
Als je nergens in gelooft / nut van het bestaan

woensdag 1 februari 2017 om 17:21
Ik zit hier net te lezen over chakra's en dimensies, en hoe mensen dan weer met zn allen zo'n TO een beetje belachelijk zitten maken. Waar ik zelf ook een beetje aan meedeed moet ik er wel eerlijk bij zeggen.
Maar aan de andere kant,
Zo iemand heeft wel iets wat voor haar het leven zin geeft. Net als iemand die in een god of weer iets anders gelooft.
Ik geloof nergens in buiten de wetenschap. Niet in god(en) of profeten, een hiernamaals, reïncarnatie, engelen, andere dimensies, helderziendheid, wat dan ook. Het zijn voor mij zaken die mensen gebruiken om hun leven zin te geven. Ik raak er steeds meer van overtuigd dat ik uit het niets ben gekomen en ook weer in het niets zal verdwijnen. En dat het leven alleen draait om de voortplanting van DNA.
Af en toe ben ik weleens een kijkje gaan nemen of was ik geïnteresseerd in het een of ander. Maar dan las ik weer de wetenschappelijke verklaringen en tegenhangers en vond ik dat veel logischer klinken.
Kon ik ook maar ergens in geloven. Want nu vind ik het leven dus behoorlijk nutteloos, en dat weer een heel deprimerend idee. Terwijl bijvoorbeeld christenen fijn al angsten en problemen bij hun god neer kunnen leggen en ervan overtuigd zijn dat ze naar de hemel gaan, ben ik vaak nogal bang voor de dood en het idee dat ik dan gewoon weg ben.
En dat alles van toevalligheden aan elkaar hangt vind ik ook zo moeilijk te accepteren.
Is dat herkenbaar voor andere mensen die de wetenschap/ het naturalisme als waarheid zien?
Maar aan de andere kant,
Zo iemand heeft wel iets wat voor haar het leven zin geeft. Net als iemand die in een god of weer iets anders gelooft.
Ik geloof nergens in buiten de wetenschap. Niet in god(en) of profeten, een hiernamaals, reïncarnatie, engelen, andere dimensies, helderziendheid, wat dan ook. Het zijn voor mij zaken die mensen gebruiken om hun leven zin te geven. Ik raak er steeds meer van overtuigd dat ik uit het niets ben gekomen en ook weer in het niets zal verdwijnen. En dat het leven alleen draait om de voortplanting van DNA.
Af en toe ben ik weleens een kijkje gaan nemen of was ik geïnteresseerd in het een of ander. Maar dan las ik weer de wetenschappelijke verklaringen en tegenhangers en vond ik dat veel logischer klinken.
Kon ik ook maar ergens in geloven. Want nu vind ik het leven dus behoorlijk nutteloos, en dat weer een heel deprimerend idee. Terwijl bijvoorbeeld christenen fijn al angsten en problemen bij hun god neer kunnen leggen en ervan overtuigd zijn dat ze naar de hemel gaan, ben ik vaak nogal bang voor de dood en het idee dat ik dan gewoon weg ben.
En dat alles van toevalligheden aan elkaar hangt vind ik ook zo moeilijk te accepteren.
Is dat herkenbaar voor andere mensen die de wetenschap/ het naturalisme als waarheid zien?

woensdag 1 februari 2017 om 18:36
quote:Onbevangen schreef op 01 februari 2017 @ 18:28:
[...]
Er is helemaal nergens een bewijs voor. Maar mensen zijn van nature nieuwsgierig en willen alles altijd begrijpen. Ieder mens gelooft wel ergens in.Maar als je ergens in gelooft zonder het te onderzoeken, want er is toch geen bewijs voor vind je, dan hou je jezelf toch voor de gek als je alles begrijpt door het jezelf allemaal uit te leggen met wartaal?
[...]
Er is helemaal nergens een bewijs voor. Maar mensen zijn van nature nieuwsgierig en willen alles altijd begrijpen. Ieder mens gelooft wel ergens in.Maar als je ergens in gelooft zonder het te onderzoeken, want er is toch geen bewijs voor vind je, dan hou je jezelf toch voor de gek als je alles begrijpt door het jezelf allemaal uit te leggen met wartaal?

woensdag 1 februari 2017 om 18:39
quote:Onbevangen schreef op 01 februari 2017 @ 18:22:
[...]
Hoe weet je zo zeker dat het willekeurig is? Dat je er 100 jaar geleden ook niet was? En dat er geen hiernamaals is. Misschien is dat er allemaal wel en zijn er wel een ontelbaar aantal incarnaties van jouzelf die allemaal iets anders doen op een andere tijd.Zeker weten is een groot woord natuurlijk. Het is voor mij het meest logisch, dat je bestaat uit water en sterrenstof en DNA (vergeet ik nog iets?) en in die specifieke combinatie maar 1 keer kan bestaan. Voor een hiernamaals zou ik moeten geloven dat mijn bewustzijn nog ergens blijft nadat mijn lichaam is vergaan. En dat geloof ik niet, omdat het voor mij (weer) logischer is dat het bewustzijn gekoppeld is aan hersenactiviteit.
[...]
Hoe weet je zo zeker dat het willekeurig is? Dat je er 100 jaar geleden ook niet was? En dat er geen hiernamaals is. Misschien is dat er allemaal wel en zijn er wel een ontelbaar aantal incarnaties van jouzelf die allemaal iets anders doen op een andere tijd.Zeker weten is een groot woord natuurlijk. Het is voor mij het meest logisch, dat je bestaat uit water en sterrenstof en DNA (vergeet ik nog iets?) en in die specifieke combinatie maar 1 keer kan bestaan. Voor een hiernamaals zou ik moeten geloven dat mijn bewustzijn nog ergens blijft nadat mijn lichaam is vergaan. En dat geloof ik niet, omdat het voor mij (weer) logischer is dat het bewustzijn gekoppeld is aan hersenactiviteit.

woensdag 1 februari 2017 om 18:45
woensdag 1 februari 2017 om 18:47
quote:Carabosse schreef op 01 februari 2017 @ 18:36:
[...]
Maar als je ergens in gelooft zonder het te onderzoeken, want er is toch geen bewijs voor vind je, dan hou je jezelf toch voor de gek als je alles begrijpt door het jezelf allemaal uit te leggen met wartaal?Ja mee eens. Ik leef dan ook met de opvatting dat ik als mens gewoon te klein ben om ook maar iets te begrijpen van hoe de wereld in elkaar zit. Ik ga er ook niet uit van dat er één absolute waarheid is.
[...]
Maar als je ergens in gelooft zonder het te onderzoeken, want er is toch geen bewijs voor vind je, dan hou je jezelf toch voor de gek als je alles begrijpt door het jezelf allemaal uit te leggen met wartaal?Ja mee eens. Ik leef dan ook met de opvatting dat ik als mens gewoon te klein ben om ook maar iets te begrijpen van hoe de wereld in elkaar zit. Ik ga er ook niet uit van dat er één absolute waarheid is.
woensdag 1 februari 2017 om 18:52
quote:SinDudas schreef op 01 februari 2017 @ 18:39:
[...]
Zeker weten is een groot woord natuurlijk. Het is voor mij het meest logisch, dat je bestaat uit water en sterrenstof en DNA (vergeet ik nog iets?) en in die specifieke combinatie maar 1 keer kan bestaan. Voor een hiernamaals zou ik moeten geloven dat mijn bewustzijn nog ergens blijft nadat mijn lichaam is vergaan. En dat geloof ik niet, omdat het voor mij (weer) logischer is dat het bewustzijn gekoppeld is aan hersenactiviteit.Dit klinkt voor mij ook heel logisch. Omdat ik deze theorie op school heb geleerd tijdens biologielessen. Maar dan nog zie ik het gewoon als een mogelijke theorie en niet als de waarheid of zo.
[...]
Zeker weten is een groot woord natuurlijk. Het is voor mij het meest logisch, dat je bestaat uit water en sterrenstof en DNA (vergeet ik nog iets?) en in die specifieke combinatie maar 1 keer kan bestaan. Voor een hiernamaals zou ik moeten geloven dat mijn bewustzijn nog ergens blijft nadat mijn lichaam is vergaan. En dat geloof ik niet, omdat het voor mij (weer) logischer is dat het bewustzijn gekoppeld is aan hersenactiviteit.Dit klinkt voor mij ook heel logisch. Omdat ik deze theorie op school heb geleerd tijdens biologielessen. Maar dan nog zie ik het gewoon als een mogelijke theorie en niet als de waarheid of zo.

woensdag 1 februari 2017 om 18:54
quote:Zandvogel schreef op 01 februari 2017 @ 17:57:
[...]
Dat je niet kunt zijn, zonder die hersenactiviteit, en dat je dan dus zelf ook helemaal weg bent, dat is dus wat jij gelooft. Ik geloof daar helemaal niks van. Voor mij is alles mogelijk, en ik denk dat je met die mind set een stuk gelukkiger kunt zijn, of in elk geval meer tevreden, met het leven.
Ken je Byron Katie?
Die kan je helpen om alle gedachtes die je gelooft, te ontkrachten.
Want meer is het niet, het zijn jouw gedachtes, waar je in gelooft, waardoor ze voor jou waar zijn, en je je vervolgens druk erover gaat maken, waar je dan weer last van hebt...
stop met het geloven van je gedachtes en je bent vrij van die shitDus dementerende bejaarden moeten de stappen, vragen van Byron Katie bij langs? dat ze dit niet kunnen meer zegt toch al dat je brein uit elkaar valt en dat je als persoon ook dan wegvalt. Of kunnen ze dat wel want je zegt dat alles mogelijk is?
[...]
Dat je niet kunt zijn, zonder die hersenactiviteit, en dat je dan dus zelf ook helemaal weg bent, dat is dus wat jij gelooft. Ik geloof daar helemaal niks van. Voor mij is alles mogelijk, en ik denk dat je met die mind set een stuk gelukkiger kunt zijn, of in elk geval meer tevreden, met het leven.
Ken je Byron Katie?
Die kan je helpen om alle gedachtes die je gelooft, te ontkrachten.
Want meer is het niet, het zijn jouw gedachtes, waar je in gelooft, waardoor ze voor jou waar zijn, en je je vervolgens druk erover gaat maken, waar je dan weer last van hebt...
stop met het geloven van je gedachtes en je bent vrij van die shitDus dementerende bejaarden moeten de stappen, vragen van Byron Katie bij langs? dat ze dit niet kunnen meer zegt toch al dat je brein uit elkaar valt en dat je als persoon ook dan wegvalt. Of kunnen ze dat wel want je zegt dat alles mogelijk is?

woensdag 1 februari 2017 om 18:58
quote:Orangetree schreef op 01 februari 2017 @ 18:45:
[...]
Nut maak je toch gewoon zelf? Als jij jezelf en het leven nutteloos vindt MAAK jezelf dan nuttig. Voor iets of iemand....
Dat doe ik ook, in mijn eigen omgeving. Ik vind mezelf ook niet (meer) nutteloos, ik ben er nu eenmaal en doe wat ik kan in het klein om mensen om mij heen te helpen. Maar daarmee begrijp ik nog niets van het grote geheel.
En van dingen als nooit weten wat er was gebeurd als ik links van gegaan ipv rechts, als daar geen vastliggende lotsbestemming achter zit dan had het dus allemaal net zo goed anders kunnen zijn.
Het gaat meer over de toeval van alles dan over nut eigenlijk. Ik kan me daar enorm over verbazen. Dat er nergens een reden voor lijkt te zijn.
[...]
Nut maak je toch gewoon zelf? Als jij jezelf en het leven nutteloos vindt MAAK jezelf dan nuttig. Voor iets of iemand....
Dat doe ik ook, in mijn eigen omgeving. Ik vind mezelf ook niet (meer) nutteloos, ik ben er nu eenmaal en doe wat ik kan in het klein om mensen om mij heen te helpen. Maar daarmee begrijp ik nog niets van het grote geheel.
En van dingen als nooit weten wat er was gebeurd als ik links van gegaan ipv rechts, als daar geen vastliggende lotsbestemming achter zit dan had het dus allemaal net zo goed anders kunnen zijn.
Het gaat meer over de toeval van alles dan over nut eigenlijk. Ik kan me daar enorm over verbazen. Dat er nergens een reden voor lijkt te zijn.

woensdag 1 februari 2017 om 19:01
quote:SinDudas schreef op 01 februari 2017 @ 18:32:
[...]
Liefde is voor mij gewoon liefde, dat komt vanuit een mens zelf. Ooit in een gesprek met christenen wilden zij beweren dat goedheid en liefde enkel en alleen van God komen, ze hadden er nog nooit van gehoord dat iemand uit zichzelf goed kon zijn. Dat vond ik een vreemde redenatie.Ja, dat is ook echt een van de redenen waarom ik ging twijfelen. 'God, bedankt dat u de oorontsteking heeft genezen en dat het mooi weer werd met Pinksterkamp'. Het ging er bij mij niet meer in.
[...]
Liefde is voor mij gewoon liefde, dat komt vanuit een mens zelf. Ooit in een gesprek met christenen wilden zij beweren dat goedheid en liefde enkel en alleen van God komen, ze hadden er nog nooit van gehoord dat iemand uit zichzelf goed kon zijn. Dat vond ik een vreemde redenatie.Ja, dat is ook echt een van de redenen waarom ik ging twijfelen. 'God, bedankt dat u de oorontsteking heeft genezen en dat het mooi weer werd met Pinksterkamp'. Het ging er bij mij niet meer in.

woensdag 1 februari 2017 om 19:07
quote:swifty schreef op 01 februari 2017 @ 18:54:
[...]
Dus dementerende bejaarden moeten de stappen, vragen van Byron Katie bij langs? dat ze dit niet kunnen meer zegt toch al dat je brein uit elkaar valt en dat je als persoon ook dan wegvalt. Of kunnen ze dat wel want je zegt dat alles mogelijk is?Dat dus, ik kan daar niet omheen als ik een dementerend persoon zie. Hoe kan je nou na de dood als compleet bewustzijn overblijven, als je in de laatste fase van je leven niet eens meer wist wie je eerder was?
[...]
Dus dementerende bejaarden moeten de stappen, vragen van Byron Katie bij langs? dat ze dit niet kunnen meer zegt toch al dat je brein uit elkaar valt en dat je als persoon ook dan wegvalt. Of kunnen ze dat wel want je zegt dat alles mogelijk is?Dat dus, ik kan daar niet omheen als ik een dementerend persoon zie. Hoe kan je nou na de dood als compleet bewustzijn overblijven, als je in de laatste fase van je leven niet eens meer wist wie je eerder was?

woensdag 1 februari 2017 om 19:27
quote:Onbevangen schreef op 01 februari 2017 @ 18:47:
[...]
Ja mee eens. Ik leef dan ook met de opvatting dat ik als mens gewoon te klein ben om ook maar iets te begrijpen van hoe de wereld in elkaar zit. Ik ga er ook niet uit van dat er één absolute waarheid is.Zwaartekracht is bijvoorbeeld echt waar(te nemen) en daarom is het ook mogelijk om het te bewijzen. Die draak in de Efteling is geen echte draak, maar toen ik nog heel klein was twijfelde ik daar wel aan, dus leek hij soms heel even tot leven te komen. Een paar jaar later moest ik om mijn eigen fantasie lachen.
Ik weet zeker dat die draak niet leeft. Toch bezoek ik de Efteling nog steeds met liefde en plezier.
[...]
Ja mee eens. Ik leef dan ook met de opvatting dat ik als mens gewoon te klein ben om ook maar iets te begrijpen van hoe de wereld in elkaar zit. Ik ga er ook niet uit van dat er één absolute waarheid is.Zwaartekracht is bijvoorbeeld echt waar(te nemen) en daarom is het ook mogelijk om het te bewijzen. Die draak in de Efteling is geen echte draak, maar toen ik nog heel klein was twijfelde ik daar wel aan, dus leek hij soms heel even tot leven te komen. Een paar jaar later moest ik om mijn eigen fantasie lachen.

woensdag 1 februari 2017 om 19:33
quote:swifty schreef op 01 februari 2017 @ 18:54:
[...]
Dus dementerende bejaarden moeten de stappen, vragen van Byron Katie bij langs? dat ze dit niet kunnen meer zegt toch al dat je brein uit elkaar valt en dat je als persoon ook dan wegvalt. Of kunnen ze dat wel want je zegt dat alles mogelijk is?Mijn opa, oma en een oom zijn zeer dement geweest. Toch was mijn oma (haar persoon) er soms nog heel even heel helder, zelfs in haar laatste nacht. Hoe ver haar oude zelf soms ook te zoeken was. Ik zeg alleen dat wij maar heel weinig weten, van wat er werkelijk is en wat mogelijk is, weten wij nog niet eens een kwart. En waarschijnlijk zelfs minder dan dat. En de manier van omgaan met gedachtes (byron katie) bedoelde ik voor TO, niet voor dementen inderdaad.
[...]
Dus dementerende bejaarden moeten de stappen, vragen van Byron Katie bij langs? dat ze dit niet kunnen meer zegt toch al dat je brein uit elkaar valt en dat je als persoon ook dan wegvalt. Of kunnen ze dat wel want je zegt dat alles mogelijk is?Mijn opa, oma en een oom zijn zeer dement geweest. Toch was mijn oma (haar persoon) er soms nog heel even heel helder, zelfs in haar laatste nacht. Hoe ver haar oude zelf soms ook te zoeken was. Ik zeg alleen dat wij maar heel weinig weten, van wat er werkelijk is en wat mogelijk is, weten wij nog niet eens een kwart. En waarschijnlijk zelfs minder dan dat. En de manier van omgaan met gedachtes (byron katie) bedoelde ik voor TO, niet voor dementen inderdaad.
"When it rains, look for rainbows. When it's dark, look for stars.."

woensdag 1 februari 2017 om 19:40
Ik heb altijd moeite met 'ik geloof in de wetenschap' want dat heeft niets met geloven in iets te maken, het is gewoon een methode naar waarheidsvinding. Ik geloof ook niet in mijn auto om dat dat een methode is om van A naar B te komen.
Dat gezegd hebbend ik geloof nergens in, ik ben gewoon een pc met een vachtje en mijn perceptie van de wereld bestaat uit kansdichtheden. Daar kan ik weinig aan doen, dat is mijn brein, mijn DNA. Ik kan niet religieus zijn en Pascal weet dat ik dat wel heb gewild.
Het leven heeft helemaal geen nut of zin. Het is, tot het niet meer is. Die nut of zin vind je niet extern op gelegd, die vind je alleen door het zelf te voelen.
Ik voel het niet, zie alinea 2, ik vind dat namelijk erg lastig want vereist minimaal overgave aan een onzekerheid. Dat is kut, maar bewijst verder niet dat x,y,z. Het leven op zich dient geen doel, maar de bril op je neus maakt dat je het wel zo ziet, of niet.
Dat gezegd hebbend ik geloof nergens in, ik ben gewoon een pc met een vachtje en mijn perceptie van de wereld bestaat uit kansdichtheden. Daar kan ik weinig aan doen, dat is mijn brein, mijn DNA. Ik kan niet religieus zijn en Pascal weet dat ik dat wel heb gewild.
Het leven heeft helemaal geen nut of zin. Het is, tot het niet meer is. Die nut of zin vind je niet extern op gelegd, die vind je alleen door het zelf te voelen.
Ik voel het niet, zie alinea 2, ik vind dat namelijk erg lastig want vereist minimaal overgave aan een onzekerheid. Dat is kut, maar bewijst verder niet dat x,y,z. Het leven op zich dient geen doel, maar de bril op je neus maakt dat je het wel zo ziet, of niet.

woensdag 1 februari 2017 om 19:44
Ik ken die uitleg over de dementerende geest en dat dat het zogenaamd onweerlegbare bewijs is dat de geest onderhevig is aan verval.
Als je met die conclusie genoegen neemt, geef je materie of onze zintuigen of de apparaten die met die zintuigen en het menselijk verstand zijn gebouwd om die materie waar te nemen, teveel eer. Wie zegt dat die geest, eenmaal bevrijdt uit zijn tijdelijke, belemmerende materiële kooi, niet weer volledig is? Het heeft geen nut om die vraag te stellen en misschien is het wel wartaal.
Als je met die conclusie genoegen neemt, geef je materie of onze zintuigen of de apparaten die met die zintuigen en het menselijk verstand zijn gebouwd om die materie waar te nemen, teveel eer. Wie zegt dat die geest, eenmaal bevrijdt uit zijn tijdelijke, belemmerende materiële kooi, niet weer volledig is? Het heeft geen nut om die vraag te stellen en misschien is het wel wartaal.

woensdag 1 februari 2017 om 19:46
quote:strikjemetstippels schreef op 01 februari 2017 @ 19:40:
Ik heb altijd moeite met 'ik geloof in de wetenschap' want dat heeft niets met geloven in iets te maken, het is gewoon een methode naar waarheidsvinding. Ik geloof ook niet in mijn auto om dat dat een methode is om van A naar B te komen.
Dat gezegd hebbend ik geloof nergens in, ik ben gewoon een pc met een vachtje en mijn perceptie van de wereld bestaat uit kansdichtheden. Daar kan ik weinig aan doen, dat is mijn brein, mijn DNA. Ik kan niet religieus zijn en Pascal weet dat ik dat wel heb gewild.
Het leven heeft helemaal geen nut of zin. Het is, tot het niet meer is. Die nut of zin vind je niet extern op gelegd, die vind je alleen door het zelf te voelen.
Ik voel het niet, zie alinea 2, ik vind dat namelijk erg lastig want vereist minimaal overgave aan een onzekerheid. Dat is kut, maar bewijst verder niet dat x,y,z. Het leven op zich dient geen doel, maar de bril op je neus maakt dat je het wel zo ziet, of niet.Vertel dan eens wat 'het leven an sich' is. Ik kan dat niet volgen. 'Het leven op zichzelf'.
Ik heb altijd moeite met 'ik geloof in de wetenschap' want dat heeft niets met geloven in iets te maken, het is gewoon een methode naar waarheidsvinding. Ik geloof ook niet in mijn auto om dat dat een methode is om van A naar B te komen.
Dat gezegd hebbend ik geloof nergens in, ik ben gewoon een pc met een vachtje en mijn perceptie van de wereld bestaat uit kansdichtheden. Daar kan ik weinig aan doen, dat is mijn brein, mijn DNA. Ik kan niet religieus zijn en Pascal weet dat ik dat wel heb gewild.
Het leven heeft helemaal geen nut of zin. Het is, tot het niet meer is. Die nut of zin vind je niet extern op gelegd, die vind je alleen door het zelf te voelen.
Ik voel het niet, zie alinea 2, ik vind dat namelijk erg lastig want vereist minimaal overgave aan een onzekerheid. Dat is kut, maar bewijst verder niet dat x,y,z. Het leven op zich dient geen doel, maar de bril op je neus maakt dat je het wel zo ziet, of niet.Vertel dan eens wat 'het leven an sich' is. Ik kan dat niet volgen. 'Het leven op zichzelf'.


woensdag 1 februari 2017 om 19:49
Gewoon, leven, als in bestaan, tot je dood gaat. Welke zin heeft dat logisch gezien? Je kunt het bekijken als voort bestaan van de soort, of meer als 'om mijn ouders gelukkig te maken.' Maar een groter doel? Zelfs als je gelooft snap ik dat hele zingeving gedoe niet. Ik bedoel, al die miljarden en miljarden mensen voor me, God heeft toch wel voldoende daar aan lijkt me.

woensdag 1 februari 2017 om 19:55
quote:strikjemetstippels schreef op 01 februari 2017 @ 19:40:
Ik heb altijd moeite met 'ik geloof in de wetenschap' want dat heeft niets met geloven in iets te maken, het is gewoon een methode naar waarheidsvinding. Ik geloof ook niet in mijn auto om dat dat een methode is om van A naar B te komen.
Dat gezegd hebbend ik geloof nergens in, ik ben gewoon een pc met een vachtje en mijn perceptie van de wereld bestaat uit kansdichtheden. Daar kan ik weinig aan doen, dat is mijn brein, mijn DNA. Ik kan niet religieus zijn en Pascal weet dat ik dat wel heb gewild.
Het leven heeft helemaal geen nut of zin. Het is, tot het niet meer is. Die nut of zin vind je niet extern op gelegd, die vind je alleen door het zelf te voelen.
Ik voel het niet, zie alinea 2, ik vind dat namelijk erg lastig want vereist minimaal overgave aan een onzekerheid. Dat is kut, maar bewijst verder niet dat x,y,z. Het leven op zich dient geen doel, maar de bril op je neus maakt dat je het wel zo ziet, of niet.Erg mee eens. Ik zei alleen maar dat ik in de wetenschap geloof omdat ik dacht: Als ik nu zeg dat ik nergens in geloof zeggen mensen straks, jij denkt dat de wetenschap de waarheid is, dus dat is waar je in gelooft.
Ik heb altijd moeite met 'ik geloof in de wetenschap' want dat heeft niets met geloven in iets te maken, het is gewoon een methode naar waarheidsvinding. Ik geloof ook niet in mijn auto om dat dat een methode is om van A naar B te komen.
Dat gezegd hebbend ik geloof nergens in, ik ben gewoon een pc met een vachtje en mijn perceptie van de wereld bestaat uit kansdichtheden. Daar kan ik weinig aan doen, dat is mijn brein, mijn DNA. Ik kan niet religieus zijn en Pascal weet dat ik dat wel heb gewild.
Het leven heeft helemaal geen nut of zin. Het is, tot het niet meer is. Die nut of zin vind je niet extern op gelegd, die vind je alleen door het zelf te voelen.
Ik voel het niet, zie alinea 2, ik vind dat namelijk erg lastig want vereist minimaal overgave aan een onzekerheid. Dat is kut, maar bewijst verder niet dat x,y,z. Het leven op zich dient geen doel, maar de bril op je neus maakt dat je het wel zo ziet, of niet.Erg mee eens. Ik zei alleen maar dat ik in de wetenschap geloof omdat ik dacht: Als ik nu zeg dat ik nergens in geloof zeggen mensen straks, jij denkt dat de wetenschap de waarheid is, dus dat is waar je in gelooft.

woensdag 1 februari 2017 om 19:57
quote:SinDudas schreef op 01 februari 2017 @ 19:55:
[...]
Erg mee eens. Ik zei alleen maar dat ik in de wetenschap geloof omdat ik dacht: Als ik nu zeg dat ik nergens in geloof zeggen mensen straks, jij denkt dat de wetenschap de waarheid is, dus dat is waar je in gelooft.Hehe ja, dat is idd een terug kerend 'argument' dat werkelijk helemaal niets zegt.
[...]
Erg mee eens. Ik zei alleen maar dat ik in de wetenschap geloof omdat ik dacht: Als ik nu zeg dat ik nergens in geloof zeggen mensen straks, jij denkt dat de wetenschap de waarheid is, dus dat is waar je in gelooft.Hehe ja, dat is idd een terug kerend 'argument' dat werkelijk helemaal niets zegt.
woensdag 1 februari 2017 om 19:59
quote:SinDudas schreef op 01 februari 2017 @ 18:19:
[...]
Ik voel het niet als machtsgeil of honger naar invloed. Ik hoef geen macht of invloed. Misschien verwoord ik het allemaal niet goed ofzo. Ik kan er vooral niet over uit dat ik hier nu ben en niet bijvoorbeeld 100 jaar geleden. En dat dat toeval is. En ik er na dit leven nooit meer zal zijn. Dus daarom er nu net zo goed ook niet had kunnen zijn.
De willekeur en ongrijpbaarheid ervan.
Dat is omgekeerd redeneren. Stel, je stapt nu de deur uit en bekijkt de eerstvolgende nummerplaat die je ziet. De kans dat je van tevoren precies die combinatie van letters en cijfers zou voorspellen, is nihil. Maar het is geen totale willekeur of onwaarschijnlijk toeval dat die auto op dat tijdstip op die plek stond. Het is een logisch gevolg van eerdere gebeurtenissen.
Op dezelfde manier is het terugkijkend heel bijzonder dat uitgerekend jij, hier, nu, op deze manier leeft. Maar eigenlijk is het een compleet logisch gevolg van alles dat er hiervoor is gebeurd. Bijzonder en uniek voor jou, maar in het grote plaatje? Mwah.
Alles gaat voorbij.
Dat vind ik afwisselend triest en geruststellend.
Verandering is deel van het leven. Daardoor kun je nieuwe dingen ervaren en een enorm rijk leven leiden, maar daardoor moet je ook van alles afscheid nemen op gegeven moment. Het is wat het is.
Een geloof hebben, of ergens in geloven, maakt je trouwens niet immuun voor onbeantwoorde vragen, angsten, en geloofscrises.
Want stel dat er wel een hemel is. Wat dan? Wat is daar de zin van? Is dan alles altijd hetzelfde? Blijf je zelf dan ook onveranderd? Is dat wel zo fijn?
[...]
Ik voel het niet als machtsgeil of honger naar invloed. Ik hoef geen macht of invloed. Misschien verwoord ik het allemaal niet goed ofzo. Ik kan er vooral niet over uit dat ik hier nu ben en niet bijvoorbeeld 100 jaar geleden. En dat dat toeval is. En ik er na dit leven nooit meer zal zijn. Dus daarom er nu net zo goed ook niet had kunnen zijn.
De willekeur en ongrijpbaarheid ervan.
Dat is omgekeerd redeneren. Stel, je stapt nu de deur uit en bekijkt de eerstvolgende nummerplaat die je ziet. De kans dat je van tevoren precies die combinatie van letters en cijfers zou voorspellen, is nihil. Maar het is geen totale willekeur of onwaarschijnlijk toeval dat die auto op dat tijdstip op die plek stond. Het is een logisch gevolg van eerdere gebeurtenissen.
Op dezelfde manier is het terugkijkend heel bijzonder dat uitgerekend jij, hier, nu, op deze manier leeft. Maar eigenlijk is het een compleet logisch gevolg van alles dat er hiervoor is gebeurd. Bijzonder en uniek voor jou, maar in het grote plaatje? Mwah.
Alles gaat voorbij.
Dat vind ik afwisselend triest en geruststellend.
Verandering is deel van het leven. Daardoor kun je nieuwe dingen ervaren en een enorm rijk leven leiden, maar daardoor moet je ook van alles afscheid nemen op gegeven moment. Het is wat het is.
Een geloof hebben, of ergens in geloven, maakt je trouwens niet immuun voor onbeantwoorde vragen, angsten, en geloofscrises.
Want stel dat er wel een hemel is. Wat dan? Wat is daar de zin van? Is dan alles altijd hetzelfde? Blijf je zelf dan ook onveranderd? Is dat wel zo fijn?
What a nuanced anxiety
woensdag 1 februari 2017 om 20:00
Ik ben het met TO eens dat het leven zo in elkaar zit als jij beschrijft en dat het volkomen zinloos is. Ik heb daar heel veel moeite mee en ik ben er zelfs van overtuigd dat dit bijdraagt aan mijn depressies. (Ik ben bipolair, dus er zijn meer oorzaken, maar dit speelt geen onbelangrijke rol.)
Je kan dan zeggen dat als het leven geen zin heeft, je er zelf zin aan moet geven, maar ik kan niks vinden dat voor mij zinvol genoeg is, zelfs niet waar het gaat om (contact met) andere mensen. Ik heb bijvoorbeeld in de zorg gewerkt en dat lijkt misschien heel erg zinvol, maar dat was het niet voor mij. En ik heb in mijn inmiddels 47 jaar heel veel dingen onderzocht en uitgeprobeerd, maar niets maakt mijn leven zinvol. Ik weet ook niet eens waarom ik vind dat het leven nuttig of betekenisvol of wat dan ook zou moeten zijn. Misschien omdat ik me daar beter bij zou voelen.
Als het leven dan niet zinvol is, probeer ik het maar zo leuk mogelijk te maken, maar dat valt niet mee door al mijn depressies (en ja, ik heb pillen en een psycholoog). Het is een soort vicieuze cirkel voor mij; alles is zinloos en akelig en daar word ik depressief van en daardoor lijkt alles nog zinlozer en akeliger. Van pillen verbetert mijn stemming maar een klein beetje en meerdere psychologen hebben mij nog niet kunnen leren met dit alles beter om te gaan.
Maar ondertussen hoop ik echt heel erg dat met de dood inderdaad alles helemaal afgelopen is. Geen bewustzijn meer, helemaal niks. Gewoon eindelijk een eind aan alle ellende. En hoe eerder, hoe beter wat mij betreft.
Je kan dan zeggen dat als het leven geen zin heeft, je er zelf zin aan moet geven, maar ik kan niks vinden dat voor mij zinvol genoeg is, zelfs niet waar het gaat om (contact met) andere mensen. Ik heb bijvoorbeeld in de zorg gewerkt en dat lijkt misschien heel erg zinvol, maar dat was het niet voor mij. En ik heb in mijn inmiddels 47 jaar heel veel dingen onderzocht en uitgeprobeerd, maar niets maakt mijn leven zinvol. Ik weet ook niet eens waarom ik vind dat het leven nuttig of betekenisvol of wat dan ook zou moeten zijn. Misschien omdat ik me daar beter bij zou voelen.
Als het leven dan niet zinvol is, probeer ik het maar zo leuk mogelijk te maken, maar dat valt niet mee door al mijn depressies (en ja, ik heb pillen en een psycholoog). Het is een soort vicieuze cirkel voor mij; alles is zinloos en akelig en daar word ik depressief van en daardoor lijkt alles nog zinlozer en akeliger. Van pillen verbetert mijn stemming maar een klein beetje en meerdere psychologen hebben mij nog niet kunnen leren met dit alles beter om te gaan.
Maar ondertussen hoop ik echt heel erg dat met de dood inderdaad alles helemaal afgelopen is. Geen bewustzijn meer, helemaal niks. Gewoon eindelijk een eind aan alle ellende. En hoe eerder, hoe beter wat mij betreft.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti

woensdag 1 februari 2017 om 20:00
quote:strikjemetstippels schreef op 01 februari 2017 @ 19:49:
Gewoon, leven, als in bestaan, tot je dood gaat. Welke zin heeft dat logisch gezien? Je kunt het bekijken als voort bestaan van de soort, of meer als 'om mijn ouders gelukkig te maken.' Maar een groter doel? Zelfs als je gelooft snap ik dat hele zingeving gedoe niet. Ik bedoel, al die miljarden en miljarden mensen voor me, God heeft toch wel voldoende daar aan lijkt me.Ja, als de mensheid uitgestorven is, dan houdt het leven op te bestaan. Zoals Lucretius in navolging van Epicurus, 'waar de dood is, daar ben ik niet en waar ik ben, daar is de dood niet' of zo. Want met de mensheid houdt de wereldbeschouwing ook op te bestaan.
Gewoon, leven, als in bestaan, tot je dood gaat. Welke zin heeft dat logisch gezien? Je kunt het bekijken als voort bestaan van de soort, of meer als 'om mijn ouders gelukkig te maken.' Maar een groter doel? Zelfs als je gelooft snap ik dat hele zingeving gedoe niet. Ik bedoel, al die miljarden en miljarden mensen voor me, God heeft toch wel voldoende daar aan lijkt me.Ja, als de mensheid uitgestorven is, dan houdt het leven op te bestaan. Zoals Lucretius in navolging van Epicurus, 'waar de dood is, daar ben ik niet en waar ik ben, daar is de dood niet' of zo. Want met de mensheid houdt de wereldbeschouwing ook op te bestaan.

woensdag 1 februari 2017 om 20:00
quote:strikjemetstippels schreef op 01 februari 2017 @ 19:40:
Ik heb altijd moeite met 'ik geloof in de wetenschap' want dat heeft niets met geloven in iets te maken, het is gewoon een methode naar waarheidsvinding. Ik geloof ook niet in mijn auto om dat dat een methode is om van A naar B te komen.
Dat gezegd hebbend ik geloof nergens in, ik ben gewoon een pc met een vachtje en mijn perceptie van de wereld bestaat uit kansdichtheden. Daar kan ik weinig aan doen, dat is mijn brein, mijn DNA. Ik kan niet religieus zijn en Pascal weet dat ik dat wel heb gewild.
Het leven heeft helemaal geen nut of zin. Het is, tot het niet meer is. Die nut of zin vind je niet extern op gelegd, die vind je alleen door het zelf te voelen.
Ik voel het niet, zie alinea 2, ik vind dat namelijk erg lastig want vereist minimaal overgave aan een onzekerheid. Dat is kut, maar bewijst verder niet dat x,y,z. Het leven op zich dient geen doel, maar de bril op je neus maakt dat je het wel zo ziet, of niet.Dit.
Ik heb altijd moeite met 'ik geloof in de wetenschap' want dat heeft niets met geloven in iets te maken, het is gewoon een methode naar waarheidsvinding. Ik geloof ook niet in mijn auto om dat dat een methode is om van A naar B te komen.
Dat gezegd hebbend ik geloof nergens in, ik ben gewoon een pc met een vachtje en mijn perceptie van de wereld bestaat uit kansdichtheden. Daar kan ik weinig aan doen, dat is mijn brein, mijn DNA. Ik kan niet religieus zijn en Pascal weet dat ik dat wel heb gewild.
Het leven heeft helemaal geen nut of zin. Het is, tot het niet meer is. Die nut of zin vind je niet extern op gelegd, die vind je alleen door het zelf te voelen.
Ik voel het niet, zie alinea 2, ik vind dat namelijk erg lastig want vereist minimaal overgave aan een onzekerheid. Dat is kut, maar bewijst verder niet dat x,y,z. Het leven op zich dient geen doel, maar de bril op je neus maakt dat je het wel zo ziet, of niet.Dit.

woensdag 1 februari 2017 om 20:07
quote:Carabosse schreef op 01 februari 2017 @ 20:00:
[...]
Ja, als de mensheid uitgestorven is, dan houdt het leven op te bestaan. Zoals Lucretius in navolging van Epicurus, 'waar de dood is, daar ben ik niet en waar ik ben, daar is de dood niet' of zo. Want met de mensheid houdt de wereldbeschouwing ook op te bestaan.
Ja, maar het leven van andere organismen bestaat dan gewoon nog, daar is geen menselijke waarnemer voor nodig. En als ik het goed heb zei Epicurus dat over angst voor de dood, is een mooi woord spelletje natuurlijk he, daar niet van.
Wat ik altijd denk, of eerder van ben overtuigd (en dit is niet specifiek naar jou maar in algemeen), is dat in dit soort vraag stukken je elkaar letterlijk niet kunt begrijpen om dat onze breinen anders denken (wat weer een gevolg is van DNA en eventueel externe factoren in baarmoeder et cetera). Ik kan mij niet voor stellen dat mensen écht geloven in een hiernamaals, God of wat dan ook, gewoon om dat je zo veel logische argumenten moet om zeilen. Anders om kunnen mensen die wel in 'iets' geloven, letterlijk niet snappen dat ik denk wat ik denk.
Van een atheist maak je niet snel een religieuze, van een christen maak je sneller een moslim of anders om. En waar om dat is, dat ligt imo in je zijn, oftewel je DNA.
Veel woorden om te zeggen dat een discussie vaak futiel is over dit soort zaken maar ik heb niks beter te doen
[...]
Ja, als de mensheid uitgestorven is, dan houdt het leven op te bestaan. Zoals Lucretius in navolging van Epicurus, 'waar de dood is, daar ben ik niet en waar ik ben, daar is de dood niet' of zo. Want met de mensheid houdt de wereldbeschouwing ook op te bestaan.
Ja, maar het leven van andere organismen bestaat dan gewoon nog, daar is geen menselijke waarnemer voor nodig. En als ik het goed heb zei Epicurus dat over angst voor de dood, is een mooi woord spelletje natuurlijk he, daar niet van.
Wat ik altijd denk, of eerder van ben overtuigd (en dit is niet specifiek naar jou maar in algemeen), is dat in dit soort vraag stukken je elkaar letterlijk niet kunt begrijpen om dat onze breinen anders denken (wat weer een gevolg is van DNA en eventueel externe factoren in baarmoeder et cetera). Ik kan mij niet voor stellen dat mensen écht geloven in een hiernamaals, God of wat dan ook, gewoon om dat je zo veel logische argumenten moet om zeilen. Anders om kunnen mensen die wel in 'iets' geloven, letterlijk niet snappen dat ik denk wat ik denk.
Van een atheist maak je niet snel een religieuze, van een christen maak je sneller een moslim of anders om. En waar om dat is, dat ligt imo in je zijn, oftewel je DNA.
Veel woorden om te zeggen dat een discussie vaak futiel is over dit soort zaken maar ik heb niks beter te doen
