Overig
alle pijlers
Spirituele en religieuze (on)zin
maandag 29 september 2008 om 23:31
Ik maak je niet belachelijk Shining, mijn eigen vriend is moslim en gelooft dat allemaal ook. Dus ik oordeel niet over jou als persoon.
Maar geloof is principieel iets anders dan wetenschap. Wetenschap is geen kwestie van geloof, maar van logica of bewijs (of beter nog: aantonen dat het tegendeel van wat je gelooft bestaat).
Maar geloof is principieel iets anders dan wetenschap. Wetenschap is geen kwestie van geloof, maar van logica of bewijs (of beter nog: aantonen dat het tegendeel van wat je gelooft bestaat).
.
maandag 29 september 2008 om 23:37
O jawel, dat doe je wel. En dat ben ik ook wel gewend, dus het is niks nieuws.
Ik vraag me alleen af wat men,( jij in dit geval), wil bereiken. Wat wil je bewijzen? Wat wil je bereiken met je uitspraken?Dat ik ga twijfelen?
Mensen die altijd maar alles geloven wat de wetesnchap laat zien, zullen nooit snappen dat er mensen zijn die in God geloven. En daarom verlopen deze discussie ook heel vaak op dezelfde manier.
Ik vraag me alleen af wat men,( jij in dit geval), wil bereiken. Wat wil je bewijzen? Wat wil je bereiken met je uitspraken?Dat ik ga twijfelen?
Mensen die altijd maar alles geloven wat de wetesnchap laat zien, zullen nooit snappen dat er mensen zijn die in God geloven. En daarom verlopen deze discussie ook heel vaak op dezelfde manier.
maandag 29 september 2008 om 23:46
Wat ik wil bereiken? Ik vind het interessant om te praten over mogelijke verklaringen voor spirituele ervaringen en hoop er zo meer van te begrijpen. Is helemaal niet persoonlijk bedoeld. Maar als jij dat wel zo opvat, is het niet gek dat jij ervaart dat elke discussie hierover op dezelfde manier verloopt. Als jouw geloof en opvattingen buiten elke kijf staan valt er natuurlijk ook niks te discussieren.
Wat niet wil zeggen dat je je mening niet mag geven hoor.
Wat niet wil zeggen dat je je mening niet mag geven hoor.
.
maandag 29 september 2008 om 23:50
Een en al herkenning in je post Hanke. Ik heb er weleens eerder over geschreven dat ik rond mijn 10de een jaar lang serieus overwogen heb later het klooster in te gaan. De redenen dat ik het niet deed waren dezelfde als de jouwe. In de fundamenten ben ik het niet eens met de Kerk en hun dogma's. Maar ik begrijp mijn idee van toen nog steeds, ervaar het nog steeds hetzelfde. Ik had mijn leven graag in dienst gesteld van de Liefde. Nu doe ik dat op een andere manier.
Dat heeft trouwens niets te maken met een dogma Impala maar met een gevoel, iig voor mij, om op je vraag eerder naar Hanke toe terug te komen.
Ik vond trouwens je interpretatie van mijn post wb het kunnen leren van ieder mens interessant. Ik bedoelde het in feite anders. Ik ben ervan overtuigd dat er sleutelfiguren optreden in ieders leven, belangrijke ontmoetingen die je voorgoed veranderen, van richting doen veranderen. Dat begint klein maar kan grote gevolgen hebben.
Maar ik bedoelde in feite dat door die houding, je vanzelf vooroordelen en aannames opzij zet. Met een open houding gesprekken in gaat, ook met mensen met wie je vanzelf (door overtuigingen, levensomstandigheden, wat dan ook) minder affiniteit zou hebben of je minder verbonden mee voelt. En dan telkens tot de conclusie kunt komen op die manier dat ook zij mensen zijn en dat we in de essentie vaak niet zoveel verschillen.
En soms leer je juist veel door de verschillen. Te zien hoe relatief je eigen beschouwing en perceptie zijn. Of te ontdekken dat je dat echt heel anders voelt en waarom eigenlijk? Altijd interessant.
Zo kun je van elk gesprek wat leren, inzicht opdoen. Over jezelf, over anderen.
Dat heeft trouwens niets te maken met een dogma Impala maar met een gevoel, iig voor mij, om op je vraag eerder naar Hanke toe terug te komen.
Ik vond trouwens je interpretatie van mijn post wb het kunnen leren van ieder mens interessant. Ik bedoelde het in feite anders. Ik ben ervan overtuigd dat er sleutelfiguren optreden in ieders leven, belangrijke ontmoetingen die je voorgoed veranderen, van richting doen veranderen. Dat begint klein maar kan grote gevolgen hebben.
Maar ik bedoelde in feite dat door die houding, je vanzelf vooroordelen en aannames opzij zet. Met een open houding gesprekken in gaat, ook met mensen met wie je vanzelf (door overtuigingen, levensomstandigheden, wat dan ook) minder affiniteit zou hebben of je minder verbonden mee voelt. En dan telkens tot de conclusie kunt komen op die manier dat ook zij mensen zijn en dat we in de essentie vaak niet zoveel verschillen.
En soms leer je juist veel door de verschillen. Te zien hoe relatief je eigen beschouwing en perceptie zijn. Of te ontdekken dat je dat echt heel anders voelt en waarom eigenlijk? Altijd interessant.
Zo kun je van elk gesprek wat leren, inzicht opdoen. Over jezelf, over anderen.
maandag 29 september 2008 om 23:53
quote:impala schreef op 29 september 2008 @ 23:31:
Ik maak je niet belachelijk Shining, mijn eigen vriend is moslim en gelooft dat allemaal ook. Dus ik oordeel niet over jou als persoon.
Maar geloof is principieel iets anders dan wetenschap. Wetenschap is geen kwestie van geloof, maar van logica of bewijs (of beter nog: aantonen dat het tegendeel van wat je gelooft bestaat).Kun je daar mee samenleven? Serieuze vraag hoor. Voor mij is mijn atheisme namelijk redelijk belangrijk, dus ik zou niet met een gelovige kunnen samenleven (als in een liefdesrelatie mee hebben). Gelooft hij dat jij gaat branden aangezien je geen moslim bent en de wetenschap onderschrijft?
Ik maak je niet belachelijk Shining, mijn eigen vriend is moslim en gelooft dat allemaal ook. Dus ik oordeel niet over jou als persoon.
Maar geloof is principieel iets anders dan wetenschap. Wetenschap is geen kwestie van geloof, maar van logica of bewijs (of beter nog: aantonen dat het tegendeel van wat je gelooft bestaat).Kun je daar mee samenleven? Serieuze vraag hoor. Voor mij is mijn atheisme namelijk redelijk belangrijk, dus ik zou niet met een gelovige kunnen samenleven (als in een liefdesrelatie mee hebben). Gelooft hij dat jij gaat branden aangezien je geen moslim bent en de wetenschap onderschrijft?
dinsdag 30 september 2008 om 00:01
Ja, Digi ik kan er mee leven. Ik snap je vraag heel goed. Hoe jij erover denkt, dat dacht ik ook altijd. Maar we vinden elkaar zo leuk en hebben zoveel gemeen. We accepteren gewoon dat we er anders over denken en discussieren er ook niet (meer) over - nou ja, soms kunnen we het eventjes niet laten natuurlijk 
Maar het gaat mij erom hoe hij in de dagelijkse omgang is. Hij is heel tolerant, heeft een goed hart en veel humor. En hoe wij met elkaar omgaan is weer de vorm van leren waar Feliciaatje het over had.
En ja hij gelooft dat I will burn in hell. En vindt dat zielig voor me. Ik vind het dan weer een beetje zielig dat hij er zo over denkt en dat hij er zelf ook bang voor is. Maar nogmaals, in het dagelijks bestaan doet dat er eigenlijk niet veel toe. Ik discussier hier wel met andere mensen over
In zijn familie zijn trouwens wel mensen die het geloof overboord hebben gegooid. Maar hij kan/wil dat niet.
Maar het gaat mij erom hoe hij in de dagelijkse omgang is. Hij is heel tolerant, heeft een goed hart en veel humor. En hoe wij met elkaar omgaan is weer de vorm van leren waar Feliciaatje het over had.
En ja hij gelooft dat I will burn in hell. En vindt dat zielig voor me. Ik vind het dan weer een beetje zielig dat hij er zo over denkt en dat hij er zelf ook bang voor is. Maar nogmaals, in het dagelijks bestaan doet dat er eigenlijk niet veel toe. Ik discussier hier wel met andere mensen over
In zijn familie zijn trouwens wel mensen die het geloof overboord hebben gegooid. Maar hij kan/wil dat niet.
.
dinsdag 30 september 2008 om 00:09
Knap hoor Impala. Ik zou het niet kunnen. Ik zeg altijd: mijn ideale man is niet religieus. Dus zelfs al is 'ie afgezien van dat feit perfect, dan is 'ie 't niet, snap je. Ik deel ook geen plaatsen met goden. Het lijkt me godsonmogelijk frustrerend dat een fantasiewezen voor mij op de ladder komt. Dat kan mijn ego niet aan. Plus dat ik niet met verboden en geboden om kan gaan.
Ik weet wel dat ik een grote snob ben enzo, maar ik vind dit heel belangrijk. Plus dat ik nooit meer grapjes kan maken over religie
Ik weet wel dat ik een grote snob ben enzo, maar ik vind dit heel belangrijk. Plus dat ik nooit meer grapjes kan maken over religie
dinsdag 30 september 2008 om 00:14
Tja Digi je weet nooit wie je nog eens tegenkomt. Ik dacht vroeger net zo als jij. Het is net zoiets als lijstjes maken van dingen waar je ideale man aan moet voldoen. Dan kom je een leuke vent tegen en blijkt hij niks van het lijstje te hebben. En toch is-ie leuk....
En wij maken wel grapjes over religie hoor. Als we ruzie hebben tijdens de ramadan bijvoorbeeld en hij een beetje lullig tegen me doet, zeg ik dat hij daar geen puntjes mee scoort haha.
En die verboden en geboden legt hij míj niet op. Ik zou het ook verdommen om mijn wijntje te laten staan
Het enige wat is wel 'respecteer zijn de geen-seks regels tijdens de ramadan. Ok, een beetje tandenknarsend Maar ach als dat alles is en het zo belangrijk voor hem is. It takes two to tango he..
En wij maken wel grapjes over religie hoor. Als we ruzie hebben tijdens de ramadan bijvoorbeeld en hij een beetje lullig tegen me doet, zeg ik dat hij daar geen puntjes mee scoort haha.
En die verboden en geboden legt hij míj niet op. Ik zou het ook verdommen om mijn wijntje te laten staan
Het enige wat is wel 'respecteer zijn de geen-seks regels tijdens de ramadan. Ok, een beetje tandenknarsend
Maar ach als dat alles is en het zo belangrijk voor hem is. It takes two to tango he..
.
dinsdag 30 september 2008 om 00:18
Oh Impala, lijstjes doen me niet zoveel, maar ik heb wel een paar randvoorwaarden. Intelligentie en atheisme zijn gewoon echt randvoorwaarden. Eerlijk gezegd...heb ik niet zoveel respect voor geloofsuitingen. Niet dat ik een hekel aan gelovigen heb. Dat niet. Maar ik kan er echt niets mee in een relatie. Ik werd al kriegel van een ex die in spirituele zaken geloofde.
dinsdag 30 september 2008 om 00:23
Ik heb er ook geen 'respect' voor. Vind ik ook een veel misbruikt woord. Ik accepteer alleen dat iemand er anders over denkt, zolang hij mij zijn denkbeelden niet oplegt. En hij is wel intelligent, dit is een soort blinde vlek. Moeilijk te begrijpen inderdaad. Maar ik hoef het ook niet te begrijpen. Het gaat mij erom hoe hij tegen mij en andere mensen doet in de praktijk.
