Psyche
alle pijlers
Angst/ paniekstoornis deel 2
donderdag 26 januari 2023 om 12:05
Het oude angststoornis topic is vol en daarom gesloten. Omdat ik het fijn vind om hier te schrijven en mijn hart te luchten, hierbij deel 2.
Iedereen die angst, paniek, stress, spanningsklachten heeft en wil meeschrijven is welkom.
Deel 1
psyche/angststoornis/list_messages/3889 ... #p34309204
Iedereen die angst, paniek, stress, spanningsklachten heeft en wil meeschrijven is welkom.
Deel 1
psyche/angststoornis/list_messages/3889 ... #p34309204
maandag 15 januari 2024 om 07:44
Ja, eens met Student: ik begrijp niet helemaal hoe jouw post de mijne tegenspreekt. Overigens zijn er idd studies die aantonen dat bij mensen met een angststoornis die stresshormonen langer blijven hangen dan bij mensen zonder angststoornis. Het kost meer tijd bij ons om weer terug te keren na een trigger.
En ik denk dat bij mij, bijvoorbeeld, angst sowieso een 'grotere' emotie is dan bij andere mensen. Mijn man wordt bijvoorbeeld eerder kwaad dan ik, en mijn moeder eerder verdrietig/down. Dus enerzijds ben ik gevoeliger voor angst. Anderzijds is het mijn reactie op angst die de angststoornis in stand houdt: het willen verklaren, analyseren, erover piekeren, het proberen te voorkomen, enz. Dat eerste ga ik niet veranderen, maar aan dat tweede kan ik wel werken.
Als ik zelf niet zo'n enorm oordeel had, of waarde hechtte aan de irreële angsten die ik voel, zou ik me echt een stuk beter voelen.
En ik denk dat bij mij, bijvoorbeeld, angst sowieso een 'grotere' emotie is dan bij andere mensen. Mijn man wordt bijvoorbeeld eerder kwaad dan ik, en mijn moeder eerder verdrietig/down. Dus enerzijds ben ik gevoeliger voor angst. Anderzijds is het mijn reactie op angst die de angststoornis in stand houdt: het willen verklaren, analyseren, erover piekeren, het proberen te voorkomen, enz. Dat eerste ga ik niet veranderen, maar aan dat tweede kan ik wel werken.
Als ik zelf niet zo'n enorm oordeel had, of waarde hechtte aan de irreële angsten die ik voel, zou ik me echt een stuk beter voelen.
maandag 15 januari 2024 om 09:31
Als ik zelf niet zo'n enorm oordeel had, of waarde hechtte aan de irreële angsten die ik voel, zou ik me echt een stuk beter voelen.
Dit is zo ontzettend waar Mia! Mooi verwoord.
Yessss meis, wat klink je verdrietig. Ik vind t altijd zo moeilijk om woorden te vinden om te troosten. Ik schiet vaak in oplossingen en dat is soms niet helpend. Weet dat we je lezen, weet dat er hier een plek voor je is en weet dat we je virtueel troosten en zien. Gun je voor vandaag een iets lichtere dag met hier en daar een lichtpuntje
.
Dit is zo ontzettend waar Mia! Mooi verwoord.
Yessss meis, wat klink je verdrietig. Ik vind t altijd zo moeilijk om woorden te vinden om te troosten. Ik schiet vaak in oplossingen en dat is soms niet helpend. Weet dat we je lezen, weet dat er hier een plek voor je is en weet dat we je virtueel troosten en zien. Gun je voor vandaag een iets lichtere dag met hier en daar een lichtpuntje
.
vrijdagmiddag wijzigde dit bericht op 15-01-2024 10:21
Reden: Schrijffoutje
Reden: Schrijffoutje
0.65% gewijzigd
maandag 15 januari 2024 om 09:40
Hier gaat t trouwens ineens al een week ofzo beter. Zo raar hoe dat elke keer werkt. Ik word lichter wakker, heb weer energie en ben bezig met een nieuwe plek om te reïntegreren. De plek waar ik nu zit is leuk, maar levert me weinig energie. Ik heb niet t gevoel dat ik meer wil, uren op wil bouwen. En mijn coach 2e spoor was het er vorige keer ineens mee eens om iets voor erbij te gaan zoeken (dat was eerder een no go). Dus dat betekent en opbouw en hopelijk een leuke nieuwe plek, want ik blijf voorlopig ook op mijn huidige werkplek doorwerken. Nu nog iets zoeken (het blijft vrijwilligerswerk omdat ik nog in dienst ben van mijn werkgever), maar dat vind ik juist wel leuk.
Oh, als ik me toch eens zo kon voelen voor de rest van mijn leven, wat zou dat heerlijk zijn. Nu maar genieten van elke dag die goed is.
Oh, als ik me toch eens zo kon voelen voor de rest van mijn leven, wat zou dat heerlijk zijn. Nu maar genieten van elke dag die goed is.
maandag 15 januari 2024 om 21:03
Tis weer even geleden, maar voelde minder noodzaak om hier mee te schrijven. Het gaat ook wel redelijk, heb nog wel therapie maar weinig angst. Wel nog mn andere problemen met werk en wonen, met wat depressieve gevoelens soms hoe uitzichtloos dat is. Hoop daar komende tijd wel aan te gaan werken, want dat heeft deels wel meegespeeld bij het ontstaan van mn angst. Maar dat is een heel ander verhaal en denk ik hier niet meer relevant.
Daarom even een soort afscheidspostje: dank voor de steun en de goede raad en adviezen, of gewoon de herkenning. Het heeft me zeker geholpen te realiseren dat ik niet de enige ben, dat ik niet volledig gek ben en er ook te leven valt met angst. Hopelijk lukt dat jullie ook en wordt het voor jullie allemaal beter
Tot elders op het forum!
Daarom even een soort afscheidspostje: dank voor de steun en de goede raad en adviezen, of gewoon de herkenning. Het heeft me zeker geholpen te realiseren dat ik niet de enige ben, dat ik niet volledig gek ben en er ook te leven valt met angst. Hopelijk lukt dat jullie ook en wordt het voor jullie allemaal beter
Tot elders op het forum!
maandag 15 januari 2024 om 21:50
Jouw post heeft me vandaag geholpen. Ik sta nog steeds op een wachtlijst voor sGGZ en zat me af te vragen wat ik daar 's vredesnaam nog uit zou kunnen halen. En toen las ik deze reactie en mijn eigen post nog eens, en dit gaat dus mijn hulpvraag worden! Weg mer dat oordeel!Vrijdagmiddag schreef: ↑15-01-2024 09:31Als ik zelf niet zo'n enorm oordeel had, of waarde hechtte aan de irreële angsten die ik voel, zou ik me echt een stuk beter voelen.
Dit is zo ontzettend waar Mia! Mooi verwoord.
