Psyche
alle pijlers
Autisme wie ook? Deel 3
woensdag 29 november 2017 om 22:29
Deel 2
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
maandag 14 mei 2018 om 00:17
Ik voel me verdrietig en eenzaam en wil jullie raad.
Ik denk dat mijn partner een vorm van autisme heeft.
Hij is zeer afstandelijk, heeft alleen via mij vrienden, waar hij uit zichzelf nooit naar toe gaat.
Wil mij met wandelen geen hand geven
Is om niets boos, kan zich niet uiten of eigen mening geven hij praat mij na.
Als ik commentaar op hem heb soms om iets kleins word hij boos en loopt weg.
Hij kan geen troost of bemoediging geven, bij sterfgevallen geen woord van troost.
Bij de bevallingen zag ik geen emotie
Zo zijn er nog meer dingen die me het leven met hem zo moeilijk maakt.
Graag jullie raad of advies en zeg niet dat ik bij hem weg kan gaan ik hou van hem ook al is het moeilijk.
Ik denk dat mijn partner een vorm van autisme heeft.
Hij is zeer afstandelijk, heeft alleen via mij vrienden, waar hij uit zichzelf nooit naar toe gaat.
Wil mij met wandelen geen hand geven
Is om niets boos, kan zich niet uiten of eigen mening geven hij praat mij na.
Als ik commentaar op hem heb soms om iets kleins word hij boos en loopt weg.
Hij kan geen troost of bemoediging geven, bij sterfgevallen geen woord van troost.
Bij de bevallingen zag ik geen emotie
Zo zijn er nog meer dingen die me het leven met hem zo moeilijk maakt.
Graag jullie raad of advies en zeg niet dat ik bij hem weg kan gaan ik hou van hem ook al is het moeilijk.
het leven is als n neus,haal eruit wat erin zit.
maandag 14 mei 2018 om 00:29
maandag 14 mei 2018 om 08:13
Simpele vraag: wat is er wel leuk aan hem?jamadi52 schreef: ↑14-05-2018 00:17Ik voel me verdrietig en eenzaam en wil jullie raad.
Ik denk dat mijn partner een vorm van autisme heeft.
Hij is zeer afstandelijk, heeft alleen via mij vrienden, waar hij uit zichzelf nooit naar toe gaat.
Wil mij met wandelen geen hand geven
Is om niets boos, kan zich niet uiten of eigen mening geven hij praat mij na.
Als ik commentaar op hem heb soms om iets kleins word hij boos en loopt weg.
Hij kan geen troost of bemoediging geven, bij sterfgevallen geen woord van troost.
Bij de bevallingen zag ik geen emotie
Zo zijn er nog meer dingen die me het leven met hem zo moeilijk maakt.
Graag jullie raad of advies en zeg niet dat ik bij hem weg kan gaan ik hou van hem ook al is het moeilijk.
Houden van is vrijwel nooit onvoorwaardelijk. Dus als jij een lijstje negatieve dingen van je partner hier post en vervolgens zegt dat je van hem houdt, dan moeten er tegenover die negatieve zaken een heleboel positieve zaken staan, anders slaat de balans uiteindelijk toch door naar de negatieve kant.
Het feit dat je hier post geeft aan dat die negatieve dingen behoorlijk veel impact hebben.
Maar ik neem aan dat je partner altijd al zo geweest is, dus wat is er veranderd dat jij er nu meer last van hebt?
En maakt het uit of zijn gedrag veroorzaakt wordt door autisme of door bijv karakter?
Jij voelt je eenzaam en jij bent de enige die daar iets mee kan. Scheiden, of accepteren dat de situatie zo is en hopen op verbetering. Veel meer opties heb je niet.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 14 mei 2018 om 08:23
Hopelijk heb je het niet over jouw bevallingen? Als al deze eigenschappen je tegenstaan, waarom dan 'n relatie genomen?jamadi52 schreef: ↑14-05-2018 00:17Ik voel me verdrietig en eenzaam en wil jullie raad.
Ik denk dat mijn partner een vorm van autisme heeft.
Hij is zeer afstandelijk, heeft alleen via mij vrienden, waar hij uit zichzelf nooit naar toe gaat.
Wil mij met wandelen geen hand geven
Is om niets boos, kan zich niet uiten of eigen mening geven hij praat mij na.
Als ik commentaar op hem heb soms om iets kleins word hij boos en loopt weg.
Hij kan geen troost of bemoediging geven, bij sterfgevallen geen woord van troost.
Bij de bevallingen zag ik geen emotie
Zo zijn er nog meer dingen die me het leven met hem zo moeilijk maakt.
Graag jullie raad of advies en zeg niet dat ik bij hem weg kan gaan ik hou van hem ook al is het moeilijk.
maandag 14 mei 2018 om 10:17
Biebeltje schreef: ↑14-05-2018 00:29Hoe kijkt je partner hier zelf tegen aan? Ziet hij ook de problemen die jij ziet? Is hij bereid samen te kijken naar een oplossing? Bereid eventuele externe hull in te schakelen?
Heb jij hem wel eens uitgelegd waar je bij hem tegenaan loopt? Hoe reageert hij dan?
Hij ziet geen problemen hij is gelukkig.
Mijn problemen ziet hij niet en een opolssing zoeken hoeft van hem niet, er is toch niets?
Herhaaldelijk een gesprek aangegaan, hij geeft korte antwoorden, zegt dat ik gelijk heb en loopt weg
het leven is als n neus,haal eruit wat erin zit.
maandag 14 mei 2018 om 10:21
Hij heeft ook goede kanten hoor, hij is zachthartig, was heel goed in zijn vak en heeft altijd hard gewerkt voor het gezin.Solomio schreef: ↑14-05-2018 08:13Simpele vraag: wat is er wel leuk aan hem?
Houden van is vrijwel nooit onvoorwaardelijk. Dus als jij een lijstje negatieve dingen van je partner hier post en vervolgens zegt dat je van hem houdt, dan moeten er tegenover die negatieve zaken een heleboel positieve zaken staan, anders slaat de balans uiteindelijk toch door naar de negatieve kant.
Het feit dat je hier post geeft aan dat die negatieve dingen behoorlijk veel impact hebben.
Maar ik neem aan dat je partner altijd al zo geweest is, dus wat is er veranderd dat jij er nu meer last van hebt?
En maakt het uit of zijn gedrag veroorzaakt wordt door autisme of door bijv karakter?
Jij voelt je eenzaam en jij bent de enige die daar iets mee kan. Scheiden, of accepteren dat de situatie zo is en hopen op verbetering. Veel meer opties heb je niet.
Altijd was hij afstandelijk, nu lijkt het erger te worden, nee het is zo.
het leven is als n neus,haal eruit wat erin zit.
maandag 14 mei 2018 om 10:23
Jawel mijn bevallingen.redbulletje schreef: ↑14-05-2018 08:23Hopelijk heb je het niet over jouw bevallingen? Als al deze eigenschappen je tegenstaan, waarom dan 'n relatie genomen?
Waarom een relatie?
Omdat ik vroeger zo naief was en dacht dat hij wel zou veranderen.
het leven is als n neus,haal eruit wat erin zit.
maandag 14 mei 2018 om 10:51
Is dat het enige wat je kunt opnoemen aan positieve dingen? Is wel erg weinig.
Ik zou niet met zo'n man samen kunnen leven.
maandag 14 mei 2018 om 15:59
Dan zou ik eens lezingen gaan volgen bij het radboud ziekenhuis en universiteit te nijmegen. Daar is een specialisatie centrum waar neurologen en psychiaters uitleggen aan de hand van onder andere hersenscans, hoe het nu precies werkt. Daar is duidelijk verschil te zien tussen de hersenen van autisten en andere mensen incl mensen met psychische stoornisse.Solomio schreef: ↑13-05-2018 21:27En juist dat onderscheid is lang niet zo eenduidig als menigeen (ook jij) denkt.
Ik ken bijv meerdere vrouwen die eerst een diagnose borderline hadden en nu een diagnose autisme.
Eén van die twee diagnoses lijkt dan niet te kloppen, maar ik denk eerder dat dat onderscheid helemaal niet zo duidelijk is.
Dat autisme een neurologische conditie is en een persoonlijkheidsstoornis niet is nauwelijks wetenschappelijk aantoonbaar en in de dagelijkse praktijk zegt het al helemaal niets, omdat al die diagnoses op dezelfde manier gesteld worden.
Het is nog niet zo dat er bijv uit een mri blijkt of je autisme hebt of bijv borderline.
Ik weet waarover ik praat want heb eerst diagnose autisme gehad, daarna borderline en nu weer autisme. Heb inmiddels 20 jaar ervaring met de materie. De reden dat autisme zo vaak word verward door borderline is omdat autisme bij vrouwen anders tot uiting komt en vrouwen vaker sociaal aangepast gedrag vertonen (zie ook publicaties hierover). Daarnaast helpt borderline therapie vaak ook voor autisme omdat de kern gaat over het reguleren van emoties (hoe herken ik emoties en hoe moet ik daar mee omgaan. Zie Linehan) maar op andere punten lopen autisten juist weer vast in die therapie.
maandag 14 mei 2018 om 16:35
Je toon is wel een beetje neerbuigend zeg.Vixxen schreef: ↑14-05-2018 15:59Dan zou ik eens lezingen gaan volgen bij het radboud ziekenhuis en universiteit te nijmegen. Daar is een specialisatie centrum waar neurologen en psychiaters uitleggen aan de hand van onder andere hersenscans, hoe het nu precies werkt. Daar is duidelijk verschil te zien tussen de hersenen van autisten en andere mensen incl mensen met psychische stoornisse.
Ik weet waarover ik praat want heb eerst diagnose autisme gehad, daarna borderline en nu weer autisme. Heb inmiddels 20 jaar ervaring met de materie. De reden dat autisme zo vaak word verward door borderline is omdat autisme bij vrouwen anders tot uiting komt en vrouwen vaker sociaal aangepast gedrag vertonen (zie ook publicaties hierover). Daarnaast helpt borderline therapie vaak ook voor autisme omdat de kern gaat over het reguleren van emoties (hoe herken ik emoties en hoe moet ik daar mee omgaan. Zie Linehan) maar op andere punten lopen autisten juist weer vast in die therapie.
Ik heb denk ik inmiddels alles gelezen en bekeken over autisme en weet dus wel zo ongeveer wat erover bekend is.
En ook in Nijmegen weten ze niet hoe het zit. Wel weten ze dat bepaalde zaken bij autisme vaker of juist minder vaak voorkomen, maar er is nog steeds niet één duidelijk onderscheidend kenmerk dat bij alle autisten aan- of afwezig is.
Om over de oorzaak maar helemaal te zwijgen.
En zolang de diagnose autisme nog zo vaak gemist wordt neem ik gemakshalve ook maar aan dat die diagnose regelmatig ten onrechte gesteld wordt. Dat maakt een gedegen hersenonderzoek ook ingewikkeld. Want stel dat je denkt dat je een mogelijke aanwijzing in de hersenen hebt gevonden die samenhangt met autisme. Dat wil je dan onderzoeken en helaas blijkt een aanzienlijk deel van de autisten dat specifieke kenmerk niet te hebben. Dan kan het zijn dat dat kenmerk dus toch niet wijst op autisme, of het wijst er wel op en een deel van de diagnoses blijkt niet te kloppen.
Dat laatste zou mij niet verbazen: zoals bij heel veel vrouwen nu pas de autisme-diagnose gesteld wordt, na eerdere 'foute' diagnoses, kan natuurlijk best over een aantal jaren blijken dat het nog weer anders zit.
De overlap tussen borderline en autisme is idd de emotieregulatie, maar omdat het onderliggende mechanisme zo verschilt zal in de meeste gevallen ook de behandeling anders moeten zijn.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 14 mei 2018 om 16:58
Volgens mij wordt er juist veel hersenonderzoek gedaan.redbulletje schreef: ↑14-05-2018 16:54Waarom wordt er eigenlijk niet meer hersenonderzoek gedaan? Ik zou me best als vrijwilliger aanmelden voor MRI's en andere (niet pijnlijke) onderzoeken.
Maar dat zal best duur zijn, dus daar zal een grens aan zitten.
In Utrecht bijvoorbeeld:
https://www.ggznieuws.nl/home/hersensca ... n-autisme/
Ik zie zo snel niet van wanneer dat bericht is.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 14 mei 2018 om 19:46
Met natuurlijk het risico dat als ze een gemene deler hebben ze ook kunnen vaststellen dat er onterechte diagnoses zijn gesteld.redbulletje schreef: ↑14-05-2018 17:20Zal idd wel duur zijn, maar ze zullen toch heel veel gediagnosticeerden moeten scannen willen ze een mogelijke gemene deler kunnen ontdekken.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 14 mei 2018 om 20:30
Zorg ervoor dat hij effectief inziet dat er een probleem zit binnen jullie huwelijk en werk van daaruit verder, daar ga je meer aan hebben dan aan een voorbarige diagnose. Zolang je man het probleem niet erkend hoef je de oorzaak niet te bepalen daar dit tamelijk zinloos is en veel tegenwerking opwekt mocht je dit vermelden.
maandag 14 mei 2018 om 21:39
En heel veel neuro-typische mensen om het verschil te kunnen zien.redbulletje schreef: ↑14-05-2018 17:20Zal idd wel duur zijn, maar ze zullen toch heel veel gediagnosticeerden moeten scannen willen ze een mogelijke gemene deler kunnen ontdekken.
woensdag 16 mei 2018 om 20:52
Nou, ik heb weer wat geleerd vandaag. Als ik overprikkeld ben moet ik mijn nagels kort houden. Had een gigantische paniek aanval bij mijn psycholoog en heb nogal met mijn nagels in mijn hand zitten duwen. Was ook erg aan het dissociëren dus had het niet echt door.
Wat een klote dag.
Hoe lang kan het bij jullie duren voordat overprikkeling 'weg' is?
Wat een klote dag.
Hoe lang kan het bij jullie duren voordat overprikkeling 'weg' is?
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
woensdag 16 mei 2018 om 22:34
Dat kan vaak wel een tijdje blijven sluimeren...
Nadat ik zaterdag zo ziek was (overprikkeling) heb ik daar zeker tot en met gisteren nog wel de naweeen van gemerkt. Vandaag vrij, maar nog steeds erg moe en teruggetrokken (eind van de dag ga ik me terugtrekken, word ik kribbiger, wil ik alleen maar op de iPad spelletjes doen/muziek luisteren, geen energie en concentratie om TV te kijken).
Nadat ik zaterdag zo ziek was (overprikkeling) heb ik daar zeker tot en met gisteren nog wel de naweeen van gemerkt. Vandaag vrij, maar nog steeds erg moe en teruggetrokken (eind van de dag ga ik me terugtrekken, word ik kribbiger, wil ik alleen maar op de iPad spelletjes doen/muziek luisteren, geen energie en concentratie om TV te kijken).
donderdag 17 mei 2018 om 22:51
Ik zit op de tram te wachten wanneer ik de volgende vraag krijg: 'Woon je hier?' (Om vervolgens te vragen of ze beter kan wachten op de tram of gaan lopen).
Ligt het nou aan mij dat ik dit een wat vreemde vraag vind? Het blijft door m'n hoofd spoken... Natuurlijk woon ik niet in die tram halte. Ik woon niet eens in de buurt! Maar ik woon wel in deze stad... En met 'ja' antwoorden zou in mijn optiek een onjuist antwoord zijn.
Gewoon grappig...
Ligt het nou aan mij dat ik dit een wat vreemde vraag vind? Het blijft door m'n hoofd spoken... Natuurlijk woon ik niet in die tram halte. Ik woon niet eens in de buurt! Maar ik woon wel in deze stad... En met 'ja' antwoorden zou in mijn optiek een onjuist antwoord zijn.
Gewoon grappig...
zaterdag 19 mei 2018 om 04:12
Met de vraag of je daar woont bedoelt degene of je in die stad woont en bekend bent daar, zodat je weet of ze sneller is wanneer ze loopt dan te moeten wachten op de tram. Woon je daar niet, dan hoefde ze je die vraag niet te stellen, omdat je het antwoord niet zou weten dan.Biebeltje schreef: ↑17-05-2018 22:51Ik zit op de tram te wachten wanneer ik de volgende vraag krijg: 'Woon je hier?' (Om vervolgens te vragen of ze beter kan wachten op de tram of gaan lopen).
Ligt het nou aan mij dat ik dit een wat vreemde vraag vind? Het blijft door m'n hoofd spoken... Natuurlijk woon ik niet in die tram halte. Ik woon niet eens in de buurt! Maar ik woon wel in deze stad... En met 'ja' antwoorden zou in mijn optiek een onjuist antwoord zijn.
Gewoon grappig...
Echter, haar vraag was beter geweest als ze had gevraagd of je uit de buurt/stad kwam en/of je bekend bent met de buurt/stad.
zaterdag 19 mei 2018 om 09:45
Zo ik heb het intake gesprek gehad bij het Autisme centrum en sta op de wachtlijst voor de behandelingen. Dat is wel fijn.
Ik was weer terug gegaan naar een van mijn oude locaties om te zien of de werksfeer al wat verbeterd was maar helaas was dit niet het geval. Ik werd er na een halve dag alweer naar van.
Heb dus ook tegen het uitzendbureau gezegd dat ik er na vanavond niet meer naar toe wil. Locaties waar ik me nog ellendiger van ga voelen doe ik niet meer.
Ze reageerde een beetje kribbig bij het UZB, zo van: je bent wel erg kritisch hoor, welke locaties vind je dan wel leuk? Heb uitgelegd dat ik door mijn depressie gewoon weinig trek. Dat ik eigenlijk al teveel werk met 4 dagen en eigenlijk naar 3 moet maar dat ik het dan financieel niet red en dus wel 4 dagen moet werken. Dat ik supersnel overprikkeld ben en hele massale locaties dus niet aankan. Dat weten ze van me, dat heb ik al zovaak verteld.
Maar ja hoor dan ben ik weer de zeikerd.
Ik heb ze ook verteld dat ze binnenkort op Autisme gaan testen bij me en daar is dan wel redelijk begrip voor. Ik ben helemaal de moeilijkste niet op werk, ik pas me snel aan en bij bijna elke locatie lopen ze met me weg, maar ik wil wel als mens behandeld worden en niet als een nummertje. Ze zijn echt schofterig bij sommige locaties tegen uitzendkrachten en dat pik ik dus niet meer. Als je me zo behandeld kom ik daar dus niet meer. Er zijn genoeg locaties waar je wel gewoon leuk behandeld word. En ze deed net alsof er 20 locaties zijn waar ik niet heen wil, terwijl het er maar 4 zijn. Een heel klein percentage op de honderden locaties waar ze me neerzetten.
Ik was echt een beetje chagrijnig ervan, ik doe echt zo mijn best, werk meer dan ik eigenlijk al aankan en dan nog krijg je steeds dat gezeik. Ze vroegen me laatst weer voor een vaste locatie, maar ja dat is dan 5 dagen werken en dat kan ik momenteel gewoon echt even niet.
