Overig
alle pijlers
Spirituele en religieuze (on)zin
vrijdag 26 september 2008 om 15:56
Ik ben agnost. Ik geloof wel dat er iets meer tussen hemel en aarde kan bestaan, maar omdat er geen bewijzen zijn heb ik daar uiteraard ook geen sluitende theorie over. Verder geloof ik absoluut niet in 'n opperwezen, simpelweg omdat als er al zo eentje bestaat het een ongelooflijk sadistische klootzak (m/v) is.
Ook vind ik het arrogant te denken dat wij mensen de meest intelligente soort zijn. Ik geloof daarom wel in meerdere levensvormen en/of andere dimensies met voor ons niet te bevatten levensvormen.
Ook vind ik het arrogant te denken dat wij mensen de meest intelligente soort zijn. Ik geloof daarom wel in meerdere levensvormen en/of andere dimensies met voor ons niet te bevatten levensvormen.
vrijdag 26 september 2008 om 16:00
Ongeveer hetzelfde als Elninjoo. Ik weet het niet. Ik denk er veel over na, maar ik denk dat ik toch iets van bewijs nodig heb. Wel denk ik dat het leven beter/fijner zou zijn als je een geloof hebt waar je hoop uit put en houvast aan hebt. Lijkt me heerlijk. Maar zoals ik al zei, ik ben er (nog) niet over uit.
Dingen zoals sterrebeelden en nieuwetijdskinderen en reiki en helderzienden heb ik niks mee. Al heb ik dus wel een reikicursus gedaan. Maar toen was ik nog jong en naief en pas 16.
Edit: misschien komt het feit dat ik "er niks mee heb" ook wel voort uit het feit dat ik er een beetje bang voor ben. Voor "het bovennatuurlijke" zeg maar.
Dingen zoals sterrebeelden en nieuwetijdskinderen en reiki en helderzienden heb ik niks mee. Al heb ik dus wel een reikicursus gedaan. Maar toen was ik nog jong en naief en pas 16.
Edit: misschien komt het feit dat ik "er niks mee heb" ook wel voort uit het feit dat ik er een beetje bang voor ben. Voor "het bovennatuurlijke" zeg maar.
vrijdag 26 september 2008 om 16:04
Punt is dat er een verschil is tussen onwetenschappelijk en onwaar. Veel sceptici hebben de neiging die twee dingen aan elkaar gelijk te stellen. Zoals bekend zal zijn is mijn mening dat je wetenschappelijk kan bewijzen dat er niet-wetenschappelijke waarheden zijn. Maar hoe vind je die. En hoe maak je verschil tussen echt waar, oplichting en goedbedoelende fantasten.
Het boeddhisme heeft daar dan wel weer een interessante oplossing voor door 'geloofwaardige getuigenissen' als bewijs te accepteren.
Het boeddhisme heeft daar dan wel weer een interessante oplossing voor door 'geloofwaardige getuigenissen' als bewijs te accepteren.
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
vrijdag 26 september 2008 om 16:08
Maar hoe onderbouw je dat dan Jasmine?
Elina81, Darwins baard ruik je vanaf een mijl afstand
Elninjoo: haha, grote sadist. Ja, als er weer eens een dag (in mijn geval: een leven) vol onwaarschijnlijke ironische klotegebeurtenissen plaatsvindt, dan denk ik ook altijd: zal er dan toch een God bestaan, met een zeer wrang gevoel voor humor? Maar da's maar weinig rationeel. Mijn vriendin shockeerde me eens (sja, ik kom van de Biblebelt) door te zeggen dat als ze God ooit ontmoette, dat ze dan die k*nkerlijer de nek om zou draaien
Elina81, Darwins baard ruik je vanaf een mijl afstand
Elninjoo: haha, grote sadist. Ja, als er weer eens een dag (in mijn geval: een leven) vol onwaarschijnlijke ironische klotegebeurtenissen plaatsvindt, dan denk ik ook altijd: zal er dan toch een God bestaan, met een zeer wrang gevoel voor humor? Maar da's maar weinig rationeel. Mijn vriendin shockeerde me eens (sja, ik kom van de Biblebelt) door te zeggen dat als ze God ooit ontmoette, dat ze dan die k*nkerlijer de nek om zou draaien
vrijdag 26 september 2008 om 16:09
Tja, je weet wat ik ben Digi. Zweefteef pur sang. Alhoewel ik ook genoeg dingen onzin vind. De New Age beweging roept een lichte aversie in me op, blije, niet-boze en onmenselijke spiritualiteit is voor mij gelijk aan geestelijke castratie en "zomaar" geloven doe ik niet aan. Ik ben sceptisch op mijn eigen manier.
Onderbouwen gaat niet lukken. Datgene wat ik ervaar, heb ik altijd ervaren. Het is even normaal als ademen en even onlosmakelijk verbonden met me. En in feite nog meer want ik weet dat het doorgaat wanneer mijn adem stopt. Hoe ik dat weet? Geen flauw benul.
Onderbouwen gaat niet lukken. Datgene wat ik ervaar, heb ik altijd ervaren. Het is even normaal als ademen en even onlosmakelijk verbonden met me. En in feite nog meer want ik weet dat het doorgaat wanneer mijn adem stopt. Hoe ik dat weet? Geen flauw benul.
vrijdag 26 september 2008 om 16:11
vrijdag 26 september 2008 om 16:12
vrijdag 26 september 2008 om 16:14
Feliciaatje: zweefteef, haha! Wel, kijk, jij bent gewoon een goed voorbeeld van iemand die in totale harmonie is. Of dat nu spiritueel is of psychisch, dat maakt dat niet zoveel meer uit denk ik.
Int: nee, dat spreekt me niet echt aan. Ik ben heel vervelend, ik moet een helder bewijs hebben. Ik zou wel willen geloven in oprechtheid van getuigenissen, maar dan moeten ze wel onderworpen zijn aan een wetenschappelijk experiment. Ik kan wel dingen het voordeel van de twijfel geven natuurlijk, maar of ik dan echt overtuigd ben?
Int: nee, dat spreekt me niet echt aan. Ik ben heel vervelend, ik moet een helder bewijs hebben. Ik zou wel willen geloven in oprechtheid van getuigenissen, maar dan moeten ze wel onderworpen zijn aan een wetenschappelijk experiment. Ik kan wel dingen het voordeel van de twijfel geven natuurlijk, maar of ik dan echt overtuigd ben?
vrijdag 26 september 2008 om 16:18
Hmm ik had het net over voelen maar nu ik er verder over nadenk; het is niet alleen voelen maar ook weten.
Iets dieps in me of zo. Of is dat weer te zweverig?
Ik voel me erg verbonden met de vrouwen in mijn familie die mij voorgegaan zijn.
Iets dieps in me of zo. Of is dat weer te zweverig?
Ik voel me erg verbonden met de vrouwen in mijn familie die mij voorgegaan zijn.
Those dresses and skirts make you look so gloriously girlie, my darlings.
vrijdag 26 september 2008 om 16:22
quote:Digitalis schreef op 26 september 2008 @ 16:14:
Int: nee, dat spreekt me niet echt aan. Ik ben heel vervelend, ik moet een helder bewijs hebben. Ik zou wel willen geloven in oprechtheid van getuigenissen, maar dan moeten ze wel onderworpen zijn aan een wetenschappelijk experiment. Ik kan wel dingen het voordeel van de twijfel geven natuurlijk, maar of ik dan echt overtuigd ben?
Dan zal je zelf creatief moeten worden . Kijk, iets dat buiten de wetenschap valt, kan je per definitie niet met de wetenschappelijke methode bewijzen. Herhaalbaarheid, verifieerbaarheid, falsifieerbaarheid etc. kan je dus niet gebruiken. Als andere methoden voor jou niet goed genoeg zijn, dan kan je je er maar beter bij neerleggen dat je nooit buiten-wetenschappelijke waarheden zal vinden of geloven. De wetenschap is jouw wereld en alles wat daarbuiten is bestaat niet voor jou. Punt. Kan je je daar niet bij neerleggen dan heb je een probleem, want dan wil je iets bewijzen dat je per definitie niet kan bewijzen.
Een leugendetector zou misschien helpen, maar ja, hoe herken je dan mensen die zelf hun onzin geloven, mensen die trucjes gebruiken om de detector te misleiden en mensen met hallucinaties die zelf niet weten dat ze hallucineren.
Daarom vond ik die uitspraak van die monnik wel mooi: "Als iemand die ik al heel lang ken en die ik nooit op een leugen heb kunnen betrappen mij iets vertelt, dan geloof ik hem"
Int: nee, dat spreekt me niet echt aan. Ik ben heel vervelend, ik moet een helder bewijs hebben. Ik zou wel willen geloven in oprechtheid van getuigenissen, maar dan moeten ze wel onderworpen zijn aan een wetenschappelijk experiment. Ik kan wel dingen het voordeel van de twijfel geven natuurlijk, maar of ik dan echt overtuigd ben?
Dan zal je zelf creatief moeten worden . Kijk, iets dat buiten de wetenschap valt, kan je per definitie niet met de wetenschappelijke methode bewijzen. Herhaalbaarheid, verifieerbaarheid, falsifieerbaarheid etc. kan je dus niet gebruiken. Als andere methoden voor jou niet goed genoeg zijn, dan kan je je er maar beter bij neerleggen dat je nooit buiten-wetenschappelijke waarheden zal vinden of geloven. De wetenschap is jouw wereld en alles wat daarbuiten is bestaat niet voor jou. Punt. Kan je je daar niet bij neerleggen dan heb je een probleem, want dan wil je iets bewijzen dat je per definitie niet kan bewijzen.
Een leugendetector zou misschien helpen, maar ja, hoe herken je dan mensen die zelf hun onzin geloven, mensen die trucjes gebruiken om de detector te misleiden en mensen met hallucinaties die zelf niet weten dat ze hallucineren.
Daarom vond ik die uitspraak van die monnik wel mooi: "Als iemand die ik al heel lang ken en die ik nooit op een leugen heb kunnen betrappen mij iets vertelt, dan geloof ik hem"
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
vrijdag 26 september 2008 om 16:23
Jasmine, dat is dus wat ik bedoel. Volgens mij geeft het veel troost/houvast als je zoiets "weet". Het lijkt mij ook fijn. Maar ik kan het tegenover mezelf niet verantwoorden iets te geloven/weten waar geen bewijs voor is. Wat dat betreft zit ik mezelf eigenlijk in de weg, omdat ik het wel graag zou willen weten.
vrijdag 26 september 2008 om 16:24
Ik had er grappig genoeg een tijdje terug een gesprek met mijn vader over. Hij is van streng gereformeerd naar atheist naar agnost naar boeddhist verhuisd gedurende zijn leven.
Dat een hoop mensen het leven zo saai vinden, zo leeg, zo weinig zin ervaren. Ik heb het idee dat de wetenschappelijke benadering een deel hiervan veroorzaakt. Alles moet maar verklaard kunnen worden, kan dat niet dan bestaat het niet.
Op die manier wurg je elk leven uit de grote en kleine wonderen die er elke dag gebeuren naar mijn idee. Er is zoveel wat dan niet belangrijk is of niet echt of onzin. En die dingen zijn onvoorspelbaar, onverklaarbaar maar ze leven, ze zijn, ze raken me. En elke dag ben ik vol verwondering. Het is nooit saai of leeg.
Het kan me niet eens schelen of het waar is of niet. Het maakt mijn leven vol, rijk, mooi, grappig, interessant. Het is geen opium want ik heb geen verdoving nodig tegen de "hardheid van het bestaan". Dat is er net zo goed en ik accepteer dat gewoon. Maar die schoonheid die er ook is, oh la la .
Dat een hoop mensen het leven zo saai vinden, zo leeg, zo weinig zin ervaren. Ik heb het idee dat de wetenschappelijke benadering een deel hiervan veroorzaakt. Alles moet maar verklaard kunnen worden, kan dat niet dan bestaat het niet.
Op die manier wurg je elk leven uit de grote en kleine wonderen die er elke dag gebeuren naar mijn idee. Er is zoveel wat dan niet belangrijk is of niet echt of onzin. En die dingen zijn onvoorspelbaar, onverklaarbaar maar ze leven, ze zijn, ze raken me. En elke dag ben ik vol verwondering. Het is nooit saai of leeg.
Het kan me niet eens schelen of het waar is of niet. Het maakt mijn leven vol, rijk, mooi, grappig, interessant. Het is geen opium want ik heb geen verdoving nodig tegen de "hardheid van het bestaan". Dat is er net zo goed en ik accepteer dat gewoon. Maar die schoonheid die er ook is, oh la la .
vrijdag 26 september 2008 om 16:27
Int, er zijn heel veel spirituele en religieuze beweringen die wel binnen het kader van de wetenschappelijke verifieerbaarheid liggen. Zoals de bewering van astrologen die met een geboortejaar en geboortedatum iemands karaktereigenschappen kunnen bepalen. Dat is al uitgebreid getest (en heeft uiteraard aangetoond dat er niets van die bewering klopt). Ook religieuze uitspraken als 'de aarde is 6000 jaar oud' zijn weerlegd. Of het scheppen van organismen. Het bestaan van de hemel en hel. Dit soort dingen zijn wel aangetoond vals. De Bijbel kun je dus wel door de plee spoelen als zijnde de openbaring van een geloof. Een geloof in een zich afzijdig houdende transcendente god is nogal moeilijk te verifieren, maar dat geldt ook voor het bewijzen ervan. Met 'ik voel het zo' kan ik niet zo veel. Ik kan ook wel voelen dat er marsmannetjes zijn die mij en mijn companen om de zoveel tijd ontvoeren voor buitenaardse experimenten, maar dan word ik weggelachen.
vrijdag 26 september 2008 om 16:27
quote:Voyager schreef op 26 september 2008 @ 16:23:
Jasmine, dat is dus wat ik bedoel. Volgens mij geeft het veel troost/houvast als je zoiets "weet". Het lijkt mij ook fijn. Maar ik kan het tegenover mezelf niet verantwoorden iets te geloven/weten waar geen bewijs voor is. Wat dat betreft zit ik mezelf eigenlijk in de weg, omdat ik het wel graag zou willen weten.
Ja ik denk dat je daarmee al een deel van de oplossing zelf geeft, dat je jezelf in de weg zit, je wilt het ergens wel weten maar bent ook bang voor wat het met je zal doen?
Kun je aangeven waar je bang voor bent?
En wanneer je zelf iets zou ervaren zou dat dan genoeg bewijs voor je zijn?
Jasmine, dat is dus wat ik bedoel. Volgens mij geeft het veel troost/houvast als je zoiets "weet". Het lijkt mij ook fijn. Maar ik kan het tegenover mezelf niet verantwoorden iets te geloven/weten waar geen bewijs voor is. Wat dat betreft zit ik mezelf eigenlijk in de weg, omdat ik het wel graag zou willen weten.
Ja ik denk dat je daarmee al een deel van de oplossing zelf geeft, dat je jezelf in de weg zit, je wilt het ergens wel weten maar bent ook bang voor wat het met je zal doen?
Kun je aangeven waar je bang voor bent?
En wanneer je zelf iets zou ervaren zou dat dan genoeg bewijs voor je zijn?
Those dresses and skirts make you look so gloriously girlie, my darlings.
vrijdag 26 september 2008 om 16:28
Ik weet dat er veel meer is dan wat we weten. Heel simpel 'feit': er zijn periodes waarin ik precies aanvoel wanneer mijn vriendin mij gaat bellen. Plots denk ik dan aan haar en een seconde of twee later gaat de telefoon. Volstrekt onverklaarbaar, maar wel waar. (en nee, ik denk niet de hele dag aan haar )
vrijdag 26 september 2008 om 16:29
quote:Feliciaatje schreef op 26 september 2008 @ 16:24:
Ik had er grappig genoeg een tijdje terug een gesprek met mijn vader over. Hij is van streng gereformeerd naar atheist naar agnost naar boeddhist verhuisd gedurende zijn leven.
Dat een hoop mensen het leven zo saai vinden, zo leeg, zo weinig zin ervaren. Ik heb het idee dat de wetenschappelijke benadering een deel hiervan veroorzaakt. Alles moet maar verklaard kunnen worden, kan dat niet dan bestaat het niet.
Op die manier wurg je elk leven uit de grote en kleine wonderen die er elke dag gebeuren naar mijn idee. Er is zoveel wat dan niet belangrijk is of niet echt of onzin. En die dingen zijn onvoorspelbaar, onverklaarbaar maar ze leven, ze zijn, ze raken me. En elke dag ben ik vol verwondering. Het is nooit saai of leeg.
Het kan me niet eens schelen of het waar is of niet. Het maakt mijn leven vol, rijk, mooi, grappig, interessant. Het is geen opium want ik heb geen verdoving nodig tegen de "hardheid van het bestaan". Dat is er net zo goed en ik accepteer dat gewoon. Maar die schoonheid die er ook is, oh la la .Mooi!!
Ik had er grappig genoeg een tijdje terug een gesprek met mijn vader over. Hij is van streng gereformeerd naar atheist naar agnost naar boeddhist verhuisd gedurende zijn leven.
Dat een hoop mensen het leven zo saai vinden, zo leeg, zo weinig zin ervaren. Ik heb het idee dat de wetenschappelijke benadering een deel hiervan veroorzaakt. Alles moet maar verklaard kunnen worden, kan dat niet dan bestaat het niet.
Op die manier wurg je elk leven uit de grote en kleine wonderen die er elke dag gebeuren naar mijn idee. Er is zoveel wat dan niet belangrijk is of niet echt of onzin. En die dingen zijn onvoorspelbaar, onverklaarbaar maar ze leven, ze zijn, ze raken me. En elke dag ben ik vol verwondering. Het is nooit saai of leeg.
Het kan me niet eens schelen of het waar is of niet. Het maakt mijn leven vol, rijk, mooi, grappig, interessant. Het is geen opium want ik heb geen verdoving nodig tegen de "hardheid van het bestaan". Dat is er net zo goed en ik accepteer dat gewoon. Maar die schoonheid die er ook is, oh la la .Mooi!!
Those dresses and skirts make you look so gloriously girlie, my darlings.
vrijdag 26 september 2008 om 16:31
quote:JohnnyCake schreef op 26 september 2008 @ 16:28:
Ik weet dat er veel meer is dan wat we weten. Heel simpel 'feit': er zijn periodes waarin ik precies aanvoel wanneer mijn vriendin mij gaat bellen. Plots denk ik dan aan haar en een seconde of twee later gaat de telefoon. Volstrekt onverklaarbaar, maar wel waar. (en nee, ik denk niet de hele dag aan haar )En zou je dit met een wetenschappelijk experiment kunnen aantonen? Iemand gaat naast je staan, vraag aan wie je denkt en dan wachten we twee seconden om te zien of die persoon belt.
Ik weet dat er veel meer is dan wat we weten. Heel simpel 'feit': er zijn periodes waarin ik precies aanvoel wanneer mijn vriendin mij gaat bellen. Plots denk ik dan aan haar en een seconde of twee later gaat de telefoon. Volstrekt onverklaarbaar, maar wel waar. (en nee, ik denk niet de hele dag aan haar )En zou je dit met een wetenschappelijk experiment kunnen aantonen? Iemand gaat naast je staan, vraag aan wie je denkt en dan wachten we twee seconden om te zien of die persoon belt.
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
vrijdag 26 september 2008 om 16:32
Feliciaatje, ik denk dat veel mensen zich in spiritualiteit verliezen omdat ze niet kunnen accepteren dat het leven een voorbijgaande trip is van een wezen geleid door hormonen en bestaande uit chemische structuren. Zonder leiding van engelen, God, kabouters voor mijn part. Een te depressieve gedachte. Dat kan goed uitpakken, maar ook slecht, hence al die sektes, extreme gelovigen en godsdienstoorlogen. Al heb ik er niets op tegen dat mensen weten waarmee ze hun leven bewust verrijken. Ik vind het pas eng worden als ze een heilige taak hebben om mensen te bekeren, goedschiks of kwaadschiks.
Aan de andere kant profiteert iedereen -spiritueel of niet- van de ontdekkingen van de wetenschap, Vliegtuigen, koelkasten, televisies, het fucking Vivaforum, allemaal voortgekomen uit wetenschappelijke experimenten en technieken. Dus iemand die de wetenschap verwerpt en kiest voor louter spiritualiteit, houdt zichzelf voor de gek en lach ik ook uit.
Aan de andere kant profiteert iedereen -spiritueel of niet- van de ontdekkingen van de wetenschap, Vliegtuigen, koelkasten, televisies, het fucking Vivaforum, allemaal voortgekomen uit wetenschappelijke experimenten en technieken. Dus iemand die de wetenschap verwerpt en kiest voor louter spiritualiteit, houdt zichzelf voor de gek en lach ik ook uit.
vrijdag 26 september 2008 om 16:32
Geen idee. Ik ben denk ik gewoon zoekende. Ik weet ook niet wat voor bewijs ik overtuigend genoeg zou vinden, ik denk dat ik mezelf ook niet als een overtuigende getuige zou zien.
Misschien ben ik er wel gewoon nog niet klaar voor. Ik heb een bijbel gekocht, gewoon om hem een keer te lezen. Eens te zien of dat iets met me doet. Voorlopig laat ik hem nog maar even in de kast liggen. Ik denk dat het te vroeg is.
Misschien ben ik er wel gewoon nog niet klaar voor. Ik heb een bijbel gekocht, gewoon om hem een keer te lezen. Eens te zien of dat iets met me doet. Voorlopig laat ik hem nog maar even in de kast liggen. Ik denk dat het te vroeg is.
