Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
maandag 26 november 2018 om 07:06
Goedemorgen, pfffff....hele nacht nerveus geweest en vreemd gedroomd. Nu op de bank met kopje koffie..wat is dat toch vreemd. Vorige week ging het 's ochtends best goed en nu....of het komt door het begin vd week.
Gister met zoon van bijna 14 de stad in geweest voor Sinterklaas cadeautjes..was gezellig ook al had hij er snel alweer genoeg van..
Hoe gaat het verder met jullie?
Gister met zoon van bijna 14 de stad in geweest voor Sinterklaas cadeautjes..was gezellig ook al had hij er snel alweer genoeg van..
Hoe gaat het verder met jullie?
maandag 26 november 2018 om 07:34
@matz oh jeetje zo een nacht is echt megavervelend...helpt een kopje koffie dan niet juist averechts? 
En soms is de start van de week nervewrecking dus kan goed hoor dat het daarvan komt.
Ik heb besloten dat ik overigens een nieuwe diagnosestelling wil als de traumatherapie klaar is omdat ik het gevoel heb dat de laatste diagnose niet geheel klopt en overigens ook al heel lang het gevoel heb dat er een ander beestje speelt zogezegd.
Na mijn zs-verlof kan ik mij opnieuw ziek laten melden en dan gaat mijn normale ziektewet gelukkig door. Dus ik kan de tijd nog aan mijzelf besteden...er gaat ook gekeken worden door de arbo of het uwv tegen die tijd of er sprake kan zijn van een tijdelijke afkeuring (deels dan hoor)
En soms is de start van de week nervewrecking dus kan goed hoor dat het daarvan komt.
Ik heb besloten dat ik overigens een nieuwe diagnosestelling wil als de traumatherapie klaar is omdat ik het gevoel heb dat de laatste diagnose niet geheel klopt en overigens ook al heel lang het gevoel heb dat er een ander beestje speelt zogezegd.
Na mijn zs-verlof kan ik mij opnieuw ziek laten melden en dan gaat mijn normale ziektewet gelukkig door. Dus ik kan de tijd nog aan mijzelf besteden...er gaat ook gekeken worden door de arbo of het uwv tegen die tijd of er sprake kan zijn van een tijdelijke afkeuring (deels dan hoor)
maandag 26 november 2018 om 10:20
@Matz: Zo vervelend als je ineens weer een terugval heb. Ik kan mezelf er dan moeilijk van overtuigen dat dit gevoel ook weer weggaat.
Met mij gaat het op het moment goed! Ik merk alleen dat ik behoefte heb aan meer sociale contacten om mij heen omdat mijn huidige vrienden een beetje wegvallen... Zelf denk ik dat ik met een nieuwe sport zou moeten beginnen maar ik vind dat zo eng! Doen jullie een sport?
Met mij gaat het op het moment goed! Ik merk alleen dat ik behoefte heb aan meer sociale contacten om mij heen omdat mijn huidige vrienden een beetje wegvallen... Zelf denk ik dat ik met een nieuwe sport zou moeten beginnen maar ik vind dat zo eng! Doen jullie een sport?
maandag 26 november 2018 om 11:04
Hey lieve mensen,
Ik hier nog een keer. Ik lees nog altijd mee.
Misschien even een korte update, zodat jullie moed houden?
Met mij gaat het prima. Nog steeds.
Ik moet zeggen dat ik vorige week en de week ervoor wat te hard ben gegaan, en dat kon ik voelen, maar niet in de extreme mate. Wel lichamelijke klachten (darmen en blaas zijn hier het grote probleem dan).
Afgelopen weekend dan echt heel rustig aan gedaan, en dat hielp.
Essentie is wel dat ik merk dat, waar ik vroeger in de kramp zou geschoten zijn, duizelig zou worden, etc, dat niet meer doorbreekt. Ik kom tot dat punt, maar niet er voorbij.
Er is maar één reden voor: de juiste medicatie gevonden. De AD die ik nu neem blokt duidelijk mijn angstcentrum, zodat het tot normale reacties wordt beperkt.
En dat geeft meer ruimte om te leven, ik ben minder moe, kan meer aan, etc.. Kortom, zoals 'normale' mensen (niet dat wij abnormaal zijn, én ik ben nog steeds gevoeliger dan gemiddeld).
Ik ben niet noodzakelijk een groot pleitbezorger van medicatie, en ik blijf trouw naar de psycholoog gaan, maar ik vind het een enorme meerwaarde. Ik heb nauwelijks last van de pillen en heb er veel baat bij.
Weet, ik herhaal het: alles is tijdelijk. Na een periode van 4 jaar gedoe, en eigenlijk al 17 jaar, voel ik me nu al een maandje of drie terug gewoon. Het kan!
Ik hier nog een keer. Ik lees nog altijd mee.
Misschien even een korte update, zodat jullie moed houden?Met mij gaat het prima. Nog steeds.
Ik moet zeggen dat ik vorige week en de week ervoor wat te hard ben gegaan, en dat kon ik voelen, maar niet in de extreme mate. Wel lichamelijke klachten (darmen en blaas zijn hier het grote probleem dan).
Afgelopen weekend dan echt heel rustig aan gedaan, en dat hielp.
Essentie is wel dat ik merk dat, waar ik vroeger in de kramp zou geschoten zijn, duizelig zou worden, etc, dat niet meer doorbreekt. Ik kom tot dat punt, maar niet er voorbij.
Er is maar één reden voor: de juiste medicatie gevonden. De AD die ik nu neem blokt duidelijk mijn angstcentrum, zodat het tot normale reacties wordt beperkt.
En dat geeft meer ruimte om te leven, ik ben minder moe, kan meer aan, etc.. Kortom, zoals 'normale' mensen (niet dat wij abnormaal zijn, én ik ben nog steeds gevoeliger dan gemiddeld).
Ik ben niet noodzakelijk een groot pleitbezorger van medicatie, en ik blijf trouw naar de psycholoog gaan, maar ik vind het een enorme meerwaarde. Ik heb nauwelijks last van de pillen en heb er veel baat bij.
Weet, ik herhaal het: alles is tijdelijk. Na een periode van 4 jaar gedoe, en eigenlijk al 17 jaar, voel ik me nu al een maandje of drie terug gewoon. Het kan!
maandag 26 november 2018 om 12:16
Mijn vriend weet niet wat hij wil. Hij wil zich niet langer zo voelen. Hij is al eens depressief geweest en heeft zichzelf gezworen zich nooit meer zo te willen voelen. Soms denkt hij erover om een punt achter onze relatie te zetten, een idee wat kort door zijn hoofd spookt. Maar hij weet niet wat hij wil, wat hij met zichzelf aan moet. Het breekt zijn hart dat we überhaupt zulke gesprekken voeren. De gedachte dat het uit zou zijn bezorgd hem een naar, koud en kil gevoel.
En ik probeer hem ervan te overtuigen dat uitmaken niet de juiste beslissing is. Terwijl ik ondertussen alleen maar kan huilen. Hij wil het ook niet uitmaken, ondanks dat hij het al weken moeilijk vind ziet hij het alsnog iets als zomaar die 4 jaar "weggooien". Maar pffff. We hebben te lang langs elkaar heen geleefd. Te lang niet gepraat over hoe we ons voelen. En ik probeer positief te zijn naar hem toe, want dat is hij op dit moment niet. Maar het is zo moeilijk. Ik hoop zo dat we hier uit komen..
En ik probeer hem ervan te overtuigen dat uitmaken niet de juiste beslissing is. Terwijl ik ondertussen alleen maar kan huilen. Hij wil het ook niet uitmaken, ondanks dat hij het al weken moeilijk vind ziet hij het alsnog iets als zomaar die 4 jaar "weggooien". Maar pffff. We hebben te lang langs elkaar heen geleefd. Te lang niet gepraat over hoe we ons voelen. En ik probeer positief te zijn naar hem toe, want dat is hij op dit moment niet. Maar het is zo moeilijk. Ik hoop zo dat we hier uit komen..
maandag 26 november 2018 om 19:05
@matz
Matz hoe t komt weet ik niet. .Maar dat t vervelend. .dat weet ik wel! Vervelend en vermoeiend om zo je week te beginnen. Hoe is de rest van je dag verlopen? Die CBD olie hen ik ook best lang geprobeerd omdat ik veel goede verhalen hoorde. Helaas werkte t niet voor me.
@manty lekker dat t zo goed gaat. Sport doe ik niet echt, maar ik denk dat een team sport dan wel t beste is of bv yoga. Of mss een koor, of toneel verenging en je hebt ook van die sites waar je je kan inschrijven voor activiteiten om nieuwe mensen te leren kennen. Maar alleen al t feit dat je daar zin in heb is een super goed teken!
@Yourlocalhero Hoe lang nog voordat je kindje komt? Lijkt me best zwaar om trauma therapie te doen tijdens je zwangerschap. Houd je het een beetje vol?
@Evylime wat klote dit voor jullie joh. Die onzekerheid en de machteloosheid. Ik hoop dat jullie met elkaar kunnen blijven praten en zien dat t de moeite waard is om voor te vechten. Ik wens je heel veel kracht en geef je een dikke knuffel. Zorg goed voor jezelf.
Ementee. Super dat je AD zo goed werkt. Ik hoop dat je af en toe blijft meeschrijven.
Wat mijzelf betreft. Ik had een k..weekend. vrijdag en zaterdag slecht geslapen. Zondag de hele dag een maag die van streek was en de zenuwen die door mijn lijf raasden. Niet leuk. ..Maar vandaag weer een stuk beter. Toch weer dat weekend waarin t me niet lukt om uit die negatieve spiraal te komen en wat te gaan doen. Want dat helpt. .Maar toch doe ik t niet.
Maar gisteravond keken we met zn allen 'boer zoekt vrouw' en daarna ging ik naar bed en kwam onze dochter nog even bij me liggen kletsen en dan voel ik me gelijk zo'n stuk beter! Dus toch nog een fijne afsluiter van t weekend!
Matz hoe t komt weet ik niet. .Maar dat t vervelend. .dat weet ik wel! Vervelend en vermoeiend om zo je week te beginnen. Hoe is de rest van je dag verlopen? Die CBD olie hen ik ook best lang geprobeerd omdat ik veel goede verhalen hoorde. Helaas werkte t niet voor me.
@manty lekker dat t zo goed gaat. Sport doe ik niet echt, maar ik denk dat een team sport dan wel t beste is of bv yoga. Of mss een koor, of toneel verenging en je hebt ook van die sites waar je je kan inschrijven voor activiteiten om nieuwe mensen te leren kennen. Maar alleen al t feit dat je daar zin in heb is een super goed teken!
@Yourlocalhero Hoe lang nog voordat je kindje komt? Lijkt me best zwaar om trauma therapie te doen tijdens je zwangerschap. Houd je het een beetje vol?
@Evylime wat klote dit voor jullie joh. Die onzekerheid en de machteloosheid. Ik hoop dat jullie met elkaar kunnen blijven praten en zien dat t de moeite waard is om voor te vechten. Ik wens je heel veel kracht en geef je een dikke knuffel. Zorg goed voor jezelf.
Ementee. Super dat je AD zo goed werkt. Ik hoop dat je af en toe blijft meeschrijven.
Wat mijzelf betreft. Ik had een k..weekend. vrijdag en zaterdag slecht geslapen. Zondag de hele dag een maag die van streek was en de zenuwen die door mijn lijf raasden. Niet leuk. ..Maar vandaag weer een stuk beter. Toch weer dat weekend waarin t me niet lukt om uit die negatieve spiraal te komen en wat te gaan doen. Want dat helpt. .Maar toch doe ik t niet.
Maar gisteravond keken we met zn allen 'boer zoekt vrouw' en daarna ging ik naar bed en kwam onze dochter nog even bij me liggen kletsen en dan voel ik me gelijk zo'n stuk beter! Dus toch nog een fijne afsluiter van t weekend!
woensdag 28 november 2018 om 07:22
Chips, bericht weg...
Manty; ik ben niet echt vd teamsporten. Ben nu ah fitnessen met zoon (cardio)..roeien schijnt ook erg leuk te zijn. Ook goed voor sociale contacten.
Ementee; fijn dat je je goed voelt!
Evylime: vervelend zeg! Hoe is je vriend vorige x uit zn depressie gekomen?
Kaatje; ik herken dat soms wel vh weekend. Dan valt het ritme weg en dan voel ik me ook sneller nerveus. Scheelt dat we een hond henben dus ik moet erui en ik moet zeggen en wandeling in het bos doet,echt goed!
Vind het op zich wel fijn als er wat dingen gepland staan.
Gezellig zeg samen Boer zoekt vrouw kijken? Je zoon ook? (je hebt ook een tienerzoon toch?)
Manty; ik ben niet echt vd teamsporten. Ben nu ah fitnessen met zoon (cardio)..roeien schijnt ook erg leuk te zijn. Ook goed voor sociale contacten.
Ementee; fijn dat je je goed voelt!
Evylime: vervelend zeg! Hoe is je vriend vorige x uit zn depressie gekomen?
Kaatje; ik herken dat soms wel vh weekend. Dan valt het ritme weg en dan voel ik me ook sneller nerveus. Scheelt dat we een hond henben dus ik moet erui en ik moet zeggen en wandeling in het bos doet,echt goed!
Vind het op zich wel fijn als er wat dingen gepland staan.
Gezellig zeg samen Boer zoekt vrouw kijken? Je zoon ook? (je hebt ook een tienerzoon toch?)
woensdag 28 november 2018 om 09:32
Matz: hij heeft zich toen weken opgesloten in zn kamer en is alleen maar bezig geweest met muziek maken. Kwam alleen eruit voor eten. Ik kende hem toen nog niet. Maar hij gaf aan dat hij niet gelooft dat een depressie weg kan gaan maar dat je ermee leert leven. Maar dat je altijd vatbaar blijft voor problemen.
Hij was zelf erg in de war toen hij de gedachte van uitmaken kreeg. Gaf ook aan dat dat kwam doordat hij mentaal in de knoop zit. Dan denk je veel negatiever. Ik heb ook tegen hem gezegd dat het voor mij overkwam als: oh ze heeft problemen, ik kan hier slecht mee omgaan, dus laat ik het maar uitmaken.
Hij zei dat als je het in jip en janneketaal zou zeggen dat het daar op neer zou komen maar dat het niet zo simpel is. Dat hij boos opzichzelf geworden is omdat hij die gedachte kreeg en mij ook niet wil opgeven vanwege mijn stoornis.
We hebben nu besloten even tot mijn verjaardag (21 december) niet af te spreken. Zo krijgt hij de ruimte die hij nodig heeft. Ik hoop natuurlijk dat hij al eerder wil afspreken. Ik denk wel dat we hier uit komen. Zodra hij zich beter voelt gaat hij ook weer positiever denken. Maar voor nu is het nog onzeker en dat vind ik heel lastig. Kon je maar vooruit in de tijd ofzo..
Hij was zelf erg in de war toen hij de gedachte van uitmaken kreeg. Gaf ook aan dat dat kwam doordat hij mentaal in de knoop zit. Dan denk je veel negatiever. Ik heb ook tegen hem gezegd dat het voor mij overkwam als: oh ze heeft problemen, ik kan hier slecht mee omgaan, dus laat ik het maar uitmaken.
Hij zei dat als je het in jip en janneketaal zou zeggen dat het daar op neer zou komen maar dat het niet zo simpel is. Dat hij boos opzichzelf geworden is omdat hij die gedachte kreeg en mij ook niet wil opgeven vanwege mijn stoornis.
We hebben nu besloten even tot mijn verjaardag (21 december) niet af te spreken. Zo krijgt hij de ruimte die hij nodig heeft. Ik hoop natuurlijk dat hij al eerder wil afspreken. Ik denk wel dat we hier uit komen. Zodra hij zich beter voelt gaat hij ook weer positiever denken. Maar voor nu is het nog onzeker en dat vind ik heel lastig. Kon je maar vooruit in de tijd ofzo..
woensdag 28 november 2018 om 09:55
Matz irritant hè dat je bericht soms ineens weg is
?
je hebt helemaal gelijk betreft ritme en weekend. Een hond geeft je inderdaad verplichting om naar buiten te gaan. Ik zou die verplichting ook aan mezelf kunnen geven. Dat ga ik eens over nadenken.
En ja. Ik onze tienerzoon kijkt mee. Soms leven we een beetje langs elkaar heen. Zoon en dochter op tablet of boven. Man en ik vaak ook met eigen serie op de bank. Ik vind het dan fijn om iets met zijn allen te kijken in t weekend. En omdat ik van boer zoekt vrouw hou, zijn ze verplicht te kijken
. Het programma vinden ze niet echt leuk maar de gezelligheid toch wel!
Evylime wat een moeilijke situatie. Niet afspreken tot 21 december lijkt me zo lastig. Zeker nu jullie allebei in een rot periode zitten. Ik zou je heel graag advies willen geven maar ik weet eigenlijk niet wat ik ervan vindt en wat ik je dan zou kunnen adviseren. ..daarom alleen maar een knuffel en ik hoop dat jij komende weken afleiding kan vinden om dingen doen met andere mensen.
Hoe is trouwens je verhoging van de AD gegaan?
?je hebt helemaal gelijk betreft ritme en weekend. Een hond geeft je inderdaad verplichting om naar buiten te gaan. Ik zou die verplichting ook aan mezelf kunnen geven. Dat ga ik eens over nadenken.
En ja. Ik onze tienerzoon kijkt mee. Soms leven we een beetje langs elkaar heen. Zoon en dochter op tablet of boven. Man en ik vaak ook met eigen serie op de bank. Ik vind het dan fijn om iets met zijn allen te kijken in t weekend. En omdat ik van boer zoekt vrouw hou, zijn ze verplicht te kijken
. Het programma vinden ze niet echt leuk maar de gezelligheid toch wel! Evylime wat een moeilijke situatie. Niet afspreken tot 21 december lijkt me zo lastig. Zeker nu jullie allebei in een rot periode zitten. Ik zou je heel graag advies willen geven maar ik weet eigenlijk niet wat ik ervan vindt en wat ik je dan zou kunnen adviseren. ..daarom alleen maar een knuffel en ik hoop dat jij komende weken afleiding kan vinden om dingen doen met andere mensen.
Hoe is trouwens je verhoging van de AD gegaan?
woensdag 28 november 2018 om 10:42
Kaatje: ja het is zeker een moeilijke situatie. Ik vind het ook heel moeilijk dat we elkaar zo lang niet zien. Misschien gaan we tussendoor wel skypen.. Dat scheelt misschien al iets. En ik hoop ook wat afleiding te vinden. Ik zat eraan te denken om kleine ritjes met de trein te gaan maken. Zodat ik in ieder geval aan de angst kan werken.
Tot nu toe gaat het prima met de AD. Ik merk eigenlijk nog niks van bijwerkingen ofzo. Eetlust is nog niet helemaal terug maar dat komt deels ook door de situatie met mijn vriend. Maar waar ik vorige week bijna misselijk werd als ik wat at, kan ik nu wel gewoon normaal eten. Alleen wat minder dan normaal.
En ik weet niet of het al kan maar ik merkte gisteren een soort vastberadenheid aan me. Iets wat ik al een tijdje niet gevoeld heb. Vastberaden om mijn angst aan te pakken en ik had ook zoiets van: hoe erg is het nou eigenlijk om flauw te vallen? (want dat is waar ik het meeste bang voor ben). Misschien komt het door de situatie met mijn vriend, wat dat is veel erger dan flauwvallen. Misschien begint de AD te werken maar ik weet niet of dat al kan na 17 dagen, waarvan 3 dagen op de hopelijk juiste dosering.
Ik wilde eigenlijk even een rondje gaan lopen buiten, maar het regent
Dan maar verder met school. Heb maandag een toets en heb mijn samenvatting nog niet af en moet nog beginnen met leren (oeps).
Tot nu toe gaat het prima met de AD. Ik merk eigenlijk nog niks van bijwerkingen ofzo. Eetlust is nog niet helemaal terug maar dat komt deels ook door de situatie met mijn vriend. Maar waar ik vorige week bijna misselijk werd als ik wat at, kan ik nu wel gewoon normaal eten. Alleen wat minder dan normaal.
En ik weet niet of het al kan maar ik merkte gisteren een soort vastberadenheid aan me. Iets wat ik al een tijdje niet gevoeld heb. Vastberaden om mijn angst aan te pakken en ik had ook zoiets van: hoe erg is het nou eigenlijk om flauw te vallen? (want dat is waar ik het meeste bang voor ben). Misschien komt het door de situatie met mijn vriend, wat dat is veel erger dan flauwvallen. Misschien begint de AD te werken maar ik weet niet of dat al kan na 17 dagen, waarvan 3 dagen op de hopelijk juiste dosering.
Ik wilde eigenlijk even een rondje gaan lopen buiten, maar het regent
Dan maar verder met school. Heb maandag een toets en heb mijn samenvatting nog niet af en moet nog beginnen met leren (oeps).
woensdag 28 november 2018 om 17:00
Evylime; fijn dat het goed gaat met de AD..kan best volgens mij dat je er al wat van kan merken..
Kaatje; die situatie is herkenbaar hier..dochter van 7 zit meestal wel beneden en kijken dan bijv gezellig The Voice. Met onze zoon proberen we ook wekelijks even iets te kijken; moeten hem er wel even voor 'porren' maar eenmaal voor de tv is het wel gezellig
Vanmiddag bij psycholoog geweest..laatste x was in januari. Heb het gevoel dat ik nog iets wil doen; of schematherapie (eerder gedaan maar niet af kunnen maken) of iets anders.
Wat voor therapie hebben jullie gehad? Ik heb soms behoefte in wat meer inzicht in mezelf zeg maar..
Kaatje; die situatie is herkenbaar hier..dochter van 7 zit meestal wel beneden en kijken dan bijv gezellig The Voice. Met onze zoon proberen we ook wekelijks even iets te kijken; moeten hem er wel even voor 'porren' maar eenmaal voor de tv is het wel gezellig
Vanmiddag bij psycholoog geweest..laatste x was in januari. Heb het gevoel dat ik nog iets wil doen; of schematherapie (eerder gedaan maar niet af kunnen maken) of iets anders.
Wat voor therapie hebben jullie gehad? Ik heb soms behoefte in wat meer inzicht in mezelf zeg maar..
donderdag 29 november 2018 om 07:25
https://m.youtube.com/watch?v=6n8i7ua0mSw
Ik wil graag dit filmpje met jullie delen..
Ik probeer het toe te passen (met name 's ochtends al mijn spanning t hoogst is) en het werkt wel geloof ik
Yourlocalhero; ik begrijp wat je bedoelt met koffie..het helpt mij wakker te worden en uit die vage toestand tetals komen als ik net wakker ben...
Ik wil graag dit filmpje met jullie delen..
Ik probeer het toe te passen (met name 's ochtends al mijn spanning t hoogst is) en het werkt wel geloof ik
Yourlocalhero; ik begrijp wat je bedoelt met koffie..het helpt mij wakker te worden en uit die vage toestand tetals komen als ik net wakker ben...
donderdag 29 november 2018 om 07:59
@ Evylime: Wat een K-situatie.... Ik hoop dat jullie er uit gaan komen! Even tijd alleen kan soms ook wel duidelijkheid geven. Vorig jaar zat ik zo diep dat ik ook niet meer helder kon denken en uit paniek ook bij mijn vriend weg wilde gaan. Ik heb toen een weekje in het huis van vrienden kunnen slapen en was gelukkig na een paar dagen zo tot rust gekomen dat ik doorhad dat ik uit mijn overlevingsdrang aan het handelen was. Ik kan niemand om me heen hebben als ik me niet goed voel.
@Matz ik heb EMDR gehad, het was heel heftig maar ook zeker heel leerzaam. Ik merkte dat voor mijzelf de levenskracht hierdoor echt weer terugkwam, heel bijzonder om te ervaren. Verder ook de standaard cognitive therapie gehad, alleen dit is niet voor mij weggelegd. Ik heb zelf een tijdje in de hulpverlening gewerkt en merk dat ik snel gesprekstechnieken ga herkennen en eigenlijk de werkwijze van de therapeut aan het analyseren ben
! Ik heb een therapeut nodig die mij uitdaagt en over mijn grenzen heen gaan, anders heb ik nogal de neiging om ze te bespelen. Controlfreak zeggen ze wel eens....
Ik heb mij aangemeld voor een proefles Kickboksen! Ze hebben een nieuwe boksschool en daar een speciale les voor ladies, hierbij sla je niet op andere mensen maar alleen op kussens. Lijkt me wel wat om emoties kwijt te kunnen.
@Matz ik heb EMDR gehad, het was heel heftig maar ook zeker heel leerzaam. Ik merkte dat voor mijzelf de levenskracht hierdoor echt weer terugkwam, heel bijzonder om te ervaren. Verder ook de standaard cognitive therapie gehad, alleen dit is niet voor mij weggelegd. Ik heb zelf een tijdje in de hulpverlening gewerkt en merk dat ik snel gesprekstechnieken ga herkennen en eigenlijk de werkwijze van de therapeut aan het analyseren ben
! Ik heb een therapeut nodig die mij uitdaagt en over mijn grenzen heen gaan, anders heb ik nogal de neiging om ze te bespelen. Controlfreak zeggen ze wel eens.... Ik heb mij aangemeld voor een proefles Kickboksen! Ze hebben een nieuwe boksschool en daar een speciale les voor ladies, hierbij sla je niet op andere mensen maar alleen op kussens. Lijkt me wel wat om emoties kwijt te kunnen.
donderdag 29 november 2018 om 10:12
Manty: ja.. ik vind het ook echt verschrikkelijk. Ook nu we elkaar zo lang niet gaan zien. Maar denk dat het even nodig is, zeker voor hem. Hij is ook liever alleen als het niet goed gaat, ik ook trouwens. Hij zei ook dat die gedachte van uitmaken kwam doordat het mentaal zo'n zooitje is. Dus ik denk wel dat we hier uit gaan komen want in principe kan het alleen maar beter worden.. maar op dit moment is het gewoon rot.
En kickboksen lijkt me een goede idd om je frustraties te kunnen uiten. Lijkt mij opzich ook wel wat maar ik denk dat ik dat niet durf haha.
En kickboksen lijkt me een goede idd om je frustraties te kunnen uiten. Lijkt mij opzich ook wel wat maar ik denk dat ik dat niet durf haha.
donderdag 29 november 2018 om 12:51
Manty; cgt vind ik zelf ook niet geweldig..ik wil graag een laag 'dieper' zeg maar. Met gedachten analyseren kom ik er niet uit.
Had je echt een trauma/nare gebeurtenis waarvoor je EMDR had? Daar wordt het toch vooral voor gegeven?
Ik ga misschien wekelijks schematherapie volgen en anders zit ik te denken aan NLP coaching of haptonomie.
Had je echt een trauma/nare gebeurtenis waarvoor je EMDR had? Daar wordt het toch vooral voor gegeven?
Ik ga misschien wekelijks schematherapie volgen en anders zit ik te denken aan NLP coaching of haptonomie.
donderdag 29 november 2018 om 22:40
Hoi ik heb net dit topic gevonden, dus nog niet alles kunnen lezen, Maar welke AD gebruik je, als ik vragen mag ?ementee schreef: ↑26-11-2018 11:04Hey lieve mensen,
Ik hier nog een keer. Ik lees nog altijd mee.
Met mij gaat het prima. Nog steeds.
Ik moet zeggen dat ik vorige week en de week ervoor wat te hard ben gegaan, en dat kon ik voelen, maar niet in de extreme mate. Wel lichamelijke klachten (darmen en blaas zijn hier het grote probleem dan).
Afgelopen weekend dan echt heel rustig aan gedaan, en dat hielp.
Essentie is wel dat ik merk dat, waar ik vroeger in de kramp zou geschoten zijn, duizelig zou worden, etc, dat niet meer doorbreekt. Ik kom tot dat punt, maar niet er voorbij.
Er is maar één reden voor: de juiste medicatie gevonden. De AD die ik nu neem blokt duidelijk mijn angstcentrum, zodat het tot normale reacties wordt beperkt.
En dat geeft meer ruimte om te leven, ik ben minder moe, kan meer aan, etc.. Kortom, zoals 'normale' mensen (niet dat wij abnormaal zijn, én ik ben nog steeds gevoeliger dan gemiddeld).
Ik ben niet noodzakelijk een groot pleitbezorger van medicatie, en ik blijf trouw naar de psycholoog gaan, maar ik vind het een enorme meerwaarde. Ik heb nauwelijks last van de pillen en heb er veel baat bij.
Weet, ik herhaal het: alles is tijdelijk. Na een periode van 4 jaar gedoe, en eigenlijk al 17 jaar, voel ik me nu al een maandje of drie terug gewoon. Het kan!
Even kort mijn verhaal:
Vanaf m'n 15e begon bij mij de angsten. werd erger nadat ik met de pil begon (denk ik nu) op m'n 16e. Op m'n 19e was het echt drama, durfde niet meer met de bus naar school/ school/uitgaan/winkelen/visite/buiten . Door mijn angst (bang om flauw te vallen, gek te worden, controle te verliezen) ben ik flink gaan eten.
Ben zelfs nog opgenomen en in therapie geweest, flink afgevallen toen, begonnen met AD (seroxat/paroxetine) en die gebruik ik nu nog. (ben in de 40) in combinatie met alprazolam .
Maar het blijft sluimeren, vooral in combinatie met werken. Ik krijg altijd ontslag omdat ik me te vaak ziek meld ( de echte reden, heb ik nooit gedurfd te zeggen) . En nu loop ik er weer tegenaan. Ik werk nu al een poosje hier, maar het begint weer terug te komen. De smoesjes komen weer, vluchtgedrag, ziek melden.
Hoe pakken jullie dat aan ?
Mijn baan is leuk maar erg druk, minder uren is geen optie helaas.
Ik ga even verder lezen hier. I.i.g bedankt alvast
vrijdag 30 november 2018 om 07:30
Manty; wat stoer trouwens dat je een proefles kickboksen gaat doen!
Franje75; vervelend dat je er weer zo'n last van hebt...voor mij is mijn werk een soort houvast. Ik heb een soort secretaressefunctie, meer ter ondersteuning van mijn collega's en ik moet zeggen, vind het helemaal prima. Ik zou geen hele drukke baan met veel verantwoordelijkheden aankunnen. Dat geeft me gewoon teveel stress en wakkert mijn angsten aan.
Weten ze het op je werk? Soms is het goed dit te bespreken met je leidinggevende..wellicht kan hij/zij met je meedenken?
Je schreef dat je klachten erger werden toen je met de pil begon. Merk je ook verschil in hoe je je voelt gedurende je cyclus? Ik ben 40 en 2 jaar geleden kreeg ik rond mijn menstruatie meer last van mijn angsten (ik slik hier ook een antidepressiva voor). Ik merk echt verschil in hoe ik me voel..1,5 gevoelig voor angsten, 1,5 week veel sterker.
Franje75; vervelend dat je er weer zo'n last van hebt...voor mij is mijn werk een soort houvast. Ik heb een soort secretaressefunctie, meer ter ondersteuning van mijn collega's en ik moet zeggen, vind het helemaal prima. Ik zou geen hele drukke baan met veel verantwoordelijkheden aankunnen. Dat geeft me gewoon teveel stress en wakkert mijn angsten aan.
Weten ze het op je werk? Soms is het goed dit te bespreken met je leidinggevende..wellicht kan hij/zij met je meedenken?
Je schreef dat je klachten erger werden toen je met de pil begon. Merk je ook verschil in hoe je je voelt gedurende je cyclus? Ik ben 40 en 2 jaar geleden kreeg ik rond mijn menstruatie meer last van mijn angsten (ik slik hier ook een antidepressiva voor). Ik merk echt verschil in hoe ik me voel..1,5 gevoelig voor angsten, 1,5 week veel sterker.
vrijdag 30 november 2018 om 14:18
Ja voel me beter zonder pil, maar dat is helaas niet mogelijk, want sinds een paar jaar extreme menstruatie-s, waar ik ook weer angsten v kreeg. Ik heb nu de cerazette pil (mini pil) en nu word ik helemaal niet meer ongesteld. Heerlijk, maar denk toch dat het weer een nadeel is op mijn gevoelens. De zin in seks ook veel minder. Maar ja, blijkbaar kan beide nietmatz schreef: ↑30-11-2018 07:30Manty; wat stoer trouwens dat je een proefles kickboksen gaat doen!
Franje75; vervelend dat je er weer zo'n last van hebt...voor mij is mijn werk een soort houvast. Ik heb een soort secretaressefunctie, meer ter ondersteuning van mijn collega's en ik moet zeggen, vind het helemaal prima. Ik zou geen hele drukke baan met veel verantwoordelijkheden aankunnen. Dat geeft me gewoon teveel stress en wakkert mijn angsten aan.
Weten ze het op je werk? Soms is het goed dit te bespreken met je leidinggevende..wellicht kan hij/zij met je meedenken?
Je schreef dat je klachten erger werden toen je met de pil begon. Merk je ook verschil in hoe je je voelt gedurende je cyclus? Ik ben 40 en 2 jaar geleden kreeg ik rond mijn menstruatie meer last van mijn angsten (ik slik hier ook een antidepressiva voor). Ik merk echt verschil in hoe ik me voel..1,5 gevoelig voor angsten, 1,5 week veel sterker.
Een optie is nog novasure (wegbranden vd baarmoederslijmvlies, maar dan moet je daarnaast ook nog ac gebruiken, want daarna zwanger raken is gevaarlijk)Mijn teamleider weet het nog niet. Een paar collega's wel, maar snappen het niet, gezien hun reacties, als ik weer eens thuiswerk.
zaterdag 1 december 2018 om 01:34
Hoihoi,
Na meerdere malen dit forum gelezen te hebben, besluit ik toch maar eens mijn verhaal te doen.
Ik ben een 20 jarige, en kreeg 8 maand geleden voor het eerst te maken met paniek/angst aanvallen. Eerst lukte het mij nog wel om normaal te functioneren. Ik ging full time naar stage en daarnaast ging ik altijd direct door naar mijn bijbaantje om daarnaast nog is te gaan sporten, ook ben ik 20 kilo afgevallen en heb ik een lange relatie verbroken. Ik denk dat dit allemaal te veel voor mij geweest is (ik ben altijd al gevoelig geweest, bang voor de dood etc.) maar goed, toen begonnen de klachten dus, meerdere malen per dag kreeg ik korte duizelaanvallen, waarmee ik naar de dokter ging (niks gevonden) en ik maakte me daar zorgen over. Hierna kwam een reeks van klachten en het werd met de tijd erger en erger. Zo kreeg ik last van-
-doof gevoel linkerkant gezicht
-druk op hoofd vooral linker slaap
-overal steken in het lichaam
-gevoel op een oneven grond te lopen
-hartkloppingen, zweetaanvallen, krachtverlies
-slecht zicht, druk achter ogen.
En nog veel te veel om op te noemen, ook had ik al angsten ontwikkeld voor winkels, sportschool (waar ik 5x per week kwam), bus, werken ging niet meer dus ontslag en heb ik school op pauze gezet.
Ik ben/was mijzelf niet meer, vooral de derealisatie/depersonalisatie is voor mij eng. Eigenlijk alles wat ik doe komt nep en raar op mij over.
Daarnaast hypochonder ik erop los. Er gaat geen dag voorbij dat ik het zinnetje "is het normaal dat...?" gebruik.
Vorige week heb ik een grote angst overwonnen en dat was mijn amandeloperatie. Waardoor ik nu het gevoel heb gekregen dat ik mijn Lichaam weer wat meer kan vertrouwen en de goede kant op ga.
Sorry voor het chaotische verhaal
Na meerdere malen dit forum gelezen te hebben, besluit ik toch maar eens mijn verhaal te doen.
Ik ben een 20 jarige, en kreeg 8 maand geleden voor het eerst te maken met paniek/angst aanvallen. Eerst lukte het mij nog wel om normaal te functioneren. Ik ging full time naar stage en daarnaast ging ik altijd direct door naar mijn bijbaantje om daarnaast nog is te gaan sporten, ook ben ik 20 kilo afgevallen en heb ik een lange relatie verbroken. Ik denk dat dit allemaal te veel voor mij geweest is (ik ben altijd al gevoelig geweest, bang voor de dood etc.) maar goed, toen begonnen de klachten dus, meerdere malen per dag kreeg ik korte duizelaanvallen, waarmee ik naar de dokter ging (niks gevonden) en ik maakte me daar zorgen over. Hierna kwam een reeks van klachten en het werd met de tijd erger en erger. Zo kreeg ik last van-
-doof gevoel linkerkant gezicht
-druk op hoofd vooral linker slaap
-overal steken in het lichaam
-gevoel op een oneven grond te lopen
-hartkloppingen, zweetaanvallen, krachtverlies
-slecht zicht, druk achter ogen.
En nog veel te veel om op te noemen, ook had ik al angsten ontwikkeld voor winkels, sportschool (waar ik 5x per week kwam), bus, werken ging niet meer dus ontslag en heb ik school op pauze gezet.
Ik ben/was mijzelf niet meer, vooral de derealisatie/depersonalisatie is voor mij eng. Eigenlijk alles wat ik doe komt nep en raar op mij over.
Daarnaast hypochonder ik erop los. Er gaat geen dag voorbij dat ik het zinnetje "is het normaal dat...?" gebruik.
Vorige week heb ik een grote angst overwonnen en dat was mijn amandeloperatie. Waardoor ik nu het gevoel heb gekregen dat ik mijn Lichaam weer wat meer kan vertrouwen en de goede kant op ga.
Sorry voor het chaotische verhaal
zondag 2 december 2018 om 09:05
MLisa124; wat knap van je die amandeloperatie..en fijn dat je dat weer wat vertrouwen geeft.
De klachten die je omschrijft doen me wat denken aan een vit B12 tekort. Ik heb me daar een tijdje in verdiept.
Heb je het wel s laten prikken? Vit B12 tekort kan naast lichamelijke klachten ook veel psychische klachten geven.
Er is veel informatie over te vinden.
De klachten die je omschrijft doen me wat denken aan een vit B12 tekort. Ik heb me daar een tijdje in verdiept.
Heb je het wel s laten prikken? Vit B12 tekort kan naast lichamelijke klachten ook veel psychische klachten geven.
Er is veel informatie over te vinden.
zondag 2 december 2018 om 11:30
@matz Ik heb me aantal keer laten testen op vitamines waaronder b, ik neem aan dat B12 hierbij inzit, daar was niks bij te zien. Ook ben ik bij een neuroloog geweest en die concludeerde een "hersenstoornis" door teveel aan stress en angst.
Ik heb al veel gedaan om de stress weg te nemen ook gebruik gemaakt van alternatieve geneeskunde.
Zelf dacht ik dat de chiropractor zou kunnen helpen. Alles zat inderdaad goed vast en mijn bekken stonden scheef met wel een aantal centimeters verschil. Maar dat heeft helaas de klachten niet weggenomen.
Ik heb al veel gedaan om de stress weg te nemen ook gebruik gemaakt van alternatieve geneeskunde.
Zelf dacht ik dat de chiropractor zou kunnen helpen. Alles zat inderdaad goed vast en mijn bekken stonden scheef met wel een aantal centimeters verschil. Maar dat heeft helaas de klachten niet weggenomen.
zondag 2 december 2018 om 22:51
En heeft het ook een naam die ' hersenstoornis' ? Je gebruikt geen medicijnen ?MLisa124 schreef: ↑02-12-2018 11:30@matz Ik heb me aantal keer laten testen op vitamines waaronder b, ik neem aan dat B12 hierbij inzit, daar was niks bij te zien. Ook ben ik bij een neuroloog geweest en die concludeerde een "hersenstoornis" door teveel aan stress en angst.
Ik heb al veel gedaan om de stress weg te nemen ook gebruik gemaakt van alternatieve geneeskunde.
Zelf dacht ik dat de chiropractor zou kunnen helpen. Alles zat inderdaad goed vast en mijn bekken stonden scheef met wel een aantal centimeters verschil. Maar dat heeft helaas de klachten niet weggenomen.
Je kan hele nare en rare klachten krijgt van stress. Wordt vaak onderschat.
Ik heb ook b12 én vitamineD te kort gehad. Ik zou er nog eens naar vragen of alle vitamines op peil zijn.
zondag 2 december 2018 om 22:54
Mijn vraag is vooral, hoe doen jullie dat met werk ? Werken jullie, of lukt dat juist niet (meer).
Misschien kunnen we elkaar helpen met tips ofzo ?
Ik heb youtube filmpje gekeken over de 5 second en dan een ankergedachte . Maalt nu wel steeds door m'n hoofd. Ik vraag me af of het echt zin heeft als je in totale paniek bent
Misschien kunnen we elkaar helpen met tips ofzo ?
Ik heb youtube filmpje gekeken over de 5 second en dan een ankergedachte . Maalt nu wel steeds door m'n hoofd. Ik vraag me af of het echt zin heeft als je in totale paniek bent
zondag 2 december 2018 om 23:35
@Franje75 de "hersenstoornis" heeft geen naam, en ik heb er maar genoegen mee genomen op dat punt, maar totale gerustelling is er nooit.
Ik gebruik geen medicijnen, wel heb ik al een ad voorgeschreven gekregen maar zodra ik het in huis heb krijg ik een korte opleving waardoor ik weiger er aan te beginnen (ik wil het graag zelf doen, streng voor mijzelf?) daarnaast durf ik het ook gewoon niet aan.
Ik heb ook de 5 second methode gezien. Alleen kom ik er in totale paniek eigenlijk niet aan toe.
Ik werk niet meer omdat het me niet meer lukte. (kassa werk)
Daarnaast heb ik heel veel baat bij boeken zo lees ik de wet van aantrekking ik heb daardoor wel geleerd weer positiever te denken (affirmaties)
Er zijn de laatste tijd wel weer meer momenten dat ik wat beter in mijn vel zit ongeacht alle lichamelijke klachten, maar het is dan net alsof ik mijzelf dat niet gun en weer in paniek schiet om de kleinste dingen. Ik kan geen totale ontspanning vinden omdat ik bang blijf dat het straks wel echt wat is en dat is het moeilijkste.
Ik zal deze week nogmaals mijn vitamines laten checken.
Ik gebruik geen medicijnen, wel heb ik al een ad voorgeschreven gekregen maar zodra ik het in huis heb krijg ik een korte opleving waardoor ik weiger er aan te beginnen (ik wil het graag zelf doen, streng voor mijzelf?) daarnaast durf ik het ook gewoon niet aan.
Ik heb ook de 5 second methode gezien. Alleen kom ik er in totale paniek eigenlijk niet aan toe.
Ik werk niet meer omdat het me niet meer lukte. (kassa werk)
Daarnaast heb ik heel veel baat bij boeken zo lees ik de wet van aantrekking ik heb daardoor wel geleerd weer positiever te denken (affirmaties)
Er zijn de laatste tijd wel weer meer momenten dat ik wat beter in mijn vel zit ongeacht alle lichamelijke klachten, maar het is dan net alsof ik mijzelf dat niet gun en weer in paniek schiet om de kleinste dingen. Ik kan geen totale ontspanning vinden omdat ik bang blijf dat het straks wel echt wat is en dat is het moeilijkste.
Ik zal deze week nogmaals mijn vitamines laten checken.
maandag 3 december 2018 om 10:14
Ik kom net van de psycholoog en ik heb een soort openbaring gehad. We hadden het over waarom ik toch zo bang ben om gezien te worden. Waarom ik niet wil dat mensen zien dat het niet goed gaat. En ik zat erover na te denken op de fiets naar huis en ik denk dat het een soort faalangst is.
Ik wil niet flauwvallen in het bijzijn van anderen want als ik flauwval kijkt iedereen naar me en sta ik in de spotlights.
Op school vraag ik nooit dingen in de klas maar altijd persoonlijk aan de leraar
Ik steek in de klas nooit mijn vinger op om het antwoord te geven als ik het weet.
Bij nieuwe mensen voel ik me ongemakkelijk omdat ik bang ben dat ze me raar oid vinden.
Ik haat voor de klas staan. Maakt niet uit of het een presentatie geven is of alleen maar iets op het bord schrijven, ik haat het.
Ik heb moeite met het uiten van negatieve emoties bij andere mensen.
En als ik dit zo allemaal bij elkaar zie kom ik tot de conclusie dat ik niet per se een angst voor flauwvallen zelf heb, maar voor het in de spotlights staan zodra je daadwerkelijk ligt. Nu is het nog de vraag hoe ik die onzekerheid en faalangst op ga lossen want het is iets wat ik mijn hele leven al heb. Maar het is ergens fijn om te beseffen waar het allemaal vandaan komt.
Ik wil niet flauwvallen in het bijzijn van anderen want als ik flauwval kijkt iedereen naar me en sta ik in de spotlights.
Op school vraag ik nooit dingen in de klas maar altijd persoonlijk aan de leraar
Ik steek in de klas nooit mijn vinger op om het antwoord te geven als ik het weet.
Bij nieuwe mensen voel ik me ongemakkelijk omdat ik bang ben dat ze me raar oid vinden.
Ik haat voor de klas staan. Maakt niet uit of het een presentatie geven is of alleen maar iets op het bord schrijven, ik haat het.
Ik heb moeite met het uiten van negatieve emoties bij andere mensen.
En als ik dit zo allemaal bij elkaar zie kom ik tot de conclusie dat ik niet per se een angst voor flauwvallen zelf heb, maar voor het in de spotlights staan zodra je daadwerkelijk ligt. Nu is het nog de vraag hoe ik die onzekerheid en faalangst op ga lossen want het is iets wat ik mijn hele leven al heb. Maar het is ergens fijn om te beseffen waar het allemaal vandaan komt.
