Psyche
alle pijlers
Borderline en aanverwante zaken II
dinsdag 29 mei 2007 om 22:06
Gaan we hier gewoon vrolijk verder. Ik had net in het andere topic gepost toen ik zag dat we aan de max zaten.Nog als reactie op jou daar intiem:Inderdaad, niet (elke keer) uitspreken tegen je partner. Vooral omdat het in de meeste gevallen van snel voorbijgaande aard is en dan heb je bij je partner weer van alles zitten zaaien wat je dan weer recht moet breien.Het is dan beter af te wachten of het overgaat. Bespreken kan altijd nog.Het vorige topic vind je hier.bewerkt door moderator,
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 22 januari 2008 om 08:27
Winnie, misschien is het juist wél goed als je eens alleen met de kinderen gaat. Met name voor je oudste lijkt het me wel prettig als ze eens alleen met jou is zonder dat je partner binnen kan komen lopen. Ze zet zich niet voor niks tegen hem af. Blijkbaar zag ze hem vroeger wel zitten maar door zijn eigen gedrag is dat gaan veranderen. Hij ziet dat mijns inziens niet in dat dit door hemzelf komt. Trouwens, ze is een kind. Kinderen hoeven niet dankbaar te zijn dat bepaalde dingen voor hen worden betaald.
Als hij een betere band met haar wil, zal hij daarvoor de eerste stap moeten zetten en zal hij ervoor moeten zorgen dat dit in gang blijft. Dat betekent dus ook dat hij moet ophouden met verwijten en kinderachtige sneren uitdelen. Daarmee verergert hij het alleen maar. Jij zit er tussen en dat is heel vervelend maar jij bent wel de spil die ze bij elkaar gebracht heeft. Je zult dus toch wel ook een beetje moeten bemiddelen. Is mijn mening hoor. Kijk maar of je er wel of niet iets mee kan.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 22 januari 2008 om 08:36
*Doet haar best niet meer te lachen*
Ben het zeker wel met je eens dat het je niet uit moet maken wat anderen ervan vinden hoe je erbij loopt. Dat boeit mij ook steeds minder en minder. Enne..om je beeld van mij niet helemaal ter ziele te laten gaan. Sinds kort heb ik voor de winter twee paar geitenwollen sokken look a likes die ik over mijn panty draag in mijn laarzen. Máár kan me ook enigszins het gevoel van je vriend voorstellen toen hij ernaast moest lopen *grijns*
Ach, wat kledingkeuze betreft, liggen vriend en ik niet helemaal op één lijn hoor. Zo vind ik zijn winterjas spuuglelijk. En andersom vindt hij niet al mijn kleding even leuk maar who cares, dat bepaalt ieder lekker voor zichzelf.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 22 januari 2008 om 11:52
Hallo,
ik heb op zich wel een goed klankbord hoor.
(psych, ouders, man)
Maar ik heb niet altijd zin om te spuien wat me dwarszit,
denk dan gauw dat men denkt "heb je haar weer".
Is niet zo, weet ik ook wel
Maargoed, weer een puntje om aan te werken
Ik kan soms gewoon zó grijnzig worden van die wisselende buien...
Dan denk ik echt, daar gaan we wéér.....
@intiem, ik vind het knap dat je je verre houdt van verslavende dingen zeg maar.
Ik zou wel willen, maar let er wel goed op.
We hebben thuis ook regels qua alcoholgebruik.
Anders escaleert het meteen.
Wat trouwens ook weleens gebeurd hoor, maar van fouten leer je dan weer.
Gokken doe ik niet, drugs niet meer, moet alleen uitkijken met winkelen.
Sla gauw door
Maar ach, kijk maar naar mijn motto, heb wel goede hoop
ik heb op zich wel een goed klankbord hoor.
(psych, ouders, man)
Maar ik heb niet altijd zin om te spuien wat me dwarszit,
denk dan gauw dat men denkt "heb je haar weer".
Is niet zo, weet ik ook wel
Maargoed, weer een puntje om aan te werken
Ik kan soms gewoon zó grijnzig worden van die wisselende buien...
Dan denk ik echt, daar gaan we wéér.....
@intiem, ik vind het knap dat je je verre houdt van verslavende dingen zeg maar.
Ik zou wel willen, maar let er wel goed op.
We hebben thuis ook regels qua alcoholgebruik.
Anders escaleert het meteen.
Wat trouwens ook weleens gebeurd hoor, maar van fouten leer je dan weer.
Gokken doe ik niet, drugs niet meer, moet alleen uitkijken met winkelen.
Sla gauw door
Maar ach, kijk maar naar mijn motto, heb wel goede hoop
dinsdag 22 januari 2008 om 13:59
Ohja, winkelen, dat schijnt inderdaad ook een verslaving te kunnen zijn. Is kijken kijken en niet kopen ook een verslaving haha? Ben wel nogal via marktplaats aan het losgaan, dat geeft me een grotere kick dan dat ik het uit de winkels sleep en dan gaat het om relatief kleine bedragen . Maar toch alles bij elkaar opgeteld moet ik wel oppassen natuurlijk met een klein budget.
Ben vandaag huilerig en ik vind het deels nog terecht ook. Eergisteren heb ik met vriend een 2e handsje gekocht in een plaatsje 30 km verderop (dankzij de auto van vriend) en het ie een prima fiets. Koopje ook. En daar fietste die ook goed. Maar vanochtend maakte ik mijn eerste echte lange rit (3 kwartier bulten fietsen naar de test bij het GGZ) en ik vond al heel snel dat het maar de helft ze lekker fietst als mijn vorige gejatte fiets. Ik moet op rechte stukken in zijn 3 echt ploegen ipv normaal fietsen. Ik werd gelijk helemaal chagenijnig, want nu had ik gvd een goeie fiets, maar feitst die toch nog zo beroerd, dat ik er tegenop ga zien om dat soort ritjes op de fiets te gaan doen. Waarom heb ik dan zo'n ding vraag ik me wanhopig af. Ik wil gewoon mijn vorige lekkere fiets terug. Ik kan toch zeker niet 10 fietsen gaan kopen om dan uiteindelijk weer zo'n lekkere fiets te vinden?!?
Tot overmaat van ramp kreeg ik halverwege de route (al behoorlijk teleurgesteld in het resultaat) een lekke band en kon ik nog 2 km. gaan lopen.
Pffff, ik wil een huilgezichtje. Ik heb lief zwaar gefrustreerd opgebeld (hij stond in de file) en echt zitten janken en frusten en boos zijn en uitgevaren naar hem (nou ja, over de fiets, maar was wel helemaal boos grrrr en hij mocht het incasseren).
Toen was ik te laat voor de test, maar dat vond ze gelukkig niet erg. Ik heb nog tig honderd vragen beantwoord en ik werd halverwege de vragen lijst ook nog helemaal emotioneel om een stomme vraag of ik mezelf een belangrijk eprsoon vind of niet en ik kon het de vorige keer al niet beantwoorden en nu weer niet. Uiteindelijk maar JA gezegd, maar toen ze weg was, voelde ik zo'n walging over die vraag dat ik daar weer om moest janken zucht...kortom, nogal jankerd vandaag.
En vriend belde me zonet op om te vragen of ik al gekamlmeerd was en vertelde toen doodleuk dat een ander bevriend stelletje van vroeger ook een 2e kindje hebben gekregen (wat werkelijk waar iedereen om me heen krijgt) en ik was weer helemaal in de bonen. Ik vind het echt niet leuk om te horen. Ik voel me zoooo achterblijven bij de rest van de wereld (ok, ik mag zeker neit klagen ten opzichte van stellen die geen kinderen krijgen terwijl ze die wel willen). Maar ik voel me zo stilstaan, terwijl ik ook gewoon mee wil doen en mijn dochter ook gewoon een broertje/zusje gun en bij ons gaat dat gewoon niet gebeuren en ik vind dat oneerlijk! Dus vriend had zoeits van laat maar, ik vertel je wel nooit meer dat soort dingen. Pffff.
Nou, ga zo maar weer eens naar een fietsenmaken om te kijken of ik nog van dat ding wat onbruikbaar beneden staat af kan komen en misschien wel een andere fiets ervoor in de plaats kan krijgen. Ik hen zo NUL zin om nu een band te gaan staan plakken, oh nee, correctie, geld uit te geven aan nieuwe buitenband en binnenband en een fiets te hebben die toch niet goed fietst.
Dames, leer er maar overheen, want ik heb ongecensureerd zitten frusten en het gaat 'maar' over een fiets. Er zijn ergere dingen.
Shahla, je klinkt wat beter. Voel je je ook wat beter?
Lekker zitten die warme sokke he en ach niemand die ze ziet in laarsen.
Ben vandaag huilerig en ik vind het deels nog terecht ook. Eergisteren heb ik met vriend een 2e handsje gekocht in een plaatsje 30 km verderop (dankzij de auto van vriend) en het ie een prima fiets. Koopje ook. En daar fietste die ook goed. Maar vanochtend maakte ik mijn eerste echte lange rit (3 kwartier bulten fietsen naar de test bij het GGZ) en ik vond al heel snel dat het maar de helft ze lekker fietst als mijn vorige gejatte fiets. Ik moet op rechte stukken in zijn 3 echt ploegen ipv normaal fietsen. Ik werd gelijk helemaal chagenijnig, want nu had ik gvd een goeie fiets, maar feitst die toch nog zo beroerd, dat ik er tegenop ga zien om dat soort ritjes op de fiets te gaan doen. Waarom heb ik dan zo'n ding vraag ik me wanhopig af. Ik wil gewoon mijn vorige lekkere fiets terug. Ik kan toch zeker niet 10 fietsen gaan kopen om dan uiteindelijk weer zo'n lekkere fiets te vinden?!?
Tot overmaat van ramp kreeg ik halverwege de route (al behoorlijk teleurgesteld in het resultaat) een lekke band en kon ik nog 2 km. gaan lopen.
Pffff, ik wil een huilgezichtje. Ik heb lief zwaar gefrustreerd opgebeld (hij stond in de file) en echt zitten janken en frusten en boos zijn en uitgevaren naar hem (nou ja, over de fiets, maar was wel helemaal boos grrrr en hij mocht het incasseren).
Toen was ik te laat voor de test, maar dat vond ze gelukkig niet erg. Ik heb nog tig honderd vragen beantwoord en ik werd halverwege de vragen lijst ook nog helemaal emotioneel om een stomme vraag of ik mezelf een belangrijk eprsoon vind of niet en ik kon het de vorige keer al niet beantwoorden en nu weer niet. Uiteindelijk maar JA gezegd, maar toen ze weg was, voelde ik zo'n walging over die vraag dat ik daar weer om moest janken zucht...kortom, nogal jankerd vandaag.
En vriend belde me zonet op om te vragen of ik al gekamlmeerd was en vertelde toen doodleuk dat een ander bevriend stelletje van vroeger ook een 2e kindje hebben gekregen (wat werkelijk waar iedereen om me heen krijgt) en ik was weer helemaal in de bonen. Ik vind het echt niet leuk om te horen. Ik voel me zoooo achterblijven bij de rest van de wereld (ok, ik mag zeker neit klagen ten opzichte van stellen die geen kinderen krijgen terwijl ze die wel willen). Maar ik voel me zo stilstaan, terwijl ik ook gewoon mee wil doen en mijn dochter ook gewoon een broertje/zusje gun en bij ons gaat dat gewoon niet gebeuren en ik vind dat oneerlijk! Dus vriend had zoeits van laat maar, ik vertel je wel nooit meer dat soort dingen. Pffff.
Nou, ga zo maar weer eens naar een fietsenmaken om te kijken of ik nog van dat ding wat onbruikbaar beneden staat af kan komen en misschien wel een andere fiets ervoor in de plaats kan krijgen. Ik hen zo NUL zin om nu een band te gaan staan plakken, oh nee, correctie, geld uit te geven aan nieuwe buitenband en binnenband en een fiets te hebben die toch niet goed fietst.
Dames, leer er maar overheen, want ik heb ongecensureerd zitten frusten en het gaat 'maar' over een fiets. Er zijn ergere dingen.
Shahla, je klinkt wat beter. Voel je je ook wat beter?
Lekker zitten die warme sokke he en ach niemand die ze ziet in laarsen.
dinsdag 22 januari 2008 om 15:24
Kijken, kijken en niet kopen is gewoon heel verstandig 
Intiem, volgens mij gaat het veel minder om de fiets en meer er om dat het leven gewoon weer eens even tegenvalt en dingen tegen zitten.
Ik voel me wel iets beter, ja. Het enige wat tegen valt is dat mijn energie zo snel weg loopt. Het zal ook wel meespelen dat ik sinds woensdag geen koffie meer drink. Ben een echte cappuccino, wiener melange liefhebber maar sinds die twee kiezen getrokken zijn, is de behoefte ineens weg. Heb niet eens koffie in huis.
En tja, koffie kan je natuurlijk wel net wat langer op de been houden.
Intiem, volgens mij gaat het veel minder om de fiets en meer er om dat het leven gewoon weer eens even tegenvalt en dingen tegen zitten.
Ik voel me wel iets beter, ja. Het enige wat tegen valt is dat mijn energie zo snel weg loopt. Het zal ook wel meespelen dat ik sinds woensdag geen koffie meer drink. Ben een echte cappuccino, wiener melange liefhebber maar sinds die twee kiezen getrokken zijn, is de behoefte ineens weg. Heb niet eens koffie in huis.
En tja, koffie kan je natuurlijk wel net wat langer op de been houden.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 22 januari 2008 om 16:58
Het gaat inderdaad niet per se om de fietsen, maar meer omdat ik vind dat het zo tegenzit! Het is relatief, dat weet ik. Maar ik vind het van de fietsgoden erg gemeen en ik voel me nu erg uitgetest in mijn fietsgeloof : (
Het is gewoon dat stuk energie die ik erin moet steken, die ik gewoon niet heb en ik voel me daarin tegengewerkt. Net als ik denk: ok, daar gaan we weer, dan moet ik weeeeeeeer opnieuw iets regelen.
En ik voel me -zeer onterecht, ik weet het- boos op anderen. Lekker fijn dat ik het niet bij mezelf zoek. Maar ben dan boos, omdat ik denk waarom iemand een fiets verkoopt met een door en door rot wiel (terwijl het echt een koopje is). Dan voel ik me boos, omdat ik dan denk dat als ik meer tijd had gehad met die fiets (een langer rondje fietsen bijvoorbeeld), ik wel beter gemerkt had dat de fiets niet lekker fietste. Maar omdat lief niet uit de auto wilde komen en aangaf dat hij er eigenlijk niet zo'n zin in en tijd voor had, ik dan maar opschoot en de boel snel afhandelde. Heel oneeerlijk, ik weet het. Maar wel zo makkelijk om de schuld aan de omstanders en/of omstandigheden te wijten.
Dus ja, als je onbewust de oorzaken buiten jezelf legt, is het ook niet gek dat je dan boosheid naar anderen voelt (als veroorzakers van mijn frustrerende lotje).
Nogmaals, ik weet echt wel dat ik de grote kleuter in deze ben. Maar op zo'n moment voel ik me alleen maar een klein gefrustreerd driftkikkertje die het liefst de fiets in de sloot gooit bij wijze van.
En dat huilen om die testvraag, ik weet het niet waarom dat was.
Kijken, kijken en niet kopen vond ik zo'n grappig zinnetje waar mijn zusje van haar vakantie in Indonesie mee terug kwam. Daar willen ze nl. graag wat verkopen aan toeristen en de "Belanda" (hollanders) kennen ze onderhand wel. Dus zoals mijn zusje het uitsprak zoals zij het doen was zoiets als:
Nieeee, kijkuh, kijkuh, nie kopuh en dan zo'n verontwaardigd stemmetje haha. Ik denk dat ik een erg frustrerende toerist zou zijn voor hen.
Lin, dankje. Soms moet ik gewoon even razen of tieren en dan is het wel weer over.
Dat van dat hele 2e kind gebeuren zit wat dieper. Maar goed, kijk er nu wel met iets meer relativeringsvermogen tegenaan.
Shahla, je zit nu dus zonder je drugs. Knap hoor, ik drink elke dag 2 koffie (verkeerd) en dat was 1 ding dat ik niet wilde opgeven toen ik ging stoppen met roken. Dat is nog mijn enige "verslaving" en dat wil ik graag zo houden.
Maar goed, jij schijnt wonderbaarlijk gneoeg niks te missen?
Het is gewoon dat stuk energie die ik erin moet steken, die ik gewoon niet heb en ik voel me daarin tegengewerkt. Net als ik denk: ok, daar gaan we weer, dan moet ik weeeeeeeer opnieuw iets regelen.
En ik voel me -zeer onterecht, ik weet het- boos op anderen. Lekker fijn dat ik het niet bij mezelf zoek. Maar ben dan boos, omdat ik denk waarom iemand een fiets verkoopt met een door en door rot wiel (terwijl het echt een koopje is). Dan voel ik me boos, omdat ik dan denk dat als ik meer tijd had gehad met die fiets (een langer rondje fietsen bijvoorbeeld), ik wel beter gemerkt had dat de fiets niet lekker fietste. Maar omdat lief niet uit de auto wilde komen en aangaf dat hij er eigenlijk niet zo'n zin in en tijd voor had, ik dan maar opschoot en de boel snel afhandelde. Heel oneeerlijk, ik weet het. Maar wel zo makkelijk om de schuld aan de omstanders en/of omstandigheden te wijten.
Dus ja, als je onbewust de oorzaken buiten jezelf legt, is het ook niet gek dat je dan boosheid naar anderen voelt (als veroorzakers van mijn frustrerende lotje).
Nogmaals, ik weet echt wel dat ik de grote kleuter in deze ben. Maar op zo'n moment voel ik me alleen maar een klein gefrustreerd driftkikkertje die het liefst de fiets in de sloot gooit bij wijze van.
En dat huilen om die testvraag, ik weet het niet waarom dat was.
Kijken, kijken en niet kopen vond ik zo'n grappig zinnetje waar mijn zusje van haar vakantie in Indonesie mee terug kwam. Daar willen ze nl. graag wat verkopen aan toeristen en de "Belanda" (hollanders) kennen ze onderhand wel. Dus zoals mijn zusje het uitsprak zoals zij het doen was zoiets als:
Nieeee, kijkuh, kijkuh, nie kopuh en dan zo'n verontwaardigd stemmetje haha. Ik denk dat ik een erg frustrerende toerist zou zijn voor hen.
Lin, dankje. Soms moet ik gewoon even razen of tieren en dan is het wel weer over.
Dat van dat hele 2e kind gebeuren zit wat dieper. Maar goed, kijk er nu wel met iets meer relativeringsvermogen tegenaan.
Shahla, je zit nu dus zonder je drugs. Knap hoor, ik drink elke dag 2 koffie (verkeerd) en dat was 1 ding dat ik niet wilde opgeven toen ik ging stoppen met roken. Dat is nog mijn enige "verslaving" en dat wil ik graag zo houden.
Maar goed, jij schijnt wonderbaarlijk gneoeg niks te missen?
dinsdag 22 januari 2008 om 17:53
Ik snap het heel goed hoor. Soms is het ook wel even lekker om boos op de wereld te zijn en niet op jezelf. Alle anderen zijn klootzakken en jij bent dan een soort calimero. Dus razen, tieren of wat dan ook mag.
Ik heb sowieso mijn rookverslaving nog en dat wil ik dus weer niet opgeven.
Misschien komt de koffiedrang nog weer terug maar momenteel hoeft het van mij niet.
Lin, hoe is het met jou?
Ik heb sowieso mijn rookverslaving nog en dat wil ik dus weer niet opgeven.
Misschien komt de koffiedrang nog weer terug maar momenteel hoeft het van mij niet.
Lin, hoe is het met jou?
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
woensdag 23 januari 2008 om 12:32
Intiem dat was gewoon een k$#-dag dus.. Hopelijk vandaag iets beter.
Ik herken erg je gevoelens over kinderen, oftewel over geen kinderen. Om mij heen ook echt aan de lopende band zwanger, 1e kindje, 2e, soms zelfs 3e. Ik merk dat ik me er erg voor afsluit, of er hoogstens schagerijnig van wordt. Maar stiekem doet het me wel veel, omdat het nu en misschien wel altijd onmogelijk is in mijn situatie (afgezien van de normale vraag: wil ik het eigenlijk wel, en mijn vriend). Voor jou voelt het denk ik ook een beetje zo. Alhoewel, heb jij nu al echt die grote knoop doorgehakt, ik dacht van niet toch?
Sorry voor die beladen vraag op de vroege ochtend (o nee middag)..
Ben je nu klaar met je testen of moet je nog een paar keer?
Boschbolletje ik kan nu even niet teruglezen maar leuk weer wat van je te lezen. Hoe oud ben jij eigenlijk als ik vragen mag>?
Shahla, leuk die link naar je weblog. Ik heb het nog niet echt gelezen maar het zet er goed uit joh. Je doet dat al een tijd zo te zien. Echt een hobby van je he, het schrijven?
Ik ben vandaag vrij, dus een beetje aanrommelen en bijkomen van werk gisteren (alhoewel, was niet zo stuk als vorige week!)
Ik herken erg je gevoelens over kinderen, oftewel over geen kinderen. Om mij heen ook echt aan de lopende band zwanger, 1e kindje, 2e, soms zelfs 3e. Ik merk dat ik me er erg voor afsluit, of er hoogstens schagerijnig van wordt. Maar stiekem doet het me wel veel, omdat het nu en misschien wel altijd onmogelijk is in mijn situatie (afgezien van de normale vraag: wil ik het eigenlijk wel, en mijn vriend). Voor jou voelt het denk ik ook een beetje zo. Alhoewel, heb jij nu al echt die grote knoop doorgehakt, ik dacht van niet toch?
Sorry voor die beladen vraag op de vroege ochtend (o nee middag)..
Ben je nu klaar met je testen of moet je nog een paar keer?
Boschbolletje ik kan nu even niet teruglezen maar leuk weer wat van je te lezen. Hoe oud ben jij eigenlijk als ik vragen mag>?
Shahla, leuk die link naar je weblog. Ik heb het nog niet echt gelezen maar het zet er goed uit joh. Je doet dat al een tijd zo te zien. Echt een hobby van je he, het schrijven?
Ik ben vandaag vrij, dus een beetje aanrommelen en bijkomen van werk gisteren (alhoewel, was niet zo stuk als vorige week!)
woensdag 23 januari 2008 om 21:37
Shahla, inderdaad leuk die link. Ik heb ook gekeken en was nieuwsgierig op zoek naar een foto van jou. Wel allerlei andere nieuwsberichten e.d. gevonden, maar geen voorpagina flits van jou haha. Vind je dat niet vervelend zo'n log? Ik bedoel, ik zag dat er een boel mensen mee kunnen lezen en heb je dan niet het gevoel dat je je prive op die manier deelt met veel mensen? Ik heb in een flits gekeken, dus ik weet niet hoe persoonlijk alles is hoor.
Ik hou zelf ook wel het e.e.a. bij op hyves en op de website van dochter, maar daar hou ik het erg algemeen en oppervlakkig en hooguit wat steekwoorden ter geheugensteuntje voor mezelf.
Hier voelt dat toch anders, omdat -behalve jullie- niemand weet wie ik ben.
Op jouw log kennen de meeste mensen jou wel lijkt me?
Ik zou zelf erg graag een log hebben, waarbij ik zelf selecties kan maken wat openbaar is en wat niet. Zodat je dus niet alles dubbel hoeft te schrijven, maar gewoon stukken 'blind' kunt maken. Maar ben het nog niet tegengekomen.
Wel fijn he om dingen bij te houden voor jezelf. Ik vind het zelf ook erg fijn om (van me af) te schrijven en wat me bezighoudt. Hoewel ik vind van mezelf dat ik me heeeeeel erg druk qua binnen/buitenlandse politiek de afgelopen jaren. Vroeger (duh, zo'n 5 jaar geleden) was ik behoorlijk politiek bezig, maar sinds ik ziek werd, heb ik letterlijk de deuren gesloten en wil ik bijna geen nieuws meer horen of zien. Ik heb nog steeds dezelfde mening over alles wat ik belangrijk vind, maar ik handel er bijna niet meer naar in die zin van actie. Ben erg gericht geraakt op mijn eigen kleine wereldje. Geen idee waar die andere Intiem is gebleven...Ik kreeg iig de indruk dat jij nog wel heel bewust bezig bent met de rest van de wereld (naja Iran iig).
Robin, kan me levensgoed voorstellen wat je allemaal in je onderbuik voelt hoor. Zit ik hier een beetje te miepen over 2e kindje, terwijl jij nog in het vaarwater wel/niet uberhaupt een kindje zit. Kijk, ik weet niet hoe jij je doorgaans voelt. Ik heb het min of meer een vriendin van mij ontraden die nu voor het eerst in lange tijd goed in d'r velletje zit en theoretisch een kind wil (maar volgens mij vooral omdat ze 35 wordt en zorgbehoeften kwijt wil). Maar moet je zorgbehoeften per se kwijt bij een eigen kind? Want haar kennende lijkt ze qua emotionele stabiliteit wel wat op mij en is het risico zeker aanwezig dat ze in d'r gevoel omkiept op het moment dat ze een kleine heeft. Laat ik het zo zeggen, ik vind haar niet een tiep die je teveel moet beladen met moeilijke dingen. En ik vind het "hebben" van een kind bepaald niet luchtig.
Dat zal jij ook wel ervaren met jouw leenkinderen. Ik had totaal geen beeld van wat een kind betekend en wat dat emotioneel en practisch met je doet. Ik zou graag die ervaring hebben gehad die jij nu hebt met jouw kinderen of de ervaring die mijn zusje nu al heeft met mijn dochter. Zij weet veel meer dan ik waar ze aan begint.
Maar aan de andere kant ben jij ook een heel ander tiepe dan ik. Want ik hou van rust en veel alleen zijn en jij vindt het juist gezellig met de aanwezigheid van anderen toch? Wat dat betreft past het dan denk ik wel veel beter bij jou dan bij mij (maar ik had schreeuwende eierstokken, echt niet normaal meer).
Ik hoop echt voor jou meis dat je eruit komt. Maar kan me in deze onduidelijke fase wel erg goed voorstellen wat het bij perioden met je doet hoor.
Bij mij gaat het klote gevoel nog niet eens per se of ik deep down inside wel een 2e wil (soms wel, geregeld ook ab-so-luut niet!). Maar meer om het gevoel dat ik me zo godvergeten beperkt voel door mezelf en ook door vriend die voor mijn gevoel voor mij beslist (hij wil niet meer). Dan kan ik hoog en laag springen, maar dan gebeurt er gewoon niks. Ook al wil ik wel of niet, dat doet er dan geeneens meer toe lijkt wel. En die frust heb ik al met hem meegemaakt big time en dat is nog steeds een beetje oud zeer.
Maar de grote knoop heb ik nog niet doorgehakt. Ik hoop dat ik op een dag het licht zie haha.
Ik moet volgende week nog 1 test doen (ben nu aanbeland bij intelligentie/capaciteiten test -verkorte versie-). Ik moet nu allemaal omschrijvingen of synoniemen geven van woorden, zoals catastrofe of fiets of pruilen of catagoriseren etc. En dan zegt zij wanneer het goed is (als ik de treffende omschrijving heb gegeven of het juiste woord). Volgende week is het met een stopwatch. Hmmm, ben benieuwd hoe intelligent ik ben haha. Maar merk wel dat mijn hoofd blokkeert als ze door blijft vragen naar een net iets ander woord als synoniem. Dan heb ik er 1 of 2 gegeven en dan is het verder grijs en weet ik het niet meer.
Na de intel. test, wordt alles ingevoerd in de computer en dan komt er als het goed is iets uitrollen, wat ze daarna met mij gaan bespreken. Dus dan krijg ik een indicatie hoe ik psychiatrisch, psychologisch etc. functioneer. Ik verwacht zeker geen dramatische dingen, omdat ik het gevoel heb veel vragen zoveel positiever ingevuld te hebben dan ik 1 a 2 jaar geleden gedaan zou hebben. Hooguit denk ik dat ik lichamelijk (energie, fut, prestatie etc.) lager scoor dan gemiddeld, omdat ik die vragen vaker negatief heb ingevuld. Daarnaast denk ik dat ik hoger scoor op de neurotische kant, omdat ik vragen over zenuwachtigheid enzo wel ietsjes vaker bevestigend heb ingevuld. De vraag over leegte gevoelens heb ik matig ingevuld en dat was 2 jaar geleden nog een redelijk volle ja. 5 jaar geleden was dat een absolute JA!
Maar zoals vandaag en afgelopen week weer iets meer moeite om in te tunen op dochter bijvoorbeeld. Ik voel me dan een beetje wazig/onbereikbaar naar haar en kijk haar dan gevoelsmatig beetje bevreemd aan. Ik merk het weer van haar terug, want ze wil me geen kusjes geven en niet knuffelen. En dan vind ik het extra moeilijk om die connectie op te pakken als zij 'm ook niet zoekt. Dus zit ik weer een beetje in soort niemandsland (naar haar en vriend) gevoelsmatig en lijken die lijntjes soms beetje doorgesneden. Verder ben ik gelukkig wel in mezelf hoor, als ik buiten ben, op straat bijvoorbeeld. dan zit ik in mijn eigen schoenen en voel ik me op aarde. Maar in relaties pffff, is dat soms nog wel beetje moeilijk hoor. En soms word ik daar verdrietig van, soms laat het me koud en soms word ik recalcitrant. Krijg ik de behoefte om te poken en te prikkelen om wat te voelen.
Na ja, genoeg. Word een beetje zwaar van dit soort zwaarderigheid haha. Ben en blijf ook beetje emo. Gaat beetje op en neer gedurende zo'n dag (ik hoor/zie/lees iets wat me zo weer aan het huilen maakt en vanmiddag liep ik hieperdepiep rond op mijn vrijwilligerswerk).
Ikke Calimero haha. Nou, kan af en toe behoorlijk boos zijn op de wereld haha. Heb af en toe echt van die gevoelens dat de wereld tegen mij is en zit dan inwendig te vloeken. Maar goed, calimero moet maar eens opgroeien, ben ten slotte geen kleutertje meer haha. Dochter, die is wel een kleine calimero.
Roken, nee, doe dat nu sinds mijn 26e niet meer (dus 5 jaar). Maar jij bent nog blij met je verslaving zo te horen ; )
Lin, Steenbokje, winnie, boschbolletje hoest?
Ik hou zelf ook wel het e.e.a. bij op hyves en op de website van dochter, maar daar hou ik het erg algemeen en oppervlakkig en hooguit wat steekwoorden ter geheugensteuntje voor mezelf.
Hier voelt dat toch anders, omdat -behalve jullie- niemand weet wie ik ben.
Op jouw log kennen de meeste mensen jou wel lijkt me?
Ik zou zelf erg graag een log hebben, waarbij ik zelf selecties kan maken wat openbaar is en wat niet. Zodat je dus niet alles dubbel hoeft te schrijven, maar gewoon stukken 'blind' kunt maken. Maar ben het nog niet tegengekomen.
Wel fijn he om dingen bij te houden voor jezelf. Ik vind het zelf ook erg fijn om (van me af) te schrijven en wat me bezighoudt. Hoewel ik vind van mezelf dat ik me heeeeeel erg druk qua binnen/buitenlandse politiek de afgelopen jaren. Vroeger (duh, zo'n 5 jaar geleden) was ik behoorlijk politiek bezig, maar sinds ik ziek werd, heb ik letterlijk de deuren gesloten en wil ik bijna geen nieuws meer horen of zien. Ik heb nog steeds dezelfde mening over alles wat ik belangrijk vind, maar ik handel er bijna niet meer naar in die zin van actie. Ben erg gericht geraakt op mijn eigen kleine wereldje. Geen idee waar die andere Intiem is gebleven...Ik kreeg iig de indruk dat jij nog wel heel bewust bezig bent met de rest van de wereld (naja Iran iig).
Robin, kan me levensgoed voorstellen wat je allemaal in je onderbuik voelt hoor. Zit ik hier een beetje te miepen over 2e kindje, terwijl jij nog in het vaarwater wel/niet uberhaupt een kindje zit. Kijk, ik weet niet hoe jij je doorgaans voelt. Ik heb het min of meer een vriendin van mij ontraden die nu voor het eerst in lange tijd goed in d'r velletje zit en theoretisch een kind wil (maar volgens mij vooral omdat ze 35 wordt en zorgbehoeften kwijt wil). Maar moet je zorgbehoeften per se kwijt bij een eigen kind? Want haar kennende lijkt ze qua emotionele stabiliteit wel wat op mij en is het risico zeker aanwezig dat ze in d'r gevoel omkiept op het moment dat ze een kleine heeft. Laat ik het zo zeggen, ik vind haar niet een tiep die je teveel moet beladen met moeilijke dingen. En ik vind het "hebben" van een kind bepaald niet luchtig.
Dat zal jij ook wel ervaren met jouw leenkinderen. Ik had totaal geen beeld van wat een kind betekend en wat dat emotioneel en practisch met je doet. Ik zou graag die ervaring hebben gehad die jij nu hebt met jouw kinderen of de ervaring die mijn zusje nu al heeft met mijn dochter. Zij weet veel meer dan ik waar ze aan begint.
Maar aan de andere kant ben jij ook een heel ander tiepe dan ik. Want ik hou van rust en veel alleen zijn en jij vindt het juist gezellig met de aanwezigheid van anderen toch? Wat dat betreft past het dan denk ik wel veel beter bij jou dan bij mij (maar ik had schreeuwende eierstokken, echt niet normaal meer).
Ik hoop echt voor jou meis dat je eruit komt. Maar kan me in deze onduidelijke fase wel erg goed voorstellen wat het bij perioden met je doet hoor.
Bij mij gaat het klote gevoel nog niet eens per se of ik deep down inside wel een 2e wil (soms wel, geregeld ook ab-so-luut niet!). Maar meer om het gevoel dat ik me zo godvergeten beperkt voel door mezelf en ook door vriend die voor mijn gevoel voor mij beslist (hij wil niet meer). Dan kan ik hoog en laag springen, maar dan gebeurt er gewoon niks. Ook al wil ik wel of niet, dat doet er dan geeneens meer toe lijkt wel. En die frust heb ik al met hem meegemaakt big time en dat is nog steeds een beetje oud zeer.
Maar de grote knoop heb ik nog niet doorgehakt. Ik hoop dat ik op een dag het licht zie haha.
Ik moet volgende week nog 1 test doen (ben nu aanbeland bij intelligentie/capaciteiten test -verkorte versie-). Ik moet nu allemaal omschrijvingen of synoniemen geven van woorden, zoals catastrofe of fiets of pruilen of catagoriseren etc. En dan zegt zij wanneer het goed is (als ik de treffende omschrijving heb gegeven of het juiste woord). Volgende week is het met een stopwatch. Hmmm, ben benieuwd hoe intelligent ik ben haha. Maar merk wel dat mijn hoofd blokkeert als ze door blijft vragen naar een net iets ander woord als synoniem. Dan heb ik er 1 of 2 gegeven en dan is het verder grijs en weet ik het niet meer.
Na de intel. test, wordt alles ingevoerd in de computer en dan komt er als het goed is iets uitrollen, wat ze daarna met mij gaan bespreken. Dus dan krijg ik een indicatie hoe ik psychiatrisch, psychologisch etc. functioneer. Ik verwacht zeker geen dramatische dingen, omdat ik het gevoel heb veel vragen zoveel positiever ingevuld te hebben dan ik 1 a 2 jaar geleden gedaan zou hebben. Hooguit denk ik dat ik lichamelijk (energie, fut, prestatie etc.) lager scoor dan gemiddeld, omdat ik die vragen vaker negatief heb ingevuld. Daarnaast denk ik dat ik hoger scoor op de neurotische kant, omdat ik vragen over zenuwachtigheid enzo wel ietsjes vaker bevestigend heb ingevuld. De vraag over leegte gevoelens heb ik matig ingevuld en dat was 2 jaar geleden nog een redelijk volle ja. 5 jaar geleden was dat een absolute JA!
Maar zoals vandaag en afgelopen week weer iets meer moeite om in te tunen op dochter bijvoorbeeld. Ik voel me dan een beetje wazig/onbereikbaar naar haar en kijk haar dan gevoelsmatig beetje bevreemd aan. Ik merk het weer van haar terug, want ze wil me geen kusjes geven en niet knuffelen. En dan vind ik het extra moeilijk om die connectie op te pakken als zij 'm ook niet zoekt. Dus zit ik weer een beetje in soort niemandsland (naar haar en vriend) gevoelsmatig en lijken die lijntjes soms beetje doorgesneden. Verder ben ik gelukkig wel in mezelf hoor, als ik buiten ben, op straat bijvoorbeeld. dan zit ik in mijn eigen schoenen en voel ik me op aarde. Maar in relaties pffff, is dat soms nog wel beetje moeilijk hoor. En soms word ik daar verdrietig van, soms laat het me koud en soms word ik recalcitrant. Krijg ik de behoefte om te poken en te prikkelen om wat te voelen.
Na ja, genoeg. Word een beetje zwaar van dit soort zwaarderigheid haha. Ben en blijf ook beetje emo. Gaat beetje op en neer gedurende zo'n dag (ik hoor/zie/lees iets wat me zo weer aan het huilen maakt en vanmiddag liep ik hieperdepiep rond op mijn vrijwilligerswerk).
Ikke Calimero haha. Nou, kan af en toe behoorlijk boos zijn op de wereld haha. Heb af en toe echt van die gevoelens dat de wereld tegen mij is en zit dan inwendig te vloeken. Maar goed, calimero moet maar eens opgroeien, ben ten slotte geen kleutertje meer haha. Dochter, die is wel een kleine calimero.
Roken, nee, doe dat nu sinds mijn 26e niet meer (dus 5 jaar). Maar jij bent nog blij met je verslaving zo te horen ; )
Lin, Steenbokje, winnie, boschbolletje hoest?
donderdag 24 januari 2008 om 06:46
Nee joh, geen limieten op de teksten hoor. Schrijf wat je te schrijven hebt.
Nou, blij met mijn verslaving. Dat nu ook weer niet direct maar de behoefte zit wel zwaar ingebakken. Ik zie, voel het praktisch als een soort tweede levensbehoefte en dat biedt niet echt ruimte om van de ene op de andere dag de pakken shag aan de wilgen te hangen.
Die weblog heb ik inderdaad al een hele tijd. De eerste helft van 2006. Dat staat er allemaal nog op maar daarvoor had ik em ook al. Alleen besloot ik op een gegeven moment het hele zootje op te schonen en opnieuw te beginnen.
Een foto van mij staat er inderdaad niet op en dat komt ook niet. Dat zie je wel veel bij weblogs maar ik wil dat niet. Ik wil toch nog een béétje het privacygevoel houden. Ik schrijf inderdaad ook wel over nieuws maar wel bijna allemaal terug te leiden tot bepaalde onderwerpen. Zoals iets over misdaad, bv. jeugdzorg (onderwerp kinderen) of inderdaad Iran. Ben dus echt selectief met wat voor nieuws ik op de hoogte wil blijven en dan ook nog eens of ik er over ga schrijven of niet. Daarnaast schrijf ik over de kinderen en dingen uit mijn leven maar niet de diepste krochten, sores e.d. hoor. Juist om wat je al zegt, om het even wie kan het meelezen. Dat is hier ook zo en daarom laat ik nooit het achterste van mijn tong zien. Ik ben me erg goed bewust ervan dus meld ik nooit meer dan ik kwijt wil. Wat echt privé is, blijft ook privé.
Overigens ken ik maar een paar mensen die meelezen en reageren. Zijn er momenteel nauwelijks want ik heb twee maanden radiostilte gehad en tja, logischerwijs word je dan vergeten. Zit ik niet mee, want ik schrijf vooral omdat ik het leuk vind, niet persé om maar zoveel mogelijk lezers en reageerders te hebben.
Mij schiet ook niks te binnen waar je zou kunnen doen met een log wat jij graag wilt. De mogelijkheid die ik zie is dat je hyves openbaar houdt en dat je een log start puur voor jezelf.
Ja, het is wel fijn dingen bij te houden voor jezelf. Vroeger hield ik een dagboek bij maar de weblog heeft zo ongeveer deze functie overgenomen.
Net als jij merk ik ook wel dat ik voor ik mijn inzinking kreeg in 2003 meer bezig was met de buitenwereld. De deur is niet dicht maar staat allang niet meer wagenwijd open. Meer op een kier en soms even dicht. Hangt ervanaf hoe het met mij gaat. Een hardnekkige of chronische ziekte eist veel aandacht en dat gaat nu eenmaal helaas ten koste van andere dingen.
Eigenlijk vind ik dat wel prima zo. Verbeter de wereld, begin bij jezelf is daarbij dan toch de juiste insteek. Als er daarnaast nog wat ruimte over is, kan het altijd nog. Maar jij doet vrijwilligerswerk, ik doe vrijwilligerswerk, dan doe je toch ook iets voor je medemens. (De buitenwereld.) Vlak dat niet uit, dit telt ook mee hoor.
Vindt het wel herkenbaar dat je soms het gevoel hebt dat de wereld tegen je is. Ik heb dat altijd met administratieve zaken. Heb dan echt de neiging me ervan te distantiëren of me erdoor lam geslagen te voelen of gefrustreerd te raken. Echt uit mijn dak ga ik niet meer. Misschien dankzij de happy pills?
Ik zou calimero niet aan de straat zetten. Het is ook een deel van jezelf wat af en toe de ruimte nodig heeft. Ik denk dat in ons allen wel een calimerootje schuilt. Dat je je soms heel klein voelt t.o.v. de wereld. Betekent niet dat je maar eens volwassen moet worden. Dat zijn we allemaal allang.
Soms heb ik wel het idee dat jullie veel dieper nadenken over alles in jullie leven qua gevoel, reacties e.d. Hoe je in elkaar steekt, hoe een gebeurtenis bij je binnen komt. Ik doe dat veel minder. Vraag me wel eens af of dat wel zo goed is dat ik niet echt analyseer en niet echt diep in mezelf graaf om te kijken waarom dingen zijn zoals ze zijn e.d.
Nou, blij met mijn verslaving. Dat nu ook weer niet direct maar de behoefte zit wel zwaar ingebakken. Ik zie, voel het praktisch als een soort tweede levensbehoefte en dat biedt niet echt ruimte om van de ene op de andere dag de pakken shag aan de wilgen te hangen.
Die weblog heb ik inderdaad al een hele tijd. De eerste helft van 2006. Dat staat er allemaal nog op maar daarvoor had ik em ook al. Alleen besloot ik op een gegeven moment het hele zootje op te schonen en opnieuw te beginnen.
Een foto van mij staat er inderdaad niet op en dat komt ook niet. Dat zie je wel veel bij weblogs maar ik wil dat niet. Ik wil toch nog een béétje het privacygevoel houden. Ik schrijf inderdaad ook wel over nieuws maar wel bijna allemaal terug te leiden tot bepaalde onderwerpen. Zoals iets over misdaad, bv. jeugdzorg (onderwerp kinderen) of inderdaad Iran. Ben dus echt selectief met wat voor nieuws ik op de hoogte wil blijven en dan ook nog eens of ik er over ga schrijven of niet. Daarnaast schrijf ik over de kinderen en dingen uit mijn leven maar niet de diepste krochten, sores e.d. hoor. Juist om wat je al zegt, om het even wie kan het meelezen. Dat is hier ook zo en daarom laat ik nooit het achterste van mijn tong zien. Ik ben me erg goed bewust ervan dus meld ik nooit meer dan ik kwijt wil. Wat echt privé is, blijft ook privé.
Overigens ken ik maar een paar mensen die meelezen en reageren. Zijn er momenteel nauwelijks want ik heb twee maanden radiostilte gehad en tja, logischerwijs word je dan vergeten. Zit ik niet mee, want ik schrijf vooral omdat ik het leuk vind, niet persé om maar zoveel mogelijk lezers en reageerders te hebben.
Mij schiet ook niks te binnen waar je zou kunnen doen met een log wat jij graag wilt. De mogelijkheid die ik zie is dat je hyves openbaar houdt en dat je een log start puur voor jezelf.
Ja, het is wel fijn dingen bij te houden voor jezelf. Vroeger hield ik een dagboek bij maar de weblog heeft zo ongeveer deze functie overgenomen.
Net als jij merk ik ook wel dat ik voor ik mijn inzinking kreeg in 2003 meer bezig was met de buitenwereld. De deur is niet dicht maar staat allang niet meer wagenwijd open. Meer op een kier en soms even dicht. Hangt ervanaf hoe het met mij gaat. Een hardnekkige of chronische ziekte eist veel aandacht en dat gaat nu eenmaal helaas ten koste van andere dingen.
Eigenlijk vind ik dat wel prima zo. Verbeter de wereld, begin bij jezelf is daarbij dan toch de juiste insteek. Als er daarnaast nog wat ruimte over is, kan het altijd nog. Maar jij doet vrijwilligerswerk, ik doe vrijwilligerswerk, dan doe je toch ook iets voor je medemens. (De buitenwereld.) Vlak dat niet uit, dit telt ook mee hoor.
Vindt het wel herkenbaar dat je soms het gevoel hebt dat de wereld tegen je is. Ik heb dat altijd met administratieve zaken. Heb dan echt de neiging me ervan te distantiëren of me erdoor lam geslagen te voelen of gefrustreerd te raken. Echt uit mijn dak ga ik niet meer. Misschien dankzij de happy pills?
Ik zou calimero niet aan de straat zetten. Het is ook een deel van jezelf wat af en toe de ruimte nodig heeft. Ik denk dat in ons allen wel een calimerootje schuilt. Dat je je soms heel klein voelt t.o.v. de wereld. Betekent niet dat je maar eens volwassen moet worden. Dat zijn we allemaal allang.
Soms heb ik wel het idee dat jullie veel dieper nadenken over alles in jullie leven qua gevoel, reacties e.d. Hoe je in elkaar steekt, hoe een gebeurtenis bij je binnen komt. Ik doe dat veel minder. Vraag me wel eens af of dat wel zo goed is dat ik niet echt analyseer en niet echt diep in mezelf graaf om te kijken waarom dingen zijn zoals ze zijn e.d.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
donderdag 24 januari 2008 om 06:51
donderdag 24 januari 2008 om 12:02
Yep, alweer vroeg maar ja, ook vrij vroeg er in elke keer. Eigenlijk heb ik wel altijd een ritme maar is het aan verandering onderhevig, kan zo omslaan naar een ander ritme en lijkt het vaak niet op het ritme van andere mensen. Vanmorgen moest ik werken dus dan moet ik sowieso vroeg op. Was er om zes uur weer bij. Het werken is achter de rug, de boodschappen zijn gedaan en opgeruimd en nu mag ik lekker ff zitten en eindelijk weer een peuk opsteken. ;)
Is kleine intiem weer in het gareel?
Is kleine intiem weer in het gareel?
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
donderdag 24 januari 2008 om 12:21
Nou, ik moet ongesteld worden vandaag....en ben weer zo boos en verdrietig. Kan me weer zo opwinden om van alles. Heftige discussie met mijn vriend over de psychiatrie en zo. (dat naar aanleiding van dat stomme topic van Astrada....zo'n mens kan ik echt wat aandoen, en vandaag al helemaal).
Gadver, eigenlijk ging het zo goed met mij. Begin echt mijn weg te vinden op de hobbywerkplaats. Al een hele tijd geen uitbarsting meer gehad en zo. En dan kan ik me weer zo opwinden, dan stormt het weer van binnen. Kut menstruatie!!!!!!! Dus dan maar wijs zijn en zo en een douche nemen en mijn agressie bootvieren op de tuin of zo. Mijn vriend vangt het trouwens heel goed op, laat zich uit niet van de wijs brengen door mijn heftige emoties.
Of maar eens een oud servies kapot gooien of zo........Laat me verdomme niet uit het veld slaan door zo'n stom mens!!!!!!.
Gadver, eigenlijk ging het zo goed met mij. Begin echt mijn weg te vinden op de hobbywerkplaats. Al een hele tijd geen uitbarsting meer gehad en zo. En dan kan ik me weer zo opwinden, dan stormt het weer van binnen. Kut menstruatie!!!!!!! Dus dan maar wijs zijn en zo en een douche nemen en mijn agressie bootvieren op de tuin of zo. Mijn vriend vangt het trouwens heel goed op, laat zich uit niet van de wijs brengen door mijn heftige emoties.
Of maar eens een oud servies kapot gooien of zo........Laat me verdomme niet uit het veld slaan door zo'n stom mens!!!!!!.
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
donderdag 24 januari 2008 om 13:18
Hallo,
nou robin, ik ben 24 jaartjes jong. Maar wel al jaren in het psychische wereldje. Begint me soms ook een beetje de keel uit te hangen.
Maar aan de andere kant geniet ik wel van mijn leven zoals het nu is.
Zo ben ik toch, anders ben ik van mezelf niet gewend.
Al moet ik zeggen dat ik toch wel het een en ander moet opofferen.
Ben sinds 4 jaar weer gaan werken (leuk!!!!!!!!), zijn net verhuisd en druk druk.
Wij hadden het plan voor een 2de kindje, maar ik heb aangegeven dat ik dat nu niet aankan. Moet ik weer van medicijnen switchen....
Zie dat totaal niet zitten, heb er toch al 1 rondlopen die ook zat aandacht vraagt
Verstandige keus, zegt mijn verstand, maar oh zo moeilijk voor mijn gevoel.
Vandaar dus vandaag even een dip dagje.
Mijn kleine is bij oma, dus ik ga vandaag even lummelen.
Beetje poetsen, en hééél veel chocola eten, want ben ook nog ongesteld............
Groetjes!
nou robin, ik ben 24 jaartjes jong. Maar wel al jaren in het psychische wereldje. Begint me soms ook een beetje de keel uit te hangen.
Maar aan de andere kant geniet ik wel van mijn leven zoals het nu is.
Zo ben ik toch, anders ben ik van mezelf niet gewend.
Al moet ik zeggen dat ik toch wel het een en ander moet opofferen.
Ben sinds 4 jaar weer gaan werken (leuk!!!!!!!!), zijn net verhuisd en druk druk.
Wij hadden het plan voor een 2de kindje, maar ik heb aangegeven dat ik dat nu niet aankan. Moet ik weer van medicijnen switchen....
Zie dat totaal niet zitten, heb er toch al 1 rondlopen die ook zat aandacht vraagt
Verstandige keus, zegt mijn verstand, maar oh zo moeilijk voor mijn gevoel.
Vandaar dus vandaag even een dip dagje.
Mijn kleine is bij oma, dus ik ga vandaag even lummelen.
Beetje poetsen, en hééél veel chocola eten, want ben ook nog ongesteld............
Groetjes!
donderdag 24 januari 2008 om 13:41
Had het gelezen ja, op het bewuste topic. Had er laatst zelf ook nog gepost maar dat was water naar de zee dragen. Ze vindt toch alles onzin en flauwe kul als het niet in haar straatje past. Laat je niet gek maken. Lees het maar niet meer en denk lekker aan jezelf. Juist omdat je ongesteld moet worden en ik precies weet hoe het is als je dan voelt dat je labieler bent en dingen je veel harder raken.
voor jou.Ik ga ff een dutje doen. Energie is op.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
donderdag 24 januari 2008 om 14:15
Hoewel ik nog een jonkie ben, heb ik ook het ettiketje borderline gekregen. Momenteel ben ik net begonnen met Feverin en met opdrachten uit de VERStraining, dus ik werk er wel aan, hoewel dat niet altijd even gemakkelijk is.
Dus als jullie het niet erg vinden, zou ik graag in dit topic willen meeschrijven.
Dus als jullie het niet erg vinden, zou ik graag in dit topic willen meeschrijven.
donderdag 24 januari 2008 om 17:12
ik ben op mijn 18de gediagnostiseerd met borderline stoornis, op mijn 22 ste werd dat high level borderline en tegenwoordig vindt mijn nieuwe therapeut en vele anderen dat ik geen borderline meer heb, ben nu 26. Ik ben erover heen gegroeid, met behulp van 8 jaar therapie en medicatie. Nu wil ik gaan kijken of ik de medicatie nog wel nodig heb...heb al 10 keer geprobeerd af te bouwen, helaas zonder goed resultaat.
Ik heb allerlei therapie gehad van opnames tot deeltijd tot ambulant, van psychoanalytisch tot systeem, cognitief en VERS, maar wat mij het meeste helpt en geholpen heeft is een therapeut die me serieus nam en bleef zien dat ik geen 'borderline geval' was, maar gewoon een mens, weliswaar beschadigd, maar te helen.
x suuz
Ik heb allerlei therapie gehad van opnames tot deeltijd tot ambulant, van psychoanalytisch tot systeem, cognitief en VERS, maar wat mij het meeste helpt en geholpen heeft is een therapeut die me serieus nam en bleef zien dat ik geen 'borderline geval' was, maar gewoon een mens, weliswaar beschadigd, maar te helen.
x suuz
donderdag 24 januari 2008 om 19:36
Ik heb heel veel aan mijn huidige therapeute, die gewoon recht door zee is en niet een partij begint te blaten dat ik een 'moeilijke familie' heb en dat het daardoor allemaal komt. Dat heb ik wel zo'n drie jaar gehad (bij verschillende psychologen en therapeuten) en dat hielp me geen ruk verder. Laten we wel wezen, ik kan toch moeilijk bij elke uitbarsting zeggen 'Ja, sorry, maar ik heb een moeilijke familie.'
Ik heb er goede hoop op dat ik er helemaal boven op kom, zolang mensen wel gewoon tegen me zeggen 'Allemaal leuk en aardig, Kat, maar doe normaal!'.
Ik heb er goede hoop op dat ik er helemaal boven op kom, zolang mensen wel gewoon tegen me zeggen 'Allemaal leuk en aardig, Kat, maar doe normaal!'.
donderdag 24 januari 2008 om 19:52
Boschbolletje, dus zo te lezen je leventje redelijk op orde? Hoeveel uur werk je en hoe gaat dat?
Nieuwe meiden, natuurlijk van harte welkom.
Bordiesuuz, ik geloof ook dat een goeie therapeut een wereld van verschil kan maken. Inderdaad je serieus genomen voelen. Ik ben nu 4 jaar bij dezelfde persoon, en merk nu echt dat we samen ergens komen.., al blijft het hard werken maar daar weet jij vast alles van. Ik zag jouw nickname eerder al eens en vroeg me wel af waarom je jezelf zo noemt, bordiesuuz? Dat zou ik niet zo snel doen, vind je niet dat je een enorm stempel zo aan jezelf geeft? Ik vraag het je nu omdat je nu schrijft dat je zo graag als mens wordt gezien, niet als borderline-geval..Vroeg het me af.
Shahla, lekker bijgeslapen? Ik ook vanmiddag, maar dat is standaard. Ik ben 3 jaar geleden gestopt met roken, maar echt vanwege mijn gezondheid. Ik zou het meteen weer lekker vinden volgens mij maar ik mis het niet meer. Ik heb weer andere zwakheden: alcohol (alles of niets), eetbuien (stukken minder dan voorheen gelukkig). Blowen heb ik maar 1 keer gedaan, beviel me niet zo (gelukkig). Verder erg braaf. O ja, kan niet van chocola afblijven, maar heb laatst ergens gelezen dat je daar officieel niet verslaafd aan kan zijn ;)
Lin, wat balen dat het even niet lekker gaat. Maar je moet niet denken dat dan de goeie dingen die je doet weggegooid zijn hoor (zoals je uitstapjes naar de hobbywerkplaats). Het is niet het 1 f het ander. Je kan én goed bezig zijn, én af en toe een onwijze offday hebben toch? Op dat topic kijk ik maar niet. Een paar keer gedaan maar zoals Shahla al zei, het vraagt te veel energie.
J moet maar zo denken, die Astrada besteedt aan dat topic ook heel veel energie, zal wel de functie kunnen hebben zodat ze niet met zichzelf aan de slag hoeft..Goed van je vriend.
Nieuwe meiden, natuurlijk van harte welkom.
Bordiesuuz, ik geloof ook dat een goeie therapeut een wereld van verschil kan maken. Inderdaad je serieus genomen voelen. Ik ben nu 4 jaar bij dezelfde persoon, en merk nu echt dat we samen ergens komen.., al blijft het hard werken maar daar weet jij vast alles van. Ik zag jouw nickname eerder al eens en vroeg me wel af waarom je jezelf zo noemt, bordiesuuz? Dat zou ik niet zo snel doen, vind je niet dat je een enorm stempel zo aan jezelf geeft? Ik vraag het je nu omdat je nu schrijft dat je zo graag als mens wordt gezien, niet als borderline-geval..Vroeg het me af.
Shahla, lekker bijgeslapen? Ik ook vanmiddag, maar dat is standaard. Ik ben 3 jaar geleden gestopt met roken, maar echt vanwege mijn gezondheid. Ik zou het meteen weer lekker vinden volgens mij maar ik mis het niet meer. Ik heb weer andere zwakheden: alcohol (alles of niets), eetbuien (stukken minder dan voorheen gelukkig). Blowen heb ik maar 1 keer gedaan, beviel me niet zo (gelukkig). Verder erg braaf. O ja, kan niet van chocola afblijven, maar heb laatst ergens gelezen dat je daar officieel niet verslaafd aan kan zijn ;)
Lin, wat balen dat het even niet lekker gaat. Maar je moet niet denken dat dan de goeie dingen die je doet weggegooid zijn hoor (zoals je uitstapjes naar de hobbywerkplaats). Het is niet het 1 f het ander. Je kan én goed bezig zijn, én af en toe een onwijze offday hebben toch? Op dat topic kijk ik maar niet. Een paar keer gedaan maar zoals Shahla al zei, het vraagt te veel energie.
J moet maar zo denken, die Astrada besteedt aan dat topic ook heel veel energie, zal wel de functie kunnen hebben zodat ze niet met zichzelf aan de slag hoeft..Goed van je vriend.
donderdag 24 januari 2008 om 20:04
Thanks jongens, het gaat weer (ben ongesteld geworden)
En tuurlijk zijn de goede dingen niet weg. Ik was gewoon zo boos, dat ik me zo laat opnaaien. Snap gewoon echt niet waar dat mens haar beweringen vandaan heeft. Maar goed, ik moet er niets mee, dus lekker negeren. Vond het wel fijn te lezen, boschbolleje dat je ook ff reageerde..op dat topic
Nieuwe meiden welkom hier! En dat borderline is maar een naampje hoor. Ik beschouw het niet meer als een negatief etikketje, eerder als "makkelijk" zodat ik ongeveer, kort kan aangeven, waar ik mee zit.
Ik rook ook, nog steeds, nog steeds veel te veel.....verder geen verslavingen. Heb zelfs de koffie eens een jaar laten staan.
Vandaag weer bij de psych geweest....was wel goed. Sta nu definitief op de VERS wachtlijst.
En tuurlijk zijn de goede dingen niet weg. Ik was gewoon zo boos, dat ik me zo laat opnaaien. Snap gewoon echt niet waar dat mens haar beweringen vandaan heeft. Maar goed, ik moet er niets mee, dus lekker negeren. Vond het wel fijn te lezen, boschbolleje dat je ook ff reageerde..op dat topic
Nieuwe meiden welkom hier! En dat borderline is maar een naampje hoor. Ik beschouw het niet meer als een negatief etikketje, eerder als "makkelijk" zodat ik ongeveer, kort kan aangeven, waar ik mee zit.
Ik rook ook, nog steeds, nog steeds veel te veel.....verder geen verslavingen. Heb zelfs de koffie eens een jaar laten staan.
Vandaag weer bij de psych geweest....was wel goed. Sta nu definitief op de VERS wachtlijst.
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
donderdag 24 januari 2008 om 20:08
Hi Lin,
Ah, ook hier één die ongesteld is geworden. :( Bah.
Ik vind het op zich niet erg om een labeltje te hebben, maar ik leg er altijd bij uit waar ik nou precies last van heb. Het vervelende is dat tegenwoordig iedereen wel een 'verschrikkelijke borderliner' kent en je direct daar mee vergelijkt.
Blegh, ik voel me vandaag helemaal niet lekker. Ben ziek, ongesteld en heb een lastig vriendje, mwuh!
Ik steek nog even een peuk op.
Ah, ook hier één die ongesteld is geworden. :( Bah.
Ik vind het op zich niet erg om een labeltje te hebben, maar ik leg er altijd bij uit waar ik nou precies last van heb. Het vervelende is dat tegenwoordig iedereen wel een 'verschrikkelijke borderliner' kent en je direct daar mee vergelijkt.
Blegh, ik voel me vandaag helemaal niet lekker. Ben ziek, ongesteld en heb een lastig vriendje, mwuh!
Ik steek nog even een peuk op.
