18e geëmigreerd, dat hoeft mijn hypothetische kind nou ook weer niet, maar van de onzelfstandigheid van de jongvolwassenen die ik daar tegenkwam schrok ik toch wel.

Ik merk het ook bij de kinderen van de vriend van mijn moeder, die nu begin 20 zijn. Om ieder wissewasje bellen ze hun vader (waar liggen m'n schoenen? Heb je m'n broek gewassen? Mag ik een jurkje kopen?). Ook problemen woeden veel te veel uitvergroot, alles is een drama alsof ze 13 jarigen zijn. Ik vind het redelijk belachelijk.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
Alle reacties Link kopieren Quote
Nogevendit schreef:
23-07-2023 15:57
Als je er niet op vertrouwt dat je kind een bepaald iets aankan, hoe kan een kind dan ooit het zelfvertrouwen krijgen dat het, het wel aankan?
Dat is nou juist de lastige balans bij opvoeden.

Mijn oudste liet ik niet alleen met OV gaan, omdat ik zag dat hij dat niet kon.
Bij mijn jongste zag ik dat ie het wel kon en die liet ik dus wel alleen gaan.
En dat zit em dan dus in een soort fingerspitzengefühl: aanvoelen dat de ene in staat is om oplossingen te bedenken omdat ie zeg maar het systeem van het OV begrijpt, terwijl de ander nog helemaal niet doorhad dat daar überhaupt een systeem inzat.

Dus een kind iets zelfstandig laten doen voordat ie daaraan toe is, is ook niet goed voor z'n zelfvertrouwen. Een kind te weinig het vertrouwen geven dat ie iets kan is ook niet goed voor z'n zelfvertrouwen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
23-07-2023 16:09
Dat is nou juist de lastige balans bij opvoeden.

Mijn oudste liet ik niet alleen met OV gaan, omdat ik zag dat hij dat niet kon.
Bij mijn jongste zag ik dat ie het wel kon en die liet ik dus wel alleen gaan.
En dat zit em dan dus in een soort fingerspitzengefühl: aanvoelen dat de ene in staat is om oplossingen te bedenken omdat ie zeg maar het systeem van het OV begrijpt, terwijl de ander nog helemaal niet doorhad dat daar überhaupt een systeem inzat.

Dus een kind iets zelfstandig laten doen voordat ie daaraan toe is, is ook niet goed voor z'n zelfvertrouwen. Een kind te weinig het vertrouwen geven dat ie iets kan is ook niet goed voor z'n zelfvertrouwen.
Als kind zijnde wekte ik blijkbaar de indruk dat ik veel nog niet zou kunnen en mocht dat dus niet doen. Juist dat maakte mij erg onzeker maar
gelukkig ben ik nogal eigenzinnig en ben mijn eigen succesverhalen gaan maken.
nogevendit wijzigde dit bericht op 23-07-2023 16:13
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Pindakaasjes schreef:
23-07-2023 16:05
Wat een akelig topic is dit zeg! En dan doel ik met name op de meeste, afzeikige, neerbuigende reacties en de reacties daarop volgende. Schamen jullie dan geen seconde?!
Topics over opvoeden worden altijd naar. Geen idee wie zich precies moet schamen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nogevendit schreef:
23-07-2023 16:12
Als kind zijnde wekte ik blijkbaar de indruk dat ik veel nog niet zou kunnen en mocht dat dus niet doen. Juist dat maakte mij erg onzeker maar
gelukkig ben ik nogal eigenzinnig en ben mijn eigen succesverhalen gaan maken.
En nu?
Mijn kind werd onzeker omdat hij van alles niet kon en begreep wat zijn jongere broertje wel kon en begreep.
En omdat hij daar dus commentaar op kreeg.
Ow, en ik uiteraard ook.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
Alle reacties Link kopieren Quote
TinyTiny schreef:
23-07-2023 15:40
Ik herken dit bij bepaalde ouders om mij heen ook wel. Gelukkig niet allemaal
Nee, ik zie dat gelukkig ook niet bij allemaal, maar wel bij een aantal.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
23-07-2023 16:14
En nu?
Mijn kind werd onzeker omdat hij van alles niet kon en begreep wat zijn jongere broertje wel kon en begreep.
En omdat hij daar dus commentaar op kreeg.
Ow, en ik uiteraard ook.
Ik ken jouw kind niet, dus ik weet niet wat hij wel of niet kan en waarom.
Wat ik probeer aan te geven is dat je je kind niet moet onderschatten.
fashionvictim schreef:
23-07-2023 14:49
Wat in mijn herinnering ook anders was: ouders die je elke training en elke wedstrijd stonden toe te juichen alsof je je kwalificeerde voor de Olympische Spelen. Ik herinner me dat er zo goed als nooit ouders langs de lijn stonden, hooguit bij 1 speciale kijkdag ofzo, maar zeker niet elke week en bij elke scheet die je liet.
Ik ben 50 en in mijn jeugd kwamen er bij sportwedstrijden echt heel regelmatig ouders kijken en luidkeels aanmoedigen. Dat laatste deden mijn ouders gelukkig niet, maar ze kwamen wel heel vaak kijken. Eigenlijk niet anders dan man en ik nu doen met onze kinderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gique schreef:
23-07-2023 16:18
Ik ben 50 en in mijn jeugd kwamen er bij sportwedstrijden echt heel regelmatig ouders kijken en luidkeels aanmoedigen. Dat laatste deden mijn ouders gelukkig niet, maar ze kwamen wel heel vaak kijken. Eigenlijk niet anders dan man en ik nu doen met onze kinderen.
Als dat al zo was dan heeft het op mij weinig indruk gemaakt want ik kan me dat echt niet herinneren. In mijn herinnering waren dat echt onze eigen dingen, ons eigen wereldje waar onze ouders weinig deel van uitmaakten. Dat vond ik er ook juist heel prettig aan, dat je als kind ook een eigen wereld had waar je ouders maar zijdelings af en toe wat mee te maken hadden. 1 keer per jaar een oudergesprekje, zeg maar, en voor de rest redde je je maar in die wereld van school en je vriendinnen en je sport enzo.

Edit: overigens weet ik wel heel zeker dat mijn ouders zeker niet meegingen naar de training zoals bij mijn eigen kind wel gebruikelijk was. En in mijn beleving kwamen ze dus ook niet naar alle wedstrijden. Ik had bovendien een veel jonger broertje thuis en ze werkten allebei dus dat kon praktisch gezien volgens mij ook helemaal niet.
fashionvictim wijzigde dit bericht op 23-07-2023 16:24
16.67% gewijzigd
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren Quote
Pindakaasjes schreef:
23-07-2023 15:57
Is dit heel hard of vilein kwetsend bedoeld?
beide niet, meer een observatie. Je klaagt over je eigen kinderen die lui zijn en niks in huis doen. Dan heb je ze toch niet bijgebracht om dat wel te doen?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
Gique schreef:
23-07-2023 16:18
Ik ben 50 en in mijn jeugd kwamen er bij sportwedstrijden echt heel regelmatig ouders kijken en luidkeels aanmoedigen. Dat laatste deden mijn ouders gelukkig niet, maar ze kwamen wel heel vaak kijken. Eigenlijk niet anders dan man en ik nu doen met onze kinderen.
Mijn lieve opaatje deed dat ook als ik op moest voor een zwemdiploma en ik was toch echt een zeer matige zwemmer.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
Alle reacties Link kopieren Quote
Murgatroyd schreef:
23-07-2023 16:24
Mijn lieve opaatje deed dat ook als ik op moest voor een zwemdiploma en ik was toch echt een zeer matige zwemmer.
Ja, bij mijn zwemdiploma's kwamen ze uiteraard wel en mijn opa en oma ook. Bij balletvoorstellingen ook.

Ik bedoelde meer dat bij de teamsport van mijn oudste van ALLE kinderen in zijn team altijd minstens 1 ouder naar ALLE uitwedstrijden meereden om hun eigen bloedje aan te moedigen. En ze kwamen ook altijd allemaal samen - dus vader EN moeder - naar thuiswedstrijden. In mijn beleving ging vroeger jouw vader alleen mee als het zijn beurt was om te rijden. En moeders gingen al helemaal weinig mee. Maar misschien herinner ik me dat gewoon niet meer en doe ik nu mijn en alle andere ouders van toen tekort.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren Quote
fashionvictim schreef:
23-07-2023 16:22
Als dat al zo was dan heeft het op mij weinig indruk gemaakt want ik kan me dat echt niet herinneren. In mijn herinnering waren dat echt onze eigen dingen, ons eigen wereldje waar onze ouders weinig deel van uitmaakten. Dat vond ik er ook juist heel prettig aan, dat je als kind ook een eigen wereld had waar je ouders maar zijdelings af en toe wat mee te maken hadden. 1 keer per jaar een oudergesprekje, zeg maar, en voor de rest redde je je maar in die wereld van school en je vriendinnen en je sport enzo.

Edit: overigens weet ik wel heel zeker dat mijn ouders zeker niet meegingen naar de training zoals bij mijn eigen kind wel gebruikelijk was. En in mijn beleving kwamen ze dus ook niet naar alle wedstrijden. Ik had bovendien een veel jonger broertje thuis en ze werkten allebei dus dat kon praktisch gezien volgens mij ook helemaal niet.
Mijn ouders hadden een eigen zaak die ook open was in 't weekend en kwamen nagenoeg nooit.
In 't beste geval kwam mijn moeder 1 keer per jaar.

De ouders van alle andere kinderen stonden er wel regelmatig.

Was ik vaak de enige die daar zielig alleen was.
Stond ik op een wedstrijd dans bijvoorbeeld helemaal alleen, terwijl de rest gezellig bij zijn ouders zat tijdens het wachten.

Ik snapte ergens wel dat ze er niet waren, maar iets meer interesse en poging tot komen kijken was toch écht leuk geweest.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Werk als begeleider op een woonvorm. Zie wel steeds meer ouders die in paniek schieten als hun kind niet reageert op hun appje of belletje. Bellen ze meteen in paniek begeleiding op.

Ouders die de begeleiding in de weg zitten omdat ze steeds hun kind moeten redden. (Schulden afbetalen, uit moeilijke situaties halen)

Tuurlijk, bewoners hebben een rugzakje.

Stagiaires zijn ook steeds meer onzeker, missen sociale basisvaardigheden, moeite met het opvolgen van instructies. Hebben thuis bij ouders een poets of iemand die helpt bij de financiën. Kunnen niet koken en schieten in de paniek wanneer je ze opdracht geeft dit samen met een begeleider te doen. Die moet je tegenwoordig naast de cliënten ook bijna opvoeden, adl leren.
Wie wat wil die moet wat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wissewis schreef:
23-07-2023 16:30
Mijn ouders hadden een eigen zaak die ook open was in 't weekend en kwamen nagenoeg nooit.
In 't beste geval kwam mijn moeder 1 keer per jaar.

De ouders van alle andere kinderen stonden er wel regelmatig.

Was ik vaak de enige die daar zielig alleen was.
Stond ik op een wedstrijd dans bijvoorbeeld helemaal alleen, terwijl de rest gezellig bij zijn ouders zat tijdens het wachten.

Ik snapte ergens wel dat ze er niet waren, maar iets meer interesse en poging tot komen kijken was toch écht leuk geweest.
Dat gevoel heb ik nooit gehad, maar ik weet dus ook niet eens zeker of ze er echt niet waren of dat ik me dat gewoon niet herinner. Ik weet alleen dat ik toen ik zelf ouder werd wel dacht jemig, moet dat nou altijd?

Of dat ik me altijd wat verbaas als ik van mensen wiens kinderen ook al 16+ zijn hoor dat ze nog hele weekenden kwijt zijn aan de kinderen van en naar sport rijden.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren Quote
18 nu is anders dan 18 in jaren 80 / 90 en daarvoor. Ouders zijn meer betrokken geraakt bij hun kinderen en elke stap en fase in de ontwikkeling van hun kinderen. Ouders doen fanatiek mee met allerlei huiswerk/schooldingen en zijn meer betrokken bij de sportieve activiteiten. Het is eigenlijk ook wel een mooi iets.
En uiteindelijk schiet werkelijk niemand er iets mee op om zich veroordelend op te stellen tegenover mensen die andere methodes hebben of andere keuzes maken. Zo vermoeiend, al die verhalen met "ik doe dit" en "ik deed dat". Ieder zijn manier zolang je anderen of jezelf niet schaadt.
Alle reacties Link kopieren Quote
fashionvictim schreef:
23-07-2023 16:35
Of dat ik me altijd wat verbaas als ik van mensen wiens kinderen ook al 16+ zijn hoor dat ze nog hele weekenden kwijt zijn aan de kinderen van en naar sport rijden.
Ja, dat komt hier ook voor. Zoon is 16 en die moet toch echt naar een andere stad/provincie gebracht worden voor een wedstrijd (1-4x per maand). Hoe moet hij er anders komen?
Solomio schreef:
23-07-2023 14:35
Ik denk, hoop, dat steeds duidelijker wordt dat 18 nog best jong is om geheel zelfstandig te zijn.
Dat mensen beweren dat ze dat vroeger wel deden, kan wat mij betreft 2 dingen betekenen:
Ofwel ze hebben een slecht geheugen,
Ofwel ze zijn zo onempathisch geworden omdat ze zelf in hun jeugd ook weinig empathisch behandeld zijn.
Nee, je bent dan niet zelfstandig. Maar wel oud genoeg om met vallen en opstaan je weg te vinden. Op kamers met 17/18 was toch echt redelijk gangbaar. Dat is niet iets dat we ons anders herinneren. En ja, dan ben je een kind op kamers. Maar je doet het gewoon, of je er nou klaar voor bent, of niet. Komt bij de meeste mensen gewoon goed.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jodelodiehoho schreef:
23-07-2023 16:37
Ouders doen fanatiek mee met allerlei huiswerk/schooldingen en zijn meer betrokken bij de sportieve activiteiten. Het is eigenlijk ook wel een mooi iets.
Oooooh, dit had ik alweer verdrongen. Dat je als dik in de veertiger weer middelbare schoolwerkstukken zit te maken omdat al die andere #$%^@* ouders dat ook doen en jouw kind anders als enige een onvoldoende krijgt omdat hij het van jou wél zelf moet doen. Dat doe je ook 1 keer en alle keren daarna ben je dus zelf de sjaak terwijl je al bijna 30 jaar je diploma hebt. Zo irritant.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren Quote
Quincy2 schreef:
23-07-2023 16:41
Ja, dat komt hier ook voor. Zoon is 16 en die moet toch echt naar een andere stad/provincie gebracht worden voor een wedstrijd (1-4x per maand). Hoe moet hij er anders komen?
Gewoon, met de fiets, bus of trein of meerijden met degene die rij-beurt heeft? je gaat toch geen 16 jarige nog brengen alsof ie een kleuter is?
Am Yisrael Chai!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven