Overig
alle pijlers
Spirituele en religieuze (on)zin
dinsdag 30 september 2008 om 12:08
Nou ik bedoel niet eens signalen. Je kent elkaar gewoon goed genoeg om te weten wat de ander wil zeggen of exact hetzelfde te reageren. Mijn partner en ik doen dat regelmatig, dat kan ook prima onafhankelijk van elkaar, dus zonder dat we elkaars lichaamstaal lezen of 'energie voelen'. Is puur een kwestie van elkaar erg goed kennen.
Energievelden zoals aantoonbaar te meten (wetenschappelijke consensus) bedoel je neem ik aan niet, daar hoef je niet in te geloven, jij kent daar een zekere 'magische waarde' aan toe (namelijk de mogelijkheid om gedachten te vervoeren oid) daar geloof ik helemaal niets van, staat op hetzelfde niveau als geesten, restenergieen van overledenen, reiki, kabouters en de paashaas.
Het 6e zintuig kijk ik nooit, die mensen zijn of niet helemaal goed bij hun hoofd of leven onder een illusie of willen een slaatje slaan uit het verdriet van anderen. In al die gevallen lijkt het me beter er zo min mogelijk aandacht aan te besteden.
Hoewel ik misschien fel klink bedoel ik het niet rot, ik kan niet zo goed tegen het 'het kan toch niet zo zijn dat' argument. Jij gebruikt het, Shining gebruikt het ook. Dat er zaken zijn die we niet kunnen verklaren maakt nog geen zaak voor een 'magische oplossing' (m.a.w. God of energievelden). In de filosofie wordt dit het Godsbewijs van Paley genoemd en wordt het ook keurig netjes ontkracht, beter dan ik het kan doen omschreven hierrrr
http://www.knack.be/cmp/1...n-Paley---Co-article.html
Energievelden zoals aantoonbaar te meten (wetenschappelijke consensus) bedoel je neem ik aan niet, daar hoef je niet in te geloven, jij kent daar een zekere 'magische waarde' aan toe (namelijk de mogelijkheid om gedachten te vervoeren oid) daar geloof ik helemaal niets van, staat op hetzelfde niveau als geesten, restenergieen van overledenen, reiki, kabouters en de paashaas.
Het 6e zintuig kijk ik nooit, die mensen zijn of niet helemaal goed bij hun hoofd of leven onder een illusie of willen een slaatje slaan uit het verdriet van anderen. In al die gevallen lijkt het me beter er zo min mogelijk aandacht aan te besteden.
Hoewel ik misschien fel klink bedoel ik het niet rot, ik kan niet zo goed tegen het 'het kan toch niet zo zijn dat' argument. Jij gebruikt het, Shining gebruikt het ook. Dat er zaken zijn die we niet kunnen verklaren maakt nog geen zaak voor een 'magische oplossing' (m.a.w. God of energievelden). In de filosofie wordt dit het Godsbewijs van Paley genoemd en wordt het ook keurig netjes ontkracht, beter dan ik het kan doen omschreven hierrrr
http://www.knack.be/cmp/1...n-Paley---Co-article.html
dinsdag 30 september 2008 om 12:19
dinsdag 30 september 2008 om 12:34
Ik zie mijn hele leven al geesten. Zie en voel ook energieen. En ik ben naar mijn weten vrij goed bij mijn hoofd (maar goed, elke gek vindt zichzelf normaal ). Het interessante vind ik daarvan dat ik veel rationele mensen om mij heen heb die uitermate sceptisch zijn hierin en juist door mij in verwarring zijn geraakt/raken. Dat geldt ook voor mijn man.
Hij heeft dingen meegemaakt door de jaren heen met mij waardoor hij er toch heel anders naar is gaan kijken. Er is geen verklaring. Maar het gebeurt wel en het klopt toch op de een of andere vreemde manier. Mijn beste vriendin is een zeer nuchtere huisarts die ook een tijd op een psychiatrische afdeling heeft gewerkt. Ze vindt mij zeker niet een geval dat rijp is voor een psychiater en pilletjes. En dat zou ze me eerlijk zeggen als ze dat wel vond. Ze vertrouwt juist erg op mijn intuitie en (voor)gevoel als we dingen bespreken.
Ik "lees" gevoelens bij mensen. Het is verfijnder geworden door de jaren heen. Maar niet scherper. Als klein kind deed ik het ook al en had ik er niet de juiste woorden voor om erover te kunnen praten. Maar ik heb later dingen uit die tijd geverifieerd bij familie toen ik eenmaal wel de woorden had. En dat bleek te kloppen. Het is dus niet alleen het ontwikkelen van het herkennen en begrijpen van signalen naar mijn idee.
