Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
woensdag 1 mei 2019 om 16:28
woensdag 1 mei 2019 om 19:44
Zo, wat toevallig yesss, dat jij vannacht ook zoveel last had van je maag! Gelukkig kon je even je hart luchten bij iemand op je werk. Ik hoop dat je inmiddels weer wat bent bijgekomen. Het is niet leuk als je alleen bent 's nachts. Mijn vriend sliep vannacht, dus ik wilde hem niet wakker maken. Maar het is voor je gevoel toch fijn dat er iemand in de buurt is als je zo bang bent. Mijn buik was de hele dag nog van slag.
Kaatje, ik heb dat ook met die wachtdag op het werk. Moeten ze echt afschaffen, ziek is ziek...
Ik heb ook heel lang gedacht, wat doe ik toch fout? En waarom voel ik me toch elke dag zo rot? Maar ik ben er achter gekomen dat angst bestrijden en dat soort dingen tegen jezelf zeggen het alleen maar erger maken. Het enige wat helpt is volledige acceptatie van alles wat je hebt en wat je voelt. Een angststoornis is iets wat je je hele leven mee draagt, soms wat meer op de achtergrond zodat het lijkt of je bent genezen. Maar het kan altijd weer terugkomen omdat het een deel is van wie je bent als persoon. Ik probeer te kijken naar wat ik wel allemaal heb bereikt ondanks mijn angst. Als dat de baan is die ik nu heb, dan is dat misschien niet mijn droombaan, maar wel een die ik kan volhouden. Het is voor mij ook nog steeds moeilijk, vooral 's nachts en als ik eraan denk wat ik nog wil bereiken in de toekomst (zoals een kind krijgen, wat ik niet durf door mijn angst, of een vliegreis maken). Maar dat zijn mooie doelen om aan te werken.
Kaatje, ik heb dat ook met die wachtdag op het werk. Moeten ze echt afschaffen, ziek is ziek...
Ik heb ook heel lang gedacht, wat doe ik toch fout? En waarom voel ik me toch elke dag zo rot? Maar ik ben er achter gekomen dat angst bestrijden en dat soort dingen tegen jezelf zeggen het alleen maar erger maken. Het enige wat helpt is volledige acceptatie van alles wat je hebt en wat je voelt. Een angststoornis is iets wat je je hele leven mee draagt, soms wat meer op de achtergrond zodat het lijkt of je bent genezen. Maar het kan altijd weer terugkomen omdat het een deel is van wie je bent als persoon. Ik probeer te kijken naar wat ik wel allemaal heb bereikt ondanks mijn angst. Als dat de baan is die ik nu heb, dan is dat misschien niet mijn droombaan, maar wel een die ik kan volhouden. Het is voor mij ook nog steeds moeilijk, vooral 's nachts en als ik eraan denk wat ik nog wil bereiken in de toekomst (zoals een kind krijgen, wat ik niet durf door mijn angst, of een vliegreis maken). Maar dat zijn mooie doelen om aan te werken.
Groetjes!
woensdag 1 mei 2019 om 20:08
Overigens heb ik ook verhalen gelezen van mensen die beweren dat ze 100% klachtenvrij waren sinds ze aan de medicijnen zijn gegaan (serotonine) en ik ben altijd benieuwd wat voor mens ik nu was geweest als ik medicijnen was gaan slikken. Maar ik heb me ooit na 1 pilletje voorgenomen dat het rotzooi is en nu durf ik ze zelfs niet meer te nemen door de bijwerkingen. Maar voor degenen die wel medicijnen slikken ben ik wel benieuwd in hoeverre zij weer normaal kunnen functioneren in tegenstelling tot voordat ze medicijnen namen.
Groetjes!
donderdag 2 mei 2019 om 07:00
Precies dit. Ik vraag het mij ook af!libe schreef: ↑01-05-2019 20:08Overigens heb ik ook verhalen gelezen van mensen die beweren dat ze 100% klachtenvrij waren sinds ze aan de medicijnen zijn gegaan (serotonine) en ik ben altijd benieuwd wat voor mens ik nu was geweest als ik medicijnen was gaan slikken. Maar ik heb me ooit na 1 pilletje voorgenomen dat het rotzooi is en nu durf ik ze zelfs niet meer te nemen door de bijwerkingen. Maar voor degenen die wel medicijnen slikken ben ik wel benieuwd in hoeverre zij weer normaal kunnen functioneren in tegenstelling tot voordat ze medicijnen namen.
Ik geloof nog steeds elke dag in Bach Bloesem (natuurlijk middel). Of het tussen de oren zit? Geen idee.
Over de zwangerschap snap ik. Mijn eerste aanvallen kreeg ik door de zwangerschap toen ik 20 was. Ik bedenk me nu dat ik een aantal jaar een angststoornis heb terwijl ik dacht dat het maar net een jaartje was, maar het zat altijd op de achtergrond. Zwangerschap was pure hormonen. Combi veel hormonen en stress deed me niet ten goede. Net zoals nu.
Ik ga vanmiddag verder op iedereen reageren
vrijdag 3 mei 2019 om 09:36
Hoi iedereen,libe schreef: ↑01-05-2019 20:08Overigens heb ik ook verhalen gelezen van mensen die beweren dat ze 100% klachtenvrij waren sinds ze aan de medicijnen zijn gegaan (serotonine) en ik ben altijd benieuwd wat voor mens ik nu was geweest als ik medicijnen was gaan slikken. Maar ik heb me ooit na 1 pilletje voorgenomen dat het rotzooi is en nu durf ik ze zelfs niet meer te nemen door de bijwerkingen. Maar voor degenen die wel medicijnen slikken ben ik wel benieuwd in hoeverre zij weer normaal kunnen functioneren in tegenstelling tot voordat ze medicijnen namen.
Ik heb ook al even niet geschreven..druk en ook omdat het best goed ging. Ik slik sinds ik een postnatale depressie heb gehad (voelde meer als een burnout) antidepressiva. Verschillende keren voorzichtig afgebouwd ook ivm 2e kinderwens maar de klachten (angsten met name die ik voor de zwangerschap al had) kwamen dubbel en dwars terug. Uiteindelijk 6 jaar later zwanger geworden met antidepressiva..De antidepressiva heeft me jaren goed geholpen maar sinds eind 2017 kreeg ik (na een stressvolle periode) ontzettend last van pms..wat hormonen al niet kunnen doen. Ik las dat een aantal van jullie ook hormonale klachten hebben. Het gaat nu redelijk (gebruik supplementen) en buiten de pms om gaat t oke maar tijdens is het echt uitzitten. Er zijn echt veel vrouwen die hier last van hebben..zit zelf op Facebookpagina PMS/PMDD Nederland. Daar worden ook veel tips gegeven.
Ik kan bijv rond mijn menstruatie sochtends vroeg met mn dochter op de bank nog 'schrikken' van een gekke Sesamstraatpop
! Nou ja zeg..net of mn zenuwstelstel heel gevoelig is afgesteld. Ik word overal nerveus van. Zijn de hormonen weer oke dan voel ik me weer 'mezelf'.
Wat merken jullie van je hormonen?
vrijdag 3 mei 2019 om 12:08
Libe wat betreft je vraag over medicijnen. Ik heb verschillende anti depressiva gebruikt, maar hielpen mij nooit. Tenminste nooit lang. Een tijdje niets gebruikt maar toen toch weer escalatie van angst en paniek klachten. Nu gebruik ik al langere tijd lyrica in een lage dosis, wat in t begin echt super goed werkte. Helaas ging t steeds minder werken. ..Maar ik ga ook niet stoppen, dat durf ik ook niet aan. Dus een pil als wondermiddel. ..Nee zeker niet. Het enige wat bij mij helpt zijn rustgevers (pammen). In overleg met mijn arts slik ik dagelijks (hoewel ik dat vreselijk vindt omdat iedereen altijd zegt dat ze verslavend zijn en je maar kort mag gebruiken) en dat heeft de ergste paniek klachten wel gedempt en helpt t me tegen overprikkeling. Ik mag op slechtere dagen wat extra slikken en dat blijft me helpen. Ik word er niet suf van, mijn hoofd en lijf worden er gewoon rustig van.
Maar het gevoel afhankelijk te zijn, vind ik naar, dus ooit ga ik ervan af. Maar nu we 1 puber en 1 bijna puber in huis hebben, lijkt dit niet t ideale moment om te gaan afbouwen. Dus dat blijft voorlopig mijn droom!
Hormonen spelen bij mij een grote rol. Mijn klachten begonnen na onze 2e. Een aantal jaar klachtenvrij geweest en daarna ineens weer volop klachten. Achteraf gezien is toen bij mij de overgang begonnen. Ik ben vroeg in de overgang gekomen maar mijn hormonen blijven spoken.
Matz ik miste je al! Fijn dat t lekker ging. Kom je de vakantie nog een beetje door met je kids? Hier gaat t goed, al heeft de oudste geen zin om weer naar school te gaan en mogen we t woord huiswerk niet noemen...dan is t gelijk 'oorlog'..
Maar het gevoel afhankelijk te zijn, vind ik naar, dus ooit ga ik ervan af. Maar nu we 1 puber en 1 bijna puber in huis hebben, lijkt dit niet t ideale moment om te gaan afbouwen. Dus dat blijft voorlopig mijn droom!
Hormonen spelen bij mij een grote rol. Mijn klachten begonnen na onze 2e. Een aantal jaar klachtenvrij geweest en daarna ineens weer volop klachten. Achteraf gezien is toen bij mij de overgang begonnen. Ik ben vroeg in de overgang gekomen maar mijn hormonen blijven spoken.
Matz ik miste je al! Fijn dat t lekker ging. Kom je de vakantie nog een beetje door met je kids? Hier gaat t goed, al heeft de oudste geen zin om weer naar school te gaan en mogen we t woord huiswerk niet noemen...dan is t gelijk 'oorlog'..
vrijdag 3 mei 2019 om 16:02
Dankjewelkaatje71 schreef: ↑01-05-2019 16:28Yesss kom binnenvallen wanneer je wel hoor! Altijd welkom. Dat gevoel wat je beschrijft, dat t echt goed gaat, zonder zo'n zeurend gevoel op de achtergrond is voor mij ook erg lang geleden. Of dat ik opstond en zin had in de dag, of me ergens helemaal op verheugen...
Wie weet. .ooit komt t weer!
Ja precies dat inderdaad... Het gevoel van ergens op verheugen, dat zenuwachtige geluksgevoel, weer écht blij kunnen zijn en ergens naar uit kunnen kijken.
Ik heb dat echt al heel lang niet meer gehad
Vind het soms ook moeilijk om dat bij anderen wel te zien.. Maar die emoties wil je ook niet hebben, maar ik wil zelf ook zoveel/meer voor mezelf en dan is het soms moeilijk als dingen moeizaam of niet van de grond komen.
vrijdag 3 mei 2019 om 16:09
Ik heb hier ook even niet gepost en niet om al te positieve redenen. Eerste vliegreis ben ik niet geweest en tweede is afgezegd. Ik kan hier allerlei excuses voor aanvoeren, maar feit is dat mijn angst een grote rol heeft gespeeld. Hoe gaan jullie hiermee om als je iets wat je je had voorgenomen te gaan doen toch niet doet door angst?
vrijdag 3 mei 2019 om 17:53
Kaatje; ik gebruik ook een pam (oxazepam) in mijn pms dagen. Anders kom ik deze echt niet normaal door...en zelfs mijn antidepressiva (ook na ophogen, wat vreselijk was) helpt dan niet afdoende. Ik baal er ook vaak van dat ik dit nodig heb..aan de andere kant dan is t nu maar zo. Als de hormonen zich ooit gedeist houden komen we er vast wel weer vanaf 
. En wat je zegt; met kinderen moet je toch op de been blijven. Hier ook een puber van 14 die nog even heel hard ah leren moet voor de laatste toets week.
Het ergens op verheugen en vrolijk opstaan heb ik gekukkig wel regelmatig buiten mijn pms dagen om...ook een tijd niet gehad. Ik gebruik een aantal supplementen die mijn hormonen ondersteunen. Ik heb t gevoel dat ze me beter laten voelen in mijn goede dagen zeg maar.
. En wat je zegt; met kinderen moet je toch op de been blijven. Hier ook een puber van 14 die nog even heel hard ah leren moet voor de laatste toets week. Het ergens op verheugen en vrolijk opstaan heb ik gekukkig wel regelmatig buiten mijn pms dagen om...ook een tijd niet gehad. Ik gebruik een aantal supplementen die mijn hormonen ondersteunen. Ik heb t gevoel dat ze me beter laten voelen in mijn goede dagen zeg maar.
vrijdag 3 mei 2019 om 22:33
Matz en Anna, fijn dat jullie weer mee schrijven. Wat vervelend van de vliegreis Anna! Was dat een reis voor je werk? Misschien was je er toch nog niet helemaal aan toe en dan lukt het ook niet. Dus misschien ooit een volgende keer beter? Ga je in elk geval niet schuldig voelen want je verandert er niets meer aan. Beetje lief zijn voor jezelf 
Ik heb een tijdje geleden voor het eerst een halve oxazepam genomen toen ik er helemaal doorheen zat van angst. Ik voelde me alleen erg raar! Had al na 5 minuten het gevoel dat alles veel trager ging, bewegingen maken enzo. Daarna viel ik in een lichte slaap en werd ik half dronken wakker. De hele dag voelde ik mij extreem suf. En die nacht heb ik geslapen alsof ik in coma was. Mijn ledematen voelden zo zwaar dat ik me bijna niet kon omdraaien. De volgende dag had ik nog steeds een raar, beetje duizelig gevoel. Vond het toch wel heftig spul. Het haalde de angst wel even weg maar ik kon er niet normaal mee functioneren. Het is dan ook bij die ene keer gebleven. Meer mensen die dit zo hebben ervaren?
Ik heb een tijdje geleden voor het eerst een halve oxazepam genomen toen ik er helemaal doorheen zat van angst. Ik voelde me alleen erg raar! Had al na 5 minuten het gevoel dat alles veel trager ging, bewegingen maken enzo. Daarna viel ik in een lichte slaap en werd ik half dronken wakker. De hele dag voelde ik mij extreem suf. En die nacht heb ik geslapen alsof ik in coma was. Mijn ledematen voelden zo zwaar dat ik me bijna niet kon omdraaien. De volgende dag had ik nog steeds een raar, beetje duizelig gevoel. Vond het toch wel heftig spul. Het haalde de angst wel even weg maar ik kon er niet normaal mee functioneren. Het is dan ook bij die ene keer gebleven. Meer mensen die dit zo hebben ervaren?
Groetjes!
vrijdag 3 mei 2019 om 22:38
Dit heb ik precies zo. Kan in de ochtend niets hebben, (snelle) beelden/tekenfilms op tv maken me bloednerveus, evenals de radio op het werk en het lezen van de krant (ellendige foto's en grote krantenkoppen).
Groetjes!
zaterdag 4 mei 2019 om 07:27
Libe; de 1e keer dat ik het nam heb ik een kwart van een tablet van 10 mg genomen..van een halve had ik me waarschijnlijk net als jij gevoeld
Dat kwart maakte me niet heel sloom maar maakte mijn hoofd rustiger zeg maar..
Er treed meestal best snel gewenning op daarom moet je erg oppassen met deze medicatie. Meestal neem ik nu een halve en dan kan ik normaal functioneren. Dat slome gevoel vind ik ook absoluut niet fijn..
Dat kwart maakte me niet heel sloom maar maakte mijn hoofd rustiger zeg maar..
Er treed meestal best snel gewenning op daarom moet je erg oppassen met deze medicatie. Meestal neem ik nu een halve en dan kan ik normaal functioneren. Dat slome gevoel vind ik ook absoluut niet fijn..
zaterdag 4 mei 2019 om 21:07
Inderdaad, het nieuws zet ik s' ochtends ook nooit op. Altijd iets 'luchtigs'..
maandag 6 mei 2019 om 06:59
Hé Anna, je hebt t wel geprobeerd in ieder geval..en sommige dingen blijken dan gewoon te heftig. Ik doe soms ook dingen bewust niet omdat ik mijn angst er erg mee aanwakker.
maandag 6 mei 2019 om 08:35
Dank je matz, ik denk inderdaad dat dat hert beste is, bij sommige dingen wordt de angst gewoon te heftig.
In reactie op de vraag over medicijnen word ik ook erg sloom van oxazepam. En de angst wordt wel wat minder maar is zeker niet helemaal weg. Ik ben dan elk moment bang dat het erdoorheen komt en op een gegeven moment is dat dan ook zo.
Wat betreft succesverhalen heb ik vaak wat moeite met mensen die zeggen dat ze er helemaal vanaf gekomen zijn door maar anders te gaan denken. Bv. Je bereikt er niets mee, of het is een zeer onwaarschijnlijke gedachte. Ik kan dat namelijk wel denken maar dat heeft de angst nog nooit verminderd, dus hoe doen die anderen dat dan?
In reactie op de vraag over medicijnen word ik ook erg sloom van oxazepam. En de angst wordt wel wat minder maar is zeker niet helemaal weg. Ik ben dan elk moment bang dat het erdoorheen komt en op een gegeven moment is dat dan ook zo.
Wat betreft succesverhalen heb ik vaak wat moeite met mensen die zeggen dat ze er helemaal vanaf gekomen zijn door maar anders te gaan denken. Bv. Je bereikt er niets mee, of het is een zeer onwaarschijnlijke gedachte. Ik kan dat namelijk wel denken maar dat heeft de angst nog nooit verminderd, dus hoe doen die anderen dat dan?
maandag 6 mei 2019 om 14:16
Anna2208 dingen afzeggen vanwege de angst. Ik vind t ook altijd een moeilijke. Is t dan gewoon goed voor mezelf zorgen of is t vermijden? En waarom is vermijden altijd zo erg?
Soms is t gewoon te groot om aan te pakken op dit moment. Je hebt nu in elk geval een beslissing genomen om niet te gaan en dat zal wel opluchting geven.
Dus wie weet is t voor nu en te grote stap, maar wellicht durf je t in de toekomst wel aan!
Soms is t gewoon te groot om aan te pakken op dit moment. Je hebt nu in elk geval een beslissing genomen om niet te gaan en dat zal wel opluchting geven.
Dus wie weet is t voor nu en te grote stap, maar wellicht durf je t in de toekomst wel aan!
dinsdag 7 mei 2019 om 06:59
Anna; ik begrijp wat je zegt...ik kan ook wel een andere gedachte hebben maar als ik echt nerveus ben haalt dat t niet weg.
Bij mij zijn hormonen echt een boosdoener..ik kan in mijn betere periode wel een angstig gedachte hebben maar die komt gewoon veel minder 'binnen'. Angstig gedachten komen dan sowieso minder snel op.
Ik zit nu in mijn pms fase en die is best pittig dit keer bleeeh..net of ik geen filter heb zeg maar. Jullie herkennen het vast wel...
Bij mij zijn hormonen echt een boosdoener..ik kan in mijn betere periode wel een angstig gedachte hebben maar die komt gewoon veel minder 'binnen'. Angstig gedachten komen dan sowieso minder snel op.
Ik zit nu in mijn pms fase en die is best pittig dit keer bleeeh..net of ik geen filter heb zeg maar. Jullie herkennen het vast wel...
vrijdag 10 mei 2019 om 10:07
Hé hier is t met iedereen?
Matz ben je al een beetje door je pms dagen gekomen?
Hier gaat t gewoon oké. Soms mwah soms oké. Nu gespannen vanwege bezoek van een vriendin bij mij. Gek is dat, ik ben gespannen voor een kop koffie met een vriendin, terwijl ik weet dat t gewoon een kop koffie is. Dat ik altijd gespannen ben en dat t zonde van mijn energie is. En toch gaat mijn lijf in de adrenaline stand. En gaat mijn hoofd al excuses verzinnen om t misschien af te zeggen. Wat is dat toch? ????
Misschien gewoon wat minder aandacht geven aan mijn gevoel en wat gaan doen (huis opruimen
bv) in plaats van half verdoofd in deze stoel zitten en hier schrijven hoe gespannen ik ben? Want dat helpt toch niet! Goed weekend iedereen!
Matz ben je al een beetje door je pms dagen gekomen?
Hier gaat t gewoon oké. Soms mwah soms oké. Nu gespannen vanwege bezoek van een vriendin bij mij. Gek is dat, ik ben gespannen voor een kop koffie met een vriendin, terwijl ik weet dat t gewoon een kop koffie is. Dat ik altijd gespannen ben en dat t zonde van mijn energie is. En toch gaat mijn lijf in de adrenaline stand. En gaat mijn hoofd al excuses verzinnen om t misschien af te zeggen. Wat is dat toch? ????
Misschien gewoon wat minder aandacht geven aan mijn gevoel en wat gaan doen (huis opruimen
bv) in plaats van half verdoofd in deze stoel zitten en hier schrijven hoe gespannen ik ben? Want dat helpt toch niet! Goed weekend iedereen!
vrijdag 10 mei 2019 om 22:49
Hey Kaatje, die verwachtings spanning herken ik wel. (Vaak valt het dan achteraf mee) Was het gezellig met je vriendin?
Voor mij was het weer een onrustige week waarvan ik de laatste 3 nachten zeer slecht geslapen heb. Heb veel last van hartkloppingen 's nachts en ik schrik wakker van elk geluidje dat ik hoor. Heb veel enge gedachten in mijn hoofd die ik er niet meer uit krijg. Zo had ik laatst een vervelende ingescheurde nagel, en dat nare gevoel blijft me maar achtervolgen. Ook ben ik vaak bang dat ik moet overgeven, als ik me even niet oke voel (heb daar angst voor). Op het werk ben ik vaak zo moe of gestressed dat ik niet helder kan denken. Collega's om me heen en mijn computerscherm zijn dan echt even te veel. Ik ga dan maar even naar buiten, gelukkig doen ze daar niet moeilijk over. Volgende week heb ik een week vakantie. Timing kon niet beter. Hopelijk even tot rust komen en wat leuke uitstapjes maken in NL.
Voor mij was het weer een onrustige week waarvan ik de laatste 3 nachten zeer slecht geslapen heb. Heb veel last van hartkloppingen 's nachts en ik schrik wakker van elk geluidje dat ik hoor. Heb veel enge gedachten in mijn hoofd die ik er niet meer uit krijg. Zo had ik laatst een vervelende ingescheurde nagel, en dat nare gevoel blijft me maar achtervolgen. Ook ben ik vaak bang dat ik moet overgeven, als ik me even niet oke voel (heb daar angst voor). Op het werk ben ik vaak zo moe of gestressed dat ik niet helder kan denken. Collega's om me heen en mijn computerscherm zijn dan echt even te veel. Ik ga dan maar even naar buiten, gelukkig doen ze daar niet moeilijk over. Volgende week heb ik een week vakantie. Timing kon niet beter. Hopelijk even tot rust komen en wat leuke uitstapjes maken in NL.
Groetjes!
zaterdag 11 mei 2019 om 07:24
Kaatje; ja gaat beter..zo'n verschil! Er spelen ook andere dingen mee..zo is t nu weekend en t weer is weer wat beter. Helpt ook mee
Ik ben nu bezig met schematherapie en dat bevalt erg goed! Wel pittig! 1x per week in een groep, 2 uur dus ook goed te combineren. Toevallig allemaal vrouwen en ook waarvan ik op t eerste gezicht zou denken 'heeft t vast goed voor elkaar' nou die struggelen ook gewoon met hun dingen. Niet iedereen heeft last van angsten trouwens, het is heel divers.
Ik ben nu bezig met schematherapie en dat bevalt erg goed! Wel pittig! 1x per week in een groep, 2 uur dus ook goed te combineren. Toevallig allemaal vrouwen en ook waarvan ik op t eerste gezicht zou denken 'heeft t vast goed voor elkaar' nou die struggelen ook gewoon met hun dingen. Niet iedereen heeft last van angsten trouwens, het is heel divers.
zaterdag 11 mei 2019 om 09:27
Goedemorgen ik heb mezelf gisteren echt een soort schop gegeven en gedwongen mee te richten op iets anders dan mezelf. T hielp wat en toen mijn vriendin kwam wad t gewoon gezellig. Echt verspilde energie.
Libe dat niet slapen is echt zo naar. Dat je zo gespannen ben dat je echt wakker schiet van elk geluid. Die hartkloppingen (bij mij meer overslagen) zijn hier ook maar daar word ik niet wakker van, werk vaak elk geluid. Ik heb gisteravond een slaapmeditatie geluisterd van commit happinez (of hapiness). Het is bijna grappig hoe ze spreekt, ik houd daar eigenlijk helemaal niet zo van zo rustig en zacht, maar ik val er van in slaap. Elke keer weer. Halverwege. Ik heb m als mp3 op mijn telefoon. Wie weet is t waar voor je, je kan m volgens mij op haar site downloaden (gratis).
Fijne vakantie volgende week!
Matz goed dat je je weer beter voelt. Die schema therapie klinkt alsof t je goed helpt, lekker!
Libe dat niet slapen is echt zo naar. Dat je zo gespannen ben dat je echt wakker schiet van elk geluid. Die hartkloppingen (bij mij meer overslagen) zijn hier ook maar daar word ik niet wakker van, werk vaak elk geluid. Ik heb gisteravond een slaapmeditatie geluisterd van commit happinez (of hapiness). Het is bijna grappig hoe ze spreekt, ik houd daar eigenlijk helemaal niet zo van zo rustig en zacht, maar ik val er van in slaap. Elke keer weer. Halverwege. Ik heb m als mp3 op mijn telefoon. Wie weet is t waar voor je, je kan m volgens mij op haar site downloaden (gratis).
Fijne vakantie volgende week!
Matz goed dat je je weer beter voelt. Die schema therapie klinkt alsof t je goed helpt, lekker!
maandag 13 mei 2019 om 06:57
Kaatje; wat goed dat je je op iets anders kom richten!
Hier slecht geslapen..we hebben een poes van 19! en ze is de afgelopen weken hard minder geworden. Heel weinig eten en ze was al behoorlijk mager. Ze drinkt nu alleen nog en staat een paar x per dag nog op haar pootjes om bijv toch naar de kattenbak die anderhalve meter van haar mandje staat. Vervolgens gaat ze daar liggen na t plassen..ze is gewoon uitgeput. Hebben besloten om vandaag dierenarts te bellen om haar in te laten slapen
.... Hikken er al een week tegenaan, vind t echt lastig zo'n besluit. Gister heeft ze wat ze gedronken had er weer uitgegooid en gister dacht ik echt dat ze bijna was overleden. Ik was er vannacht zo nerveus over steeds..
Moest t even van me afschrijven..
Hier slecht geslapen..we hebben een poes van 19! en ze is de afgelopen weken hard minder geworden. Heel weinig eten en ze was al behoorlijk mager. Ze drinkt nu alleen nog en staat een paar x per dag nog op haar pootjes om bijv toch naar de kattenbak die anderhalve meter van haar mandje staat. Vervolgens gaat ze daar liggen na t plassen..ze is gewoon uitgeput. Hebben besloten om vandaag dierenarts te bellen om haar in te laten slapen
.... Hikken er al een week tegenaan, vind t echt lastig zo'n besluit. Gister heeft ze wat ze gedronken had er weer uitgegooid en gister dacht ik echt dat ze bijna was overleden. Ik was er vannacht zo nerveus over steeds..Moest t even van me afschrijven..
maandag 13 mei 2019 om 19:28
Och wat verdrietig Matz. Afscheid nemen van een kat, of ander huisdier, is zo ontzettend moeilijk. Ik heb je jaar geleden mijn kat laten inslapen en man dat heeft er wel ingehakt. Ben 2 weken thuis geweest, was er echt ziek van. Ik weet wat je doormaakt en wens je heel veel sterkte toe!
Kaatje wat toevallig ik luister ook elke avond naar een meditatie van Commit Happiness. In het begin dacht ik wat een zijige stem, maar al snel was ik hier aan gewend. Zodra ik 's avonds in bed lig en de meditatie aanzet ben ik binnen een paar minuten vertrokken. Heel fijn!
Kaatje wat toevallig ik luister ook elke avond naar een meditatie van Commit Happiness. In het begin dacht ik wat een zijige stem, maar al snel was ik hier aan gewend. Zodra ik 's avonds in bed lig en de meditatie aanzet ben ik binnen een paar minuten vertrokken. Heel fijn!
