Psyche
alle pijlers
Antidepressiva: bewezen effectief of placebo effect?
woensdag 28 november 2007 om 19:59
Beste forummers,
Tot voor kort had ik hier een post over mijn dilemma wel of geen pillen gebruiken in verband met mijn relatie.
Tooch besloten dus om AD te gebruiken......Alleen nu kriebelt het heel erg bij mij. Ik heb namelijk al erg veel gelezen dat de antidepressieve werking van medicatie puur is gebaseerd op het placebo effect. Heel simpel: als je maar in de werking gelooft werkt het medicijn. Terwijl het medicijn, de stoffen die erin zitten, zelf niet eens hoeft te werken.......Dus met neppillen kom je er ook wel....Daar komt het op neer. Houden we ons dus voor de gek door dit zogenaamde placebo effect? Kortom: zijn de stoffen in AD echt verantwoordelijk om ons beter te voelen of peppen we ons gewoon op omdat we 'denken' dat deze pillen er zijn om ons op te peppen? Ik vind het behoorlijk verwarrend....
Tot voor kort had ik hier een post over mijn dilemma wel of geen pillen gebruiken in verband met mijn relatie.
Tooch besloten dus om AD te gebruiken......Alleen nu kriebelt het heel erg bij mij. Ik heb namelijk al erg veel gelezen dat de antidepressieve werking van medicatie puur is gebaseerd op het placebo effect. Heel simpel: als je maar in de werking gelooft werkt het medicijn. Terwijl het medicijn, de stoffen die erin zitten, zelf niet eens hoeft te werken.......Dus met neppillen kom je er ook wel....Daar komt het op neer. Houden we ons dus voor de gek door dit zogenaamde placebo effect? Kortom: zijn de stoffen in AD echt verantwoordelijk om ons beter te voelen of peppen we ons gewoon op omdat we 'denken' dat deze pillen er zijn om ons op te peppen? Ik vind het behoorlijk verwarrend....
maandag 3 december 2007 om 12:55
-Een "Depressie" is een gevolg van een geestelijk of orthomoleculair probleem en niet de oorzaak
Er bestaan geen wetenschappelijke bewijzen dat een geestelijk probleem de hersenstructuur kan veranderen, laat ze anders maar eens zien DM. Onafhankelijke bewijzen graag.
-Er bestaan geen wetenschappelijke bewijzen voor het feit dat een genetische aanleg meehelpt in het vormen van welke "stoornis" dan ook, bewijzen graag DM.
Voor de rest is dit weer zo'n promopraatje om mensen aan de drugs en therapie te helpen...
Meer kan ik er niet van maken.
maandag 3 december 2007 om 13:09
@ DM, ik weet niet of jij het al door hebt, maar wij gaan het echt niet eens worden. Ik snap wel wat je zegt, sterker nog, ik dacht ook ooit zo als jij toen ik ooit begon te werken in de GGZ. De zgn. biologische psychiatrie; de hersenen bepalen alles en als er wat misgaat voeg je een stofje toe en voila!
Nou ja, nu kunnen we nog eens op herhaling van de hele discussie gaan, maar dat lijkt mij niet zo zinvol. Ik ben daar in de loop der jaren heel anders over gaan denken. De mens is veel meer dan het brein alleen, maar alles bij elkaar, het holistisch mensbeeld dus.
Dat wil niet zeggen dat jij er ook zo over moet denken, maar dat verschil in uitganspunt is heel bepalend in ons verschil van opvatting, ik hoop dat je dat kunt zien.
Ook die hele wetenschap heb ik eerlijk gezegd niet zo'n hele hoge pet van op, wat er volgens mij de laatste 10 jaar is verandert, is dat er wat theorieën zijn verworpen en wat theorieën zijn aangenomen.
Dan nog, blijft ieder mens godzijdank vrij om te kiezen waar hij of zij in gelooft, het mooiste is natuurlijk als die keuze is gebaseerd op zoveel mogelijk goede informatie.
Nogmaals, ik ben niet anti-medicatie.
Maar goed, ik merk nu dat wat ik ook wil gaan schrijven, ik het allemaal al eens gezegd heb, dus ik hou er mee op. Het enige wat ik nog wil zeggen, is dat ik hoop dat als jij met clienten te maken hebt, je dan minder dwingend bent in het opleggen van jouw overtuigingen.
Boompje en helaholala (vrolijke naam trouwens), het was absoluut niet de bedoeling om jullie te beledigen, als je/jullie er voor kiezen AD te gebruiken en je daar baat bij hebt, dan is het toch goed? Ik kan mij alleen maar aansluiten bij astrada, zorg dat je geen chronische gebruiker word.
Maar ook al kies je daar wel voor, wie zou ik dan zijn om daar wat van te zeggen?
Astrada, ik bewonder je om hoe goed jij geinformeerd bent en om hoe goed jij dingen kunt verwoorden en bovenal; hoe rustig en vriendelijk je blijft. Ik heb veel aan je bijdragen gehad.
Nou ja, nu kunnen we nog eens op herhaling van de hele discussie gaan, maar dat lijkt mij niet zo zinvol. Ik ben daar in de loop der jaren heel anders over gaan denken. De mens is veel meer dan het brein alleen, maar alles bij elkaar, het holistisch mensbeeld dus.
Dat wil niet zeggen dat jij er ook zo over moet denken, maar dat verschil in uitganspunt is heel bepalend in ons verschil van opvatting, ik hoop dat je dat kunt zien.
Ook die hele wetenschap heb ik eerlijk gezegd niet zo'n hele hoge pet van op, wat er volgens mij de laatste 10 jaar is verandert, is dat er wat theorieën zijn verworpen en wat theorieën zijn aangenomen.
Dan nog, blijft ieder mens godzijdank vrij om te kiezen waar hij of zij in gelooft, het mooiste is natuurlijk als die keuze is gebaseerd op zoveel mogelijk goede informatie.
Nogmaals, ik ben niet anti-medicatie.
Maar goed, ik merk nu dat wat ik ook wil gaan schrijven, ik het allemaal al eens gezegd heb, dus ik hou er mee op. Het enige wat ik nog wil zeggen, is dat ik hoop dat als jij met clienten te maken hebt, je dan minder dwingend bent in het opleggen van jouw overtuigingen.
Boompje en helaholala (vrolijke naam trouwens), het was absoluut niet de bedoeling om jullie te beledigen, als je/jullie er voor kiezen AD te gebruiken en je daar baat bij hebt, dan is het toch goed? Ik kan mij alleen maar aansluiten bij astrada, zorg dat je geen chronische gebruiker word.
Maar ook al kies je daar wel voor, wie zou ik dan zijn om daar wat van te zeggen?
Astrada, ik bewonder je om hoe goed jij geinformeerd bent en om hoe goed jij dingen kunt verwoorden en bovenal; hoe rustig en vriendelijk je blijft. Ik heb veel aan je bijdragen gehad.
maandag 3 december 2007 om 14:39
Beste Rafaëlla,
fijn dat je iets aan mijn bijdragen hebt gehad, zeker eensgelijks.
Hoewel ik nog wel het nodige aan vooral specifieke feitenkennis zou kunnen op doen, links neer zetten is daarom voorlopig mijn sterkste punt vind ik.
Nogmaals bedankt voor je aanwezigheid.
DM, als je je als man in een witte jas alleen maar blijft focussen op dat ene orgaan dan zul je nooit iets kunnen completeren op dat vlak.
Je kunt het gaan scannen en vergelijken met andere structuren,
je kunt er electroden op zetten, gaan electrocuteren, chemicaliën doorheen gaan jagen, hersenchirurgie op uit gaan oefenen maar het zal allemaal niets oorzakelijks uithalen...
Uiteindelijk zal het er inderdaad eventjes op kunnen gaan lijken dat de "stoornis" weg is als iemand apatisch of psychotisch is geworden door de psychiatrische behandelingen maar dit is slechts schijn en dus maar tijdelijk.
maandag 3 december 2007 om 14:58
maandag 3 december 2007 om 15:16
Lekke uitlaat..oke, wat heb je liever: Doof worden of de uitlaat niet horen door bijvoorbeeld oordopjes (of een geludisdemper: oordopjes in het verkeer is misschien niet heel handig), vooropgesteld dat er geen alternatief is.
Je kunt er ook voor kiezen de uitlaat te laten lassen. Soms helpt dat, soms is er meer nodig. Hangt van de schade af denk ik.
Dat lassen laat je doen door iemand die daar verstand van heeft. Maakt ie er steeds een puinhoop van, dan kun je eens naar alternatieven zoeken. Als er mensen zijn die meemaken dat het lassen niet helpt, wil dat niet zeggen dat het lassen nooit helpt. De ene uitlaat is de andere niet. Misschien moet je een andere reparateur kiezen. Dat wil nogneit zeggen dat lassen niet helpt. En oordopjes zijn beter dan niks, denk ik.
maandag 3 december 2007 om 15:27
Chronisch gebruik is soms noodzaak. Wat is je alternatief, dat aantoonbaar werkt voor mensen met schizofrenie. Voor mensen met borderline, voor mensen met bipolaire stoornis.
Waar is het bewijs voor de werking van niet medicinale aanpak van deze stoornissen?
Ik ben niet tegen orthomoleculaire aanpak, zelfs voorstander dat dit beschikbaar blijft op de manier zoals dat nu gaat. Ik heb zelf (dat zal je verrassen) toegepast op iemand met een stoornis.
Die had het gehad met medicatie en neit zulke goede resultaten. Ik heb Empower+ gebruikt. Dat bracht GEEN verlichting van de klachten, ondanks dat het voor de betreffende kenmerken aanbevolen werd. Ik heb me verdiept in alle afzonderlijke stoffen (Germanium sesquioxide, Chromiumpicolinaat). Alleen maar om iemand te kunnen helpen. Hierna is die persoon alsnog overgegaan op andere medicatie en dat had een goed en blijvend effect, zonder bijwerkingen. Wat is erop tegen dit je levenlang te blijven gebruiken, als dit het verschil betekent tussen een stabieler en fijner leven (dan ooit tevoren). Er is geen altrnatief. Nog niet.
Ik ken personen die al 3-4 jaar sporten, cardiotraining etc....die werden met hun borderline geen steek stabieler. Niks. Medicatie hielp een stuk. Genezen, nee. Ik heb het ook geen geneesmiddel genoemd. Suikerziekte is ook niet met medicatie te genezen. Varkensinsuline helpt je alleen wel, in die zin dat het proces enorm wordt vertraagd.
Dus ik heb ook op datpunt ervaring en sluti niet uit dat er zaken zijn die helpen. Ik zou graag willen dat ze goed hielpen, mar at is niet mijn waarneming.
Maar ik wil bewijs zien dat er een therapie is, een alternatieve geneeswijze die de genoemde stoornissen geneest. Of beter helpt dan de standaard geneeskunde. Die is er niet.
BIj een depressie die op zich staat, ben ik zeker niet voor constant gebruik van een AD. Indien het zwaar is, wel een AD gedurende een jaar of zelfs wat meer. Goed bijhouden of de situatie verbeterd en de bijwerkingen niet lijden tot gevaarlijk gedrag of gevaarlijke lichamelijke reacties. Hierna of na het aanslaan van de AD therapie, als zwaarmoedigheid een reden is.
Cognitieve gedragstherapei is een optoe
Bij borderline schijnt RET goed te werken, maar niet te genezen.
Ik zie dat jij en Astrada een overtuiging hebben. Maar kunnen jullie bewijzen aanvoeren voor dat wat volgens jullie wel werkt?
maandag 3 december 2007 om 18:19
Heeft geen nut. Jij ontkent stoornissen, ik heb al uit-en-te-na laten zien dat wetenschappers een link hebben gevonden en aangetoond tussen hersenstructuren en stoornissen. Jij zegt: ik geloogf het niet of vind het niet overtuigend. je hoeft me niet nogmaals naar bewijs te vragen, je hebt al aan te geven dat niet te accepteren.
Over geestelijk en orthomoleculair lijden....depressies neem ik aan. Stoornissen zijn er niet, toch.
Geestelijk, wat is dat volgens jou. Omschrijf dat eens nader. Is dat iets van binnen uit, wat men doet of wordt geestelijk lijden veroorzaakt door externe zaken. Is geestelijk lijden stress, leidt het tot stress? Afhankelijk van de omschrijving kunnen we het hier heel erg over eens zijn, of helemaal niet.
Dat voeding problemen veroorzaken kan, best, maar ik wil hier wel deugdelijk onderzoek van zien. Ik wil ook graag van jou vernemen waarom dit onderzoek beter van opzet is dan ander onderzoek. Want op die vragen geef jij steeds geen antwoord. Je antwoord is alleen gericht waarom AD's niet helpen, maar niet waarom het andere wel helpt.
maandag 3 december 2007 om 19:09
IK ga zelf maar eens zoeken naar hoe goed die ortho studies dan zijn.
1) visolie:
Saturday September 22 2007
So you will remember the fish oil pill stories of last year. For the new kids: pill company Equazen and Durham Council said they were doing a trial on them with their GCSE year, but it wasn’t really a proper trial, for example there was no control group, and they had lots of similarly dodgy “trials” dotted about, which were being pimped successfully to the media as “positive”. When asked, Durham refused to release the detailed information you would expect from a proper piece of research. Even now, for all this pretending, there still has never been a single controlled trial, even a cheap one, of omega-3 fish oil supplements in normal children.
Dus tot en met september 2007 is er geen enkel controlled trial geweest. laat dat deblinding maar helemaal achterwege.
Belangenverstrengeling? De onderzoeker van VegEPA (ipv vis is een algje de maker van de EPA), die geweldige resultaten in kinderen scoorde is toevallig ook deels eigenaar van het patent op dit vegetarische middel.....
"a company making VegEPA was wiping the floor thanks to an amazing study. Basant Puri, a GMC-registered doctor from Imperial College London, performed the research. “The results of this study were astonishing,” he said. “After taking VegEPA daily for just three months, the children showed an increase in reading age of well over a year.” Prof Puri, who is on the patent as the inventor of VegEPA, also scanned the four children’s brains. “The results were astonishing,” he said: “It was as if these were the brains of children three years older.”
hmmm...even kijken naar de kwaliteit van dit onderzoek...
"But let’s approach these VegEPA promotional pieces like you would a story from a drug rep. There was no placebo, no control group, it was “before and after”, and with only four children, whose entire diet and lifestyle was changed. These are old tricks for big pharma, but too foxy for science journalists to spot, apparently"
Ik zei het al: wetenschapsjournalisten....geweldig! En echt heel degelijk onderzoek...
Waren het doorsnee kinderen, die vier in dit onderzoek? Was het zoals, we in deugdelijk onderzoek bij echte medicijnen zien, een doorsnee van de bevolking? Niet echt:
"Next, you might think about whether the population being examined in the study is the same as the population you are “treating”: in this case, perhaps, your child. On the standard growth charts - which I have in front of me - the four children in this study are not simply overweight, they are in the highest possible weight category on the charts, beyond the heaviest one in 200 of the population for their age. They are very unusual children with, you might guess, exceptional diets."
Elders lezen we dit:
"There have been only six published scientific studies so far into whether omega-3 supplements are beneficial for children. All have focused on children with developmental disorders such as autism, ADHD or dyspraxia. Peter Rogers, professor of biological psychology at Bristol University, who has studied omega-3s and children for many years, says that while three of these studies showed positive effects, the other three did not."
en
"Royal College of Psychiatrists spokesperson Dr Margaret Bamforth, a child and adolescent psychiatrist working with children with ADHD and other developmental disorders, thinks not. "Behavioural problems in children are multifactorial," she says. "To rely on diet alone as a strategy for managing difficult behaviour would be a mistake. The evidence base just isn't there for fish oils. Omega-3 is not a miracle cure. There is no miracle cure."
Er is niet EEN onderzoek naar omega-3 waarin ueberhaupt gebruik gemaakt wordt van een placebo. Nul. En die kwaliteit eiste jij, Astrada en wel meer ook. Niet alleen placebo, ook nog eens deblindering. Dus vanwaar dat vertrouwen in mega-3, als het bewijs ervoor niet geleverd is?
To be continued
1) visolie:
Saturday September 22 2007
So you will remember the fish oil pill stories of last year. For the new kids: pill company Equazen and Durham Council said they were doing a trial on them with their GCSE year, but it wasn’t really a proper trial, for example there was no control group, and they had lots of similarly dodgy “trials” dotted about, which were being pimped successfully to the media as “positive”. When asked, Durham refused to release the detailed information you would expect from a proper piece of research. Even now, for all this pretending, there still has never been a single controlled trial, even a cheap one, of omega-3 fish oil supplements in normal children.
Dus tot en met september 2007 is er geen enkel controlled trial geweest. laat dat deblinding maar helemaal achterwege.
Belangenverstrengeling? De onderzoeker van VegEPA (ipv vis is een algje de maker van de EPA), die geweldige resultaten in kinderen scoorde is toevallig ook deels eigenaar van het patent op dit vegetarische middel.....
"a company making VegEPA was wiping the floor thanks to an amazing study. Basant Puri, a GMC-registered doctor from Imperial College London, performed the research. “The results of this study were astonishing,” he said. “After taking VegEPA daily for just three months, the children showed an increase in reading age of well over a year.” Prof Puri, who is on the patent as the inventor of VegEPA, also scanned the four children’s brains. “The results were astonishing,” he said: “It was as if these were the brains of children three years older.”
hmmm...even kijken naar de kwaliteit van dit onderzoek...
"But let’s approach these VegEPA promotional pieces like you would a story from a drug rep. There was no placebo, no control group, it was “before and after”, and with only four children, whose entire diet and lifestyle was changed. These are old tricks for big pharma, but too foxy for science journalists to spot, apparently"
Ik zei het al: wetenschapsjournalisten....geweldig! En echt heel degelijk onderzoek...
Waren het doorsnee kinderen, die vier in dit onderzoek? Was het zoals, we in deugdelijk onderzoek bij echte medicijnen zien, een doorsnee van de bevolking? Niet echt:
"Next, you might think about whether the population being examined in the study is the same as the population you are “treating”: in this case, perhaps, your child. On the standard growth charts - which I have in front of me - the four children in this study are not simply overweight, they are in the highest possible weight category on the charts, beyond the heaviest one in 200 of the population for their age. They are very unusual children with, you might guess, exceptional diets."
Elders lezen we dit:
"There have been only six published scientific studies so far into whether omega-3 supplements are beneficial for children. All have focused on children with developmental disorders such as autism, ADHD or dyspraxia. Peter Rogers, professor of biological psychology at Bristol University, who has studied omega-3s and children for many years, says that while three of these studies showed positive effects, the other three did not."
en
"Royal College of Psychiatrists spokesperson Dr Margaret Bamforth, a child and adolescent psychiatrist working with children with ADHD and other developmental disorders, thinks not. "Behavioural problems in children are multifactorial," she says. "To rely on diet alone as a strategy for managing difficult behaviour would be a mistake. The evidence base just isn't there for fish oils. Omega-3 is not a miracle cure. There is no miracle cure."
Er is niet EEN onderzoek naar omega-3 waarin ueberhaupt gebruik gemaakt wordt van een placebo. Nul. En die kwaliteit eiste jij, Astrada en wel meer ook. Niet alleen placebo, ook nog eens deblindering. Dus vanwaar dat vertrouwen in mega-3, als het bewijs ervoor niet geleverd is?
To be continued
maandag 3 december 2007 om 20:16
Ik zoek ook even:
Website:
Categorie: Nieuwe ontwikkelingen
Resultaten van nieuw klinisch onderzoek laten zien dat omega-3 & -6 vetzuren (Eye Q) aanmerkelijke verbeteringen geven bij ADHD. Donderdag 8 november zijn de eerste resultaten van een onderzoek naar het effect van omega-3 & -6 vetzuren bij kinderen met de klinische diagnose ADHD gepresenteerd. Dit onderzoek is het eerste die de positieve werking bevestigt van visolie - aangevuld met teunisbloemolie - op klinisch gediagnosticeerde ADHD. Na 6 maanden gebruik van omega-3 & -6 vetzuren trad bij bijna 50% van de deelnemers een vermindering op van minimaal 25% op de ADHD-symptomen1.
Gezien het toenemend gebruik van geneesmiddelen op dit vlak, zullen de uitkomsten van deze studie positief worden ontvangen. In Nederland gebruiken ruim 50.000 jongeren onder de 20 jaar psychoactieve, stimulerende medicijnen. De Gezondheidsraad stelt in 2008 een verkennend onderzoek in naar het gebruik van visolie en mentale gezondheid. De uitkomsten van deze studie zijn een eerste onderbouwing voor een natuurlijk alternatief.
Wetenschappers van de Universiteit van Göteborg presenteerden de uitkomsten tijdens de conferentie van Children and Adults with Attention Deficit Hyperactivity Disorder (CHADD) in Washington.
- In de eerste drie maanden trad er bij 26% van de omega-3 & -6 groep een vermindering van de ADHD-symptomen op van 25% of meer.
- 12% van de deelnemers, die positief reageerden in de eerste drie maanden, liet zelfs een vermindering van meer dan 50% in de ADHD-symptomen zien.
- Na zes maanden reageerde 47% op de behandeling, waardoor de ADHD-symptomen met 25% of meer afnam.
- Nu liet 12% van de totale groep meer dan 50% verbetering in de symptomenscore zien.
- De deelnemers die het best reageerden op de behandeling waren te vinden onder de deelnemers met aandachtsstoornissen, lees- en schrijfproblemen, leerproblemen, dyspraxie (DCD) en autisme spectrum stoornissen.
Deze dubbelblind placebogecontroleerde studie startte met 75 kinderen en adolescenten (48 kinderen van 8-12 jaar en 27 kinderen van 13-18 jaar). In de eerste periode van 3 maanden kreeg de helft van de deelnemers het vetzurensupplement Eye Q en de andere helft een placebo. In de tweede periode van 3 maanden kregen alle deelnemers het vetzurensupplement met omega-3 & -6.
Met de nieuwe Zweedse studie werden de resultaten van de eerder uitgevoerde studies met een soortgelijke opzet - Durham2 en Adelaide3 - bevestigd in een groep kinderen en adolescenten met klinisch gediagnosticeerde ADHD. In de twee eerder uitgevoerde studies2,3 werden al opmerkelijke verbeteringen gezien in ADHD-symptomen en daarmee samenhangende gedrag- en leerstoornissen.
Daarnaast werd in Zweden bekeken welke vormen van ADHD en geassocieerde stoornissen het best reageren op de behandeling met het vetzurensupplement.
De onderzoekers stelden vast dat suppletie met vetzuren meer prominente verbeteringen liet zien bij kinderen en adolescenten die met name ontwikkelingsstoornissen hadden zoals schrijf- en leesproblemen.
Referenties:
1 Mats Johnson M.D., Sven Östlund B.A., Gunnar Fransson B.A., Björn Kadesjö M.D. Ph.D., Christopher Gillberg M.D. Ph.D. Department of Child and Adolescent Psychiatry, Institute of Neuroscience and Physiology, Göteborg University, Sweden.
2 Richardson AJ, Montgomery P. The Oxford-Durham study: a randomized, controlled trial of dietary supplementation with fatty acids in children with developmental coordination disorder. Pediatrics. 2005 May;115(5):1360-6.
3 Sinn N, Bryan J. Effect of supplementation with polyunsaturated fatty acids and micronutrients on learning and behavior problems associated with child ADHD. J Dev Behav Pediatr. 2007 Apr;28(2):82-91.
www.chadd.org
Het in deze studies gebruikte voedingssupplement (Eye Q) bevat een combinatie van omega-3 vetzuren uit sardines en ansjovis en omega-6 vetzuren uit teunisbloemolie. De visolie in Eye Q heeft een natuurlijke hoge ratio tussen EPA/DHA van gemiddeld 3,5:1. Dit is hoger dan gebruikelijk.
Eye Q is beschikbaar in een serie van producten en kost vanaf 11,95 euro. De producten zijn onder andere verkrijgbaar bij drogisten zoals DA en DIO, via de apotheker en bij gezondheidswinkels als De Tuinen en Vitamin Sore.
site
Website:
Categorie: Nieuwe ontwikkelingen
Resultaten van nieuw klinisch onderzoek laten zien dat omega-3 & -6 vetzuren (Eye Q) aanmerkelijke verbeteringen geven bij ADHD. Donderdag 8 november zijn de eerste resultaten van een onderzoek naar het effect van omega-3 & -6 vetzuren bij kinderen met de klinische diagnose ADHD gepresenteerd. Dit onderzoek is het eerste die de positieve werking bevestigt van visolie - aangevuld met teunisbloemolie - op klinisch gediagnosticeerde ADHD. Na 6 maanden gebruik van omega-3 & -6 vetzuren trad bij bijna 50% van de deelnemers een vermindering op van minimaal 25% op de ADHD-symptomen1.
Gezien het toenemend gebruik van geneesmiddelen op dit vlak, zullen de uitkomsten van deze studie positief worden ontvangen. In Nederland gebruiken ruim 50.000 jongeren onder de 20 jaar psychoactieve, stimulerende medicijnen. De Gezondheidsraad stelt in 2008 een verkennend onderzoek in naar het gebruik van visolie en mentale gezondheid. De uitkomsten van deze studie zijn een eerste onderbouwing voor een natuurlijk alternatief.
Wetenschappers van de Universiteit van Göteborg presenteerden de uitkomsten tijdens de conferentie van Children and Adults with Attention Deficit Hyperactivity Disorder (CHADD) in Washington.
- In de eerste drie maanden trad er bij 26% van de omega-3 & -6 groep een vermindering van de ADHD-symptomen op van 25% of meer.
- 12% van de deelnemers, die positief reageerden in de eerste drie maanden, liet zelfs een vermindering van meer dan 50% in de ADHD-symptomen zien.
- Na zes maanden reageerde 47% op de behandeling, waardoor de ADHD-symptomen met 25% of meer afnam.
- Nu liet 12% van de totale groep meer dan 50% verbetering in de symptomenscore zien.
- De deelnemers die het best reageerden op de behandeling waren te vinden onder de deelnemers met aandachtsstoornissen, lees- en schrijfproblemen, leerproblemen, dyspraxie (DCD) en autisme spectrum stoornissen.
Deze dubbelblind placebogecontroleerde studie startte met 75 kinderen en adolescenten (48 kinderen van 8-12 jaar en 27 kinderen van 13-18 jaar). In de eerste periode van 3 maanden kreeg de helft van de deelnemers het vetzurensupplement Eye Q en de andere helft een placebo. In de tweede periode van 3 maanden kregen alle deelnemers het vetzurensupplement met omega-3 & -6.
Met de nieuwe Zweedse studie werden de resultaten van de eerder uitgevoerde studies met een soortgelijke opzet - Durham2 en Adelaide3 - bevestigd in een groep kinderen en adolescenten met klinisch gediagnosticeerde ADHD. In de twee eerder uitgevoerde studies2,3 werden al opmerkelijke verbeteringen gezien in ADHD-symptomen en daarmee samenhangende gedrag- en leerstoornissen.
Daarnaast werd in Zweden bekeken welke vormen van ADHD en geassocieerde stoornissen het best reageren op de behandeling met het vetzurensupplement.
De onderzoekers stelden vast dat suppletie met vetzuren meer prominente verbeteringen liet zien bij kinderen en adolescenten die met name ontwikkelingsstoornissen hadden zoals schrijf- en leesproblemen.
Referenties:
1 Mats Johnson M.D., Sven Östlund B.A., Gunnar Fransson B.A., Björn Kadesjö M.D. Ph.D., Christopher Gillberg M.D. Ph.D. Department of Child and Adolescent Psychiatry, Institute of Neuroscience and Physiology, Göteborg University, Sweden.
2 Richardson AJ, Montgomery P. The Oxford-Durham study: a randomized, controlled trial of dietary supplementation with fatty acids in children with developmental coordination disorder. Pediatrics. 2005 May;115(5):1360-6.
3 Sinn N, Bryan J. Effect of supplementation with polyunsaturated fatty acids and micronutrients on learning and behavior problems associated with child ADHD. J Dev Behav Pediatr. 2007 Apr;28(2):82-91.
www.chadd.org
Het in deze studies gebruikte voedingssupplement (Eye Q) bevat een combinatie van omega-3 vetzuren uit sardines en ansjovis en omega-6 vetzuren uit teunisbloemolie. De visolie in Eye Q heeft een natuurlijke hoge ratio tussen EPA/DHA van gemiddeld 3,5:1. Dit is hoger dan gebruikelijk.
Eye Q is beschikbaar in een serie van producten en kost vanaf 11,95 euro. De producten zijn onder andere verkrijgbaar bij drogisten zoals DA en DIO, via de apotheker en bij gezondheidswinkels als De Tuinen en Vitamin Sore.
site
maandag 3 december 2007 om 21:01
Ook leuk:
Parachutes voldoen niet volgens gerandomiseerd en dubbel blind onderzoek!.
Parachute use to prevent death and major trauma related to gravitational challenge: systematic review of randomised controlled trials
Gordon C S Smith, professor1, Jill P Pell, consultant2
1 Department of Obstetrics and Gynaecology, Cambridge University, Cambridge CB2 2QQ, 2 Department of Public Health, Greater Glasgow NHS Board, Glasgow G3 8YU
Correspondence to: G C S Smith gcss2@cam.ac.uk
Abstract
Objectives To determine whether parachutes are effective in preventing major trauma related to gravitational challenge.
Design Systematic review of randomised controlled trials.
Data sources: Medline, Web of Science, Embase, and the Cochrane Library databases; appropriate internet sites and citation lists.
Study selection: Studies showing the effects of using a parachute during free fall.
Main outcome measure Death or major trauma, defined as an injury severity score > 15.
Results We were unable to identify any randomised controlled trials of parachute intervention.
Conclusions As with many interventions intended to prevent ill health, the effectiveness of parachutes has not been subjected to rigorous evaluation by using randomised controlled trials. Advocates of evidence based medicine have criticised the adoption of interventions evaluated by using only observational data. We think that everyone might benefit if the most radical protagonists of evidence based medicine organised and participated in a double blind, randomised, placebo controlled, crossover trial of the parachute.
Introduction
The parachute is used in recreational, voluntary sector, and military settings to reduce the risk of orthopaedic, head, and soft tissue injury after gravitational challenge, typically in the context of jumping from an aircraft. The perception that parachutes are a successful intervention is based largely on anecdotal evidence. Observational data have shown that their use is associated with morbidity and mortality, due to both failure of the intervention1 2 and iatrogenic complications.3 In addition, "natural history" studies of free fall indicate that failure to take or deploy a parachute does not inevitably result in an adverse outcome.4 We therefore undertook a systematic review of randomised controlled trials of parachutes.
Methods
Literature search
We conducted the review in accordance with the QUOROM (quality of reporting of meta-analyses) guidelines.5 We searched for randomised controlled trials of parachute use on Medline, Web of Science, Embase, the Cochrane Library, appropriate internet sites, and citation lists. Search words employed were "parachute" and "trial." We imposed no language restriction and included any studies that entailed jumping from a height greater than 100 metres. The accepted intervention was a fabric device, secured by strings to a harness worn by the participant and released (either automatically or manually) during free fall with the purpose of limiting the rate of descent. We excluded studies that had no control group.
Definition of outcomes
The major outcomes studied were death or major trauma, defined as an injury severity score greater than 15.6
Meta-analysis
Our statistical apprach was to assess outcomes in parachute and control groups by odds ratios and quantified the precision of estimates by 95% confidence intervals. We chose the Mantel-Haenszel test to assess heterogeneity, and sensitivity and subgroup analyses and fixed effects weighted regression techniques to explore causes of heterogeneity. We selected a funnel plot to assess publication bias visually and Egger's and Begg's tests to test it quantitatively. Stata software, version 7.0, was the tool for all statistical analyses.
Results
Our search strategy did not find any randomised controlled trials of the parachute.
Parachutes reduce the risk of injury after gravitational challenge, but their effectiveness has not been proved with randomised controlled trials
Credit: HULTON/GETTY
Discussion
Evidence based pride and observational prejudice
It is a truth universally acknowledged that a medical intervention justified by observational data must be in want of verification through a randomised controlled trial. Observational studies have been tainted by accusations of data dredging, confounding, and bias.7 For example, observational studies showed lower rates of ischaemic heart disease among women using hormone replacement therapy, and these data were interpreted as advocating hormone replacement for healthy women, women with established ischaemic heart disease, and women with risk factors for ischaemic heart disease.8 However, randomised controlled trials showed that hormone replacement therapy actually increased the risk of ischaemic heart disease,9 indicating that the apparent protective effects seen in observational studies were due to bias. Cases such as this one show that medical interventions based solely on observational data should be carefully scrutinised, and the parachute is no exception.
Natural history of gravitational challenge
The effectiveness of an intervention has to be judged relative to non-intervention. Understanding the natural history of free fall is therefore imperative. If failure to use a parachute were associated with 100% mortality then any survival associated with its use might be considered evidence of effectiveness. However, an adverse outcome after free fall is by no means inevitable. Survival has been reported after gravitation challenges of more than 10 000 metres (33 000 feet).4 In addition, the use of parachutes is itself associated with morbidity and mortality.1-3 10 This is in part due to failure of the intervention. However, as with all interventions, parachutes are also associated with iatrogenic complications.3 Therefore, studies are required to calculate the balance of risks and benefits of parachute use.
The parachute and the healthy cohort effect
One of the major weaknesses of observational data is the possibility of bias, including selection bias and reporting bias, which can be obviated largely by using randomised controlled trials. The relevance to parachute use is that individuals jumping from aircraft without the help of a parachute are likely to have a high prevalence of pre-existing psychiatric morbidity. Individuals who use parachutes are likely to have less psychiatric morbidity and may also differ in key demographic factors, such as income and cigarette use. It follows, therefore, that the apparent protective effect of parachutes may be merely an example of the "healthy cohort" effect. Observational studies typically use multivariate analytical approaches, using maximum likelihood based modelling methods to try to adjust estimates of relative risk for these biases. Distasteful as these statistical adjustments are for the cognoscenti of evidence based medicine, no such analyses exist for assessing the presumed effects of the parachute.
The medicalisation of free fall
It is often said that doctors are interfering monsters obsessed with disease and power, who will not be satisfied until they control every aspect of our lives (Journal of Social Science, pick a volume). It might be argued that the pressure exerted on individuals to use parachutes is yet another example of a natural, life enhancing experience being turned into a situation of fear and dependency. The widespread use of the parachute may just be another example of doctors' obsession with disease prevention and their misplaced belief in unproved technology to provide effective protection against occasional adverse events.
What is already known about this topic
Parachutes are widely used to prevent death and major injury after gravitational challenge
Parachute use is associated with adverse effects due to failure of the intervention and iatrogenic injury
Studies of free fall do not show 100% mortality
What this study adds
No randomised controlled trials of parachute use have been undertaken
The basis for parachute use is purely observational, and its apparent efficacy could potentially be explained by a "healthy cohort" effect
Individuals who insist that all interventions need to be validated by a randomised controlled trial need to come down to earth with a bump
Parachutes and the military industrial complex
However sinister doctors may be, there are powers at large that are even more evil. The parachute industry has earned billions of dollars for vast multinational corporations whose profits depend on belief in the efficacy of their product. One would hardly expect these vast commercial concerns to have the bravery to test their product in the setting of a randomised controlled trial. Moreover, industry sponsored trials are more likely to conclude in favour of their commercial product,11 and it is unclear whether the results of such industry sponsored trials are reliable.
A call to (broken) arms
Only two options exist. The first is that we accept that, under exceptional circumstances, common sense might be applied when considering the potential risks and benefits of interventions. The second is that we continue our quest for the holy grail of exclusively evidence based interventions and preclude parachute use outside the context of a properly conducted trial. The dependency we have created in our population may make recruitment of the unenlightened masses to such a trial difficult. If so, we feel assured that those who advocate evidence based medicine and criticise use of interventions that lack an evidence base will not hesitate to demonstrate their commitment by volunteering for a double blind, randomised, placebo controlled, crossover trial.
--------------------------------------------------------------------------------
Contributors: GCSS had the original idea. JPP tried to talk him out of it. JPP did the first literature search but GCSS lost it. GCSS drafted the manuscript but JPP deleted all the best jokes. GCSS is the guarantor, and JPP says it serves him right.
Funding: None.
Competing interests: None declared.
Ethical approval: Not required.
References
Belmont PJ Jr, Taylor KF, Mason KT, Shawen SB, Polly DW Jr, Klemme WR. Incidence, epidemiology, and occupational outcomes of thoracolumbar fractures among US Army aviators. J Trauma 2001;50: 855-61.[ISI][Medline]
Bricknell MC, Craig SC. Military parachuting injuries: a literature review. Occup Med (Lond) 1999;49: 17-26.
Lasczkowski G, Hasenfuss S, Verhoff M, Weiler G. An unusual airplane crash—deadly life saver. Unintentional activation of an automated reserve opening device causing airplane accident. Forensic Sci Int 2002;125: 250-3.[CrossRef][ISI][Medline]
Highest fall survived without a parachute. In: Cunningham A. Guinness world records 2002. London: Guinness World Records, 2002.
Moher D, Cook DJ, Eastwood S, Olkin I, Rennie D, Stroup DF, for the QUOROM Group. Improving the quality of reports of meta-analyses of randomised controlled trials: the QUOROM statement. Lancet 1999;354: 1896-1900.[CrossRef][ISI][Medline]
Lossius HM, Langhelle A, Reide E, Pillgram-Larsen J, Lossius TA, Laake P, et al. Reporting data following major trauma and analysing factors associated with outcome using the new Utstein style recommendations. Resuscitation 2001;50: 263-72.[CrossRef][ISI][Medline]
Davey Smith G, Ebrahim S. Data dredging, bias, or confounding. BMJ 2002;325: 1437-8.[Free Full Text]
Pines A, Mijatovic V, van der Mooren MJ, Kenemans P. Hormone replacement therapy and cardioprotection: basic concepts and clinical considerations. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol 1997;71: 193-7.[CrossRef][ISI][Medline]
Rossouw JE, Anderson GL, Prentice RL, LaCroix AZ, Kooperberg C, Stefanick ML, et al. Risks and benefits of estrogen plus progestin in healthy postmenopausal women: principal results from the Women's Health Initiative randomized controlled trial. JAMA 2002;288: 321-33.[Abstract/Free Full Text]
Lee CT, Williams P, Hadden WA. Parachuting for charity: is it worth the money? A 5-year audit of parachute injuries in Tayside and the cost to the NHS. Injury 1999;30: 283-7.[CrossRef][ISI][Medline]
Lexchin J, Bero LA, Djulbegovic B, Clark O. Pharmaceutical industry sponsorship and research outcome and quality: systematic review. BMJ 2003;326: 1167-70.[Abstract/Free Full Text]
Related Article
Parachute approach to evidence based medicine
Malcolm Potts, Ndola Prata, Julia Walsh, and Amy Grossman
BMJ 2006 333: 701-703. [Full Text]
This article has been cited by other articles:
(Search Google Scholar for Other Citing Articles)
Jordan, S. E., Armon, C., Argoff, C. E., Samuels, J., Backonja, M.-M. (2007). ASSESSMENT: USE OF EPIDURAL STEROID INJECTIONS TO TREAT RADICULAR LUMBOSACRAL PAIN: REPORT OF THE THERAPEUTICS AND TECHNOLOGY ASSESSMENT SUBCOMMITTEE OF THE AMERICAN ACADEMY OF NEUROLOGY. Neurology 69: 1191-1192 [Full text]
Lighthall, G. K., Barr, J. (2007). The Use of Clinical Simulation Systems to Train Critical Care Physicians. J Intensive Care Med 22: 257-269 [Abstract]
Auerbach, A. D., Landefeld, C. S., Shojania, K. G. (2007). The Tension between Needing to Improve Care and Knowing How to Do It. NEJM 357: 608-613 [Full text]
McCartney, C. J. L., Wildsmith, J. A. W., Cornforth, B. M., Hargreaves, D. M., van Velzen, C., Hopkins, P. M. (2007). Ultrasound guidance for regional anaesthesia.. Br J Anaesth 99: 139-140 [Full text]
Boutron, I., Ravaud, P., Nizard, R. (2007). The design and assessment of prospective randomised, controlled trials in orthopaedic surgery. J Bone Joint Surg Br 89-B: 858-863 [Abstract] [Full text]
Wise, R. A. (2007). Ethical Issues Confronted In Pulmonary Clinical Trials. Proc Am Thorac Soc 4: 200-205 [Abstract] [Full text]
Francisco, V. T., Butterfoss, F. D. (2007). Social Validation of Goals, Procedures, and Effects in Public Health. Health Promot Pract 8: 128-133 [Abstract]
Nissenson, A. R. (2007). Influence of Industry on Renal Guideline Development Commentary: Keeping Our Eye on the Ball and Improving Chronic Kidney Disease Patient Outcomes. CJASN 2: 205-206 [Full text]
Tan, C., Treasure, T., Browne, J., Utley, M., Davies, C. W H, Hemingway, H. (2007). Seeking consensus by formal methods: a health warning. J. R. Soc. Med. 100: 10-14 [Full text]
Treasure, T. (2006). The evidence on which to base practice: different tools for different times. Eur. J. Cardiothorac. Surg. 30: 819-824 [Full text]
Hayward, R. A., Hofer, T. P., Vijan, S. (2006). Narrative review: lack of evidence for recommended low-density lipoprotein treatment targets: a solvable problem.. ANN INTERN MED 145: 520-530 [Abstract] [Full text]
Potts, M., Prata, N., Walsh, J., Grossman, A. (2006). Parachute approach to evidence based medicine.. BMJ 333: 701-703 [Full text]
Genuis, S. J. (2006). Health issues and the environment--an emerging paradigm for providers of obstetrical and gynaecological health care. Hum Reprod 21: 2201-2208 [Abstract] [Full text]
Donnan, G. A., Davis, S. M., Schellinger, P. D., Hacke, W. (2006). Intra-Arterial Thrombolysis Is the Treatment of Choice for Basilar Thrombosis: Pro. Stroke 37: 2436-2437 [Full text]
Sederer, L. I. (2006). The Evidence-Based Practice: Methods, Models, and Tools for Mental Health Professionals. Psychiatr. Serv. 57: 1219-1220 [Full text]
Halamka, J. D. (2006). Health Information Technology: Shall We Wait for the Evidence?. ANN INTERN MED 144: 775-776 [Full text]
Horan, F. T. (2005). Judging the evidence. J Bone Joint Surg Br 87-B: 1589-1590 [Full text]
Claus, T., Schmitt, R., Stabroth, C., Luft, F. C., Kettritz, R., Gross, C. M. (2005). Where do we stand with renovascular hypertension?. Nephrol Dial Transplant 20: 1495-1498 [Full text]
Marshall, A. C., Lock, J. E. (2005). Leaving Neverland: A Randomized Trial for Coarctation Shows Pediatric Interventional Cardiology Is Growing Up. Circulation 111: 3347-3348 [Full text]
David, T. J (2005). Child abuse and paediatrics. J. R. Soc. Med. 98: 229-231 [Full text]
Schroeter, K. (2005). Stones From a Glass House: In Reply. Pediatrics 115: 1116-1117 [Full text]
Lau, T., Carlsson, P.-O., Leung, P.S., Wolfrum, C., Asilmaz, E., Luca, E., Friedman, J.M., Stoffel, M., Verhave, J.C., Hillege, H.L., Burgerhof, J.G.M., Janssen, W.M.T., Gansevoort, R.T., Navis, G.J., de Zeeuw, D., de Jong, P.E., for the PREVEND Study Group, (2005). Why Less Diabetes with Blockade of the Renin-Angiotensin System?: Evidence for a Local Angiotensin-Generating System and Dose-Dependent Inhibition of Glucose-Stimulated Insulin Release by Angiotensin II in Isolated Pancreatic Islets. Diabetologia 47: 240-248, 2004. J. Am. Soc. Nephrol. 16: 567-573 [Full text]
Sankar, R. (2004). Initial treatment of epilepsy with antiepileptic drugs: Pediatric issues. Neurology 63: S30-S39 [Abstract] [Full text]
Christenfeld, N. J. S., Sloan, R. P., Carroll, D., Greenland, S. (2004). Risk Factors, Confounding, and the Illusion of Statistical Control. Psychosom. Med. 66: 868-875 [Abstract] [Full text]
Doust, J., Del Mar, C. (2004). Why do doctors use treatments that do not work?. BMJ 328: 474-475 [Full text]
(2004). Common Sense vs. Evidence-Based Medicine: Lessons from the Parachute. JWatch Emergency Med. 2004: 10-10 [Full text]
Parachutes voldoen niet volgens gerandomiseerd en dubbel blind onderzoek!.
Parachute use to prevent death and major trauma related to gravitational challenge: systematic review of randomised controlled trials
Gordon C S Smith, professor1, Jill P Pell, consultant2
1 Department of Obstetrics and Gynaecology, Cambridge University, Cambridge CB2 2QQ, 2 Department of Public Health, Greater Glasgow NHS Board, Glasgow G3 8YU
Correspondence to: G C S Smith gcss2@cam.ac.uk
Abstract
Objectives To determine whether parachutes are effective in preventing major trauma related to gravitational challenge.
Design Systematic review of randomised controlled trials.
Data sources: Medline, Web of Science, Embase, and the Cochrane Library databases; appropriate internet sites and citation lists.
Study selection: Studies showing the effects of using a parachute during free fall.
Main outcome measure Death or major trauma, defined as an injury severity score > 15.
Results We were unable to identify any randomised controlled trials of parachute intervention.
Conclusions As with many interventions intended to prevent ill health, the effectiveness of parachutes has not been subjected to rigorous evaluation by using randomised controlled trials. Advocates of evidence based medicine have criticised the adoption of interventions evaluated by using only observational data. We think that everyone might benefit if the most radical protagonists of evidence based medicine organised and participated in a double blind, randomised, placebo controlled, crossover trial of the parachute.
Introduction
The parachute is used in recreational, voluntary sector, and military settings to reduce the risk of orthopaedic, head, and soft tissue injury after gravitational challenge, typically in the context of jumping from an aircraft. The perception that parachutes are a successful intervention is based largely on anecdotal evidence. Observational data have shown that their use is associated with morbidity and mortality, due to both failure of the intervention1 2 and iatrogenic complications.3 In addition, "natural history" studies of free fall indicate that failure to take or deploy a parachute does not inevitably result in an adverse outcome.4 We therefore undertook a systematic review of randomised controlled trials of parachutes.
Methods
Literature search
We conducted the review in accordance with the QUOROM (quality of reporting of meta-analyses) guidelines.5 We searched for randomised controlled trials of parachute use on Medline, Web of Science, Embase, the Cochrane Library, appropriate internet sites, and citation lists. Search words employed were "parachute" and "trial." We imposed no language restriction and included any studies that entailed jumping from a height greater than 100 metres. The accepted intervention was a fabric device, secured by strings to a harness worn by the participant and released (either automatically or manually) during free fall with the purpose of limiting the rate of descent. We excluded studies that had no control group.
Definition of outcomes
The major outcomes studied were death or major trauma, defined as an injury severity score greater than 15.6
Meta-analysis
Our statistical apprach was to assess outcomes in parachute and control groups by odds ratios and quantified the precision of estimates by 95% confidence intervals. We chose the Mantel-Haenszel test to assess heterogeneity, and sensitivity and subgroup analyses and fixed effects weighted regression techniques to explore causes of heterogeneity. We selected a funnel plot to assess publication bias visually and Egger's and Begg's tests to test it quantitatively. Stata software, version 7.0, was the tool for all statistical analyses.
Results
Our search strategy did not find any randomised controlled trials of the parachute.
Parachutes reduce the risk of injury after gravitational challenge, but their effectiveness has not been proved with randomised controlled trials
Credit: HULTON/GETTY
Discussion
Evidence based pride and observational prejudice
It is a truth universally acknowledged that a medical intervention justified by observational data must be in want of verification through a randomised controlled trial. Observational studies have been tainted by accusations of data dredging, confounding, and bias.7 For example, observational studies showed lower rates of ischaemic heart disease among women using hormone replacement therapy, and these data were interpreted as advocating hormone replacement for healthy women, women with established ischaemic heart disease, and women with risk factors for ischaemic heart disease.8 However, randomised controlled trials showed that hormone replacement therapy actually increased the risk of ischaemic heart disease,9 indicating that the apparent protective effects seen in observational studies were due to bias. Cases such as this one show that medical interventions based solely on observational data should be carefully scrutinised, and the parachute is no exception.
Natural history of gravitational challenge
The effectiveness of an intervention has to be judged relative to non-intervention. Understanding the natural history of free fall is therefore imperative. If failure to use a parachute were associated with 100% mortality then any survival associated with its use might be considered evidence of effectiveness. However, an adverse outcome after free fall is by no means inevitable. Survival has been reported after gravitation challenges of more than 10 000 metres (33 000 feet).4 In addition, the use of parachutes is itself associated with morbidity and mortality.1-3 10 This is in part due to failure of the intervention. However, as with all interventions, parachutes are also associated with iatrogenic complications.3 Therefore, studies are required to calculate the balance of risks and benefits of parachute use.
The parachute and the healthy cohort effect
One of the major weaknesses of observational data is the possibility of bias, including selection bias and reporting bias, which can be obviated largely by using randomised controlled trials. The relevance to parachute use is that individuals jumping from aircraft without the help of a parachute are likely to have a high prevalence of pre-existing psychiatric morbidity. Individuals who use parachutes are likely to have less psychiatric morbidity and may also differ in key demographic factors, such as income and cigarette use. It follows, therefore, that the apparent protective effect of parachutes may be merely an example of the "healthy cohort" effect. Observational studies typically use multivariate analytical approaches, using maximum likelihood based modelling methods to try to adjust estimates of relative risk for these biases. Distasteful as these statistical adjustments are for the cognoscenti of evidence based medicine, no such analyses exist for assessing the presumed effects of the parachute.
The medicalisation of free fall
It is often said that doctors are interfering monsters obsessed with disease and power, who will not be satisfied until they control every aspect of our lives (Journal of Social Science, pick a volume). It might be argued that the pressure exerted on individuals to use parachutes is yet another example of a natural, life enhancing experience being turned into a situation of fear and dependency. The widespread use of the parachute may just be another example of doctors' obsession with disease prevention and their misplaced belief in unproved technology to provide effective protection against occasional adverse events.
What is already known about this topic
Parachutes are widely used to prevent death and major injury after gravitational challenge
Parachute use is associated with adverse effects due to failure of the intervention and iatrogenic injury
Studies of free fall do not show 100% mortality
What this study adds
No randomised controlled trials of parachute use have been undertaken
The basis for parachute use is purely observational, and its apparent efficacy could potentially be explained by a "healthy cohort" effect
Individuals who insist that all interventions need to be validated by a randomised controlled trial need to come down to earth with a bump
Parachutes and the military industrial complex
However sinister doctors may be, there are powers at large that are even more evil. The parachute industry has earned billions of dollars for vast multinational corporations whose profits depend on belief in the efficacy of their product. One would hardly expect these vast commercial concerns to have the bravery to test their product in the setting of a randomised controlled trial. Moreover, industry sponsored trials are more likely to conclude in favour of their commercial product,11 and it is unclear whether the results of such industry sponsored trials are reliable.
A call to (broken) arms
Only two options exist. The first is that we accept that, under exceptional circumstances, common sense might be applied when considering the potential risks and benefits of interventions. The second is that we continue our quest for the holy grail of exclusively evidence based interventions and preclude parachute use outside the context of a properly conducted trial. The dependency we have created in our population may make recruitment of the unenlightened masses to such a trial difficult. If so, we feel assured that those who advocate evidence based medicine and criticise use of interventions that lack an evidence base will not hesitate to demonstrate their commitment by volunteering for a double blind, randomised, placebo controlled, crossover trial.
--------------------------------------------------------------------------------
Contributors: GCSS had the original idea. JPP tried to talk him out of it. JPP did the first literature search but GCSS lost it. GCSS drafted the manuscript but JPP deleted all the best jokes. GCSS is the guarantor, and JPP says it serves him right.
Funding: None.
Competing interests: None declared.
Ethical approval: Not required.
References
Belmont PJ Jr, Taylor KF, Mason KT, Shawen SB, Polly DW Jr, Klemme WR. Incidence, epidemiology, and occupational outcomes of thoracolumbar fractures among US Army aviators. J Trauma 2001;50: 855-61.[ISI][Medline]
Bricknell MC, Craig SC. Military parachuting injuries: a literature review. Occup Med (Lond) 1999;49: 17-26.
Lasczkowski G, Hasenfuss S, Verhoff M, Weiler G. An unusual airplane crash—deadly life saver. Unintentional activation of an automated reserve opening device causing airplane accident. Forensic Sci Int 2002;125: 250-3.[CrossRef][ISI][Medline]
Highest fall survived without a parachute. In: Cunningham A. Guinness world records 2002. London: Guinness World Records, 2002.
Moher D, Cook DJ, Eastwood S, Olkin I, Rennie D, Stroup DF, for the QUOROM Group. Improving the quality of reports of meta-analyses of randomised controlled trials: the QUOROM statement. Lancet 1999;354: 1896-1900.[CrossRef][ISI][Medline]
Lossius HM, Langhelle A, Reide E, Pillgram-Larsen J, Lossius TA, Laake P, et al. Reporting data following major trauma and analysing factors associated with outcome using the new Utstein style recommendations. Resuscitation 2001;50: 263-72.[CrossRef][ISI][Medline]
Davey Smith G, Ebrahim S. Data dredging, bias, or confounding. BMJ 2002;325: 1437-8.[Free Full Text]
Pines A, Mijatovic V, van der Mooren MJ, Kenemans P. Hormone replacement therapy and cardioprotection: basic concepts and clinical considerations. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol 1997;71: 193-7.[CrossRef][ISI][Medline]
Rossouw JE, Anderson GL, Prentice RL, LaCroix AZ, Kooperberg C, Stefanick ML, et al. Risks and benefits of estrogen plus progestin in healthy postmenopausal women: principal results from the Women's Health Initiative randomized controlled trial. JAMA 2002;288: 321-33.[Abstract/Free Full Text]
Lee CT, Williams P, Hadden WA. Parachuting for charity: is it worth the money? A 5-year audit of parachute injuries in Tayside and the cost to the NHS. Injury 1999;30: 283-7.[CrossRef][ISI][Medline]
Lexchin J, Bero LA, Djulbegovic B, Clark O. Pharmaceutical industry sponsorship and research outcome and quality: systematic review. BMJ 2003;326: 1167-70.[Abstract/Free Full Text]
Related Article
Parachute approach to evidence based medicine
Malcolm Potts, Ndola Prata, Julia Walsh, and Amy Grossman
BMJ 2006 333: 701-703. [Full Text]
This article has been cited by other articles:
(Search Google Scholar for Other Citing Articles)
Jordan, S. E., Armon, C., Argoff, C. E., Samuels, J., Backonja, M.-M. (2007). ASSESSMENT: USE OF EPIDURAL STEROID INJECTIONS TO TREAT RADICULAR LUMBOSACRAL PAIN: REPORT OF THE THERAPEUTICS AND TECHNOLOGY ASSESSMENT SUBCOMMITTEE OF THE AMERICAN ACADEMY OF NEUROLOGY. Neurology 69: 1191-1192 [Full text]
Lighthall, G. K., Barr, J. (2007). The Use of Clinical Simulation Systems to Train Critical Care Physicians. J Intensive Care Med 22: 257-269 [Abstract]
Auerbach, A. D., Landefeld, C. S., Shojania, K. G. (2007). The Tension between Needing to Improve Care and Knowing How to Do It. NEJM 357: 608-613 [Full text]
McCartney, C. J. L., Wildsmith, J. A. W., Cornforth, B. M., Hargreaves, D. M., van Velzen, C., Hopkins, P. M. (2007). Ultrasound guidance for regional anaesthesia.. Br J Anaesth 99: 139-140 [Full text]
Boutron, I., Ravaud, P., Nizard, R. (2007). The design and assessment of prospective randomised, controlled trials in orthopaedic surgery. J Bone Joint Surg Br 89-B: 858-863 [Abstract] [Full text]
Wise, R. A. (2007). Ethical Issues Confronted In Pulmonary Clinical Trials. Proc Am Thorac Soc 4: 200-205 [Abstract] [Full text]
Francisco, V. T., Butterfoss, F. D. (2007). Social Validation of Goals, Procedures, and Effects in Public Health. Health Promot Pract 8: 128-133 [Abstract]
Nissenson, A. R. (2007). Influence of Industry on Renal Guideline Development Commentary: Keeping Our Eye on the Ball and Improving Chronic Kidney Disease Patient Outcomes. CJASN 2: 205-206 [Full text]
Tan, C., Treasure, T., Browne, J., Utley, M., Davies, C. W H, Hemingway, H. (2007). Seeking consensus by formal methods: a health warning. J. R. Soc. Med. 100: 10-14 [Full text]
Treasure, T. (2006). The evidence on which to base practice: different tools for different times. Eur. J. Cardiothorac. Surg. 30: 819-824 [Full text]
Hayward, R. A., Hofer, T. P., Vijan, S. (2006). Narrative review: lack of evidence for recommended low-density lipoprotein treatment targets: a solvable problem.. ANN INTERN MED 145: 520-530 [Abstract] [Full text]
Potts, M., Prata, N., Walsh, J., Grossman, A. (2006). Parachute approach to evidence based medicine.. BMJ 333: 701-703 [Full text]
Genuis, S. J. (2006). Health issues and the environment--an emerging paradigm for providers of obstetrical and gynaecological health care. Hum Reprod 21: 2201-2208 [Abstract] [Full text]
Donnan, G. A., Davis, S. M., Schellinger, P. D., Hacke, W. (2006). Intra-Arterial Thrombolysis Is the Treatment of Choice for Basilar Thrombosis: Pro. Stroke 37: 2436-2437 [Full text]
Sederer, L. I. (2006). The Evidence-Based Practice: Methods, Models, and Tools for Mental Health Professionals. Psychiatr. Serv. 57: 1219-1220 [Full text]
Halamka, J. D. (2006). Health Information Technology: Shall We Wait for the Evidence?. ANN INTERN MED 144: 775-776 [Full text]
Horan, F. T. (2005). Judging the evidence. J Bone Joint Surg Br 87-B: 1589-1590 [Full text]
Claus, T., Schmitt, R., Stabroth, C., Luft, F. C., Kettritz, R., Gross, C. M. (2005). Where do we stand with renovascular hypertension?. Nephrol Dial Transplant 20: 1495-1498 [Full text]
Marshall, A. C., Lock, J. E. (2005). Leaving Neverland: A Randomized Trial for Coarctation Shows Pediatric Interventional Cardiology Is Growing Up. Circulation 111: 3347-3348 [Full text]
David, T. J (2005). Child abuse and paediatrics. J. R. Soc. Med. 98: 229-231 [Full text]
Schroeter, K. (2005). Stones From a Glass House: In Reply. Pediatrics 115: 1116-1117 [Full text]
Lau, T., Carlsson, P.-O., Leung, P.S., Wolfrum, C., Asilmaz, E., Luca, E., Friedman, J.M., Stoffel, M., Verhave, J.C., Hillege, H.L., Burgerhof, J.G.M., Janssen, W.M.T., Gansevoort, R.T., Navis, G.J., de Zeeuw, D., de Jong, P.E., for the PREVEND Study Group, (2005). Why Less Diabetes with Blockade of the Renin-Angiotensin System?: Evidence for a Local Angiotensin-Generating System and Dose-Dependent Inhibition of Glucose-Stimulated Insulin Release by Angiotensin II in Isolated Pancreatic Islets. Diabetologia 47: 240-248, 2004. J. Am. Soc. Nephrol. 16: 567-573 [Full text]
Sankar, R. (2004). Initial treatment of epilepsy with antiepileptic drugs: Pediatric issues. Neurology 63: S30-S39 [Abstract] [Full text]
Christenfeld, N. J. S., Sloan, R. P., Carroll, D., Greenland, S. (2004). Risk Factors, Confounding, and the Illusion of Statistical Control. Psychosom. Med. 66: 868-875 [Abstract] [Full text]
Doust, J., Del Mar, C. (2004). Why do doctors use treatments that do not work?. BMJ 328: 474-475 [Full text]
(2004). Common Sense vs. Evidence-Based Medicine: Lessons from the Parachute. JWatch Emergency Med. 2004: 10-10 [Full text]
maandag 3 december 2007 om 21:14
Als volwassenen, kinderen, babies(zeker de eerste 7 maand) en zwangere vrouwen niet alle essentiële voedingsstoffen binnen krijgen maar daarnaast wel allerlei giftige bestrijdingsmiddelen, transvetten, kunstmatige suikers e.d. dan levert dat gezondheidsklachten en eventueel psychische klachten op.
Dit heeft op iedere persoon betrekking.
Demichaelis claimt dat er geen wetenschappelijk bewijs hiervoor zou bestaan.
Nou, alle onderzoeksresultaten staan publiekelijk op het internet en zijn te vinden via de zoekfunctie.
dinsdag 4 december 2007 om 00:07
Over vitaminenen gezondheid in algemene zin heb ik niks gezegd. Een tekort levert scheurbuik op of Engelse ziekte. Leg me niks in de mond.
Ik geef aan het bewijs een verband tussen visolie, multivitaminen en ALLE psychatrische ziekten er totaal niet is. Dyslexie en dyspraxie zijn geen psychiatrische stoornissen, overigens
Was deze studie uit Zweden gedeblindeerd? Er waren 75 deelnemers, waarvan de helft ongeveer die Eye Q kreeg en de helft placebo. Is dat significant te noemen?
Welke schaal voor constering van werking werd er gebruikt? Geen objectieve schaal, maar de subjectieve waarneming van mensen als kinderen zelf, ouders en leraren. Zijn die deskundig? Hoe kun je twee studies met elkaar vergelijken, als er geen duidelijke parameters zijn. Als er geen evaluatie door deskundgen is?
Zaten die kindertjes niet allemaal gezellig bij elkaar, lekker leren schrijven. Misschien was het de groepsvorm, die ervoor zorgden dat ze eindelijk eens gingen leren.....
Nonsense argumenten natuurlijk, of tenminste deels, maar deze studie zou jou niet moeten kunnen bekoren, Astrada. Hij is niet beter dan die van studies naar medicatie. Je had op zijn minst ook hier kunnen zeggen dat ie niet gedeblindeerd was, of kunnen vragen of dat zo was.
Ik lees alleen een samenvatting. Ik zou graag het originele onderzoek lezen en niet een vertaling van iemand.
Bovendien zien we op CHadd (site waarnaar verwezen wordt) ook nog dit staan:
http://www.chadd.org/AM/T...isplay.cfm&CONTENTID=5160
Samengevat: ADHD wordt geassocieerd met een ontwikkelingsachterstand in de hersenen. Niet veel anders als bij mensen met persoonlijkheidstoornissen. Het zat toch niet in de hersenen? Verder lezen dat er een associatie is met mooddisorders, major depressive disorders.....Maar het zat 'm toch nie tin verschillen in de hersenen. Als die er al waren, dan werd dat volgens Astrada veroorzaakt door medicatie, niet door al aanwezige afwijkingen...
Asl we een linkje verder gaan, via die site vinden we een brochure over ADHD (in samenwerking met.....de hersenstichting).
Wat staat er: ADHD is niet slechts een modekreet, maar de naam voor een ernstige stoornis die misschien wel zo oud is als de mensheid zelf.
Mode ziekte? Hebben we altijd een tekort gehad aan vitaminen? Bestaan die kwalijke medicijnen die dit volgens sommigen veroorzaken al eeuwen?
Deze sites bevestigen dat wat ik zeg ipv ontkrachten: het zit in de hersenen en het zijn geen modeziekten.
We zien dat onderzoek dus verschillende uitkomsten heeft. Onderzoek dat enigszins te vergelijken is met onderzoek naar standaardmedicatie is zeer klein.
Jullie blijven met twee maten meten. Geen kritisch woord over een onderzoek dat in elk geval niet beter is dan standaard onderzoek naar medicatie.
dinsdag 4 december 2007 om 11:17
Wil best wel weer tegen het nodige in gaan maar zal het beperken, alles is immers al een keer geschreven...
Ik denk dat je wel met C, E en eventueel Zink zal moeten bij doseren en zult moeten minderen met L.A.(wel eventueel rechtstreeks G.L.A. in een minimale dosering) wil je het optimale effect bereiken met omega 3.
Dit om de weg een beetje vrij te maken voor het enzym Delta 5 Desaturase.
Heb de hele wetenschap een tijd geleden doorgenomen, maar deze is enigzins complex.
Een goede beschrijving staat op:
http://www.haarweb.nl/forum/showthread.php?t=4851&page=7
(zie de post van Itsme van 8 april 2006, 07:04, maar zie ook de rest van de discussie op eerdere pagina's)
De beschrijvingen van Dyslexie en Dyspraxie komen volgens de DSMIV overeen met de theorie dat het iets fysieks i.c.m. iets geestelijks zou zijn.
Daar gaan we weer; Het is onzin, er bestaat geen bewijs dat lichaam en geest één zijn.
Bewijs hiervoor: geen bewijs.
Staat de psychiatrie op dit vlak in de kinderschoenen? Weten ze al iets meer dan 10 jaar geleden?
Antwoord: Nee.
De (biologische) psychiatrie weet nog net zoveel als 200 jaar geleden op dit gebied. Namelijk dat het een theorie is, een theorie van de psychiatrie zelf.
DM, je profileert jezelf als een wetenschapper maar je bent het niet op dat vlak.
Het blijft in alle facetten een pseudowetenschap.
Ik denk dat je wel met C, E en eventueel Zink zal moeten bij doseren en zult moeten minderen met L.A.(wel eventueel rechtstreeks G.L.A. in een minimale dosering) wil je het optimale effect bereiken met omega 3.
Dit om de weg een beetje vrij te maken voor het enzym Delta 5 Desaturase.
Heb de hele wetenschap een tijd geleden doorgenomen, maar deze is enigzins complex.
Een goede beschrijving staat op:
http://www.haarweb.nl/forum/showthread.php?t=4851&page=7
(zie de post van Itsme van 8 april 2006, 07:04, maar zie ook de rest van de discussie op eerdere pagina's)
De beschrijvingen van Dyslexie en Dyspraxie komen volgens de DSMIV overeen met de theorie dat het iets fysieks i.c.m. iets geestelijks zou zijn.
Daar gaan we weer; Het is onzin, er bestaat geen bewijs dat lichaam en geest één zijn.
Bewijs hiervoor: geen bewijs.
Staat de psychiatrie op dit vlak in de kinderschoenen? Weten ze al iets meer dan 10 jaar geleden?
Antwoord: Nee.
De (biologische) psychiatrie weet nog net zoveel als 200 jaar geleden op dit gebied. Namelijk dat het een theorie is, een theorie van de psychiatrie zelf.
DM, je profileert jezelf als een wetenschapper maar je bent het niet op dat vlak.
Het blijft in alle facetten een pseudowetenschap.
dinsdag 4 december 2007 om 11:35
Links:
http://depressie-depressiviteit.pilliewillie.nl/
(zie de 22 referenties onderaan de pagina, incl 7 keer omega 3 studie)
http://nl.isodisnatura.be...penlijke_bibliografie.htm
http://www.fonteine.com/omega3_vetzuren.html
http://home.planet.nl/~A.Sprenger/e/vetzuren.html
http://depressie-depressiviteit.pilliewillie.nl/
(zie de 22 referenties onderaan de pagina, incl 7 keer omega 3 studie)
http://nl.isodisnatura.be...penlijke_bibliografie.htm
http://www.fonteine.com/omega3_vetzuren.html
http://home.planet.nl/~A.Sprenger/e/vetzuren.html
dinsdag 4 december 2007 om 11:41
Dit schreef je eerst demichaelis.
Als daarna onderzoeken worden aangedragen waar dit wel is gebeurd, meen je weer andere criteria te moeten aandragen waarom het onderzoek niet deugt.
Ik ga hiermee stoppen.
Dit gaat geheel offtopic.
Het ging/gaat in dit topic over de werkzaamheid van AD's.
Nu zijn we aan het stechelen over de validiteit van onderzoeken over het al dan niet werkzaam zijn van omega-3 en daar zijn we, ik althans niet, niet kundig genoeg voor om dat uberhaupt te doen.
Feit blijft dat AD's mensen kunnen helpen.
Feit blijft ook dat er afhankelijkheid ontstaat, zowel lichamelijk als geestelijk en dat er vervelende bijwerkingen zijn.
Feit is ook dat deze medicijnen in verband gebracht zijn met zelfmoorden en gewelddaden.
Feit blijft ook dat er mensen zijn die jarenlang, misschien wel levenslang, deze medicijnen blijven (moeten?) slikken.
Feit blijft ook dat er middelen tussen zitten die op de lange termijn schade veroorzaken.
Feit is ook dat stoppen met deze medicijnen ook onder medische begeleiding dient plaats te vinden i.v.m. vervelende (afkick?) verschijnselen.
En verder is iedereen vrij om te vinden wat hij of zij vind, maar wel met inachtneming en weging van bovengenoemde feiten.
anoniem_19286 wijzigde dit bericht op 04-12-2007 11:44
Reden: Iets vergeten.
Reden: Iets vergeten.
% gewijzigd
dinsdag 4 december 2007 om 11:43
Atrada, dan zal ik jouw zoveelste relaas (waarin niet op de kritiekpunten wordt ingegaan maar de zoveelste 'feiten' worden opgesomd) maar niet meer opvatten als een antwoord op de terecht gestelde vragen. Ik vrees nu echt dat je die antwoorden niet hebt.
Want kijk, googlen of een zoekmachine gebruiken kunnen we allemaal. Linkjes plaatsen ook. Het gaat nou juist om de analyse van de gegevens, niet om het kopieren en plakken ervan. Ook niet om het zo vaak mogelijk herhalen, wetenschap is wat dat betreft niet democratisch. Dus wat moeten wij met al die reclame die achter die linkjes schuilt? Deze discussie beoogde toch objectief en wetenschappelijk te zijn?
Want kijk, googlen of een zoekmachine gebruiken kunnen we allemaal. Linkjes plaatsen ook. Het gaat nou juist om de analyse van de gegevens, niet om het kopieren en plakken ervan. Ook niet om het zo vaak mogelijk herhalen, wetenschap is wat dat betreft niet democratisch. Dus wat moeten wij met al die reclame die achter die linkjes schuilt? Deze discussie beoogde toch objectief en wetenschappelijk te zijn?
dinsdag 4 december 2007 om 11:52
Negeer de reclame en link door via de link naar de wetenschappelijke studies.
PillieWillie moet het hebben van zijn wetenschappelijke referenties, net als Ron Fonteine die ook zijn gelijk wil halen met de wetenschap aan zijn zijde.
En de wetenschappelijke studies bewijzen het, niet volgens DM, maar de wetenschappelijke studies bewijzen het....
Klik en link door naar de referenties Soundpost als je wilt.
dinsdag 4 december 2007 om 12:05
Kijk. Jij bent degene die onderzoek binnen de psychiatrie afwijst omdat het niet aan bepaalde criteria voldoet. Van het niet-toepassen van actieve palcebo's tot sponsoring/verwevenheid met de farmaceutische industrie.
Prima als je kritisch naar onderzoek wilt kijken, maar dan moet je niet met twee maten meten en de kritiek loslaten als het omega3 (of wat dan ook) betreft.
Nog even en ik ga namelijk denken dat jij een woordvoerder bent van de Visolie-industrie die zoveel mogelijk pillen wil verkopen op allerhande fora.
Jouw insteek spreekt mij niet aan. Het lijkt te veel een missie waar alles, iedereen en elk argument voor moet wijken. Om maar je gelijk te halen.
De enige manier waarop je mij (en waarschijnlijk anderen hier) kan overtuigen is door goede argumenten te gebruiken en te verwijzen naar goed onderbouwde studies die voldoen aan je eigen criteria. En dat doe je niet.
Want weet je, mij maakt het uiteindelijk niet uit wat werkt. Als uit een dubbelblind (actieve)placebo gecontroleerd onderzoek /RCT komt dat het eten van hondenpoep alle psychiatrische problemen doet verdwijnen (of ze daardoor niet ontstaan/niet bestaan), ben ik de eerste die recepten gaat bedenken en ook een hapje neemt om te kijken wat er gebeurd.
Met knippen, plakken, vragen ontwijken en je standpunt herhalen overtuig je mij niet. En komt er wat mij betreft ook geen zinvolle discussie die mij (of de wetenschap) verder brengt.
Prima als je kritisch naar onderzoek wilt kijken, maar dan moet je niet met twee maten meten en de kritiek loslaten als het omega3 (of wat dan ook) betreft.
Nog even en ik ga namelijk denken dat jij een woordvoerder bent van de Visolie-industrie die zoveel mogelijk pillen wil verkopen op allerhande fora.
Jouw insteek spreekt mij niet aan. Het lijkt te veel een missie waar alles, iedereen en elk argument voor moet wijken. Om maar je gelijk te halen.
De enige manier waarop je mij (en waarschijnlijk anderen hier) kan overtuigen is door goede argumenten te gebruiken en te verwijzen naar goed onderbouwde studies die voldoen aan je eigen criteria. En dat doe je niet.
Want weet je, mij maakt het uiteindelijk niet uit wat werkt. Als uit een dubbelblind (actieve)placebo gecontroleerd onderzoek /RCT komt dat het eten van hondenpoep alle psychiatrische problemen doet verdwijnen (of ze daardoor niet ontstaan/niet bestaan), ben ik de eerste die recepten gaat bedenken en ook een hapje neemt om te kijken wat er gebeurd.
Met knippen, plakken, vragen ontwijken en je standpunt herhalen overtuig je mij niet. En komt er wat mij betreft ook geen zinvolle discussie die mij (of de wetenschap) verder brengt.
dinsdag 4 december 2007 om 12:12
Nee, ik gebruik de maatstaven van Astrada om aan te tonen dat onderzoek niet toont. Tot aan 22 september 2007 was er volgens de link geen sprake van deugdelijke onderzoeken.
De kritiek die ik op dit onderzoek heb is zoals ie is. Ik denk, maar weet niet zeker, dat ook dit onderzoek de degelijkheid van ander onderzoek mist. Daarom dat ik geenveratling maar wel het origineelwil zien.
dinsdag 4 december 2007 om 12:27
Datis het hele punt. Bovendien komt ze met nog een argument: de scheiding of koppeling van lichaam en geest. Ik heb nog nooti betoogt dat dit een factor van belang was in de psychaitrie.
Iemand die dit scheidt en dat als oorsprong van psychische ziekten ziet, moet zelf aantonen dat dit van belang is en waarom dat zo is.
Voor het aantonen dat medicatie werkt is het niet nodig, voor de biologische achtergrond van de werking van medicatie en de oorzaken van depressie en stoornissen is het niet nodig.
Stress, met name op jonge leeftijd is een veroorzaker van atrofie in bepaalde hersendelen. Deze geatrofieerde (verschrompelde) hersendelen zien we terug in veel en steeds meer onderzoek bij stoornissen. Maar niet in healthy controls (gezonde mensen ter controle).
We zien zelfs een differantiatie tussen de verschillende stoornissen. De afwijkingen in mensen met borderliners behelzen andere gebieden dan bij mensen met schizofrenie.
We zien de afwijkingen terug in onbehandelde patienten en behandelde patienten: dit maakt medicatie als schuldige onwaarschijnlijk.
We zien de wijzigingen optreden bij proefdieren. Als we een gezonde groep nemen en een voorzien van een AD en het andere deel niet en we geven ze alle twee stress, dan blijkt de groep zonder AD achteruit te gaan. De hersenen raken aangetast, het gedrag verandert. Dat van de dieren met een AD niet.
De bindende factor tussen depressie en stoornissen is: stress. En waarschijnlijk een genetische voorbestemming.
Een laatste voorbeeld zijn gezonde mensen die naar de oorlog gaan. Bij traumatische ervaringen krijgen er heel veel Post traumatische stress stoornis. Ook deze is op hersenscans zeer goed te zien in de vorm van een verschrompelde hippocampus.
Als iemand onderzoek kan laten zien waaruit dit allemaal niet blijkt en er een andere, overtuigende kandidaat is: prima. de wetenschap is er niet om zichzelf te bevestigen, maar om steeds meer kennis te vergaren.
dinsdag 4 december 2007 om 19:45
Er zijn geen bewijzen dat een depressie of een "PTSS" hersenschade zou kunnen veroorzaken.
Zet anders maar eens een link neer waaruit blijkt dat het geen theorie maar een feit betreft...
Stukje uit Skeptis:
http://www.skepsis.nl/hersenschade.html
