Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
donderdag 28 september 2017 om 09:38
Zo ik ben weer terug.... vandaag voel ik me in ieder geval beter dan gisteren. En de huisarts was weer erg vriendelijk, maar wel duidelijk. We hebben afgesproken dat we toch langzaam gaan opbouwen.... ene dag 10 Mg, volgende dag 20 Mg en zo om en om komende week. Ga ik zaterdag mee starten (morgen is mijn dochter vrij en wil ik niet extra stress over mogelijke extra spanning en angst).
Kreeg nog een preek over mijn extreme perfectionisme en dat daar mijn uitdaging ligt..... daar ging het bij de psych ook al over dinsdag. Nu zo naar mijn werk, want ook huisarts vind het zinvol als ik daar energie in blijf steken ter afleiding.
Nou meisjes (we zijn allemaal meisjes toch? ) ik hoop dat jullie vandaag een goede dag hebben met weinig spanning en veel afleiding. Fijne dag!
Kreeg nog een preek over mijn extreme perfectionisme en dat daar mijn uitdaging ligt..... daar ging het bij de psych ook al over dinsdag. Nu zo naar mijn werk, want ook huisarts vind het zinvol als ik daar energie in blijf steken ter afleiding.
Nou meisjes (we zijn allemaal meisjes toch? ) ik hoop dat jullie vandaag een goede dag hebben met weinig spanning en veel afleiding. Fijne dag!
donderdag 28 september 2017 om 12:22
Ha Welsie, fijn dat je een betere dag hebt. En duidelijkheid wat je nu gaat doen met je medicijnen. Goed dat je ook nog naar je werk gaat! Succes.
Hier tot nu toe zware dag. Mn hoofd wil me wijsmaken dat het nooit meer goed komt. Bah! Stomme leugen. Ik ga zo de hond doen en dan weer ff lekker zwemmen. Dan ben ik er even uit en heb ik wat actiefs gedaan.
Schrijven hier ook mensen die christen zijn?
Hier tot nu toe zware dag. Mn hoofd wil me wijsmaken dat het nooit meer goed komt. Bah! Stomme leugen. Ik ga zo de hond doen en dan weer ff lekker zwemmen. Dan ben ik er even uit en heb ik wat actiefs gedaan.
Schrijven hier ook mensen die christen zijn?
donderdag 28 september 2017 om 12:30
donderdag 28 september 2017 om 13:16
Mijn psych zegt dat het (in mijn geval) zeker neigt naar dwanggedachtes... heel irritant soms, want ik kan daardoor extra moeilijk loslaten. Het helpt soms wel om het te zien als dwanggedachtes die geen waarde hebben. Een constante stroom van woorden zonder werkelijke betekenis.
Ik ben ook protestants, ben zo opgevoed en geloof wel, maar ben er niet heel actief mee bezig.
Ik ben ook protestants, ben zo opgevoed en geloof wel, maar ben er niet heel actief mee bezig.
donderdag 28 september 2017 om 14:03
Knap dat je gaat ophogen Welsie! Ik heb ook last van dwang..al gaat het een stuk beter. Het komt nog wat terug als ik spanningen heb.
Ik heb op een gegeven moment een uitlaathondje gezocht..en gevonden en dat heeft me echt goed gedaan! Het alleen thuis zijn vond ik echt niet fijn! Met een hondje wandelen geeft afleiding en je bent lekker in beweging. De kinderen gaan ook regelmatig mee en vinden het geweldig!
Je moet natuurlijk honden wel leuk vinden..
Ik heb op een gegeven moment een uitlaathondje gezocht..en gevonden en dat heeft me echt goed gedaan! Het alleen thuis zijn vond ik echt niet fijn! Met een hondje wandelen geeft afleiding en je bent lekker in beweging. De kinderen gaan ook regelmatig mee en vinden het geweldig!
Je moet natuurlijk honden wel leuk vinden..
donderdag 28 september 2017 om 14:39
Zo, ik heb inmiddels wat meer gelezen. Ik weet niet of het zinvol is als ik mijn heeeele verhaal hier nu ga opschrijven (misschien een beetje lang, en veel, en zo), maar ik praat en lees graag mee.
Ik zal in ieder geval even reageren op het laatste dat ik net heb gelezen (over de dwanggedachtes), misschien kan ik van daaruit aansluiten.
Ik heb (ook) last van dwanggedachtes (doemscenario's die door mijn hoofd spoken en steeds erger worden) en kan daar heel paranoïde in zijn. Ik ga naar een psycholoog. Momenteel leer ik die gedachten uit te dagen en te ontkrachten, door op zoek te gaan naar feiten en bewijzen vóór, en meestal zijn die er niet of nauwelijks. Of ik vind wel dat ze er zijn, maar meestal zijn het dan aannames. Ik word er steeds beter in en merk zelfs dat mijn hoofd dit soms al automatisch voor mij doet, alsof ik het eindelijk heb begrepen , al gaat het wel echt met ups en downs. Ik zit nu even wat minder lekker, helaas. Maar voordat ik naar de psycholoog ging en de situatie 'op z'n ergst' was, had ik nooit durven hopen dat het überhaupt ooit wat beter zou worden, maar dat is het wel geworden, en dat geeft wel hoop tijdens de 'downs'.
Ik zal in ieder geval even reageren op het laatste dat ik net heb gelezen (over de dwanggedachtes), misschien kan ik van daaruit aansluiten.
Ik heb (ook) last van dwanggedachtes (doemscenario's die door mijn hoofd spoken en steeds erger worden) en kan daar heel paranoïde in zijn. Ik ga naar een psycholoog. Momenteel leer ik die gedachten uit te dagen en te ontkrachten, door op zoek te gaan naar feiten en bewijzen vóór, en meestal zijn die er niet of nauwelijks. Of ik vind wel dat ze er zijn, maar meestal zijn het dan aannames. Ik word er steeds beter in en merk zelfs dat mijn hoofd dit soms al automatisch voor mij doet, alsof ik het eindelijk heb begrepen , al gaat het wel echt met ups en downs. Ik zit nu even wat minder lekker, helaas. Maar voordat ik naar de psycholoog ging en de situatie 'op z'n ergst' was, had ik nooit durven hopen dat het überhaupt ooit wat beter zou worden, maar dat is het wel geworden, en dat geeft wel hoop tijdens de 'downs'.
donderdag 28 september 2017 om 14:51
Ik ben benieuwd hoe het zal gaan met het ophogen Welsie, knap dat je het gaat doen.
Oh Matz wat leuk een uitlaathondje! Ga ik onthouden. Lijkt mij ook super.
Hier gaat het wel oké maar gek genoeg sinds het mentaal beter gaat, gaat het fysiek opeens niet zo lekker. Ik word iedere dag moe wakker, heb geen energie en voel me futloos, heb heel vaak spierpijn (terwijl ik niks geks doe) en gisteren bijv. heel de dag hoofdpijn. Ook heel veel buikpijn en soms misselijk. De ene dag zijn vrijwel alle klachten weg en ga ik dus lekker met de trein reizen enzo en dan de volgende dag lijkt het wel of ik de hele dag moet herstellen? Super raar.
Ik denk dat het misschien komt omdat alle stress van de laatste maanden er nu uitkomt en dat dat zich via m’n lichaam uit. Of zeg ik nu iets heel raars? Heb letterlijk het gevoel alsof mijn lichaam op is. Terwijl ik toch een paar weken thuisben en niet hoef te werken of reizen. Dus juist nu rust ik heel veel. Ga in ieder geval volgende week naar de dokter als het niet betert..
Wel wat positiefs, heb net bericht gekregen van het angstcentrum en maandag begin ik met therapie, super blij mee. Heb er gek genoeg heel veel zin in omdat ik niet kan wachten om mijn hersenen te gaan hertrainen zeg maar
Ik wens jullie allemaal een heel fijne dag met weinig zorgen
Oh Matz wat leuk een uitlaathondje! Ga ik onthouden. Lijkt mij ook super.
Hier gaat het wel oké maar gek genoeg sinds het mentaal beter gaat, gaat het fysiek opeens niet zo lekker. Ik word iedere dag moe wakker, heb geen energie en voel me futloos, heb heel vaak spierpijn (terwijl ik niks geks doe) en gisteren bijv. heel de dag hoofdpijn. Ook heel veel buikpijn en soms misselijk. De ene dag zijn vrijwel alle klachten weg en ga ik dus lekker met de trein reizen enzo en dan de volgende dag lijkt het wel of ik de hele dag moet herstellen? Super raar.
Ik denk dat het misschien komt omdat alle stress van de laatste maanden er nu uitkomt en dat dat zich via m’n lichaam uit. Of zeg ik nu iets heel raars? Heb letterlijk het gevoel alsof mijn lichaam op is. Terwijl ik toch een paar weken thuisben en niet hoef te werken of reizen. Dus juist nu rust ik heel veel. Ga in ieder geval volgende week naar de dokter als het niet betert..
Wel wat positiefs, heb net bericht gekregen van het angstcentrum en maandag begin ik met therapie, super blij mee. Heb er gek genoeg heel veel zin in omdat ik niet kan wachten om mijn hersenen te gaan hertrainen zeg maar
Ik wens jullie allemaal een heel fijne dag met weinig zorgen
donderdag 28 september 2017 om 14:56
Maantje, wat super dat je er steeds beter in wordt! Heel herkenbaar wat je zegt over de ups en downs, maar gelukkig weten we allemaal wel uit ervaring dat het écht beter wordt, ook al lijkt dat niet zo.
En je hele verhaal is altijd welkom hoor, ik vind het juist wel interessant om te lezen en vaak ook ‘fijn’ omdat dingen toch herkenbaar zijn. Maar als je dat niet fijn vindt moet je het zeker niet doen hoor!
En je hele verhaal is altijd welkom hoor, ik vind het juist wel interessant om te lezen en vaak ook ‘fijn’ omdat dingen toch herkenbaar zijn. Maar als je dat niet fijn vindt moet je het zeker niet doen hoor!
donderdag 28 september 2017 om 17:22
Maantjeinhuis; ik heb cognitieve gedragstherapie gedaan, is dat wat jij ook doet? Je gedachten komen vaak zo onbewust boven he? Of juist heel zwart/wit.. Fijn dat het je helpt! Heeft het bij mij ook gedaan.
Pomeriaan; er zijn een aantal website's waarop baasjes iemand zoeken die hun hondje wil uitlaten. Heb zelf via marktplaats hondje gevonden.
Wat fijn dat je met therapie kan beginnen! Succes!
Pomeriaan; er zijn een aantal website's waarop baasjes iemand zoeken die hun hondje wil uitlaten. Heb zelf via marktplaats hondje gevonden.
Wat fijn dat je met therapie kan beginnen! Succes!
donderdag 28 september 2017 om 18:46
Hoi! bedankt voor jullie berichtjes pomeriaan en matz!
Ik denk dat ik later nog wel wat meer zal vertellen, helaas kost het me nu wat teveel energie om alles duidelijk op papier te zetten.
Ik doe inderdaad cognitieve gedragstherapie, met oa psycho-educatie en RET (ik dacht eerst ja uh hoe gaat dit ooit werken, mezelf overtuigen dat er niks is, en dan dus de controle over de angst loslaten, ja daaag haha maar het helpt dus echt )
Gedachten zijn hier idd heel zwart/wit. Als ik iets zie dat me doet denken aan waar ik me druk over maak, voelt dat gelijk als 'bewijs'. Alle dingen die het tegendeel laten zien komen dan niet in me op. Volgens mijn psycholoog werken mijn hersenen heel associatief. En koppel ik alles wat ook maar ergens met het eventuele 'probleem' te maken kan hebben daaraan, en zo wordt het voor mij dus 'waar'. (Hoop dat ik het een beetje logisch uitleg... herkennen jullie dit?)
Hoop dat jullie een fijne avond hebben!
Ik denk dat ik later nog wel wat meer zal vertellen, helaas kost het me nu wat teveel energie om alles duidelijk op papier te zetten.
Ik doe inderdaad cognitieve gedragstherapie, met oa psycho-educatie en RET (ik dacht eerst ja uh hoe gaat dit ooit werken, mezelf overtuigen dat er niks is, en dan dus de controle over de angst loslaten, ja daaag haha maar het helpt dus echt )
Gedachten zijn hier idd heel zwart/wit. Als ik iets zie dat me doet denken aan waar ik me druk over maak, voelt dat gelijk als 'bewijs'. Alle dingen die het tegendeel laten zien komen dan niet in me op. Volgens mijn psycholoog werken mijn hersenen heel associatief. En koppel ik alles wat ook maar ergens met het eventuele 'probleem' te maken kan hebben daaraan, en zo wordt het voor mij dus 'waar'. (Hoop dat ik het een beetje logisch uitleg... herkennen jullie dit?)
Hoop dat jullie een fijne avond hebben!
donderdag 28 september 2017 om 23:56
Ik heb gisteren twee diagnoses gekregen. Paniekstoornis en sociale fobie, met een beetje ptss.
We gaan beginnen met 12 sessies, en daarna waarschijnlijk nog meer. De psycholoog wilde me niet doorsturen naar de ggz omdat daar lange wachtlijsten zijn, dus daar ben ik blij om. Ik begin over 1,5 week dus ik ben benieuwd.
Waar ik nu wel mee zit is wat ik de hele dag moet doen.. vroeg opstaan lukt me nog wel, maar vooral middagen zijn moeilijk. Ik ga dan vaak weer in bed liggen. Alleen naar buiten vind ik nog heel erg eng, ik wil het wel dus het komt vast ook nog wel. Ik wil bijvoorbeeld gaan proberen alleen naar winkels te gaan, oude vrienden opzoeken en sporten.
Maar met sommige vrienden afspreken durf ik wel, maar ze zeggen dan vaak het laatste moment af.. Druk of moe. Ik kan daar zo boos om worden. Ze maken het er alleen maar erger mee.. Ik spreek ze al bijna niet meer, terwijl ik er wel altijd voor andere mensen was. Nu heb ik een keer hulp nodig en heeft niemand zin.
In februari gaat mijn studie verder (de rest van de klas is op stage) dus ik hoop dat ik het tegen die tijd onder controle heb.
We gaan beginnen met 12 sessies, en daarna waarschijnlijk nog meer. De psycholoog wilde me niet doorsturen naar de ggz omdat daar lange wachtlijsten zijn, dus daar ben ik blij om. Ik begin over 1,5 week dus ik ben benieuwd.
Waar ik nu wel mee zit is wat ik de hele dag moet doen.. vroeg opstaan lukt me nog wel, maar vooral middagen zijn moeilijk. Ik ga dan vaak weer in bed liggen. Alleen naar buiten vind ik nog heel erg eng, ik wil het wel dus het komt vast ook nog wel. Ik wil bijvoorbeeld gaan proberen alleen naar winkels te gaan, oude vrienden opzoeken en sporten.
Maar met sommige vrienden afspreken durf ik wel, maar ze zeggen dan vaak het laatste moment af.. Druk of moe. Ik kan daar zo boos om worden. Ze maken het er alleen maar erger mee.. Ik spreek ze al bijna niet meer, terwijl ik er wel altijd voor andere mensen was. Nu heb ik een keer hulp nodig en heeft niemand zin.
In februari gaat mijn studie verder (de rest van de klas is op stage) dus ik hoop dat ik het tegen die tijd onder controle heb.
vrijdag 29 september 2017 om 08:37
Matz: Goed zeg dat je een uitlaat hond hebt. Ik heb er zelf 1 dus moet er ook op uit.
pomeriaan: wat vervelend dat je nu lichamelijke klachten hebt. Hopelijk verdwijnen ze snel.
Maan: wat fijn dat de therapie helpt. Wat doe je bij RET?
Butterfly: Jezelf vermaken is idd lastig. Ik vind zelf de ochtenden lastig. Nu ben ik laatste dagen nogal moe dus ik slaap nog wel eens en doe een lange mindfulness oefening zodat mn aandacht daarop gericht is ipv op piekeren. In de middag ga ik vask met hond lopen en zwemmen. Misschien iets van sporten voor jou ook een idee? Fijn dat je bij psyg kan beginnen.
Positief punt: Gisteravond voelde ik me rustig dat was erg fijn.
pomeriaan: wat vervelend dat je nu lichamelijke klachten hebt. Hopelijk verdwijnen ze snel.
Maan: wat fijn dat de therapie helpt. Wat doe je bij RET?
Butterfly: Jezelf vermaken is idd lastig. Ik vind zelf de ochtenden lastig. Nu ben ik laatste dagen nogal moe dus ik slaap nog wel eens en doe een lange mindfulness oefening zodat mn aandacht daarop gericht is ipv op piekeren. In de middag ga ik vask met hond lopen en zwemmen. Misschien iets van sporten voor jou ook een idee? Fijn dat je bij psyg kan beginnen.
Positief punt: Gisteravond voelde ik me rustig dat was erg fijn.
vrijdag 29 september 2017 om 09:52
Zo het wordt druk hier, gezellig! Jammer dat er zoveel lotgenoten zijn maar ook fijn dat we ervaringen kunnen delen.
Heb vandaag tot nu toe een zo-zo dag. Ben moe (van het etentje van mijn werk van gisteren), heb onrustig geslapen en was vroeg wakker. Dat vroeg wakker worden vind ik zo irritant. En je daaraan ergeren is uiteraard niet helpend.
Vandaag is mijn dochter vrij, de juf heeft studiedag. Ze wilde graag ontbijt op bed, dus we liggen nu nog lekker te luieren in ons pyjama en Netflix. Vanmiddag weer de gevreesde zwemles. En ze wil naar het bos, dus dat gaan we dan misschien ook nog doen.
Wat goed buttefly, dat je een diagnose hebt en snel kunt beginnen. Bezigheden om de dag door te komen vind ik ook heel moeilijk. Ik blijf ook te vaak een beetje rondhangen.
Pomeriaan, niet zo gek toch dat je lichaam nu lastig gaat doen. Ik zei het gisteren tegen de huisarts: mijn lijf is zo vreselijk onrustig en trilt en bibbert. Ze moest een klein beetje lachen en vroeg: Vind je het gek? Je leeft onder hoogspanning! En daar heeft ze gelijk in natuurlijk. En juist op het moment dat je een beetje los gaat laten komt al die lichamelijke spanning los. Lekker aan toegeven dus denk ik.
Pindakaas: hoe gaat het met opbouwen? Ik vind het zo spannend straks.... morgen moet die 20 Mg erin. Heb het de eerste dag ook overleefd, dus moet nu ook lukken toch? Ben zo bang voor de (extra) angst. En wat gebeurt er met angst voor de angst..... precies!!
Hoibloesem: wat heerlijk dat je een rustige dag hebt gehad gisteren, kun je weer even opladen.
Maantje: je verhaal over associatie van je angst met dingen die je ziet komt me heel bekend voor. Ik heb daar ook last van. Mijn psych legde het uit als dat er in je hersenen doosjes zijn met herinneringen e.d. Op sommige doosjes zitten stickers met 'gevaar'. Elke keer als je iets tegenkomt wat in die doosjes zit of daarmee associeert, reageert je lijf met angstklachten. En denk je weer dat je er iets mee moet...
Dat het iets belangrijks is. Ik kan het natuurlijk niet zo goed uitleggen als hij deed, maar ik had er wel veel aan.
Heb vandaag tot nu toe een zo-zo dag. Ben moe (van het etentje van mijn werk van gisteren), heb onrustig geslapen en was vroeg wakker. Dat vroeg wakker worden vind ik zo irritant. En je daaraan ergeren is uiteraard niet helpend.
Vandaag is mijn dochter vrij, de juf heeft studiedag. Ze wilde graag ontbijt op bed, dus we liggen nu nog lekker te luieren in ons pyjama en Netflix. Vanmiddag weer de gevreesde zwemles. En ze wil naar het bos, dus dat gaan we dan misschien ook nog doen.
Wat goed buttefly, dat je een diagnose hebt en snel kunt beginnen. Bezigheden om de dag door te komen vind ik ook heel moeilijk. Ik blijf ook te vaak een beetje rondhangen.
Pomeriaan, niet zo gek toch dat je lichaam nu lastig gaat doen. Ik zei het gisteren tegen de huisarts: mijn lijf is zo vreselijk onrustig en trilt en bibbert. Ze moest een klein beetje lachen en vroeg: Vind je het gek? Je leeft onder hoogspanning! En daar heeft ze gelijk in natuurlijk. En juist op het moment dat je een beetje los gaat laten komt al die lichamelijke spanning los. Lekker aan toegeven dus denk ik.
Pindakaas: hoe gaat het met opbouwen? Ik vind het zo spannend straks.... morgen moet die 20 Mg erin. Heb het de eerste dag ook overleefd, dus moet nu ook lukken toch? Ben zo bang voor de (extra) angst. En wat gebeurt er met angst voor de angst..... precies!!
Hoibloesem: wat heerlijk dat je een rustige dag hebt gehad gisteren, kun je weer even opladen.
Maantje: je verhaal over associatie van je angst met dingen die je ziet komt me heel bekend voor. Ik heb daar ook last van. Mijn psych legde het uit als dat er in je hersenen doosjes zijn met herinneringen e.d. Op sommige doosjes zitten stickers met 'gevaar'. Elke keer als je iets tegenkomt wat in die doosjes zit of daarmee associeert, reageert je lijf met angstklachten. En denk je weer dat je er iets mee moet...
Dat het iets belangrijks is. Ik kan het natuurlijk niet zo goed uitleggen als hij deed, maar ik had er wel veel aan.
vrijdag 29 september 2017 om 10:30
Oh en ik vergeet matz helemaal, wat een leuk idee zo'n oppashond, daar ga ik eens over nadenken.
En dwang maakt het extra lastig he, om dingen los te laten. De scheidslijn tussen angst en dwang is maar heel dun! Dwangmatig handelen en gedachten geven een gevoel van controle... maar verergeren de situatie alleen maar. Lastig!
En dwang maakt het extra lastig he, om dingen los te laten. De scheidslijn tussen angst en dwang is maar heel dun! Dwangmatig handelen en gedachten geven een gevoel van controle... maar verergeren de situatie alleen maar. Lastig!
vrijdag 29 september 2017 om 11:23
Hoi. Ik lees hier al een tijdje mee en kan zelf ook wel wat steun gebruiken. Ik heb al een jaar of 10 af en aan angst en paniek klachten. Soms sluimerend op de achtergrond soms heel erg aanwezig. Ik heb meerdere keren therapie gevolgd maar elke keer val ik terug. Op dagen dat ik werk voel ik me vaak oké maar op de dagen dat ik thuis ben en in de weekenden heb ik veel last.
Ik baal hier enorm van juist omdat ik therapie heb gehad en dus zou moeten weten hoe ermee om te gaan. Naast angst heb ik vaak hoofdpijn, last van mijn maag, niet tegen prikkels kunnen en ook wel somberheid.
Mijn dilemma nu is of ik weer hulp moet zoeken of het zelf moet prboeren.
O en Welsie die zwemlessen...o wat had ik er een hekel aangelukkig zijn onze kinderen nu ouder maar kan t me nog zo goed herinneren. ....succes!
Ik baal hier enorm van juist omdat ik therapie heb gehad en dus zou moeten weten hoe ermee om te gaan. Naast angst heb ik vaak hoofdpijn, last van mijn maag, niet tegen prikkels kunnen en ook wel somberheid.
Mijn dilemma nu is of ik weer hulp moet zoeken of het zelf moet prboeren.
O en Welsie die zwemlessen...o wat had ik er een hekel aangelukkig zijn onze kinderen nu ouder maar kan t me nog zo goed herinneren. ....succes!
vrijdag 29 september 2017 om 16:45
Welkom kaatje, leuk dat je aansluit al is het natuurlijk wel balen dat je ook al zolang last hebt van angsten. Gebruik je ook medicatie of niet?
Ik merk dat ik in de loop van de dag steeds nerveuzer wordt over het opbouwen morgen. Probeer mezelf steeds gerust te stellen dat het allemaal vast goed komt, dat ik de eerste dag ook 20 Mg heb geslikt en dat ik dat ook overleefd heb, maar ben zo bang voor weer verergering van de angst. En al die andere bijwerkingen, maar die kwamen voornamelijk doordat ik zo vreselijke angst en spanning had voor de pillen denk ik nu. Mijn weerstand is erg groot. Ik vind het allemaal zo stom van mezelf!
Ik herken veel van je klachten naast de angst kaatje, het is toch ook soms helemaal niet leuk. En na veel therapieën weet je het allemaal ook wel... je hebt alles al een keer gehoord en toch blijf je een overgevoelig stress-systeem houden. Het zit voor een deel misschien ook gewoon in de dna zoals mijn psych zegt.
Ik merk dat ik in de loop van de dag steeds nerveuzer wordt over het opbouwen morgen. Probeer mezelf steeds gerust te stellen dat het allemaal vast goed komt, dat ik de eerste dag ook 20 Mg heb geslikt en dat ik dat ook overleefd heb, maar ben zo bang voor weer verergering van de angst. En al die andere bijwerkingen, maar die kwamen voornamelijk doordat ik zo vreselijke angst en spanning had voor de pillen denk ik nu. Mijn weerstand is erg groot. Ik vind het allemaal zo stom van mezelf!
Ik herken veel van je klachten naast de angst kaatje, het is toch ook soms helemaal niet leuk. En na veel therapieën weet je het allemaal ook wel... je hebt alles al een keer gehoord en toch blijf je een overgevoelig stress-systeem houden. Het zit voor een deel misschien ook gewoon in de dna zoals mijn psych zegt.
vrijdag 29 september 2017 om 17:26
Welkom Kaatje. Wat naar dat jij ook last hebt van angst. Heb je ook al hulp gehad in de vorm van medicatie? Of alleen psycholoog?
Welsie, dat ophogen is idd altijd spannend maar je bent nu al aan de helf van de dosis gewend dus het kan ook meevallen. En hopelijk over een paar weken als je je goed voelt lach je hierom.
Hoe is de zwemles gegaan. Nog naar het bos geweest. Gisteren was trouwens alleen mijn avond fijn ( rest van de dag niet) dus vandaar dat ik die als positief heb opgeschreven.
Vandaag positief: Fijn gezwommen en met hond bij strandje geweest en het was lekker zonnig.
Welsie, dat ophogen is idd altijd spannend maar je bent nu al aan de helf van de dosis gewend dus het kan ook meevallen. En hopelijk over een paar weken als je je goed voelt lach je hierom.
Hoe is de zwemles gegaan. Nog naar het bos geweest. Gisteren was trouwens alleen mijn avond fijn ( rest van de dag niet) dus vandaar dat ik die als positief heb opgeschreven.
Vandaag positief: Fijn gezwommen en met hond bij strandje geweest en het was lekker zonnig.
vrijdag 29 september 2017 om 20:05
Hoi. Ik heb hulp gehad met medicatie en psycholoog. Antidepressiva hielpen helaas niet. ..Vele soorten geprobeerd. Nu gebruik ik Lyrica en angst remmers (pammen). Die pammen helpen me om mijn dagelijkse dingen te doen. .tegelijk vind ik het vreselijk om ze te slikken en er afhankelijk van te zijn.
Ik ben nu weer aan t denken om toch weer hulp te zoeken maar dan meer in de vorm van acceptatie van wat ik heb en hoe dat t beste me om te gaan. Maar ik voel me zo suf dat ik na zoveel jaar nog geen goede weg heb gevonden om ermee om te gaan en er nog steeds tegen vecht.
Welsie Succes met t ophogen. Ik begrijp dat je t eng vind want je weet van te voren toch niet hoe je gaat reageren en controle is wel fijn om te hebben. ..
Hoibloesem. .leuk om positieve dingen op te schrijven. Vandaag kan ik weinig bedenken helaas maar ik zit nu op de bank onder een dekentje naast mijn kids en voel me voor t eerst vandaag enigszins kalm. Dus dat is min positieve ding.
Nou ik wens iedereen een fijn en ontspannen weekend toe.
Ik ben nu weer aan t denken om toch weer hulp te zoeken maar dan meer in de vorm van acceptatie van wat ik heb en hoe dat t beste me om te gaan. Maar ik voel me zo suf dat ik na zoveel jaar nog geen goede weg heb gevonden om ermee om te gaan en er nog steeds tegen vecht.
Welsie Succes met t ophogen. Ik begrijp dat je t eng vind want je weet van te voren toch niet hoe je gaat reageren en controle is wel fijn om te hebben. ..
Hoibloesem. .leuk om positieve dingen op te schrijven. Vandaag kan ik weinig bedenken helaas maar ik zit nu op de bank onder een dekentje naast mijn kids en voel me voor t eerst vandaag enigszins kalm. Dus dat is min positieve ding.
Nou ik wens iedereen een fijn en ontspannen weekend toe.
zaterdag 30 september 2017 om 09:29
Ha Kaatje,
Wat naar dat AD niet hielp bij je. Dat zal een pittige weg zijn geweest. Wat is lyrica?
Heb je veel pammen nodig? Als ik het zo hoor ben je een sterke vrouw ( ga er even vanuit dat je een vrouw bent) dat je blijft zoeken naar een oplossing.
En lekker met je kids op de bank onder een dekentje en je rustig voelen klinkt heel positief! Ik vergeetpositieve dingen sneller vooral als ik depri ben dus probeer ze oa hier op te schrijven.
Wat naar dat AD niet hielp bij je. Dat zal een pittige weg zijn geweest. Wat is lyrica?
