Angststoornis

19-08-2017 11:44 3089 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)

4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.

Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.

Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
Goedemorgen knap Gizmo dat je jezelf elke keer uitdaagt iets te doen. Lukt dat nog steeds?
Hier gaat t wel goed. Het weekend voelde bijna als vakantie. Geen verplichtingen, geen gezeur om huiswerk, sport etc. Heerlijke stilte en rust. Nu begin ik me minder te voelen. Ik mis ze, al houd de kat me gezelschap en hebben we veel contact. Dus al met al ben ik trots.
Ik hen straks een afspraak met mijn psycholoog. Het is de 6e afspraak. Bij de 2e hadden we duidelijke doelen besproken waar we aan zouden werken. Tot nu toe zie ik weinig lijn in onze gesprekken. We hebben t over iets dat is gebeurd en dan krijg ik wat tips (bv dat kickboksen en wandelen). Vaak weet ik na afloop eigenlijk niet meer goed wat we besproken hebben omdat ik me niet op mijn gemak voel en niet ontspannen ben en mijn hoofd vol is. Ik neem niet op wat ze zegt.
Daarbij kijk ik niet uit naar mijn gesprekken. Ik ben nerveus en nu al aan t voorbereiden op wat ik kan zeggen.
Maar ik durf het niet te zeggen. Want t zou de zoveelste psycholoog zijn. Ligt t gewoon niet aan mij? Ben ik eigenwijs of arrogant? Baal er van dat ik de gesprekken nu zie als een verplichting.
En baal er nog meer van dat ik t niet gewoon durf te benoemen :"-(
Alle reacties Link kopieren
Wat goed dat je de dagen tot nu toe goed door weet te komen, logisch dat het missen nu begint. Wanneer zijn ze weer thuis? Ook het niet op je gemak voelen bij de therapeut herken ik. Ik voel me altijd zo dom omdat ik tips en handvatten niet kan uitvoeren/toepassen. Verder heeft de therapeut een aantal keren de plank misgeslagen waardoor ik het gevoel had niet serieus genomen te worden en mijn klachten toenamen. Ik hoef niet gepamperd te worden maar er is ook nog een weg tussen botheid en pamperen. Dit is tussen ons al meerdere keren besproken en het gaat wel wat beter nu maar toch blijft het tussen ons instaan. Ik heb mij daarom ook op de wachtlijst laten zetten bij een andere instelling. (wachttijd 23(!) weken) Dit is eigenlijk de eerste keer dat ik meemaak dat het niet klikt met een therapeut. Ben trouwens ook geswitched van psychiater omdat ik het een hork vond.

Ik blijf me ondertussen gespannen voelen en hierbij is de afgelopen dagen een down gevoel bijgekomen. Vandaag naar HRM geweest een half uur rijden bij mij vandaag, dus weer een uitdaging voor mij. Gesprek op zich ging wel ok, keek de hele tijd wel na een lijst die ik moest invullen met de kop 1e jaars evaluatie. Kan niet geloven dat ik hier nu al een jaar mee bezig ben en ik me maar korte periodes daarin beter heb gevoeld. Maakt me bezorgd en verdrietig over de toekomst. Wat als dit het is? Wat als ik niet meer terug kan keren naar mijn werk, werk wat ik overigens heel leuk vind. Wat dan? Probeer positief te blijven maar man man dat valt niet mee. Ben daarna nog even daar de stad ingelopen en heb een t-shirtje gekocht. Vanavond volleybal, kijk ik ook niet naar uit. Voel me paniekerig bij inspanning en ben de laatste keer over mijn grens gegaan en voelde me echt niet goed. Zie wel hoe het vanavond gaat, anders ga ik gewoon af en toe even zitten als het teveel wordt maar ik ga wel!!
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal!

Kaatje wat fijn dat je het zo goed doet alleen thuis! Heel knap.

Ik vind het lastig om iedereen persoonlijk te antwoorden want weet niet hoe dat werkt met die namen. Kom ik nog wel achter. Iemand zei dat je je soms zo ongemakkelijk voelt bij de therapeut. Ohh dat heb ik ook. Al die handvatten die je krijgt en dat het je dan voor je gevoel nog steeds niet lukt. Bij mij komt er dan weer meer druk oo waardoor ik bang word dat het nooit over gaat zeg maar.

Gizmo, dat met hoelang je al bezig bent heb ik ook. Dan denk ik dit komt nooit meer goed. Ook niet echt een helpende gedachten maar ja ;) Ik heb toch nu besloten dat ik aan de medicijnen ga omdat ik ook al eerder een tijd heb geslikt ook voor angstklachten. Wie van jullie heeft medicatie en helpt het?

Succes allemaal!! Ik ga zo hardlopen goede stofjes aanmaken.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Claudia,
Ik gebruik Paroxetine 30 mg sinds half december. Daarnaast Aprazolam voor de nacht en zo nodig overdag. Dit probeer ik zo min mogelijk doen en het op eigen kracht te doen. Vanmorgen voor het eerst yoga thuis gaan doen omdat ik zoveel spanning in mijn rug voelde. Eerst was mijn neiging om gelijk medicatie te pakken. Nu ben ik de dag doorgekomen zonder en de spanning in mijn rug was afgenomen. Nu merk ik dat de spanning weer toeneemt omdat ik vanavond ga volleyballen. Bij inspanning krijg ik klachten die lijken op een paniekaanval. Ik ga dan zweten word kortademigheid. Dat zijn normale symptomen die bij inspanning horen, maar ik krijg ook een drukkend gevoel op de borst en voel me misselijk worden. Schaam me voor mijn slechte conditie. En dan word ik angstig. Is dit herkenbaar voor iemand? Hoe gaan jullie hiermee om?
Goedemorgen, bleeeeh wat is dat toch...ik zit in mijn pms periode en wat voel ik me kl#te met name sochtends.
Of komt t omdat we vandaag voor 2 nachten 2 Duitse leerlingen uit klas 2 te logeren krijgen en ik dat erg spannend vind. Mijn zoon van 14 heeft een uitwisseling met een Duitse klas.
Normaal vind ik zoiets best leuk spannend maar nu dus niet...voor mn gevoel wil ik dan ook alles netjes hebben maar daar heb ik geen energie voor gehad. Sorry dames ik moet t even van me afschrijven...als ze er eenmaal zijn is het vast best leuk.

Kaatje wat fijn dat je een goed weekend gehad hebt! Alle anderen ik lees al jullie verhalen hoor en leef zeker mee :) ..jullie verhalen zijn erg herkenbaar
Alle reacties Link kopieren
Och wat naar Matz dat je je zo voelt! Zeker nu je ook nog 2 gasten krijgt uit Duitsland. Je wilt dat ze het naar hun zin hebben, maar hoe doe je dat als jezelf niet lekker in je vel zit en spanning voelt? Zou best kunnen dat dat ook meer spanning oplevert. Vervelend dat dan nu net ook je PMS periode is. Dat maakt het nog lastiger. Neem aan dat er vanuit school ook dingen georganiseerd worden zodat je ze niet de hele dag hoeft te entertainen? Schrijf het hier lekker van je af, dat doe ik ook.

Hier op zich een rustige ochtend afgezien van spanning rond mijn borstkas. (ach ja, je raakt er aan gewend) Gisteren toch een Alprazolam genomen voor de volleybal. Wou er zo graag naar toe, maar de spanning hield mij tegen. Toen ik er was ging het wel en ben ik op mijn eigen tempo gaan trainen en later nog een partijtje gespeeld. Dat ging op zich wel goed. Had alleen momenten dat er ineens een heel zwaarmoedig gevoel over me heen kwam, van wat sta ik hier nou eigenlijk te doen? Gisterenavond voor het eerst Magnesium speciaal voor de nacht en vit B 100 complex genomen. Heb goed geslapen en was om 6.45 wakker, dat heb ik de afgelopen 2,5 week niet meegemaakt. Kijken wat de dag me verder brengt. In ieder geval vanavond werken tot 21.45.
Gizmo74; dat is fijn dat je een goede nacht gemaakt hebt! Heeft het wellicht geholpen de magnesium en vit B. Hoe ging t vannacht?

Duitse kids inmiddels hier..gister pizza gegeten, was gezellig😊 gelukkig kunnen ze een aardig woordje Engels hihi..

Vandaag hebben ze met de 2 klassen een heel programma en daarna zijn ze dan weer hier..
Alle reacties Link kopieren
Hoi Matz,
Gisterenavond gewerkt en dat ging wel ok. Wel continu spanning in mijn borstkast en dat is zo vermoeiend... Gisterenavond weer de magnesium en vit B genomen en voor het eerst zonder alprazolam in slaap gevallen. Vanochtend om 5.45 wakker met angstig/onrustig gevoel alsof ik elk moment in een paniekaanval kan schieten. Pfff wanneer houd dit nou eens op. Het komt en gaat vanaf die tijd. Ben echt in strijd met mijn hoofd of ik een alprazolam zal nemen of niet. Mijn ervaring is namelijk dat gek genoeg de alprazolam in de ochtend niet zoveel doet voor me, dus dan kan ik deze net zo goed niet nemen. Ga zo even mijn yoga oefeningen doen en hoop dat het daarmee wat afzakt. Vanmorgen komt mijn nicht even op de koffie, misschien nog even wandelen. Verder maar zien wat de dag me brengt. Hoe is jou nacht met logees verlopen?

Kaatje hoe gaat het met jou? Ben je nog steeds alleen thuis of zijn ze alweer terug?
Goedemorgen..nou ja goed. ..Mijn man en kids komen vanavond thuis. Ik kijk er naar uit maar tegelijk heb ik nu gemerkt hoeveel spanning ik ervan krijg. Ik voel me altijd verantwoordelijk, maak me zorgen, voel me schuldig en nu deze week, was dat er niet.
En nu voel ik pas hoe dat is en hoeveel lucht t me geeft.
Ik was bij mijn psycholoog woensdag en ik heb aangegeven dat ik vond dat er weinig lijn of structuur in de gesprekken was (met veel sorry. ..tranen..) en ik dat ik soms weinig mee krijg omdat ik zo gespannen ben tijdens onze gesprekken. Ze ging in de verdediging, vertelde waar we t tot nu toe over gehad hadden (sommige dingen wist ik echt niet) en we hebben kort eea geëvalueerd. Dan was bv een doel van mij om meer vertrouwen in mijn lijf te krijgen. Maar echt handvatten om dat te krijgen, geeft ze me niet. Of ze zegt "je moet je zoon wat meer loslaten, hij is 14". En dat weet ik. ..Maar hoe doe ik dat? Nou ja. ..
Ik verwacht denk ik veel. ..

Gizmo. Kan me voorstellen dat t confronterend is om te zien dat je een jaar bezig ben. Zijn er kleine successen? Kleine dingen waaraan je kunt zien dat je er beter mee omgaat?
Die angst bij sporten. ..helemaal herkenbaar. Wat ik eraan gedaan heb. ..niet meer sporten. Maar dat is t slechtste advies ooit. .Dus ik kan je daarbij niet helpen. .
Ook de strijd in je hoofd om wel of geen kalmerend middel te nemen. Hier zo vaak aanwezig. Soms denk ik..fuck it ik neem t en geniet daardoor meer van iets. Maar aan de andere kant. .ik neem t al op dagelijkse basis en dan nog extra...en die strijd heeft me meer angst. Heel vermoeiend. ..Dus ook daarin kan ik je geen goede raad geven.
Ik weet niet of je van lezen houd, maar t boek ' voluit leven' heeft mij erg geholpen. Ik heb al zo lang klachten dat t een soort chronisch is. En ik vind dat heel lastig. En blijf in gevecht. Dit boek heeft me erg geholpen om t gevecht wat meer los te laten. Kijk maar of je er iets aan hebt.

Claudia goed joh dat hardlopen! Helpt t je goed?

Matz. Viel spass met je Duitse kinderen. Het klinkt alsof t best gezellig was. Vaak zie je er meer tegenop en als t dan zover is, valt t best mee (is mijn ervaring).

Iedereen Goed weekend!
Hallo!
Ik heb afgelopen donderdag de tattoo laten zetten om deze periode enigszins af te sluiten. still I rise staat er nu op mijn arm. Was best wel nerveus van tevoren. Een vriend van me die zelf ook last heeft van angsten ging mee. Tijdens het tatoeëren ging het eigenlijk wel goed. Op een gegeven moment vroeg die vriend aan de tatoeeërder of er wel eens iemand was flauw gevallen. En terwijl zij het erover hadden ging ik er over nadenken (natuurlijk) en toen kreeg ik het ineens bloedheet en werd ik wat onrustig. Dit alles duurde maar een seconde of 10-15 maar die vriend van mij had het door. Hij zei dat ik ineens helemaal wit wegtrok en ineens om me heen ging kijken enzo. En dat het dus maar 10 seconde duurde en toen ging het weer. Ik voelde ook niet echt angst ofzo toen ik het zo warm kreeg. Ik bleef rustig ademen en het trok weer weg. Ik denk doordat ik dit al vaker gehad heb, ik nu daardoor beter kan relativeren omdat ik weet dat het weer weg gaat.

En gisteren ben ik naar de dokter geweest voor mijn medicatie. Moet over een halfjaar weer terugkomen en dan gaan we kijken wanneer ik kan afbouwen. Ze adviseerde om antidepressiva in ieder geval minimaal 9 tot 12 maanden te blijven gebruiken. Dus dan zou ik tussen augustus en november gaan afbouwen. Wel spannend hoor.. Ben ergens toch een beetje bang dat alles dan weer terugkomt. Maar ik wil het tegen die tijd wel graag gaan afbouwen als het zo door blijft gaan.
Daarna had ik een sushi lunch met een vriendin en daar ging alles eigenlijk hartstikke goed. Had niet echt ergens last van! Geen angst voor de angst, niks. Soms dacht ik er wel even aan maar niet meer zoals eerst.

Ik wil jullie een heel rustig en fijn weekend wensen, hopelijk kunnen jullie nog een beetje van de zon genieten (als die geen plaats gaat maken voor regen..)
Evylime; wat super knap dat je een tattoo hebt laten zetten!! :yes: En wat een mooie tekst!!

Lijkt me ook nog wel s wat..

Kaatje en Gizmo; klopt t is gewoon de stress vooraf inderdaad. Omdat ik dan in mn maandelijkse dip zit word dat gewoon erg aangedikt..
Ik gebruik naast mijn antidepressiva ook nog oxazepam en vind dat ook erg lastig. Het helpt me goed maar wil dan ook weer niet teveel nemen.

Wel goed zeg dat je met dat vitaminecomplex goed geslapen hebt zonder alprazolam!
Alle reacties Link kopieren
Goedemorgen allemaal,

Evylime: Wat stoer dat je hebt doorgezet met de tatoeage. Ik hoop dat de tekst je steun, houvast en kracht zal geven in de toekomst!

Kaatje wat heb je het goed gedaan afgelopen week! Hoe kijk je er zelf op terug? Goed dat je je gevoel van stilstand hebt besproken met je therapeut. Jammer dat ze daar zo defensief op reageerde hierop en vervolgens geen handvatten geeft. Je wilt juist zo graag vooruit! Hoe lang ben je al bij deze psycholoog? Bedankt voor je boekentip, ik ga binnenkort de ACT doen als vervolg om mindfulness en dit sluit daar goed op aan.

Matz hoe is het verder gegaan met de uitwisselingsgasten? Ben je het weekend een beetje goed doorgekomen?

Claudia wanneer en welke medicatie ga je gebruiken?

Ik voel me gelukkig weer wat beter. Ik voelde me vrijdag down en verdrietig dat het nog steeds niet beter ging. Alles lijkt dan zo uitzichtloos en dat maakt me weer angstig. En dan is de cirkel rond. Gisteren werd ik ok wakker en heb ik gewerkt wat goed ging. Daarna boodschappen gedaan. Ik kan de dingen nu weer wat meer in perspectief zien en zie ook dat ik wel stappen heb gemaakt en nog steeds maak, maar dagelijks zakt mij de moed wel eens in de schoenen. Ben wel weer rustiger gelukkig. Ik ga zo even een was draaien en dan vanmiddag even naar mijn vriendin.

Fijne zondag verder allemaal!
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal!

Vandaag begonnen met sertraline 25 mg. Ik vind het doodeng, bang voor bijwerkingen etc. Maar we wachten het maar af!! Het ging hier juist de afgelopen weken een stuk beter en daardoor wou ik er niet meer aan maar het is denk ik wel beter dus we gaan ervoor.

Gizmo wat jij met dat sporten heb, had ik ook omdat je dezelfde symptomen krijgt. Ik werd daar ook onrustig van. Ik sport altijd heel veel maar door alles een tijd minder en mijn conditie is dus ook niet zo goed nu en kan dat slecht hebben en dan wil ik dat verbeteren maar dan ben ik weer bang voor die lichamelijke klachten die op angst etc. Lijken. Dus heel herkenbaar haha. Het gaat bij mij wel beter als ik het vaker doe.

Kaatje ik vind het ook knap dat je de week goed door bent gekomen. Hopelijk kan je er weer een beetje zelfvertrouwen uit putten. Want dat is volgens mij wat er door al die klachten bij ons kapot is gegaan en weer moet helen. Dat kost tijd merk ik. Veel tijd. ;)

Ook super knap van jou Gizmo al die drukte in huis. Het is een strijd maar stapje voor stapje komen we er vast! Ook al voelt het soms heel anders.

Succes allemaal komende week!!!
Dankjulliewel!

Claudia: Ik gebruik ook sertraline. Begonnen met 25mg 2 weken en daarna 50mg en daar zit ik nu 3 maanden op. Bij mij vielen de bijwerkingen heel erg mee. In de eerste week was ik wat duizelig en misselijk. In de tweede week niet meer duizelig en weinig eetlust.
Toen ik ging ophogen had ik in de eerste week weer last van misselijkheid en in de tweede week weinig eetlust en die eetlust werd langzaam steeds wat meer. Ik heb gemerkt dat het mij heel veel rust gegeven heeft, vooral in mijn hoofd. Ik merkte ook dat ik een vastberadenheid kreeg dat ik er nu echt mee aan de slag wilde gaan. Ik ben er nog niet, nog 10% denk ik. Kan soms nog zenuwachtig zijn voordat ik wat ga doen. Soms kan ik me nog wat ongemakkelijk voelen in de situatie. Maar ik kan er beter mee om gaan.

Zeg ik terwijl ik nu op school zit en een beetje duizelig ben en ik toch weer een beetje bang wordt voor flauwvallen. Komt ook deels denk ik omdat ik ergens zit met mensen naast me en zij moeten opstaan als ik bijvoorbeeld naar de wc wil. Dus ik kan niet zomaar weg. Het liefst ga ik aan de buitenkant zitten zodat dit wel mogelijk is maar moet ook leren dat ik niet altijd voor de veilige weg moet kiezen.. Maar bleh wat heb ik een hekel aan duizelig zijn.
Ik heb een tijdje last gehad van misselijkheid en daar kon ik beter mee omgaan. Misschien toch meer controle over.
Alle reacties Link kopieren
Haha evylime, je zit in ieder geval wel op school!! Hartstikke goed. En heel fijn om te weten dat het je goed heeft geholpen! Ik heb nu nog niet echt veel klachten gelukkig. Alleen erg vermoeid. Verder gaat het wel goed. Wanneer ga je afbouwen? Bouw alsjeblieft heeeel langzaam af want dat was bij mij vorige keer echt een valkuil. Niet met sertraline maar met citolapram.

Groetjes!!
Haha ja en ik heb het overleefd! Op dat moment van duizeligheid na ging het eigenlijk wel goed. Ik ben afgelopen vrijdag bij de huisarts geweest en die zei dat ik over een halfjaar terug moet komen, en dan gaan we kijken wanneer ik kan afbouwen. Waarschijnlijk zal dit na de zomervakantie zijn. Ik ben ook bij de psychiater geweest een maand geleden en die zei dat ik dan eerst 2 weken 25 mg moest gebruiken (gebruik nu 50) en daarna niks. Maar vond ik wel erg snel.. Maargoed misschien heeft mijn huisarts daar een beter idee voor, maar dat zie ik tegen die tijd wel.
Wel fijn dat je nog niet echt klachten hebt! Ook vooral niet gaan googlen op ervaringen oid, dat heb ik toen wel gedaan en dat maakte me heel gespannen om er uberhaupt mee te beginnen en ook om het straks weer af te bouwen..
Alle reacties Link kopieren
Goedenmorgen dames,

Even een egopost. Voel me onrustig vanmorgen. Straks heb ik EMDR en ik zie er tegen op. Ik zal in mijn gevoel moeten duiken en dat is iets wat weer angst oproept. Ik hoop dat mijn inspanning beloont zal worden met wat meer rust in mijn lijf en hoofd. Wat ik moeilijk vind is om heel specifieke situaties voor de geest te halen waar ik heel angstig was. Het is het afgelopen jaar, met uitzondering van een aantal betere weken, continu onrust/angst. Deze sessie zal gaan over mijn relaties in het verleden. (ben in alle relaties overspannen/burn-out geraakt, omdat ik over me heen heb laten lopen/ mijn grenzen over ben gegaan uit angst om verlaten te worden en weer alleen te zijn. Iemand hier ervaring met EMDR?
Alle reacties Link kopieren
Hey Gizmo,

Ik heb ervaring met EMDR. Ik heb ook in mijn vorige relatie gedoe gehad zeg maar en dat heeft zich geuit in toen mijn eerste paniekaanval. Ik heb daar toen sessies EMDR voor gekregen. Ik snap dat je er tegen op ziet en dat is ook heel logisch. Maar het is echt een goede vorm van therapie die je echt kan helpen. Als je de komende dagen meer last hebt van angst is dit ook volkomen normaal. ( Niet fijn natuurlijk) maar het kost veel energie. Ik was vooral moe na de sessies. Maar het heeft me in combinatie met medicijnen wel erg geholpen.

Ik krijg nu over een aantal weken weer EMDR. Dit zou ik niet willen als ik er geen vertrouwen in had! Dus het komt goed. Ben benieuwd hoe het gegaan is vandaag!

Groetjes
Alle reacties Link kopieren
EMDR is niet goed gegaan, na 3 rondes gestopt. Ik kon niet bij mijn gevoel blijven, had ook niet het idee dat de besproken situatie niet de juiste was. Volgens de therapeut was dit wel de 1e situatie waar ik wegliep voor nabijheid van een jongen. Ik zelf voelde so wie so spanning al 3 weken nu, maar niet echt gericht op die situatie. De therapeut zegt dat ik me afsluit en mijn gevoelens niet wil toelaten. Hoeveel meer moet ik nog voelen? Wist ik maar welk gevoel de oorzaak is van mijn klachten. Dan konden we daar mee bezig. Weten jullie waar de oorzaak van jullie klachten liggen? En hoe ben je daar achtergekomen? Ik ben tot 1 jaar geleden 15 jaar aardig stabiel geweest wel wat dippen maar hier was ik redelijk snel weer uit. Nu lijkt het alsof de paniekknop aan is gegaan vorig jaar. Met een uitzondering van een aantal weken waarin het beter ging. Dit was dan na een medicatie ophoging en enkele weken na de overstap na andere medicatie. Telkens gebeurt er dan weer iets waardoor ik weer terugval. Zo frustrerend!
Alle reacties Link kopieren
Hey Gizmo

Wat shit dat het niet goed ging. Bij mij is het voor een deel genetisch denk ik maar ik weet ook lang niet altijd waarom het zo is. Ik probeer daar ook niet te veel over na te denken. Want het verandert mijn situatie niet ten goede. Ik ga er alleen maar weer over piekeren.

Ik kan je denk ik niet helpen met waarom je je zo voelt. Behalve dat als ik je verhaal lees en het gaat om relaties en dat je daardoor overspannen gaat voelen of paniekerig ik denk dat dat misschien een symptoom is van je bijvoorbeeld heel onzeker voelen of iets anders onderliggends en dat dit tot uiting komt in je relaties. Maar dit is maar iets wat in mij op komt als ik dit lees.

Welke medicatie gebruik je en kan daar nog eens naar gekeken worden of dat niet effectiever kan zijn dan dat het nu is?

En soms hebben dingen ook gewoon heel veel tijd nodig ben ik achter. Ik ben bijvoorbeeld ook zo ongeduldig en dan wil je gewoon snel resultaat terwijl je lichaam en geest niet sneller kan.

Heel veel succes en sterkte!
Hi Gizmo. Balen dat EMDR niet goed ging. Ik heb t ook gehad en vond t ook heel moeilijk om bij mijn gevoel te blijven. Niet omdat ik me afsloot, maar gewoon omdat t moeilijk was om precies dat gevoel op te roepen. Toch heb ik t een paar keer gedaan en ik moet zeggen dat de lading van 1 specifieke nare situatie wel wat weg is. Ik kan er nu over praten zonder te huilen bv.
Ik vind t heel mooi wat claudia zegt. Dat je relaties misschien niet de oorzaak zijn maar je onzekerheid en je angst om alleen gelaten te worden.
En je behoefte om te weten waardoor je je zo angstig voelt. Ook die vraag heb ik maar opgegeven. Want ik kom er niet achter. Ik weet ook niet of je de oorzaak moet weten, om je angst op te lossen. Het kost veel energie om er achter te komen en wat als je t weet. Dan kan je dat toch ik niet meer ongedaan maken.
Ik hoop dat je je nu iets rustiger voelt.

Hier onrustige ochtend. Drukke werkdagen gehad en gisteren wat puber strubbelingen, wat ik me erg aantrek. Dus vanmorgen nog niet verder gekomen dan mijn stoel. ..
Meestal gaat t middags wat beter. Dus ik wacht (ongeduldig) af. .

Matz hoe gaat t met je Duitse gasten? Zijn ze alweer weg?
Alle reacties Link kopieren
Bedankt Claudia en Kaatje voor jullie reactie. Hopelijk lukt het me de oorzaak niet te willen vinden en te accepteren wat er nu is. Ik ga eind maart/begin april beginnen met ACT (vervolg van mindfulness) Gisteren een lange boswandeling gemaakt wat wel fijn was. Vanmorgen redelijk opgestaan en net een yogasessie gedaan om de spierspanning in mijn rug te verminderen. Dit helpt altijd wel goed. Over 3 weken heb ik weer een afspraak bij mijn psychiater. Als de klachten dan niet minder zijn ga ik toch nadenken over een ophoging van de anti-depressiva. (paroxetine) Verder ben ik van plan om geen nieuwe spannende/beladen dingen meer te dingen meer te doen, maar nu het even te laten bij alles wat ik nu weer heb opgepakt. Ik wil me richten op mijn werk en opbouw hiervan. Dat heeft nu mijn hoogste prioriteit aangezien ik alleen de kost moet verdienen. Positief is wel dat ik nu kan slapen op Magnesium voor de nacht en vit B complex. Geen alprazolam meer nodig dus. Eventueel gebruik ik dat nog overdag als ik de spanning fysiek niet meer kan hebben. Merk er trouwens niet veel van als ik een 0,5 mg heb genomen dus dat motiveert ook niet om ze wel te gebruiken, maar in het kader je moet wat neem ik er dan toch 1.
Alle reacties Link kopieren
@evylime hoelang duurde het bij jou voordat de medicijnen gingen werken of voordat je verschil merkte?

Groetjes
Gizmo ik ben heel benieuwd hoe de ACT jou gaat bevallen. Ik lees er veel over een ben nu zelf begonnen met oefeningen uit een boek. Mindfulness heb ik gedaan, maar ACT lijkt me ook heel interessant.

Ik heb zo ongeveer nu afgesproken met een vriendin. Ik probeer altijd bij mensen langs te gaan. Dan kan ik weg als ik weg wil. Maar vandaag komt ze hier. En ik vind t heel gezellig haar te zien, maar die spanning vooraf. Het feit dat ik er geen controle over heb hoe t gaat lopen. Dat maakt me verdrietig en boos op mijn angst. Want de angst zelf is al klote genoeg, maar t feit dat t zelfs leuke dingen zo beïnvloed. ..dat vind ik echt heel naar.
:|
Ik hoop dat ze snel komt want ik maak mezelf gek. ...
Alle reacties Link kopieren
Ik kan me je spanning enigszins voorstellen Kaatje. Hoop dat je desondanks een fijne dag hebt gehad met je vriendin. Waar maak je je precies zorgen om als er iemand bij jou langskomt? Ik neem aan dat zij op de hoogte is van je klachten, dat neemt bij mij altijd wel wat spanning weg. Dat je boos bent op je angst begrijp ik heel goed, het neemt je plezier in het leven weg. Dat is waar ik momenteel in zit. Depressieve gevoelens en gedachten. Vandaag heb ik een gat in de bank gezeten en ben ik behalve yoga vanmorgen nergens toe in staat. Alles is teveel of maakt me bang. Ga nu de 4e week in na toename van mijn klachten en zie het licht aan het einde van de tunnel niet. Ik weet dat dit niet het leven is en dat maakt dat ik hoop blijf houden. Ik heb heel veel goede jaren gehad en leuke dingen kunnen ondernemen. Dat geeft me houvast. Verder ben ik me aan het verdiepen in Neurofeedback. Ik heb een afspraak voor een kennismaking 2 april en op 25 april krijg ik de intake en onderzoek. Ga jullie niet vragen naar ervaringen uit angst voor negatieve ervaringen. Wil me vooral richten op succesverhalen. Ben ook wel benieuwd wat de therapie met mij gaat doen. De ACT begint 5 april, hopelijk haal ik hier ook weer lessen uit die mij weer meer stabiliteit kunnen geven.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven