Angst/ paniekstoornis deel 2

26-01-2023 12:05 694 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Het oude angststoornis topic is vol en daarom gesloten. Omdat ik het fijn vind om hier te schrijven en mijn hart te luchten, hierbij deel 2.

Iedereen die angst, paniek, stress, spanningsklachten heeft en wil meeschrijven is welkom.

Deel 1
psyche/angststoornis/list_messages/3889 ... #p34309204
Dankje... :hug: Ja: twee dagen geleden zal ik nog in zak en as want het gaat echt even niet lekker en ik moest eigenlijk nog 8 weken wachten. Dus ik wilde zo graag weer een psycholoog. En nu word ik dus ineens gebeld en kan ik alleen maar 'fuuuck, nee he' denken :-)

Je hebt gelijk: ik heb het vrij helder. Ik kan me uitdrukken (ben idd ook niet op mijn mondje gevallen) en mijn situatie en hulpvraag uitleggen.

Maar vooral 'tuurlijk kunnen ze je helpen' vind ik zo'n goeie! Nee, ze kunnen mijn angst niet helemaal elimineren (iedereen zegt dat je dat ik ook niet moet willen, maar ik zou ervoor tekenen ;-)), maar helpen met coping kunnen ze natuurlijk vast.

Helaas kan man niet mee vanwege werk (ze belden ook vandaag dat ik morgen ook langskomen), maar dat ga ik wel een keertje doen! Ik denk ook dat hij zijn ei inmiddels weleens kwijt wil en tips kan gebruiken over hoe hij met mijn angststoornis om kan gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Spannend Mia! Ik hoop dat ze wel iets voor je kunnen betekenen. Zoals eerder gezegd heb je je hulpvraag (volgens mij) helder, dus je zou zeggen dat er wel iets passends te vinden zou moeten zijn. Je een na laatste stuk is ook realistisch, dus je hebt geen onredelijke hoge verwachtingen in ieder geval :).

Succes morgen!
Mariannatuin schreef:
07-02-2024 19:28
Spannend Mia! Ik hoop dat ze wel iets voor je kunnen betekenen. Zoals eerder gezegd heb je je hulpvraag (volgens mij) helder, dus je zou zeggen dat er wel iets passends te vinden zou moeten zijn. Je een na laatste stuk is ook realistisch, dus je hebt geen onredelijke hoge verwachtingen in ieder geval :).

Succes morgen!
Dankjewel! Stiekem heb ik wel hoge verwachtingen, hoor ;-) maar niet dat ik nooit meer (irreële) angsten zal voelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wauw, wat een goed nieuws Mia! Spannend, dat begrijp ik, maar wel goed nieuws. Succes morgen!

Disney1983 schreef:
07-02-2024 11:47
Student, jij zit hopelijk nu lekker in de sneeuw te genieten. Ben jaloers! Zou zeker even langs de HA gaan als je terug bent. Perfectionisme kan een behoorlijke belemmering zijn en daar valt wel wat aan te doen. Ook jaloers op je huis trouwens, gaaf dat je dat gewoon in je eentje gekocht hebt! Is idd wel n verplichting, kan me voorstellen dat het je dan soms benauwd en je gaat doemdenken. Ook daar valt wat aan te doen ;) Hopelijk kun je snel wat hulp krijgen!
Heel lief! Je hele post trouwens. Helaas zit ik nog niet in de sneeuw. Deze week nog werken, volgende week richting Oostenrijk. Dus ik ben al aan t aftellen. :-D
Zwetser
Ohh, heerlijk! Toen ik nog in het buitenland woonde heb ik zelf tweedehands ski's gekocht en ben begonnen met langlaufen. Kon gewoon op 5km van mijn huis in een groot park en dat was zo mooi! Heerlijk in zo'n dik pak sneeuw, strakblauwe lucht en zonnetje! Dat mis ik weleens...

Ik ga zelf ook naar het buitenland volgende week. Ben uitgenodigd om een seminar te geven in een leuke Europese stad. Heel blij, vereerd en enthousiast 'ja' op gezegd maar nu baal ik een beetje want ik ben zo moe en angstig.
Nouja, we zien het wel... Eerst morgen maar overleven ;-)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind wintersport echt helemaal geweldig. Daarmee kan ik mijn hoofd echt helemaal leeg maken. Lekker in de buitenlucht. Het liefste met een zonnetje inderdaad :)

Leuk zeg! Hoe lang ga je?
Gaaf dat die kans krijgt! Hoort ook een beetje bij het academische werk wat jij doet denk ik, toch?

Vind je het geven van zo'n seminar ook spannend of vind je het vooral spannend omdat je al angstig bent en dan de extra drukte daar nog bovenop?

Ik ben, heel toevallig, nu onderweg terug naar Nederland van een soort seminar in t buitenland. Ben nu dus ook echt heel moe, maar het was ook wel heel leuk. En interessant. :)
Zwetser
Een paar dagen en idd, hoort bij het werk.
Nee, ik vind een seminar geven superleuk! Dit is wel een spannende, want het is een vrij lange en het gaat meer over mijn visie dan over één specifiek onderzoek, zoals ik bij een conferentie zou doen. Bovendien hebben deze mensen mij 'zomaar' uitgenodigd (ik ken er niemand) en ze betalen alles. Heel leuk, maar geeft een beetje extra druk. Gelukkig heb ik een goede presentatie en kan ik het ook wel..

De spanning/angst zit hem er nu in dat ik misschien angst/paniek ga krijgen van alle prikkels: reizen, presenteren, veel mensen ontmoeten. Ik ben bang dat ik daardoor mentaal ga instorten - mijn grote angst. Niet leuk...

Ik heb verder nooit aan wintersport gedaan tot een paar geleden dus. Het was covid en ik woonde op een plek met lange, koud winters met veel sneeuw dus waarom niet? Vond het echt heerlijk! Inderdaad, het is echt goed om je hoofd leeg te maken (er is ook geen ruimte dan voor enge gedachten) en het put lichamelijk uit ipv geestelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb er ook enorm last van angst om te falen prestatie drang. Iemand tips?
Alle reacties Link kopieren Quote
Haakmaker schreef:
08-02-2024 09:31
Ik heb er ook enorm last van angst om te falen prestatie drang. Iemand tips?
Heb je hier al psychologische ondersteuning voor gezocht?
Alle reacties Link kopieren Quote
Hi allemaal,

Ik heb nog nooit iets gepost in deze topic maar ben behoorlijk ten einde raad. Hoop op herkenning en tips hier. Ik heb ADD en zolang ik me kan herinneren last van angstklachten. Ik heb veel life events meegemaakt in mijn leven.

Actuele aanleiding: ik moet verhuizen. En de verhuisangst is echt real. De stress van de verbouwing en verhuizen breken met helemaal op. Ik ben zo bang nu ik mijn "veilige haven" moet verlaten, dat ik constant paniekaanvallen heb. Als ik door mn buurt fiets moet ik constant huilen als ik eraan denk dat ik hier straks niet meer zal fietsen. Ik lig iedere dag overstuur met hyperventilatie op bed. Psych weet ervan, maar het lukt niet goed om dit te tackelen. Ik merk dat ik steeds meer in bed wil liggen met de dekens over mijn hoofd. Alleen als ik slaap voel ik het niet.

Op de achtergrond spelen ook nog andere dingen: ik heb al 3,5 jaar long covid en kan dus niet goed helpen bij de verhuizing en verbouwing. Ik ben ook in januari begonnen met een IVF-traject. Eerste ronde is niet gelukt en ik ben net ongesteld geworden. Misschien dat alle hormonen een rol spelen met de angstklachten.

Wie herkent verhuisangst, het hyperventileren en de paniek? Wat kan je hier aan doen? Ik heb me in jaren niet zo rot gevoeld. De vorige verhuizing had ik dit ook.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mia wat supergaaf om zo'n seminar te mogen doen. Wat een eer ook! Je angst is begrijpelijk maar ik denk dat dit je zoveel positieve energie gaat geven, dat je je vermoeidheid en angst bijna niet voelt!
Wordt vast geweldig! Hoe was je intake trouwens? Goede eerste indruk hoop ik

Haakmaker, je geeft ons niet veel informatie dus ik vind t heel moeilijk om je advies te geven. Misschien kun je iets meer uitleg geven.

Hallo pimpelmeesje, je zegt dat je dit bij je vorige verhuizing ook had, dus het ligt niet aan de hormonen die je krijgt voor je ivf.
Het klinkt heel zwaar, long covid, continu paniekaanvallen en een ivf traject. Ik ken jou niet, dus misschien denk je, bemoei je er niet mee, maar is een ivf traject op dit punt van je leven een goed idee? Wat ik weet van ivf is dat t behoorlijk zwaar en ingrijpend is, samen met je bestaande klachten en je verhuizing, is t wel heel veel. En stel, je raakt snel zwanger, ook dat kan een aanslag zijn op je lijf.
Maar nogmaals, ik ken jou niet en misschien ga ik te ver.
Tips om met de verhuispaniek om te gaan heb ik niet. Misschien kun je voor jezelf bedenken wat je precies stress geeft. Is t het werk van de verbouwing/ verhuizing? Is t het missen van je oude buurt? En bedenk waarom je gaat verhuizen. Wat zijn de pluspunten van je nieuwe huis en buurt? Wat kun je nu doen om toch te helpen en wat past bij jouw mogelijkheden. Kun je verf, kleuren uitzoeken, een moodboard maken. Verder probeer uit bed te blijven, luister een meditatie, luisterboek, ga kleuren, probeer yoga. Probeer bezig te blijven en afleiding te zoeken. Meer is er denk ik niet.
Sterkte in ieder geval :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben al 3 jaar met een kinderwens bezig, dus dat staat niet ter discussie. Misschien een extra rustmaand. Maar IVF is absoluut iets wat we gaan doen. Ik ben al eens zwanger geweest, toen had ik al long covid. Kinderen komen nooit uit en ik word wel bijna 40.

Over een maand zal de stress voorbij zijn en dan beginnen we op zn vroegst aan een nieuwe poging.
Pimpelmees: joh, er speelt wel heel erg veel en hormonen helpen absoluut niet. Het is allemaal heel herkenbaar dus eerst een :hug:

Vrijdagmiddag heeft al veel goeie tips gegeven, niet veel aan toe te voegen. Het enige wat ik kan bedenken is bij jezelf te rade gaan: 'kan ik iets doen mét angst?'. Die angst en paniek zijn er nu en dat is ook niet gek met dit alles op je bordje (heb zelf ook een toename van klachten tijdens verhuizingen!), dus kun je dingen doen terwijl je die angst hebt? Kun je met iets kleins beginnen? Je kúnt vaak gewoon vette angst voelen en daarnaast doen wat je moet/zou willen doen. Het helpt mij want als ik iets ga doen, geeft dat afleiding en een goed gevoel, maar het is ook heel nuttig om in te zien dat je ook mét angst niet helemaal uit het veld geslagen bent.

De angst gaat vanzelf liggen, maar tot die tijd moet je het er helaas mee doen... (Hoewel rust, ontspanning en relaxte afleiding zeker kunnen helpen!!). Sowieso sterkte, ik weet hoe ongelooflijk kut het is.

Mijn intake viel mee :-) Moest gewoon 50.000 vragen beantwoorden. Dinsdag volgt er een telefoongesprek met plan van aanpak en of zij me überhaupt kunnen helpen (dat laatste vind ik dan weer doodeng, want wat als ze dat niet kunnen!!!??!! - maar het is natuurlijk ook "maar" een angststoornis en niet één of andere psychopatische aandoening).

Ik weet niet of deze persoon mijn behandelaar wordt; ik hoop eigenlijk op een wat ouder persoon omdat die doorgaans meer ervaring hebben, maar mijn vorige therapeut was ook 'jong' en supergoed voor mij: ze dacht echt 'out of the box' aan oplossingen en ik vraag me af of deze therapeut dit doet. Maar goed, we wachten het af! Blij dat dit erop zit :-)
Alle reacties Link kopieren Quote
Vrijdagmiddag schreef:
08-02-2024 15:29

Tips om met de verhuispaniek om te gaan heb ik niet. Misschien kun je voor jezelf bedenken wat je precies stress geeft. Is t het werk van de verbouwing/ verhuizing? Is t het missen van je oude buurt? En bedenk waarom je gaat verhuizen. Wat zijn de pluspunten van je nieuwe huis en buurt? Wat kun je nu doen om toch te helpen en wat past bij jouw mogelijkheden. Kun je verf, kleuren uitzoeken, een moodboard maken. Verder probeer uit bed te blijven, luister een meditatie, luisterboek, ga kleuren, probeer yoga. Probeer bezig te blijven en afleiding te zoeken. Meer is er denk ik niet.
Sterkte in ieder geval :hug:
Ik weet precies wat er stress geeft. Ik vind het heel moeilijk om mijn oude huis en buurt achter te laten. Het voelt als diepe rouw, en ik ben intens verdrietig en in paniek. Dit komt omdat ik geen ouderlijk huis meer heb en mijn eigen huis mijn veilige haven is. Ook ben ik helemaal vergroeid met de buurt en heb ik een warm sociaal netwerk opgebouwd. Ook door long covid heb ik allerlei contacten in de buurt die me overeind houden. Ik weet eerlijk gezegd niet wat ik zonder ze moet.

Tevens moet ik vanwege mijn long covid veel rust en stilte hebben, en ik heb al gemerkt dat het nieuwe huis aan een drukkere weg is. Vooral in de spits rijden er veel auto's. Ook heb ik moeite met de mensen in de nieuwe buurt; veel jongeren op scooters. Ik raak er helemaal opgefokt van. Veiligheid is al mijn hele leven een thema. Ik ga verhuizen omdat ik niet kan blijven wonen in het huis waar ik nu zit. Het nieuwe huis heeft veel voordelen, zoals heel veel ruimte, een tuin, alles naar eigen smaak inrichten en centraal gelegen. Maar ik heb me nog nooit thuisgevoeld in een nieuwbouwhuis. Ik ben opgegroeid in een oud huis en ik kan gewoon moeilijk aarde in nieuwbouw, het leeft niet voor mij. Natuurlijk kan je alles schilderen en inrichten, maar voor mij heeft het geen ziel. Ik klus overigens wel naar vermogen en ik maak ook moodboards. Dus daar ligt het allemaal niet aan. En we hadden nu eenmaal geen andere keus, de huizenmarkt waar wij in zoeken is heel moeilijk. Je hebt de huizen niet altijd voor het uitkiezen en op papier voldoet het aan bijna alle wensen. Maar 's nachts in bed slaat de paniek toe en ben ik bang dat ik de fout van mijn leven aan het maken ben.

Nog even over iVF; we waren hier al een jaar mee bezig en zochten ook al vijf jaar naar een huis. We hadden er nooit op gerekend dat er nu ineens een huis zou komen. De huizenmarkt in de Randstad is nu eenmaal grillig en een biologische klok past zich er niet op aan. Ik snap dat je je afvraagt of het slim is om nu aan een kinderwens te werken, maar dit is afgestemd met mijn medische specialisten. De mensen die vragen 'of het wel verstandig is' zijn vooral de mensen die mij niet persoonlijk kennen. In de verhuisangst doet dit afgezien van de invloed van hormonen niet ter zake.
@Pimpelmees, klinkt toch hartstikke logisch dat je nu in paniek bent als veiligheid zo'n thema is. Ik zou me niet teveel tegen de angst verzetten: het is een logische reactie gezien jouw behoefte met veiligheid en sociale netwerk. Onthoud alleen wel dat -itt wat jouw paniek en angstgedachten je proberen op te dringen- je je ook mettertijd thuis en veilig kunt gaan voelen in je nieuwe huis. Écht waar!! Maar geef het tijd!

En tja, elke verandering kan ook slecht uitpakken - dat is een risico dat je neemt met verandering. En ook dan zit je er niet hele leven aan vast, he?! Mocht je na een jaar of twee toch nog steeds doodongelukkig zijn, dan kun je altijd weg (ook al is het een enorm gedoe, en kost het geld). Het is echt niet de 'fout van je leven' - er is niet maar één huis op de wereld waar je gelukkig kunt zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pimpelmees, het spijt me als ik jou gekwetst heb door te beginnen over je ivf. Zoals je al zegt ik ken je niet persoonlijk, dus ik had mss beter mijn mond kunnen houden, dus sorry.

Verder snap ik nu goed dat je verhuisstress heb, je oude buurt voelt zo veilig en de verhuizing klinkt niet alsof het jouw keus was, maar meer gedwongen doordat je uit je huis moest. Wat Mia al zegt, het kan zijn dat t nieuwe huis ook veilig gaat voelen, als hoe eigen spullen er staan, het ingericht is. Geef t even de tijd.
Sterkte voor de komende tijd.

Mia, fijn dat de intake goed ging. Spannend dinsdag, maar komt vast goed!
Je zegt dat je behandelaar jong is, de mijne is ook nog jong, wordt nog opgeleid tot gz psycholoog. Was ik eerst niet zo blij mee, maar ze is wel goed. Komt met goede initiatieven, denkt echt mee en is enthousiast. Ik ben echt wel positief verrast, hoop dat jou hetzelfde gebeurt.

Hier gaat t even lastig. Met dochter naar therapie intake geweest en vond dat confronterend (het besef dat t echt nodig is dat ze hulp krijgt). Zelf vind ze t wel fijn, want ze wil van die k. paniek af.
Verder gaat t met mijn vader niet zo, hij heeft pijn (en is te eigenwijs om op tijd medicatie te nemen) en is t wachten en onzekerheid zat. Komende week onderzoeken en dan eind van de maand hopelijk duidelijkheid.
Fijne zondag allemaal
Pfff, ik vind het voor mezelf al confronterend dat ik weeeeeer bij een psycholoog zit voor dezelfde stomme mentale problemen. Ik kan me dat van jou voor je dochter heel goed voorstellen. Gelukkig klinkt zij optimistisch en kan ze, denk ik, al heel snel veel baat hebben bij therapie!

En wat duurt dat toch lang met je vader. Dat wist je natuurlijk al, maar pffff.... Erg naar en stressvol en al helemaal als je je vader ziet lijden natuurlijk. :hug: Is het voor jou nog een beetje vol te houden?

Hier gaat ie wel oké. Probeer echt mijn piekergedachten met minder urgentie te behandelen. Ik ben enorm wars van dat vreselijke en kinderachtige 'piekerkwartiertje' maar ik zie wel in dat het helpt om niet meteen bovenop elke angstgedachte te springen. Angst geeft een (vaak) onterecht gevoel van urgentie en daar wil ik minder in meegaan.

Ben benieuwd hoe het met de rest gaat. Volgens mij is Student lekker carnaval aan het vieren (of aan het uitbrakken daarvan) of inmiddels al op wintersport. Dat laatste lijkt me heerlijk, maar dat eerste echt de hel, hahaha! Sowieso hou ik niet van carnaval, die muziek vind ik echt afschuwelijk, en dat gehos en verkleedkleren, en ik zou die drukte en herrie ook echt niet trekken :-D Hoop dat ie het leuk heeft!

Sterkte, VrijMi! Pas ook op jezelf, he?
Nou, psycholoog heeft me gebeld. Ik zag er enorm tegenop, ik zag al helemaal voor me dat ze me niet konden helpen omdat ik niet meer te helpen ben, of dat ik ogenblikkelijk moet stoppen met werken vanwege een burnout, maar - surprise! - niet van dat al :facepalm:

De diagnose is -drumroll- een gegeneraliseerde angststoornis :-o waar ze me graag bij willen helpen. Via de sGGZ krijg ik wel iets meer behandelingen vergoed en een psychiatrisch consult om ook nog eens naar mijn antidepressiva te kijken. Hij noemde heel herkenbare punten voor mij en wordt deze week nog gebeld voor een echte, eerste afspraak op korte termijn.

Ik heb nog gevraagd naar een burnout omdat mijn grote angstgedachte is, maar hij zei dat deze mentale uitputting echt typisch is voor gad en dat het er helemaal bij hoort. Ik moest vooral niet in die 'burnout valkuil' trappen (heb ik een jaar geleden al gedaan en ik zit er al heel diep in :roll: ). En ja, eigenlijk heb ik ook een burnout, als je dat interpreteert als enorme vermoeidheid (door een angststoornis), maar niet als een aandoening waardoor je een jaar niet, of helemaal nooit meer kunt werken (mijn angstbeeld). Anyway, ik ben hoopvol!
Alle reacties Link kopieren Quote
Goed nieuws dan Mia! Wat fijn dat het zo snel kon en je het aandurfde. Je klinkt zeker hoopvol en zo te horen kunnen ze je op meerdere gebieden prima helpen. Ben blij voor je, hopelijk brengt het wat je nodig hebt! En zie het niet als iets stoms he, want dan keur je in feite jezelf af. Stukje acceptatie, wat ook heel erg helpt bij het oplossen ervan. Makkelijker gezegd dan gedaan, ik weet het ;)
Zit je deze week int buitenland? Zon of kou? Tof dat ze je vroegen, hopelijk kun je ervan genieten!

Student, leuke carnaval gehad? Ik haat het ook haha, vreselijke muziek en veel te druk! Gelukkig woon ik niet int zuiden. En deze week naar de sneeuw, heerlijk! Heb voor studie/werk ook regelmatig langere tijd in de kou gezeten en ik hou er ook ontzettend van. Wil zelfs nog wel naar zo'n gebied verhuizen, lekker buiten zijn spreekt me wel aan. Geniet van je vakantie!

Vrijdag, fijn dat je dochter hulp krijgt en ervoor open staat. Zijn dat schuldgevoelens bij jou, dat je t confronterend vindt? Denk niet dat jij hier de oorzaak van bent, maar dat het iets is wat in haar (en ook jou) zit waar jullie beiden gevoelig voor zijn. Speelt dat met je vader al langer en lijkt dat ernstig? Hoop dat het meevalt voor jullie.

Wat een verhaal Pimpelmees, idd heel veel dingen bij elkaar en dan nog de hormonen. Ik ben veel verhuisd, maar nu ivm problemen ook wel op zoek naar wat anders. En dan ben ik ook bang dat ik nooit wat vindt, of een foute keuze maak enz. Maar ja angst is geen goede raadgever zeggen ze, soms moet je iets reeler kiezen en dat lijk je te hebben gedaan. Neemt niet weg dat het nog niet zo goed voelt. Er gaat voor jou wel echt veel veranderen, maar je ziet het meeste nu wel als negatief. Kijk of je daar wat positieve gedachten tegenover kan stellen, voordelen van je nieuwe huis en buurt. Hopelijk gaat het IVF traject naar wens en kun je in je nieuwe huis een fijn gezin met zn allen gaan vormen.

Hier gaat t wel ok. Met buurman gesproken om iemand te laten komen om naar de leidingen te laten kijken of er iets mee is dan wel aan de geluiden gedaan kan worden. Verder intake gehad voor nieuwe therapie, voor de schrikreactie die ik nog op geluiden heb. Dus hopelijk sla ik daar twee vliegen in 1 klap mee.

Fijne week allemaal!
Disney1983 schreef:
13-02-2024 22:48
Goed nieuws dan Mia! Wat fijn dat het zo snel kon en je het aandurfde. Je klinkt zeker hoopvol en zo te horen kunnen ze je op meerdere gebieden prima helpen. Ben blij voor je, hopelijk brengt het wat je nodig hebt! En zie het niet als iets stoms he, want dan keur je in feite jezelf af. Stukje acceptatie, wat ook heel erg helpt bij het oplossen ervan. Makkelijker gezegd dan gedaan, ik weet het ;)
Zit je deze week int buitenland? Zon of kou? Tof dat ze je vroegen, hopelijk kun je ervan genieten!

...

Hier gaat t wel ok. Met buurman gesproken om iemand te laten komen om naar de leidingen te laten kijken of er iets mee is dan wel aan de geluiden gedaan kan worden. Verder intake gehad voor nieuwe therapie, voor de schrikreactie die ik nog op geluiden heb. Dus hopelijk sla ik daar twee vliegen in 1 klap mee.

Fijne week allemaal!
Fijn dat het redelijk goed, Disney! Jij dus ook een intake gehad, ben erg benieuwd hoe jouw verdere therapie zal gaan en hoop van harte dat het je iets gaat brengen. Het lijkt me ook wel fijn dat je samen met je buurman gaat kijken - ik vond het in een vorig huis juist vervelend dat het een mens was dat die geluidsoverlast veroorzaakte. Ik voelde me daardoor meer kwetsbaar dan wanneer het een geluid van een huis was geweest. Ben benieuwd of daar een oplossing te vinden is.