Het zijn lastige dingen voor mij. Want ik begrijp de scepsis en de argwaan. En die is ook vaak terecht. Maar als het echt complete onzin was geweest, was het nu al lang van tafel geveegd. Dat voor sommige dingen in bepaalde situaties bewijs wordt gevonden dat het niet klopt, is nog geen bewijs dat het helemaal niet klopt.
Wat ik trouwens eerder postte, over die troost en de vervanging. Het interessante vind ik zelf dat ik het niet eens zozeer zo ervaar. Als een grote bron van troost. Meer als een grote bron van liefde en dan een allesomvattende, diepe, onvoorwaardelijke liefde voor alles, in alles, door alles. En dat dat als neveneffect heeft dat het troostrijk is. Het is eerder zo dat door dat gevoel te ervaren, ik telkens weer merk dat door een open en liefdevolle houding de antwoorden vanzelf helder en helend zijn. Er is iets wat heel simpel is, daarin is alles een.
Hij heeft dingen meegemaakt door de jaren heen met mij waardoor hij er toch heel anders naar is gaan kijken. Er is geen verklaring. Maar het gebeurt wel en het klopt toch op de een of andere vreemde manier. Mijn beste vriendin is een zeer nuchtere huisarts die ook een tijd op een psychiatrische afdeling heeft gewerkt. Ze vindt mij zeker niet een geval dat rijp is voor een psychiater en pilletjes. En dat zou ze me eerlijk zeggen als ze dat wel vond. Ze vertrouwt juist erg op mijn intuitie en (voor)gevoel als we dingen bespreken.
Ik "lees" gevoelens bij mensen. Het is verfijnder geworden door de jaren heen. Maar niet scherper. Als klein kind deed ik het ook al en had ik er niet de juiste woorden voor om erover te kunnen praten. Maar ik heb later dingen uit die tijd geverifieerd bij familie toen ik eenmaal wel de woorden had. En dat bleek te kloppen. Het is dus niet alleen het ontwikkelen van het herkennen en begrijpen van signalen naar mijn idee.
Het zijn lastige dingen voor mij. Want ik begrijp de scepsis en de argwaan. En die is ook vaak terecht. Maar als het echt complete onzin was geweest, was het nu al lang van tafel geveegd. Dat voor sommige dingen in bepaalde situaties bewijs wordt gevonden dat het niet klopt, is nog geen bewijs dat het helemaal niet klopt.
Wat ik trouwens eerder postte, over die troost en de vervanging. Het interessante vind ik zelf dat ik het niet eens zozeer zo ervaar. Als een grote bron van troost. Meer als een grote bron van liefde en dan een allesomvattende, diepe, onvoorwaardelijke liefde voor alles, in alles, door alles. En dat dat als neveneffect heeft dat het troostrijk is. Het is eerder zo dat door dat gevoel te ervaren, ik telkens weer merk dat door een open en liefdevolle houding de antwoorden vanzelf helder en helend zijn. Er is iets wat heel simpel is, daarin is alles een.
dinsdag 30 september 2008 om 13:01
quote:Feliciaatje schreef op 30 september 2008 @ 12:34:
Ik zie mijn hele leven al geesten. Zie en voel ook energieen. En ik ben naar mijn weten vrij goed bij mijn hoofd (maar goed, elke gek vindt zichzelf normaal ). Het interessante vind ik daarvan dat ik veel rationele mensen om mij heen heb die uitermate sceptisch zijn hierin en juist door mij in verwarring zijn geraakt/raken. Dat geldt ook voor mijn man.
Mja hier 'kan' ik dus niets mee, voor mij net zoiets als de serie Medium, boeiend maar volkomen fictie in mijn beleving, misschien is je man net als ik spiritueel gezien een zak hooi?
Hij heeft dingen meegemaakt door de jaren heen met mij waardoor hij er toch heel anders naar is gaan kijken. Er is geen verklaring. Maar het gebeurt wel en het klopt toch op de een of andere vreemde manier. Mijn beste vriendin is een zeer nuchtere huisarts die ook een tijd op een psychiatrische afdeling heeft gewerkt. Ze vindt mij zeker niet een geval dat rijp is voor een psychiater en pilletjes. En dat zou ze me eerlijk zeggen als ze dat wel vond. Ze vertrouwt juist erg op mijn intuitie en (voor)gevoel als we dingen bespreken.
Ik "lees" gevoelens bij mensen. Het is verfijnder geworden door de jaren heen. Maar niet scherper. Als klein kind deed ik het ook al en had ik er niet de juiste woorden voor om erover te kunnen praten. Maar ik heb later dingen uit die tijd geverifieerd bij familie toen ik eenmaal wel de woorden had. En dat bleek te kloppen. Het is dus niet alleen het ontwikkelen van het herkennen en begrijpen van signalen naar mijn idee.
Dit sluit aan bij mijn idee van intuitie, zie eerdere posts, je ben goed in het signaleren en interpreteren van de signalen die mensen geven zoals door lichaamstaal, stembuigingen enz. (zeg ik dan)
Het zijn lastige dingen voor mij. Want ik begrijp de scepsis en de argwaan. En die is ook vaak terecht. Maar als het echt complete onzin was geweest, was het nu al lang van tafel geveegd. Dat voor sommige dingen in bepaalde situaties bewijs wordt gevonden dat het niet klopt, is nog geen bewijs dat het helemaal niet klopt.
Wat ik trouwens eerder postte, over die troost en de vervanging. Het interessante vind ik zelf dat ik het niet eens zozeer zo ervaar. Als een grote bron van troost. Meer als een grote bron van liefde en dan een allesomvattende, diepe, onvoorwaardelijke liefde voor alles, in alles, door alles. En dat dat als neveneffect heeft dat het troostrijk is. Het is eerder zo dat door dat gevoel te ervaren, ik telkens weer merk dat door een open en liefdevolle houding de antwoorden vanzelf helder en helend zijn. Er is iets wat heel simpel is, daarin is alles een.laatste deel kom ik op terug, moet nog ff kauwen op mijn post.
Ik zie mijn hele leven al geesten. Zie en voel ook energieen. En ik ben naar mijn weten vrij goed bij mijn hoofd (maar goed, elke gek vindt zichzelf normaal ). Het interessante vind ik daarvan dat ik veel rationele mensen om mij heen heb die uitermate sceptisch zijn hierin en juist door mij in verwarring zijn geraakt/raken. Dat geldt ook voor mijn man.
Mja hier 'kan' ik dus niets mee, voor mij net zoiets als de serie Medium, boeiend maar volkomen fictie in mijn beleving, misschien is je man net als ik spiritueel gezien een zak hooi?
Hij heeft dingen meegemaakt door de jaren heen met mij waardoor hij er toch heel anders naar is gaan kijken. Er is geen verklaring. Maar het gebeurt wel en het klopt toch op de een of andere vreemde manier. Mijn beste vriendin is een zeer nuchtere huisarts die ook een tijd op een psychiatrische afdeling heeft gewerkt. Ze vindt mij zeker niet een geval dat rijp is voor een psychiater en pilletjes. En dat zou ze me eerlijk zeggen als ze dat wel vond. Ze vertrouwt juist erg op mijn intuitie en (voor)gevoel als we dingen bespreken.
Ik "lees" gevoelens bij mensen. Het is verfijnder geworden door de jaren heen. Maar niet scherper. Als klein kind deed ik het ook al en had ik er niet de juiste woorden voor om erover te kunnen praten. Maar ik heb later dingen uit die tijd geverifieerd bij familie toen ik eenmaal wel de woorden had. En dat bleek te kloppen. Het is dus niet alleen het ontwikkelen van het herkennen en begrijpen van signalen naar mijn idee.
Dit sluit aan bij mijn idee van intuitie, zie eerdere posts, je ben goed in het signaleren en interpreteren van de signalen die mensen geven zoals door lichaamstaal, stembuigingen enz. (zeg ik dan)
Het zijn lastige dingen voor mij. Want ik begrijp de scepsis en de argwaan. En die is ook vaak terecht. Maar als het echt complete onzin was geweest, was het nu al lang van tafel geveegd. Dat voor sommige dingen in bepaalde situaties bewijs wordt gevonden dat het niet klopt, is nog geen bewijs dat het helemaal niet klopt.
Wat ik trouwens eerder postte, over die troost en de vervanging. Het interessante vind ik zelf dat ik het niet eens zozeer zo ervaar. Als een grote bron van troost. Meer als een grote bron van liefde en dan een allesomvattende, diepe, onvoorwaardelijke liefde voor alles, in alles, door alles. En dat dat als neveneffect heeft dat het troostrijk is. Het is eerder zo dat door dat gevoel te ervaren, ik telkens weer merk dat door een open en liefdevolle houding de antwoorden vanzelf helder en helend zijn. Er is iets wat heel simpel is, daarin is alles een.laatste deel kom ik op terug, moet nog ff kauwen op mijn post.
anoniem_61464 wijzigde dit bericht op 30-09-2008 13:02
Reden: Het wonderlijke ABC toepassen
Reden: Het wonderlijke ABC toepassen
% gewijzigd
dinsdag 30 september 2008 om 13:27
Ik snap dat ieder mens daarin leert, dat signaleren. Dat wat ik verfijnen noem. Maar het signaleren waar ik het over heb gaat bijv om gevoelsmatige herinneringen die ik heb van mensen om mij heen zo rond mijn tweede. Toen ik nog een peuter was en heel erg in mijn eigen wereld zat. Een leeftijd waarop kinderen wel dingen oppikken maar er niet gefocust mee bezig zijn.
Dat kinderen die gevoeligheid van nature in meer of mindere mate hebben maakt juist voor mij vrij helder dat er iets is in ons wat oppikt en dat er dus ook dingen "op te pikken" zijn.
Ik ga daar ook niet heel erg paranormaal over doen , ik denk dat dat gewoon een stuk instinct is. Maar het vangt dingen op, woordeloos en in feite met een duidelijke boodschap, ook als je het nog niet kunt verklaren of er nog geen ervaring mee hebt waardoor je het "herkent".
Maar goed, dat is mijn gevoel erbij .
Dat kinderen die gevoeligheid van nature in meer of mindere mate hebben maakt juist voor mij vrij helder dat er iets is in ons wat oppikt en dat er dus ook dingen "op te pikken" zijn.
Ik ga daar ook niet heel erg paranormaal over doen , ik denk dat dat gewoon een stuk instinct is. Maar het vangt dingen op, woordeloos en in feite met een duidelijke boodschap, ook als je het nog niet kunt verklaren of er nog geen ervaring mee hebt waardoor je het "herkent".
Maar goed, dat is mijn gevoel erbij .
anoniem_3467 wijzigde dit bericht op 30-09-2008 13:28
Reden: oeps, niet in, of!
Reden: oeps, niet in, of!
% gewijzigd
dinsdag 30 september 2008 om 13:37
Hoi Impala, had gisteravond vroeg mijn hoofd te rusten gelegd en zag daardoor je reactie niet...
Tsja, je hebt het over verklaringen en beweegredenen. Kún je uberhaupt discussieren op iets wat op ervaringsniveau ligt? Ik weet het niet. Ik denk dat een hoop niet te verklaren is. Religie is zo oud als de mensheid. Misschien richt ik mijn leven in op basis van afwijkingen/processen in mijn hersenen. Maar of dat zo is interesseert me geen moer.
Het feit dat je kunt verklaren wat er biochemisch gebeurt bij verliefdheid en bij het krijgen van een orgasme maakt toch ook niet dat het minder leuk is? Kijk maar op andere pijlers van het forum: het staat vol met mensen die daar over willen praten en ervaringen uit willen wisselen. Wat hebben zij aan een hele verhaling over wat er in het limbisch systeem gebeurt? Toch?!
Ik heb geen argumenten waarom ik 'mystieke' ervaringen heb. Ik kan niet verklaren waarom iemand van het forum kon aanvoelen dat ik haar om half 2 's nachts in gedachten een knuffel gaf, ook al waren we beiden niet online, en had ik haar IRL nog nooit gezien.
Verder vroeg je Impala naar mijn kloosterneigingen In mij is een gebedsleven verankerd. Dat is net zo normaal voor mij als ademhalen. Het lijkt mij heerlijk om in tijd, in kleding en in 'werk' duidelijk te laten zien dat dat innerlijke leven voor mij het allerbelangrijkst is. Dat dat heel goed is voor mijzelf om daarmee bezig te zijn, maar ook voor mijn omgeving.
Ik heb een atheistisch vriendje gehad. Dat werkte niet. Dus ik kan begrijpen Digitalis dat je dat niet ziet zitten. Maar ik sluit niet uit dat ik reteverliefd word op een atheist met humanistische sympathieen.
Nou, kom maar op met jullie reacties. Ben ik een naieveling, ben ik slachtoffer van pseudo-hallucinaties? En hoe word ik dan weer 'beter' of mag ik in jullie ogen een dwaling blijven? En wat vinden jullie van mijn avatar en suggestief motto?! Atheisten verenigt u!!
*wrijft in handen: gna, gna*
Tsja, je hebt het over verklaringen en beweegredenen. Kún je uberhaupt discussieren op iets wat op ervaringsniveau ligt? Ik weet het niet. Ik denk dat een hoop niet te verklaren is. Religie is zo oud als de mensheid. Misschien richt ik mijn leven in op basis van afwijkingen/processen in mijn hersenen. Maar of dat zo is interesseert me geen moer.
Het feit dat je kunt verklaren wat er biochemisch gebeurt bij verliefdheid en bij het krijgen van een orgasme maakt toch ook niet dat het minder leuk is? Kijk maar op andere pijlers van het forum: het staat vol met mensen die daar over willen praten en ervaringen uit willen wisselen. Wat hebben zij aan een hele verhaling over wat er in het limbisch systeem gebeurt? Toch?!
Ik heb geen argumenten waarom ik 'mystieke' ervaringen heb. Ik kan niet verklaren waarom iemand van het forum kon aanvoelen dat ik haar om half 2 's nachts in gedachten een knuffel gaf, ook al waren we beiden niet online, en had ik haar IRL nog nooit gezien.
Verder vroeg je Impala naar mijn kloosterneigingen In mij is een gebedsleven verankerd. Dat is net zo normaal voor mij als ademhalen. Het lijkt mij heerlijk om in tijd, in kleding en in 'werk' duidelijk te laten zien dat dat innerlijke leven voor mij het allerbelangrijkst is. Dat dat heel goed is voor mijzelf om daarmee bezig te zijn, maar ook voor mijn omgeving.
Ik heb een atheistisch vriendje gehad. Dat werkte niet. Dus ik kan begrijpen Digitalis dat je dat niet ziet zitten. Maar ik sluit niet uit dat ik reteverliefd word op een atheist met humanistische sympathieen.
Nou, kom maar op met jullie reacties. Ben ik een naieveling, ben ik slachtoffer van pseudo-hallucinaties? En hoe word ik dan weer 'beter' of mag ik in jullie ogen een dwaling blijven? En wat vinden jullie van mijn avatar en suggestief motto?! Atheisten verenigt u!!
*wrijft in handen: gna, gna*
hanke321 wijzigde dit bericht op 30-09-2008 13:38
Reden: puntjes op de i
Reden: puntjes op de i
% gewijzigd
dinsdag 30 september 2008 om 14:07
Ik kijk trouwens geen series hierover, welke dan ook. Ik krijg er jeuk van want het wordt zo afgrijselijk bijzonder en Paranormaal (met hoofdletter). En dat is het niet naar mijn idee. Dat wat je isoleert wordt hoe dan ook overtrokken en incorrect, daarvoor is het teveel verweven in teveel dingen om dat zo los te kunnen koppelen.
Of dat nou gaat over nazi's, moslims, "paranormaal begaafde" mensen enz. Elk mens moet op zich beoordeeld worden voor mijn gevoel. En dan nog blijft een hoop een mysterie. Mensen zijn ondoorgrondelijke wezens in al hun simpelheid en gelijkheid.
En mijn man was een zak hooi hierin . Niet meer trouwens.
Of dat nou gaat over nazi's, moslims, "paranormaal begaafde" mensen enz. Elk mens moet op zich beoordeeld worden voor mijn gevoel. En dan nog blijft een hoop een mysterie. Mensen zijn ondoorgrondelijke wezens in al hun simpelheid en gelijkheid.
En mijn man was een zak hooi hierin . Niet meer trouwens.
dinsdag 30 september 2008 om 14:11
Ik kan Digi niet telepathisch bereiken Hanke Maar hopelijk herkenbaar in reactie op jouw post:
1Er is wat we aan kunnen tonen, bijvoorbeeld miljoenen mensen die in God geloven. 2 En er is was we niet aankunnen tonen, of God bestaat.
Voor 1 kunnen we verklaringen zoeken bijvoorbeeld a God bestaat (en men voelt dat) b Neurologische afwijkingen c Een menselijke behoefte aan zingeving (vormgegeven in religie) d een socio-culturele basis (opvoeding en omgeving) e een of meerdere van bovenstaande.
Deze verklaringen kunnen we onderzoeken maar geen van allen zullen we kunnen bewijzen. Jij zal misschien meer in a zien terwijl ik c en d plausibeler vind. Deze zaken zijn te bedebatteren, argumenten kunnen worden aangedragen.
Óf God bestaat is een andere. Mijns' inziens is geen van beide kampen er ooit in geslaagd hun argument hard te maken, er is geen Godsbewijs, net zomin als het tegendeel bewezen kan worden. Zolang je je dus niet waagt aan Godsbewijzen komen we een heel eind.
Blijft over verklaringen, ja dat vind ik interessant om het over te hebben, vooral om dat ik de wereld zónder hocus-pocus of meer tussen hemel en aarde al zo wonderlijk vind en stiekum mooier zonder God als verklaring voor dat alles.
Blijft over je hamvraag; (scherp gesteld) Wat vind ik van je leven weiden aan iets waarvan ik het bestaan ontken? Twee mogelijke antwoorden; ik neem aan dat je het hebt over iets doen met je geloof of ga je alleen zitten bidden? Als jij vanuit de overtuiging van je geloof iets zinnigs gaat doen (en of dat nou vrijwilliger op de kinderboerderij is of koffie met een praatje voor junks, eten voor bijstandsmoeders, bomen rooien voor natuurbehoud, knuffelen met vluchtelingen of taalcursussen aan panda's, whatever floats your boat) dan lijkt me dat mooi en zinvol, als jij je in een klooster opsluit en de hele dag een beetje voor je uit gaat zitten bidden, nee daar kan ik niets mee.
tot slot; ja avatar is lief en troostrijk, kan bidden zijn maar vooral er vóór iemand zijn haal ik eruit. Je motto? Beetje kazige spiritual, net zoiets als kumbahjah; Geschikt voor padvinders bij een kampvuur met matige gitaarskills
1Er is wat we aan kunnen tonen, bijvoorbeeld miljoenen mensen die in God geloven. 2 En er is was we niet aankunnen tonen, of God bestaat.
Voor 1 kunnen we verklaringen zoeken bijvoorbeeld a God bestaat (en men voelt dat) b Neurologische afwijkingen c Een menselijke behoefte aan zingeving (vormgegeven in religie) d een socio-culturele basis (opvoeding en omgeving) e een of meerdere van bovenstaande.
Deze verklaringen kunnen we onderzoeken maar geen van allen zullen we kunnen bewijzen. Jij zal misschien meer in a zien terwijl ik c en d plausibeler vind. Deze zaken zijn te bedebatteren, argumenten kunnen worden aangedragen.
Óf God bestaat is een andere. Mijns' inziens is geen van beide kampen er ooit in geslaagd hun argument hard te maken, er is geen Godsbewijs, net zomin als het tegendeel bewezen kan worden. Zolang je je dus niet waagt aan Godsbewijzen komen we een heel eind.
Blijft over verklaringen, ja dat vind ik interessant om het over te hebben, vooral om dat ik de wereld zónder hocus-pocus of meer tussen hemel en aarde al zo wonderlijk vind en stiekum mooier zonder God als verklaring voor dat alles.
Blijft over je hamvraag; (scherp gesteld) Wat vind ik van je leven weiden aan iets waarvan ik het bestaan ontken? Twee mogelijke antwoorden; ik neem aan dat je het hebt over iets doen met je geloof of ga je alleen zitten bidden? Als jij vanuit de overtuiging van je geloof iets zinnigs gaat doen (en of dat nou vrijwilliger op de kinderboerderij is of koffie met een praatje voor junks, eten voor bijstandsmoeders, bomen rooien voor natuurbehoud, knuffelen met vluchtelingen of taalcursussen aan panda's, whatever floats your boat) dan lijkt me dat mooi en zinvol, als jij je in een klooster opsluit en de hele dag een beetje voor je uit gaat zitten bidden, nee daar kan ik niets mee.
tot slot; ja avatar is lief en troostrijk, kan bidden zijn maar vooral er vóór iemand zijn haal ik eruit. Je motto? Beetje kazige spiritual, net zoiets als kumbahjah; Geschikt voor padvinders bij een kampvuur met matige gitaarskills
dinsdag 30 september 2008 om 14:40
Geweldig dat commentaar op mijn motto, ik heb tranen in mijn ogen van het lachen. Een beetje belegen is 'ie wel en ik kom binnenkort met een betere (niet omdat jij er wat van zegt hoor). Gitaar spelen doe ik niet, maar dat kampvuur ken ik nog van weekenden weg met de jeugd van de kerk. Ik vond het een hint naar Christus op een niet te dogmatische manier.
Mijn avatar is de wereldbol op 2 handen geschilderd. Daar zit wat 'groens' in, het er voor de ander zijn. Bidden had ik er zelf nog niet in gezien.
IRL ben ik vooral aan het dóen: ik laat peuters onbezorgd spelen als vrijwilliger, help de armen bij mijn werkstage, sta mijn lieve vrienden bij, leuter wat op dit forum wat sommigen erg helpend vinden. Ik probeer de ander en mezelf zo min mogelijk schade toe te brengen en heb op straat 9 van de 10 keer een stralende glimlach te geef (behalve als ik ongesteld moet worden).
Mocht ik ooit intreden in een klooster dan zoek ik er eentje uit dat én comtemplatief én actief tegelijk is. Zoals de Augustinessen van St. Monica bijvoorbeeld. Zodat er structuur is in de gebedstijden maar dat er ook mensenwerk aan te pas komt. Onthaal van gasten is misschien ook wat.
Mijn avatar is de wereldbol op 2 handen geschilderd. Daar zit wat 'groens' in, het er voor de ander zijn. Bidden had ik er zelf nog niet in gezien.
IRL ben ik vooral aan het dóen: ik laat peuters onbezorgd spelen als vrijwilliger, help de armen bij mijn werkstage, sta mijn lieve vrienden bij, leuter wat op dit forum wat sommigen erg helpend vinden. Ik probeer de ander en mezelf zo min mogelijk schade toe te brengen en heb op straat 9 van de 10 keer een stralende glimlach te geef (behalve als ik ongesteld moet worden).
Mocht ik ooit intreden in een klooster dan zoek ik er eentje uit dat én comtemplatief én actief tegelijk is. Zoals de Augustinessen van St. Monica bijvoorbeeld. Zodat er structuur is in de gebedstijden maar dat er ook mensenwerk aan te pas komt. Onthaal van gasten is misschien ook wat.
dinsdag 30 september 2008 om 14:44
quote:hanke321 schreef op 30 september 2008 @ 14:40:
Mijn avatar is de wereldbol op 2 handen geschilderd. Daar zit wat 'groens' in, het er voor de ander zijn. Bidden had ik er zelf nog niet in gezien. Op twee rechterhanden, die moeten dus wel van 2 personen zijn. Is dat symoblisch, bewust, of per ongeluk (of geen van bovenstaande opties) ?
Mijn avatar is de wereldbol op 2 handen geschilderd. Daar zit wat 'groens' in, het er voor de ander zijn. Bidden had ik er zelf nog niet in gezien. Op twee rechterhanden, die moeten dus wel van 2 personen zijn. Is dat symoblisch, bewust, of per ongeluk (of geen van bovenstaande opties) ?
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
dinsdag 30 september 2008 om 14:51
Haha, ik zie dat motto van Hanke pas. Bad memories. Moesten we altijd op mijn ultrachristelijke school zingen. Yuk.
Feliciaatje, ik klink wel heel rationeel, atheistisch en darwinistisch, maar ik heb me wel bezig gehouden met spirituele zaken. Nou ja, tarot enzo, boeken er over lezen, ik zag als klein kind ook allerlei dingen. Maar ik denk dan eerder dat er wat mis is met mijn waarnemingsveld. Overigens durfde mijn moeder nooit aan 'verboden' dingen te denken met mijn broer en mij in de buurt, aangezien we dat meteen oppikten Als er al iets is als telepathie, dan moet dat naar mijn idee in de hersenen aan te tonen zijn. Dus niets bovennatuurlijks, maar juist erg natuurlijk. Dat jij Feliciaatje dat beter ontwikkeld hebt dan de meeste mensen, zou hierop kunnen wijzen. Ik durf heilig te stellen dat ik weer beter ben in scheikunde
Overigens hebben een vriendin en ik ook weleens geprobeerd om gedachten naar elkaar toe te zenden. Dat lukte gek genoeg. Geen cheesy gedachten hoor, maar een heuse proefopstelling. Ik kan er wel in meegaan dat er iets van waar kan zijn.
Zesde zintuig kan ik niet kijken (woon niet in NL) maar ik heb weleens zulke programma's gezien. Vreselijk. Zoals Char. Over de nog warme lijken van mensen geld verdienen. Sja.
Feliciaatje, ik klink wel heel rationeel, atheistisch en darwinistisch, maar ik heb me wel bezig gehouden met spirituele zaken. Nou ja, tarot enzo, boeken er over lezen, ik zag als klein kind ook allerlei dingen. Maar ik denk dan eerder dat er wat mis is met mijn waarnemingsveld. Overigens durfde mijn moeder nooit aan 'verboden' dingen te denken met mijn broer en mij in de buurt, aangezien we dat meteen oppikten Als er al iets is als telepathie, dan moet dat naar mijn idee in de hersenen aan te tonen zijn. Dus niets bovennatuurlijks, maar juist erg natuurlijk. Dat jij Feliciaatje dat beter ontwikkeld hebt dan de meeste mensen, zou hierop kunnen wijzen. Ik durf heilig te stellen dat ik weer beter ben in scheikunde
Overigens hebben een vriendin en ik ook weleens geprobeerd om gedachten naar elkaar toe te zenden. Dat lukte gek genoeg. Geen cheesy gedachten hoor, maar een heuse proefopstelling. Ik kan er wel in meegaan dat er iets van waar kan zijn.
Zesde zintuig kan ik niet kijken (woon niet in NL) maar ik heb weleens zulke programma's gezien. Vreselijk. Zoals Char. Over de nog warme lijken van mensen geld verdienen. Sja.
dinsdag 30 september 2008 om 14:54
dinsdag 30 september 2008 om 15:00
lees: 'The God Delusion' van Richard Dawkins. Geloof dat de nederlandse vertaling 'God als misvatting' heet. In redelijk toegankelijke taal wordt hoofdstuk na hoofdstuk uitgelegd waarom atheïsme, meer dan religie, spiritualiteit, agnosticisme etc, de meest waarschijnlijke waarheid is.
overtuigde atheïsten en overtuigde gelovigen zullen er niets aan hebben, want hun standpunt verandert er waarschijnlijk niet écht door. maar als je zoekende bent kan het een erg waardevol boek zijn!
overtuigde atheïsten en overtuigde gelovigen zullen er niets aan hebben, want hun standpunt verandert er waarschijnlijk niet écht door. maar als je zoekende bent kan het een erg waardevol boek zijn!
dinsdag 30 september 2008 om 15:02
@ Feliciaatje hier ter inspiratie:http://www.citaten.net/
En sterrenbeelden?! Zullen we het over de paashaas hebben, ook al zo'n krachtig iets..
En sterrenbeelden?! Zullen we het over de paashaas hebben, ook al zo'n krachtig iets..
dinsdag 30 september 2008 om 15:04
Suggesties voor motto's zijn makkelijk. Inspiratie is overal! Kijk alleen maar naar dit topic:
- maar ik denk hier nog even over na
- toch heb ik liever koffie met een peuk
- mocht ik ooit intreden in een klooster, dan wordt het er 1 met internet
- niets is zo ingewikkeld als eenvoud
- wat je isoleert is incorrect
- ik WIST dat ik dat ging zeggen
En ga zo maar door.
Oh, te veel opties he
- maar ik denk hier nog even over na
- toch heb ik liever koffie met een peuk
- mocht ik ooit intreden in een klooster, dan wordt het er 1 met internet
- niets is zo ingewikkeld als eenvoud
- wat je isoleert is incorrect
- ik WIST dat ik dat ging zeggen
En ga zo maar door.
Oh, te veel opties he
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
dinsdag 30 september 2008 om 15:06
Ja, is bewust die 2 rechter. Samen hebben we de wereld in handen. En daarna kwam pas de gedachte aan dat 'belegen' liedje.
Digitalis, gelijk na het eten wil ik uitbuiken, ik wil helemaal geen seks dan!
Voor Feli: "Het is wat het is, zegt de Liefde".
Wanneer ben jij dan jarig trouwens mede-Weegschaal, dat moet binnenkort zijn!
Digitalis, gelijk na het eten wil ik uitbuiken, ik wil helemaal geen seks dan!
Voor Feli: "Het is wat het is, zegt de Liefde".
Wanneer ben jij dan jarig trouwens mede-Weegschaal, dat moet binnenkort zijn!
dinsdag 30 september 2008 om 15:08
quote:Mevrouwdekees schreef op 30 september 2008 @ 14:55:
Ik heb liever koffie met een peuk Dieg, mag dat ook?
Ah, is het dat? Ik rook ook. Het is bewezen dat atheisten meer roken dan sprituelen. De sigarettenrook belemmert immers het Innerlijk Oog. Verder leef je als atheist toch maar 1 keer, dus kun je net zo goed je longen eigenhandig verteren. Hoeft toch niet mee naar de zielenupgrade.
God delusion niet gelezen. Zou eigenlijk wel moeten he.
Ik heb liever koffie met een peuk Dieg, mag dat ook?
Ah, is het dat? Ik rook ook. Het is bewezen dat atheisten meer roken dan sprituelen. De sigarettenrook belemmert immers het Innerlijk Oog. Verder leef je als atheist toch maar 1 keer, dus kun je net zo goed je longen eigenhandig verteren. Hoeft toch niet mee naar de zielenupgrade.
God delusion niet gelezen. Zou eigenlijk wel moeten he.
dinsdag 30 september 2008 om 15:14
Aha Dieg is dat het! Ik, mokkende exroker die weer vrolijk meedoet op feesten en partijen ben atheist, vriend geloofd in God en heeft nooit een sigaret aangeraakt. (gelukki hoeft ie niet naar de kerk of andere christelijke uitspattingen, hij heeft gewoon als ietwat perverse afwijking dat ie daar in geloofd, ach ja, zo hebben we allemaal wat)
