Overig
alle pijlers
Mirlo's inloophuis: hangbank voor probleemgevallen
vrijdag 15 augustus 2008 om 13:59
Via dit forum wil ik graag mijn ongenoegen uiten over het feit dat mijn riante woonruimte wordt misbruikt door probleemgevallen. In de loop van de jaren dat ik hier woon, heb ik al meerdere problematisch en aparte gevallen over de vloer gehad.
In 2006 begon het met een Turkse vriend van mijn moeder die altijd beweerde dat het gras in Turkije groener was dan hier. Uitermate vermoeiend soms.
Jaarlijks krijg ik mijn hippie-papa op bezoek, waar ik altijd uitermate van geniet, maar waar ik ook redelijk wereldvreemd van wordt. De discussies over Nietzsche zijn op den duur vermoeiend.
Nu heb ik Yasmijn bij mij in huis wonen. Op zich niks aan de hand, zou je zeggen. Ware het niet dat ik elke dag moet aanhoren welke kwaaltjes ze nu weer heeft (gekneusde ribben, sproeidiarree en andere trauma's). Daarnaast ben ik van alle perikelen in relationele en Ex-relationele sfeer op de hoogte.
Ik weet alle intieme details van de hele vriendenclub. Dit betekent dat ik mij uitermate verantwoordelijk voel voor het welzijn van de vriendenclub. Een last op de schouders van een jonge meid. Tranen heb ik gelaten om de plotselinge en explosieve groei richting de volwassenheid. Als dit het volwassen leven is, wil ik hier niet toe behoren.
Help mij. Geef me tips. Hoe moet ik met deze situatie omgaan?
Veel liefs van een verward meisje.
In 2006 begon het met een Turkse vriend van mijn moeder die altijd beweerde dat het gras in Turkije groener was dan hier. Uitermate vermoeiend soms.
Jaarlijks krijg ik mijn hippie-papa op bezoek, waar ik altijd uitermate van geniet, maar waar ik ook redelijk wereldvreemd van wordt. De discussies over Nietzsche zijn op den duur vermoeiend.
Nu heb ik Yasmijn bij mij in huis wonen. Op zich niks aan de hand, zou je zeggen. Ware het niet dat ik elke dag moet aanhoren welke kwaaltjes ze nu weer heeft (gekneusde ribben, sproeidiarree en andere trauma's). Daarnaast ben ik van alle perikelen in relationele en Ex-relationele sfeer op de hoogte.
Ik weet alle intieme details van de hele vriendenclub. Dit betekent dat ik mij uitermate verantwoordelijk voel voor het welzijn van de vriendenclub. Een last op de schouders van een jonge meid. Tranen heb ik gelaten om de plotselinge en explosieve groei richting de volwassenheid. Als dit het volwassen leven is, wil ik hier niet toe behoren.
Help mij. Geef me tips. Hoe moet ik met deze situatie omgaan?
Veel liefs van een verward meisje.
zondag 5 oktober 2008 om 20:51
zondag 5 oktober 2008 om 22:28
Ik ben persoonlijk van mening dat je een ban redelijk snel in de pocket hebt.
En alleen zoenen? Dat schiet niet echt op zeg.
Misschien is dit wel wat voor je: www.vrouwenveroveren.com
Slechts zeven lesjes, en helemaal gratis ook.
En alleen zoenen? Dat schiet niet echt op zeg.
Misschien is dit wel wat voor je: www.vrouwenveroveren.com
Slechts zeven lesjes, en helemaal gratis ook.
maandag 6 oktober 2008 om 12:13
Sjo hé, ik heb me wel wat beter gevoeld.
Gezien het feit dat je vast geen kater kan hebben van drie biertjes, gok ik erop dat ik vannacht ben wezen slaapwandelen.
Komt niet heel vaak meer voor, maar het was wel frappant dat alle deuren op de eerste verdieping open stonden. Terwijl ik die toch echt altijd dicht doe.
Gezien het feit dat je vast geen kater kan hebben van drie biertjes, gok ik erop dat ik vannacht ben wezen slaapwandelen.
Komt niet heel vaak meer voor, maar het was wel frappant dat alle deuren op de eerste verdieping open stonden. Terwijl ik die toch echt altijd dicht doe.
maandag 6 oktober 2008 om 19:22
maandag 6 oktober 2008 om 21:21
Hmm...Ook ik heb vlak bij E gewoond. Mijn vriendin haar oma was uit R..(snappen jullie 'm yas en Mirlo?) Hoedje, rokken, blauw, zwart, geen tv, geen radio...
Oma kwam een keer bij mijn vriendin eten en ik werd ook gevraagd. Ik werd uitvoerig voorgelicht wat ik wel maar zeker niet mocht zeggen. En dat is veel hoor.....
Alles ging goed tot na het eten. Er was nog wat eten over dus zie ik tegen mijn vriendin; "Ik donder dat beetje eten weg"
Aiii, daar had ik wat gezegd...DONDER.
Als ik door de grond had kunnen zakken was dat echt wel gelukt.
Oma kwam een keer bij mijn vriendin eten en ik werd ook gevraagd. Ik werd uitvoerig voorgelicht wat ik wel maar zeker niet mocht zeggen. En dat is veel hoor.....
Alles ging goed tot na het eten. Er was nog wat eten over dus zie ik tegen mijn vriendin; "Ik donder dat beetje eten weg"
Aiii, daar had ik wat gezegd...DONDER.
Als ik door de grond had kunnen zakken was dat echt wel gelukt.
maandag 6 oktober 2008 om 21:24
Trouwens, over Grefo's gesproken. Mijn buurman werkte veel bij mensen thuis dus ook in R. De tv's staan in de kelder hoor. En zijn collega's uit R die niet allemaal tv hebben gaan bij belangrijke voetbalwedstrijden gewoon bij een niet grefo kijken en zo wordt er nog meer gesjoemeld.
Het is allemaal zo schijnheilig als wat.
Het is allemaal zo schijnheilig als wat.
maandag 6 oktober 2008 om 21:29
Och, hemeltje.. Als dat zelfs niet meer mag.
Ik heb het niet zo op die religiefanatici. En ik ben er verdomd trots op dat ik dat zo genuanceerd kan zeggen.
En Bosaapje: ik vind die E.'s en R.'s soms zo verwarrend. Maar ik denk dat ik het wel weet.
Ik heb trouwens al een jaar de wens om iets uit te voeren om de barmhartigheid en de liefde voor de zwakkeling van die Gristenen te testen. Stel je dit voor:
Zondagochtend heel vroeg (nog voor de dienst). Mirlo komt aan in zo'n relidorpje met een paar halve liters bier en een heel ordinair kort rokje en bloesje (het liefst speelt dit in de winter af). In het relidorpje giet Mirlo wat bier over zichzelf heen, zodat ze lekker stinkt. Wat mascara dat flink is uitgelopen en hoerenrode lippenstift dat ook niet zo netjes meer is. Ze zoekt de lantaarnpaal op waar iedereen langsmoet die naar de kerk gaat en gaat er tegenaan liggen. Een leeg flesje bier naast haar en maar blijven liggen.
Ik vraag me af wat ze gaan doen met zo'n zielig hoopje jonge vrouw op een zondagochtend.
Ik heb het niet zo op die religiefanatici. En ik ben er verdomd trots op dat ik dat zo genuanceerd kan zeggen.
En Bosaapje: ik vind die E.'s en R.'s soms zo verwarrend. Maar ik denk dat ik het wel weet.
Ik heb trouwens al een jaar de wens om iets uit te voeren om de barmhartigheid en de liefde voor de zwakkeling van die Gristenen te testen. Stel je dit voor:
Zondagochtend heel vroeg (nog voor de dienst). Mirlo komt aan in zo'n relidorpje met een paar halve liters bier en een heel ordinair kort rokje en bloesje (het liefst speelt dit in de winter af). In het relidorpje giet Mirlo wat bier over zichzelf heen, zodat ze lekker stinkt. Wat mascara dat flink is uitgelopen en hoerenrode lippenstift dat ook niet zo netjes meer is. Ze zoekt de lantaarnpaal op waar iedereen langsmoet die naar de kerk gaat en gaat er tegenaan liggen. Een leeg flesje bier naast haar en maar blijven liggen.
Ik vraag me af wat ze gaan doen met zo'n zielig hoopje jonge vrouw op een zondagochtend.