Heb je veel pammen nodig? Als ik het zo hoor ben je een sterke vrouw ( ga er even vanuit dat je een vrouw bent) dat je blijft zoeken naar een oplossing.
En lekker met je kids op de bank onder een dekentje en je rustig voelen klinkt heel positief! Ik vergeetpositieve dingen sneller vooral als ik depri ben dus probeer ze oa hier op te schrijven.
zaterdag 30 september 2017 om 10:23
Hoibloesem. Ik ben inderdaad een vrouw!
Die weg met ad was zeker nogal naar (zacht uitgedrukt) maar gelukkig werkt t voor een hoop mensen wel!
Lyrica is een middel dat gebruikt wordt bij zenuwpijn en ook wel epilepsie..het doet iets met t doorgeven van prikkels in de zenuwen dus het wordt soms bij angst gegeven als ad niet werkt. Het heeft me heel erg goed geholpen maar sinds een tijd werkt het helaas steeds minder. Ook ophogen helpt niet.
Pammen slik ik dagelijks hoeveel is afhankelijk van hoe t gaat. T is nogal een pijn punt voor mij omdat ik t zie als zwakte en ik eraan verslaafd ben geraakt en me zorgen maak hoe er ooit weer af te komen. Maar aan de andere kant weet ik dat ze me helpen om in het dagelijks leven te functioneren.
Positief punt vaandaag. Ik had een psycholoog gemaild en ze belt dinsdag voor een intake. Hoop dat t wat wordt!
Welsie Succes met ophogen vandaag.
De andere dames ook een fijn weekend!
Die weg met ad was zeker nogal naar (zacht uitgedrukt) maar gelukkig werkt t voor een hoop mensen wel!
Lyrica is een middel dat gebruikt wordt bij zenuwpijn en ook wel epilepsie..het doet iets met t doorgeven van prikkels in de zenuwen dus het wordt soms bij angst gegeven als ad niet werkt. Het heeft me heel erg goed geholpen maar sinds een tijd werkt het helaas steeds minder. Ook ophogen helpt niet.
Pammen slik ik dagelijks hoeveel is afhankelijk van hoe t gaat. T is nogal een pijn punt voor mij omdat ik t zie als zwakte en ik eraan verslaafd ben geraakt en me zorgen maak hoe er ooit weer af te komen. Maar aan de andere kant weet ik dat ze me helpen om in het dagelijks leven te functioneren.
Positief punt vaandaag. Ik had een psycholoog gemaild en ze belt dinsdag voor een intake. Hoop dat t wat wordt!
Welsie Succes met ophogen vandaag.
De andere dames ook een fijn weekend!
zaterdag 30 september 2017 om 10:33
Zeker lastig Welsie! En dat associatieve herken ik ook goed.welsie schreef: ↑29-09-2017 10:30Oh en ik vergeet matz helemaal, wat een leuk idee zo'n oppashond, daar ga ik eens over nadenken.
En dwang maakt het extra lastig he, om dingen los te laten. De scheidslijn tussen angst en dwang is maar heel dun! Dwangmatig handelen en gedachten geven een gevoel van controle... maar verergeren de situatie alleen maar. Lastig!
Op wat voor manier heb jij dwangmatige gedachten? Ik had het heel sterk met mijn hypochondrie..de drang om dan wat op internet te gaan opzoeken kan dan zo sterk voelen terwijl ik weet dat het geen goed idee is!
Op wat voor manier heb jij dwanggedachten?
Het gaat wel stukken beter maar bij spannende dingen kan het ineens weer even terug zijn..
zaterdag 30 september 2017 om 10:43
O ja, wat betreft dna/genen..het zit bij mij zeker in de familie. Mijn moeder heeft vroeger jaren aan de diazepam gezeten en gebruikt nu ook antidepressiva waar ze echt veel aan heeft!
Bij jullie ook deels genetisch?
Welkom kaatje71! .. ik gebruik ook nog regelmatig oxazepam (naast antidepressiva)..vooral vooraf aan menstruatie dan versterkt de angst. Het helpt mij wel goed maar begrijp wat je bedoelt dat het toch niet helemaal goed voelt.
Bij jullie ook deels genetisch?
Welkom kaatje71! .. ik gebruik ook nog regelmatig oxazepam (naast antidepressiva)..vooral vooraf aan menstruatie dan versterkt de angst. Het helpt mij wel goed maar begrijp wat je bedoelt dat het toch niet helemaal goed voelt.