Psyche
alle pijlers
Bijna geen vrienden
woensdag 25 augustus 2021 om 08:24
Lieve mensen,
Ik heb zo goed als geen vrienden.
Het is nooit zo geweest dat ik bulkte van de vrienden maar het waren er altijd wel een paar.
Ik ben altijd heel onzeker geweest en had weinig zelfvertrouwen. Vroeger was ik vrij verlegen, een typisch muurbloempje en ik werd gepest.
Inmiddels ben ik 40 en er is van alles gebeurd in mijn leven. Ik heb een fijn en gelukkig huwelijk maar daarnaast heb ik weinig mensen om me heen.
Een aantal jaren geleden heb ik een diagnose gekregen (medisch) welke ook mentaal voor een grote klap gezorgd heeft.
Vorig jaar heb ik besloten aan mezelf te gaan werken omdat ik op allerlei gebieden vastliep. Ik ben er nog lang niet maar ben wel op de goede weg.
Het blijft me alleen dwars zitten dat ik weinig mensen om me heen heb. Met tijden voel ik me eenzaam maar soms vraag ik me ook af of ik wel behoefte heb aan veel mensen om me heen. Of is het gewenning?
Ik ben niet de leukste of niet de gezelligste maar volgens mij ben ik wel een aardige, vriendelijke vrouw. Ik ben attent en geinteresseerd.
Op mijn werk hoor ik collega's praten over weekendjes weg met vriendinnengroepen, avondjes met vrienden enzo. 'En wat ga jij doen in het weekend?'.
Ik heb 1 vriendin met wie het contact altijd van mij uit moet komen. Zij is een chaoot. Zo heeft ze 4 weken geleden gezegd dat ze volgende week contact opneemt om iets af te spreken.
Een ander contact heb ik zelf laten verwateren omdat ik alleen als klaagpaal werd gebruikt. Nu heeft zij hulp nodig (zag ik op social media) en dan twijfel ik toch weer om mijn hulp aan te bieden (gaat om praktische hulp) omdat ik mensen graag help, maar ergens houdt het me dan ook weer tegen,
Familie heb ik ook maar ook van hen uit moet contact vaak vanuit mij komen. Dat maakt me toch onzeker. Zeker omdat ik zie dat er tussen hen onderling wel meer contact is.
Vanuit mijn man hebben we een stel waar we mee omgaan. Dat is oprecht heel leuk maar het zijn wel zijn vrienden. Als het tussen ons over zou zijn zou ik ze (denk ik) niet meer zien.
Binnenkort start ik met een assertiviteitscursus die hier in een wijkcentrum georganiseerd wordt. Misschien doe ik daar leuke contacten op en sowieso is het goed voor mijn zelfvertrouwen en onzekerheid.
3 jaar geleden heb ik een andere cursus gedaan en toen ik merkte dat er direct groepjes gevormd werden haak ik in gedachten al af. Dan voel ik me weer dat kleine meisje dat geen aansluiting vind en dan denk ik 'laat maar'.
Nu probeer ik er anders in te staan. Voor de rest van mijn mentale issues start ik binnenkort met therapie.
Voor wie is het hebben van weinig/geen vrienden herkenbaar?
Ik heb zo goed als geen vrienden.
Het is nooit zo geweest dat ik bulkte van de vrienden maar het waren er altijd wel een paar.
Ik ben altijd heel onzeker geweest en had weinig zelfvertrouwen. Vroeger was ik vrij verlegen, een typisch muurbloempje en ik werd gepest.
Inmiddels ben ik 40 en er is van alles gebeurd in mijn leven. Ik heb een fijn en gelukkig huwelijk maar daarnaast heb ik weinig mensen om me heen.
Een aantal jaren geleden heb ik een diagnose gekregen (medisch) welke ook mentaal voor een grote klap gezorgd heeft.
Vorig jaar heb ik besloten aan mezelf te gaan werken omdat ik op allerlei gebieden vastliep. Ik ben er nog lang niet maar ben wel op de goede weg.
Het blijft me alleen dwars zitten dat ik weinig mensen om me heen heb. Met tijden voel ik me eenzaam maar soms vraag ik me ook af of ik wel behoefte heb aan veel mensen om me heen. Of is het gewenning?
Ik ben niet de leukste of niet de gezelligste maar volgens mij ben ik wel een aardige, vriendelijke vrouw. Ik ben attent en geinteresseerd.
Op mijn werk hoor ik collega's praten over weekendjes weg met vriendinnengroepen, avondjes met vrienden enzo. 'En wat ga jij doen in het weekend?'.
