Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
maandag 3 december 2018 om 19:03
@Franje: Bij mij is de angst getriggerd door een hormoonspiraal... Binnen twee weken was ik helemaal veranderd en gutste mijn lichaam van onrust en angst. Helaas is het daarna nooit meer weggegaan... Mijn vriend en ik zijn er over uit dat ik nooit meer aan de pil of iets anders met hormonen ga.
Ik vind het opstarten en naar het werk gaan erg zwaar, maar als ik er eenmaal ben kan ik er erg van genieten. Bij mij op het werk weten ze niet van mijn problemen af en kan ik gewoon lekker bezig zijn. Ik moet wel thuis mijn rust pakken om alle prikkels even van mij af te laten glijden.
@Evylime: Fijn dat je iets meer inzicht in jezelf heb gekregen! De oorzaak zien is vaak al een groot gedeelte van de oplossing
Ik herken het wel, ik zou sommige dagen het liefst ook onzichtbaar door het leven gaan. Ik kan er zo van genieten om anoniem ergens rond te lopen en het gevoel te hebben dat niemand me ziet.
Mijn schoonzusje maakte laatst een opmerking die op een of andere manier enorm is blijven hangen. Ik pakte op een verjaardag het laatste stukje kaas uit een bakje (iets dat ik niet snel zou doen....) en ik maakte als grappig opmerking: "Tja, soms moet je ook een beetje aan jezelf denken." Waarop mijn schoonzusje antwoorde: "Ja, iemand moet het doen." En zo is het precies. We moeten goed voor onszelf zorgen en voor ons zelf zorgen, want er is niemand anders die weet wat wij nodig hebben.
Ik denk dat ik voor vele anderen spreek als ik zeg dat we wel iets brutaler mogen zijn, ook al is het simpel in het bewaken van onze grenzen.
@Matz: Ik zal niet zeggen dat ik een trauma had waarmee ik naar EMDR ben gegaan. Er zijn echt wel meerdere gebeurtenissen in mijn verleden die veel invloed hebben gehad op wie ik nu ben als persoon. Bij de sessies moest ik één gebeurtenis uitkiezen waarin ik de emotie het sterkste voelde, samen zorg je ervoor dat de emotie weer terug komt door het moment opnieuw te beleven. Vervolgens ga je samen met de therapeut leren om met die heftige emotie om te gaan. Mijn therapeut deed naast EMDR ook hypnotherapie en regressietherapie, een fijne combi.
Ik ben op jullie advies eens gaan opletten op mijn angsten in combi met mijn cyclus en moet zeggen dat hier zeker een patroon in terug komt. De afgelopen twee weken zat ik vol energie, nu voel ik het langzaam weer wegebben.
Ik vind het opstarten en naar het werk gaan erg zwaar, maar als ik er eenmaal ben kan ik er erg van genieten. Bij mij op het werk weten ze niet van mijn problemen af en kan ik gewoon lekker bezig zijn. Ik moet wel thuis mijn rust pakken om alle prikkels even van mij af te laten glijden.
@Evylime: Fijn dat je iets meer inzicht in jezelf heb gekregen! De oorzaak zien is vaak al een groot gedeelte van de oplossing
Ik herken het wel, ik zou sommige dagen het liefst ook onzichtbaar door het leven gaan. Ik kan er zo van genieten om anoniem ergens rond te lopen en het gevoel te hebben dat niemand me ziet. Mijn schoonzusje maakte laatst een opmerking die op een of andere manier enorm is blijven hangen. Ik pakte op een verjaardag het laatste stukje kaas uit een bakje (iets dat ik niet snel zou doen....) en ik maakte als grappig opmerking: "Tja, soms moet je ook een beetje aan jezelf denken." Waarop mijn schoonzusje antwoorde: "Ja, iemand moet het doen." En zo is het precies. We moeten goed voor onszelf zorgen en voor ons zelf zorgen, want er is niemand anders die weet wat wij nodig hebben.
Ik denk dat ik voor vele anderen spreek als ik zeg dat we wel iets brutaler mogen zijn, ook al is het simpel in het bewaken van onze grenzen.
@Matz: Ik zal niet zeggen dat ik een trauma had waarmee ik naar EMDR ben gegaan. Er zijn echt wel meerdere gebeurtenissen in mijn verleden die veel invloed hebben gehad op wie ik nu ben als persoon. Bij de sessies moest ik één gebeurtenis uitkiezen waarin ik de emotie het sterkste voelde, samen zorg je ervoor dat de emotie weer terug komt door het moment opnieuw te beleven. Vervolgens ga je samen met de therapeut leren om met die heftige emotie om te gaan. Mijn therapeut deed naast EMDR ook hypnotherapie en regressietherapie, een fijne combi.
Ik ben op jullie advies eens gaan opletten op mijn angsten in combi met mijn cyclus en moet zeggen dat hier zeker een patroon in terug komt. De afgelopen twee weken zat ik vol energie, nu voel ik het langzaam weer wegebben.
dinsdag 4 december 2018 om 07:20
Manty; wat een heftige reactie zeg op die hormoonspiraal..
Ik heb 2 jaar terug een stuk meer last gekregen van pms..met aansluitend een heftige gebeurtenis waardoor mijn angststoornis weer erg oplaaide..
Ik heb me afgelopen verdiept in pms en wat kunnen die hormonen een verschil maken zeg...en zoveel vrouwen die er last van hebben!
Er is ook een Facebook pagina 'PMS/PMDD Nederland'..
Ik zit nu zelf vlak voor mijn menstruatie en pffff, niet fijn. Gedachten werken meteen ontzettend op mijn zenuwen..en erg moe ook. Qua lichamelijke klachten mag ik niet klagen, het is mn dat mijn angststoornis meer op de voorgrond komt en ik minder goed lan relativeren. Meestal duurt dit bij mij nog wel door tijdens de menstruatie..op dag 7 'leef' ik weer op zeg maar..
Ik gebruik wel supplementen die het de scherpe randjes eraf gehaald hebben..
Ik heb 2 jaar terug een stuk meer last gekregen van pms..met aansluitend een heftige gebeurtenis waardoor mijn angststoornis weer erg oplaaide..
Ik heb me afgelopen verdiept in pms en wat kunnen die hormonen een verschil maken zeg...en zoveel vrouwen die er last van hebben!
Er is ook een Facebook pagina 'PMS/PMDD Nederland'..
Ik zit nu zelf vlak voor mijn menstruatie en pffff, niet fijn. Gedachten werken meteen ontzettend op mijn zenuwen..en erg moe ook. Qua lichamelijke klachten mag ik niet klagen, het is mn dat mijn angststoornis meer op de voorgrond komt en ik minder goed lan relativeren. Meestal duurt dit bij mij nog wel door tijdens de menstruatie..op dag 7 'leef' ik weer op zeg maar..
Ik gebruik wel supplementen die het de scherpe randjes eraf gehaald hebben..
woensdag 5 december 2018 om 12:50
Ik probeer nu ook meer te denken dat het allemaal niet uitmaakt. Dat het oke is. Dat het niet het einde van de wereld is als ik bijvoorbeeld echt flauwval, of echt moet overgeven.
Heb vanmorgen een ritje met de trein gemaakt. Moet daarvoor eerst 20 minuten met de bus naar het station, en dan 6 minuten met de trein. Merkte toen ik in de bus zat dat ik buikpijn had, wat soms erger werd. Leek een beetje op misselijkheid. Daardoor werd ik wel wat bang om over te geven. In de trein had ik daar ook last van. Op het station wat lekkers gehaald voor mezelf en ben weer terug gegaan. Toen ging het al beter in de trein en in de bus later bijna helemaal geen last meer van buikpijn. Alleen wat lichte spanning.
Dus de buikpijn kwam ook gewoon door de spanning. Al met al vond ik dat de reis prima ging, ondanks mijn buik. En ik ben van plan dit 2 a 3 keer per week te doen en dan proberen steeds iets verder te reizen. En dan zal de spanning langzaam maar zeker als het goed is afnemen
Heb vanmorgen een ritje met de trein gemaakt. Moet daarvoor eerst 20 minuten met de bus naar het station, en dan 6 minuten met de trein. Merkte toen ik in de bus zat dat ik buikpijn had, wat soms erger werd. Leek een beetje op misselijkheid. Daardoor werd ik wel wat bang om over te geven. In de trein had ik daar ook last van. Op het station wat lekkers gehaald voor mezelf en ben weer terug gegaan. Toen ging het al beter in de trein en in de bus later bijna helemaal geen last meer van buikpijn. Alleen wat lichte spanning.
Dus de buikpijn kwam ook gewoon door de spanning. Al met al vond ik dat de reis prima ging, ondanks mijn buik. En ik ben van plan dit 2 a 3 keer per week te doen en dan proberen steeds iets verder te reizen. En dan zal de spanning langzaam maar zeker als het goed is afnemen
woensdag 5 december 2018 om 15:33
Evylime wat knap dat je deze stappen zet! Je bent goed bezig!
Matz die kak hormonen ook
zorg goed voor jezelf. Je zei dat je therapie zoekt met wat meer verdieping. Ik snap wel wat je bedoelt. Soms lijkt therapie zo'n standaard programma dat wordt afgewerkt. Ik heb ooit haptonomie gedaan, vond t niet heel indrukwekkend. Schema therapie heb ik goede verhalen over gehoord. Moeilijk soms hè, om te weten wat je nodig hebt?!
Ik ben vanmorgen voor de 2e keer bij de psycholoog geweest. Terwijl ik de 1e keer niet zo tevreden was (toen ze met haar ADHD verhaal kwam ) ging t nu een stuk fijner. Die ADHD is het inderdaad niet.
Ik vertelde over een klein voorval in het weekend. Ze pikte daar wat kern punten uit en kwam met een aantal erg rake opmerkingen en dingen waar we zeker aan kunnen werken. Dus nu wat positiever!
Matz die kak hormonen ook
zorg goed voor jezelf. Je zei dat je therapie zoekt met wat meer verdieping. Ik snap wel wat je bedoelt. Soms lijkt therapie zo'n standaard programma dat wordt afgewerkt. Ik heb ooit haptonomie gedaan, vond t niet heel indrukwekkend. Schema therapie heb ik goede verhalen over gehoord. Moeilijk soms hè, om te weten wat je nodig hebt?!Ik ben vanmorgen voor de 2e keer bij de psycholoog geweest. Terwijl ik de 1e keer niet zo tevreden was (toen ze met haar ADHD verhaal kwam ) ging t nu een stuk fijner. Die ADHD is het inderdaad niet.
Ik vertelde over een klein voorval in het weekend. Ze pikte daar wat kern punten uit en kwam met een aantal erg rake opmerkingen en dingen waar we zeker aan kunnen werken. Dus nu wat positiever!
woensdag 5 december 2018 om 19:56
Ik had vorige week er meer last van en dus ook in combi met m'n cyclus. Deze week gaat het weer prima. Ik gebruik paroxetine en heb altijd diazepam bij me .
Goed van je Evylime, hoop dat t werkt ! Ik heb meestal oordopjes bij me, muziek in de trein, tijdschrift.
Matz, welke supplementen gebruik je ?
Je gebruikt geen pil of iets dergelijks ?
Goed van je Evylime, hoop dat t werkt ! Ik heb meestal oordopjes bij me, muziek in de trein, tijdschrift.
Matz, welke supplementen gebruik je ?
Je gebruikt geen pil of iets dergelijks ?
donderdag 6 december 2018 om 09:22
Cactusjes: wat super goed en fijn! Hoop dat het afbouwen goed gaat.
Gisteren weer een vervelend gesprek met mijn vriend gehad. Hij voelt en denkt van alles en weet niet of dit komt omdat hij mentaal zo overhoop ligt of dat het echt zo is. Zo denkt hij soms dat we teveel uit elkaar gegroeid zijn en dat we het beter kunnen beëindigen. En soms denkt hij weer van niet en wil hij juist graag verder met me. Hij is het met me eens dat we elkaar weer moeten zien omdat het op deze manier niet werkt. Dus dit weekend gaat hij nadenken over wat hij wil en volgende week komt hij. Hij denkt dat hij weet wat hij wil zodra hij mij ziet. We zijn allebei bang dat het uitgaat zodra hij langskomt maar tegelijk is er ook een deel bij ons wat denkt dat het nog goed komt. Het is zo lastig en onzeker allemaal. Heel handig ook als je dan een angststoornis hebt en je heel goed bent in piekeren en dingen in je hoofd erger kan maken dan ze zijn..
Gisteren weer een vervelend gesprek met mijn vriend gehad. Hij voelt en denkt van alles en weet niet of dit komt omdat hij mentaal zo overhoop ligt of dat het echt zo is. Zo denkt hij soms dat we teveel uit elkaar gegroeid zijn en dat we het beter kunnen beëindigen. En soms denkt hij weer van niet en wil hij juist graag verder met me. Hij is het met me eens dat we elkaar weer moeten zien omdat het op deze manier niet werkt. Dus dit weekend gaat hij nadenken over wat hij wil en volgende week komt hij. Hij denkt dat hij weet wat hij wil zodra hij mij ziet. We zijn allebei bang dat het uitgaat zodra hij langskomt maar tegelijk is er ook een deel bij ons wat denkt dat het nog goed komt. Het is zo lastig en onzeker allemaal. Heel handig ook als je dan een angststoornis hebt en je heel goed bent in piekeren en dingen in je hoofd erger kan maken dan ze zijn..
donderdag 6 december 2018 om 20:46
Hij was hier net en heeft het uitgemaakt. Hij liep al een paar maanden rond met zn gevoel voor mij wat minder was geworden. Maar het was niet constant. Dus hij negeerde het. Toen kreeg ik de angststoornis en wilde hij het niet zeggen omdat ik al zoveel om mee te dealen had. Maar uiteindelijk ging hij eraan onderdoor en moest hij het wel zeggen.
We hebben er samen heel erg om gehuild. Voor nu hebben we even geen contact. Dit willen we later wel weer opbouwen. Maar pfff ik had niet verwacht dat het zo ver zou komen en ik ben er kapot van.
We hebben er samen heel erg om gehuild. Voor nu hebben we even geen contact. Dit willen we later wel weer opbouwen. Maar pfff ik had niet verwacht dat het zo ver zou komen en ik ben er kapot van.
donderdag 6 december 2018 om 21:10
Ik heb/had een angststoornis. Ik heb er nu zo weinig last van dat ik mij afvraag of ik het nog wel een angststoornis kan noemen.
Ik kreeg eerst therapie om er mee te leren omgaan bij een psycholoog, toen leek het vrijwel over, maar het ging weer helemaal mis toen ik weer aan school begon. Dat kwam doordat alles mijn pleinvrees triggerde: het zitten in een afgesloten ruimte waarin er van je verwacht wordt dat je presteert (luisteren naar de docent en je werk afmaakt). Tevens ook een ruimte waar mensen geen kennis of begrip hadden voor mijn situatie.
In het afgelopen jaar heb ik brainspotting gehad. Ik stond er eerst niet zo bij stil, ik kreeg het gratis bij mijn reintergratie dus waarom niet? Maar merk echt de afgelopen tijd dat ik er veel minder last van heb.
Wat mij verder heeft geholpen dat ik mij erin kon berusten "ik kan het ookal heb ik last van angst". De angst voor de angst was wat voor mij een rol speelde.
Ik kreeg eerst therapie om er mee te leren omgaan bij een psycholoog, toen leek het vrijwel over, maar het ging weer helemaal mis toen ik weer aan school begon. Dat kwam doordat alles mijn pleinvrees triggerde: het zitten in een afgesloten ruimte waarin er van je verwacht wordt dat je presteert (luisteren naar de docent en je werk afmaakt). Tevens ook een ruimte waar mensen geen kennis of begrip hadden voor mijn situatie.
In het afgelopen jaar heb ik brainspotting gehad. Ik stond er eerst niet zo bij stil, ik kreeg het gratis bij mijn reintergratie dus waarom niet? Maar merk echt de afgelopen tijd dat ik er veel minder last van heb.
Wat mij verder heeft geholpen dat ik mij erin kon berusten "ik kan het ookal heb ik last van angst". De angst voor de angst was wat voor mij een rol speelde.
je hoopt toch dat je er samen uit komt. Heel veel sterkte..
vrijdag 7 december 2018 om 07:44
Aaah Evylime, wat klote... Veel sterkte.
Ik heb een ROT week met hoofdletter K. Het lijkt alsof mijn energie level op -10 zit en ik gewoon niet meer kan bijladen. Ik slaap weer veel slechter en voel in sociale situaties weer angst naar boven komen. Het liefst zie ik de hele dag geen mensen. Ik zou met mijn manager in gesprek gaan over de mogelijkheid tot promotie, maar zie het gesprek nu gewoon niet zitten en ontwijk hem al een dag....
Het is soms gewoon zo lastig om een toekomst te zien voor mezelf op deze manier. Ik vind mijn huidige baan niet super leuk, het is te simpel. Ik weet echter ook van mezelf dat een hogere functie met leidinggevende taken en meer verantwoordelijkheden ook niet geschikt voor mij is omdat ik hier soms van in paniek kan raken. Ik heb twee HBO studies gedaan maar ben te beperkt om functies uit te voeren die hierbij horen lijkt het. BAH BAH BAH.
Ik ben wel naar de Kickboks les geweest ondanks mijn blues, en dit was heel gaaf. Ben van plan dit elke week te gaan doen. Het was een hele veilige rustige omgeving met allemaal meiden van mijn leeftijd die ook net beginnen.
Ik heb een ROT week met hoofdletter K. Het lijkt alsof mijn energie level op -10 zit en ik gewoon niet meer kan bijladen. Ik slaap weer veel slechter en voel in sociale situaties weer angst naar boven komen. Het liefst zie ik de hele dag geen mensen. Ik zou met mijn manager in gesprek gaan over de mogelijkheid tot promotie, maar zie het gesprek nu gewoon niet zitten en ontwijk hem al een dag....
Het is soms gewoon zo lastig om een toekomst te zien voor mezelf op deze manier. Ik vind mijn huidige baan niet super leuk, het is te simpel. Ik weet echter ook van mezelf dat een hogere functie met leidinggevende taken en meer verantwoordelijkheden ook niet geschikt voor mij is omdat ik hier soms van in paniek kan raken. Ik heb twee HBO studies gedaan maar ben te beperkt om functies uit te voeren die hierbij horen lijkt het. BAH BAH BAH.
Ik ben wel naar de Kickboks les geweest ondanks mijn blues, en dit was heel gaaf. Ben van plan dit elke week te gaan doen. Het was een hele veilige rustige omgeving met allemaal meiden van mijn leeftijd die ook net beginnen.
vrijdag 7 december 2018 om 14:30
vrijdag 7 december 2018 om 19:14
Nou daar ben ik weer.
Vandaag heb ik na lange tijd weer eens geprobeerd ergens te eten, de snackbar.
Broodje hamburger ging er met een recordtijd in, waarna ik direct naar de wc vluchtte omdat ik weer eens aan het hyperventileren was en licht in me hoofd werd daarna weer rustig gaan zitten. Maar toen begon de baas van de snackbar tegen ons te praten waarbij ik heel zenuwachtig werd en ik onzeker reageerde (in de hoogte geen tijd voor ademen nemen) en toen kwam daar toch mijn vlucht reactie helaas. Maar ik heb het geprobeerd dus dat zie ik al als verbetering.
Denk toch dat ik een angst heb voor het niet kunnen ontsnappen uit een gesprek/situatie.
Vandaag heb ik na lange tijd weer eens geprobeerd ergens te eten, de snackbar.
Broodje hamburger ging er met een recordtijd in, waarna ik direct naar de wc vluchtte omdat ik weer eens aan het hyperventileren was en licht in me hoofd werd daarna weer rustig gaan zitten. Maar toen begon de baas van de snackbar tegen ons te praten waarbij ik heel zenuwachtig werd en ik onzeker reageerde (in de hoogte geen tijd voor ademen nemen) en toen kwam daar toch mijn vlucht reactie helaas. Maar ik heb het geprobeerd dus dat zie ik al als verbetering.
Denk toch dat ik een angst heb voor het niet kunnen ontsnappen uit een gesprek/situatie.
zondag 9 december 2018 om 13:58
@mlisa, wel heel goed van je hoor dat je het geprobeerd hebt! Hoe vaker je het probeert, hoe makkelijker het zal gaan.
@matz: Het gaat wel. Ik moet eerlijk zeggen dat het verdriet me meevalt.. Ik had echt verwacht in een soort depressie te vallen en iedere dag de hele dag te moeten huilen. Maar dit valt dus wel mee.. Natuurlijk mis ik hem heel erg. En krijg ik buikpijn als ik denk aan de leuke dingen die we gedaan hebben. Maar ergens denk ik ook omdat het de laatste weken al niet zo goed ging, en ik al weken in onzekerheid zat omdat hij gezegd had te twijfelen, dat ik nu een soort rust over me heen heb. Ben er nog lang niet, want ik heb nog steeds de hoop dat het goedkomt al heeft hij tegen me gezegd dat ik moet proberen die hoop niet te hebben. Maar al met al valt het me dus mee. Wat me ook weer ongerust maakt want straks komt het heftige verdriet veel later. Voor mijn gevoel zou ik veel verdrietiger moeten zijn na zo'n lange relatie. En al helemaal omdat ik had gedacht samen oud te worden etc.
@matz: Het gaat wel. Ik moet eerlijk zeggen dat het verdriet me meevalt.. Ik had echt verwacht in een soort depressie te vallen en iedere dag de hele dag te moeten huilen. Maar dit valt dus wel mee.. Natuurlijk mis ik hem heel erg. En krijg ik buikpijn als ik denk aan de leuke dingen die we gedaan hebben. Maar ergens denk ik ook omdat het de laatste weken al niet zo goed ging, en ik al weken in onzekerheid zat omdat hij gezegd had te twijfelen, dat ik nu een soort rust over me heen heb. Ben er nog lang niet, want ik heb nog steeds de hoop dat het goedkomt al heeft hij tegen me gezegd dat ik moet proberen die hoop niet te hebben. Maar al met al valt het me dus mee. Wat me ook weer ongerust maakt want straks komt het heftige verdriet veel later. Voor mijn gevoel zou ik veel verdrietiger moeten zijn na zo'n lange relatie. En al helemaal omdat ik had gedacht samen oud te worden etc.
zondag 9 december 2018 om 15:10
@evylime ik heb zelf januari dit jaar een punt achter een 4 jaar lange relatie gezet om vervolgens in een nieuwe relatie te stappen. In het begin toen ik er een punt achter had gezet was ik vrolijk etc. Maar ik heb het denk ik toen te veel opgekropt er niet bij nagedacht waardoor het later er pas Inklapte. Maar heb er nooit emoties over getoond omdat ik al zo snel verder was gegaan. Dus ik denk dat het beste is om de emoties die er zijn eruit te laten en alles op rijtjes te krijgen, iets wat ik niet heb gedaan.
Ik vroeg me af, kennen jullie ook dat eeuwige moeheid gevoel in jullie hoofd? Voornamelijk bij de ogen. Er niet 100 procent bij aanwezig zijn?
Ik vroeg me af, kennen jullie ook dat eeuwige moeheid gevoel in jullie hoofd? Voornamelijk bij de ogen. Er niet 100 procent bij aanwezig zijn?
zondag 9 december 2018 om 17:14
@mlisa: ik merkte net dat ik me wat down begon te voelen en toen ben ik zielige liedjes gaan luisteren. Om toch mijn emoties kwijt te kunnen. En over die moeheid: heb ik wel gehad. Ik gebruik nu antidepressiva en ik denk dat dat voor wat rust in mijn hoofd gezorgd heeft. Maar je maakt je zo druk om van alles, bent zo aan het piekeren, zo onrustig in je hoofd. Dat maakt je mentaal ook gewoon heel moe. Ik voel me ook vaak mentaal moe en niet lichamelijk.
Ik zit te denken om een tattoo te laten zetten om deze periode uiteindelijk te kunnen afsluiten. En ik kwam het zinnetje 'still I rise' tegen. Dit betekent dat wat er ook gebeurd, je je hoofd omhoog moet houden en je je niet moet laten kennen door moeilijke gebeurtenissen in het leven. Dat je je ook daar doorheen kan slaan. Vond ik wel een hele mooie. Denk dat ik dit laat zetten over een paar maanden
Ik zit te denken om een tattoo te laten zetten om deze periode uiteindelijk te kunnen afsluiten. En ik kwam het zinnetje 'still I rise' tegen. Dit betekent dat wat er ook gebeurd, je je hoofd omhoog moet houden en je je niet moet laten kennen door moeilijke gebeurtenissen in het leven. Dat je je ook daar doorheen kan slaan. Vond ik wel een hele mooie. Denk dat ik dit laat zetten over een paar maanden
zondag 9 december 2018 om 21:34
Evylime; wat mooi symbolisch om een tattoo te laten..mooie tekst! Wellicht kun je het nu wat beter 'handelen' doordat je een tijdje met de ad bezig bent? Fijn in ieder geval.
Gaat hier best wel oke..ik heb veel baat bij de CBD-olie heb ik het idee...
Gaat hier best wel oke..ik heb veel baat bij de CBD-olie heb ik het idee...
anoniem_63e7a4147e085 wijzigde dit bericht op 09-12-2018 21:38
Reden: Foutje
Reden: Foutje
88.72% gewijzigd
maandag 10 december 2018 om 09:38
@matz: ja misschien komt het nu allemaal wat minder hard aan omdat toch je emoties gedempt worden.. ik kan gelukkig nog wel verdrietig zijn. En misschien dat ik het door de ad toch allemaal wat beter kan relativeren ofzo.
Beginnen en ophogen van ad icm met liefdesverdriet is wel goed voor de lijn haha.. Ben sinds het begin van de ad 2 a 3 kg afgevallen. Eerst weinig eetlust door de ad en toen dat langzaam weer terugkwam maakte mijn vriend het uit waardoor nu weer weinig eetlust. Al zou ik dat wel weer terug willen hoor. Je geniet toch minder van je eten dan normaal en het is niet dat ik nog veel meer kilo's zou kunnen missen.
Beginnen en ophogen van ad icm met liefdesverdriet is wel goed voor de lijn haha.. Ben sinds het begin van de ad 2 a 3 kg afgevallen. Eerst weinig eetlust door de ad en toen dat langzaam weer terugkwam maakte mijn vriend het uit waardoor nu weer weinig eetlust. Al zou ik dat wel weer terug willen hoor. Je geniet toch minder van je eten dan normaal en het is niet dat ik nog veel meer kilo's zou kunnen missen.
maandag 10 december 2018 om 16:01
Ben vanmorgen weer een treinritje gaan maken. En het ging eigenlijk wel goed! Tijdens de busrit op de heenweg had ik wel last van buikpijn en soms was ik wel bang dat dit om zou slaan in misselijkheid maar ik bleef ook tegen mezelf zeggen dat mijn lichaam met me aan het fucken was. Omdat het gewoon spanning was. Treinritje ging ook goed, ben 1 halte verder gegaan dan vorige week. Op 1 moment werd de spanning wel iets meer, dat was op het moment dat de trein ging remmen waar het niet nodig was. Merk dat ik dat nog altijd wel een lastig iets vind, ben als de dood dat de trein ineens vertraging heeft en heel lang ergens stil moet staan. Maar ook dat zijn dingen waar ik mee om moet leren gaan.
En op de terugweg zat ik bijna ontspannen!
Merkte wel dat toen ik weer terug op het station was en richting de bus liep, ik een beetje down werd. Normaal zou ik nu tegen mijn vriend zeggen hoe het gegaan was enzo en nu had ik niemand tegen wie ik trots kon vertellen dat het goed ging. Dit zal ook wel langzaam afnemen, en zodra wij weer contact hebben ga ik dit ook wel weer af en toe doen. Maar vond dat op dat moment even lastig.
Heb mij aangemeld voor een proefles in de sportschool, morgen ga ik erheen. Ik heb dit al eens eerder overwogen maar nooit gedaan omdat ik het toch altijd wel spannend vind. En nu dacht ik: fuck it, ik doe het gewoon. Ik heb afleiding nodig, heb behoefte aan mijn frustraties eruit rennen. En het is mentaal ook nog eens goed voor je. Hoop dat ik het vol kan houden (dat is meestal het probleem bij mij namelijk).
Hoe is het verder met iedereen?
En op de terugweg zat ik bijna ontspannen!
Merkte wel dat toen ik weer terug op het station was en richting de bus liep, ik een beetje down werd. Normaal zou ik nu tegen mijn vriend zeggen hoe het gegaan was enzo en nu had ik niemand tegen wie ik trots kon vertellen dat het goed ging. Dit zal ook wel langzaam afnemen, en zodra wij weer contact hebben ga ik dit ook wel weer af en toe doen. Maar vond dat op dat moment even lastig.
Heb mij aangemeld voor een proefles in de sportschool, morgen ga ik erheen. Ik heb dit al eens eerder overwogen maar nooit gedaan omdat ik het toch altijd wel spannend vind. En nu dacht ik: fuck it, ik doe het gewoon. Ik heb afleiding nodig, heb behoefte aan mijn frustraties eruit rennen. En het is mentaal ook nog eens goed voor je. Hoop dat ik het vol kan houden (dat is meestal het probleem bij mij namelijk).
Hoe is het verder met iedereen?
dinsdag 11 december 2018 om 00:46
@evylime erg fijn dat je het reizen goed oppakt!
Dat met vertraging snap ik wel, ik denk dat dat vooral komt omdat je er niet op voorbereid bent.
Met mij gaat het vandaag boven verwachting best prima. Alleen zat ik gister in een diep dal. Ben gister namelijk weer op hoge pootjes naar de dokterspost geweest omdat ik weer eens zeker wist dat het fout zat. Daarna was ik erg down en wist ik niet meer wat ik er mee aan moest. Maar vandaag heb ik direct stappen ondernomen en ben ik door de dokter eindelijk!! doorverwezen naar specialistische hulp.
Ook heb ik mijzelf voorgenomen weer een vast ritme te krijgen en dingen te ondernemen in huis. En dat geeft al direct een stuk meer energie
Dat met vertraging snap ik wel, ik denk dat dat vooral komt omdat je er niet op voorbereid bent.
Met mij gaat het vandaag boven verwachting best prima. Alleen zat ik gister in een diep dal. Ben gister namelijk weer op hoge pootjes naar de dokterspost geweest omdat ik weer eens zeker wist dat het fout zat. Daarna was ik erg down en wist ik niet meer wat ik er mee aan moest. Maar vandaag heb ik direct stappen ondernomen en ben ik door de dokter eindelijk!! doorverwezen naar specialistische hulp.
Ook heb ik mijzelf voorgenomen weer een vast ritme te krijgen en dingen te ondernemen in huis. En dat geeft al direct een stuk meer energie
