Psyche
alle pijlers
Belangrijk nieuws over de psychiatrie
woensdag 4 juli 2007 om 12:59
ADHD:
www.fonteine.com/adhd.html
Nieuws over psychiatrie en farmaceutische bedrijven:
www.ncrm.nl/nieuws.htm
Kan Ritalin psychotisch maken?
www.haesbrouck.be
Laaste nieuws:
www.psychiatrie.nu
www.fonteine.com/adhd.html
Nieuws over psychiatrie en farmaceutische bedrijven:
www.ncrm.nl/nieuws.htm
Kan Ritalin psychotisch maken?
www.haesbrouck.be
Laaste nieuws:
www.psychiatrie.nu
zondag 29 juli 2007 om 23:39
Beste lezers,
Het topic "Belangrijk nieuws over de psychiatrie" heeft veel negatieve stof doen op waaien wat zeker niet mijn intentie was.
Op dit forum hebben de mensen veel heftiger gereageerd dan op een aantal andere fora waar ik ook wat geschreven heb.
Dat mijn topic wetenschappelijk onderbouwde feiten bevat kan ik alleen maar zelf beamen.
Andere lezers zullen hier op eigen initatief achter moeten komen als ze dit graag willen verifiëren.
De meeste lezers linken helaas niet verder dan één bepaalde verzamelaar van partijdige onderzoeksresultaten(het NCRM) en laten al die andere neutrale links(bijv het geneesmiddelenbulletin) links liggen.
Vervolgens word de aanval op die eerste groep en op mijn persoon geopend en wijkt men hier vervolgens niet meer van af.
Een goede discussie is naar mijn mening dan onmogelijk geworden.
Aan deze groep en aan de groep mensen die slechts incidenteel woordjes oppikt uit mijn teksten zoals "Borderline bestaat niet" en niet verder leest in welke context dit geschreven is, zou ik het volgende willen zeggen:
Een discussie is dan vrijwel zeker zinloos, scheldpartijen zijn zinloos en je persoonlijk gekwest voelen ook zolang we niet over het zelfde totaalplaatje beschikken.
Er zijn duizenden pagina's antipsychiatrische teksten beschikbaar, hoe moeten jij en ik dan overeenstemming over kunnen bereiken in zo'n korte tijd op dit forum?
Lijkt me onmogelijk.
Oriënteer jezelf eerst volledig in de pro-, anti- en neutrale psychiatrische wereld of doe dit niet en sla mijn topic over.
Dat lijkt me het allerbeste.
Achteraf had ik er misschien niet aan moeten beginnen, maar achteraf wil ik mijn standpunten toch blijven verdedigen.
Astrid
Het topic "Belangrijk nieuws over de psychiatrie" heeft veel negatieve stof doen op waaien wat zeker niet mijn intentie was.
Op dit forum hebben de mensen veel heftiger gereageerd dan op een aantal andere fora waar ik ook wat geschreven heb.
Dat mijn topic wetenschappelijk onderbouwde feiten bevat kan ik alleen maar zelf beamen.
Andere lezers zullen hier op eigen initatief achter moeten komen als ze dit graag willen verifiëren.
De meeste lezers linken helaas niet verder dan één bepaalde verzamelaar van partijdige onderzoeksresultaten(het NCRM) en laten al die andere neutrale links(bijv het geneesmiddelenbulletin) links liggen.
Vervolgens word de aanval op die eerste groep en op mijn persoon geopend en wijkt men hier vervolgens niet meer van af.
Een goede discussie is naar mijn mening dan onmogelijk geworden.
Aan deze groep en aan de groep mensen die slechts incidenteel woordjes oppikt uit mijn teksten zoals "Borderline bestaat niet" en niet verder leest in welke context dit geschreven is, zou ik het volgende willen zeggen:
Een discussie is dan vrijwel zeker zinloos, scheldpartijen zijn zinloos en je persoonlijk gekwest voelen ook zolang we niet over het zelfde totaalplaatje beschikken.
Er zijn duizenden pagina's antipsychiatrische teksten beschikbaar, hoe moeten jij en ik dan overeenstemming over kunnen bereiken in zo'n korte tijd op dit forum?
Lijkt me onmogelijk.
Oriënteer jezelf eerst volledig in de pro-, anti- en neutrale psychiatrische wereld of doe dit niet en sla mijn topic over.
Dat lijkt me het allerbeste.
Achteraf had ik er misschien niet aan moeten beginnen, maar achteraf wil ik mijn standpunten toch blijven verdedigen.
Astrid
maandag 30 juli 2007 om 10:24
Beste lezer,
Het probleem in het geval van Astrada is dat haar persoonlijkheid, althans hoe die zich hier uit, ervoor zorgt dat erop deze persoon werd gespeeld.
Ik heb zelf niet op haar persoon gespeeld, maar heb er wel begrip voor. Er zijn mensen op de wereld die met alles en iedereen zwaar botsen en maar niet begrijpen hoe dat toch kan. Ze hebben niks fout gedaan, in hun ogen.
Je kunt mensen zo irriteren, dat ze van je persoonlijk gehakt willen maken. Wat je zegt doet er inderdaad niet meer toe. Astrada is dit hier en ik meen op andere fora overkomen.
Als Astrada iets wil bereiken, wat haar naamgeving voor dit topic lijkt te impliceren, zou ze haar persoonlijke opstelling moeten veranderen. Ze heeft niemand overtuigd, van haar "belangrijke nieuws".
Wat veel mensen aan haar persoon heeft geirriteerd is, los van haar aparte denkwijze over psychiatrie en psychische stoornissen, juist het feit dat ze niet op links met daarin bewijs voor het tegenovergestelde is ingegaan.
En daarnas steeds zichzelf bleef herhalen. Een van de redenen waarom mensen zijn blijven reageren is dat men beslist niet wil dat Astrada met haar onbewezen stellingen wegkomt.
Op de persoon spelen is verder wel van belang omdat uit veel blijkt dat Astrada gelooft in massale samenzweringen en niet schuwt daar honderdduizenden, onafhankelijke wetenschappers die zij helemaal niet kent, als zwendelaars in beeld te brengen. Het dan zeker wel van belang naar de persoonlijkheid van iemand te kijken, want die geeft juist kleur aan haar gedachten en manier van praten.
Er is meer en meer bewijs dat psychische stoornissen voorafgegaan worden door veranderingen in de hersenen die zonder medicatie blijven bestaan of vaak verergeren. Medicatie en therapie helpen, dat is onomstotelijk bewezen. Dat er negatieve bijwerkingen zijn en soms negatief bewijs wordt weggemoffeld is zeker waar, maar een zwart-wit gedachte hierover is onterecht.
Het probleem in het geval van Astrada is dat haar persoonlijkheid, althans hoe die zich hier uit, ervoor zorgt dat erop deze persoon werd gespeeld.
Ik heb zelf niet op haar persoon gespeeld, maar heb er wel begrip voor. Er zijn mensen op de wereld die met alles en iedereen zwaar botsen en maar niet begrijpen hoe dat toch kan. Ze hebben niks fout gedaan, in hun ogen.
Je kunt mensen zo irriteren, dat ze van je persoonlijk gehakt willen maken. Wat je zegt doet er inderdaad niet meer toe. Astrada is dit hier en ik meen op andere fora overkomen.
Als Astrada iets wil bereiken, wat haar naamgeving voor dit topic lijkt te impliceren, zou ze haar persoonlijke opstelling moeten veranderen. Ze heeft niemand overtuigd, van haar "belangrijke nieuws".
Wat veel mensen aan haar persoon heeft geirriteerd is, los van haar aparte denkwijze over psychiatrie en psychische stoornissen, juist het feit dat ze niet op links met daarin bewijs voor het tegenovergestelde is ingegaan.
En daarnas steeds zichzelf bleef herhalen. Een van de redenen waarom mensen zijn blijven reageren is dat men beslist niet wil dat Astrada met haar onbewezen stellingen wegkomt.
Op de persoon spelen is verder wel van belang omdat uit veel blijkt dat Astrada gelooft in massale samenzweringen en niet schuwt daar honderdduizenden, onafhankelijke wetenschappers die zij helemaal niet kent, als zwendelaars in beeld te brengen. Het dan zeker wel van belang naar de persoonlijkheid van iemand te kijken, want die geeft juist kleur aan haar gedachten en manier van praten.
Er is meer en meer bewijs dat psychische stoornissen voorafgegaan worden door veranderingen in de hersenen die zonder medicatie blijven bestaan of vaak verergeren. Medicatie en therapie helpen, dat is onomstotelijk bewezen. Dat er negatieve bijwerkingen zijn en soms negatief bewijs wordt weggemoffeld is zeker waar, maar een zwart-wit gedachte hierover is onterecht.
maandag 30 juli 2007 om 10:25
Astrada, uiteraard heb jij een hele waslijst met onderzoeken die jouw
mening onderbouwen. Net zo goed als dat er ook hele lijsten zijn die
"wetenschappelijk aantonen" dat psychische ziektes wél "echt" zijn.
"Wetenschappelijk onderzoek" is voor mij dus geen overtuigend bewijs.
Waarom niet? Omdat er zoveel onderzoeken zijn gedaan, waar
tegengestelde conclusies uitkomen. Je zegt heel vaak "en dat is waar,
want er zijn onderzoeken naar gedaan", maar dat vind ik dus niet
overtuigend. Ik heb niet al die onderzoeken doorgeworsteld, en ook niet
het hele topic doorgelezen (is allemaal een beetje lang(dradig) :P).
Toch heb ik wel een mening over psychische ziektes. Misschien
ongefundeerd, maar ik zou vast wel onderzoeken kunnen vinden die het
"wetenschappelijk onderbouwen". Je krijgt een topic natuurlijk snel
vol, wanneer je ieder onderzoek dat in jouw straatje past compleet
quote in het topic (en het staat nog geleerd ook :?).
Verder blijf ik er gewoon bij, dat je moet oppassen met zulke
"vergaande" stellingen. Je kunt je vast wel verplaatsen in mensen, die
met depressies e.d. worstelen. Die voelen zich gekwetst, wanneer jij ze
even vertelt, dat hun ziektes zijn ingebeeld, en vast veroorzaakt zijn
door een "afhankelijkheid van de ongemakken van lichaam en geest". Er
hebben hier heel wat mensen gepost die met psychische ziektes kampen of
hebben gekampt. In plaats van dat jij je mening iets nuanceert, wals je
daar overheen.
Vandaar mijn vorige (iets te) ongenuanceerde reactie. Je kwetst mensen,
en dwelpt iets te veel met "ja maar het is wel wetenschappelijk
bewezen". Is dit op de persoon gespeeld? Ja, want ik heb het over jouw
manier van discussieren. Jij hebt dit topic geopend. Deze discussie zou
op een hele andere manier gevoerd kunnen worden, en dat dat niet
gebeurd, ligt aan JOUW manier van discussieren.
Duidelijk zo?
mening onderbouwen. Net zo goed als dat er ook hele lijsten zijn die
"wetenschappelijk aantonen" dat psychische ziektes wél "echt" zijn.
"Wetenschappelijk onderzoek" is voor mij dus geen overtuigend bewijs.
Waarom niet? Omdat er zoveel onderzoeken zijn gedaan, waar
tegengestelde conclusies uitkomen. Je zegt heel vaak "en dat is waar,
want er zijn onderzoeken naar gedaan", maar dat vind ik dus niet
overtuigend. Ik heb niet al die onderzoeken doorgeworsteld, en ook niet
het hele topic doorgelezen (is allemaal een beetje lang(dradig) :P).
Toch heb ik wel een mening over psychische ziektes. Misschien
ongefundeerd, maar ik zou vast wel onderzoeken kunnen vinden die het
"wetenschappelijk onderbouwen". Je krijgt een topic natuurlijk snel
vol, wanneer je ieder onderzoek dat in jouw straatje past compleet
quote in het topic (en het staat nog geleerd ook :?).
Verder blijf ik er gewoon bij, dat je moet oppassen met zulke
"vergaande" stellingen. Je kunt je vast wel verplaatsen in mensen, die
met depressies e.d. worstelen. Die voelen zich gekwetst, wanneer jij ze
even vertelt, dat hun ziektes zijn ingebeeld, en vast veroorzaakt zijn
door een "afhankelijkheid van de ongemakken van lichaam en geest". Er
hebben hier heel wat mensen gepost die met psychische ziektes kampen of
hebben gekampt. In plaats van dat jij je mening iets nuanceert, wals je
daar overheen.
Vandaar mijn vorige (iets te) ongenuanceerde reactie. Je kwetst mensen,
en dwelpt iets te veel met "ja maar het is wel wetenschappelijk
bewezen". Is dit op de persoon gespeeld? Ja, want ik heb het over jouw
manier van discussieren. Jij hebt dit topic geopend. Deze discussie zou
op een hele andere manier gevoerd kunnen worden, en dat dat niet
gebeurd, ligt aan JOUW manier van discussieren.
Duidelijk zo?
maandag 30 juli 2007 om 12:43
Demichaelis, ik weet dat je eerder inhoudelijk de discussie bent aangegaan, mijn dank hiervoor.
Dat er met mijn opstelling op dit forum van alles mis is, erken ik ook zelf, hoewel dit helemaal niets zegt over mijn houding in mijn privéleven t.o.v. familie en vrienden.
Een paar inhoudelijke puntjes nog over dit berichtje van Demichaelis, ik blijf mijn standpunten natuurlijk wel verdedigen;
-Op andere fora is mij dit zeker niet overkomen. Een aantal "tegenstanders" waren er altijd, en juist die plaatsen continue boze berichten en beschrijven ruimelijk de foute sfeer in het desbetreffende topic door o.a. voor alle anderen te denken, o.a. voor de "stille" meelezers die geen berichten plaatsen maar wel de linken bekijken.
De "boze lezers" schrijven ook naar de moderator, googlen op mijn naam, achtervolgen me op verschillende fora en laten mijn topics vooral NIET links liggen.
-De michaelis kan natuurlijk nooit zeggen dat er niemand overtuigd is geraakt van "dit nieuws over de psychiatrie", onzin dus.
-Vervolgens plaatst Demichaelis een stukje over links, onbewezen stellingen e.d., dit is zijn persoonlijke interpretatie, en niet die van alle anderen uiteraard.
-Je overtuigd mij niet waarom er naar de persoon Astrid gekeken moet worden i.p.v. haar "massale samenzweringen" te gaan ontkrachten?
Of de boodschapster "gek" is kun je alleen maar op die manier achterkomen. Links genoeg.
-Demichaelis geeft in zijn laatste alinea zelf toe dat psychische stoornissen gevolgen/gedragssymptomen zouden zijn die het GEVOLG zouden kunnen zijn van een aantoonbare hersenverandering.
Psychiatrische stoornissen ZIJN/BEGINNEN dus niet OORZAKELIJK in de hersenen, om over de erfelijke bepaaldheid van psychiatrische stoornissen nog maar te zwijgen!
Een hersenvirus is bijv wel een oorzakelijke hersenaandoening, waarbij er zeker psychische veranderingen zouden kunnen plaatsvinden, of helemaal niet. Dit is per persoon verschillend, en niet te voorspellen.
Psychiatrische stoornissen zijn dus voor een ieder ter eigen interpretatie en erkenning.
In het ene land ben je bezeten van een draak, in het andere land ben je Borderliner en in het derde land komen ze er achter dat je grote vetzurentekorten in je orgaan(hersenen) hebt.
-Medicatie en therapie in combinatie of afzonderlijk toegepast helpt niet, maar wel averechts. Dat is onomstotelijk bewezen.
Alle statistieken wijzen dit uit, de omzetcijfers, (zelf)moorden en somatische bijwerkingen enz enz zijn nauwelijk te bevatten.
maandag 30 juli 2007 om 13:06
Psychische problemen kunnen verschrikkelijk en zelfs dodelijk zijn, dat weet ik wel.
Hoe ze onstaan zijn vele theoriën over.
O.a. door (onbewust en bewust) opgelopen trauma's is mijn overtuiging.
Maar ook door voedingstekorten en medicatie.
Dat er nu ineens een bedrijf komt die al deze mensen "ziek" tussen hun oren noemt is in mijn ogen grote onzin.
Hun krediet was wat mij betreft al helemaal verspeelt toen ik de geschiedenis doornam en er achter kwam dat zelfs negers ooit "Ziek" waren vanwege hun huidskleur en zelfs homofielen vanwege hun voorkeur.
Ook zouden alle mensen in de "oppositie" "ziek" zijn volgens de huidige DSMIV.
Leve Wouter Bos, hij is nu genezen!!!!
Jan Marijnissen blijft waarschijnlijk de rest van zijn leven "ziek". Beterschap, Jan.
Muziekmeisje en Demichaelis,
dit waren weer twee van die typische reacties van mij, ik voel hem al aankomen...
Zou niet weten hoe ik mijn standpunten anders zou moeten verdedigen?
maandag 30 juli 2007 om 13:34
Inleiding;
Vele lezers linken niet of nauwelijks helaas, vandaar een samenvatting van het volgend artikel.
Zeer interessant stuk waar ik al eerder constructieve discussie over heb gevoerd op ander fora.
Placebo's en placebo-effecten, geneesmiddelenbulletin 1997
-In de geschiedenis van de geneeskunde is het aantal werkzame geneesmiddelen nooit groot geweest. Desondanks vonden genezingen plaats die werden toegeschreven aan de behandeling van de heler. Het heilzame effect komt echter soms van de dokter zelf en niet van het medicament of de operatie.
-Veel acute aandoeningen of exacerbaties bij chronische aandoeningen hebben een gunstig, natuurlijk beloop en genezen 'vanzelf'. Bij chronische aandoeningen vertoont de ernst van klachten vaak sterke fluctuaties. Indien een patiënt een arts raadpleegt op het moment dat deze de meeste klachten heeft, is het waarschijnlijk dat hierop in de loop van de tijd weer een afname van klachten volgt. Dit verschijnsel, namelijk dat ernstige klachten of symptomen teruggaan naar het meer gebruikelijke niveau van een patiënt, noemt men regressie naar het gemiddelde. Bij het gerandomiseerde, dubbelblinde en placebogecontroleerde geneesmiddelenonderzoek speelt regressie naar het gemiddelde een grote rol, omdat men hierbij vaak patiënten selecteert met extreme waarden op de te onderzoeken klacht of variabele. In de praktijk blijkt dat het effect van regressie naar het gemiddelde met name een rol speelt bij antidepressiva en antihistaminica. Dit effect is vaak groter dan de invloed van het geneesmiddel zelf. Het fenomeen moet duidelijk worden onderscheiden van het hieronder te bespreken placebo-effect.
-Niet-specifieke effecten
De niet-specifieke effecten van een behandeling worden toegeschreven aan andere factoren dan aan specifieke actieve componenten. Voorbeelden zijn interesse en aandacht van een arts, de verwachtingen van een patiënt en de reputatie van een arts. Deze niet-specifieke effecten worden vaak als synoniem gebruikt voor placebo-effecten.
-Er is op gewezen dat bij de berekeningen van resultaten van een behandeling in klinische onderzoeken de invloed van omgevingsfactoren op het natuurlijk beloop van aandoeningen vaak niet wordt meegeteld, waardoor veel te hoge succespercentages werden gemeten.
-Een ander klassiek onderzoek betrof een groep van 200 patiënten in de huisartsenpraktijk met klachten van hoofdpijn, vage buikpijn, zere keel, hoesten en vermoeidheid.12 De patiënten werden gerandomiseerd over twee groepen. De eerste groep kreeg van de huisarts een 'positief consult': de klachten werden voorzien van een duidelijke diagnose en de patiënten kregen de verzekering dat het binnen enkele dagen zou verbeteren. De huisarts vertelde de andere groep niet te weten wat het was, maar dat ze altijd konden terugkomen wanneer het binnen enkele dagen niet over was. Van alle patiënten kreeg aselect de ene helft een recept voor thiamine 3 mg bedoeld als placebo, de andere niet. Na twee weken voelde 64% in de groep met het positieve consult zich beter tegen 39% in de andere groep. Of de patiënt wel of geen recept had gekregen, bleek geen invloed te hebben op het beloop. In dit experiment was het effect van de arts dus groter dan dat van het voorschrijven van geneesmiddelen.
-De gemoedsgesteldheid van de patiënt, zoals geïnduceerd door diens klachten, houdt wel verband met een gevoeligheid voor placebo.16 Met name erg angstige patinten vertonen de grootste placebo-effecten.
- In de psychoneuro-immunologie is reeds veel bewijs voor de invloed van de gemoedsgesteldheid op allerlei reacties van het afweersysteem.24 Zo is bijvoorbeeld aangetoond dat angst en depressie het immuunsysteem remmen.
-Een groot gedeelte van de cognitieve en emotionele activiteit vindt in het brein plaats zonder dat men zich daarvan bewust is.
-Bewust psychische fenomenen
De verklaring op grond van bewust psychische fenomenen werkt met een aantal hypothesen. Sommigen gaan uit van de werking van suggestie,29 anderen van het verminderen van angst als werkzaam onderdeel van de placeboreactie.13 Anderen, afkomstig uit de hoek van de 'biofeedback', benadrukken de rol van de verwachting bij het potentiëren van een therapeutisch effect.30 Sommigen zien het veranderen van de betekenis van de ziekte als belangrijkste mechanisme,31 terwijl anderen weer wijzen op het effect van de arts-patiëntrelatie.32 33
Samengevat kan worden gesteld dat het placebo-effect niet vanuit neurobiologisch gezichtspunt kan worden verklaard.34 De psychologische en gedragsmatige modellen bieden echter wel aanknopingspunten.35 Aangenomen wordt dat geloof, vertrouwen, conditionering, suggestie en optimisme een substraat hebben op neurobiologisch niveau.36 Met name het conditioneringsmodel biedt toepassingsmogelijkheden in de praktijk.
-Bij een vergelijking van de methoden van westerse psychotherapeuten en psychiaters met werkwijzen van helers in primitieve culturen, bleek dat het naamgevingsproces ofwel de diagnose en de overeenstemming daarover tussen heler en patiënt in beide behandelingswijzen de belangrijkste factor was die bijdroeg aan symptoomverlichting.
-Volgens schattingen heeft 90% van alle uitgeschreven recepten geen causaal, maar alleen een symptomatisch effect op de klachten die ze zouden moeten bestrijden.41 Het placebo-effect is onder meer afhankelijk van het geloof dat de arts in het middel heeft. Wanneer deze sceptisch is over de werkzaamheid vermindert de werking.35 Er zijn aanwijzingen dat de arts diens vertrouwen of twijfel vooral uit door middel van onbewuste non-verbale signalen.42
Vele lezers linken niet of nauwelijks helaas, vandaar een samenvatting van het volgend artikel.
Zeer interessant stuk waar ik al eerder constructieve discussie over heb gevoerd op ander fora.
Placebo's en placebo-effecten, geneesmiddelenbulletin 1997
-In de geschiedenis van de geneeskunde is het aantal werkzame geneesmiddelen nooit groot geweest. Desondanks vonden genezingen plaats die werden toegeschreven aan de behandeling van de heler. Het heilzame effect komt echter soms van de dokter zelf en niet van het medicament of de operatie.
-Veel acute aandoeningen of exacerbaties bij chronische aandoeningen hebben een gunstig, natuurlijk beloop en genezen 'vanzelf'. Bij chronische aandoeningen vertoont de ernst van klachten vaak sterke fluctuaties. Indien een patiënt een arts raadpleegt op het moment dat deze de meeste klachten heeft, is het waarschijnlijk dat hierop in de loop van de tijd weer een afname van klachten volgt. Dit verschijnsel, namelijk dat ernstige klachten of symptomen teruggaan naar het meer gebruikelijke niveau van een patiënt, noemt men regressie naar het gemiddelde. Bij het gerandomiseerde, dubbelblinde en placebogecontroleerde geneesmiddelenonderzoek speelt regressie naar het gemiddelde een grote rol, omdat men hierbij vaak patiënten selecteert met extreme waarden op de te onderzoeken klacht of variabele. In de praktijk blijkt dat het effect van regressie naar het gemiddelde met name een rol speelt bij antidepressiva en antihistaminica. Dit effect is vaak groter dan de invloed van het geneesmiddel zelf. Het fenomeen moet duidelijk worden onderscheiden van het hieronder te bespreken placebo-effect.
-Niet-specifieke effecten
De niet-specifieke effecten van een behandeling worden toegeschreven aan andere factoren dan aan specifieke actieve componenten. Voorbeelden zijn interesse en aandacht van een arts, de verwachtingen van een patiënt en de reputatie van een arts. Deze niet-specifieke effecten worden vaak als synoniem gebruikt voor placebo-effecten.
-Er is op gewezen dat bij de berekeningen van resultaten van een behandeling in klinische onderzoeken de invloed van omgevingsfactoren op het natuurlijk beloop van aandoeningen vaak niet wordt meegeteld, waardoor veel te hoge succespercentages werden gemeten.
-Een ander klassiek onderzoek betrof een groep van 200 patiënten in de huisartsenpraktijk met klachten van hoofdpijn, vage buikpijn, zere keel, hoesten en vermoeidheid.12 De patiënten werden gerandomiseerd over twee groepen. De eerste groep kreeg van de huisarts een 'positief consult': de klachten werden voorzien van een duidelijke diagnose en de patiënten kregen de verzekering dat het binnen enkele dagen zou verbeteren. De huisarts vertelde de andere groep niet te weten wat het was, maar dat ze altijd konden terugkomen wanneer het binnen enkele dagen niet over was. Van alle patiënten kreeg aselect de ene helft een recept voor thiamine 3 mg bedoeld als placebo, de andere niet. Na twee weken voelde 64% in de groep met het positieve consult zich beter tegen 39% in de andere groep. Of de patiënt wel of geen recept had gekregen, bleek geen invloed te hebben op het beloop. In dit experiment was het effect van de arts dus groter dan dat van het voorschrijven van geneesmiddelen.
-De gemoedsgesteldheid van de patiënt, zoals geïnduceerd door diens klachten, houdt wel verband met een gevoeligheid voor placebo.16 Met name erg angstige patinten vertonen de grootste placebo-effecten.
- In de psychoneuro-immunologie is reeds veel bewijs voor de invloed van de gemoedsgesteldheid op allerlei reacties van het afweersysteem.24 Zo is bijvoorbeeld aangetoond dat angst en depressie het immuunsysteem remmen.
-Een groot gedeelte van de cognitieve en emotionele activiteit vindt in het brein plaats zonder dat men zich daarvan bewust is.
-Bewust psychische fenomenen
De verklaring op grond van bewust psychische fenomenen werkt met een aantal hypothesen. Sommigen gaan uit van de werking van suggestie,29 anderen van het verminderen van angst als werkzaam onderdeel van de placeboreactie.13 Anderen, afkomstig uit de hoek van de 'biofeedback', benadrukken de rol van de verwachting bij het potentiëren van een therapeutisch effect.30 Sommigen zien het veranderen van de betekenis van de ziekte als belangrijkste mechanisme,31 terwijl anderen weer wijzen op het effect van de arts-patiëntrelatie.32 33
Samengevat kan worden gesteld dat het placebo-effect niet vanuit neurobiologisch gezichtspunt kan worden verklaard.34 De psychologische en gedragsmatige modellen bieden echter wel aanknopingspunten.35 Aangenomen wordt dat geloof, vertrouwen, conditionering, suggestie en optimisme een substraat hebben op neurobiologisch niveau.36 Met name het conditioneringsmodel biedt toepassingsmogelijkheden in de praktijk.
-Bij een vergelijking van de methoden van westerse psychotherapeuten en psychiaters met werkwijzen van helers in primitieve culturen, bleek dat het naamgevingsproces ofwel de diagnose en de overeenstemming daarover tussen heler en patiënt in beide behandelingswijzen de belangrijkste factor was die bijdroeg aan symptoomverlichting.
-Volgens schattingen heeft 90% van alle uitgeschreven recepten geen causaal, maar alleen een symptomatisch effect op de klachten die ze zouden moeten bestrijden.41 Het placebo-effect is onder meer afhankelijk van het geloof dat de arts in het middel heeft. Wanneer deze sceptisch is over de werkzaamheid vermindert de werking.35 Er zijn aanwijzingen dat de arts diens vertrouwen of twijfel vooral uit door middel van onbewuste non-verbale signalen.42
maandag 30 juli 2007 om 14:34
Er is nog betrekkelijk weinig wetenschappelijk onderzoek gedaan naar het placebo-effect, maar uit het onderzoek dat er naar gedaan is komen enkele interessante zaken naar voren.
Om onderzoek te doen naar placebo zou je naast de placebo-groep een groep moeten hebben die geen behandeling ondergaat. De groep die geen behandeling ondergaat weet dat wel, in tegenstelling tot de placebo-groep, en dat beinvloedt negatief de effectiviteit van deze groep aangezien er geen positieve verwachting is. Daarnaast is het ook lastig omdat het onderzoek dat op deze manier in elkaar gezet wordt niet gericht is op de farmaceutische stof (maar op placebo), waar de farmaceut het onderzoek voor bekostigt. Er is echter maar weinig geweten van het natuurlijke beloop van ziekten omdat we een cultuur hebben van agressieve behandeling bij ziekte. Het kan goed zijn dat een deel van het placebo-effect wordt veroorzaakt door natuurlijk verloop of regressie naar het gemiddelde.
Het placebo effect kan niet worden onderzocht, terwijl andersom wel kan worden onderzocht het verschil is tussen een farmaceutisch middel toedienen en een fake middel, zijnde een placebo.
Het probleem zit hem erin dat je geen weet mag hebben van hetgeen je krijgt. Nu is het verschil tussen een placebo en niets..... niets.
Om onderzoek te doen naar placebo zou je naast de placebo-groep een groep moeten hebben die geen behandeling ondergaat. De groep die geen behandeling ondergaat weet dat wel, in tegenstelling tot de placebo-groep, en dat beinvloedt negatief de effectiviteit van deze groep aangezien er geen positieve verwachting is. Daarnaast is het ook lastig omdat het onderzoek dat op deze manier in elkaar gezet wordt niet gericht is op de farmaceutische stof (maar op placebo), waar de farmaceut het onderzoek voor bekostigt. Er is echter maar weinig geweten van het natuurlijke beloop van ziekten omdat we een cultuur hebben van agressieve behandeling bij ziekte. Het kan goed zijn dat een deel van het placebo-effect wordt veroorzaakt door natuurlijk verloop of regressie naar het gemiddelde.
Het placebo effect kan niet worden onderzocht, terwijl andersom wel kan worden onderzocht het verschil is tussen een farmaceutisch middel toedienen en een fake middel, zijnde een placebo.
Het probleem zit hem erin dat je geen weet mag hebben van hetgeen je krijgt. Nu is het verschil tussen een placebo en niets..... niets.
maandag 30 juli 2007 om 14:50
In de geneeskunde bestaat er ook zoiets als het Repelsteeltje-effect.
Het betekent dat kwalen zelfs spontaan kunnen verdwijnen als ze maar eenmaal een naam hebben.
Sommige menen dat wetenschap ook een jacht is op Repelsteeltje, en het idee dat er controle is als er maar een naam of een verklaring voor gevonden wordt.
Kort samengevat komen er twee belangrijke conclusies uit het onderzoek.
Het eerste is dat het placebo effect (uiteraard) niet in het pilletje zit, maar in de dokter. Hoe de dokter met zijn patient omgaat bepaalt de effectiviteit van de placebo. Is de dokter in staat om de ziekte te benoemen en is hij in staat de patient gerust te stellen en hoop te geven op herstel dan blijkt dat de placebo het effectiefst zijn 'werking' kan doen.
Het in staat zijn tot het benoemen van de ziekte wordt ook wel het Repelsteeltje effect genoemd. In analogie aan het sprookje van Grimm wordt het kwaad dus onschadelijke gemaakt nadat het een naam heeft gekregen. Dat benoemen is van cultuur tot cultuur verschillend. 'Levercrisis' schijnt een geruststellend woord te zijn voor de Fransen, terwijl een Amerikaan (en ik ook) er door gealarmeerd raakt.
Een tweede bevinding van het onderzoek is dat placebo's niet werken op ongeneeslijke ziekten. Het placebo effect werkt alleen bij aandoeningen die het lichaam (het immuunsysteem bijvoorbeeld) in principe de baas kan. Dat laatste kost echter energie en het lichaam is niet altijd in staat, of bereid om die energie op te brengen. Het blijkt dat het lichaam dit beter kan onder gunstige omstandigheden (zonneschijn, goed gezelschap, rust, veiligheid, geruststellende rituelen), wat bijvoorbeeld en verklaring kan zijn waarom homeopathie bij huisdieren ook werkt. Wanneer iemand in een zorgwekkende situatie zit (winter, gedwongen ontslag, verhuizing, etc.) is het onduidelijk of die energie zich loont en houdt het lichaam het zelfgenezend vermogen in reserve.
Het betekent dat kwalen zelfs spontaan kunnen verdwijnen als ze maar eenmaal een naam hebben.
Sommige menen dat wetenschap ook een jacht is op Repelsteeltje, en het idee dat er controle is als er maar een naam of een verklaring voor gevonden wordt.
Kort samengevat komen er twee belangrijke conclusies uit het onderzoek.
Het eerste is dat het placebo effect (uiteraard) niet in het pilletje zit, maar in de dokter. Hoe de dokter met zijn patient omgaat bepaalt de effectiviteit van de placebo. Is de dokter in staat om de ziekte te benoemen en is hij in staat de patient gerust te stellen en hoop te geven op herstel dan blijkt dat de placebo het effectiefst zijn 'werking' kan doen.
Het in staat zijn tot het benoemen van de ziekte wordt ook wel het Repelsteeltje effect genoemd. In analogie aan het sprookje van Grimm wordt het kwaad dus onschadelijke gemaakt nadat het een naam heeft gekregen. Dat benoemen is van cultuur tot cultuur verschillend. 'Levercrisis' schijnt een geruststellend woord te zijn voor de Fransen, terwijl een Amerikaan (en ik ook) er door gealarmeerd raakt.
Een tweede bevinding van het onderzoek is dat placebo's niet werken op ongeneeslijke ziekten. Het placebo effect werkt alleen bij aandoeningen die het lichaam (het immuunsysteem bijvoorbeeld) in principe de baas kan. Dat laatste kost echter energie en het lichaam is niet altijd in staat, of bereid om die energie op te brengen. Het blijkt dat het lichaam dit beter kan onder gunstige omstandigheden (zonneschijn, goed gezelschap, rust, veiligheid, geruststellende rituelen), wat bijvoorbeeld en verklaring kan zijn waarom homeopathie bij huisdieren ook werkt. Wanneer iemand in een zorgwekkende situatie zit (winter, gedwongen ontslag, verhuizing, etc.) is het onduidelijk of die energie zich loont en houdt het lichaam het zelfgenezend vermogen in reserve.
maandag 30 juli 2007 om 16:54
Als je ernstig depressief bent of ernstig schizofreen bent, dan geloof je helemaal niet in de heilzame werking van medicatie. Dan geloof je nergens meer in hoor. Dat placebo-effect is onzin, het bestaat wel maar niet in deze context. Als ik een Xanax neem, of eigenlijk, als ik 5 mg neem, val ik direct neer en voel me zweven, ongeremd. Net als met alcohol zo'n beetje. Is dat een placebo-effect? Is een chemokuur een placebo-effect? Bestraling? Kom zeg, met lichtere aandoeningen kun je gelijkhebben, maar de voorbeelden die ik nu aanhaal, daar spreek je dus weer lulkoek.
maandag 30 juli 2007 om 19:33
Poeh...gaan we het nu over placebo's hebben als verklaring waarom geneesmiddelen niet werken??
Alle geneesmiddelen zijn, bij deugdelijk onderzoek vergeleken met placebo!
Alleen als het verschil significant is, is de werking bewezen. Dus als 75% van de mensen beter werd met middel A en 74,9 % met het placebo, dan werkt het geneesmiddel niet (die getallen zijn een voorbeeld). Er moet een significant, niet aan het toeval toe te schrijven verschil zijn tussen placebo en geneesmiddel om de werking als bewezen te kunnen beschouwen. daarnaast moet de groep groot genoeg zijn en mag niemand weten wie wat nam.
Prozac en co. zijn niet een keer, maar tientallen keren getest op werking in dergelijk onderzoek. De werking is onomstotelijk.
Xanax ook. Zo is ook vast komen te staan dat Xanax in borderline juist geen goed idee is, omdat het veel vaker dan placebo een negatieve werking had in borderline (controle over de ze zelfbeheersing ging verloren, woede uitbarstingen namen toe etcetc). Maar mensen die gene borderline hebben, hebben hier veel minder of geen last van.
Etcetcetc. Simpel gezegd. Placebo argument is een nonsens argument omdat de middelen in de psychiatrie vergeleken zijn met andere middelen en placebo. ze presteerden significant beter dan placebo.
Placebo werking is er, maar na 3 maanden is die werking bij een echte ziekte/stoornis verdwenen. Bij medicatie zien we een verdere verbetering optreden.
Nog iets: in borderline zien we dat Prozac veel beter werkt dan Seroxat. Een placebo werking zou zo'n constant waargenomen verschil niet kunnen verklaren. Wat het wel verklaart is dat Prozac de werking verbetert en het aantal glial cellen vergroot inde hersenen. Andere SSRI's doen dat niet.
Etcetcetc.
Placebo's bewijzen geenszins dat medicatie niet werkt, tenzij in onderzoek er geen verschil werd waargenomen tussen de twee.
Alle geneesmiddelen zijn, bij deugdelijk onderzoek vergeleken met placebo!
Alleen als het verschil significant is, is de werking bewezen. Dus als 75% van de mensen beter werd met middel A en 74,9 % met het placebo, dan werkt het geneesmiddel niet (die getallen zijn een voorbeeld). Er moet een significant, niet aan het toeval toe te schrijven verschil zijn tussen placebo en geneesmiddel om de werking als bewezen te kunnen beschouwen. daarnaast moet de groep groot genoeg zijn en mag niemand weten wie wat nam.
Prozac en co. zijn niet een keer, maar tientallen keren getest op werking in dergelijk onderzoek. De werking is onomstotelijk.
Xanax ook. Zo is ook vast komen te staan dat Xanax in borderline juist geen goed idee is, omdat het veel vaker dan placebo een negatieve werking had in borderline (controle over de ze zelfbeheersing ging verloren, woede uitbarstingen namen toe etcetc). Maar mensen die gene borderline hebben, hebben hier veel minder of geen last van.
Etcetcetc. Simpel gezegd. Placebo argument is een nonsens argument omdat de middelen in de psychiatrie vergeleken zijn met andere middelen en placebo. ze presteerden significant beter dan placebo.
Placebo werking is er, maar na 3 maanden is die werking bij een echte ziekte/stoornis verdwenen. Bij medicatie zien we een verdere verbetering optreden.
Nog iets: in borderline zien we dat Prozac veel beter werkt dan Seroxat. Een placebo werking zou zo'n constant waargenomen verschil niet kunnen verklaren. Wat het wel verklaart is dat Prozac de werking verbetert en het aantal glial cellen vergroot inde hersenen. Andere SSRI's doen dat niet.
Etcetcetc.
Placebo's bewijzen geenszins dat medicatie niet werkt, tenzij in onderzoek er geen verschil werd waargenomen tussen de twee.
maandag 30 juli 2007 om 21:23
Er klopt maar weinig tot niks van wat je beweert Demichaelis(ik denk zelf helemaal niks).
Daarnaast kom je nooit met bronnen.
Bij 9 dubbelblinde gerandomiseerde gecontroleerde studies MET actieve placebo's is de uitkomst dat het medicijn(A.D) en de placebo vrijwel gelijk scoorden.
-De resultaten toonden verrassenderwijs dat het effect van antidepressiva in vergelijking met actieve placebo's statistisch significant vrijwel niet verschilde.(Geneesmiddelenbulletin)-.
LET OP; de onderstaande feiten waren nog niet eens meegeteld...
Nog een paar extra min- en pluspuntjes A.D. versus Placebo:
Met A.D;
- bijwerkingen korte termijn
- bijwerkingen lange termijn(jaren)
- verslavend
- kosten
+ geloof in de deskundigheid van de arts(placebo-effect)
+ natuurlijk beloop van de "ziekte"(regressie tot het gemiddelde)
Met placebo;
+ geloof in de deskundigheid van de arts(placebo-effect)
+ natuurlijk beloop van de "ziekte"(regressie tot het gemiddelde)
+ geen bijwerkingen
+ niet verslavend
+ niet duur
Als je dit alles bij elkaar optelt dan heeft volgens mijn berekening de actieve placebo(met minimale actieve bijwerkingen) na een maand of twee de koppositie in handen die ze daarna nooit meer weggeeft...
Demichaelis, nog een keer....
Er worden maar weinig deugelijke geneesmiddelenonderzoeken uitgevoerd.
Meestal ontbreekt de actieve placebo en de mogelijkheid tot het onderzoeken op lange termijn.
Elke overheid bepaald op zijn eigen manier wat goed en fout voor ons is.
Daar zitten enorme verschillen tussen.
Ook in wat onze overheid beslist zitten significante verschillen:
In Nederland mag een 17-jarige geen of slechts onder streng toezicht van "een medisch specialist" SSRI's gebruiken vanwege de eventuele zelfmoordbijwerkingen. Maar op de dag die achttien word zijn de suïcidebijwerkingen verdwenen volgens de bijsluiter!
Hetzelfde gold ook voor Strattera, maar dit is onder tussen aangepast, ook volwassenen moeten nu uitkijken volgens de bijsluiter.(bron CBG)
En de psycho-farmaceuten halen geregeld medicijnen van de markt na 10, 20 jaar omdat dan pas de echte levensbedreigende bijwerkingen duidelijk worden...
Maar goed, ik laat me weer verleiden door Demichaelis tot herhalingen en herhalingen.
Ik blijf dezelfde standpunten maar verdedigen telkens op dezelfde manier...
Kan het niet laten, sorry.
ps. je argumenten worden slechter Demichaelis.
Nu beweer je in één zin plotseling wel dat een "echte ziekte" en een "stoornis" hetzelfde zijn, dit in tegenstelling tot je vorige berichtje.
Ook stel je je pro-psychiatrischer op dan in het begin door veel psychiatrische termen te gebruiken en vanuit de industrie vergelijkingen te gaan maken, scheer je tienduizenden geneesmiddelenonderzoeken wereldwijd over één kam, en vergeet je te vermelden dat ook placebo's somatische(hersenen) veranderingen teweeg kunnen brengen doordat ze het brein(het brein dus) positief kunnen activeren(placebo-effect).
maandag 30 juli 2007 om 22:54
Er bestaat ook nog zo iets als het nocebo effect:
Het Nocebo-effect is een negatief verwachtingseffect en de tegenhanger van het positieve verwachtingseffect dat bekend is als het placebo-effect. Nocebo wordt veelal gezien als een onderdeel van het placebo-effect. Populair gezegd: 'Angst maakt ziek'. Iemand met autoriteit kan door een ongunstige diagnose te stellen (per abuis of niet) een negatieve verwachting wekken. Als er bovendien een onzeker klimaat is, zal deze diagnose sneller worden aangenomen. Bij onzekere, suggestibele mensen zal het effect nog groter zijn. Als de negatieve verwachting maar sterk genoeg geloofd wordt is het zelfs mogelijk dat iemand dood zal gaan door het nocebo-effect. Het zelfgenezend vermogen kan ernstig verzwakken door deze negatieve invloeden
Voorbeelden van nocebo’s zijn negatieve diagnoses van hulpverleners als artsen, psychiaters en (psycho)therapeuten. Een voorbeeld zijn alternatief therapeuten of de milieubeweging die claimen dat straling slecht is voor de gezondheid, maar ook voodoo-praktijken kunnen een aantoonbaar nocebo-effect oproepen.
Als bijvoorbeeld een naaste vertelt dat zij een bepaald medicament niet verdroeg en allerlei bijwerkingen kreeg, dan is de kans aanwezig dat de patiënt door het nocebo-effect deze bijwerkingen ook krijgt bij hetzelfde middel. Aan de andere kant, als de arts door een positieve beschrijving een positieve verwachting wekt over het middel, kan het middel een placebo-effect veroorzaken. Een voorbeeld van het nocebo-effect was in 1999 in België, waar mensen echt ziek werden door het persbericht dat er mogelijk wat aan de hand was met de Coca-Cola.
Sommige ziektebeelden zijn meer nocebo-gevoelig dan anderen. Allergieën en astma zijn zeer nocebo gevoelig. Als iemand die allergisch reageert op rozen een plastic roos ziet, kan hij een allergische reactie krijgen.
Het Nocebo-effect is een negatief verwachtingseffect en de tegenhanger van het positieve verwachtingseffect dat bekend is als het placebo-effect. Nocebo wordt veelal gezien als een onderdeel van het placebo-effect. Populair gezegd: 'Angst maakt ziek'. Iemand met autoriteit kan door een ongunstige diagnose te stellen (per abuis of niet) een negatieve verwachting wekken. Als er bovendien een onzeker klimaat is, zal deze diagnose sneller worden aangenomen. Bij onzekere, suggestibele mensen zal het effect nog groter zijn. Als de negatieve verwachting maar sterk genoeg geloofd wordt is het zelfs mogelijk dat iemand dood zal gaan door het nocebo-effect. Het zelfgenezend vermogen kan ernstig verzwakken door deze negatieve invloeden
Voorbeelden van nocebo’s zijn negatieve diagnoses van hulpverleners als artsen, psychiaters en (psycho)therapeuten. Een voorbeeld zijn alternatief therapeuten of de milieubeweging die claimen dat straling slecht is voor de gezondheid, maar ook voodoo-praktijken kunnen een aantoonbaar nocebo-effect oproepen.
Als bijvoorbeeld een naaste vertelt dat zij een bepaald medicament niet verdroeg en allerlei bijwerkingen kreeg, dan is de kans aanwezig dat de patiënt door het nocebo-effect deze bijwerkingen ook krijgt bij hetzelfde middel. Aan de andere kant, als de arts door een positieve beschrijving een positieve verwachting wekt over het middel, kan het middel een placebo-effect veroorzaken. Een voorbeeld van het nocebo-effect was in 1999 in België, waar mensen echt ziek werden door het persbericht dat er mogelijk wat aan de hand was met de Coca-Cola.
Sommige ziektebeelden zijn meer nocebo-gevoelig dan anderen. Allergieën en astma zijn zeer nocebo gevoelig. Als iemand die allergisch reageert op rozen een plastic roos ziet, kan hij een allergische reactie krijgen.
maandag 30 juli 2007 om 23:26
dinsdag 31 juli 2007 om 13:00
En Astrada heeft nog steeds geen hobby gevonden. Jij hebt echt tijd over zeg! Ik werk fulltime (jaja, in de medische wereld) en zou niet weten waar ik de tijd vandaan moet halen om zoveel onzin en tegenstrijdigheden op te schrijven. Maar goed....ik ben geloof ik dit topic weer aan het vervuilen.
Mijn hele standpunt is eigenlijk: Wie probeer je nu te overtuigen en waarom? Zoals je ziet wil niemand aan die kletspraatjes van je. Stop er nu gewoon lekker mee.....
Mijn hele standpunt is eigenlijk: Wie probeer je nu te overtuigen en waarom? Zoals je ziet wil niemand aan die kletspraatjes van je. Stop er nu gewoon lekker mee.....
dinsdag 31 juli 2007 om 13:20
-Waarom proberen mensen zoals Bounty toch altijd voor anderen te denken?
-Waarom blijven ze hier lezen en proberen ze bepaalde schrijvers(zoals ik) te censureren of te doen stoppen met schrijven?
-Waarom komt ze inhoudelijk niet verder dan; de bedoel afleiden door te trachten de meest onrelevante zaken ter sprake te brengen zoals mijn werkzaamheden en vrije tijd?
-Waarom reageer ik op haar?
dinsdag 31 juli 2007 om 13:24
Buiten de geneeskunde
De term diagnose wordt ook buiten de geneeskunde gebruikt voor het proces van onderzoek, waaraan conclusies moeten worden verbonden. Bijvoorbeeld in de psychodiagnostiek, of het onderzoek naar leerstoornissen, gedragsstoornissen. Zelfs het zoeken naar fouten in de werking van apparaten wordt diagnose genoemd, bijvoorbeeld het diagnose-centrum voor tweedehandswagens. Ook voor het determineren van diersoorten wordt het woord wel gebruikt.
bron;
http://nl.wikipedia.org/wiki/Diagnose
De term diagnose wordt ook buiten de geneeskunde gebruikt voor het proces van onderzoek, waaraan conclusies moeten worden verbonden. Bijvoorbeeld in de psychodiagnostiek, of het onderzoek naar leerstoornissen, gedragsstoornissen. Zelfs het zoeken naar fouten in de werking van apparaten wordt diagnose genoemd, bijvoorbeeld het diagnose-centrum voor tweedehandswagens. Ook voor het determineren van diersoorten wordt het woord wel gebruikt.
bron;
http://nl.wikipedia.org/wiki/Diagnose
dinsdag 7 augustus 2007 om 22:32
@TO
Je manier van discussieeren doet me ernstig denken aan de TO van Silvia Millecam-het ware verhaal.
Ik weet niet wat je achtergrond is maar de psychiaters en psychologen die je zo makkelijk neerhaalt hebben wel allemaal een wetenschappelijke opleiding achter de rug. Ik denk dat zij iets beter dan jij kunnen beoordelen wat een werkzame behandeling is voor bepaalde aandoeningen. Dat zij aan symptoombestrijding doen en niet de bron aanpakken: dat geldt voor zoveel medisch specialisten. Schoenmaker, blijf bij je leest zou ik zo zeggen
Je manier van discussieeren doet me ernstig denken aan de TO van Silvia Millecam-het ware verhaal.
Ik weet niet wat je achtergrond is maar de psychiaters en psychologen die je zo makkelijk neerhaalt hebben wel allemaal een wetenschappelijke opleiding achter de rug. Ik denk dat zij iets beter dan jij kunnen beoordelen wat een werkzame behandeling is voor bepaalde aandoeningen. Dat zij aan symptoombestrijding doen en niet de bron aanpakken: dat geldt voor zoveel medisch specialisten. Schoenmaker, blijf bij je leest zou ik zo zeggen
woensdag 8 augustus 2007 om 00:57
Deed mij ook ernstig aan dat S.M.-topic denken.. Ik vrees dat Astrada haar ware roeping hierin heeft gevonden om werkelijk alle fora van NL en België af te struinen in de levendige overtuiging dat wij werkelijk 'verlicht' kunnen worden als we maar de 'werkelijkheid' in zouden kunnen/durven zien..
Helaas is het al gebleken dat het niet helemaal ongevaarlijk hoeft te zijn te vertrouwen op dergelijke overtuigingen.
Helaas is het al gebleken dat het niet helemaal ongevaarlijk hoeft te zijn te vertrouwen op dergelijke overtuigingen.
Computer says nooooo