Die angst gaat niet weg bij mij. Tenminste, nooit echt lang en nooit echt helemaal. En ik ken mijn angsten en mezelf inmiddels wel, ik weet wat werkt en wat niet (en dat dit varieert), en ik heb echt geen zin om weer zo'n stom piekerkwartiertje in te lassen. Dus hier ga ik op insteken: ja, ik heb een angststoornis, so the fuck what? Ik ben óók hartstikke dapper (je kunt niet dapper zijn als je geen angst hebt), een doorzetter, slim, analytisch en een nadenker (zijn ook veel van ons hier: helpt ook totáál niet bij angst), sociaal en soms best leuk gezelschap, en ik kan dat allemaal zijn mét een angststoornis. (Oké, als ik een paniekaanval heb, moet je echt opzouten, maar verder...
. Dus, bedankt voor dit inzicht (voor als ik ooit nog eens aan de beurt ben)!
Verder vind ik het fijn dat het met jou weer lekker gaat VrijMi. Maar Yesss: voor jou een dikke knuffel, vrouw! En wees lief voor jezelf, allemaal!
donderdag 18 januari 2024 om 20:11
Hoe gaat het met iedereen?
Hier wel oké. Erg drukke dagen gehad op het werk: heen-en-weer rennen van meeting naar meeting en dan 's avonds super overprikkeld en wat angstig/paniekerig en niet kunnen slapen wat ook lekker aantikt...
Wat ik goéd heb gedaan:
- verder niks plannen op het werk. Heb alleen de meetings gepland en in de tijd die ik over had gewoon de random dingen zoals emails afhandelen; verder geen andere inspannende taken. Dat was meer dan genoeg!
- mezelf niet gek laten maken door mijn angst. Blijven vertellen: het is fucking druk, dat geeft heel veel prikkels en dat veroorzaakt dat gevoel. Nog een paar dagen volhouden!
Gisteren een oxazepam genomen om toch even een beter nachtje te kunnen maken. Dat hielp maar het was ook de laatste. Nu moet ik dus naar een nieuwe huisarts en daar bedelen om een nieuw recept. Huisartsen schrijven het niet graag voor dus ik voel me altijd compleet overgeleverd aan de persoonlijke meningen van een arts over benzo's en ik haat die afhankelijkheid. Maandag heb ik een afspraak...
Hier wel oké. Erg drukke dagen gehad op het werk: heen-en-weer rennen van meeting naar meeting en dan 's avonds super overprikkeld en wat angstig/paniekerig en niet kunnen slapen wat ook lekker aantikt...
Wat ik goéd heb gedaan:
- verder niks plannen op het werk. Heb alleen de meetings gepland en in de tijd die ik over had gewoon de random dingen zoals emails afhandelen; verder geen andere inspannende taken. Dat was meer dan genoeg!
- mezelf niet gek laten maken door mijn angst. Blijven vertellen: het is fucking druk, dat geeft heel veel prikkels en dat veroorzaakt dat gevoel. Nog een paar dagen volhouden!
Gisteren een oxazepam genomen om toch even een beter nachtje te kunnen maken. Dat hielp maar het was ook de laatste. Nu moet ik dus naar een nieuwe huisarts en daar bedelen om een nieuw recept. Huisartsen schrijven het niet graag voor dus ik voel me altijd compleet overgeleverd aan de persoonlijke meningen van een arts over benzo's en ik haat die afhankelijkheid. Maandag heb ik een afspraak...
zaterdag 20 januari 2024 om 11:57
VrijMi en Disney, fijn te lezen dat het met jullie wat beter gaat.
Mia, hoe is ie nu? Knap hoor, je ondanks de super hectische week toch heel netjes staande weten te houden. En dan ook nog eens focussen op de dingen die wel goed gaan! Schoolvoorbeeld van ACT
Heel knap wel.
Hier gaat ie stabiel. Maar wel stabiel op een niet zo fijn level, helaas. Nog 3 weken en dan ga ik een weekje op wintersport. Daar kijk ik wel echt ontzettend naar uit.
Verder ben ik steeds meer aan t twijfelen wat ik met werk wil. Ik heb het gevoel dat dit werk (nu?) niet bij me past. Teveel prikkels, teveel sociaal gedoe, teveel vrijheid. Maar anderzijds, op goeie dagen vind ik het wel leuk... Dus ik weet nog niet zo goed wat ik ermee wil. In ieder geval niks totdat ik de hypotheek afgesloten heb (wantjah, de bank zal niet zomaar een hypotheek verstrekken als ik nu bokkensprongen ga maken) en tot na ik verhuist ben en ik "gesetteld' ben. Maar ik ben er wel over aan t nadenken.
En tot slot: de online ACT groep, waar ik bijzit, is weer verder gegaan en we hebben besproken dat het tot nu toe te vrijblijvend is. We willen meer committed action van de deelnemers. Ben ik wel blij mee en ben benieuwd hoe dat zal gaan. Ooh en echt tot slot: ik ben ook nog aan t nadenken over of ik toch weer therapie wil en wat voor therapie dan. Maar al met al is het wat veel dingen die nu veranderen of waar ik over nadenk. Stapje voor stapje dus
. Eerst maar eens verhuizen, dat dat stabiel is in ieder geval.
Mia, hoe is ie nu? Knap hoor, je ondanks de super hectische week toch heel netjes staande weten te houden. En dan ook nog eens focussen op de dingen die wel goed gaan! Schoolvoorbeeld van ACT
Heel knap wel. Hier gaat ie stabiel. Maar wel stabiel op een niet zo fijn level, helaas. Nog 3 weken en dan ga ik een weekje op wintersport. Daar kijk ik wel echt ontzettend naar uit.
Verder ben ik steeds meer aan t twijfelen wat ik met werk wil. Ik heb het gevoel dat dit werk (nu?) niet bij me past. Teveel prikkels, teveel sociaal gedoe, teveel vrijheid. Maar anderzijds, op goeie dagen vind ik het wel leuk... Dus ik weet nog niet zo goed wat ik ermee wil. In ieder geval niks totdat ik de hypotheek afgesloten heb (wantjah, de bank zal niet zomaar een hypotheek verstrekken als ik nu bokkensprongen ga maken) en tot na ik verhuist ben en ik "gesetteld' ben. Maar ik ben er wel over aan t nadenken.
En tot slot: de online ACT groep, waar ik bijzit, is weer verder gegaan en we hebben besproken dat het tot nu toe te vrijblijvend is. We willen meer committed action van de deelnemers. Ben ik wel blij mee en ben benieuwd hoe dat zal gaan. Ooh en echt tot slot: ik ben ook nog aan t nadenken over of ik toch weer therapie wil en wat voor therapie dan. Maar al met al is het wat veel dingen die nu veranderen of waar ik over nadenk. Stapje voor stapje dus
. Eerst maar eens verhuizen, dat dat stabiel is in ieder geval.
Zwetser
dinsdag 23 januari 2024 om 12:03
Mia, hoe is t gegaan bij de huisarts? Heb je je oxazepam gekregen?
Leuk dat je ook dingen deelt die wel goed zijn gegaan! Is belangrijk om die ook te benoemen. Ik ben ook trots op een paar dingen:
- ik ben weer meer gaan bewegen. Elke dag wat oefeningen en wandelen. D doel is 6.000 stappen per dag. Niet superveel, wel haalbaar.
- ik ben weer dingen gaan afspreken met vriendinnen. Gewoon even een koffie drinken, wandelen. Ik had dat een beetje laten gaan de laatste tijd een t voelt fijn om weer meer contact te hebben.
Student, lastige situatie met je werk, vooral omdat je aangeeft dat t op goede dagen wel leuk is. Kun je je afzonderen op werk, zodat je even ontprikkelt? Of toch door dag thuis werken en houden.
Therapie zal zeker een goed idee zijn is t lang geleden dat je therapie had?). Misschien nu al een doorverwijzing vragen, want de wachtlijsten zijn vaak lang.
Je wintersport vakantie kunt steeds dichtbij, een mooi lichtpuntje om je op te verheugen!
Helaas heb ik vorige week slecht nieuws gekregen over mijn vader. Hij is ziek en het lijkt kanker te zijn. Hij is al in de 80, maar nog zo fit als wat. Nu al een paar weken/maanden vaak pijn, de huisarts dacht steeds aan dikke darm ontsteking, maar nu lijkt t toch ernstiger. De onzekerheid (is t kanker, hoe erg etc. ) vind ik lastig, maar ook het zien van zijn pijn en angst (ik lijk nogal op mijn vader) maakt me verdrietig. Ik probeer zo positief mogelijk te denken, maar ik merk dat dit soms heel lastig is en de angst aan wat komen gaat me soms overspoelt (hij heeft eerder kanker gehad en dat was een hele heftige tijd).
Leuk dat je ook dingen deelt die wel goed zijn gegaan! Is belangrijk om die ook te benoemen. Ik ben ook trots op een paar dingen:
- ik ben weer meer gaan bewegen. Elke dag wat oefeningen en wandelen. D doel is 6.000 stappen per dag. Niet superveel, wel haalbaar.
- ik ben weer dingen gaan afspreken met vriendinnen. Gewoon even een koffie drinken, wandelen. Ik had dat een beetje laten gaan de laatste tijd een t voelt fijn om weer meer contact te hebben.
Student, lastige situatie met je werk, vooral omdat je aangeeft dat t op goede dagen wel leuk is. Kun je je afzonderen op werk, zodat je even ontprikkelt? Of toch door dag thuis werken en houden.
Therapie zal zeker een goed idee zijn is t lang geleden dat je therapie had?). Misschien nu al een doorverwijzing vragen, want de wachtlijsten zijn vaak lang.
Je wintersport vakantie kunt steeds dichtbij, een mooi lichtpuntje om je op te verheugen!
Helaas heb ik vorige week slecht nieuws gekregen over mijn vader. Hij is ziek en het lijkt kanker te zijn. Hij is al in de 80, maar nog zo fit als wat. Nu al een paar weken/maanden vaak pijn, de huisarts dacht steeds aan dikke darm ontsteking, maar nu lijkt t toch ernstiger. De onzekerheid (is t kanker, hoe erg etc. ) vind ik lastig, maar ook het zien van zijn pijn en angst (ik lijk nogal op mijn vader) maakt me verdrietig. Ik probeer zo positief mogelijk te denken, maar ik merk dat dit soms heel lastig is en de angst aan wat komen gaat me soms overspoelt (hij heeft eerder kanker gehad en dat was een hele heftige tijd).
dinsdag 23 januari 2024 om 13:58
Ach VrijMi, wat een verdrietig bericht! Enig idee wanneer jullie meer horen over de diagnose en evt behandeling? Positief denken is soms echt onmogelijk: er zijn wel positieve mogelijkheden, maar die komen toch lang niet zo vaak naar boven als de doemscenario's. Heel veel sterkte voor jullie hiermee!
Wat goed van je: meer bewegen en meer sociaal contact! Goed bezig!! Dit soort dingen kunnen je ook ietsje beter door de komende tijd heen helpen, denk ik!
Hier gaat ie echt even niet goed. Veel angst, heel erg moe en een paar paniekaanvallen gehad; ook weer overal bang voor. Ik weet niet echt wat de oorzaak is, maar mijn vorige post teruglezende heb ik wel een vermoeden
Gelukkig wel oxazepam meegekregen en even uitgehuild bij huisarts: ontzettend fijn en betrokken mens die me echt wil helpen.
Sta inmiddels 8 weken op wachtlijst voor sGGZ en die zou ook maar 8 weken zijn, maar nu duurt het nog weer 8-12 weken. Ik weet dat het niet zolang is, maar als je je vasthoudt aan 8 weken is het wel een tegenvaller.
Wat goed ging: me niet gek laten maken door paniekaanvallen. Gewoon heel intensief voelen en niet denken tijdens de paniek en dan is het helemaal niet zo erg. Geprobeerd om niet zo erg te analyseren wat er nu gebeurd en waarom, en mijn eigen waardeoordelen wat te negeren. Begonnen aan een wekelijkse meditatiecursus via werk, veel gerust en niet teveel op de toekomst vooruit gelopen.
Klinkt allemaal vet goed maar ik heb hier wat kleine stapjes ingemaakt: ik kan dit zeker de meeste keren niet, maar we focussen even op het goeie, he.
Wat goed van je: meer bewegen en meer sociaal contact! Goed bezig!! Dit soort dingen kunnen je ook ietsje beter door de komende tijd heen helpen, denk ik!
Hier gaat ie echt even niet goed. Veel angst, heel erg moe en een paar paniekaanvallen gehad; ook weer overal bang voor. Ik weet niet echt wat de oorzaak is, maar mijn vorige post teruglezende heb ik wel een vermoeden
Gelukkig wel oxazepam meegekregen en even uitgehuild bij huisarts: ontzettend fijn en betrokken mens die me echt wil helpen. Sta inmiddels 8 weken op wachtlijst voor sGGZ en die zou ook maar 8 weken zijn, maar nu duurt het nog weer 8-12 weken. Ik weet dat het niet zolang is, maar als je je vasthoudt aan 8 weken is het wel een tegenvaller.
Wat goed ging: me niet gek laten maken door paniekaanvallen. Gewoon heel intensief voelen en niet denken tijdens de paniek en dan is het helemaal niet zo erg. Geprobeerd om niet zo erg te analyseren wat er nu gebeurd en waarom, en mijn eigen waardeoordelen wat te negeren. Begonnen aan een wekelijkse meditatiecursus via werk, veel gerust en niet teveel op de toekomst vooruit gelopen.
Klinkt allemaal vet goed maar ik heb hier wat kleine stapjes ingemaakt: ik kan dit zeker de meeste keren niet, maar we focussen even op het goeie, he.
dinsdag 23 januari 2024 om 16:48
Het is zeker lastig om positief te zijn, vorige week leek t nog niet zo binnen te komen en kon ik er vrij goed mee omgaan. Nu lijk ik t ineens echt te beseffen en zie ik inderdaad even weinig lichtpuntjes. Eind januari hebben ze een afspraak in t ziekenhuis, maar dat is een kennismaking met de arts, daarna zullen de onderzoeken komen. Wat ik nog van de vorige keer weet, is dat t allemaal lang kan duren, voordat ze weten hoe en wat. Klotezooi.
Wat fijn Mia dat je een lieve huisarts hebt die ook niet moeilijk deed over de oxazepam. Ook lekker om daar even je verdriet en frustratie eruit te gooien.
Je weet in elk geval hoe t komt dat je nu meer angst heb, maar nu nog voorkomen dat dit vaker gebeurt. En dat is lastig omdat de drukte die je heb er misschien soms ook bijhoort.
Ik vind het mooi om te lezen dat je niet bang ben voor je paniekaanvallen. Dat je ze durft te voelen.
Ik denk echt dat dat een belangrijke stap is. Je bent echt heel moedig bezig en ik al voelt t nu misschien niet zo, ik vind je heel moedig!
(Onderstaande niet quoten, haal t misschien weg).
Ik ben vanmiddag naar eventueel nieuw vrijwilligerswerk geweest. Echt, wat een andere wereld dan t bedrijfsleven wat ik gewend ben. Ik was nu als klassenassistent bij taallessen, ik heb 3 uur op een stoel gezeten terwijl een docent informatie de klas in gooide. Meerdere keren gevraagd wat ik kon doen, waar ik kon helpen, maar er kwam niks.
Als afsluiter gaf de docent wat cultuur lessen over Nederland en draaide gezellig een paar nummers van Marco Borsato. Want daar zijn we allemaal heel trots op:roll: nou dat gaat m dus niet worden.
Wat fijn Mia dat je een lieve huisarts hebt die ook niet moeilijk deed over de oxazepam. Ook lekker om daar even je verdriet en frustratie eruit te gooien.
Je weet in elk geval hoe t komt dat je nu meer angst heb, maar nu nog voorkomen dat dit vaker gebeurt. En dat is lastig omdat de drukte die je heb er misschien soms ook bijhoort.
Ik vind het mooi om te lezen dat je niet bang ben voor je paniekaanvallen. Dat je ze durft te voelen.
Ik denk echt dat dat een belangrijke stap is. Je bent echt heel moedig bezig en ik al voelt t nu misschien niet zo, ik vind je heel moedig!
(Onderstaande niet quoten, haal t misschien weg).
Ik ben vanmiddag naar eventueel nieuw vrijwilligerswerk geweest. Echt, wat een andere wereld dan t bedrijfsleven wat ik gewend ben. Ik was nu als klassenassistent bij taallessen, ik heb 3 uur op een stoel gezeten terwijl een docent informatie de klas in gooide. Meerdere keren gevraagd wat ik kon doen, waar ik kon helpen, maar er kwam niks.
Als afsluiter gaf de docent wat cultuur lessen over Nederland en draaide gezellig een paar nummers van Marco Borsato. Want daar zijn we allemaal heel trots op:roll: nou dat gaat m dus niet worden.
dinsdag 23 januari 2024 om 20:47
Allereerst, VrijMi, wat een klote nieuws zeg. Heel veel sterkte! Hopelijk komt er goed nieuws voor jouw vader en dus ook voor jullie
Verder lees ik ook dingen waar je echt heel trots op mag zijn zeg: beweging, afspreken met vriendinnen, etc. Heel knap hoor. Maar niet verwonderlijk dat, gezien de situatie, nu de angst en onzekerheid even de boventoon voeren. Dat zou voor iedereen zo zijn. Laten we hopen op het beste!
@Mia, fijn dat je een goeie klik met de HA lijkt te hebben. Wat voor therapie wil je gaan volgen trouwens?
@VrijMi, op werk afzonderen is lastig. Kan soms, maar ook vaak niet. Bij ons op R&D is iedereen specialist van zijn eigen onderdeel. We realiseren een bepaald product. Maar dit gaat alleen maar door samenwerking van alle personen die betrokken zijn. Het is een best groot project, waarbij er wel teams zijn, met ook weer hierin dan "specialisten". Werken is heel vaak samenwerken, overleggen etc. Soms kun je zelf vooruit met je eigen werk (uitwerken data bv). Maar heel vaak is het ook overleggen of mensen die bij jou aan bureau staan voor vragen. Dat vind ik, door de psyche, soms erg vermoeiend.
Therapie is zowat 1 jaar geleden afgerond. Ik wil wel weer therapie, maar weet dus nog niet goed wat. En dat maakt t ook lastig me in te schrijven. Wil het hier binnen het ACT groepje, waar ik dus bijzit (online meetings) ook eens over hebben of zij advies hebben. Ik twijfel zelf dus, nog steeds (en dat blijft) of ik niet een 2nd opinion ass wil. Vooral omdat ik bang ben dat de aanpak die we tot nu toe geprobeerd hebben niet passend zou zijn als we het inderdaad in de hoek van ass moeten zoeken. Een andere optie, nog betere, is een specialist in ass en ocd (angst) of een OCD topggz locatie. Ik denk dat ik t eerst eens in de ACT groep wil bespreken en daarna een afspraak maak bij de HA.
Tot slot ook nog wat goed nieuws. In t kader van ACT had ik voor de komende 2 weken (en hopelijk langer) een aantal waardes gedefinieerd en hieraan acties gekoppeld:
- 's ochtends max 10 min snoozen en dan opstaan (de laatste tijd zat ik bijna 1 uur op mijn telefoon omdat ik niet op kon staan. Waardeloos)
- elke vrije avond óf sporten óf minstens een half uur lopen
- elke avond voor t slapen mindfullness via vgz app.
Nu nog volhouden.
Verder lees ik ook dingen waar je echt heel trots op mag zijn zeg: beweging, afspreken met vriendinnen, etc. Heel knap hoor. Maar niet verwonderlijk dat, gezien de situatie, nu de angst en onzekerheid even de boventoon voeren. Dat zou voor iedereen zo zijn. Laten we hopen op het beste!
@Mia, fijn dat je een goeie klik met de HA lijkt te hebben. Wat voor therapie wil je gaan volgen trouwens?
@VrijMi, op werk afzonderen is lastig. Kan soms, maar ook vaak niet. Bij ons op R&D is iedereen specialist van zijn eigen onderdeel. We realiseren een bepaald product. Maar dit gaat alleen maar door samenwerking van alle personen die betrokken zijn. Het is een best groot project, waarbij er wel teams zijn, met ook weer hierin dan "specialisten". Werken is heel vaak samenwerken, overleggen etc. Soms kun je zelf vooruit met je eigen werk (uitwerken data bv). Maar heel vaak is het ook overleggen of mensen die bij jou aan bureau staan voor vragen. Dat vind ik, door de psyche, soms erg vermoeiend.
Therapie is zowat 1 jaar geleden afgerond. Ik wil wel weer therapie, maar weet dus nog niet goed wat. En dat maakt t ook lastig me in te schrijven. Wil het hier binnen het ACT groepje, waar ik dus bijzit (online meetings) ook eens over hebben of zij advies hebben. Ik twijfel zelf dus, nog steeds (en dat blijft) of ik niet een 2nd opinion ass wil. Vooral omdat ik bang ben dat de aanpak die we tot nu toe geprobeerd hebben niet passend zou zijn als we het inderdaad in de hoek van ass moeten zoeken. Een andere optie, nog betere, is een specialist in ass en ocd (angst) of een OCD topggz locatie. Ik denk dat ik t eerst eens in de ACT groep wil bespreken en daarna een afspraak maak bij de HA.
Tot slot ook nog wat goed nieuws. In t kader van ACT had ik voor de komende 2 weken (en hopelijk langer) een aantal waardes gedefinieerd en hieraan acties gekoppeld:
- 's ochtends max 10 min snoozen en dan opstaan (de laatste tijd zat ik bijna 1 uur op mijn telefoon omdat ik niet op kon staan. Waardeloos)
- elke vrije avond óf sporten óf minstens een half uur lopen
- elke avond voor t slapen mindfullness via vgz app.
Nu nog volhouden.
Zwetser
dinsdag 23 januari 2024 om 21:49
Wat vreselijk vervelend dat het allemaal zo lang duurt, zeg. Al die tijd in die onzekerheid, daar gaat natuurlijk niemand lekker op. Voor mij zijn dat de grote triggers (waarschijnlijk voor heel veel van ons angsthazen), dus houd je zelfzorg goed in de gaten, VrijMi!
Je ervaring van vandaag klinkt echt niet tof: echt, hoe komen ze erbij om dit soort mensen nog een soort voorbeeldfunctie te geven. Kom op, zeg - heb je onder een steen geleefd?! Kan me voorstellen dat je hier echt geen zin in hebt, zeg! Zijn er nog andere plannen op dit gebied??
En wat lief dat je me moedig noemt. Zo voel ik me niet dus fijn om te horen.
Student: goed om van je te horen. Deels herkenbaar: ik raak enorm overprikkeld van iedereen die de hele tijd tegen me aan begint te ouwehoeren
en met jouw specifieke triggers lijkt het me echt heel moeilijk. Ik hoop dat je daar hulp voor krijgt die ook echt helpt!
Ik snap ook je dilemma's over therapie. Ik had een therapeut die allerlei tools uit CGT en ACT mixte tot een soort geheel dat helemaal op mij was afgestemd. Dat vind ik zo fijn: zij was ook echt een goede fit voor mij! Ik weet niet wat voor therapie ik nu ga doen - ik sta op een wachtlijst bij een psycholoog en daar zal ik dat tzt wel mee bespreken.
En ja, een second opinion snap ik helemaal. Leg het idd eens voor aan je huisarts! Zolang je er over blijft twijfelen ben je er ook weer zoveel mee bezig. Misschien tijd voor deze stap?
Heel goed: je voornemens! Die van mij is elke dag 10 minuten mediteren (ik doe een cursus via mijn werk en dit is ook huiswerk) maar meer lichaamsbeweging zou ook geen kwaad kunnen. Kun je ze vandaag al afvinken? En hoe gaat het met je huis??
Je ervaring van vandaag klinkt echt niet tof: echt, hoe komen ze erbij om dit soort mensen nog een soort voorbeeldfunctie te geven. Kom op, zeg - heb je onder een steen geleefd?! Kan me voorstellen dat je hier echt geen zin in hebt, zeg! Zijn er nog andere plannen op dit gebied??
En wat lief dat je me moedig noemt. Zo voel ik me niet dus fijn om te horen.
Student: goed om van je te horen. Deels herkenbaar: ik raak enorm overprikkeld van iedereen die de hele tijd tegen me aan begint te ouwehoeren
en met jouw specifieke triggers lijkt het me echt heel moeilijk. Ik hoop dat je daar hulp voor krijgt die ook echt helpt! Ik snap ook je dilemma's over therapie. Ik had een therapeut die allerlei tools uit CGT en ACT mixte tot een soort geheel dat helemaal op mij was afgestemd. Dat vind ik zo fijn: zij was ook echt een goede fit voor mij! Ik weet niet wat voor therapie ik nu ga doen - ik sta op een wachtlijst bij een psycholoog en daar zal ik dat tzt wel mee bespreken.
En ja, een second opinion snap ik helemaal. Leg het idd eens voor aan je huisarts! Zolang je er over blijft twijfelen ben je er ook weer zoveel mee bezig. Misschien tijd voor deze stap?
Heel goed: je voornemens! Die van mij is elke dag 10 minuten mediteren (ik doe een cursus via mijn werk en dit is ook huiswerk
) maar meer lichaamsbeweging zou ook geen kwaad kunnen. Kun je ze vandaag al afvinken? En hoe gaat het met je huis??
anoniem_6640a89315f0f wijzigde dit bericht op 27-01-2024 19:26
Reden: tmi
Reden: tmi
0.26% gewijzigd
woensdag 24 januari 2024 om 22:18
Ja zeker, dat denk ik regelmatig! Vooral in een periode waarin de angst erg op de voorgrond is. Terwijl ik, en jij zeker ook, heel goed weet dat er geen antwoord op die vraag komt. Je je er niet beter van gaat voelen door erover na te denken, je de angst niet weg kan denken. Maar vertel dat ons eigenwijze hoofd maar eens.
Je doet t echt goed Mia, er komen weer betere tijden aan. Tijden waarin de angst ergens op de achtergrond aanwezig is en alles makkelijker gaat.
Je doet t echt goed Mia, er komen weer betere tijden aan. Tijden waarin de angst ergens op de achtergrond aanwezig is en alles makkelijker gaat.
woensdag 24 januari 2024 om 22:32
Hahah, nee, niet herkenbaar dit
. Dag in, dag uit... Ik denk dat we dat allemaal denken Mia. Heel frustrerend is dat. Ik heb ook nog dat ik dan heel vaak "gewoon normaal probeer te doen". Probeer me maar normaal te voelen. Of te voelen zoals een paar jaar geleden. Gewoon niet aan de angst denken. Jaa, sure... Elke dag hetzelfde cirkeltje. Super irritant. Verder sluit ik me helemaal aan bij de post van VrijMi. Veel bewondering voor hoe jij ermee omgaat!
Zwetser
woensdag 24 januari 2024 om 22:39
Klopt. Ik moet echt weer op zoek naar een therapeut. Mijn hoofd is zo random. Maandag ging het vreselijk. Gisteren oke'ish en vandaag weer vrij slecht. Maar ook oke'isch is op het moment op een niet erg fijn niveau zegmaar. Tijd om actie te ondernemen lijkt me.... Af en toe word ik er echt nogal moedeloos van moet ik zeggen.Mia schreef: ↑23-01-2024 21:49En ja, een second opinion snap ik helemaal. Leg het idd eens voor aan je huisarts! Zolang je er over blijft twijfelen ben je er ook weer zoveel mee bezig. Misschien tijd voor deze stap?
Heel goed: je voornemens! Die van mij is elke dag 10 minuten mediteren (ik doe een cursus via mijn werk en dit is ook huiswerk
Hoe doe je dat mediteren?
Bij mij lukken de voornemens tot nu toe wel. Vandaag alleen nog even mindfullness, dus daar ga ik nu zometeen maar eens aan beginnen
. Dat smorgens gelijk opstaan, ofjah binnen 10 min, vind ik wel een lastige, ook omdat ik gewend ben lang te snoozen. Maar het is wel beter voor me, dus volhouden zal ik.Huis ben ik niet meer zo mee bezig geweest eigenlijk. Lief dat je het vraagt! Ben nu toevallig deze week wel de markt (rentes) wat in de gaten aan t houden. Moet nog een hypotheek afsluiten en ik denk dat ik daar nu, gezien de ontwikkelingen en mijn verwachtingen, toch maar eens langzaam mee ga beginnen. Meubels etc ben ik niet meer mee bezig geweest eigenlijk. Wel nog af en toe Pinterest aan t afstruinen
student201 wijzigde dit bericht op 24-01-2024 22:55
0.03% gewijzigd
Zwetser
woensdag 24 januari 2024 om 22:52
Bedankt, Student. Het kan zo fijn zijn om dit ook even van andere te horen. Dat je niet alleen bent, of een gekkie. Wat jij schrijft 'vandaag ga ik gewoon weer normaal doen' en dat dan helemaal niet lukt, vind ik dan weer erg herkenbaar (en grappig dat ik niet de enige bent dit soms zo denkt ). Hier dus ook random.
OK-ish klinkt niet echt tof. Misschien ook eens maar de huisarts voor die 2nd opinion? Gewoon voor je gemoedsrust? Wel goed dat je je nieuwe gewoontes zo goed volhoudt! Het klinkt altijd zo makkelijk, maar ondertussen
Mediteren doe ik meestal geleid: dus met een opname online. Tara Brach heeft (had?) echt een superfijne gratis, online meditatiecursus - een introductie. Tien minuutjes per dag. En ik doe er nu eentje via mijn werk (live). Het lijkt erg op mindfulness.
Als ik het zelf doe, ga ik zitten of liggen en let op mijn ademhaling (soms bijvoorbeeld ademhalingen tellen). En zodra mijn gedachten afdwalen naar iets anders (binnen 5 seconden dus), merk ik dat op (na 19 minuten) en keer ik terug naar mijn ademhaling. Bij een geleide meditatie volg ik gewoon de instructies.
Er zijn heel veel verschillende. 'Leaves on a stream' is een fijn concept: dan beeld je je een rivier in en ga die bekijken, ruiken, horen en voelen (in je hoofd dan, he). En je mag helemaal je eigen voorstelling maken van je omgeving met zoveel mogelijk details. Dan zie je dat de rivier allemaal boom blaadjes met zich meevoert. Op het moment dat er een gedacht of emotie in je opkomt, ga je die bekijken (voor je geestesoog) en zet je die op zo'n boomblaadje en kijk je hoe die wordt weggevoerd op het water. En dat doe je bij elke gedachte die opkomt. Erg ontspannend én je merkt op dat gedachten 'slechts' gedachten zijn die komen en gaan.
Ik ga mijn angststoornis niet weg mediteren, maar het helpt wel om meer tot rust te komen.
Bedankt voor jullie lieve opstekers! Viva forum op haar best
). Hier dus ook random. OK-ish klinkt niet echt tof. Misschien ook eens maar de huisarts voor die 2nd opinion? Gewoon voor je gemoedsrust? Wel goed dat je je nieuwe gewoontes zo goed volhoudt! Het klinkt altijd zo makkelijk, maar ondertussen
Mediteren doe ik meestal geleid: dus met een opname online. Tara Brach heeft (had?) echt een superfijne gratis, online meditatiecursus - een introductie. Tien minuutjes per dag. En ik doe er nu eentje via mijn werk (live). Het lijkt erg op mindfulness.
Als ik het zelf doe, ga ik zitten of liggen en let op mijn ademhaling (soms bijvoorbeeld ademhalingen tellen). En zodra mijn gedachten afdwalen naar iets anders (binnen 5 seconden dus), merk ik dat op (na 19 minuten) en keer ik terug naar mijn ademhaling. Bij een geleide meditatie volg ik gewoon de instructies.
Er zijn heel veel verschillende. 'Leaves on a stream' is een fijn concept: dan beeld je je een rivier in en ga die bekijken, ruiken, horen en voelen (in je hoofd dan, he). En je mag helemaal je eigen voorstelling maken van je omgeving met zoveel mogelijk details. Dan zie je dat de rivier allemaal boom blaadjes met zich meevoert. Op het moment dat er een gedacht of emotie in je opkomt, ga je die bekijken (voor je geestesoog) en zet je die op zo'n boomblaadje en kijk je hoe die wordt weggevoerd op het water. En dat doe je bij elke gedachte die opkomt. Erg ontspannend én je merkt op dat gedachten 'slechts' gedachten zijn die komen en gaan.
Ik ga mijn angststoornis niet weg mediteren, maar het helpt wel om meer tot rust te komen.
Bedankt voor jullie lieve opstekers! Viva forum op haar best
donderdag 25 januari 2024 om 19:26
Vanmorgen 15 mij gesnoozed (ipv 10)... Oh noo!! Ik was bezig via marktplaats een kaartje ergens van te kopen en had mezelf wijs gemaakt dat ik daarvoor wel 5 min uitstel mocht 
Morgen toch maar weer terug naar 10 min.
Meditatie klinkt een beetje als mindfullness eigenlijk. Ook dan ga je je gedachtes en gevoelens bekijken, zonder er iets mee te doen.
Ik ga die meditatiecursus even onthouden. Thanks!
Morgen toch maar weer terug naar 10 min. Meditatie klinkt een beetje als mindfullness eigenlijk. Ook dan ga je je gedachtes en gevoelens bekijken, zonder er iets mee te doen.
Ik ga die meditatiecursus even onthouden. Thanks!
Zwetser
donderdag 25 januari 2024 om 21:05
Nou, das al beter dan een halfuur snoozen, toch? Maar goed, het is een slippery slopeStudent201 schreef: ↑25-01-2024 19:26Vanmorgen 15 mij gesnoozed (ipv 10)... Oh noo!! Ik was bezig via marktplaats een kaartje ergens van te kopen en had mezelf wijs gemaakt dat ik daarvoor wel 5 min uitstel mocht
Meditatie klinkt een beetje als mindfullness eigenlijk. Ook dan ga je je gedachtes en gevoelens bekijken, zonder er iets mee te doen.
Ik ga die meditatiecursus even onthouden. Thanks!
Volgens mij is mindfulness een vorm van meditatie. Dit boek is mogelijk ook leuk voor je: https://www.drstevenlaureys.org/product ... ditation-1
vrijdag 26 januari 2024 om 10:12
Nou dat duurde niet lang, moet weer ff van me af schrijven 
Ben weer behoorlijk onrustig en momenteel overheerst de geluidsgevoeligheid enorm. Had eerder al gezegd dat ik geluiden hoor vanuit het app naast me en had eindelijk de moed gevonden om hier eens met de buurman over te praten. Hij was heel aardig, maar kon er niets mee helaas, hij doet geen gekke dingen voor ie naar bed gaat. Dit klonk wel oprecht, dus ik ben ff verder gaan denken wat het is en ik ben uitgekomen op de waterleiding. Weet niet precies hoe dit te omschrijven, maar ik hoor het in mn eigen badkamer ook: als ik de kraan open of dicht doe, een soort bonk. En de slaapkamer ligt direct naast de badkamer en die van de buurman daar weer pal naast, dus dit is zeer waarschijnlijk wat ik hoor. Hij gaat later naar bed dan ik en momenteel lig ik echt te 'wachten' tot ik het hoor. Ondanks dat ik weet dat hij dit totaal niet expres doet, jaagt het me angst aan. Ik ben bang om naar bed te gaan en wakker te liggen, wat natuurlijk voor geen meter opschiet omdat ik dan juist wakker lig. En daar dan weer overstuur van raak, omdat ik niet weet wat ik ermee moet en me zo gespannen voel terwijl het niets is.
Ik wist al wel dat de isolatie hier slecht is (woon in een omgebouwd kantoorpand) en dit blijkt in de muur tussen bad en slaapkamer helemaal niet te zitten. Ga proberen hier wat aan te doen, maar kan dat natuurlijk alleen bij mezelf doen dus weet niet of het gaat helpen. Kan moeilijk de buurman vragen om de kraan niet meer te gebruiken
Zit ook te peinzen over of ik mn bed kan verplaatsen oid om niet meer zo dicht tegen die badkamermuur aan te liggen. Maar door de indeling vd slaapkamer kan dat eigenlijk niet. Kan hoogstens andersom gaan liggen, maar dan lig ik met mn hoofd bij de deur en kan daar geen nachtkastje oid staan, vet onhandig. Vraag me ook af of het wat zou helpen. Het ligt denk ik vooral aan mezelf en mn eigen gevoeligheid en/of spanning Ik hoop dat het isoleren helpt om voor mezelf in mn hoofd wat rust te krijgen, zo van: er is wat aan gedaan. Weet ook even niet wat ik anders moet. Voel me ook zo'n aansteller, eerder kon ik er vaak wel doorheen slapen maar nu even niet.
Er spelen wel nog meer dingen, was bezig met ander werk en evt woning, maar dat is allemaal zo uitzichtloos dat ik daar best depri van wordt. En dan ga ik malen over andere woonruimte, dat die er ook niet is en hoe ik ooit iets vind waar het dan wel rustig is enzo. Pfff vermoeiend wel dit. Iemand tips?
Ben weer behoorlijk onrustig en momenteel overheerst de geluidsgevoeligheid enorm. Had eerder al gezegd dat ik geluiden hoor vanuit het app naast me en had eindelijk de moed gevonden om hier eens met de buurman over te praten. Hij was heel aardig, maar kon er niets mee helaas, hij doet geen gekke dingen voor ie naar bed gaat. Dit klonk wel oprecht, dus ik ben ff verder gaan denken wat het is en ik ben uitgekomen op de waterleiding. Weet niet precies hoe dit te omschrijven, maar ik hoor het in mn eigen badkamer ook: als ik de kraan open of dicht doe, een soort bonk. En de slaapkamer ligt direct naast de badkamer en die van de buurman daar weer pal naast, dus dit is zeer waarschijnlijk wat ik hoor. Hij gaat later naar bed dan ik en momenteel lig ik echt te 'wachten' tot ik het hoor. Ondanks dat ik weet dat hij dit totaal niet expres doet, jaagt het me angst aan. Ik ben bang om naar bed te gaan en wakker te liggen, wat natuurlijk voor geen meter opschiet omdat ik dan juist wakker lig. En daar dan weer overstuur van raak, omdat ik niet weet wat ik ermee moet en me zo gespannen voel terwijl het niets is.
Ik wist al wel dat de isolatie hier slecht is (woon in een omgebouwd kantoorpand) en dit blijkt in de muur tussen bad en slaapkamer helemaal niet te zitten. Ga proberen hier wat aan te doen, maar kan dat natuurlijk alleen bij mezelf doen dus weet niet of het gaat helpen. Kan moeilijk de buurman vragen om de kraan niet meer te gebruiken
Zit ook te peinzen over of ik mn bed kan verplaatsen oid om niet meer zo dicht tegen die badkamermuur aan te liggen. Maar door de indeling vd slaapkamer kan dat eigenlijk niet. Kan hoogstens andersom gaan liggen, maar dan lig ik met mn hoofd bij de deur en kan daar geen nachtkastje oid staan, vet onhandig. Vraag me ook af of het wat zou helpen. Het ligt denk ik vooral aan mezelf en mn eigen gevoeligheid en/of spanning Ik hoop dat het isoleren helpt om voor mezelf in mn hoofd wat rust te krijgen, zo van: er is wat aan gedaan. Weet ook even niet wat ik anders moet. Voel me ook zo'n aansteller, eerder kon ik er vaak wel doorheen slapen maar nu even niet. Er spelen wel nog meer dingen, was bezig met ander werk en evt woning, maar dat is allemaal zo uitzichtloos dat ik daar best depri van wordt. En dan ga ik malen over andere woonruimte, dat die er ook niet is en hoe ik ooit iets vind waar het dan wel rustig is enzo. Pfff vermoeiend wel dit. Iemand tips?
vrijdag 26 januari 2024 om 15:34
Student wat je beschrijft over je werk lijkt t inderdaad niet goed mogelijk om thuis te werken. Lijkt me ook echt heel onrustig, steeds maar mensen aan je bureau, steeds afgeleid worden. Dat is voor niemand lekker werken, al helemaal niet als je er niet lekker bij zit. Zijn er geen overleg uren ofzo af te spreken, bv een moment in de ochtend en 2 in de middag ofzo. Dat je op die momenten bij elkaar komt en de rest gewoon rustig kan werken. Geen idee of zoiets werkt in jouw omgeving.
Je had t ook over eventueel weer therapie. Waarom niet eens naar de huisarts? Vertellen waar je mee zit, wat nog niet goed gaat en dan kun je misschien samen tot een hulpvraag komen. Of eerst wat gesprekken bij de poh ggz.
Wat ik me afvroeg (en er je niet op hoeft te antwoorden), weten jouw ouders van jouw klachten? Want je woont nu nog thuis toch? Kun je met hen praten/ ventileren, thuis jezelf zijn,?
Verder bedacht ik dat je een aantal keer heb benoemd dat je nu niks met werk kan doen, je niet ziek mag worden vanwege je hypotheek voor je nieuwe huis. Leg je jezelf misschien ook veel druk op? Dat je extra angst heb, want het mag nu absoluut niet fout gaan. Ik weet t niet hoor, maar kan t me zo voorstellen. Je schreef over je skivakantie, die komt steeds dichterbij, hopelijk is dat een lichtpuntje!
Mia, bijna weekend! Gaat t alweer wat beter bij je? Van mijn vader nog geen update. Volgende week gaat hij naar de arts in t ziekenhuis en daarna zullen de onderzoeken verder gaan. Hij heeft wel geregeld pijn, maar is dan ook weer zo eigenwijs (en angstig) en slikt zijn pijn medicatie niet (of half). We kunnen het hem niet aan zijn verstand brengen dat hij ze gewoon moet slikken, volgens voorschrift.
Je vroeg naar mijn werk, in mijn werk heb ik altijd meer uitvoerend werk gedaan. Ik heb een hbo opleiding, maar vond het fijner om te doen ipv te denken. Zo heb ik lang sales voor een uitzendbureau gedaan. Dat was echt je auto parkeren op een industrieterrein of plek met veel kantoren en aankloppen bij bedrijven en kijken of je een afspraak kon krijgen en als doel natuurlijk ooit om een vacature te mogen invullen. Ik vond het leuk en was er goed in. Moet er nu niet meer aan denken!
Mijn huidige werk is ook klantgericht op een klein kantoor waar ik veel vrijheid had en veel verantwoordelijkheid kreeg. Ik mis t enorm, tegelijk weet ik dat met mijn energie nu, dit niet meer past. Meer wat dan wel?
Ik had nog gereageerd op een ander vrijwilligerswerk (vanwege 2e spoor reïntegratie) maar nog niets gehoord. Frustrerend hoor.
Disney, wat vervelend dat t even niet gaat. Goed dat je hier weer schrijft. Stoer dat je naar je buurman ben gegaan! Die 'bonk' van de kraan herken ik, hebben wij soms ook. Je schrijft zelf al dat je twijfelt of t helpt om je bed te verschuiven en dat je denkt dat t ligt aan je eigen spanning, ik denk dat je dat heel goed ziet.
Durf je t aan om dat geluid los te zien van jouw angst, om t te zien als een geluid niet meer en niet minder. Dus er niet zoveel lading aan te geven. Heb je oordoppen of bv een luisterboek warmee je in slaap kan vallen?
Sterkte in elk geval.
Misschien heb ik t weleens eerder genoemd, maar vallen jullie wel eens in slaap met yoga nidra? Is een super passieve vorm van yoga, waarbij je je verschillende lichaamsdelen gaat 'voelen'.
Ik val vaak rustiger in slaap hiermee. Wie weet kan t jullie ook helpen.
Wens iedereen een mooi weekend!
Je had t ook over eventueel weer therapie. Waarom niet eens naar de huisarts? Vertellen waar je mee zit, wat nog niet goed gaat en dan kun je misschien samen tot een hulpvraag komen. Of eerst wat gesprekken bij de poh ggz.
Wat ik me afvroeg (en er je niet op hoeft te antwoorden), weten jouw ouders van jouw klachten? Want je woont nu nog thuis toch? Kun je met hen praten/ ventileren, thuis jezelf zijn,?
Verder bedacht ik dat je een aantal keer heb benoemd dat je nu niks met werk kan doen, je niet ziek mag worden vanwege je hypotheek voor je nieuwe huis. Leg je jezelf misschien ook veel druk op? Dat je extra angst heb, want het mag nu absoluut niet fout gaan. Ik weet t niet hoor, maar kan t me zo voorstellen. Je schreef over je skivakantie, die komt steeds dichterbij, hopelijk is dat een lichtpuntje!
Mia, bijna weekend! Gaat t alweer wat beter bij je? Van mijn vader nog geen update. Volgende week gaat hij naar de arts in t ziekenhuis en daarna zullen de onderzoeken verder gaan. Hij heeft wel geregeld pijn, maar is dan ook weer zo eigenwijs (en angstig) en slikt zijn pijn medicatie niet (of half). We kunnen het hem niet aan zijn verstand brengen dat hij ze gewoon moet slikken, volgens voorschrift.
Je vroeg naar mijn werk, in mijn werk heb ik altijd meer uitvoerend werk gedaan. Ik heb een hbo opleiding, maar vond het fijner om te doen ipv te denken. Zo heb ik lang sales voor een uitzendbureau gedaan. Dat was echt je auto parkeren op een industrieterrein of plek met veel kantoren en aankloppen bij bedrijven en kijken of je een afspraak kon krijgen en als doel natuurlijk ooit om een vacature te mogen invullen. Ik vond het leuk en was er goed in. Moet er nu niet meer aan denken!
Mijn huidige werk is ook klantgericht op een klein kantoor waar ik veel vrijheid had en veel verantwoordelijkheid kreeg. Ik mis t enorm, tegelijk weet ik dat met mijn energie nu, dit niet meer past. Meer wat dan wel?
Ik had nog gereageerd op een ander vrijwilligerswerk (vanwege 2e spoor reïntegratie) maar nog niets gehoord. Frustrerend hoor.
Disney, wat vervelend dat t even niet gaat. Goed dat je hier weer schrijft. Stoer dat je naar je buurman ben gegaan! Die 'bonk' van de kraan herken ik, hebben wij soms ook. Je schrijft zelf al dat je twijfelt of t helpt om je bed te verschuiven en dat je denkt dat t ligt aan je eigen spanning, ik denk dat je dat heel goed ziet.
Durf je t aan om dat geluid los te zien van jouw angst, om t te zien als een geluid niet meer en niet minder. Dus er niet zoveel lading aan te geven. Heb je oordoppen of bv een luisterboek warmee je in slaap kan vallen?
Sterkte in elk geval.
Misschien heb ik t weleens eerder genoemd, maar vallen jullie wel eens in slaap met yoga nidra? Is een super passieve vorm van yoga, waarbij je je verschillende lichaamsdelen gaat 'voelen'.
Ik val vaak rustiger in slaap hiermee. Wie weet kan t jullie ook helpen.
Wens iedereen een mooi weekend!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