Ben sowieso erg onstabiel momenteel, het is bijna mijn oma's sterfdag en dan is ze alweer drie jaar dood. Ik ga er meer van eten, meer van drinken en voel me over het algemeen super ellendig. Heb ook nergens zin in.
Dat de kat nu buiten komt helpt wel, dat heeft mijn schuldgevoel naar hem weggenomen en hij en ik zijn er gelukkiger door. Maar verder zijn het gewoon even klote weken.
Ik was weer terug gegaan naar een van mijn oude locaties om te zien of de werksfeer al wat verbeterd was maar helaas was dit niet het geval. Ik werd er na een halve dag alweer naar van.
Heb dus ook tegen het uitzendbureau gezegd dat ik er na vanavond niet meer naar toe wil. Locaties waar ik me nog ellendiger van ga voelen doe ik niet meer.
Ze reageerde een beetje kribbig bij het UZB, zo van: je bent wel erg kritisch hoor, welke locaties vind je dan wel leuk? Heb uitgelegd dat ik door mijn depressie gewoon weinig trek. Dat ik eigenlijk al teveel werk met 4 dagen en eigenlijk naar 3 moet maar dat ik het dan financieel niet red en dus wel 4 dagen moet werken. Dat ik supersnel overprikkeld ben en hele massale locaties dus niet aankan. Dat weten ze van me, dat heb ik al zovaak verteld.
Maar ja hoor dan ben ik weer de zeikerd.
Ik heb ze ook verteld dat ze binnenkort op Autisme gaan testen bij me en daar is dan wel redelijk begrip voor. Ik ben helemaal de moeilijkste niet op werk, ik pas me snel aan en bij bijna elke locatie lopen ze met me weg, maar ik wil wel als mens behandeld worden en niet als een nummertje. Ze zijn echt schofterig bij sommige locaties tegen uitzendkrachten en dat pik ik dus niet meer. Als je me zo behandeld kom ik daar dus niet meer. Er zijn genoeg locaties waar je wel gewoon leuk behandeld word. En ze deed net alsof er 20 locaties zijn waar ik niet heen wil, terwijl het er maar 4 zijn. Een heel klein percentage op de honderden locaties waar ze me neerzetten.
Ik was echt een beetje chagrijnig ervan, ik doe echt zo mijn best, werk meer dan ik eigenlijk al aankan en dan nog krijg je steeds dat gezeik. Ze vroegen me laatst weer voor een vaste locatie, maar ja dat is dan 5 dagen werken en dat kan ik momenteel gewoon echt even niet.
Ben sowieso erg onstabiel momenteel, het is bijna mijn oma's sterfdag en dan is ze alweer drie jaar dood. Ik ga er meer van eten, meer van drinken en voel me over het algemeen super ellendig. Heb ook nergens zin in.
Dat de kat nu buiten komt helpt wel, dat heeft mijn schuldgevoel naar hem weggenomen en hij en ik zijn er gelukkiger door. Maar verder zijn het gewoon even klote weken.
zaterdag 19 mei 2018 om 09:58
Ik werk in de catering, dus sta soms op 4 verschillende locaties per week. Vaak heb ik wel mijn vaste plekjes waar ik veel kom, maar soms is het dus echt allerlei vreemde locaties. Volgens mij kan je niet deels in de ziektewet op een uitzendcontract maar dat weet ik niet zeker. Mijn dagen verschillen van 4-7 uur werken per dag. Dus als ik 3x 5 uur werk verdien ik maar 150 euro per week. Dat is natuurlijk niks.
Ik zoek wel naar een vaste baan in de catering maar dat is allemaal 5 dagen per week en dan 4 of 5 uur per dag.
Ik zoek wel naar een vaste baan in de catering maar dat is allemaal 5 dagen per week en dan 4 of 5 uur per dag.