Ik ben inmiddels weer thuis van een noch koude, noch warme bestemming. Heb het erg leuk gehad en hoewel het vermoeiend was, heb ik nauwelijks angst gevoeld en er sowieso geen last van gehad. Ik voelde het wel maar het deed me niet zoveel want er was zoveel anders te zien en doen. Mijn seminar ging ook heel goed dus ook een lekkere opsteker. Het stomme is dat ik nu thuis wel weer op mijn hoede ben voor wanneer 'mijn angst' weer terug gaat komen, maar dat probeer ik af te schudden/te negeren.

Mijn eerste afspraak met de psycholoog is ook gepland voor deze week. Spannend.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja ben benieuw wat ze nog voor me kan betekenen en of emdr een goede oplossing is volgens haar of niet. En het is idd meer een geluid van het huis, al zit er wel n persoon die t doet maar niet expres. Heel benieuwd wat de loodgieter kan doen. Hij houd er nu iig meer rekening mee, dat is al wel heel fijn.
Kan nog niet mn oordoppen wegdoen omdat ik me nog wel best gespannen voel in bed. Vraag me af of dat ooit overgaat, zolang ik hier woon. Zijn weer wat dingen gebeurd helaas mbt mn oude buurvrouw, dus dat speelt wel mee.

Fijn dat het zo goed ging op je werktrip, zowel persoonlijk als werkgerelateerd! Heb je sowieso plaatsen waar je angst erger of minder is? En dat afleiding helpt? Das lastig als je thuis bent natuurlijk, want je wil uiteindelijk ook gewoon rust hebben daar.
Interessant trouwens wat je zei mbt mentale uitputting. T overlapt wel behoorlijk met burnout vindt ik en lastig te onderscheiden. Heb ook gad als diagnose gekregen en nu even mn werkproblemen on hold gezet omdat ik er gewoon geen kracht voor heb. Val niet uit op mn huidige werk, maar kan er ook niet veel meer bij hebben. Net als jij zo te horen, je bent al genoeg energie kwijt aan het hebben van de gad om t zo te zeggen. Zo voelt het voor mij iig. Dus heb zelf nu ff gekozen om pas op de plaats te maken.
Suc6 alvast met je eerste afspraak. Wat vindt je er spannend aan?
Ja, ik weet het onderscheid ook niet echt. Burnout is een verzamelterm voor allerlei chronische, mentale uitputting, en ook geen officiële diagnose. En dat kan door werkstress/-conflict komen, een angststoornis, of iets anders. Als je die vermoeidheid wilt aanpakken, moet je behandeling richten op de oorzaak: in mijn geval dus piekeren en ongezonde coping voor angst, maar als de oorzaak op de werkvloer ligt, moet je daar de oplossing zoeken. Denk ik.

En ja, het moeilijke is dat als ik gewoon niks ga doen, ik ga piekeren. Dus soms heb ik meer baat bij gewoon werken dan bij een hele dag alleen thuis met mijn gedachten. Maar ja, zo'n gad en een baan (en nog wat andere stressoren) is wel slopend, ja. Wat jij zegt, herken ik inderdaad helemaal! Ik heb vooral last thuis, eerlijk gezegd. Als ik elders ben, heb ik afleiding en kan het helemaal prima gaan, maar ja, ik heb toch ook gewoon mijn rust en ontspanning thuis nodig. Irritant... ;-)

Wat bedoel je precies met werkproblemen naast je neerleggen? Werk je nog wel gewoon maar spelen er specifieke dingen op je werk die je nu even parkeert? En kun je daar gewoon mee verder, ondanks die problemen?

Tja, spannend: ben vooral bang dat ik geen klik heb met mijn psycholoog. Het is weer iemand anders dan die de intake deed en met wie ik laatst een belafspraak had. En ik ben bang dat ze me niet kan helpen. Maar goed, zoals Vrijdagmiddag ook al schreef: ze gaat het niet voor me oplossen maar ik kan met haar vast vooruitgang boeken. Ik heb vooral meer zelfvertrouwen nodig: "als ik angstig ben, is dat oké want ik kan het dragen!". Nu denk ik 'als ik maar geen angst of vermoeidheid ga voelen want dan ben ik er helemaal aan overgeleverd".

Ben erg benieuwd naar jouw therapie. Wanneer heb je weer een afspraak?

En hoe gaat het met de rest?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja burnout is geen diagnose op zich, want het is niet te onderscheiden van depressie en mentale uitputting. De aanleiding kan vanalles zijn idd en is een optelsom van factoren, waaronder werk.
Vervelend is dat, piekeren. Je weet zelf heel goed dat t niet helpt en afleiding wel, maarja dat kan ook niet altijd en is eigenlijk n vermijdingsstrategie. Dat is dan idd ook weer heel vermoeiend allemaal bij elkaar. En je moet ook gewoon thuis kunnen zijn ja. Daar zit voor mij ook t probleem in. Je vind die rust en ontspanning daar juist niet.
Heb net weer n paar nachten bij mn ouders geslapen, heerlijk! Daar vindt ik het wel en heb ik ook geen enkele angst voor wat dan ook. Niet om gewoon rustig op de bank te zitten en ook niet om te gaan slapen.

Oh mijn werkproblemen met werk zoeken en daaraan gekoppeld mn eventuele nieuwe woonplek. Weet nog steeds niet goed wat ik wil binnen mijn vakgebied en wat er is, hoe ik dingen kan combineren en wat dan wel en niet. Kan op mn huidige werk gewoon blijven, ze weten ervan maar houden me graag. Heb gewoon te weinig energie nog om die zoektocht weer op te starten, maar dat is eigenlijk mn grootste probleem momenteel. Ik wil graag wat anders, maar weet niet wat. En de vicieuse cirkel is dat ik (te) weinig energie krijg van mn huidige werk, maar dus weinig gedaan krijg om iets te veranderen...

Ah ja, dat is wel belangrijk. Wel gek dat je steeds iemand anders had bij de intakes. Idd, samen eraan werken om het draaglijker te maken. Dat je weet dat je het aankan, dat het van voorbij gaande aard is. Dan krijg je uiteindelijk minder angst voor situaties waarin het op kan treden is mijn ervaring. Ik probeerde het echt minder groot te maken en dat hielp wel. Hopelijk helpt het je! Afspraak al gehad?

Ik had de mijne gisteren en ze zei dat emdr bij uitstek geschikt is voor de traumaklachten die ik heb. Was n goed gesprek wat dat betreft, ze begreep me wel. Nu moet ik alleen nog de verwijzing regelen morgen. Had er eentje, maar die was specifiek voor mn eerdere cgt behandeling. Belde de huisarts voor n andere naam erop, maar die wilde me eerst zien daarvoor. Dus hopelijk gaat dat goed.. Heb volgende week dan mn eerste emdr afspraak. Spannend, want ik moet de geluiden meenemen en ernaar gaan luisteren, zo geen zin in uiteraard maarja, das natuurlijk juist de benodigde trigger voor de therapie...
Oh wauw! Ja, dat klinkt heftig als je die geluiden mee moet nemen. Maar ook goed, inderdaad: je kunt er niet omheen, maar moet er doorheen. Klinkt alsof ze het heel serieus nemen.

Oef ja, solliciteren, nieuwe baan begonnen. Dat vreet energie en geeft spanning. Ik heb het nu ook gedaan en het is pittig. Maar tot nu toe nog geen spijt, ook al is het vrij zwaar met een angststoornis. Ik zit helemaal op mijn plek! Misschien inderdaad maar even laten liggen en je energie in de emdr/therapie steken en van daaruit weer verder.

Ik heb mijn eerste gesprek gehad en ben eigenlijk best optimistisch! Het klinkte goed en ze luisterde ook echt naar me. En ik moet er ook doorheen. Ik zal wat exposure oefeningen krijgen, maar itt vorige keren mag ik me daar niet gewoon doorheen bikkelen ;-) maar moet ik echt mijn gevoel aangaan. Yikes! Maar net zoals bij jou: goed! Ben benieuwd hoe dit verder gaat en met jou ook!
Alle reacties Link kopieren Quote
Succes Disney!
En fijn dat het verder een goed gesprek was :).

En totaal offtopic maar ik ben nieuwsgierig: hoe was wintersport @student?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven