Angststoornis

19-08-2017 11:44 3089 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)

4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.

Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.

Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
Meiden, zo herkenbaar allemaal met afspraken die je hebt gemaakt en de spanning vooraf.

Ik heb gister sinds een tijd weer s alleen een lange autorit (1,45 uur) gemaakt naar een vriendin. Ze zit best wel in een pittige situatie dus ik wilde graag naar haar toe maar vond het best wel spannend. Ik moet zeggen dat ik best lekker vond om even alleen op pad, fijne muziek aan en het was geen moeilijke route.

Zal ik anders hier even vermelden wat ik zelf gebruik voor PMS; teunisbloemolie, vit D (50 mg per dag), magnesiumcitraat 200 mg. Dit zijn eigenlijk gewoon vitaminesupplementen die je prima uit jezelf kunt nemen. Er zijn ook supplementen die je hormonen reguleren zoals Maca, vitex agnus castus. Als je een antidepressiva slikt moet je met Maca een beetje oppassen. Maca hielp mij zelf wel erg goed.

Ik kom zelf bij orthomoleculaire therapeut en zij adviseert mij hierin. Vaak komen PMS klachten door oestrogeendominantie. Google hier maar s op jullie zullen vast dingen herkennen. Ik smeer op advies van deze therapeut al een hele tijd natuurlijk progesteroncreme. Om de progesteron op te hogen. Het heeft een tijd geduurd maar ik kan nu zeggen dat mij dit wel helpt.
Maar het is echt uitproberen wat voor jou helpt....een orthomoleculaire therapeut kan je vaak goed adviseren.

Er zijn trouwens mega veel vrouwen die klachten hebben. Met name als je kinderen hebt gekregen en richting de 40 gaat kan het verergeren. Ik ben sinds kort lid van een Facebookgroep PMS/PMDD Nederland. Voor vrouwen wordt hun leven echt beheerst door hormoonwisselingen..poeh mannen hebben het wat dat betreft een stuk makkelijker :|
De high tea gisteren is goed gegaan. Was van tevoren wel een beetje zenuwachtig, bang om licht in mijn hoofd te worden. Ben erheen gegaan met een vriendin die zelf ook een angststoornis heeft. Vond het wel fijn om met haar te praten omdat je elkaar echt begrijpt. Tijdens de high tea zelf had ik alleen in het begin was last maar dat verdween snel omdat ik werd afgeleid door de gesprekken die we voerden.

Kom nu net van school, had een toets. Deze toets duurde in totaal 2 uur en de spanning viel van tevoren wel mee maar toen ik in het lokaal zat liep dat wat meer op. Weer bang om licht in mijn hoofd te worden. Tijdens toets had ik er wel last van maar het viel mee, ik kon het voor een groot deel negeren. Soms ging ik wat meer op mijn ademhaling letten (neus in mond uit) als ik merkte dat de spanning toenam. De toets zelf ging niet heel goed volgens mij, was na 40 minuten al klaar en ik kon me heel slecht concentreren. Vooral op de wat langere vragen.
En ondanks dat het tijdens de toets wel redelijk ging voel ik me nu qua stemming niet zo goed. Alsof ik ergens had verwacht dat het beter zou gaan. Ik weet het niet. Maakt het lastig om het positieve ervan te zien.
Hi matz bedankt voor je tips!

Evylime hoop dat je toets toch nog oké is gegaan. Ik kan me voorstellen dat je gespannen was. En dan hoop je dat je nnadat je klaar ben, je je opgelucht voelt. Jammer als dat dan toch anders is. Maar je hebt t gedaan en dat is heel knap! Dus je mag trots op jezelf zijn!

Hier kom ik net terug van mijn werk. Ik had echt een rot dag gisteren. Heel veel duizelig en gewoon geen puf en somber. En dan ga ik me zorgen maken dat t nu echt niet goed is. Dat ik me ziek moet melden (mijn nachtmerrie terwijl ze op mijn werk heel lief zijn). En dan neem ik me voor gewoon een rustige middag te houden. Serie kijken...dat soort dingen. Maar dan komt t stemmetje opzetten ' het is mooi weer en jij zit binnnen'. 'Je moet naar buiten, bewegen,dat is veel beter '. En zo verpest ik mijn eigen rustige middag....

Zucht..ga ik t ooit leren???
Alle reacties Link kopieren
Het weekendje weg is ondertussen alweer een week geleden. Het was al met al een fijn weekend. De vriendinnen met wie ik was zijn veel wezen stappen, de eerste avond ben ik in het appartement gebleven met het idee om op tijd te gaan slapen. Uiteindelijk tot half 6 wakker gelegen door een naar gevoel in mijn buik en vreemde geluiden in het appartement. Toen de rest om 7 uur thuis kwam toch nog even kunnen slapen.
De tweede avond ging ik mee stappen omdat een vriendin jarig was, ik had al aangegeven dat ik niet veel alcohol wilde drinken en dat ze mij niet moesten gaan pushen. Achteraf ben ik heel blij dat ik dit heb gedaan, ik ging na 3 drankjes over op 7up en het was prima. Om 4 uur was ik er wel klaar mee en begon me onrustig te voelen. Een vriendin van mij had dit door en vroeg of ik naar het appartement wilde. Ik heb maar eerlijk 'ja' gezegd, al wilde ik niet dat zij ook allemaal naar huis moesten omdat ik geen zin meer had. Een vriendin van mij heeft mij toen met de taxi teruggebracht naar het appartement (omdat ik weinig zin had om alleen door te stad te lopen) en is weer terug naar de rest gegaan. Daarna heb ik heerlijk geslapen! :)

Sinds gister ben ik erg onrustig en een beetje down. Ik voel alweer een drukkende pijn op mijn borst en buikpijn. Ik vermoed dat het spanning is voor aankomende week. Mijn vriend en ik gaan donderdag naar het gemeentehuis om een afspraak te maken voor ons geregistreerde partnerschap :-o Het is iets dat ik heeeeel graag wil, maar toch geeft het veel spanning. Ook ben ik aankomend weekend jarig, vind het sinds mijn angsten ook erg spannend om feestjes te geven, je hoopt dat maar dat je dan een goede dag hebt en er ook van kan genieten.
Manty: super fijn dat het weekendje fijn was! Vind het knap dat je het gedaan hebt en ook dat je gewoon hebt aangegeven wanneer het voor jou genoeg was.

Ik heb het idee dat ik moet "bijkomen" van de afgelopen 2 dagen. Zondag high tea en gisteren toets. Want ik voel me zó moe en mijn hoofd voelt zo vol aan. Hoofdpijn en een soort drukkend gevoel. Ook mn ogen voelen heel moe aan. Dus ik denk dat ik mijn dag maar in bed ga doorbrengen vandaag.

Vanaf volgende week woensdag wil ik weer proberen naar school te gaan. 2 middagen in de week. En hoe dichterbij die dag komt hoe meer ik me afvraag of het niet te snel is.. al helemaal nu ik me voel zoals vandaag. Ik ben zo bang dat ik eigenlijk nog meer tijd nodig heb en ook deze periode moet missen. Maarja dat merk ik vanzelf.

Vrijdag weer psycholoog en dan wil ik dat ook gaan bespreken. Ook wil ik vrijdag een afspraak bij de dokter maken voor as maandag. Als er niet genoeg vooruitgang was zou ik beginnen met antidepressiva. Ik ben benieuwd. Soms denk ik dat ik het niet nodig heb, soms denk ik van wel. Lastig.
Evylime; je hebt ook natuurlijke producten die een enigzins antidepressive werking hebben. St Janskruid bijv en Rhodiola. Ik heb beide gebruikt maar had toch iets sterkers nodig maar het kan zeker ondersteunend werken.
kaatje71 schreef:
05-11-2018 14:51
Hi matz bedankt voor je tips!


Hier kom ik net terug van mijn werk. Ik had echt een rot dag gisteren. Heel veel duizelig en gewoon geen puf en somber. En dan ga ik me zorgen maken dat t nu echt niet goed is. Dat ik me ziek moet melden (mijn nachtmerrie terwijl ze op mijn werk heel lief zijn). En dan neem ik me voor gewoon een rustige middag te houden. Serie kijken...dat soort dingen. Maar dan komt t stemmetje opzetten ' het is mooi weer en jij zit binnnen'. 'Je moet naar buiten, bewegen,dat is veel beter '. En zo verpest ik mijn eigen rustige middag....

Zucht..ga ik t ooit leren???
Vervelend Kaatje..terwijl het toch heel goed is om even te ontstressen. Ik herken het wel hoor..

Was jij het die een tijdje geleden had geschreven niet altijd meteen een oplossing te willen zoeken. Om het gevoel/gedachte er te laten zijn en niet meteen willen oplossen. Dat komt meestal vanzelf wel...
Manty wat fijn dat je weekend goed is gegaan. En spannend donderdag! Maar ook heel leuk toch? !
Ik ben over 2 weken jarig en herken je angst om een feestje te geven. Gelukkig heb ik een lieve echtgenoot die iedereen goed verzorgd dus ik hoef alleen maar aanwezig te zijn😁 ik hoop wel altijd op droog weer zodat niet het hele huis vol kinderen zit. ..

Evylime moeilijk altijd hè om de juiste keus te maken. Kan ik weer naar school. .of toch nog niet. Hopelijk kan je psycholoog je helpen. Je twijfel over ad snap ik ook. Al heb ik mijn twijfels of je huisarts je hierin t beste kan begeleiden. Is er geen psychiater verbonden aan je psycholoog? Die zijn toch gespecialiseerd in dit soort medicatie.

Matz. .die wijze woorden kwamen bij mij vandaan😁. Maar als t dan weer zo lastig gaat, vind ik t zo onwijs moeilijk om die ik toe te passen. Gelukkig gaat t weer beter. Ik ben nog duizelig en wat wazig maar t gaat weer!
Alle reacties Link kopieren
welsie schreef:
20-08-2017 09:30
En weer een nieuwe dag, hoe is het nu?

Ik heb redelijk geslapen, werd halverwege de nacht weer angstig wakker, maar had me voorbereidt en een Mindfulness-app met koptelefoon klaargelegd. Daarna nog heerlijk geslapen (alleen waarom ik toch elk uur mijn ogen open moet doen.... pffftt). Vanmorgen weer enorm onrustig wakker geworden, zo vervelend.

Raar eigenlijk dat mijn topic niet tussen de nieuwe topics lijkt te staan (ik kan hem iig niet vinden.) Hopelijk andere lotgenoten wel.
Fijne dag!
Ik kan me zo in jouw verhaal vinden. 2 maanden geleden ging het ineens helemaal mis, veel angsten, slecht slapen waardoor ik oververmoeid werd en niet meer reëel kon nadenken. continu nachtmerries met dromen die zo echt waren dat ik niet meer wist wat echt was en wat niet. Continu wakker worden met een stress en angsten en niet echt wetend waardoor ik steeds wakker werd.

Ik ben heel blij dat ik dit topic heb gevonden, ik heb me heel alleen gevoeld en een soort stom, typisch dat mij zoiets zoiets overkomt (Deze gedachten slaat natuurlijk nergens op) Gelukkig praat ik nu ook met iemand, ik merk dat ik het echt nodig heb om me verhaal te doen en iemand die oprecht naar me luistert en mee denkt. Het gaat nu gelukkig beter, ik slaap beter (af ent toe nog een slechte nacht) ik ben er nog lang niet, maar vergeleken met 2 maanden geleden ben ik veel gelukkiger.
Kaatje; ik heb echt wat aan die woorden gehad..ik heb ook vaak dat ik dinfen wil oplossen en bij mijn hypochondrische angsten is dat niet handig..levert eigenlijk alleen maar meer spanning op. Ik probeer het nu soms ook even 'te laten', ook niet altijd makkelijk maar het werkt wel.

Fijn dat je je weer wat beter voelt!

Pizzapunt98; wat fijn dat je dit topic gevonden hebt! Jee, heftig wat je vertelt. Weet je de oorzaak ook waarom het zo slecht met je ging?
Voor de mensen die antidepressiva gebruiken: waaraan merkten jullie dat het beter ging?

Ik merk dat mijn hoofd mij enorm beperkt in mijn doen en laten. Ik pieker veel, veel hoofdpijn, veel last van een drukkend gevoel. Onrust in mijn hoofd. En dat zorgt ervoor dat ik dus heel erg twijfel of ik wel weer met school moet beginnen volgende week. En ik ben me dus af aan het vragen of antidepressiva me zou kunnen helpen om wat rustiger in mijn hoofd te worden en misschien dat duwtje in de rug kan zijn om weer naar school te gaan.

Wil dit sowieso gaan bespreken met psycholoog en dokter maar ik dacht ervaringen hier zijn ook altijd handig.
Evylime; antidepressiva zorgde er bij mij voor dat ik wat 'nonchalanter' werd; het scheelde heel wat gepieker. Ook kon ik me weer op dingen verheugen.
Nadeel is dat ik er nooit weer vanaf gekomen ben..als ik had afgebouwd kwamen de klachten na een aantal maanden weer terug.
Alle reacties Link kopieren
@pizzapunt: goed dat je deze groep gevonden hebt. Ik vond het ook fijn om te leren dat meer mensen ermee te kampen hebben.

Vandaag een erg chaotische dag gehad. Begon met de huisarts wegens aanhoudende buikpijnen en zat vervolgens in het ziekenhuis om testen te laten doen. Enorm duizelig en naar tijdens het bloedprikken en de rest van de dag niet meer tot rust kunnen komen. Nu wachten op uitslagen en proberen niet te erg te
Piekeren/doemdenken.

Ik heb vandaag teunisbloem olie gekocht, ben erg benieuwd of dit helpt tegen de PMS klachten! Ben nu begonnen met per dag mijn dag een score te geven, ben benieuwd of ik daar mijn cyclus in ga herkennen.
Hoi pizzapunt98 welkom bij onze groep.

@Manty Hoe gaat t nu met je? Wat onwijs maar van gisteren. Waar voor onderzoeken hebben ze gedaan? Ik hoop dat je snel wat uitslagen krijgt. Je zou toch gisteren een afspraak hebben of maken voor geregistreerd partnerschap? Is dat nog doorgegaan?
In ieder geval veel sterkte!

@Evylime. Je vraag over ad. Mijn ervaring is niet goed. Daarom twijfel ik om m hier te geven, maar ik vind t toch belangrijk om ook minder goede ervaringen te delen.
Ik heb lang geleden ad gekregen omdat ik langere tijd niet goed in mijn vel zat. Mijn angst een paniek klachten gingen in de eerste periode heel erg omhoog. Ik wist niet dat dat kon gebeuren (geen voorlichting van huisarts). Dit kwam mede door t feit dat de ha niet heeft opgebouwd en de dosering veel te hoog was. Dat was een hele moeilijke tijd. Daarna begon t zoeken naar de juiste dosering en soort ad en dat betekende telkens op en afbouwen, niet fijn.
Efexor (venlavaxine) heb ik daarna lang gebruikt maar de klachten kwamen terug. Wat matz ook aangaf is dat t afbouwen heel moeilijk is. Het is me gelukt maar het was niet makkelijk.

Misschien niet t verhaal wat je wil horen en t is ook mijn verhaal. Ik had toen een baby en peutert rondlopen en kon weinig rust krijgen, wat ook niet hielp. Ik weet dat ad veel mensen een goede ondersteuning geeft, maar het is geen wondermiddel waar ik op hoopte.

Nou fijne vrijdag iedereen!
Dankjewel matz en kaatje voor jullie reacties. Waar ik dus heel bang voor ben is dat achteraf blijkt dat ik het niet nodig had gehad en dat afbouwen moeilijk word. Ook de bijwerkingen bij het opbouwen vind ik eng.

Ben ook alweer aan het twijfelen of ik het wel of niet wil. Heb vanmorgen sessie nr 4 bij de psycholoog gehad en ze vertelde dat ik nog 6 sessies over heb, wat ongeveer 2 a 3 maanden is. En ze denkt zelf dat we een heel eind kunnen komen in die maanden. En daarom twijfel ik dus weer over de ad omdat 3 maanden niet heel lang is. En mocht het dan alsnog nodig zijn dan kan dat nog.
Ik heb wel voor maandag een afspraak bij de dokter staan waarbij dit ook ter sprake zal komen, dus ik ben benieuwd.

Ik moet nu gedragsexperimenten gaan doen. Moet iets gaan doen wat ik spannend vind (zoals reizen met het ov). Van tevoren opschrijven waar ik bang voor ben en hoeveel angst dat oplevert. En wat voor "veilige" dingen ik doe die ik nu zou moeten laten. In mijn geval is dat altijd oxazepam meenemen voor het geval dat. En achteraf opschrijven of het uitgekomen is waar ik bang voor was en wat ik ervan geleerd heb.
Ben er maar gelijk mee begonnen want ik moest toch met het ov naar mijn vriend. Oxazepam en valeriaan heb ik uit mijn tas gehaald. Ergens toch wel spannend terwijl het al 2 maanden geleden is dat ik het voor het laatst gebruikt heb. Het zal wel het idee zijn dat ik nu niks bij me heb.

Fijn weekend allemaal, geniet ervan :)
Alle reacties Link kopieren
Evylime schreef:
09-11-2018 14:04
Dankjewel matz en kaatje voor jullie reacties. Waar ik dus heel bang voor ben is dat achteraf blijkt dat ik het niet nodig had gehad en dat afbouwen moeilijk word. Ook de bijwerkingen bij het opbouwen vind ik eng.
Dit herken ik... Alleen ik heb wel langere tijd anti depressiva geslikt maar wilde toch graag zonder.
Met heel veel moeite afgebouwd(meerdere pogingen) en nu al een aantal jaren ervanaf, waar ik ook wel trots op ben.
Maar mede door mijn angst klachten durf ik er niet meer aan te beginnen.

En toch twijfel ik de laatste tijd heel erg om misschien toch weer iets te gaan slikken en dan misschien in druppel vorm, om zo rustig mogelijk op te bouwen. Misschien dat ik het dan wel durf.
yesss wijzigde dit bericht op 13-11-2018 10:23
23.15% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
En wat Kaatje zegt houd me dus ook tegen... Ben heel bang dat ik een soort proefkonijn ga worden en dat het ook weer een hoop geklooi wordt.
yesss wijzigde dit bericht op 10-11-2018 10:53
1.75% gewijzigd
Yesss; voelde je je beter met de antidepressiva?
Klinkt pittig wat je schrijft, dat je geen drive meer voelt. Ik heb op het moment ook veel angsten en wat dwang. Hormonen spelen zeker een rol.
Alle reacties Link kopieren
Ja wel en niet .. werd er wel dikker van en ook wel wat afgevlakt, heel moe, maar aan de andere kant gaf het me wel een duw in de rug.
Dus wel heel dubbel...

Alleen is het bij mij ook zeker hormoon gerelateerd, daarom twijfel ik of er niet iets anders is wat ik kan proberen. Ik loop tegen de 40 en mijn klachten zijn de laatste tijd vergergerd. Ik merk gewoon echt dat er hormonaal iets aan het veranderen is.
Vooral na mijn menstruatie blijft het heel lang sluimeren.

Alleen slik ik nu helemaal niks, ook niks natuurlijks, dus misschien moet ik dat toch eerst eens proberen.
Alle reacties Link kopieren
Anti depressiva staat me eigenlijk heel erg tegen maar hoe het nu gaat vind ik ook niet fijn... Maar misschien is er een middenweg, er zit natuurlijk ook nog wel iets tussen niks slikken of anti depressiva in. Maar je hebt wel baat bij o.a. Teunisbloem olie?
yesss wijzigde dit bericht op 09-11-2018 16:41
7.06% gewijzigd
yesss schreef:
09-11-2018 15:53
Ja wel en niet .. werd er wel dikker van en ook wel wat afgevlakt, heel moe, maar aan de andere kant gaf het me wel een duw in de rug.
Dus wel heel dubbel...

Alleen is het bij mij ook zeker hormoon gerelateerd, daarom twijfel ik of er niet iets anders is wat ik kan proberen. Ik loop tegen de 40 en mijn klachten zijn de laatste tijd vergergerd. Ik merk gewoon echt dat er hormonaal iets aan het veranderen is.
Vooral na mijn menstruatie blijft het heel lang sluimeren.

Alleen slik ik nu helemaal niks, ook niks natuurlijks, dus misschien moet ik dat toch eerst eens proberen.
Nou welkom bij de club..hier net zo! Toen ik 38 werd kreeg ik veel meer klachten (met name psychisch)..
We zijn niet de enige hoor..en er is meestal wel iets (zie mijn eerdere berichtje over supplementen) aan te doen het wat te verlichten.

Het ging beter met me voor de zomer maar nu weer stuk minder..rottige hormonen..

Er is ook een Fb groep PMS/PMDD Nederland. Ik ben er sinds kort lid van en vind veel herkenning.
Alle reacties Link kopieren
Ja echt rot hormonen... Maar inderdaad fijn om herkenning te lezen.
De gynaecoloog zei het 'gelukkig' laatst ook, dat als je pms klachten hebt dat je dan rond deze leeftijd meer klachten kan krijgen. Vond het fijn dat ze het bevestigde, dat je serieus genomen wordt.

Tijdje terug heb ik magnesium geslikt, ik heb ze nog staan, toch maar weer eens mee beginnen.
Ben vanmorgen wakker geworden met barstende koppijn. Echt rondom mijn hoofd, als een soort band. En waar ik normaal gesproken zou denken van oke het is maar hoofdpijn, vervelend. Denk ik nu: straks word het erger, straks word ik licht in mijn hoofd, straks heb ik dit de hele dag, straks val ik flauw.
Zo vervelend dat ik nu meteen het ergste denk.. :-(

En wat betreft de antidepressiva: ik denk dat we ook bang zijn geworden door alle negatieve verhalen die je leest. Ik snap dat ze er zijn en dat het niet voor iedereen werkt. Maar mensen zijn geneigd alleen de negatieve verhalen te vertellen, helaas. Ergens ook wel logisch want als je je goed voelt denk je er minder snel aan om dat te delen, denk ik.
Eigenlijk hoor ik hier niet te schrijven maar ben gaan lezen om dochter beter te begrijpen en te kunnen steunen
Ze heeft een angststoornis, krijgt antidepressiva en psychologische hulp. Maar we willen als ouders haar zoveel mogelijk helpen en steunen en haar kunnen begrijpen.

Ik wil jullie wel allemaal nog hee vee sterkte toewensen. Ik zie als directe omstander nu hoe zwaar het is
Alle reacties Link kopieren
@evylime: Kan me voorstellen dat je AD het liefst zo lang mogelijk wilt afhouden, ik ben zelf ook erg huiverig voor medicatie. Alleen als het je echt je leven prettiger kan maken zou het ook zonde zijn om koppig te blijven.

Ik ben sinds gister aan de tennisbloem olie om mijn emoties iets stabieler te krijgen. De afgelopen dagen ben ik weer een muurtje om mezelf heen aan het bouwen en snauw iedereen af die te dichtbij komt, helaas soms ook mijn vriend.

Herkennen jullie het distantiëren van emoties op momenten dat het minder goed gaat? Ik kan zo verschrikkelijk afvlakken sommige momenten. Daar wordt ik vervolgens weer enorm angstig van, heerlijke spiraal...

@Kaatje Wij hebben de afspraak voor geregistreerd partnerschap staan, jeetje wat voelde dat officieel bij de gemeente! Over 4 maanden ongeveer is het zover, spannend! Ga dit weekend genieten van mijn verjaardag en mezelf een (proberen te) laten verwennen :D

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven