Psyche
alle pijlers
Autisme, Wie ook? Deel 2
vrijdag 5 augustus 2016 om 13:28
woensdag 19 april 2017 om 18:09
Hebben jullie ook dat je soms dezelfde dingen steeds moet blijven uitleggen?
Een vriendin die steeds vraagt om samen iets te gaan drinken in een café. Al vaak uitgelegd dat ik niks met cafés heb. Toch ben ik laatst een keer mee geweest op haar verzoek. Het was best te doen omdat we een plaats achteraf hadden. Niks bijzonders, gewoon met z'n tweeën gekletst. Maar daar voegt dat café niks aan toe voor mij. Dat kan ook thuis, vind ik. En ik vind het zonde van mijn geld. Besteed dat liever aan andere dingen. Ja maar dan ben je er toch even uit, vind zij. Ik zie dat niet zo en voor mij zijn cafés net zoiets als een tankstation. Even energie op doen. Als je toch al op een andere plaats bent. Maar niet als iets gezelligs. Dat krijg ik niet aan haar verstand gepraat.
Nu denkt ze omdat het vorige keer goed ging ik het vaker wil. Maar dat is niet zo. Niet puur om naar het café te gaan.
Een vriendin die steeds vraagt om samen iets te gaan drinken in een café. Al vaak uitgelegd dat ik niks met cafés heb. Toch ben ik laatst een keer mee geweest op haar verzoek. Het was best te doen omdat we een plaats achteraf hadden. Niks bijzonders, gewoon met z'n tweeën gekletst. Maar daar voegt dat café niks aan toe voor mij. Dat kan ook thuis, vind ik. En ik vind het zonde van mijn geld. Besteed dat liever aan andere dingen. Ja maar dan ben je er toch even uit, vind zij. Ik zie dat niet zo en voor mij zijn cafés net zoiets als een tankstation. Even energie op doen. Als je toch al op een andere plaats bent. Maar niet als iets gezelligs. Dat krijg ik niet aan haar verstand gepraat.
Nu denkt ze omdat het vorige keer goed ging ik het vaker wil. Maar dat is niet zo. Niet puur om naar het café te gaan.
woensdag 19 april 2017 om 18:11
quote:Bumba1985 schreef op 19 april 2017 @ 13:04:
[...]
Ik vind het inderdaad ook niet echt compleet. Maar ik herken me ook lang niet in alle prikkels. Sommige dingen vallen mij toch wel veel meer op dan andere dingen. Bijvoorbeeld mensen met een shirt met een eng gezicht erop, dat prikkelt mij enorm. Maar bijvoorbeeld ballonnen dat weer veel minder. Dat geluid stoort me niet in elk geval
Ik ervaar het ook niet als allemaal losstaande prikkels, denk ik. Het is meer dat je gewoon merkt dat je doodop begint te raken, maar het is echt niet zo dat ik alle prikkels kan benoemen. Het komt allemaal tegelijk binnen, niet om de beurten.Ik heb dat vooral als ik moe ben of stress heb dat mensen en geluiden me irriteren en ik woede voel opkomen. Ik kan me wel goed afsluiten en uitzoomen, ik speel altijd spelletjes in het ov zodat ik me kan focussen. Het liefst ga ik ook alleen zitten, als onbekenden naast me zitten voel ik me minder prettig
[...]
Ik vind het inderdaad ook niet echt compleet. Maar ik herken me ook lang niet in alle prikkels. Sommige dingen vallen mij toch wel veel meer op dan andere dingen. Bijvoorbeeld mensen met een shirt met een eng gezicht erop, dat prikkelt mij enorm. Maar bijvoorbeeld ballonnen dat weer veel minder. Dat geluid stoort me niet in elk geval
Ik ervaar het ook niet als allemaal losstaande prikkels, denk ik. Het is meer dat je gewoon merkt dat je doodop begint te raken, maar het is echt niet zo dat ik alle prikkels kan benoemen. Het komt allemaal tegelijk binnen, niet om de beurten.Ik heb dat vooral als ik moe ben of stress heb dat mensen en geluiden me irriteren en ik woede voel opkomen. Ik kan me wel goed afsluiten en uitzoomen, ik speel altijd spelletjes in het ov zodat ik me kan focussen. Het liefst ga ik ook alleen zitten, als onbekenden naast me zitten voel ik me minder prettig
woensdag 19 april 2017 om 18:13
Ik vind ergens alleen wat drinken meestal ook zonde van me geld, heb er dan liever eten bij. Maar vind een lunchroom wel gezellig een café echt niet.
Hebben jullie ook sinds je de diagnose hebt het idee dat je autisme versterkt is? Of dat je er nu je ouder wordt meer last van hebt? Ik lijk prikkels nu veel minder goed te kunnen handelen als toen in jaren geleden 2 banen had en de hele dag en avond op pad was.
Hebben jullie ook sinds je de diagnose hebt het idee dat je autisme versterkt is? Of dat je er nu je ouder wordt meer last van hebt? Ik lijk prikkels nu veel minder goed te kunnen handelen als toen in jaren geleden 2 banen had en de hele dag en avond op pad was.
woensdag 19 april 2017 om 18:13
quote:hondenmens schreef op 19 april 2017 @ 18:09:
Hebben jullie ook dat je soms dezelfde dingen steeds moet blijven uitleggen?
Een vriendin die steeds vraagt om samen iets te gaan drinken in een café. Al vaak uitgelegd dat ik niks met cafés heb. Toch ben ik laatst een keer mee geweest op haar verzoek. Het was best te doen omdat we een plaats achteraf hadden. Niks bijzonders, gewoon met z'n tweeën gekletst. Maar daar voegt dat café niks aan toe voor mij. Dat kan ook thuis, vind ik. En ik vind het zonde van mijn geld. Besteed dat liever aan andere dingen. Ja maar dan ben je er toch even uit, vind zij. Ik zie dat niet zo en voor mij zijn cafés net zoiets als een tankstation. Even energie op doen. Als je toch al op een andere plaats bent. Maar niet als iets gezelligs. Dat krijg ik niet aan haar verstand gepraat.
Nu denkt ze omdat het vorige keer goed ging ik het vaker wil. Maar dat is niet zo. Het ging goed omdat het rustig was. Maar dat café erbij boeit me niet.Ik heb dat met mijn moeder. Die snapt niet dat ik mezepf niet uit kan zetten en zomaar over haar dag wil praten. Ik interesseer me eigenlijk alleen voor de dag van mijn vriend en dat komt omdat hij een boeiende baan heeft. Mijn moeder werkt ook in het onderwijs dus het is overkill.
Hebben jullie ook dat je soms dezelfde dingen steeds moet blijven uitleggen?
Een vriendin die steeds vraagt om samen iets te gaan drinken in een café. Al vaak uitgelegd dat ik niks met cafés heb. Toch ben ik laatst een keer mee geweest op haar verzoek. Het was best te doen omdat we een plaats achteraf hadden. Niks bijzonders, gewoon met z'n tweeën gekletst. Maar daar voegt dat café niks aan toe voor mij. Dat kan ook thuis, vind ik. En ik vind het zonde van mijn geld. Besteed dat liever aan andere dingen. Ja maar dan ben je er toch even uit, vind zij. Ik zie dat niet zo en voor mij zijn cafés net zoiets als een tankstation. Even energie op doen. Als je toch al op een andere plaats bent. Maar niet als iets gezelligs. Dat krijg ik niet aan haar verstand gepraat.
Nu denkt ze omdat het vorige keer goed ging ik het vaker wil. Maar dat is niet zo. Het ging goed omdat het rustig was. Maar dat café erbij boeit me niet.Ik heb dat met mijn moeder. Die snapt niet dat ik mezepf niet uit kan zetten en zomaar over haar dag wil praten. Ik interesseer me eigenlijk alleen voor de dag van mijn vriend en dat komt omdat hij een boeiende baan heeft. Mijn moeder werkt ook in het onderwijs dus het is overkill.
woensdag 19 april 2017 om 18:14
quote:lisa198 schreef op 19 april 2017 @ 18:13:
Ik vind ergens alleen wat drinken meestal ook zonde van me geld, heb er dan liever eten bij. Maar vind een lunchroom wel gezellig een café echt niet.
Hebben jullie ook sinds je de diagnose hebt het idee dat je autisme versterkt is? Of dat je er nu je ouder wordt meer last van hebt? Ik lijk prikkels nu veel minder goed te kunnen handelen als toen in jaren geleden 2 banen had en de hele dag en avond op pad was.Ik heb nu er een sterk vermoeden is het idee dat alles nu op zijn plek valt
Ik vind ergens alleen wat drinken meestal ook zonde van me geld, heb er dan liever eten bij. Maar vind een lunchroom wel gezellig een café echt niet.
Hebben jullie ook sinds je de diagnose hebt het idee dat je autisme versterkt is? Of dat je er nu je ouder wordt meer last van hebt? Ik lijk prikkels nu veel minder goed te kunnen handelen als toen in jaren geleden 2 banen had en de hele dag en avond op pad was.Ik heb nu er een sterk vermoeden is het idee dat alles nu op zijn plek valt
woensdag 19 april 2017 om 18:41
Koningsdag vind ik ook echt verschrikkelijk. Ik ga bijvoorbeeld al niet met het OV op die dag, omdat er teveel dronken mensen in de trein zitten.
Mijn man houdt van rommelmarkten, ik vind het teveel prikkels. Al heb ik 2 jaar geleden wel zelf op de rommelmarkt gestaan, en dat was best leuk om te doen. Maar eroverheen lopen is echt too much voor mij. Terwijl mijn man het juist geweldig vindt, dus ik ging altijd wel met hem mee. Deels omdat ik het wel fijn vind om dingen samen te doen en ook om hem af te remmen om rommel mee naar huis te nemen. Kan ik namelijk heel slecht tegen, al die zooi in huis. Gevolg is dan alleen wel vaak dat ik na een uurtje rommelmarkt helemaal kapot ben.
Dit jaar ga ik eens rekening houden met mezelf. Ik ga niet mee naar de rommelmarkt en doe maar een schietgebedje dat mijn man niet teveel zooi meeneemt.
Mijn man houdt van rommelmarkten, ik vind het teveel prikkels. Al heb ik 2 jaar geleden wel zelf op de rommelmarkt gestaan, en dat was best leuk om te doen. Maar eroverheen lopen is echt too much voor mij. Terwijl mijn man het juist geweldig vindt, dus ik ging altijd wel met hem mee. Deels omdat ik het wel fijn vind om dingen samen te doen en ook om hem af te remmen om rommel mee naar huis te nemen. Kan ik namelijk heel slecht tegen, al die zooi in huis. Gevolg is dan alleen wel vaak dat ik na een uurtje rommelmarkt helemaal kapot ben.
Dit jaar ga ik eens rekening houden met mezelf. Ik ga niet mee naar de rommelmarkt en doe maar een schietgebedje dat mijn man niet teveel zooi meeneemt.
woensdag 19 april 2017 om 19:09
Sinds ik de diagnose heb lijkt het idd wel erger, maar ik denk dat dat voornamelijk komt doordat ik me er nu meer bewust van ben dan voorheen. Dan valt het dus ook meer op.
In het OV probeer ik me ook altijd ergens op te focussen zoals een boek, muziek, spelletje. Ga ook het liefst ergens alleen zitten.
Wat overprikkeling betreft: kwam gisteren thuis van het sporten. Beetje gefrustreerd omdat ik een blessure had opgelopen. Gaat man hele verhalen ophangen over zijn dag tot in het kleinste detail.
Heb hem uiteindelijk dringend verzocht te stoppen met praten...
In de stad is hij meestal heel gericht op wat hij nodig heeft en ben ik meer degene die alles aanwijst (omdat ik vanalle zie).
In het OV probeer ik me ook altijd ergens op te focussen zoals een boek, muziek, spelletje. Ga ook het liefst ergens alleen zitten.
Wat overprikkeling betreft: kwam gisteren thuis van het sporten. Beetje gefrustreerd omdat ik een blessure had opgelopen. Gaat man hele verhalen ophangen over zijn dag tot in het kleinste detail.
Heb hem uiteindelijk dringend verzocht te stoppen met praten...
In de stad is hij meestal heel gericht op wat hij nodig heeft en ben ik meer degene die alles aanwijst (omdat ik vanalle zie).
woensdag 19 april 2017 om 19:19
Ik heb geen auto maar denk er steëds meer aan om er een aan te schaffen... lekker in een cocon reizen.
Ik kan wel heel fanatiek zijn met spelletjes, kan soms urenlang gamen en er in opgaan. Speel nooit multiplayer trouwens, wil mijn eigen gang gaan.
Met oud en nieuw blijf ik ook liever binnen, vind vuurwerk doodeng.
Ik kan wel heel fanatiek zijn met spelletjes, kan soms urenlang gamen en er in opgaan. Speel nooit multiplayer trouwens, wil mijn eigen gang gaan.
Met oud en nieuw blijf ik ook liever binnen, vind vuurwerk doodeng.
woensdag 19 april 2017 om 19:21
quote:Gudetama schreef op 19 april 2017 @ 19:19:
Ik heb geen auto maar denk er steëds meer aan om er een aan te schaffen... lekker in een cocon reizen.
Ik kan wel heel fanatiek zijn met spelletjes, kan soms urenlang gamen en er in opgaan. Geef ook teveel geld uit aan pokemon bijvoorbeeld, moet dat echt eens met therapeut bespreken. Speel nooit multiplayer trouwens, wil mijn eigen gang gaan.
Met oud en nieuw blijf ik ook liever binnen, vind vuurwerk doodeng.
Ik heb geen auto maar denk er steëds meer aan om er een aan te schaffen... lekker in een cocon reizen.
Ik kan wel heel fanatiek zijn met spelletjes, kan soms urenlang gamen en er in opgaan. Geef ook teveel geld uit aan pokemon bijvoorbeeld, moet dat echt eens met therapeut bespreken. Speel nooit multiplayer trouwens, wil mijn eigen gang gaan.
Met oud en nieuw blijf ik ook liever binnen, vind vuurwerk doodeng.
woensdag 19 april 2017 om 22:19
quote:Gudetama schreef op 19 april 2017 @ 19:19:
Ik heb geen auto maar denk er steëds meer aan om er een aan te schaffen... lekker in een cocon reizen.
Ik kan wel heel fanatiek zijn met spelletjes, kan soms urenlang gamen en er in opgaan. Speel nooit multiplayer trouwens, wil mijn eigen gang gaan.
Met oud en nieuw blijf ik ook liever binnen, vind vuurwerk doodeng.
Haha herken ik fanatiek spelletjes spelen doe ik ook multiplayer maar als het niet wil wordt ik snel boos
Minecraft voor het afkoelen daarna soms
Ik heb geen auto maar denk er steëds meer aan om er een aan te schaffen... lekker in een cocon reizen.
Ik kan wel heel fanatiek zijn met spelletjes, kan soms urenlang gamen en er in opgaan. Speel nooit multiplayer trouwens, wil mijn eigen gang gaan.
Met oud en nieuw blijf ik ook liever binnen, vind vuurwerk doodeng.
Haha herken ik fanatiek spelletjes spelen doe ik ook multiplayer maar als het niet wil wordt ik snel boos
Minecraft voor het afkoelen daarna soms
woensdag 19 april 2017 om 23:24
Ik krijg naar mijn idee ook meer last van mijn Autisme naarmate ik ouder wordt. Dingen slechter kunnen verdragen en het gauw teveel vinden. Wat een ander als kleine moeite ziet vind ik slopend en dat maakt me wel eens kriegel. Want ik ben nog jong. Ik krijg steeds meer een afkeer tegen bepaalde dingen, mensen. Het feit dat niks vanzelf gaat in het leven, maar dat je overal iets voor moet doen. Dat elke keuze die je maakt gevolgen heeft. Dat vond ik altijd al irritant, maar nu nog meer.
Koningsdag, blegh! Ik vind over een rommelmarkt lopen wel eens leuk. Maar heb het ook gauw weer gezien. Ooit wel eens op een rommelmarkt gestaan van de stichting waar ik toen vrijwilliger was. We moesten er om 05:00 uur al zijn en de markt begon om 06:00 uur. Het was alleen 's morgens te doen. Een prachtige zonnige dag, maar wij stonden in de schaduw. En het is daar een tochtgat. Brrrr....de kou verpeste het echt voor me. Blij dat we 's middags weer in het zonnetje konden zitten.
Koningsdag, blegh! Ik vind over een rommelmarkt lopen wel eens leuk. Maar heb het ook gauw weer gezien. Ooit wel eens op een rommelmarkt gestaan van de stichting waar ik toen vrijwilliger was. We moesten er om 05:00 uur al zijn en de markt begon om 06:00 uur. Het was alleen 's morgens te doen. Een prachtige zonnige dag, maar wij stonden in de schaduw. En het is daar een tochtgat. Brrrr....de kou verpeste het echt voor me. Blij dat we 's middags weer in het zonnetje konden zitten.
donderdag 20 april 2017 om 00:01
quote:Gudetama schreef op 19 april 2017 @ 23:38:
Ik haatte vroeger echt groepen mensen, dacht heel zwart wit. Ook nu hou ik er niet van als iemand een andere mening heeft.
Ik vind dat ook irritant. Laatst besprak ik een vriendin mijn verhuisplannen. Ik twijfelde tussen de stad (waar ik werk) en mijn huidige dorp.
Zij adviseerde me de stad omdat je daar alles hebt. In het dorp heb je de basiswinkels. Maar in de stad heb je geen bossen en aan de rand van mijn dorp wel. Ik wandel graag in de bossen met de honden. De stad ligt aan het water, maar daar waait het altijd meer. Zeker in de winter vind ik dat irritant. Dan over de soort woning. In de stad zitten vooral flats als het om huurwoningen gaat. Dat lijkt me niks. Teveel prikkels. Haar maakt dat niet uit, want overal heb je buren. Terwijl ze zelf ook ASS heeft. Dan wil ik niet een hoop trappen af om boven of beneden te komen. En met honden vind ik dat ook al niks. Ook al is daar een lift, stel dat hij het eens niet doet. Ach dat is toch goed voor de lijn, vind zij. Ik krijg mijn beweging heus wel door de wandelingen. Zij vind het een voordeel dat je in de stad meer op de fiets kunt doen. Nou mezelf kennende pak ik voor elke scheet de auto. Gewoon voor het gemak. Ik haat bikkelen. Wat ik als problemen zie, wuift zij van tafel. Tja... mensen verschillen.
Ik haatte vroeger echt groepen mensen, dacht heel zwart wit. Ook nu hou ik er niet van als iemand een andere mening heeft.
Ik vind dat ook irritant. Laatst besprak ik een vriendin mijn verhuisplannen. Ik twijfelde tussen de stad (waar ik werk) en mijn huidige dorp.
Zij adviseerde me de stad omdat je daar alles hebt. In het dorp heb je de basiswinkels. Maar in de stad heb je geen bossen en aan de rand van mijn dorp wel. Ik wandel graag in de bossen met de honden. De stad ligt aan het water, maar daar waait het altijd meer. Zeker in de winter vind ik dat irritant. Dan over de soort woning. In de stad zitten vooral flats als het om huurwoningen gaat. Dat lijkt me niks. Teveel prikkels. Haar maakt dat niet uit, want overal heb je buren. Terwijl ze zelf ook ASS heeft. Dan wil ik niet een hoop trappen af om boven of beneden te komen. En met honden vind ik dat ook al niks. Ook al is daar een lift, stel dat hij het eens niet doet. Ach dat is toch goed voor de lijn, vind zij. Ik krijg mijn beweging heus wel door de wandelingen. Zij vind het een voordeel dat je in de stad meer op de fiets kunt doen. Nou mezelf kennende pak ik voor elke scheet de auto. Gewoon voor het gemak. Ik haat bikkelen. Wat ik als problemen zie, wuift zij van tafel. Tja... mensen verschillen.
donderdag 20 april 2017 om 00:37
quote:lisa198 schreef op 19 april 2017 @ 18:13:
Ik vind ergens alleen wat drinken meestal ook zonde van me geld, heb er dan liever eten bij. Maar vind een lunchroom wel gezellig een café echt niet.
Hebben jullie ook sinds je de diagnose hebt het idee dat je autisme versterkt is? Of dat je er nu je ouder wordt meer last van hebt? Ik lijk prikkels nu veel minder goed te kunnen handelen als toen in jaren geleden 2 banen had en de hele dag en avond op pad was.
Bij mij lijkt het ook wel alsof ik er meer last van heb naarmate ik ouder word. Het is wel zo dat sinds ik het weet, en alles opeens op zijn plek viel, ik me nóg bewuster ben van alle dingetjes die mij mij maken. Of zoiets.
Pfft, cafés. Mijn ex was (en is nog steeds) een echte kroegtijger (lees: alcoholist, maar daar gaat het nu niet om). Voordat ik hem leerde kennen kwam ik zelf vrijwel nooit in een café. Maar gedurende die relatie werd ik meegesleept de kroegen in, en ben ik tot de conclusie gekomen dat het in de meeste gevallen echt niets voor mij is. Ten eerste drink ik niet of nauwelijks, maar buiten dat is het gewoon veel te lawaaiig. Ik ben heel erg slecht in filteren. In een lawaaiige omgeving kan ik mij dan niet goed concentreren op mijn gesprekspartner, want ik hoor alles tegelijk. Dus een drukke kroeg, met ook nog eens (luide) muziek erbij, dan word ik echt horendol.
In het verkeer heb ik dat trouwens ook. Eén van de redenen waarom ik nog altijd geen rijbewijs heb. Ik word soms al gek op de fiets.
Ik vind ergens alleen wat drinken meestal ook zonde van me geld, heb er dan liever eten bij. Maar vind een lunchroom wel gezellig een café echt niet.
Hebben jullie ook sinds je de diagnose hebt het idee dat je autisme versterkt is? Of dat je er nu je ouder wordt meer last van hebt? Ik lijk prikkels nu veel minder goed te kunnen handelen als toen in jaren geleden 2 banen had en de hele dag en avond op pad was.
Bij mij lijkt het ook wel alsof ik er meer last van heb naarmate ik ouder word. Het is wel zo dat sinds ik het weet, en alles opeens op zijn plek viel, ik me nóg bewuster ben van alle dingetjes die mij mij maken. Of zoiets.
Pfft, cafés. Mijn ex was (en is nog steeds) een echte kroegtijger (lees: alcoholist, maar daar gaat het nu niet om). Voordat ik hem leerde kennen kwam ik zelf vrijwel nooit in een café. Maar gedurende die relatie werd ik meegesleept de kroegen in, en ben ik tot de conclusie gekomen dat het in de meeste gevallen echt niets voor mij is. Ten eerste drink ik niet of nauwelijks, maar buiten dat is het gewoon veel te lawaaiig. Ik ben heel erg slecht in filteren. In een lawaaiige omgeving kan ik mij dan niet goed concentreren op mijn gesprekspartner, want ik hoor alles tegelijk. Dus een drukke kroeg, met ook nog eens (luide) muziek erbij, dan word ik echt horendol.
In het verkeer heb ik dat trouwens ook. Eén van de redenen waarom ik nog altijd geen rijbewijs heb. Ik word soms al gek op de fiets.
donderdag 20 april 2017 om 02:25
Yep hier ook iemand die sinds de diagnose er meer last van lijkt te hebben, de mindfullness despijt, want het lukt me me niet er toe te zetten. Ik ben ook een gamer check, houd niet van dronken mensen op koningsdag, of rommelmarkten of andere drukke dingen waar niks is waar ik potentieel iets aan heb. Vuurwerk en balonnen kan ik ook niet tegen.
Ik woon nu al een tijdje op een tropisch eiland en dat moet natuurlijk ook wennen, allerlei nieuwe gewoontes, een nieuwe taal, vervoer (het gebrek eraan want heb continu lekke band, miskoop begaan met fiets).
Mijn nieuwe werk is wel redelijk, lekker relaxt en leuke collega's. Vandaag echt wel een heel erg misverstand met iemand aan de telefoon. We konden er wel om lachen maar ik snapte ecnt niet wat ze nou wilden. Nog steeds niet eigenlijk haha.
Ook hebben blanke Nederlandse fietsenmakers op het eiland hier iets tegen me ofzo, ik snap dan niet waarom ze zich zo opwinden en ik heb dan het gevoel dat iets verkeerds heb gedaan en gezegd, dan moet ik weer duidelijkheid vragen.
Bijvoorbeeld, toen ik de fiets ging kopen (bij een vrouw aan huis, handeltje) ging ik een proefritje naar de pinautomaat maken zodat ik hem kon kopen. Twee straten verderop vliegt de ketting eraf. Dus ik teruglopen, die kerel wordt me een partij geirriteerd. Hij kijkt en zat helemaal in de war, hoe ik dat in godsnaam voor elkaar kreeg, liep mopperend rond. Ik dacht echt: huh? Ik fiets tocb alleen erop, dus ik vroeg of ie nou boos op me was, want ik kon daar helemaal niks aan doen.
Vandaag dus weer, toen ik terug moest omdat mijn twee lekke banden nog steeds niet goed waren. Was allemaal mijn schuld, ik koop een tweede hands fiets van onbestemc merk (was nog redelijk nieuw en goed maar okeee), waar niks standaard is, waardoor het altijd problemen gaat geven en dat het hem meer kost dan oplevert om zoiets te repareren en dst dit de laatste keer was dat hij zulke fietsen ging accepteren. Alsof ik niet kon zien dat het niet normaal was dat een band compleet van zijn velg loopt als ie lek is, het past gewoon niet.
Euhh, dat xie ik toch niet als de band gewoon vol lucht is terwijl ik hem koop? Ik ben toch geen fietsenmaker?
Ik woon nu al een tijdje op een tropisch eiland en dat moet natuurlijk ook wennen, allerlei nieuwe gewoontes, een nieuwe taal, vervoer (het gebrek eraan want heb continu lekke band, miskoop begaan met fiets).
Mijn nieuwe werk is wel redelijk, lekker relaxt en leuke collega's. Vandaag echt wel een heel erg misverstand met iemand aan de telefoon. We konden er wel om lachen maar ik snapte ecnt niet wat ze nou wilden. Nog steeds niet eigenlijk haha.
Ook hebben blanke Nederlandse fietsenmakers op het eiland hier iets tegen me ofzo, ik snap dan niet waarom ze zich zo opwinden en ik heb dan het gevoel dat iets verkeerds heb gedaan en gezegd, dan moet ik weer duidelijkheid vragen.
Bijvoorbeeld, toen ik de fiets ging kopen (bij een vrouw aan huis, handeltje) ging ik een proefritje naar de pinautomaat maken zodat ik hem kon kopen. Twee straten verderop vliegt de ketting eraf. Dus ik teruglopen, die kerel wordt me een partij geirriteerd. Hij kijkt en zat helemaal in de war, hoe ik dat in godsnaam voor elkaar kreeg, liep mopperend rond. Ik dacht echt: huh? Ik fiets tocb alleen erop, dus ik vroeg of ie nou boos op me was, want ik kon daar helemaal niks aan doen.
Vandaag dus weer, toen ik terug moest omdat mijn twee lekke banden nog steeds niet goed waren. Was allemaal mijn schuld, ik koop een tweede hands fiets van onbestemc merk (was nog redelijk nieuw en goed maar okeee), waar niks standaard is, waardoor het altijd problemen gaat geven en dat het hem meer kost dan oplevert om zoiets te repareren en dst dit de laatste keer was dat hij zulke fietsen ging accepteren. Alsof ik niet kon zien dat het niet normaal was dat een band compleet van zijn velg loopt als ie lek is, het past gewoon niet.
Euhh, dat xie ik toch niet als de band gewoon vol lucht is terwijl ik hem koop? Ik ben toch geen fietsenmaker?
donderdag 20 april 2017 om 07:36
Mensen reageren hun eigen onvermogen vaak op de ander af. Ligt niet aan jou,ik zou mijn schouders ophalen en gewoon netjes herhalen wat er gedaan moet worden...
Maar ik ben een extreme drammer soms. Herhaal soms iets 5x tot het gebeurt ookal stribbelt de ander tegen (huishouden). Heb geleerd dat het op het werk niet kan maar bij vriend thuis denk ik vaak alleen wat er gedaan moet worden, wat ik niet kan (kattebakken trek ik niet, extreem veel prikkeos dan moet ik overgeven). Daarom woon ik niet samen
Maar ik ben een extreme drammer soms. Herhaal soms iets 5x tot het gebeurt ookal stribbelt de ander tegen (huishouden). Heb geleerd dat het op het werk niet kan maar bij vriend thuis denk ik vaak alleen wat er gedaan moet worden, wat ik niet kan (kattebakken trek ik niet, extreem veel prikkeos dan moet ik overgeven). Daarom woon ik niet samen
donderdag 20 april 2017 om 08:46
Ik heb het idee dat het autisme minder wordt, naarmate ik ouder word. Ook bepaalde lichamelijke klachten (astma) lijken met de leeftijd af te nemen. Verder ben ik gezond. "Overheen groeien" wordt dat genoemd. Ik ben al 50, maar ik voel me erg jong (zeg maar 25 of zo) en ik heb overal zin in. Sinds december vorig jaar is het zo dat de verkoudheid en gering energieverlies blijft voortsudderen. Verplichtingen m.b.t. huishouden en werk kan ik nog steeds gemakkelijk nakomen.
Als kind en jongere vond ik veel dingen beslist lastiger dan nu.
Als kind en jongere vond ik veel dingen beslist lastiger dan nu.
World of Warcraft: Legion
donderdag 20 april 2017 om 09:32
quote:hondenmens schreef op 19 april 2017 @ 18:09:
Hebben jullie ook dat je soms dezelfde dingen steeds moet blijven uitleggen?
Een vriendin die steeds vraagt om samen iets te gaan drinken in een café. Al vaak uitgelegd dat ik niks met cafés heb. Toch ben ik laatst een keer mee geweest op haar verzoek. Het was best te doen omdat we een plaats achteraf hadden. Niks bijzonders, gewoon met z'n tweeën gekletst. Maar daar voegt dat café niks aan toe voor mij. Dat kan ook thuis, vind ik. En ik vind het zonde van mijn geld. Besteed dat liever aan andere dingen. Ja maar dan ben je er toch even uit, vind zij. Ik zie dat niet zo en voor mij zijn cafés net zoiets als een tankstation. Even energie op doen. Als je toch al op een andere plaats bent. Maar niet als iets gezelligs. Dat krijg ik niet aan haar verstand gepraat.
Nu denkt ze omdat het vorige keer goed ging ik het vaker wil. Maar dat is niet zo. Niet puur om naar het café te gaan.
Herkenbaar Ik snap de toegevoegde waarde van een café (of 'toch even eruit zijn') ook niet. En ook dat ik het zonde van mijn geld vind. Bovendien drink ik geen alcohol, dus de koffie of thee die ik neem vind ik echt belachelijk duur.
In een café kost het me teveel energie om bij het gesprek te blijven, vanwege alle afleiding. En ik voel me ook altijd wat vreemd: alsof het gesprek in een café er ineens heel erg toe moet doen, omdat we speciaal naar een café gegaan zijn.
Enfin. Niks voor mij dus.
Hebben jullie ook dat je soms dezelfde dingen steeds moet blijven uitleggen?
Een vriendin die steeds vraagt om samen iets te gaan drinken in een café. Al vaak uitgelegd dat ik niks met cafés heb. Toch ben ik laatst een keer mee geweest op haar verzoek. Het was best te doen omdat we een plaats achteraf hadden. Niks bijzonders, gewoon met z'n tweeën gekletst. Maar daar voegt dat café niks aan toe voor mij. Dat kan ook thuis, vind ik. En ik vind het zonde van mijn geld. Besteed dat liever aan andere dingen. Ja maar dan ben je er toch even uit, vind zij. Ik zie dat niet zo en voor mij zijn cafés net zoiets als een tankstation. Even energie op doen. Als je toch al op een andere plaats bent. Maar niet als iets gezelligs. Dat krijg ik niet aan haar verstand gepraat.
Nu denkt ze omdat het vorige keer goed ging ik het vaker wil. Maar dat is niet zo. Niet puur om naar het café te gaan.
Herkenbaar Ik snap de toegevoegde waarde van een café (of 'toch even eruit zijn') ook niet. En ook dat ik het zonde van mijn geld vind. Bovendien drink ik geen alcohol, dus de koffie of thee die ik neem vind ik echt belachelijk duur.
In een café kost het me teveel energie om bij het gesprek te blijven, vanwege alle afleiding. En ik voel me ook altijd wat vreemd: alsof het gesprek in een café er ineens heel erg toe moet doen, omdat we speciaal naar een café gegaan zijn.
Enfin. Niks voor mij dus.
donderdag 20 april 2017 om 09:34
quote:lisa198 schreef op 19 april 2017 @ 18:13:
[...]Hebben jullie ook sinds je de diagnose hebt het idee dat je autisme versterkt is? Of dat je er nu je ouder wordt meer last van hebt? Ik lijk prikkels nu veel minder goed te kunnen handelen als toen in jaren geleden 2 banen had en de hele dag en avond op pad was.Nee, herken ik niet. Ik vind juist dat ik, omdat ik beter weet waar ik rekening mee moet houden, dat ik minder last heb van het autisme. Zo veel minder zelfs, dat ik af en toe denk dat de hele diagnose vast niet klopt. Tot ik dan ineens weer eens in een situatie beland waarbij ik me driedubbelendwars realiseer: oh ja, dat kutautisme speelt me parten. Dan vind ik het gênant dat ik dacht dat ik geen autist ben.
[...]Hebben jullie ook sinds je de diagnose hebt het idee dat je autisme versterkt is? Of dat je er nu je ouder wordt meer last van hebt? Ik lijk prikkels nu veel minder goed te kunnen handelen als toen in jaren geleden 2 banen had en de hele dag en avond op pad was.Nee, herken ik niet. Ik vind juist dat ik, omdat ik beter weet waar ik rekening mee moet houden, dat ik minder last heb van het autisme. Zo veel minder zelfs, dat ik af en toe denk dat de hele diagnose vast niet klopt. Tot ik dan ineens weer eens in een situatie beland waarbij ik me driedubbelendwars realiseer: oh ja, dat kutautisme speelt me parten. Dan vind ik het gênant dat ik dacht dat ik geen autist ben.
donderdag 20 april 2017 om 09:37
quote:Gudetama schreef op 19 april 2017 @ 19:19:
Ik heb geen auto maar denk er steëds meer aan om er een aan te schaffen... lekker in een cocon reizen. [...]Ik heb een paar jaar geleden leren rijden en ben tot op de dag van vandaag zó verschrikkelijk blij met mijn auto! Inderdaad, lekker in je eigen cocon reizen. Geen rekening houden met vreemde mensen naast je (of nog erger: tegen je aan ) en álles is qua infrastructuur op auto's ingesteld, dus het is veel en veel makkelijker dan het ov.
Ik heb geen auto maar denk er steëds meer aan om er een aan te schaffen... lekker in een cocon reizen. [...]Ik heb een paar jaar geleden leren rijden en ben tot op de dag van vandaag zó verschrikkelijk blij met mijn auto! Inderdaad, lekker in je eigen cocon reizen. Geen rekening houden met vreemde mensen naast je (of nog erger: tegen je aan ) en álles is qua infrastructuur op auto's ingesteld, dus het is veel en veel makkelijker dan het ov.
donderdag 20 april 2017 om 09:39
quote:hondenmens schreef op 19 april 2017 @ 23:24:
Ik krijg naar mijn idee ook meer last van mijn Autisme naarmate ik ouder wordt. Dingen slechter kunnen verdragen en het gauw teveel vinden. Wat een ander als kleine moeite ziet vind ik slopend en dat maakt me wel eens kriegel. Want ik ben nog jong. Ik krijg steeds meer een afkeer tegen bepaalde dingen, mensen. Het feit dat niks vanzelf gaat in het leven, maar dat je overal iets voor moet doen. Dat elke keuze die je maakt gevolgen heeft. Dat vond ik altijd al irritant, maar nu nog meer.Dat herken ik ook wel, maar ik ga ervan uit dat dat voor iedereen zo is en niet alleen voor mensen met autisme.
Ik krijg naar mijn idee ook meer last van mijn Autisme naarmate ik ouder wordt. Dingen slechter kunnen verdragen en het gauw teveel vinden. Wat een ander als kleine moeite ziet vind ik slopend en dat maakt me wel eens kriegel. Want ik ben nog jong. Ik krijg steeds meer een afkeer tegen bepaalde dingen, mensen. Het feit dat niks vanzelf gaat in het leven, maar dat je overal iets voor moet doen. Dat elke keuze die je maakt gevolgen heeft. Dat vond ik altijd al irritant, maar nu nog meer.Dat herken ik ook wel, maar ik ga ervan uit dat dat voor iedereen zo is en niet alleen voor mensen met autisme.
donderdag 20 april 2017 om 10:09
Ik ga dus eigenlijk ook nooit naar een café, maar als ik een plekje vind waar ik me prettig voel, dan blijf ik daar ook wel graag terugkomen. Hier in de buurt (5 km fietsen) zit bijvoorbeeld een 'mama café', dat is een soort koffiebar waar ze een hele speelhoek bij hebben gebouwd. Het is klein, overzichtelijk en (meestal) vrij rustig. Daar ben ik echt vaste klant Ik denk dat ik er toch wel een tot twee keer per maand even kom. Voor mij is het echt een oase van rust daar, want mijn zoontje kan daar dan gewoon even zelf spelen en ik kan even met mijn verstand op 0 zitten en hoef even helemaal niks. Heerlijk!
Ook voor ik mijn zoontje had kwam ik vaak op dezelfde plekken terug, als ik me er prettig voel. Hierdoor word het wel steeds lastiger om iets nieuws te ontdekken.
Ook voor ik mijn zoontje had kwam ik vaak op dezelfde plekken terug, als ik me er prettig voel. Hierdoor word het wel steeds lastiger om iets nieuws te ontdekken.
donderdag 20 april 2017 om 12:23
quote:hondenmens schreef op 19 april 2017 @ 17:50:
[...]
Mijn moeder doet dat soms ook. "Kijk daar eens hoe leuk.... Heb je dat al gezien?
Zij kan daar dan een poos bij blijven staan kijken, terwijl ik na een minuut alweer door wil lopen.
Ik heb naast autisme ook ADD, ik heb alles allemaal al 3x gezien :')
ik vind café's vreselijk. Drukte, mensen die door elkaar heen lopen, ik kan geen enkel gesprek volgen, mensen die je aanraken (VRE-SE-LIJK! blijf van me af!), dronken mensen en harde muziek.
Terwijl ik bijvoorbeeld met een concert veel minder moeite heb. Ik denk dat dat komt omdat de energie allemaal 1 kant op is. Niemand praat door elkaar omdat een gesprek voeren toch niet mogelijk is. Mensen blijven ook redelijk op hun plek (ze dansen/springen/what ever wel mee met de muziek natuurlijk maar ze dansen niet de hele zaal door)
[...]
Mijn moeder doet dat soms ook. "Kijk daar eens hoe leuk.... Heb je dat al gezien?
Zij kan daar dan een poos bij blijven staan kijken, terwijl ik na een minuut alweer door wil lopen.
Ik heb naast autisme ook ADD, ik heb alles allemaal al 3x gezien :')
ik vind café's vreselijk. Drukte, mensen die door elkaar heen lopen, ik kan geen enkel gesprek volgen, mensen die je aanraken (VRE-SE-LIJK! blijf van me af!), dronken mensen en harde muziek.
Terwijl ik bijvoorbeeld met een concert veel minder moeite heb. Ik denk dat dat komt omdat de energie allemaal 1 kant op is. Niemand praat door elkaar omdat een gesprek voeren toch niet mogelijk is. Mensen blijven ook redelijk op hun plek (ze dansen/springen/what ever wel mee met de muziek natuurlijk maar ze dansen niet de hele zaal door)