Ik heb 1 vriendin met wie het contact altijd van mij uit moet komen. Zij is een chaoot. Zo heeft ze 4 weken geleden gezegd dat ze volgende week contact opneemt om iets af te spreken.
Een ander contact heb ik zelf laten verwateren omdat ik alleen als klaagpaal werd gebruikt. Nu heeft zij hulp nodig (zag ik op social media) en dan twijfel ik toch weer om mijn hulp aan te bieden (gaat om praktische hulp) omdat ik mensen graag help, maar ergens houdt het me dan ook weer tegen,
Familie heb ik ook maar ook van hen uit moet contact vaak vanuit mij komen. Dat maakt me toch onzeker. Zeker omdat ik zie dat er tussen hen onderling wel meer contact is.
Vanuit mijn man hebben we een stel waar we mee omgaan. Dat is oprecht heel leuk maar het zijn wel zijn vrienden. Als het tussen ons over zou zijn zou ik ze (denk ik) niet meer zien.
Binnenkort start ik met een assertiviteitscursus die hier in een wijkcentrum georganiseerd wordt. Misschien doe ik daar leuke contacten op en sowieso is het goed voor mijn zelfvertrouwen en onzekerheid.
3 jaar geleden heb ik een andere cursus gedaan en toen ik merkte dat er direct groepjes gevormd werden haak ik in gedachten al af. Dan voel ik me weer dat kleine meisje dat geen aansluiting vind en dan denk ik 'laat maar'.
Nu probeer ik er anders in te staan. Voor de rest van mijn mentale issues start ik binnenkort met therapie.
Voor wie is het hebben van weinig/geen vrienden herkenbaar?
woensdag 15 september 2021 om 18:41
Als tip: www.nieuwemensenlerenkennen. nl
Je kan zelf een uitje verzinnen of ergens aansluiten. Het leuke is dat je daardoor niet alleen hoeft te gaan en ergens bij hoort. Je kan een praatje maken met wie je wil. Klikt het is dat leuk, zo niet hoef je ook niks. Ik heb me hierbij aangemeld toen mijn relatie over was en vond het fijn om niet alleen te hoeven gaan en aanspraak te hebben.
Je kan zelf een uitje verzinnen of ergens aansluiten. Het leuke is dat je daardoor niet alleen hoeft te gaan en ergens bij hoort. Je kan een praatje maken met wie je wil. Klikt het is dat leuk, zo niet hoef je ook niks. Ik heb me hierbij aangemeld toen mijn relatie over was en vond het fijn om niet alleen te hoeven gaan en aanspraak te hebben.
woensdag 15 september 2021 om 19:07
Leentje_71 schreef: ↑14-09-2021 09:38
Ik heb nu vakantie dus elk dag voelt een beetje als weekend en ik heb er nog mooi weer bij ooklekker bezig geweest in de tuin en ben aan het verven geweest van 2 houten stoelen.
gisteren naar herinneringskamp westerbork geweest, zeer indrukwekkend en vandaag naar een welness in de buurt, in mn uppie maar das niet erg
Oeh, welness, in de tuin werken en schilderen. Check.
Klinkt berenleuk.
Bij herhaaldelijk posten in het ban topic zal een ban volgen.
woensdag 15 september 2021 om 19:24
@makreel: Ik heb jaren op tennis gezeten en deed dat erg graag. Maar geen tennismaatje meer. De ene verhuisde ver weg doordat ze ging studeren. De andere kan niet meer tennissen omdat ze teveel last kreeg van haar arm. En het nadeel vind ik dat je als volwassene ook bardiensten moet draaien en een keer in het snackkraam moet helpen. Daar ben ik niet goed in.
@Spekkkoek: Ik heb in het verleden verschillende therapieën gehad voor een beter zelfbeeld. Het heeft weinig geholpen allemaal. Er hoeft maar iets te gebeuren of dat negatieve gevoel wordt weer bevestigd. Mag ik vragen hoe het jou is gelukt om jezelf een leuk mens te vinden? Of heb je dat van nature?
@tulpje: Ik ben 36.
@Spekkkoek: Ik heb in het verleden verschillende therapieën gehad voor een beter zelfbeeld. Het heeft weinig geholpen allemaal. Er hoeft maar iets te gebeuren of dat negatieve gevoel wordt weer bevestigd. Mag ik vragen hoe het jou is gelukt om jezelf een leuk mens te vinden? Of heb je dat van nature?
@tulpje: Ik ben 36.
donderdag 16 september 2021 om 11:43
Goedemorgen allen,
ik vind tennissen ook leuk maar helaas niemand om het mee te doen
Zwemmen doe ik meestal 2 x in de week, vin k heerlijk, pretpark niet aan mij besteed, durf nergens in, veel te bang dat ik uit zon bakje val
wandelen ook leuk, dierentuin vind ik op de 1 of andere manier beetje zielig voor die dieren maar das mijn mening....
Ik denk dat er wel meer mensen zijn die dit soort dingen leuk vinden hoor
Maar als jij jezelf niet leuk vind geef je ook geen opening denk ik voor mensen om je te leren kennen en je leuk te vinden?
Ik heb ook weinig vrienden maar vind mezelf wel een leuk mens (met af en toe momenten van van het minder leuk vinden maar die verdwijnen gelukkig wel weer)
Ik vond mezelf vroeger ook niet leuk, laag zelfbeeld, maar heb het geluk gehad dat ik mijn leven leuke vriendinnen ben tegengekomen die mij heel erg geholpen hebben om zelfvertrouwen te krijgen. Heb nu af en toe iets te veel zelfvertrouwen
Maar ik snap je helemaal.
ik vind tennissen ook leuk maar helaas niemand om het mee te doen
Zwemmen doe ik meestal 2 x in de week, vin k heerlijk, pretpark niet aan mij besteed, durf nergens in, veel te bang dat ik uit zon bakje val
wandelen ook leuk, dierentuin vind ik op de 1 of andere manier beetje zielig voor die dieren maar das mijn mening....Ik denk dat er wel meer mensen zijn die dit soort dingen leuk vinden hoor
Maar als jij jezelf niet leuk vind geef je ook geen opening denk ik voor mensen om je te leren kennen en je leuk te vinden?
Ik heb ook weinig vrienden maar vind mezelf wel een leuk mens (met af en toe momenten van van het minder leuk vinden maar die verdwijnen gelukkig wel weer)
Ik vond mezelf vroeger ook niet leuk, laag zelfbeeld, maar heb het geluk gehad dat ik mijn leven leuke vriendinnen ben tegengekomen die mij heel erg geholpen hebben om zelfvertrouwen te krijgen. Heb nu af en toe iets te veel zelfvertrouwen
Maar ik snap je helemaal.
vrijdag 17 september 2021 om 18:05
Ik heb het idee dat je steeds maar excuses zoekt waarom je geen gelijkgestemden kunt vinden. Bijvoorbeeld het bovenstaande: er zijn toch altijd wel mensen die een nieuw tennismaatje zoeken? Klop bij het bestuur van de club aan wie je daarvoor moet hebben.hondenmens schreef: ↑15-09-2021 19:24@makreel: Ik heb jaren op tennis gezeten en deed dat erg graag. Maar geen tennismaatje meer. De ene verhuisde ver weg doordat ze ging studeren. De andere kan niet meer tennissen omdat ze teveel last kreeg van haar arm. En het nadeel vind ik dat je als volwassene ook bardiensten moet draaien en een keer in het snackkraam moet helpen. Daar ben ik niet goed in.
En over de bardiensten: vaak gaat het erom dat je vrijwilligerswerk doet voor de club. Dus vraag eens na of er geen alternatief klusje voor je is.
Ook 36, vrijgezel en kinderloos zijn, hoe geen reden te zijn (hier idem namelijk).
Volgens mij heeft niemand vrienden die precies dezelfde interesses hebben? Ik zou dat in ieder geval saai vinden. Tuurlijk moet je overeenkomsten hebben, maar precies hetzelfde niet.
Het is niet bedoeld als aanval! Maar misschien moet je er iets losser in zijn, go with the flow en zie maar hoe het loopt. Hechte vriendschappen ontstaan meestal niet in een week of een maand, dat kost imo minimaal een jaar of nog meer.
Life's a bitch and you can't win.
M. Python
M. Python
zondag 19 september 2021 om 11:46
hondenmens;
Kan me ergens wel goed voorstellen dat het lastig is om gelijkgestemden te vinden.
Voor mij persoonlijk ook wel herkenbaar.
Zelf heb ik ergens dit probleem ook.
Bij mij is het echter zo dat ik juist te snel en te gemakkelijk bepaalde vriendschappen aan ga.
En vaak blijkt dan na verloop van tijd dat er een we totaal niet bij elkaar blijken te passen en dat er een soort van mismatch kan zijn.
Daar ben ik helaas vaak tegenaan gelopen.
Het lijkt een soort inschattingsprobleem te zijn en ook sociale naïviteit.
Ook heb ik erg veel last van mijn pestverleden en ondermeer daardoor kan ik vreselijk mensen pleasen.
Daardoor kan ik de indruk wekken alles 'best' te vinden, waardoor mensen over me heen kinnen gaan lopen.
Ik heb hier een groot deel van mijn leven al erg veel last van.
Het lukt mij maar niet om te veranderen en om een dikkere huid te kweken.
Dat vind ik toch wel erg pijnlijk.
Kan me ergens wel goed voorstellen dat het lastig is om gelijkgestemden te vinden.
Voor mij persoonlijk ook wel herkenbaar.
Zelf heb ik ergens dit probleem ook.
Bij mij is het echter zo dat ik juist te snel en te gemakkelijk bepaalde vriendschappen aan ga.
En vaak blijkt dan na verloop van tijd dat er een we totaal niet bij elkaar blijken te passen en dat er een soort van mismatch kan zijn.
Daar ben ik helaas vaak tegenaan gelopen.
Het lijkt een soort inschattingsprobleem te zijn en ook sociale naïviteit.
Ook heb ik erg veel last van mijn pestverleden en ondermeer daardoor kan ik vreselijk mensen pleasen.
Daardoor kan ik de indruk wekken alles 'best' te vinden, waardoor mensen over me heen kinnen gaan lopen.
Ik heb hier een groot deel van mijn leven al erg veel last van.
Het lukt mij maar niet om te veranderen en om een dikkere huid te kweken.
Dat vind ik toch wel erg pijnlijk.
zondag 19 september 2021 om 19:32
Sorry, ik lees dit nu pas, maar ik heb je pb niet ontvangen. Stuur je nogmaals?Spekkoek01 schreef: ↑30-08-2021 11:45Hopelijk vind TO dit correct , het is tenslotte niet mijn topic, maar ik heb Leentje en Schriftje een PB gestuurd.
Ik ben nu even druk ik ga straks meer berichten goed doorlezen.
Een fijne maandag en voor iedereen een
maandag 20 september 2021 om 13:16
Therapie is ook geen wondermiddel, maar het kan wel een hulpmiddel zijn om situaties een andere kant op te relativeren. Maar ik weet natuurlijk ook niet hoe diep de pijn en verdriet bij jou is en dat hoef je hier ook niet en publiq te schrijven hoor.hondenmens schreef: ↑15-09-2021 19:24
@Spekkkoek: Ik heb in het verleden verschillende therapieën gehad voor een beter zelfbeeld. Het heeft weinig geholpen allemaal. Er hoeft maar iets te gebeuren of dat negatieve gevoel wordt weer bevestigd. Mag ik vragen hoe het jou is gelukt om jezelf een leuk mens te vinden? Of heb je dat van nature?
Ik heb ook mijn onzekere momenten maar het beheerst niet mijn dagelijkse bestaan. Ik denk dat ik mezelf van nature een leuk mens vind want als ik zou denken dat ik geen leuk mens ben dan zou ik daar wel verdrietig van raken. Dat wil niet zeggen dat ik voor iedereen een leuk mens ben want ik heb wel geleerd om grenzen aan te geven.
Hoe waren jullie weekenden?
dinsdag 21 september 2021 om 10:15
.
dinsdag 21 september 2021 om 10:55
Ik begrijp je woorden, ik herken het een beetje, maar je hoeft ook geen dikkere huid te kweken. Leer en geef duidelijk je grenzen aan, dat kunnen mensen echt wel waarderen. Maar waarschijnlijk zit in je hoofd al een heel groots verhaal als je dat zou doen.Ronin76 schreef: ↑19-09-2021 11:46
Het lijkt een soort inschattingsprobleem te zijn en ook sociale naïviteit.
Daardoor kan ik de indruk wekken alles 'best' te vinden, waardoor mensen over me heen kinnen gaan.
Het lukt mij maar niet om te veranderen en om een dikkere huid te kweken.
Dat vind ik toch wel erg pijnlijk.
dinsdag 21 september 2021 om 12:57
Bedankt voor je reactie.Spekkoek01 schreef: ↑21-09-2021 10:55Ik begrijp je woorden, ik herken het een beetje, maar je hoeft ook geen dikkere huid te kweken. Leer en geef duidelijk je grenzen aan, dat kunnen mensen echt wel waarderen. Maar waarschijnlijk zit in je hoofd al een heel groots verhaal als je dat zou doen.
Het is erg belangrijk om duidelijk en tijdig grenzen aan te geven.
In 'praktijksituaties' vind ik dit echter nog erg moeilijk, maar ik moet me hierin proberen te vermannen.
En ik zit ook nog teveel in mijn hoofd, ook met deze situatie.
Ik moet leren om meer vanuit mijn gevoel te communiceren.
dinsdag 21 september 2021 om 14:36
