Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
dinsdag 11 december 2018 om 12:27
Franje75; ik had nog niet op je vraag gereageerd, sorry. Ik slik al heel lang geen anticonceptie omdat ik in de stopweek altijd heftige migraine had. Nu nog wel s migraine maar een stuk milder. Ik heb wel een antidepressiva. Ik ben bij een orthomoleculaire therapeut en gebruik magnesiumcitraat, vit D, B6, teunisbloemolie, vitex agnus castus en smeer progesteroncreme. Het duurde een tijd voordat ik van de progesteron creme resultaat merkte maar als ik nu een week niet smeer kan ik het zeker merken!
dinsdag 11 december 2018 om 15:41
Nou ik ben vanmorgen naar de sportschool gegaan. Vond het toch wel een beetje spannend, dit heb ik altijd als ik iets nieuws ga doen en niet weet wat ik kan verwachten. Maar het ging verder goed en vond het ook wel fijn om te doen. Je hebt tijdens sporten veel minder de kans om te piekeren haha. Heb 2x een moment gehad dat ik me wat ongemakkelijk voelde, omdat ik snel ademde en het warm had. Maar gelukkig kon ik toen tegen mezelf zeggen dat dit logisch is want je bent aan het sporten. Dus ik ga me nu definitief inschrijven en beginnen met 1x per week sporten en dat misschien uiteindelijk uitbreiden naar 2x 
woensdag 12 december 2018 om 11:27
Hoi ik meld me ook weer even. Wat is er weer veel geschreven. Soms moeilijk om op iedereen te reageren. Dus als ik niet reageer, betekent dat niet dat ik t niet gelezen heb.
Ik lees dat veel mensen goed bezig zijn! Beslissingen maken, naar de sportschool, reizen met de trein, afbouwen met AD!!! Super allemaal.
Hier gaat als gewoon zijn gangetje. Dat is eigenlijk heel goed, maar ik lijk nooit echt tevreden. Wil altijd meer. Laatst sprak ik iemand die weet dat t een aantal jaar geleden heel slecht ging. Hij zei ' het gaat nu toch eigenlijk super met je'? Toen zei ik 'ja is zo, maar ik doe dit nog niet, en voel me vaak nog niet top en. .en. .
En toen dacht ik. ..Ja ik wil altijd meer. Nooit tevreden met wat ik heb bereikt. Dat heeft me gebracht tot waar ik ben, maar zorgt ook voor frustratie en ontevredenheid. Ik kijk ik vaak naar wat niet is gelukt en ben niet trots op wat wel gelukt is. Is dit herkenbaar voor jullie?
Ik lees dat veel mensen goed bezig zijn! Beslissingen maken, naar de sportschool, reizen met de trein, afbouwen met AD!!! Super allemaal.
Hier gaat als gewoon zijn gangetje. Dat is eigenlijk heel goed, maar ik lijk nooit echt tevreden. Wil altijd meer. Laatst sprak ik iemand die weet dat t een aantal jaar geleden heel slecht ging. Hij zei ' het gaat nu toch eigenlijk super met je'? Toen zei ik 'ja is zo, maar ik doe dit nog niet, en voel me vaak nog niet top en. .en. .
En toen dacht ik. ..Ja ik wil altijd meer. Nooit tevreden met wat ik heb bereikt. Dat heeft me gebracht tot waar ik ben, maar zorgt ook voor frustratie en ontevredenheid. Ik kijk ik vaak naar wat niet is gelukt en ben niet trots op wat wel gelukt is. Is dit herkenbaar voor jullie?
woensdag 12 december 2018 om 13:18
Kaatje71; dat herken ik wel..of ik vergelijk nu met de tijd dat het beter ging (en ik nog niet zo'n last had vd kakhormonen 
).
Soms denk ik ook dat accepteren hoe het nu gaat goed genoeg is voor nu. Dat geeft ook rust. En zien wat er veranderd/verbeterd.
Ik heb bijv fijn werk dichtbij huis en daardoor konden we een hond nemen.
Zo zijn er nog wel wat dingen...
). Soms denk ik ook dat accepteren hoe het nu gaat goed genoeg is voor nu. Dat geeft ook rust. En zien wat er veranderd/verbeterd.
Ik heb bijv fijn werk dichtbij huis en daardoor konden we een hond nemen.
Zo zijn er nog wel wat dingen...
woensdag 12 december 2018 om 18:12
Hi tijd geleden weer gelukkig, maar heb weer zon last ineens ...
Vorige week zondag enorme paniekaanval gehad en sindsdien weer in een bubbel van angst vreselijk! De enge gedachtes zijn dan ook weer aanwezig zucht
Ik kan geen kant op met mezelf geen honger nergens zin in soort van bevroren voel ik me wat duren de dagen dan lang......
Herkennnen juliie dit?
Vorige week zondag enorme paniekaanval gehad en sindsdien weer in een bubbel van angst vreselijk! De enge gedachtes zijn dan ook weer aanwezig zucht
Ik kan geen kant op met mezelf geen honger nergens zin in soort van bevroren voel ik me wat duren de dagen dan lang......
Herkennnen juliie dit?
woensdag 12 december 2018 om 22:52
donderdag 13 december 2018 om 01:50
voor jou tis echt k#t om je zo re voelen......Ik heb al lang last van angst en paniek met periodes en zoals nu kan ik wéér niet geloven dat het ooit weer goedkomt zucht. Ik doe ook niet veel, heb ook weer oxazepam ik weet waar het nu vandaan komt door het overlijden van mijn moeder heb ik veel stress. Maar het ging een tijd weer best goed en nu voel ik me een brok angst bah
Ook het gevoel dat ik gewoon niks kan , me amper kan bewegen van angst...
Heb jij het ook vaker gehad? En kwam het nu ergens door ?
donderdag 13 december 2018 om 02:43
Nou das rot er is iets getriggerd door vroeger, bizar dat je dan zo een reactie kan krijgen....
Ja verlammend idd douchen eten koken , honden uitlaten wat een klus niet te doen zo voelt het voor mij.
Ik krijg ook last van enge gedachtes waar me dan nog angstiger door voel.
Eigenlijk voel me ziek van angst.....
Ja verlammend idd douchen eten koken , honden uitlaten wat een klus niet te doen zo voelt het voor mij.
Ik krijg ook last van enge gedachtes waar me dan nog angstiger door voel.
Eigenlijk voel me ziek van angst.....
donderdag 13 december 2018 om 10:49
Louise70 en engelsdropspikkels;
Ik weet hoe jullie je voelen en echt dit komt goed!
Als ik het zo erg had ging ik juist proberen dingen te ondernemen (werd ook gepushes door anderen haha..) en dat is moeilijk en eng! Want was zijn al die lichamelijke sensaties? wat gaat er gebeuren als ik wat doe? Waarom voel ik mij zo eng? En je moet eerst echt door het bitter heen bijten maar zodra je dingen onderneemt ga je je alweer een stuk beter voelen, een stuk voldoening. En vooral trots op je zelf zijn ookal is het maar douchen, even een blokje om even dit even dat. De geest is heel sterk en die neemt een loopje met ons, probeer blij te zijn met wat je wel kan en niet met wat je niet kan en bouw dat langzaam op.
Ik zelf kan dit ook schrijven omdat ik halleluja voor het eerst sinds tijden weer iets beter ben wakker geworden, niet zo wazig als anders zeg maar. (op een aanval in de nacht na waarbij ik met hartkloppingen wakker werd en doodsangsten uitsta) maar ik probeer zover het kan mij daar niks van aan te trekken hoe moeilijk ik dat ook vind.
Ik weet hoe jullie je voelen en echt dit komt goed!
Als ik het zo erg had ging ik juist proberen dingen te ondernemen (werd ook gepushes door anderen haha..) en dat is moeilijk en eng! Want was zijn al die lichamelijke sensaties? wat gaat er gebeuren als ik wat doe? Waarom voel ik mij zo eng? En je moet eerst echt door het bitter heen bijten maar zodra je dingen onderneemt ga je je alweer een stuk beter voelen, een stuk voldoening. En vooral trots op je zelf zijn ookal is het maar douchen, even een blokje om even dit even dat. De geest is heel sterk en die neemt een loopje met ons, probeer blij te zijn met wat je wel kan en niet met wat je niet kan en bouw dat langzaam op.
Ik zelf kan dit ook schrijven omdat ik halleluja voor het eerst sinds tijden weer iets beter ben wakker geworden, niet zo wazig als anders zeg maar. (op een aanval in de nacht na waarbij ik met hartkloppingen wakker werd en doodsangsten uitsta) maar ik probeer zover het kan mij daar niks van aan te trekken hoe moeilijk ik dat ook vind.
donderdag 13 december 2018 om 13:27
Vanmorgen weer een treinritje gemaakt, dit keer weer een halte verder. En ik kon al merken dat de spanning minder was dan de afgelopen twee keer! Wat ik wel merkte is dat ik soms aan het wachten was tot de spanning toch erger werd. Het voelde soms zo raar om bijna ontspannen te kunnen reizen. Maar ook wel heel fijn om te beseffen dat het einde in zicht is. Dat had ik een paar maanden geleden niet gedacht.
donderdag 13 december 2018 om 18:53
Louise hoe is het met je vandaag?
Matz ja dat is het de angst dat het nooit meer goedkomt pffff
Lisa dat trots zijn heb ik helemaal niet bij alles denk ik voel me nog steeds kut het helpt allemaal niks, maar je hebt gelijk
Vanmorgen was ik ontspannen toen ik wakker werd ! Heerlijk geen angst geen enge gedachtes dus heerlijk in bed gebleven veel geslapen, ben zo moe maar als ik opsta begint het weer de angst misselijk huilen ik word dan zo moedeloos ervan.
Ik wil zo graag mijn moeder bellen daar raak ik dan ook van in paniek dat dat nooit meer kan
Matz ja dat is het de angst dat het nooit meer goedkomt pffff
Lisa dat trots zijn heb ik helemaal niet bij alles denk ik voel me nog steeds kut het helpt allemaal niks, maar je hebt gelijk
Vanmorgen was ik ontspannen toen ik wakker werd ! Heerlijk geen angst geen enge gedachtes dus heerlijk in bed gebleven veel geslapen, ben zo moe maar als ik opsta begint het weer de angst misselijk huilen ik word dan zo moedeloos ervan.
Ik wil zo graag mijn moeder bellen daar raak ik dan ook van in paniek dat dat nooit meer kan
donderdag 13 december 2018 om 20:25
@engels probeer je vast te houden aan die momenten dat het goed gaat. Dus nu dat je ontspannen wakker werd. Of als je iets spannends probeert: je mag trots op jezelf zijn dat je het toch probeert! En hoe vaker je het doet, hoe vaker je gaat merken dat het beter gaat.
En dat over je moeder herken ik wel. Mijn moeder is 8 jaar geleden overleden en zeker in deze tijd mis ik haar nog meer, wil ik met haar kunnen praten hierover. En dan is het extra lastig dat het niet kan. Maar ook dit word beter. Je gelooft het nu nog niet en dat is begrijpelijk want je zit nog in het rouwproces. En ik heb ook echt momenten gehad dat het allemaal niet meer hoefde van me. Maar echt. Het heeft veel tijd nodig maar het wordt echt beter. Je leert er mee leven. Natuurlijk mis je haar altijd, en soms wat meer, maar niet meer zo hartverscheurend zoals het nu soms kan zijn. Het heeft gewoon veel tijd nodig helaas.
En dat over je moeder herken ik wel. Mijn moeder is 8 jaar geleden overleden en zeker in deze tijd mis ik haar nog meer, wil ik met haar kunnen praten hierover. En dan is het extra lastig dat het niet kan. Maar ook dit word beter. Je gelooft het nu nog niet en dat is begrijpelijk want je zit nog in het rouwproces. En ik heb ook echt momenten gehad dat het allemaal niet meer hoefde van me. Maar echt. Het heeft veel tijd nodig maar het wordt echt beter. Je leert er mee leven. Natuurlijk mis je haar altijd, en soms wat meer, maar niet meer zo hartverscheurend zoals het nu soms kan zijn. Het heeft gewoon veel tijd nodig helaas.
donderdag 13 december 2018 om 21:08
Hoe goed ik de morgen ook startte, helaas kwam de angst er toch weer bij in. Met name door de aanval die ik 'snachts heb mee gemaakt, waardoor ik weer erg bang ben voor hartproblemen, en als gevolg van het malen weer een suf hoofd en angsten om dingen te gaan ondernemen. Maar laten we maar het goede opstaan onthouden en hopen op meer positieve momenten 
donderdag 13 december 2018 om 21:40
Evylime dank je wel voor je fijne, lieve woorden dat heb ik soms echt nodig.
Je moeder verliezen is al the hell maar als je een angstoornis hebt helemaal want zij was altijd degene die me onvoorwaardelijk steunde en zo goed wist hoe ik was.
Knap hoe je dealt nu met je angsten mag je trots op zijn!
Mlisa de rest van de dag was hier ook kut en ik weet mijn eigen schuld ik ban maar op de bank gaan zitten, hangen bah ik ben niet bang voor hartklachten ofzo maar bang voor de rare dingen die ik denk van ik ga zelfmoord plegen of de hond een trap geven echt het slaat nergens op. Maar dat had ik de vorige keer ook door psycholoog geleerd dat dat ook gewoon angst is en toen het weg was snapte ik er niks van, en nu ben ik weer net zo bang
raar iets angst
Je moeder verliezen is al the hell maar als je een angstoornis hebt helemaal want zij was altijd degene die me onvoorwaardelijk steunde en zo goed wist hoe ik was.
Knap hoe je dealt nu met je angsten mag je trots op zijn!
Mlisa de rest van de dag was hier ook kut en ik weet mijn eigen schuld ik ban maar op de bank gaan zitten, hangen bah ik ben niet bang voor hartklachten ofzo maar bang voor de rare dingen die ik denk van ik ga zelfmoord plegen of de hond een trap geven echt het slaat nergens op. Maar dat had ik de vorige keer ook door psycholoog geleerd dat dat ook gewoon angst is en toen het weg was snapte ik er niks van, en nu ben ik weer net zo bang
raar iets angst
donderdag 13 december 2018 om 21:52
Engelsedropspikkels angst is inderdaad een raar iets, ik ben inderdaad voornamelijk bang voor lichamelijke ziektes en alles waar ik pijn krijg is direct het ergste, maar ik heb ook inderdaad wel vaak de angst om gek te worden en raar genoeg heb ik dan niet last van angst voor ziektes, maar als ik bang ben om gek te worden zit ik in een dieper dal.
Ik probeer elke dag het opzij te schuiven maar op een of andere manier komt het wel weer heel vlot terug. Elke dag hoop ik toch op een wonder en wakker te worden en gewoon weer "mijzelf" te zijn.
Maar ik ben ervan overtuigd dat ik hier sterker uit ga komen, dus laat ik me daar maar op concentreren. Een grote levensles.
Ik probeer elke dag het opzij te schuiven maar op een of andere manier komt het wel weer heel vlot terug. Elke dag hoop ik toch op een wonder en wakker te worden en gewoon weer "mijzelf" te zijn.
Maar ik ben ervan overtuigd dat ik hier sterker uit ga komen, dus laat ik me daar maar op concentreren. Een grote levensles.
donderdag 13 december 2018 om 22:09
Mlisa bij jou wisselt het dus de ene keer dit en dan dat?
Ik was vroeger bang om flauw te vallen ofzo puur angst voor de angst nu deze met die angst om gek te worden is ook erg eng terwijl ik laatst nog dacht waarom was je nou zo bang er voor ..... maar ik denk dat je lijf in een angstmodus komt en daarbij je geest dingen gaat zoeken om die enorme angst in je lijf te verklaren
Doodsangst gek worden you name it
Maar ondertussen heb ik nog geen hap door mijn keel kunnen krijgen en douchen moet ook nog ........
Ik was vroeger bang om flauw te vallen ofzo puur angst voor de angst nu deze met die angst om gek te worden is ook erg eng terwijl ik laatst nog dacht waarom was je nou zo bang er voor ..... maar ik denk dat je lijf in een angstmodus komt en daarbij je geest dingen gaat zoeken om die enorme angst in je lijf te verklaren
Doodsangst gek worden you name it
Maar ondertussen heb ik nog geen hap door mijn keel kunnen krijgen en douchen moet ook nog ........
donderdag 13 december 2018 om 22:29
Engelsedropspikkels ja het varieert heel erg. Bij mij is het dus juist begonnen met die angst flauw te vallen! Omdat ik soms het gevoel had weg te vallen kwam dus de angst voor de angst. En daar ben ik te ver in door Gegaan waardoor ik meer lichamelijke klachten kreeg en omdat ik daar heel oplettend op ben krijg ik uiteraard meer lichamelijke sensaties 
Ons geest is gewoon inderdaad telkens opzoek naar een reden voor alles.
De niet een hap door de keel krijgen en niet van je plaats afkomen ken ik maar al te goed, ik zit dan voornamelijk op de bank hellemaal in mijn telefoon te duiken en mij af te sluiten.
Maar makkelijker gezegd dan gedaan, ga eten, ga lekker douchen. Probeer er van te genieten, hoe moeilijk het ook is. (focus op dingen zoals wat is het water wat stroomt lekker warm, wat stroomt het zacht, wat ruikt de zeep lekker probeer dus je gedachten echt te verzetten en even in het hier en nu te zijn, we leven gewoon veel ste veel in ons gedachten en dat maakt ons "gek")
Wij genieten niet omdat we telkens bang zijn omdat we telkens in de vluchtmodus staan. En het genieten is dus o zo belangrijk.
Ons geest is gewoon inderdaad telkens opzoek naar een reden voor alles.
De niet een hap door de keel krijgen en niet van je plaats afkomen ken ik maar al te goed, ik zit dan voornamelijk op de bank hellemaal in mijn telefoon te duiken en mij af te sluiten.
Maar makkelijker gezegd dan gedaan, ga eten, ga lekker douchen. Probeer er van te genieten, hoe moeilijk het ook is. (focus op dingen zoals wat is het water wat stroomt lekker warm, wat stroomt het zacht, wat ruikt de zeep lekker probeer dus je gedachten echt te verzetten en even in het hier en nu te zijn, we leven gewoon veel ste veel in ons gedachten en dat maakt ons "gek")
Wij genieten niet omdat we telkens bang zijn omdat we telkens in de vluchtmodus staan. En het genieten is dus o zo belangrijk.
vrijdag 14 december 2018 om 07:48
@Evylime: Heel goed dat je begonnen bent met sporten, ik merk dat ik er zelf ook erg rustig van kan worden. Ik ben zelf nu twee keer naar het kickboksen geweest en vind het echt heel leuk! Ze matten me zo af daar dat ik gewoon 1 uur niet na kan denken, echt een verademing.
En gaaf idee van de tattoo! Ik heb zelf ook een tatoeage die voor mij heel symbolisch is, het is een latijnse tekst en betekent: " Langs moeilijke wegen bereikt men de sterren." Voor mij elke keer een motivator als ik weer in de put zit.
Ik heb afgelopen zondag weer een flinke paniekaanval gehad, waarschijnlijk omdat ik weer teveel en te druk was.... Gelukkig was het een kleintje en was ik snel weer rustig.
Het lijkt erop dat ik in een ritme ben gekomen van werken dat goed gaat, de dagen op het werk gaan ook wat sneller dan normaal.
En gaaf idee van de tattoo! Ik heb zelf ook een tatoeage die voor mij heel symbolisch is, het is een latijnse tekst en betekent: " Langs moeilijke wegen bereikt men de sterren." Voor mij elke keer een motivator als ik weer in de put zit.
Ik heb afgelopen zondag weer een flinke paniekaanval gehad, waarschijnlijk omdat ik weer teveel en te druk was.... Gelukkig was het een kleintje en was ik snel weer rustig.
Het lijkt erop dat ik in een ritme ben gekomen van werken dat goed gaat, de dagen op het werk gaan ook wat sneller dan normaal.
woensdag 19 december 2018 om 08:02
Manty; wat een mooie tekst voor in tattoo! Fijn dat het kickboksen je zo goed beval en het ritme van werken.
Vind dat zelf ook erg fijn..werk zelf 20 uur verdeeld over 4 dagen (zodat ik dochter van school kan halen) en vind het vaste ritme ook erg fijn!
Vandaag alleen ziekgemeld ivm buikgriep..bleeeh..gaat wel beter dan gister gelukkig.
Hebben jullie nog plannen met kerst?
Vind dat zelf ook erg fijn..werk zelf 20 uur verdeeld over 4 dagen (zodat ik dochter van school kan halen) en vind het vaste ritme ook erg fijn!
Vandaag alleen ziekgemeld ivm buikgriep..bleeeh..gaat wel beter dan gister gelukkig.
Hebben jullie nog plannen met kerst?
woensdag 19 december 2018 om 09:38
Goedemorgen. .voor iedereenhier een dikke
Matz dat is niet leuk buikgriep. Hoop dat je je snel beter voelt. Ben je er 'goed' in om ziek te zijn? Ik bedoel. .Kun je je eraan overgeven (letterlijk in jouw geval )? Ik vind ziek zijn echt heel naar. Voel me schuldig en het triggert ook echt de angst. Ben ook altijd bang om niet echt ziek te zijn, maar dat t door de angst komt en ik dus eigenlijk gewoon met doorgaan. Hoop dat je goed voor jezelf kan zorgen.
In kerst heb ik eigenlijk wel zin. We houden het heel simpel met 1e kerstdag bij familie en 2e gewoon thuis. Het leuke is dat ik mijn broer die in het buitenland woont met gezin naar Nederland komt. We hebben elkaar al een half jaar niet gezien.
Maar dit zeg ik nu. Ik weet dat als kerst voor de deur staat, de paniek weer toeslaat en de druk om gezellig te zijn erg groot is.
Matz dat is niet leuk buikgriep. Hoop dat je je snel beter voelt. Ben je er 'goed' in om ziek te zijn? Ik bedoel. .Kun je je eraan overgeven (letterlijk in jouw geval )? Ik vind ziek zijn echt heel naar. Voel me schuldig en het triggert ook echt de angst. Ben ook altijd bang om niet echt ziek te zijn, maar dat t door de angst komt en ik dus eigenlijk gewoon met doorgaan. Hoop dat je goed voor jezelf kan zorgen.
In kerst heb ik eigenlijk wel zin. We houden het heel simpel met 1e kerstdag bij familie en 2e gewoon thuis. Het leuke is dat ik mijn broer die in het buitenland woont met gezin naar Nederland komt. We hebben elkaar al een half jaar niet gezien.
Maar dit zeg ik nu. Ik weet dat als kerst voor de deur staat, de paniek weer toeslaat en de druk om gezellig te zijn erg groot is.
woensdag 19 december 2018 om 10:45
Kaatje71; ik begrijp wat je bedoelt met ziek zijn..ik heb er nu niet zo'n last van omdat ik weet dat het heerst en ik gelukkig maar 1x heb hoeven over te geven. Nu nog wat slapjes..
Ik heb wel dat ik snel weer vanalles wil gaan doen..eigenlijk wou ik vandaag weer gaan werken maar me vanmorgen toch maar ziekgemeld. Het liefst zou ik nu gaan opruimen gezien dat echt nodig is maar voel me gewoon te slap..
Wat leuk dat je broer langskomt! Wij gaan 2 nachten naar Ameland en komen 1e kerstdag thuis en gaan 2e kerstdag naar schoonouders.
We vieren zaterdag mijn zoon zijn 14e verjaardag en nu ik wat ziek ben zie ik daar wat tegenop maar ga er maar vanuit dat het wel losloopt.
Ik heb wel dat ik snel weer vanalles wil gaan doen..eigenlijk wou ik vandaag weer gaan werken maar me vanmorgen toch maar ziekgemeld. Het liefst zou ik nu gaan opruimen gezien dat echt nodig is maar voel me gewoon te slap..
Wat leuk dat je broer langskomt! Wij gaan 2 nachten naar Ameland en komen 1e kerstdag thuis en gaan 2e kerstdag naar schoonouders.
We vieren zaterdag mijn zoon zijn 14e verjaardag en nu ik wat ziek ben zie ik daar wat tegenop maar ga er maar vanuit dat het wel losloopt.
woensdag 19 december 2018 om 11:22
Matz ik zou lekker op de bank hangen en rustig aan doen! Klinkt gezellig julie feestdagen, jullie gaan vaker naar Ameland hè? !
Zaterdagwordt vast gezellig! 14 jaar. .wat een leeftijd. Onze zoon wordt in januari 14, ik kan t soms bijna niet geloven.
Alvast een gezellige verjaardag zaterdag en doe t rustig aan.
Zaterdagwordt vast gezellig! 14 jaar. .wat een leeftijd. Onze zoon wordt in januari 14, ik kan t soms bijna niet geloven.
Alvast een gezellige verjaardag zaterdag en doe t rustig aan.