En nu ga ik mijn schatje lekker opzoeken in bed Tot later!
En nu ga ik mijn schatje lekker opzoeken in bed
Tot later!
.
dinsdag 30 september 2008 om 00:31
Geweldige reden Digi! En natuurlijk kun je grapjes maken over religie. Doe ik zelf ook .
Wat mij regelmatig opvalt aan dit soort discussies is dat geloof in feite afgedaan lijkt te worden als iets zinloos, doms, schaperigs, geitewollesokkerigs en/of ouderwetsch. En dat ik daarin de arrogantie van het intellect hoor "doorlekken". En dat ik dat ook weer begrijp want gelovigen kunnen heel hardnekkig volhouden zonder goede argumenten en zelf ook belerend klinken. Dat is idd niet bijzonder tevredenstellend voor de ratio.
God is niet de pleister op alles voor iederen, wat een ander vindt wat dat betreft zal me een worst wezen. Maar geef me iig de credit dat ik intelligent en onderscheidend genoeg ben om voor mijzelf goede redenen te hebben de overtuiging te voelen die ik voel. Dat respecteer ik net zo goed bij een ander. (Ik voel me hier trouwens gerespecteerd dus het is geen aanval, meer iets wat me door de jaren heen opgevallen is.)
Het interessante daaraan is dat het niet met mijn al dan niet beledigde ego te maken heeft. Maar met het gevoel dat Dat (wat je het ook wil noemen) ontkend wordt. Terwijl het voor mij juist zoiets levends is. Dat voelt... scheef. Aan de andere kant redt dat Dat zich prima, heeft het mij niet voor nodig .
Alsof je je vriend van de afgelopen 10 jaar meeneemt naar mensen die hem niet kennen. En je al snel vertellen dat ze hem een sukkel vinden terwijl hij de liefste en leukste man is die jij je maar zou kunnen wensen. Dat voelt onrechtvaardig. Beetje zo'n gevoel.
Ik begrijp tegelijkertijd heel goed dat als je dit niet ervaart, het een compleet onlogisch concept is en waarom in vredesnaam daarin geloven? Het beperkt je, het is niet woest en wild enz. Datgene wat het je geeft is onzichtbaar. Wel heel waardevol, liefdevol en rijk voor mij.
Wat mij regelmatig opvalt aan dit soort discussies is dat geloof in feite afgedaan lijkt te worden als iets zinloos, doms, schaperigs, geitewollesokkerigs en/of ouderwetsch. En dat ik daarin de arrogantie van het intellect hoor "doorlekken". En dat ik dat ook weer begrijp want gelovigen kunnen heel hardnekkig volhouden zonder goede argumenten en zelf ook belerend klinken. Dat is idd niet bijzonder tevredenstellend voor de ratio.
God is niet de pleister op alles voor iederen, wat een ander vindt wat dat betreft zal me een worst wezen. Maar geef me iig de credit dat ik intelligent en onderscheidend genoeg ben om voor mijzelf goede redenen te hebben de overtuiging te voelen die ik voel. Dat respecteer ik net zo goed bij een ander. (Ik voel me hier trouwens gerespecteerd dus het is geen aanval, meer iets wat me door de jaren heen opgevallen is.)
Het interessante daaraan is dat het niet met mijn al dan niet beledigde ego te maken heeft. Maar met het gevoel dat Dat (wat je het ook wil noemen) ontkend wordt. Terwijl het voor mij juist zoiets levends is. Dat voelt... scheef. Aan de andere kant redt dat Dat zich prima, heeft het mij niet voor nodig .
Alsof je je vriend van de afgelopen 10 jaar meeneemt naar mensen die hem niet kennen. En je al snel vertellen dat ze hem een sukkel vinden terwijl hij de liefste en leukste man is die jij je maar zou kunnen wensen. Dat voelt onrechtvaardig. Beetje zo'n gevoel.
Ik begrijp tegelijkertijd heel goed dat als je dit niet ervaart, het een compleet onlogisch concept is en waarom in vredesnaam daarin geloven? Het beperkt je, het is niet woest en wild enz. Datgene wat het je geeft is onzichtbaar. Wel heel waardevol, liefdevol en rijk voor mij.
dinsdag 30 september 2008 om 09:21
Digi, je vraagt er bijna om;)
Schoot vanochtend enorm in de lach toen ik mijn vriend aantrof in een witte jurk en met een mutsje op. Feestkleding voor het moskeebezoek ter ere van het suikerfeest. Hij lachte vrolijk met me mee en vroeg me een foto te maken haha. Door hem heb ik wel veel vooroordelen tegen moslims laten vallen. Normaal zou ik zo´n vent in een jurk een beetje eng en heeeel vreemd vinden. Nu weet ik dat er mensen onder schuil kunnen gaan die van binnen heel veel op mij lijken en morgen weer in spijkerbroek en stoere jas lopen.
Verder leuk berichtje in de krant:
Wie een rotsvast geloof in God heeft, kan meer pijn verdragen. Dat blijkt uit onderzoek van de Britse Oxford Universiteit. De wetenschappers kwamen tot deze conclusie na een test met gelovigen en atheïsten die een reeks elektroshocks toegediend kregen. Het onderzoek moest duidelijk maken hoe katholieken in het verleden langdurige martelingen konden doorstaan. Twaalf katholieken hielden een plaatje van Maria vast en konden de pijn negeren. De atheïsten, die hetzelfde plaatje vasthielden, lukte dat niet. De onderzoekers sluiten niet uit dat niet-gelovigen de pijn ook kunnen negeren als zij een plaatje krijgen van iets dat zij als positief ervaren.
Schoot vanochtend enorm in de lach toen ik mijn vriend aantrof in een witte jurk en met een mutsje op. Feestkleding voor het moskeebezoek ter ere van het suikerfeest. Hij lachte vrolijk met me mee en vroeg me een foto te maken haha. Door hem heb ik wel veel vooroordelen tegen moslims laten vallen. Normaal zou ik zo´n vent in een jurk een beetje eng en heeeel vreemd vinden. Nu weet ik dat er mensen onder schuil kunnen gaan die van binnen heel veel op mij lijken en morgen weer in spijkerbroek en stoere jas lopen.
Verder leuk berichtje in de krant:
Wie een rotsvast geloof in God heeft, kan meer pijn verdragen. Dat blijkt uit onderzoek van de Britse Oxford Universiteit. De wetenschappers kwamen tot deze conclusie na een test met gelovigen en atheïsten die een reeks elektroshocks toegediend kregen. Het onderzoek moest duidelijk maken hoe katholieken in het verleden langdurige martelingen konden doorstaan. Twaalf katholieken hielden een plaatje van Maria vast en konden de pijn negeren. De atheïsten, die hetzelfde plaatje vasthielden, lukte dat niet. De onderzoekers sluiten niet uit dat niet-gelovigen de pijn ook kunnen negeren als zij een plaatje krijgen van iets dat zij als positief ervaren.
.
dinsdag 30 september 2008 om 09:45
Mja ik ben denk ik zo religieus als een zak hooi in de zin van zelf enige vorm van spiritualiteit ervaren. Ik denk (geloof?) dat elke vorm van spritualiteit voortkomt uit de mens, niet iets daarbuiten. Religie? Energieen? Wrattenmannetjes? Het grote Iets-isme? Het stamt in mijn beleving allemaal voort uit het menselijk brein.
Intuitie en telepatische vermogens heb ik dan weer minder moeite mee, op en of andere manier zijn dat vormen van menselijk vermogen die we weliswaar nóg niet wetenschappelijk kunnen onderbouwen/ bewijzen maar daarom nog niet onmogelijk.
Kortom ik geloof nogal in de mens.
Intuitie en telepatische vermogens heb ik dan weer minder moeite mee, op en of andere manier zijn dat vormen van menselijk vermogen die we weliswaar nóg niet wetenschappelijk kunnen onderbouwen/ bewijzen maar daarom nog niet onmogelijk.
Kortom ik geloof nogal in de mens.
dinsdag 30 september 2008 om 09:50
Ik zie gelijk voor me hoe de atheisten met een plaatje van Darwin zitten.
"En, voel je al wat?"
"Grmbl, ja! Au!"
Maar daar ben ik nu benieuwd naar wat betreft niet-gelovigen. Als je dit hypothetisch ziet, wat is dan jullie bron voor verdragen, accepteren, vrede vinden met? Julliezelf? Is er een "vervanging"? Of zien jullie dit gewoon heel anders?
"En, voel je al wat?"
"Grmbl, ja! Au!"
Maar daar ben ik nu benieuwd naar wat betreft niet-gelovigen. Als je dit hypothetisch ziet, wat is dan jullie bron voor verdragen, accepteren, vrede vinden met? Julliezelf? Is er een "vervanging"? Of zien jullie dit gewoon heel anders?
dinsdag 30 september 2008 om 09:57
Ik zou denken dat moeders bijvoorbeeld de grootst mogelijke pijnen kunnen weerstaan voor hun kinderen. En dan bedoel ik niet alleen letterlijk (het is jouw pijn of je kind) maar ook figuurlijk (de pijn verbijten bijvoorbeeld als je kind ziek verdrietig of verslaafd is e.d.) en als zin van het bestaan (ik doorsta de pijn want ik heb reden om door te leven)
Ik las ooit (in een science-fiction boek! ) Dat écht geloven niet alleen het erkennen van het bestaan (van God) is maar geloven zoals je in je kinderen gelooft, dat ze goed zijn en zullen slagen. Mooie gedachte vind ik dat (verder nog steeds hooi)
Ik las ooit (in een science-fiction boek! ) Dat écht geloven niet alleen het erkennen van het bestaan (van God) is maar geloven zoals je in je kinderen gelooft, dat ze goed zijn en zullen slagen. Mooie gedachte vind ik dat (verder nog steeds hooi)
dinsdag 30 september 2008 om 10:29
Nee feliciaatje er is helaas geen vervanging voor de (m.i. subjectieve) steun en zingeving die het geloof kan bieden. Kan wat dat betreft wel eens 'jaloers' zijn op gelovigen (en dat is natuurlijk ook weer heel betrekkelijk voor mij dat snap je).
Ik moet het idd in mijzelf zoeken en er gewoon het beste van maken in de korte tijd dat ik hier op aarde ronddool. En dan probeer ik het mezelf en anderen - en vooral je kinderen mw dekees maar zo prettig mogelijk te maken.
Ik moet het idd in mijzelf zoeken en er gewoon het beste van maken in de korte tijd dat ik hier op aarde ronddool. En dan probeer ik het mezelf en anderen - en vooral je kinderen mw dekees
maar zo prettig mogelijk te maken.
.
dinsdag 30 september 2008 om 10:51
quote:Mevrouwdekees schreef op 30 september 2008 @ 09:45:
Energieen? Het stamt in mijn beleving allemaal voort uit het menselijk brein.
Intuitie en telepatische vermogens heb ik dan weer minder moeite mee, op en of andere manier zijn dat vormen van menselijk vermogen die we weliswaar nóg niet wetenschappelijk kunnen onderbouwen/ bewijzen maar daarom nog niet onmogelijk.
Als je niet denkt dat intuitie en vooral telepathie te maken heeft met energievelden, hoe verklaar je dat dan?
Energieen? Het stamt in mijn beleving allemaal voort uit het menselijk brein.
Intuitie en telepatische vermogens heb ik dan weer minder moeite mee, op en of andere manier zijn dat vormen van menselijk vermogen die we weliswaar nóg niet wetenschappelijk kunnen onderbouwen/ bewijzen maar daarom nog niet onmogelijk.
Als je niet denkt dat intuitie en vooral telepathie te maken heeft met energievelden, hoe verklaar je dat dan?
.
dinsdag 30 september 2008 om 11:03
Intuitie is makkelijk, daarvan denk ik dat de informatie sneller verwerkt wordt dan je onder woorden kan brengen. Je hebt als het ware al wel de puzzelstukjes maar voordat je ze op hun plek hebt gelegd zie je toch al het plaatje dat ze vormen.
Telepathie is lastiger maar gaat iig. over de band tussen mensen. Net zoals mensen dezelfde grappen maken of elkaars zinnen afmaken doordat ze elkaar heel goed kennen maar dan zonder in elkaars fysieke nabijheid te zijn (is ook niet sluitend qua uitleg maar niets mysterieus van buitenaf)
Intuitie zou ik overigens ook als reden noemen dat je 'ruzie' die net heeft plaatsgevonden 'voelt' niet de energieen, sterker nog een familielid met autisme kan vaak van dat soort dingen exact benoemen (hij keek zus en lichaamshouding zo en het was stil en oogcontact wel/ niet enz.) waaruit hij afleidt of er bv. ruzie was, dat de meeste mensen dat onder 'voelen' scharen zegt mij alleen maar dat we er niet over nadenken hoe we dat concluderen.
/ tja en geesten? daar geloof ik niet in, hoe je die voelt is me een raadsel.
Telepathie is lastiger maar gaat iig. over de band tussen mensen. Net zoals mensen dezelfde grappen maken of elkaars zinnen afmaken doordat ze elkaar heel goed kennen maar dan zonder in elkaars fysieke nabijheid te zijn (is ook niet sluitend qua uitleg maar niets mysterieus van buitenaf)
Intuitie zou ik overigens ook als reden noemen dat je 'ruzie' die net heeft plaatsgevonden 'voelt' niet de energieen, sterker nog een familielid met autisme kan vaak van dat soort dingen exact benoemen (hij keek zus en lichaamshouding zo en het was stil en oogcontact wel/ niet enz.) waaruit hij afleidt of er bv. ruzie was, dat de meeste mensen dat onder 'voelen' scharen zegt mij alleen maar dat we er niet over nadenken hoe we dat concluderen.
/ tja en geesten? daar geloof ik niet in, hoe je die voelt is me een raadsel.
anoniem_61464 wijzigde dit bericht op 30-09-2008 11:04
Reden: spelling
Reden: spelling
% gewijzigd
dinsdag 30 september 2008 om 11:45
Die van de intuitie en snelheid van verwerking is plausibel, zijn ook wel testjes in die richting gedaan en geslaagd.
Die van de telepathie is idd minder sluitend. Dat je in nabijheid onbewust signalen en lichaamstaal kunt opvangen ga ik in mee, maar soms worden signalen opgevangen als de mensen er niet meer zijn (zeggen sommigen...). Als er geen nabijheid is, moet er toch iets van een energieveld zijn ? (en daarmee bedoel ik geen geesten in de 'traditionele' zin van het woord)
Ik kijk trouwens graag naar het Zesde Zintuig
Wat denken jullie daarvan?
Die van de telepathie is idd minder sluitend
. Dat je in nabijheid onbewust signalen en lichaamstaal kunt opvangen ga ik in mee, maar soms worden signalen opgevangen als de mensen er niet meer zijn (zeggen sommigen...). Als er geen nabijheid is, moet er toch iets van een energieveld zijn ? (en daarmee bedoel ik geen geesten in de 'traditionele' zin van het woord)Ik kijk trouwens graag naar het Zesde Zintuig
Wat denken jullie daarvan?
.
